Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Κατακρίσεις και κουτσομπολιά (Αληθινή Ιστορία)



Ήταν κάποτε μία κυρία η οποία προσήλθε με μετάνοια να εξομολογηθεί σε κάποιον ιερέα.

Ο ιερέας την καλοδέχτηκε, έβαλε το πετραχήλι του και την παρότρυνε να αρχίσει να του λέγει τα λάθη της.

Η γυναίκα κόμπιαζε.


Μετά από λίγη ώρα και μετά από τα πειστικά λόγια του ιερέως ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεται ή να φοβάται

να ομολογήσει τα λάθη της, η γυναίκα άρχισε να του διηγείται τα λόγια, τις κατακρίσεις και τα κουτσομπολιά

που σε όλη της την ζωή έλεγε για ανθρώπους που είτε τους γνώριζε είτε δεν τους είχε συναντήσει ποτέ.


Ο ιερέας την άκουσε υπομονετικά. Όταν τελείωσε ο ιερέας σηκώθηκε όρθιος.

Της διάβασε την συγχωρητική ευχή. Η γυναίκα νόμιζε τελείωσαν και πήγε να φύγει.

Ο ιερέας όμως την είπε:


«Μην βιάζεσαι, θέλω να πας στο σπίτι σου, να πάρεις το μαξιλάρι σου και να ανέβεις στην στέγη.

Εκεί, να πάρεις ένα μαχαίρι και να ανοίξεις στα δυο το μαξιλάρι.

Θέλω να το κάνεις αυτό και να παρατηρήσεις τι θα γίνει. Έλα αύριο να μου πεις τι έγινε.


Η γυναίκα πήγε και έκανε ότι της είπε ο ιερέας.

Την επαύριον η γυναίκα ξαναπήγε στον ιερέα.

«Έκανα ότι μου είπατε», είπε η γυναίκα. Ο ιερέας λοιπόν την ρώτησε: «Τι παρατήρησες καθώς έσκιζες το μαξιλάρι»;


Η γυναίκα χωρίς δισταγμό είπε: «Με το που άρχισα να σκίζω το μαξιλάρι άρχισαν να βγαίνουν τα πούπουλα

που υπήρχαν μέσα του και να γεμίζουν τον τόπο…κάποια τα έπαιρνε ο αέρας και τα πήγαινε πολύ μακριά».

Ο ιερέας μετά την σύντομη αυτή περιγραφή της είπε:


«Τώρα λοιπόν, θέλω να πας σπίτι σου και να μαζέψεις όλα εκείνα τα πούπουλα που υπήρχαν μέσα στο μαξιλάρι σου»!

Η γυναίκα τα έχασε. «Μα, τι λέτε πάτερ, πώς να τα μαζέψω όλα εκείνα τα πούπουλα;

Ένας Θεός ξέρει που έχουνε πάει τώρα με τον αέρα. Αυτό που λέτε είναι αδύνατο να το κάνω».

Ο ιερέας την κοίταξε στα μάτια γεμάτος ηρεμία και τις είπε: «Να λοιπόν τι είναι το κουτσομπολιό»!!!

Η γυναίκα σάστισε.


Κατάλαβε ότι αν και μετάνιωσε γι’ αυτά που είπε,

τα λόγια της ακόμα και τώρα πληγώνουν ανθρώπους

και γίνονται αιτία σκανδαλισμού κι άλλων.



hellas-orthodoxy

[XAPA]

Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται τίποτε


Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης



Είναι μεγάλο αγαθό να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού.

Τότε στην ψυχή είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη, η ψυχή προσεύχεται με καθαρό νου

και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω και αν υποφέρει σωματικά.


Όταν η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, τότε ο Ίδιος ο Κύριος αρχίζει να την καθοδηγεί,

και η ψυχή διδάσκεται απευθείας από τον Θεό, ενώ προηγουμένως την οδηγούσαν οι άνθρωποι και η Γραφή.

Αλλά το να είναι Δάσκαλος της ψυχής ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος είναι σπάνιο

και λίγοι γνωρίζουν αυτό το μυστήριο, εκείνοι μόνο που ζουν κατά το θέλημα του Θεού.


Ο υπερήφανος δεν αναζητεί το θέλημα του Θεού, αλλά προτιμά να κατευθύνει ο ίδιος τη ζωή του.

Και δεν καταλαβαίνει πώς, χωρίς τον Θεό, δεν επαρκεί το λογικό του ανθρώπου για να τον καθοδηγεί.


Για όποιον παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού η ζωή γίνεται πολύ ευκολότερη, γιατί στις αρρώστιες,

στη φτώχεια και στο διωγμό σκέφτεται: «Έτσι ευδόκησε ο Θεός και πρέπει να υπομείνω για τις αμαρτίες μου».


Να, εδώ και πολλά χρόνια πάσχω από πονοκέφαλο και δύσκολα τον υποφέρω,

αλλά με ωφελεί, γιατί με την ασθένεια ταπεινώνεται η ψυχή.

Η ψυχή μου επιθυμεί διακαώς να προσεύχεται και να αγρυπνεί αλλά η ασθένεια με εμποδίζει,

διότι το άρρωστο σώμα απαιτεί ανάπαυση. Και παρακάλεσα πολύ τον Κύριο να με θεραπεύσει, αλλά δεν με άκουσε.

Κι αυτό σημαίνει πώς αυτό δεν θα ήταν προς όφελός μου.


Όταν η χάρη είναι μαζί μας, είμαστε δυνατοί στο πνεύμα. Όταν όμως την χάσομε, βλέπομε την αδυναμία μας,

βλέπομε πως χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε ούτε να σκεφτούμε το καλό.

Πώς μπορείς να ξέρεις αν ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού; Να η ένδειξη:

Αν στενοχωριέσαι για κάτι, αυτό σημαίνει πως δεν παραδόθηκες τελείως στο θέλημα του Θεού,

έστω κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.


Όποιος ζει κατά το θέλημα του Θεού, αυτός δεν μεριμνά για τίποτε.

Κι αν κάτι του χρειάζεται, παραδίνει τον εαυτό του και την ανάγκη του στον Θεό.

Κι αν πάρει ότι θέλει, μένει ήρεμος, σαν να το είχε.


Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται τίποτε: ούτε θύελλες ούτε ληστές ούτε τίποτα άλλο.

‘Ότι κι αν έλθει, λέγει: «Έτσι ευδοκεί ο Θεός», κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή και στο σώμα.


Ο Κύριος βλέποντας τις θλίψεις μας δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι που να ξεπερνά τις δυνάμεις μας.

Αν οι θλίψεις μας φαίνονται υπερβολικές, αυτό σημαίνει πως δεν έχομε παραδοθεί στο θέλημα του Θεού…


Όποιος κάνει το θέλημα του Θεού, είναι ευχαριστημένος με όλα, έστω κι αν είναι φτωχός

και ίσως ασθενής και πάσχει , γιατί τον ευφραίνει η χάρη του Θεού.


Όποιος όμως ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αυτός θα δοξασθεί και στον ουρανό και στη γη…

Όταν η Παναγία βρισκόταν κοντά στον Σταυρό, η θλίψη Της ήταν ακατάληπτα μεγάλη,

επειδή Αυτή αγαπούσε τον Υιό της περισσότερο απ’ ότι μπορεί κανείς να φαντασθεί.


Κι εμείς ξέρομε πως όσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η λύπη.

Κατά την ανθρώπινη φύση η Θεοτόκος δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να μην υποκύψει στις θλίψεις Της

παραδόθηκε όμως στο θέλημα του Θεού και το Άγιο Πνεύμα Την ενίσχυσε ν’ αντέξει στον πόνο της.


Μετά την Ανάληψη του Κυρίου η Παναγία έγινε η μεγάλη παρηγοριά στις θλίψεις για όλο τον λαό του Θεού.

Ο Κύριος έδωσε επί γης το Άγιο Πνεύμα και όσοι Το έλαβαν αισθάνονται τον παράδεισο μέσα τους.


Όποιος δόθηκε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, έχει την καθαρή προσευχή και η ψυχή του αγαπά τον Κύριο.


Όποιος παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού, απασχολείται μόνο με τον Θεό.

Η χάρη του Θεού τον βοηθά να παραμένει στην αδιάλειπτη προσευχή.

Κι όταν ακόμα εργάζεται ή μιλάει, η ψυχή του είναι απορροφημένη από τον Θεό

και γι’ αυτό ο Κύριος την πήρε υπό την προστασία Του.



Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», π.Σωφρονίου (Σαχάρωφ).


πηγή: iconandlight

[XAPA]

Τα δύο άλογα


Ακριβώς πάνω από τον δρόμο μου είναι ένα χωράφι με δύο άλογα.

Από μία απόσταση, κάθε άλογο φαίνεται φυσιολογικό.

Αλλά εάν σταματήσεις το αυτοκίνητό σου, ή περπατήσεις κοντά, θα παρατηρήσεις κάτι καταπληκτικό…

Το κοίταγμα στα μάτια του ενός αλόγου θ” αποκαλύψει ότι είναι τυφλό.

Ο ιδιοκτήτης του διάλεξε να μην το εξαλείψει, αλλά έφτιαξε ένα καλό σπίτι γι” αυτό.

Αυτό από μόνο του είναι καταπληκτικό.


Εάν σταθείς κοντά και αφουγκραστείς, θ” ακούσεις τον ήχο κάτι σαν μιας καμπάνας.

Κοιτώντας γύρω για την πηγή του ήχου θα δεις ότι προέρχεται από το μικρότερο άλογο στο χωράφι.

Προσκολλημένο στο καπίστρι του αλόγου είναι ένα κουδουνάκι.

Επιτρέπει στον τυφλό φίλο να ξέρει πού είναι το άλλο άλογο, έτσι ώστε να μπορεί ν” ακολουθεί.


Καθώς στέκεσαι και παρατηρείς αυτούς τους δύο φίλους, θα δεις ότι το άλογο με το κουδούνι πάντα ελέγχει το τυφλό άλογο

και ότι το τυφλό άλογο πάντα ακούει το κουδουνάκι και μετά προχωρά αργά προς το μέρος του άλλου αλόγου

εμπιστευόμενο ότι δεν θα ξεστρατίσει.

Όταν το άλογο με το κουδούνι επιστρέφει στο σκέπαστρο της σιταποθήκης κάθε βράδυ, σταματά περιστασιακά και κοιτά πίσω,

για να βεβαιωθεί ότι ο τυφλός φίλος δεν είναι πολύ μακριά πίσω για ν” ακούσει το κουδούνι. >>


Όπως ο καλός ιδιοκτήτης αυτών των δύο αλόγων,

ο Θεός δεν μας πετά, γιατί μας αγαπά, όταν έχουμε προβλήματα ή προκλήσεις.

Μας παρακολουθεί όμως και μάλιστα φέρνει άλλους στις ζωές μας για να μας βοηθήσουν όταν είμαστε σε ανάγκη..

Μερικές φορές είμαστε το τυφλό άλογο οδηγούμενοι από το κουδουνάκι αυτών που ο Θεός τοποθετεί στις ζωές μας.

Άλλες φορές είμαστε το άλογο οδηγός, βοηθώντας άλλους να βρουν τον δρόμο τους.. Οι καλοί φίλοι είναι σαν αυτό…

Μπορεί να μην τους βλέπεις πάντοτε, αλλά ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί.

Παρακαλώ άκου προσεκτικά για το δικό μου κουδούνι και θα ακούσω προσεκτικά για το δικό σου.

Και θυμήσου…Να είσαι πιο καλός (με τους άλλους) από ό,τι είναι απαραίτητο.

Καθένα που γνωρίζεις, αγωνίζεται σε κάποιο είδος μάχης.

Ζήσε απλά. Αγάπησε γενναιόδωρα. Νιάξου βαθιά. Μίλα καλοσυνάτα…

Γίνε όργανο του Θεού, της Αγάπης. Της σταυρωμένης Αγάπης!

Και άσε τα υπόλοιπα στο Θεό!


istologio

[XAPA]

Διδαχές Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη

Η μνήμη του τιμάται στις 4 Νοεμβρίου


Μια μέρα καθόταν ο Γέροντας έξω από το σπίτι μου. Ήρθε μια γυναίκα και συζήτησε αρκετή ώρα μαζί του.

Ο Γέροντας επαίνεσε κάποια γνωστή της. Τότε η γυναίκα του λέει:

-Γιατί, πάτερ, την επαινείς τόσο;

-Αυτή, μάνα μου, και τι δεν έκανε. Πεθαμένους ξημέρωσε (δηλαδή ξενυχτούσε στα σπίτια που είχαν νεκρό), ορφανά βοήθησε,

γεφύρια έχτισε, ελεημοσύνες έκανε.

-Πάτερ, γι’ αυτήν δεν άκουσα καλά λόγια.

-Τα κακά λόγια άκουσες και τα καλά δεν άκουσες; Αυτής τα στραβά άκουσες, τα δικά σου δεν τα ξέρεις;

-Πάτερ, τι έκανα η κακομοίρα;

- Όταν ζυγίζεις τη μισή οκά για μια κι έκλεβες στη ζυγαριά, δεν το σκεφτόσουν; Δούλεψες για τον διάβολο.

Εκείνα λογάριασες και τα δικά σου δε λογάριασες;

Η γυναίκα σιώπησε και κατέβασε το κεφάλι της.


***

Την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ήλθαν να τον δουν 4-5 γυναίκες επιστρέφοντας από μία βάπτιση,

που είχε γίνει στο χωριό. Μόλις τις είδε, είπε: «Πήγατε στη βάπτιση και φεύγοντας κουτσομπολεύατε το φαγητό

που σας παρέθεσαν, αν ήταν καλό ή όχι…». Εκείνες τον κοιτούσαν και χαμογελούσαν. Ο Γέροντας τότε είπε αυστηρά:

«Μη γελάτε… Είναι πολύ κακό να σε ταϊζει ο άλλος και συ να τον κατηγορείς για ό,τι σου προσφέρει».


***


«Ο Θεός φροντίζει για όλους. Η απελπισία είναι σχεδόν απιστία».


***

«Να μην κάθεσθε την ώρα της θ. Λειτουργίας. Ο νους σας να μην πετάει εδώ κι εκεί.

Όσο θα είσθε στην εκκλησία να το πάρετε απόφαση, να διαθέσετε όλο τον χρόνο στην προσευχή».


***

Σε μια γυναίκα που άφησε αβοήθητη μια μητέρα που γεννούσε και πέθανε το παιδί της στάθηκε πολύ αυστηρός

στην ασπλαχνία της. Μετά την εξομολόγηση της είπε: «Για να συγχωρεθείς, θα πας στο σπίτι σου, και θα παρακαλέσεις

πολύ την Παναγία να σε βοηθήσει να κάνεις τον κανόνα σου. Θα πας να ζητιανέψεις σε εφτά χωριά. Από το πρωί

ως το βράδυ θα ζητιανεύεις στο ένα χωριό και ότι μαζεύεις θα το μοιράζεις σε φτωχούς και ορφανά. Αυτό θα το κάνεις

επί μία εβδομάδα». Η γυναίκα ρώτησε αν μπορεί να μοιράσει χρήματα δικά της, για μην εκθέσει την οικογένειά της.

Ο Γέροντας όμως επέμενε: «Το αμάρτημα αυτό δεν συγχωρείται με χρήματα, αλλά με ζητιάνεμα, για να ταπεινωθείς,

για να φύγει ο εγωισμός, για να πέσει η μύτη ως το χώμα».


***


Σε κάποιον που αποφάσισε να διαλύσει τον γάμο του επειδή η πεθερά του επενέβαινε αδιακρίτως στα του οίκου του, τον συμβούλευσε ο Γέροντας: «Την γυναίκα δεν την χωρίζουν εύκολα. Αυτή σου την έδωσε εσένα ο Θεός, να υποφέρεις μαζί της».


***

Είπε σε κάποιον προσκυνητή για την αντιδικία: «Σου έκανε εκείνο, του έκανες εσύ, σου έκανε εκείνος, πάλι του έκανες εσύ…

Αυτά δεν τελειώνουν. Εσύ δεν έπρεπε να συνεχίσεις την ανταπόδοση του κακού».


***

«Οι υποσχέσεις στον Θεό δεν πρέπει να αθετούνται».


***

«Να μη σκέπτεσθε μόνο τι θα φάτε, τι θα φορέσετε, τι μεγάλο σπίτι θα χτίσετε. Να κτυπάτε τις πόρτες των φτωχών,

των αρρώστων, των ορφανών. Περισσότερο να προτιμάτε τα σπίτια των θλιμμένων παρά των χαρούμενων.

Εάν κάνετε καλά έργα, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θ’ αξιωθείτε να δείτε θαύματα,

και στην άλλη ζωή θα έχετε απέραντη αγαλλίαση».


***

«Πάντα να ζείτε σεμνά και ταπεινά, δίχως εγωισμό… Πάντα να φροντίζετε ν’ αγαπάτε τους γέρους, τα ορφανά, τους αρρώστους.

Να συναναστρέφεστε με φτωχούς και με ανθρώπους που οι άλλοι τους ταπεινώνουν».


***

Είπε ο Γέροντας σε προσκυνήτρια της μονής: «Στον φτωχό που σου ζήτησε να του δώσεις ψωμί δεν του έδωσες

και τώρα ήρθες να κάνεις σαρανταλείτουργο για να επιδειχθείς;»


***

«Η Παναγία δεν θέλει μεγάλες λαμπάδες, ελεημοσύνη στους φτωχούς θέλει».


***

Είπε σε μια γυναίκα που τον συνάντησε στο μοναστήρι: «Τι; πηγαίνεις κάθε ημέρα στην Εκκλησία

και δεν έχεις συγχωρεθεί με τα παιδιά σου;».

***

Σε μια νέα γυναίκα είπε: «Εσύ για την αγάπη που έδειξες στην κατάκοιτη μητέρα σου έκανες πολύ καλά.

Ο Θεός σου τα συγχώρεσε όλα».

***

«Ο γεωργός όταν αρχίσει να οργώνει για να σπείρει, βλέπει πάντα εμπρός και προχωρεί, δεν γυρίζει να δει πίσω του

και ο Θεός τον προστατεύει».

***

Έλεγε ο Γέροντας ότι αυτά που σώζουν τον άνθρωπο είναι «τα έργα τα καλά του Θεού, η ταπείνωση,

η υπακοή, η αγάπη, η ελεημοσύνη».

***

Ο Γέροντας παρ’ ότι περιστοιχιζόταν από τόσο πολύ κόσμο, που τον εκτιμούσε και τον υπεραγαπούσε, αισθανόταν μόνος του.

Δεν είχε ανθρώπους να τον καταλάβουν καλά, να τον μιμηθούν, να τον διαδεχθούν. Αναπαυόταν στο θέλημα του Κυρίου.

Σε στιγμές ειλικρίνειας και πόνου αναφωνούσε: «Πολλά τα πρόβατα, αλλά πολύ λίγο το γάλα».



iereasanatolikisekklisias

[XAPA]

Να παραμένουμε κοντά στον Θεό.



-Γέροντα, είναι διαπίστωσις πολλών πνευματικών ανθρώπων, ότι ο κόσμος συνεχώς χειροτερεύει.

Αυτό τό απότομο κατρακύλισμα κάπου μας φοβίζει. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;


-Νά παραμένουμε κοντά στον Θεό.

Όσο είμεθα κοντά Του, ισχύει το: «Παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβούμενων αυτόν και ρύσεται αυτούς»

(ψαλμ 33,8).


Όταν ο βασιλιάς της Συρίας είχε στείλει στρατό νά συλλάβουν τον προφήτη Ελισσαίο, ο προφήτης βρισκόταν

με τον υποτακτικό του.


Μόλις ο υποτακτικός του είδε να ανεβαίνουν οι στρατιώτες για να τους συλλάβουν,τρομοκρατήθηκε , τον έπιασε πανικός .

Και στράφηκε στον Ελισσαίο και του λέγει :


« Για κοίτα κύριε, τι γίνεται. Πόσοι έρχονται να μας συλλάβουν, πώς θα γλιτώσουμε ;»

Ο προφήτης του απάντησε να μην φοβάται , διότι « πλείους οι μεθ ημών υπέρ τους μετ αυτών» (Δ΄Βασ. 6,16) .

Είναι πολύ περισσότεροι εκείνοι που είναι μαζί μας , παρά οι εχθροί μας που έρχονται να μας συλλάβουν .


Και προσευχήθηκε ο προφήτης Ελισσαίος στο Θεό και είπε :


«Κύριε , άνοιξε τους οφθαλμούς του παιδιού για να δει πως Εσύ με υπερασπίζεις» .

Και πράγματι ο Θεός άνοιξε τους οφθαλμούς του υποτακτικού και είδε γύρω από τον προφήτη να είναι μια στρατιά

ολόκληρη αγγέλων, που κρατούσαν πύρινα σπαθιά στα χέρια τους.


Αμέσως η ψυχή του γέμισε από ικανοποίηση, από αγαλλίαση, και του έφυγε ο φόβος και φυσικά

δεν κατώρθωσαν να συλλάβουν και να θανατώσουν τον προφήτη Ελισσαίο.

Πύρινα τάγματα αγγέλων, στρατιές αγγέλων είχαν σταλή από τον Θεό για να υπερασπιστούν τον προφήτη Του.


Αυτά δεν εγίνοντο μόνο τότε. Γίνονται στη ζωή κάθε ανθρώπου, όταν είμεθα άνθρωποι του Θεού.

Η πίστις μας είναι στους αιώνες των αιώνων.

Δεν ήταν μόνο για εκείνη την εποχή. Ούτε για την εποχή των Αποστόλων και των Πατέρων.

Αρκεί εμείς να είμεθα σαν αυτούς. Ό Θεός είναι ο ίδιος «Χθες και σήμερον ό αυτός και εις τούς αιώνας».

Ή ζωή μας, ή ύπαρξίς μας στα χέρια Του.

Με απόλυτη εμπιστοσύνη όχι μόνον να αναφωνούμε, αλλά και να ζούμε το,

«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».



π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος


estavromenos

[XAPA]

«Η χάρη των αγίων μας ακόμα και πάνω στα ξύλα των αγίων εικόνων υπάρχει»

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης


Είπεν ο Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας:

“Η χάρη των αγίων μας ακόμα και πάνω στα ξύλα των αγίων εικόνων υπάρχει.


Είχαμε στην πατρίδα μας, τη Μικρά Ασία, έναν Τούρκο κτηνοτρόφο που όταν άρμεγε τα πρόβατά του

σκέπαζε το δοχείο με το γάλα με ένα μεγάλο και βαρύ πελεκημένο ξύλο από κάποια εικόνα της Παναγίας μας.

Τα χρώματα είχαν φύγει από τα χρόνια και την κακομεταχείριση και φαινόταν σαν απλό ξύλο.


Συνέβαινε λοιπόν το εξής θαύμα: ¨όταν ο Τούρκος πήγαινε το πρωί στο μαντρί του εύρισκε το γάλα χυμένο,

και το σκεύος, το καρδάρι ανάποδα και την εικόνα όρθια ακουμπισμένη σε ένα δένδρο.

Κατ΄αρχάς δεν μπορούσε να ερμηνεύσει το γεγονός επειδή όμως συνεχώς χυνόταν το γάλα είπε θυμωμένος:

– Μήπως αυτό το ξύλο μου το χύνει; (Γιατί ήξερε ότι ήταν παλιά εικόνα των Χριστιανών).

Άρπαξε το τσεκούρι να σχίσει την εικόνα και να την κόψει.

Με την πρώτη όμως τσεκουριά καθώς καρφώθηκε το τσεκούρι άρχισε να αιμορραγεί η εικόνα.

Το αίμα ανάβλυζε από την πληγή και έτρεχε.

Ο Τούρκος φοβήθηκε και τρέμοντας προσπάθησε να βγάλει το τσεκούρι αλλά ήταν αδύνατον, γιατί είχε καρφωθεί βαθιά.

Έτσι φορτώθηκε το τσεκούρι με την εικόνα στον ώμο και τρέχοντας έφτασε στο χωριό,

όπου οι χωριανοί βλέποντας το θαύμα που το διαλαλούσε ο Τούρκος τρομαγμένος

πήραν την εικόνα και τίμησαν την κυρία Θεοτόκο, όπως έπρεπε”.

Άλλοτε πάλι σε λιτανεία της εικόνας της Παναγίας ο Γέροντας είδε στην εικόνα ζωντανή την Παναγιά

να σηκώνει το χέρι της και να τον ευλογεί.


Έλεγε ο Γέροντας «Δεν πρέπει παιδιά μου να έχει κανείς αμφιβολίες ούτε δυσπιστίες.

Να έχετε πίστη Θεού ως κόκκον σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει.

Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών».

«Βλέπετε, σήμερα αρρώστιες πολλές, κακά πολλά στον κόσμο, οι μέρες είναι πολύ πονηρές και πολύ δύσκολα χρόνια.…

όλα εξ αμαρτιών των ανθρώπων είναι».

«Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί, πολλοί κίνδυνοι στον κόσμο, αλλά όλα διαλύονται με την Χάρη του Θεού•

όταν προσευχώμεθα διαλύονται όλα τα κακά με την χάρη του Θεού.

Προσευχή θα κάνετε με πίστη».

Να προσέχετε την ψυχή σας.

Έχουμε και σώμα, αλλά η ψυχή είναι αθάνατος. «Επιμελείσθε δε ψυχής πράγματος αθανάτου».



πηγή: iconandlight

[XAPA]

Να προσεύχεσαι. Για όλους και θα δεις...

Ἅγιος Βαρσανούφιος



Κάποτε, ἕνας ἄρχοντας τῆς τσαρικῆς αὐλῆς, πῆγε νά συμβουλευτεῖ ἕναν περίφημο τότε γιά τήν ἀρετή του, ἱερέα τῆς Πετρούπολης.

-Πάτερ, πές μου, τί νά κάμω; Ἔχω πολλούς ἐχθρούς. Μέ μισοῦν «ματαίως»· χωρίς κανένα λόγο.

Μέ συκοφαντοῦν στόν Τσάρο. Κινδυνεύω νά χάσω τήν δουλειά μου.

Ἂν ὁ Τσάρος πεισθῆ καί μέ ἀπολύσει, ποῦ θά σταθῶ; Πῶς θά ζήσω; Σᾶς παρακαλῶ, συμβουλέψετέ με. Τί νά κάμω;


-Νά προσεύχεσαι. Γιά ὅλους. Καί περισσότερο γιά αὐτούς πού ξεσηκώθηκαν ἐναντίον σου.

Καί στό σπίτι. Ἀλλά καί στήν Ἐκκλησία, στήν θεία λειτουργία. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτό.

-Καί τί θά βγεῖ μέ αὐτό, πάτερ; εἶπε πικραμένος.

-Θά τό ἰδεῖς. Τά «ψίχουλα», οἱ μαργαρίτες -οἱ μερίδες πού βγάζει ὁ ἱερέας στήν προσκομιδή, ὅταν διαβάζει ὀνόματα-

συμβολίζουν τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων· ζώντων καί κεκοιμημένων. Καί κάποια στιγμή, αὐτές τίς μερίδες

ὁ παπᾶς τίς ρίχνει μέσα στό ἅγιο ποτήριο, μέ τά λόγια: «Ἀπόπλυνε, Κύριε, τά ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε μνημονευθέντων

δούλων σου, τῷ Αἵματί Σου τῷ Ἁγίῳ». Δηλαδή παρακαλεῖ τόν Χριστό νά ξεπλύνει μέ τό Αἷμα Του

τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού μνημόνευσε.


Καί πρόσθεσε:

- Γι᾿ αὐτό, ἄν θέλεις, ἄκουσέ με. Γράψε τά ὀνόματα ἐκείνων πού σέ ἐπιβουλεύονται σέ ἕνα χαρτί καί δῶσε τα στόν ἱερέα,

νά τά μνημονεύει στή λειτουργία· καί θά τό ἰδεῖς!

Ἀπό τότε πέρασαν μιά, δυό, τρεῖς ἑβδομάδες. Μετά ἀπό ἕνα μήνα, νάτος, πάλι στόν παπᾶ.

Καί πέφτοντας μπροστά στά πόδια του, ἐξομολογήθηκε:

- Θαῦμα, πάτερ! Θαῦμα! Θαῦμα! Δέν θά τό πιστέψετε! Ἔκανα αὐτό πού μοῦ εἴπατε.

Καί, νά! Αὐτοί πού μέχρι τώρα μέ μισοῦσαν, καί ἤθελαν τό κακό μου, τώρα μοῦ συμπεριφέρονται μέ τέτοιο σεβασμό,

μοῦ δείχνουν τέτοια ἀγάπη πού δέν ξέρω, πῶς νά τό ἐξηγήσω.

Τό στόμα τους, πού πρῶτα ἦταν ὅλο χολή, τώρα

Καί ὁ σεβάσμιος γέροντας συμπέρανε:

-Εἶδες, λοιπόν! Σοῦ τό ἔλεγα. Ἄφησε τό θέμα σου στό Θεό καί θά τό ἰδεῖς.

Τώρα τό βλέπεις, ὁλοκάθαρα, πόσο ὁ Θεός φροντίζει γιά μᾶς.

Πάντοτε λοιπόν, καί σύ «ἐν ψαλτηρίῳ» νά τό ἀνοίγεις τό κάθε σου πρόβλημα. Νά προσεύχεσαι.

Ἰδιαίτερα γιά «τούς ἐχθραίνοντάς σοι ματαίως» (Ψαλμ. 3,8)· δηλαδή γιά ἐκείνους πού, χωρίς κανένα λόγο, σέ ἐπιβουλεύονται.

Καί ὁ Θεός, θα τούς κάνει φίλους σου.



proskynitis

[XAPA]

Γεννήθηκα Ορθόδοξος

Αυτό το θαύμα μου το ανέφερε κάποιος Μοναχός από το Άγιο Όρος.


Ήταν ένας πατέρας που μεγάλωνε ένα ανάπηρο παιδί, μόνος του.

Το παιδί ήταν κατάκοιτο στο κρεβάτι. Κάποια στιγμή έφτασε σε τεράστιο οικονομικό αδιέξοδο.

Τότε εμφανίστηκε κάποιος άνθρωπος στην ζωή του, που άρχισε να τον βοηθά χρηματικά προς χάριν του παιδιού.

Τον βοήθαγε για πολύ καιρό, ώσπου κάποια στιγμή ο πατέρας του είπε «σου χρωστάω την ζωή μου».

Μόλις το άκουσε αυτό ο άνθρωπος του είπε: «θέλω να έρθεις μαζί μου σε μια συγκέντρωση».


Έτσι κι έγινε, κάποια μέρα κλείδωσαν το κατάκοιτο παιδί στο σπίτι και πήγαν σε κάποιον χώρο όπου γινόταν η συγκέντρωση.

Εκεί ο πατέρας διαπίστωσε ότι ήταν συγκέντρωση των Ιεχωβάδων.

Σκέφτηκε να μείνει για να μην τους προσβάλλει.

Μόλις τελείωσε η συγκέντρωση και έφευγε ο κόσμος, του είπε ο ”ευεργέτης” «εσύ μείνε».

Πήγαν τον πατέρα σε ένα άλλο δωμάτιο, όπου ήταν Χριστιανικές εικόνες πάνω στο πάτωμα και του είπε

«Μου ανέφερες ότι μου χρωστάς την ζωή σου. Πάτησε λοιπόν τις εικόνες και γίνε μάρτυρας του ιεχωβά».


Ο πατέρας ευθύς απάντησε «Εγώ Ορθόδοξος γεννήθηκα και Ορθόδοξος θα πεθάνω.

Την ζωή μου είπα ότι σου χρωστάω, όχι την ψυχή μου».

Τότε τον ξυλοκόπησαν άγρια και τον πέταξαν στον δρόμο.

Ο αιμόφυρτος πατέρας πήρε ένα ταξί και παρά την προτροπή του ταξιτζή να τον πάει στο νοσοκομείο, εκείνος πήγε σπίτι.

Έξω από το ξεκλείδωτο πλέον σπίτι του, είδε το παιδί του να τρέχει και να γελά όπως όλα τα παιδάκια.

Με έκπληξη ρώτησε το παιδί τι έγινε και εκείνο του είπε τα λόγια

«Ήρθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, με σήκωσε και μου είπε:

Αυτή την στιγμή ο πατέρας σου μαρτυράει για Εμένα»…


panagiamegalohari.gr

[XAPA]

Ένας μεγάλος ιεροκήρυκας


Κάποτε ένας παππούλης ανηφόρησε σε ένα απομακρισμένο χωριό

με σκοπό να στηρίξει και να παρηγορήσει τους αποκαμωμένους .

Το χωριό σκαρφαλωμένο στα γρεμνά, ζωντανή ζωγραφιά,

είχε ένα εκκλησάκι στη μέση και πλάι σαν μάνα τα παραμυθένια πέτρινα σπίτια.

Πίσω από το ιερό της εκκλησιάς στεκόταν το κοιμητήρι του χωριού

με τα καντηλάκια πάντα αναμμένα που έδενε το χτές και το σήμερα.


Ο παππούλης χτύπησε την καμπάνα και μαζεύτηκαν οι λιγοστοί χωρικοί να ακούσουνε λόγο παρηγορητικό αφού

τα μέρη τους ήταν μακρινά και καταδικασμένα στη μοναξιά.

Πρίν ξεκινήσει το λόγο ο γέροντας, τα μάτια των χωρικών άστραψαν.


-Να ρχεσαι πάλι να μας μιλάς .Είμαστε ορφανοί από λόγο Θεού είπε ο πιο μεγάλος του χωριού.

Χρόνια έχει να ρθει στο χωριό μας κάποιος παππούλης να μας μιλήσει για το Θεό.

Μα ο παππούλης δεν φάνηκε να μη συμμερίζεται τα λόγια του γέρο χωρικού .Σώπασε στην αρχή και μετά του είπε.


-Κι όμως αδελφοί μου δίπλα στην εκκλησιά σας είδα έναν ιεροκήρυκα να στέκει,

κι από ότι έμαθα χρόνια σας συντροφεύει με τα λόγια του.

Κυτταχθήκανε οι χωρικοί και δεν μπορούσαν να καταλάβουν.

-Για ποιον ιεροκήρυκα μιλά η αγιοσύνη σου γέροντα;


-Μα ....είναι το κοιμητήριό σας .

Στέκει εκεί χρόνια σιωπηλό και διδάσκει τι είναι η ζωή, τι μένει τελικά από τους τσακωμούς και τις διχόνοιες μας .

ποια πράγματα αξίζει να προσέξουμε και να ενδιαφερθούμε.

Πόση αξία έχει η ψυχή μας. Που είναι τα πλούτη μας ....

Οι χωρικοί πήραν να καταλαβαίνουν. Ποτέ δεν είχαν δεί το κοιμητήρι τους σαν μάθημα, σαν σχολείο, σαν δάσκαλο.

Ο ιεροκήρυκας τους μίλησε αρκετά και ύστερα αφού έδωσε την ευλογία του έφυγε από το χωριό.


Μα οι χωρικοί δεν βιαστήκανε να φύγουν.

Πήγαν στα ταξιδεμένα τους αδέλφια, ζήτησαν συχώρεση, έδωσαν συχώρεση και φιλιώθηκαν παλιοί μαλωμένοι.

Από τότε κάθε πρωί η ματιά τους γυρνούσε στο κοιμητήρι και παίρναν μάθημα κι ακούγανε το λόγο του Θεού

από τον ιεροκήρυκα που χρόνια ήταν δίπλα τους κι εκείνοι περιμένανε τον άλλο από την μεγάλη πολιτεία.


π.Εφραίμ


talantoblog

[XAPA]

Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται:


Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται:

Κύριε, στείλτε μου βροχή.

Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.

Το δέντρο ήταν κορεσμένο με υγρασία και ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται:

Και τώρα, Κύριε, σας ζητώ να στείλετε πολύ ήλιο - το δέντρο μου χρειάζεται ζεστασιά.

Και ο Κύριος έστειλε τον ήλιο.

Το δέντρο μεγάλωσε.

Ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται γι 'αυτό:

Κύριε, δώσε λίγο παγετό για να ενισχυθούν οι ρίζες και τα κλαδιά.

Ο Κύριος έστειλε παγετό και ... το δέντρο πέθανε.


Ο μοναχός ήταν πολύ αναστατωμένος.

Πήγε σε άλλον μοναχό για να πει την ιστορία του και να μοιραστεί τη θλίψη του.

Έχω επίσης μια ελιά, κοίτα - απάντησε ένας άλλος μοναχός.

Το δέντρο έχει μεγαλώσει όμορφα. Αλλά προσευχήθηκα διαφορετικά.

Είπα στον Θεό ότι είναι ο Δημιουργός αυτού του δέντρου και ότι ξέρει καλύτερα τι χρειάζεται γι 'αυτό.

Απλώς ζήτησα από τον Θεό να το φροντίσει και το κάνει.


Αυτό ισχύει για εμάς.

Συχνά ρωτάμε , κατά τη γνώμη μας, τι χρειαζόμαστε.

Αλλά μόνο ο Θεός ξέρει τι χρειαζόμαστε. Τον εμπιστευόμαστε εντελώς!



proskynitis