Ωφέλιμες Διδαχές

Λόγοι, διδαχές και παραινέσεις των Αγίων της Ορθοδοξίας μας προς διόρθωση της πορείας του βίου μας.

Moderator: inanm7

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Sun Nov 27, 2022 4:26 pm

Η σοφία του φιδιού

Η σοφία του φιδιού
Ματθ. 10,16
π. Χαράλαμπος Γκιόκας



XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Mon Nov 28, 2022 5:38 pm

Image


ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ! «Τι έχω μάθει από τη ζωή…;


«Τι έχω μάθει από τη ζωή…;

– Έμαθα ότι ένα κερί μπορεί να ανάψει χιλιάδες κεριά. Ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει μια γενιά… Προσπαθώ να διαδώσω το φως.

– Έμαθα ότι αν αφήσεις όλα τα κάρα να προλάβουν, δεν θα μπορέσεις να προχωρήσεις…

– Έμαθα ότι ο πρωταρχικός σκοπός της ζωής μου δεν είναι να διευθύνω εταιρείες, να κάνω διδακτορικά, να κάνω διακοπές σε εξωτικά νησιά, αλλά να είμαι ένα μολύβι που γράφει ιστορίες για τον Θεό.

– Έμαθα ότι πρέπει να μάθω από τα λάθη των άλλων. Δεν έχω χρόνο να τα κάνω όλα μόνος μου!

– Έμαθα ότι η ζωή είναι σαν τη θάλασσα: δεν σε νοιάζει που δεν ξέρεις κολύμπι!

– Έμαθα ότι δεν είναι πολύτιμη μόνο η ψυχή. Αλλά και το σώμα. Αν δεν το φροντίσεις στα νιάτα του, θα το μετανιώσεις αργότερα.

– Έχω μάθει ότι όταν η υπερηφάνεια λάμπει πολύ έντονα, όλη η σοφία σκοτεινιάζει. Και όπου λείπει η σοφία, βασιλεύει η ανοησία.

– Έμαθα ότι η καρδιά δεν είναι ζωντανή αν πάλλεται μόνο αίμα. Αλλά αν πάλλεται και η αγάπη!

– Έμαθα ότι ο κόσμος δεν κατακτιέται με το σπαθί ή με τη βία. Αλλά με αγάπη!

– Έμαθα ότι το να δείχνεις με το δάχτυλο μπορεί να σκοτώσει.

– Έμαθα ότι αν θέλεις να κάνεις κάτι, θα βρεις τον τρόπο. Αν όχι, θα βρεις μια δικαιολογία…

– Έμαθα ότι ο Θεός μας δίνει παιδιά όχι για να γεμίσουμε τον πλανήτη, αλλά για να νιώσουμε σε μικροκλίμακα τι ζει στον μακρόκοσμο!

– Έμαθα ότι οι καλοί γονείς δίνουν στα παιδιά ρίζες και φτερά. Ρίζες για να μην ξεχνούν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να μην ξεχνούν πού είναι ο Παράδεισος.

– Έμαθα πώς μοιάζει η ευτυχία. Κοιτάξτε στα μάτια έναν ζητιάνο αφού του πρόσφερε ένα κομμάτι ψωμί.

– Έμαθα ότι η ζωή είναι φτιαγμένη από… γυαλί. Σπάει τόσο εύκολα. Αλλά ξέρω επίσης ότι στον Θεό αρέσει να κολλάει κομμάτια μεταξύ τους.

– Έμαθα ότι όποιος θέλει να ζει με ευσέβεια θα διώκεται! Οι άγιοι είναι αρνιά σταλμένα στο μαντρί των λύκων!

– Έμαθα ότι δεν πρέπει να τα παίρνεις όλα στην καρδιά. Η καρδιά δεν είναι αποθήκη…

– Έμαθα ότι οι ψευδαισθήσεις είναι δωρεάν. Πληρώνουμε όμως τις απογοητεύσεις με πολύ υψηλό τίμημα!

– Έμαθα ότι παρόλο που μπορεί να με προστατεύει, ο Θεός με αφήνει να πληγωθώ.

– Έμαθα ότι οι πληγές είναι τρύπες από τις οποίες μπαίνει το φως. Οι «τρυπημένοι» άνθρωποι του Θεού είναι γεμάτοι Παράδεισο!

– Έμαθα ότι όσο πόνο κι αν νιώθω, δεν πρέπει να γίνομαι πόνος για τους άλλους.

– Έμαθα ότι όπου υπάρχουν χάσματα μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι αποτελεσματικό να χτίζεις φράχτες, αλλά να χτίζεις γέφυρες. Έμαθα ότι όποια κορυφή και να κατακτήσω δεν πρέπει να σταματήσω. Ακολουθεί άλλος και ανώτερος.

– Έμαθα ότι ο Θεός δεν επιλέγει τέλειους ανθρώπους, αλλά τελειοποιεί τους εκλεκτούς. Ξέρω πολλά πράγματα, πολλά όμορφα μέρη.

Αλλά η μέγιστη ομορφιά είναι ο Θεός.

Πέρα από Αυτόν δεν υπάρχει τίποτα.

Ξέρω πού πάω: ΣΠΙΤΙ!

Τι έχω μάθει μέχρι τώρα… που έχω πολλά να μάθω ακόμα!».



Πατήρ Χρυσόστομος Φιλιπέσκου.
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Wed Nov 30, 2022 4:25 pm

Image



Ο γέροντας Παϊσιος,ο Απόστολος Ανδρέας και η Πάτρα.


Εμείς οι Πατρινοί, εκ φύσεως αγνώμονες και αχάριστοι (μηδενός του γράφοντος εξαιρούμενου),

οφείλουμε να θυμόμαστε συνέχεια τω κάτωθι γεγονός:

Ήταν αρχές Ιουλίου του 1993, όταν ένας φοβερός μεσημεριάτικος σεισμός, μας ταρακούνησε και μας τρόμαξε.

Ζημιές, καταστροφές, τραυματισμοί, ένα χάος.

Τήν ώρα του σεισμού, ο γέροντας Παϊσιος, στο κρεββάτι του πόνου, έναν χρόνον πριν κοιμηθεί, είδε το εξής όραμα:

Τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα, προστάτη και πολιούχο της πόλεως μας (πόσοι το θυμόμαστε άραγε;),

να παρακαλεί θερμώς και με δάκρυα τον Κύριον μας Ιησού Χριστό, λέγοντάς του: Σώσε την πόλιν μου, σώσε την πόλιν μου.


Αμέσως ο γέροντας Παϊσιος, επικοινώνησε με τον τότε Μητροπολίτη Πατρών, κυρό Νικόδημο και του ανέφερε το γεγονός,

το οποίο και γνωστοποίησε στο χριστεπώνυμο ποίμνιο του ο μακαριστός Μητροπολίτης μας.

Και για αυτό η πόλις μας από τον σεισμό βλάφτηκε ελάχιστα σε σχέση με το μέγεθος και το επίκεντρο του σεισμού.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγανε το εξής, το οποίο ασπάζομαι εξ ολοκλήρου:

«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, από τον αχάριστο ευεργετηθέντα«.



Βουτσινάς Ηλίας

gero-paisios.blogspot
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Thu Dec 01, 2022 7:14 pm

Image


Αγιος Πορφύριος:Σε πιέζει ένα πρόβλημα; Μην πεις: "Θεέ μου, λύσε μου το πρόβλημα, αλλά πες...



"Ήρθε μια μητέρα τις προάλλες και μου είπε : "Γιατί το κάνει αυτό ο Θεός ; Γιατί δεν δίνει δουλειά στο παιδί μου ;",

λες και το παιδί της είναι το μόνο που δεν έχει δουλειά.

Έχουμε σκεφτεί ποτέ ότι σε μια ώρα κρίσης, είτε προσωπικής είτε συλλογικής,

αυτό που μας ζητάει κυρίως ο Θεός είναι αυτού του είδους η στροφή στον ίδιο ;

Αν εγώ δεν αγαπώ τον Θεό και παραταύτα του ζητώ διάφορα, συχνά δεν τα δίνει,

ακριβώς για να καταλάβω ότι αυτό που ζητώ είναι πολύ λίγο, και ότι είναι το περισσόν αυτό που θα έπρεπε να αναζητώ,

και στο οποίο τελικώς βρίσκω μέσα και το λίγο αυτό που ζητούσα πριν.


Αν δεν βρεις την αξία της κλήσης της αγάπης του Θεού, το για ποιό λόγο σε καλεί και για το που σε προορίζει,

είναι πολύ πιθανόν να μην βρεις και αυτό το λίγο που ζητάς.


Βέβαια, ο Θεός προνοεί, και προνοεί και γiα τα απειροελάχιστα, αλλά προνοεί διότι θέλει να μου δείξει

την κλήση την εκλεκτή που μου απευθύνει.

Αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα.

Είναι σαν να σου λέει : "κάτι περισσότερο ζήτα από αυτό που ζητάς" και δεν σου δίνει το ελάχιστο για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Κι όταν εσύ πεις : "δεν θέλω το λίγο, θέλω το πολύ", σου λέει "πάρε και το λίγο τώρα"


"Θέλω να γίνω καλά".

Όλοι όσοι είναι άρρωστοι το λένε. Είναι ένα φυσιολογικό ανθρώπινο αίτημα.

Αλλά, πίσω από το να γίνω καλά, δεν πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο ;


Θυμηθείτε την παραβολή των δέκα λεπρών.

Και οι δέκα, αναρωτιέται ο Χριστός δεν καθαρίσθηκαν ; Οι άλλοι εννέα που είναι ;

Δεν σημαίνει ότι είχε ανάγκη ο Χριστός να του του πουν ευχαριστώ,

άλλωστε το ήξερε αν θα του το πουν ή όχι, παραδόξως όμως τους θεράπευσε.

Σημαίνει ότι αυτό που ήθελε με την θεραπεία ήταν η ΣΧΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.

Δεν ήθελε απλά να τους θεραπεύσει, ήθελε και να τους αγιάσει κιόλας,

κι αυτό μόνο μέσα από μια αμφίδρομη σχέση αγαπητικής αμοιβαιότητας μπορεί να γίνει.


Αυτοί θεραπεύτηκαν και έφυγαν.(!!!)

Και ο ένας μόνο γύρισε και έγινε απόστολος. Αυτή η έλλειψη αμοιβαιότητας είναι το παράπονο του Θεού το μεγάλο.

Η ιστορία της αγάπης Του για τον άνθρωπο δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς την ελεύθερη ανταπόκριση του ανθρώπου.

Δεν σταματά ποτέ βέβαια αυτή η αγάπη -ακόμη και η λεγόμενη "κρίση"- του Θεού

δεν είναι τίποτε διαφορετικό από την αγάπη Του αυτή, που συγκαταβαίνει όμως στην ανθρώπινη ελευθερία.


Ένα όμοιο παράπονο έχουν και οι άνθρωποι του Θεού.

Θυμάμαι τον π. Πορφύριο και τον π. Παίσιο να το λένε επανειλημμένως :

"Ω, να ρθει κι ένας να με ρωτήσει για τα πνευματικά.

Όλοι θέλουν την καλή δουλειά, την καλή σύζυγο κτλ".

Μας έλεγε ο π. Πορφύριος όταν ήμασταν φοιτητές :

"Βρε παιδιά, γίνετε εσείς καλοί και θα σας τα δώσει όλα ο Θεός".

Αυτό όμως δεν το καταλαβαίνουμε και πάσχουμε.


Σε πιέζει ένα πρόβλημα.

Μην πεις : "Θεέ μου, λύσε μου το πρόβλημα", αλλά πες : "Φώτισόν μου το σκότος, Κύριε,Κύριε,ελέησον με".

Κι αφού το πεις αυτό, θα καταλάβεις πότε θα πεις, αν τελικά χρειαστεί να το πεις,

και δύο λεξούλες, "βοήθησε και σε αυτό, αν θες".


Εμείς καταβυθιζόμαστε στο πρόβλημα και γίνεται ο Θεός πρόβλημα,

και μεις γινόμαστε πρόβλημα κι η σχέση με τον Θεό γίνεται πρόβλημα,

κι η σχέση με τον εαυτό μας γίνεται πρόβλημα, γιατί μένουμε σε αυτά"



theomitoros.blogspot
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Fri Dec 02, 2022 6:16 pm

Image



Όσοι χάσατε ἀγαπημένα σας πρόσωπα νά ξερετε ὅτι σᾶς ἀγαποῦν, σᾶς σκέφτονται


Μοναχή Σωφρονία


Σήμερα ἀποφάσισα νά σᾶς διηγηθῶ ἕνα θαυμαστό περιστατικό ποὺ φυσικά συνέβη ὄχι ἐξαιτίας μου - γιά νά ἐξηγούμαστε -

γιατί δέν θέλουμε νά πουλήσουμε θαύματα- τό ἔχουμε δεῖ καί αὐτό στήν ἐποχή μας δυστυχῶς,

ἀλλά συνέβη ἐξαιτίας τῶν προσευχῶν τῶν γεροντισσῶν ποὺ ἔζησαν ἐδῶ, καί τῆς μεσιτείας τῆς Παναγίας Τριάδος.

Αὐτό τό θαυμαστό συμβάν ποὺ θὰ παραθέσω μέ κάθε λεπτομέρεια ἐδῶ συνέβη ἀκριβῶς ἔτσι καί πολλοί φίλοι

μέ παρακάλεσαν νά τό δημοσιεύσω πρός ὠφέλειαν καί ἐνίσχυση πολλῶν.


Ὅπως ὅλοι γνωρίζετε, ὅσοι τουλάχιστον παρακολουθοῦν αὐτή τή σελίδα - ἀρχονταρίκι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς

ξεκινήσαμε μέ πολύ φόβο Θεοῦ τήν ἀνακαίνιση τῆς ἱστορικῆς μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος στήν Ἀκράτα Ἀχαϊας…

Ὅσοι ἀπό τοὺς ἐδῶ φίλους ἔχουν ἔρθει στό μοναστηράκι μας ἔχουν δεῖ καί τὶς ἀνάγκες καί τίς ἐλλείψεις του.

Μιά ἀπό αὐτές εἶναι τό ἠλεκτρολογικό πρόβλημα.



Συνηθίζω ὅλα τά ὑλικά θέματα νά τά κάνω προσευχή ἀφενός γιατί πιστεύω ὅτι ὁ Θεός ἀπαντᾶ συχνά ἀμεσότερα

ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀφετέρου γιατί δέν ὑπάρχει ἡ δυνατότητα γιά ἀνεύρεση τῶν εἰδικῶν

καί κατ” ἐπέκταση ἡ χρηματική ἀμοιβή τους.

Ἔτσι λοιπόν παρακαλοῦσα τόν Θεό ἐν ἁπλότητι νά στείλει ἕναν ἠλεκτρολόγο.


Ἕνα Σάββατο πρωϊ μετά τή Θεία Λειτουργία, ἐμφανίζεται ἕνας μεσήλικας κύριος, ὁ κ. Βασίλης, μαζί μέ τή σύζυγό του…

Μέ χαιρετάει ἐγκαρδίως καί μετά τίς ἀπαραίτητες συστάσεις μοῦ λέει: (ἐπί λέξει) Ἐγώ ἀδελφή εἶμαι ἠλεκτρολόγος.

Σᾶς ἔγραφα στό μέσσαντζερ καί δέν μοῦ ἀπαντούσατε.

Ἕνα βράδυ εἶδα ἕνα ὄνειρο. Σᾶς εἶδα μόνη σας στό μπαλκόνι τῆς μονῆς.

Σηκώνομαι καί λέω στή γυναίκα μου: Δέν πᾶμε στό μοναστήρι μήπως ἡ μοναχή αὐτή εἶναι μόνη της καί δέν ἔχει κανέναν

νά τή βοηθήσει;; Κι ἔτσι ἤρθαμε!!! Θά σᾶς κάνω ὅ,τι ἠλεκτρολογική ἐργασία θέλετε!!



Περιττό νά πῶ ὅτι ἔμεινα ἄναυδη. Συγκινήθηκα κι εὐχαρίστησα τόν Θεό. Ὅμως τό θαῦμα δέν τελειώνει ἐδῶ.

Κι αὐτό εἶναι τό πρῶτο μέρος. Κανονίζουμε λοιπόν μέ τόν ἀξιαγάπητο κ. Βασίλη νὰ ἔρθει ἕνα Σάββατο

γιά νά ἀλλάξει ἕναν ἠλεκτρολογικό πίνακα στά κελλιά. Ἤρθε καί ἄρχισε τή δουλειά.

Μετά ἀπό καμιά δύο ὧρες κατεβαίνει μέ μεγάλη ἔνταση κάτω στήν ἐκκλησία ποὺ καθάριζα.

Μοῦ λέει μέ ἔνταση: Εἶσαι ἡ Λίτσα;; Εἶσαι ἡ Λίτσα;; Ἔτρεμε ἀπό τή συγκίνηση…

Τοῦ λέω ἔκπληκτη μέχρι νά συνειδητοποιήσω τί ἐννοοῦσε…:Ναί, ἐγώ εἶμαι…(Λίτσα μέ φώναζαν ὡς παιδί ἀπό τό Εὐαγγελία).

Ξέρεις ποιός εἶμαι ἐγώ;;

Τοῦ λέω ὄχι κ. Βασίλη…


Περίμενε νά ἠρεμήσω, μοῦ λέει. Εἶμαι ὁ ἡλεκτρολόγος τοῦ πατέρας σου ποὺ ἦταν Α΄μηχανικός στά καράβια στό ἐξωτερικό.

Ἤμασταν μαζί χρόνια.
Καί σέ ἕνα ταξίδι μας στήν Ἀμερική σοῦ ἀγόρασα μιὰ μεγάλη κούκλα

καί στήν ἔφερα στό σπίτι σας στή Ρόδο στήν τάδε διεύθυνση…

Τότε κάθισα κι ἐγώ νά συνέλθω…Θυμόμουν πολύ καλά αὐτή την πρώτη μου κούκλα σέ ἠλικία 8 ἐτῶν

ποὺ μοῦ ἔφερε ὁ πατέρας μου μέ ἕναν φίλο του (τόν κ. Βασίλη!!!)…

Καθίσαμε καί οἱ δύο μέσα στήν ἐκκλησία καί χρειάστηκε μισή ὥρα νά συνέλθουμε…

Μετά ἄρχισε νά μοῦ διηγεῖται ἱστορίες καί πληροφορίες γιά τόν πατέρα μου, τή σύνεσή του,

τό πόσο τόν εἶχε βοηθήσει καθώς ὁ κ. Βασίλης ἦταν νεαρό παιδί τότε…


Ἔμαθα καί τόσα πράγματα γιά τόν πατέρα μου γιά τή ζωή του στά καράβια, τίς συναναστροφές του καί τήν ἀκεραιότητά του…

(Σημειωτέον ὁ ἀγαπημένος μου πατέρας ἔχει πεθάνει ἀπό τό 1997)…


Ἄλλη μιά ἀπόδειξη ὅτι οἱ κεκοιμημένοι δέν ἔχουν πεθάνει - ἀλλά ἁπλά …κοιμοῦνται…

Κι ὄχι μόνο, ἔχουν παρρησία στόν οὐρανό…

Ὁ πατέρας μου μέ λάτρευε κι εἶχε δώσει τήν εὐλογία του νά γίνω μοναχή…

Τώρα ἀπό τόν οὐρανό βλέπει τίς ἀνάγκες μου καί τόν ἀγώνα μου…Κι ἔστειλε τόν φίλο του νά μέ βοηθήσει…


Μετά ἀπό ὅλα αὐτά πῶς νὰ μή δοξάσω τόν Θεό;; Πῶς νά μήν πῶ: Μέγας εἶσαι Κύριε καί θαυμαστά τά ἔργα Σου;;

Γι αυτό ὅσοι χάσατε ἀγαπημένα σας πρόσωπα νά ξερετε ὅτι σᾶς ἀγαποῦν, σᾶς σκέφτονται καί σᾶς παρακολουθοῦν.

Κι ὅταν ὑπάρξει πραγματική ἀνάγκη θὰ σᾶς βοηθήσουν!!!!!!!

Εὐχαριστῶ ποὺ τό διαβάσατε καί τό μοιραστήκαμε!!!!!



Μοναχή Σωφρονία


newsitamea.gr
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Sat Dec 03, 2022 6:57 pm

Image


Γέροντας Παΐσιος: «Της… κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα-δυὸ λόγια με παράπονο!»



Καθένας ἀπὸ κάποιο γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔχει συμβῆ μὲ τὴν βοήθεια ἐνός Ἁγίου, ἔχει καὶ μία ἰδιαίτερη ἀγάπη στὸν Ἅγιο αὐτόν.

Μπορεῖ νὰ εἶναι σοβαρὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἁπλό.

Νά, ἐγὼ ἐπειδὴ ἀπὸ μικρὸς πήγαινα στὸ Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ἐκεῖ στὴν Κόνιτσα,

ἔχω σὲ μεγάλη εὐλάβεια τὴν Ἁγία Βαρβάρα.

Ἡ Ἁγία μὲ βοήθησε καὶ στὸν στρατό, ὅταν μὲ πῆραν στοὺς ἀσυρματιστές, ἐνῶ ἤμουν ἀγράμματος

μὲ βοήθησε ὕστερα καὶ στὸ Σανατόριο μετὰ τὴν ἐγχείριση στοὺς πνεύμονες.


Τότε οἱ γιατροί μου εἶχαν πεῖ ὅτι, μόλις θὰ καθάριζε ὁ πνεύμονας, θὰ ἀφαιροῦσαν τὰ λάστιχα καὶ τὸ μηχάνημα.

Καὶ ἐνῶ θὰ τὰ ἔβγαζαν σε πέντε μέρες, εἶχαν περάσει εἴκοσι πέντε μέρες καὶ δὲν τὰ εἶχαν ἀφαιρέσει, καὶ ὑπέφερα πολύ.

Τὸ Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τοὺς γιατρούς, γιὰ νὰ μὲ ἐλευθερώσουν ἀπὸ τὸ μαρτύριο αὐτό, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν φάνηκαν.

Τὴν Κυριακὴ τὸ πρωί, ποὺ ἦταν ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, λέω: «Ἂν ἦταν νὰ βοηθήση ἡ Ἁγία, ἔπρεπε νὰ εἶχε βοηθήσει.

Οἱ γιατροὶ ἔφυγαν. Σήμερα, Κυριακή, ἀποκλείεται νὰ ἔρθουν. Τώρα ποιὸς θὰ μοῦ βγάλη τὰ λάστιχα;».

Εἶπα καὶ κανα-δυὸ λόγια μὲ παράπονο:


«Ἐγὼ ἄναβα τὰ καντήλια τόσες φορὲς στὸ Ἐκκλησάκι τὰ καντήλια τῆς Ἁγίας, τί καντηλῆθρες, τί λάδια πήγαινα,

τὸ καθάριζα, τὸ βόλευα. Δυὸ λάστιχα νὰ μὴ μοῦ βγάλουν;».

Μετὰ ὅμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θὰ λύπησα τὴν Ἁγία Βαρβάρα, καὶ γι’ αὐτὸ δὲν φρόντισε νὰ μοῦ τὰ βγάλουν».

Ξαφνικὰ ἀκούω θόρυβο. «Τί γίνεται; λέω, κάποιος ἔπαθε κάτι;».



«Ἔρχονται οἱ γιατροί», μοῦ λένε. Δὲν ξέρω τί τὸν ἐπιασε τὸν διευθυντὴ καὶ εἶπε στοὺς γιατροὺς πρωὶ-πρωί:

«Νὰ πάτε νὰ βγάλετε τὰ λάστιχα τοῦ καλόγερου!».

Μπαίνουν στὸν θάλαμο καὶ μοῦ λένε: «Ἔχουμε ἐντολὴ νὰ βγάλουμε τὰ λάστιχα».

Τῆς … κακοφάνηκε τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, γιατί εἶπα κάνα-δυὸ λόγια μὲ παράπονο!

Πρέπει νὰ γκρινιάξης λίγο!

Ἀλλὰ καλύτερα εἶναι νὰ μὴν γκρινιάζης, ἔχει ἀρχοντιά, ἅμα δὲν γκρινιάζης.

Βλέπεις, ἕνας Ἅγιος ἄλλοτε δίνει ἀμέσως ὅ,τι τοῦ ζητᾶμε καὶ ἄλλοτε τὸ δίνει ἀργότερα.

Ἄλλοτε ἀκούει τὸν προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται σὲ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση,

καὶ ἄλλοτε, γιατί κλαίει καὶ γκρινιάζει σὰν μικρὸ παιδί.



Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου,
Λόγοι Στ΄, Περὶ Προσευχῆς,
ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης Θεολόγος"
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Sun Dec 04, 2022 3:24 pm

Image


Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή!

-Αγιος Παίσιος


Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας

µε έστειλε ένας Προϊστάµενος να πάω ένα γράµµα στην Μονή Ιβήρων.

Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι,

για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιάµιση ώρα µε τα πόδια.

Ήµουν από νηστεία και από αγρυπνία.


Τότε την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου την χώριζα στα δύο• µέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε,

την ηµέρα της Μεταµορφώσεως έτρωγα, και µετά µέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε.

Έφυγα λοιπόν αµέσως µετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω µαζί µου λίγο παξιµάδι.

Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράµµα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιµένω το καραβάκι.

Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευµα, αλλά αργούσε να έρθη.


Άρχισα εν τω µεταξύ να ζαλίζωµαι.

Πιό πέρα είχε µια στοίβα από κορµούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισµό µου:

«Άς πάω να καθήσω εκεί που είναι λίγο απόµερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίση να µε ρωτάη τι έπαθα».

Όταν κάθησα, µου πέρασε ο λογισµός να κάνω κοµποσχοίνι στην Παναγία να µου οικονοµήση κάτι.

Αλλά αµέσως αντέδρασα στον λογισµό και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγµατα θα ενοχλής την Παναγία;».


Τότε βλέπω µπροστά µου έναν Μοναχό.

Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωµί, δύο σύκα και ένα µεγάλο τσαµπί σταφύλι.

«Πάρε αυτά, µου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε.

Έ, τότε διαλύθηκα• µε έπιασαν τα κλάµατα, ούτε ήθελα να φάω πιά …

Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να φροντίζη και για τις µικρότερες λεπτοµέρειες!

Ξέρεις τι θα πη αυτό!




Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου,

«ΛΟΓΟΙ, τόμ. ΣΤ ´, Περί Προσευχής»
έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,
Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 90-91
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Mon Dec 05, 2022 3:22 pm

Image


«Αν τακτοποιηθούμε εσωτερικά τότε όλα θα τακτοποιηθούν γύρω μας και εξωτερικά»



Είπε ένας Μοναχός :

Φαντάζεστε να έχουμε ένα πανάκριβο αμάξι φτιαγμένο από χρυσό και αφού το αγοράσουμε με οικονομίες

μίας ολόκληρης ζωής να το χρησιμοποιήσουμε ύστερα για να αποθηκεύουμε μέσα κοπριές.

Έτσι και εμείς ενώ ως Εικόνες Θεού είμαστε τα πολυτιμότερα πλάσματα Του Θεού καταντάμε με την άθεη

και αμετανόητη ζωή μας αποθήκη κοπριάς.



-Γιατί Γέροντα πρέπει να νηστεύουμε να αγρυπνούμε, να εγκρατευόματσε να ταλαιπωρούμαστε και να πονάμε τηρώντας τις ευαγγελικές εντολές ενώ ο Χριστός μας θέλει χαρούμενους και ελεύθερους; Δεν φαίνεται λίγο οξύμωρο;

-Πολύ απλά, διότι ο Χριστός είναι ο Βασανιστής του Βασανιστού μας και ο Τύραννος του τυράννου

και ο σκλαβωτής των παθών μας.

ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ κρίνει ο θεός για την αμαρτωλότητά μας αλλά επειδή δεν του ζητήσαμε να μας βοηθήσει.



Είπε ένας Γέροντας :

-Βλέπουμε μεν να έρχονται πολλοί νέοι στην Εκκλησία , όμως δεν είναι τακτοποιημένοι πνευματικά.

Γενικά στην Εκκλησία βλέπουμε τον τελευταίο καιρό να πηγαίνει πολύς κόσμος για να του λύσει ο θεός τα επίγεια,

εξωτερικά προβλήματα και όχι να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τα εσωτερικά του.


Αν τακτοποιηθούμε εσωτερικά τότε όλα θα τακτοποιηθούν γύρω μας και εξωτερικά.

ΔΕΝ ΜΑΣ θέλει ο Θεός κοινωνικούς επαναστάτες και αναμορφωτές αλλά ΑΓΙΟΥΣ.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Πρέπει να χτυπήσουμε τον δικό μας εγωισμό και όχι τον εγωισμό των άλλων.

Έτσι σίγουρα θα έχουμε κατορθώσει να διορθώσουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας

το οποίο θα συμπαρασύρει με έναν ευλογημένο τρόπο και άλλους δίπλα μας,

οικογένεια φίλους κ.α. και ούτω καθεξής εάν πράξουν ομοίως και άλλοι.




π.Διονύσιος Ταμπάκης
Ι.Ν.Παναγίας Ναυπλίου 2016

tostavroydaki
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Tue Dec 06, 2022 6:06 pm

Image

Ενα θαυμαστό γεγονός από τη ζωή του αγίου Αμβροσίου

(† 7 Δεκεμβρίου)



Πηγαίνοντας προς την Ρώμη κάποια μέρα ο Αμβρόσιος για μια υπόθεση, νυκτώθηκε και έμεινε στην οικία κάποιου

πλούσιου της περιοχής ο οποίος φιλοξένησε πλουσιοπάροχα τον Αρχιερέα και τους κληρικούς που τον συνόδευαν.


Το πρωί τον ερώτησε ο Άγιος εάν δοκίμασε καθόλου θλίψεις στην ζωή του.

Τον ερώτησε γιατί πρόσεξε ότι είχε πολλά πλούτη.

Αυτός του αποκρίθηκε:

«Με τις ευχές σου Δέσποτα Άγιε, ουδέποτε με λύπησε ο Θεός, ούτε με ζημίωσε, ούτε

γνωρίζω τι είναι ασθένεια. αλλά και πολλές δωρεές μου απέστειλε ο Πανάγαθος, πλούτη, δόξα και κάθε άλλη

απόλαυση».



Όταν άκουσε αυτά ο Άγιος δάκρυσε και είπε προς τους κληρικούς:

«Σηκωθείτε γρήγορα να φύγουμε από την καταραμένη αυτήν οικία πριν μας προλάβει ο θυμός του Θεού».



Βλέποντας ότι αμελούσαν να ετοιμάσουν τα άλογα τους πρόσταζε εντονώτερα να φύγουν το συντομώτερο.

Μόλις αναχώρησαν και προχώρησαν λίγη απόσταση, άνοιξε η γη και κατάπιε την οικία με τον πλούσιο,

τους συγγενείς και τα πλούτη του.


Αυτοί που ακολουθούσαν εθαύμασαν για το φοβερό γεγονός και ερώτησαν τον Άγιο πώς το γνώρισε.

Αυτός τους αποκρίθηκε:


«Γνωρίζετε βέβαια, ότι όταν έχει κάποιος θλίψεις, διάφορους πειρασμούς και βάσανα,

ο Κύριος είναι μαζί του και τον παιδεύει σαν παιδί του αγαπημένο, για να το ετοιμάσει για την αιώνια του Βασιλεία.

Όταν κάποιος έχει σ’ αυτόν τον κόσμο απολαύσεις, υγεία, ευημερία, χωρίς θλίψεις,

αυτό είναι σημείο της απώλειας του αψευδέστατο, διότι είναι παροργισμένος, μαζί του ο Κύριος για τις πράξεις του

και τον έχει αποφασισμένο για την αιώνια κόλαση.

Γι αυτό του δίνει τώρα πρόσκαιρη απόλαυση.



Αλήθεια σας λέγω αδελφοί έπρεπε να θρηνούμε απαρηγόρητα όταν δεν μας έρχονται πειρασμοί και βάσανα και όταν

μας παιδεύει ο Κύριος σαν δίκαιος κριτής και πάνσοφος γιατρός, όχι μόνο να υπομένουμε τους πόνους καρτερικά,

αλλά και να τον ευχαριστούμε με υποχρέωση, όπως και τους σωματικούς γιατρούς που πληρώνουμε να κόψουν και να

κάψουν τα μέλη μας για την ποθούμενη υγεία και σωτηρία μας».




ΠΗΓΗ.Ο ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»-ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΓΚΟΛΠΙΟ
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Ωφέλιμες Διδαχές

Unread postby XAPA » Wed Dec 07, 2022 5:48 pm

Image


Η αγάπη και η συγχωρητικότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:

μια συγκινητική ιστορία


Από ομιλία του πατρός Μεθοδίου Κρητικού




Ένας Ρουμάνος γέροντας μου διηγήθηκε την εξής ιστορία:

Κάπου στην Ισπανία σε ένα εξομολογητήριον υπάρχει ένας Εσταυρωμένος με περίεργη στάση,

με το ένα χέρι καρφωμένο στο Σταυρό και το άλλο κατεβασμένο παράλληλα με το σώμα.

Τον συνοδεύει μια μικρή ιστορία.



Παλιά βρισκόταν σε ένα εξομολογητήριον όπου εξομολογούσε ένας πνευματικός.

Μία ημέρα,πήγε για εξομολόγηση ένας πιστός, ο οποίος με πόνο ψυχής του εξομολογήθηκε ένα βαρύτατο αμάρτημα.

“Πω πω παιδάκι μου πώς το έκανες αυτό το πράγμα!

Σε παρακαλώ να μην το ξανακάνεις” είπε ο ιερέας ο οποίος του διάβασε τη συγχωρητική ευχή

έχοντας αποσπάσει την υπόσχεσή του ότι δε θα ξαναπέσει σε αυτό το μεγάλο αμάρτημα.

Μετά από κάποιο καιρό, ξαναήρθε ο πιστός.

Μη μπορώντας να σηκώσει το βλέμμα του από το έδαφος αποκάλυψε στον εξομολόγο

ότι ξανάπεσε στο ίδιο αμάρτημα παρόλες τις προσπάθειές του.


Ο εξομολόγος αρχικά δεν ήθελε να συγχωρέσει τον πιστό.

“Είναι πολύ μεγάλο το αμάρτημά σου, πήρα μεγάλη ευθύνη διαβάζοντάς σου τη συγχωρητική ευχή.

Δεν ξερω αν πρέπει να σε ξανασυγχωρέσω.

” Επειδή όμως ο πιστός έδειχνε μεγάλη μεταμέλεια, έκλαιγε, παρακαλούσε και έδινε υποσχέσεις

ότι θα προσπαθήσει περισσότερο και δε θα ξαναπέσει στο αμάρτημα αυτό, πείστηκε και τον συγχώρεσε.

Μετά από αρκετό καιρό φάνηκε πάλι ο πιστός εκείνος.

“Μη μου πεις!” Αναφώνησε ο ιερέας! Και όμως το είχε ξανακάνει.

Όσα παρακάλια και αν έκανε με συντριβή ψυχής ο πιστός ο ιερέας δε δέχτηκε να τον συγχωρέσει.

“Έχω πάρει ήδη μεγάλη ευθύνη, ρισκάρω την ψυχή μου και εσύ δε δείχνεις ότι θα μπορέσεις να μην το ξανακάνεις.

Δε μπορώ να σε συγχωρέσω.”

Ο πιστός επέμενε με κλάματα αλλά ο πνευματικός έμεινε ανένδοτος.


Και αφού σηκώθηκε να φύγει απογοητευμένος ο πιστός,

ο πνευματικός δέχτηκε ένα ισχυρό χτύπημα στην πλάτη και ακούστηκε μια αυστηρή φωνή:

“ΔΕ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ ΕΣΥ ΓΙ’ΑΥΤΟΝ!”


Τη συνέχεια την καταλαβαίνετε τόσο για τον πνευματικό όσο και για τον πιστό,

που ένιωσε πραγματικά την αγάπη και τη συγχωρητικότητα του Χριστού μας.

Ο Εσταυρωμένος έμεινε σ’αυτή τη στάση για να θυμίζει αυτό το περισταστικό σε όσους Τον προσκυνούν μέχρι και σήμερα.

Η αγάπη του Χριστού μας μας καταδιώκει, ας ανταποκριθούμε, ας εξομολογηθούμε με ειλικρινή μετάνοια

και ας κάνουμε φέτος την αρχή για να ζήσουμε την πραγματική Ανάσταση!



Αμήν!



pentapostagma
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

PreviousNext

Return to ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 2 guests

cron