Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Λόγοι, διδαχές και παραινέσεις των Αγίων της Ορθοδοξίας μας προς διόρθωση της πορείας του βίου μας.

Moderator: inanm7

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Mon Jun 22, 2020 4:08 pm

Image



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Ό αγώνας κατά των λογισμών

Η πνευματική ζωή στον λογισμό βασίζεται


- Διάβασα, Γέροντα, οτι οι Έλληνες στον Ιταλικό πόλεμο πρώτα προσπαθούσαν νά χαλάσουν τα οχυρά του εχθρού και ύστερα έκαναν επίθεση.

- Και ο διάβολος το ίδιο κάνει.

Όπως δηλαδή ο εχθρός, πριν κάνη επίθεση με το πυροβολικό,

βομβαρδίζει με την αεροπορία τα οχυρά, για να τα σπάση,

έτσι και ο διάβολος πρώτα βομβαρδίζει με λογισμούς τον άνθρωπο

και ύστερα του επιτίθεται.



Αν δεν χαλάση τον λογισμό του άνθρωπου, δέν επιτίθεται,

γιατί ο άνθρωπος αμύνεται με τον καλό λογισμό. είναι στο αμπρί (1) του!

Ο αριστερός λογισμός είναι ξένο σώμα και πρέπει ο άνθρωπος να προσπαθήση να το αποβάλη.

Αυτόν τον αγώνα όλοι έχουμε την δύναμη να τον κάνουμε.


Κανένας δεν δικαιολογείται να πη ότι είναι αδύνατος και δεν μπορεί να τον κάνη.

Δεν είναι κασμάς ούτε βαριά (2), για να μην μπορή να τα σηκώση, επειδή τρέμουν τα χέρια του.

Δεν το βλέπω δύσκολο, το να τα παίρνουμε όλα δεξιά.

Γιατί να εξετάσω λ.χ. την ιδιοτροπία του άλλου;

Μπορεί στην πραγματικότητα αυτό πού κάνει να μην είναι ιδιοτροπία,

αλλά να το κάνη επίτηδες, για να ταπεινωθή.



- Γέροντα, ανησυχώ, γιατί όλο αριστερά δουλεύω. Αγωνίζομαι, αλλά δεν μπορώ να γυρίσω δεξιά.

- Το να αναγνωρίζης ποιοί λογισμοί δεν είναι καθαροί, να ανησυχής και να αγωνίζεσαι

να τους άπομακρύνης, και αυτό είναι πρόοδος.

Αν θέλης να προκόψης, όταν ο πονηρός σου επιτίθεται

με αριστερούς λογισμούς και σε τραβάη προς το μέρος του,

στρίψε με δύναμη αντίθετα το τιμόνι και αγνόησε τον.



Να προσπαθήσης να φέρνης καλούς λογισμούς και για τις μικρότερες αλλά και για τις μεγαλύτερες αδελφές,

οι όποιες κάνουν εσωτερική εργασία αθόρυβα, γιατί το ταγκαλάκι σου χαλάει τον λογισμό,

για να καθυστέρηση την πνευματική σου πρόοδο.

Εαν δεν σκάλωνες στους λογισμούς σου, θα είχες κάνει άλματα πνευματικά.


Όλη η πνευματική ζωή στον λογισμό βασίζεται.

Η πρόοδος στην πνευματική ζωή από τον λογισμό εξαρτάται.



- Γέροντα, πώς θα βοηθηθώ στον αγώνα κατά των αριστερών λογισμών;

- Με την εγρήγορση και την αδιάλειπτη προσευχή.

Αν βρίσκεσαι σε εγρήγορση, προσέχεις και φέρνεις καλούς λογισμούς.

Π.χ. βλέπεις ένα ποτήρι και σκέφτεσαι το Άγιο Ποτήριο, τον Μυστικό Δείπνο, τον Χριστό κ.λπ.


Ενώ, αν δεν βρίσκεσαι σε εγρήγορση, μπορεί ο νους σου να πάη σε διάφορα

μη πνευματικά πράγματα ή ακόμη και σε ελεεινά.

Γι' αυτό προσπάθησε να μη μαζεύης σαβούρα λογισμών και ύστερα παλεύης να τους δίωξης.

Να λές την ευχή και να συγκεντρώνεσαι.


Και αν φεύγη ο νους σου, πάλι να τον επαναφέρης και συνέχεια να κάνης το ίδιο.

Μην αφήνης τον νου σου να γυρίζη.

Γιατί, ακόμη κι αν ο νους δεν βρίσκεται πάντοτε σε άσχημα πράγματα αλλά σε ουδέτερα,

ωστόσο και αυτά τον εξουδετερώνουν με τον περισπασμό, και γίνεται σπατάλη.


Οι λογισμοί μάλιστα που δημιουργεί ο περισπασμός είναι πιο ύπουλοι από τους κακούς,

επειδή δεν τους καταλαβαίνουμε, για να τους πετάξουμε.


- Γέροντα, ο λογισμός μου λέει: «Δεν έκανες καμμιά προκοπή τόσα χρόνια που είσαι στο μοναστήρι».


- Για να ακούσω, τί άλλο σου λέει ο λογισμός;

Όπως έχω καταλάβει, ακούτε πολύ το ταγκαλάκι.

Τί ξεγέλασμα σας κάνει!

Γιατί πιστεύετε στο ταγκαλάκι;

Γιατί ζαλίζεσθε; Ειρήνευε.


Στενοχωριέσαι άδικα και ταλαιπωρείσαι χωρίς λόγο.

Σου παρουσιάζει το ταγκαλάκι τα πράγματα μπερδεμένα, σαν τον φακίρη.

Σε ζαλίζει με λογισμούς απαισιοδοξίας, για να σου τρώη την ώρα και να σε περισπά

από την προσευχή και την προσοχή στο διακόνημα.


Έστω και λίγο αν σε ζαλίση και σε κάνη να μην έχης διάθεση να το πολεμήσης,

και μόνον αυτό είναι αρκετό, για να λάβη την προαγωγή του.

Προσπάθησε, όταν εργάζεσαι μόνη σου, να έχης το εξής τυπικό:

Ψαλτική, δοξολογία, ευχή νοερά ή δυνατά,

ώστε να άποφεύγης την μουρμούρα των λογισμών, δηλαδή να αλλάζης θέμα.


Αφού ο διάβολος αλλάζει θέμα, γιατί να μην αλλάξουμε κι εμείς;

Σας έχω πει και άλλη φορά ότι επάνω σε κάποια συζήτηση,

την στιγμή που είναι να πω στον άλλον αυτό που θα τον βοηθήση,

έρχεται κάποιος και διακόπτει ή γίνεται κάποιος θόρυβος κ.λπ.,

για να αναγκασθώ να σταματήσω.


Αφού ο πειρασμός κάνει τέτοια σχέδια, γιατί να μην κάνουμε κι εμείς σχέδια στον πειρασμό;

Να είστε έξυπνες, να κοροϊδεύετε το ταγκαλάκι.


- Γέροντα, με ταλαιπωρεί η λύπη, η ακηδία... Περνώ μαρτύριο.


- Μαρτύριο πριν από το μαρτύριο!...

Εσύ έχεις αυτοπεποίθηση.

Σου έχουν γίνει κατάσταση οι αριστεροί λογισμοί, γι' αυτό παιδεύεσαι.


Έχεις ανάγκη από δεξιούς λογισμούς.

Πρέπει να μετατρέψης τις πονηρές μηχανές του... εργοστασίου σου σε καλές μηχανές.

Η καλύτερη επιχείρηση είναι να φτιάξη ο άνθρωπος ένα εργοστάσιο καλών λογισμών.

Τότε, ακόμη και τα άσχημα θα τα φτιάχνη ο νους του καλά.



Π.χ. έναν άνθρωπο, αν τον δης σαν ψυχή, σαν άγγελο, ανεβαίνεις αγγελικά στον Ουρανό

και η ζωή σου είναι πανηγύρι.

Αν τον δης σαρκικά, κατεβαίνεις στην κόλαση.


- Μερικές φορές, Γέροντα, όταν βάζω έναν καλό λογισμό, σε λίγο μου έρχεται ένας αριστερός λογισμός
και μου τα χαλάει όλα. Μήπως δεν το κάνω από την καρδιά μου;


- Σκοπός είναι να το κάνης από την καρδιά σου και, αν σου έρθη αριστερός λογισμός, να πης:

«Αυτός είναι αλλότριος. Πρέπει να τον διώξω. Τώρα υπέγραψα. πάει, τέλειωσε».



- Όταν, Γέροντα, με αγώνα έχω διώξει έναν αριστερό λογισμό, πώς γίνεται και επανέρχεται, αφού τελείωσε το θέμα;

- Ναι, το θέμα τελείωσε, αλλά το ταγκαλάκι δεν τελείωσε.

Δεν πεθαίνει ο διάβολος ποτέ.


Έλεγε ένα γεροντάκι: «Ο σκύλος, μια-δυό κλωτσιές αν του δώσης, φεύγει. Ο διάβολος δεν φεύγει. επιμένει.

Εκεί - εκεί!


Ανάβω ένα κερί στους Αγίους του Κελλιού, για να φύγη, και μου λένε οι δαίμονες:

«Για μας το άναψες το κερί; ».

«Βρε, σαβούρα, πού για σας; Για τους «Αγίους το άναψα».

«Ναί, όμως εμείς σε αναγκάσαμε», μου λένε».



- Γέροντα, όταν συμβαίνη κάτι δυσάρεστο σε κάποιον και αρχίζη να λέη: «γιατί, Θεέ μου, να μου συμβή και αυτό; », αυτός ο άνθρωπος βοηθιέται;


- Πώς να βοηθηθή! Η βάση είναι να τα ερμηνεύη ο άνθρωπος όλα με καλό λογισμό. μόνον τότε ωφελείται.


Είναι μερικοί που έχουν καλή μηχανή, πολλές προϋποθέσεις για πνευματική ζωή,

αλλά το τιμόνι τους έχει λάθος κατεύθυνση.

Αν γυρίσουν το τιμόνι στην κατεύθυνση των καλών λογισμών,

προχωρούν μετά στην σωστή κατεύθυνση σταθερά.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

(1) Πρόχειρο υπόγειο χαράκωμα που προστατεύει κατά τον πόλεμο τους στρατιώτες από τις βολές του πυροβολικού και της αεροπορίας.

(2) Το βαρύ και μεγάλο σιδερένιο σφυρί.
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Tue Jun 23, 2020 4:15 pm

Image



Η καλλιέργεια των καλών λογισμών



- Γέροντα, οι καλοί λογισμοί έρχονται μόνοι τους ή πρέπει να τους καλλιεργώ;

- Πρέπει να τους καλλιεργής.

Να παρακολουθης τον εαυτό σου, να τον ελέγχης και να προσπαθής, όταν ο εχθρός σου

φέρνη κακούς λογισμούς, να τους διώχνης και να τους αντικαθιστάς με καλούς λογισμούς.


Όταν αγωνίζεσαι έτσι, θα καλλιεργηθή η διάθεση σου και θα γίνη καλή.


Τότε ο Θεός, βλέποντας την καλή σου διάθεση, θα συγκαταβή και θα σε βοηθήση,

οπότε οι κακοί λογισμοί δεν θα βρίσκουν μέσα σου τόπο.

Θα φεύγουν και θα εχης πλέον φυσιολογικά καλούς λογισμούς.

Θα απόκτησης μια συνήθεια προς το καλό, θα ερθη η καλωσύνη στην καρδιά σου,

και τότε θα φιλόξενης μέσα σου τον Χριστό.


Αυτό όμως δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη.

χρειάζεται χρόνος και συνεχής αγώνας,

για να λάβη η ψυχή τον στέφανο της νίκης.

Τότε πια ο πόλεμος εξαλείφεται για πάντα, διότι οι πόλεμοι είναι ξεσπάσματα

εσωτερικής ακαταστασίας, που την εκμεταλλεύονται οι προπαγάνδες των εχθρών.



- Δηλαδή, Γέροντα, όσοι έχουν καλούς λογισμούς, το πέτυχαν με αγώνα;

- Ανάλογα.

Άλλοι άνθρωποι έχουν από την αρχή της πνευματικής τους ζωής

καλούς λογισμούς και έτσι προχωρούν.

Άλλοι, ενώ στην αρχή έχουν καλούς λογισμούς,

ύστερα δεν προσέχουν και αρχίζουν να έχουν αριστερούς.


Άλλοι έχουν στην αρχή αριστερούς λογισμούς,

αλλά, παρακολουθώντας τον εαυτό τους

και βλέποντας πόσες φορές την παθαίνουν,

χάνουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και μετά έχουν καλούς λογισμούς.

Άλλοι μπορεί να έχουν μισούς καλούς και μισούς κακούς.

Άλλοι περισσότερους καλούς, άλλοι περισσότερους κακούς.


Κάποιος λ.χ. που πάει να γίνη καλόγερος, ανάλογα με το περιβάλλον,

με τις συνθήκες στις όποιες έζησε, έχει λογισμούς καλούς και κακούς.

Μπορεί να έχη δέκα μέχρι είκοσι τοις εκατό, ακόμη και ογδόντα τοις εκατό, κακούς λογισμούς.

Όταν αρχίση να κάνη εσωτερική εργασία, παρακολουθεί τον εαυτό του,

προσπαθεί να διώχνη τους κακούς λογισμούς και να καλλιεργή τους καλούς.


Συνεχίζοντας αυτήν την προσπάθεια, φθάνει μετά από ένα χρονικό διάστημα

να έχη μόνον καλούς λογισμούς.

Από το διάστημα που είχε τους κακούς λογισμούς στον κόσμο,

θα εξαρτηθη και το διάστημα που θα χρειασθή για να φύγουν.

Στην συνέχεια, σιγά-σιγά σταματούν και οι καλοί λογισμοί και φθάνει σε ένα άδειασμα.

Τότε περνά μία περίοδο που δεν έχει ούτε καλούς ούτε κακούς λογισμούς.


Αυτή η φάση φέρνει και κάποια ανησυχία στην ψυχή και ο άνθρωπος αρχίζει να αναρωτιέται:

«Τί συμβαίνει; Τί γίνεται τώρα; Είχα κακούς λογισμούς, έφυγαν ήρθαν καλοί.

Τώρα δεν έχω ούτε κακούς ούτε καλούς».

Μετά από αυτό το άδειασμα γεμίζει ο νους με την θεία Χάρη και έρχεται ο θείος φωτισμός.



- Αυτό το γέμισμα, Γέροντα, πώς είναι;


- Σε έναν που δεν έχει δει τα άστρα δεν μπορείς να του περιγράψης πώς είναι ο ήλιος.

Αν εχη δει τουλάχιστον τα άστρα, μπορείς να του δώσης να καταλάβη περίπου πώς είναι ο ήλιος.



- Γέροντα, τί βοηθάει να φθάση κανείς σ' αυτό το άδειασμα που αναφέρατε;

- Η πνευματική μελέτη, η αδιάλειπτη προσευχή, η σιωπή και η φιλότιμη άσκηση.

Μιά ψυχή που θα πάρη στα ζεστά τον αγώνα κατά των κακών λογισμών

μπορεί να φθάση σε καλύτερη κατάσταση από μιά άλλη

που δεν έχει σχεδόν καθόλου κακούς λογισμούς.



Μπορεί δηλαδή στην αρχή της πνευματικής ζωής να είχε ενενήντα κακούς λογισμούς

και δέκα καλούς και να φθάση σε καλύτερη κατάσταση

από αυτήν που είχε ενενήντα καλούς και δέκα κακούς.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Wed Jun 24, 2020 3:54 pm

Image



Η κάθαρση του νου και της καρδιάς



- Γέροντα, πως έρχεται η κάθαρση του νου και της καρδιάς;

- Σας έχω πει ότι, για να εξαγνισθούν ο νους και η καρδιά, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται

τους πονηρούς λογισμούς που του φέρνει το ταγκαλάκι, ούτε ο ίδιος να σκέφτεται πονηρά.

Να προσπαθή να βάζη πάντα καλό λογισμό, να μη σκανδαλίζεται εύκολα

και να βλέπη με επιείκεια και αγάπη τα σφάλματα των άλλων.


Όταν πληθαίνουν οι καλοί λογισμοί, ο άνθρωπος εξαγνίζεται ψυχικά,

κινείται με ευλάβεια, ειρηνεύει, και η ζωή του είναι Παράδεισος.


Διαφορετικά, τα βλέπει όλα με καχυποψία και γίνεται η ζωή του κόλαση.

Μόνος του κάνει την ζωή του κόλαση.

Χρειάζεται να εργασθούμε για την κάθαρση.

Μπορεί να αναγνωρίζουμε τα χάλια μας, άλλα αυτό δεν αρκεί.


Αν δεν δεχώμαστε πονηρούς λογισμούς και οι ίδιοι δεν σκεφτώμαστε πονηρά,

αλλά για ο,τι μας λένε, για ό,τι βλέπουμε, βάζουμε καλό λογισμό,

θα καθαρίσουν ο νους και η καρδιά.

Ο πειρασμός βέβαια δεν θα σταματήση να μας στέλνη από κανένα πονηρό τηλεγράφημα.

Και να απαλλαγούμε από τους δικούς μας λογισμούς, του διαβόλου τα πειράγματα θα υπάρχουν,

αλλά δεν θα κολλούν, αν είναι καθαρή η καρδιά.


- Γέροντα, η προσευχή δεν βοηθάει στην κάθαρση του νου;


- Δεν φθάνει μόνον η προσευχή.

Το να καίη κανείς κιλά λιβάνι, όταν προσεύχεται, αν ο νους του

είναι γεμάτος από κακούς λογισμούς για τους άλλους, δεν ωφελεί.

Από τον νου κατεβαίνει το τηλεγράφημα στην καρδιά και κάνει τον άνθρωπο θηρίο.


Ο θεός θέλει να έχουμε ­καρδίαν καθαράν. (1), και η καρδιά μας είναι καθαρή,

όταν δεν επιτρέπουμε να περνάη από τον νου μας κακός λογισμός για τους άλλους.


- Γέροντα, πρώτα φέρνει ο άνθρωπος καλό λογισμό και ύστερα βοηθάει ό Θεός;

- Κοίταξε, μόνον όταν ο άνθρωπος βάζη καλό λογισμό, δικαιούται την θεία βοήθεια.

Με τον καλό λογισμό καθαρίζει την πονηρή του καρδιά,

διότι ­εκ της καρδίας εξέρχονται. (2) όλα τα κακά,

και πάλι ­εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα. (3).

Τον ανταμείβει μάλιστα o Θεός για τον καλό λογισμό που βάζει.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

(1) Ψαλμ. 50, 12
(2) Ματθ. 15, 19
(3) Λουκ. 6,45
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Thu Jun 25, 2020 5:57 pm

Image



Να βάζουμε ερωτηματικά στους λογισμούς υπόνοιας



- Γέροντα, τί βοηθάει να διώχνω τους λογισμούς υπόνοιας;

- Όλα είναι πάντα έτσι, όπως τα βλέπεις; Να βάζης πάντα ένα ερωτηματικό σε κάθε λογισμό σου,

μια που όλα τα βλέπεις συνήθως αριστερά, καθώς επίσης και από κανέναν καλό λογισμό για τους άλλους,

για να μην αμαρτάνης με τις κρίσεις σου.

Αν βάζης δύο ερωτηματικά, είναι πιο καλά.

Αν βάζης τρία, είναι ακόμη καλύτερα.


Έτσι κι εσύ ειρηνεύεις και ωφελείσαι, αλλά και τον άλλον ωφελείς.

Αλλιώς, με τον αριστερό λογισμό νευριάζεις, ταράζεσαι και στενοχωριέσαι,

οπότε βλάπτεσαι πνευματικά.

Όταν αντιμετωπίζης ό,τι βλέπεις με καλούς λογισμούς,

μετά από λίγο καιρό θα δης ότι όλα ήταν πράγματι έτσι,

όπως τα είδες με καλούς λογισμούς.

Θα σου πω ένα περιστατικό, για να δης τί κάνει ο αριστερός λογισμός.


Μια μέρα ήρθε στο Καλύβι ένας μοναχός και μου λέει:

«Ο Γέρο- Χαράλαμπος είναι μάγος. έκανε μαγικά».

«Τί λές, μωρέ χαμένε; Δεν ντρέπεσαι; », του λέω.

«Ναι, μου λέει, τον είδα μια νύχτα με φεγγάρι που έκανε "μ, μ, μμμ..."

και έχυνε με μια νταμιτζάνα κάτι μέσα στα κλαδιά».

Πάω μια μέρα και βρίσκω τον Γέρο-Χαράλαμπο.


«Τί γίνεται, Γέρο-Χαράλαμπε; του λέω. Πώς τα περνάς; Τί κάνεις;

Κάποιος σε είδε που έρριχνες εκεί μέσα στα βάτα κάτι με μια νταμιτζάνα και έκανες "μ, μ, μμμ..." ».

¨Ήταν κάτι κρίνα μέσα στα ρουμάνια, μου λέει, και πήγα να τα ποτίσω.

Έλεγα «Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!"-και έρριχνα λίγο νερό στο ένα κρίνο.

"Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!" και έρριχνα λίγο νερό στο άλλο...

Γέμιζα πάλι την νταμιτζάνα, ξαναέρριχνα».


Βλέπεις; Και ο άλλος τον πέρασε για μάγο!

Βλέπω, μερικοί κοσμικοί τι καλούς λογισμούς που έχουν!

Ενώ άλλοι, οι καημένοι, πόσο βασανίζονται με πράγματα πού ούτε καν υπάρχουν,

αλλά ούτε και ο πειρασμός θα μπορούσε να τα σκεφθή!

Μια φορά, όταν έβρεξε μετά από μεγάλη ανομβρία,

ένιωσα τέτοια ευγνωμοσύνη στον Θεό,

που καθόμουν μέσα στο Καλύβι και έλεγα συνέχεια:

«Σ' ευχαριστώ εκατομμύρια-δισεκατομμύρια φορές, Θεέ μου».


Έξω, χωρίς να το ξέρω, ήταν ένας κοσμικός και με άκουσε.

Όταν με είδε μετά, μου είπε: «Πάτερ, σκανδαλίσθηκα.

Άκουσα να λες "εκατομμύρια-δισεκατομμύρια" και είπα

"τί είναι αυτά που λέει ο πατήρ Παΐσιος;" ».

Τί να του έλεγα;

Εγώ εννοούσα ευχαριστίες στον Θεό για την βροχή,

και αυτός νόμιζε ότι μετρούσα χρήματα.


Και αν ήταν κανένας άλλος, θα μπορούσε να έρθη να με ληστέψη το βράδυ,

να μου δώση και ένα γερό ξύλο, και τελικά δεν θα έβρισκε τίποτε.

Μιά άλλη φορά είχε έρθει κάποιος που είχε άρρωστο παιδί.

Τον πήρα να τον δω μέσα στο εκκλησάκι.

Όταν άκουσα το πρόβλημα του, του είπα, για να τον βοηθήσω:

«Κάτι πρέπει να κάνης κι εσύ, για να βοηθηθή το παιδί σου.


Μετάνοιες δεν κάνεις, νηστεία δεν κάνεις, χρήματα δεν έχεις, για να κάνης ελεημοσύνες,

πες στον Θεό: «Θεέ μου, δεν έχω κανένα καλό να θυσιάσω για την υγεία του παιδιού μου,

θα προσπαθήσω τουλάχιστον να κόψω το τσιγάρο"».

Ο καημένος συγκινήθηκε και μου υποσχέθηκε πως θα το κάνη.

Πήγα να του ανοίξω την πόρτα, για να φύγη,

και εκείνος άφησε το τσακμάκι και τα τσιγάρα μέσα στο εκκλησάκι,

κάτω από την εικόνα του Χριστού.


Εγώ δεν το πρόσεξα.

Μετά από αυτόν μπήκε ένας νεαρός στο εκκλησάκι, κάτι ήθελε να μου πη,

και ύστερα βγήκε έξω και κάπνιζε.

Του λέω: «Παλληκάρι, δεν κάνει να καπνίζης εδώ. Πήγαινε λίγο πιο πέρα».

«Μέσα στην εκκλησία επιτρέπεται να καπνίζης; », μου λέει.

Αυτός είχε δει το πακέτο με το τσακμάκι που είχε αφήσει ο πατέρας

του άρρωστου παιδιού και έβαλε λογισμό ότι καπνίζω.


Τον άφησα να φύγη με τον λογισμό του.

Καλά, και αν κάπνιζα, και μέσα στην εκκλησία θα κάπνιζα;

Βλέπετε τί είναι ο λογισμός;



- Γέροντα, η υπόνοια, η καχυποψία, πόση ζημιά μπορεί να κάνη στην ψυχή;


- Ανάλογα με την υπόνοια είναι και η ζημιά. Η καχυποψία φέρνει καχεξία.


- Πώς θεραπεύεται;


- Με καλούς λογισμούς.


- Γέροντα, άν δη ο άνθρωπος ότι πέφτει έξω μιά φορά, αυτό δεν τον βοηθάει;

- Αν πέση μια φορά έξω, τέλος πάντων αν πέση όμως δυό φορές, θα σακατευθη.

Θέλει προσοχή, γιατί και ένα τοις χιλίοις να μην είναι τα πράγματα

έτσι όπως τα σκεφθήκαμε, κολαζόμαστε.

Όταν ήμουν στο Κοινόβιο, μια φορά την Μεγάλη Σαρακοστή ένα γεροντάκι,

ο Γέρο-Δωρόθεος, τηγάνιζε κολοκυθάκια.


Τον είδε ένας αδελφός την ώρα που τα έβαζε στο τηγάνι και έρχεται και μου λέει:

«Να δης, ο Γέρο-Δωρόθεος τηγανίζει κάτι μπαρμπούνια τόσο μεγάλα! ».

«Μα, του λέω, ο Γέρο-Δωρόθεος, Μεγάλη Σαρακοστή,

δεν είναι δυνατόν να τηγανίζη μπαρμπούνια».

«Ναι, μου λέει, τα είδα με τα μάτια μου, κάτι μπαρμπούνια τόσα! ».

Ο Γέρο Δωρόθεος είχε έρθει δεκαπέντε χρόνων στο Άγιον Όρος και ήταν σάν μάνα.


Αν έβλεπε κανένα καλογέρι λίγο φιλάσθενο, «έλα εδώ, του έλεγε,

έχω ένα μυστικό να σου πω»,

και του έδινε λίγο ταχίνι με κοπανισμένα καρύδια ή κάτι άλλο.

Και τα γεροντάκια τα οικονομούσε ανάλογα.

Πάω μετά στον Γέρο-Δωρόθεο και τί νά δω;

Κολοκυθάκια τηγάνιζε για το νοσοκομείο!



- Και αν, Γέροντα, ένας λογισμός υπόνοιας για κάποιον βγη αληθινός;


- Και αν μια φορά βγη αληθινός ένας τέτοιος λογισμός,

σημαίνει οτι κάθε φορά θα είναι αληθινοί τέτοιοι λογισμοί;

Ύστερα που ξέρεις αν ο Θεός επέτρεψε να βγή αληθινός εκείνος ο λογισμός,

για να δώση πνευματικές εξετάσεις ο άλλος στην ταπείνωση;


Βέβαια χρειάζεται να προσέχη κανείς να μη δίνη και ο ίδιος αφορμές,

ώστε ο άλλος να βγάζη λανθασμένα συμπεράσματα.

Για να βάλη λ.χ. κάποιος έναν αριστερό λογισμό για σένα,

μπορεί ο ίδιος να έχη εμπάθεια, άλλα κι εσύ μπορεί να έδωσες αφορμή.

Αν, παρόλο που εσύ πρόσεξες, ο άλλος σκεφθή κάτι εις βάρος σου,

τότε να δοξάσης τον Θεό και να ευχηθής για εκείνον.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Fri Jun 26, 2020 3:47 pm

Image



Συζήτηση με τους λογισμούς



- Γέροντα, όταν έρχεται ένας λογισμός υπερήφανος, υποφέρω.

- Τον κρατάς μέσα σου;

-Ναί.

- Γιατί τον κρατάς; Να του κλείνης την πόρτα. Άμα τον κρατάς μέσα σου, ζημία έχεις.

Έρχεται ο λογισμός σαν τον κλέφτη, του ανοίγεις την πόρτα, τον βάζεις μέσα, πιάνεις κουβέντα μαζί του,

και μετά εκείνος σε κλέβει.


Με τον κλέφτη πιάνει κανείς κουβέντα;

Όχι μόνον κουβέντα δεν πιάνει, αλλά κλειδώνει την πόρτα, για να μην μπη μέσα.

Μπορεί ακόμη και να μη συζήτησης μαζί του, αλλά γιατί να τον αφήσης να περάση;

Ας πούμε ένα παράδειγμα. δεν λέω ότι έχεις τέτοιους λογισμούς, αλλά ας υποθέσουμε ότι σου έρχεται

ένας λογισμός ότι μπορούσες να είσαι εσύ Γερόντισσα.

Εντάξει, ήρθε ό λογισμός. Μόλις έρθη, πες στον εαυτό σου: «πολύ καλά. θέλεις να είσαι Γερόντισσα;

γίνε πρώτα στον εαυτό σου Γερόντισσα», οπότε αμέσως κόβεις την συζήτηση.


Τί, με τον διάβολο θα συζητάμε; Βλέπεις, όταν ο διάβολος πήγε να πειράξη τον Χριστό,

Εκείνος του είπε: ­Ύπαγε οπίσω μου, σατανά. (1)29.

Αφού ο Χριστός είπε στον διάβολο: «άντε πήγαινε... », εμείς τί να συζητάμε;


- Γέροντα, είναι κακό να συζητάω έναν αριστερό λογισμό, για να δω από που προέρχεται;

- Το κακό είναι ότι δεν συζητάς με τον λογισμό, όπως νομίζεις, αλλά με το ταγκαλάκι.

Περνάς ευχάριστα εκείνη την ώρα, μετά όμως παιδεύεσαι.

Να μη συζητάς καθόλου τέτοιους λογισμούς.

Να πιάνης την χειροβομβίδα και να την πετάς στον εχθρό, για να τον σκοτώσης.


Η χειροβομβίδα έχει την ιδιότητα να μη σκάη αμέσως, αλλά μετά δύο-τρία λεπτά.

Έτσι και ο αριστερός λογισμός, αν τον δίωξης αμέσως, δεν μπορεί να σε βλάψη.


Αλλά εσύ μερικές φορές δεν έχεις εγρήγορση, δεν λες την ευχή, και δεν μπορείς να αμυνθής.

Έρχεται το τηλεγράφημα του διαβόλου απ' έξω, το παίρνεις, το διαβάζεις, το ξαναδιαβάζεις, το πιστεύεις

και το περνάς στο αρχείο.

Αυτούς τους φακέλους θα τους παρουσίαση το ταγκαλάκι την ημέρα της Κρίσεως, για να σε κατηγορήση.


- Γέροντα, πότε ή προσβολή ενός αριστερού λογισμού είναι πτώση;

- Έρχεται ο λογισμός και τον διώχνεις αμέσως. Αυτό δεν είναι πτώση.

Έρχεται και τον συζητάς. Αυτό είναι πτώση.

Έρχεται, τον δέχεσαι λίγο και μετά τον διώχνεις. Αυτό είναι μισή πτώση, γιατί και τότε έχεις πάθει ζημιά,

επειδή μόλυνε ό διάβολος τον νου σου.


Δηλαδή είναι σαν να ήρθε ο διάβολος και του είπες: «Καλημέρα, τί γίνεται; Καλά; Κάθησε να σε κεράσω.

Α, ο διάβολος είσαι; Φύγε τώρα».

Αφού είδες ότι είναι ο διάβολος, γιατί τον έβαλες μέσα;

Τον κέρασες και θα ξανάρθη.





ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

(1) Λουκ. 4, 8.
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Sat Jun 27, 2020 5:46 pm

Image



Συγκατάθεση στον λογισμό



- Γιατί, Γέροντα, μου περνούν στο μοναστήρι διάφοροι κακοί λογισμοί, ενώ στον κόσμο δεν γινόταν αυτό; Εγώ τους επιτρέπω;

- Όχι, ευλογημένη! Άσ' τους να έρχωνται και να φεύγουν.

Μήπως τα αεροπλάνα που περνούν πάνω από το μοναστήρι και σου χαλούν την ησυχία σε ρωτούν; Έτσι και αυτοί οι λογισμοί.

Μην απελπίζεσαι. Αυτοί οι λογισμοί είναι κανοναρχίσματα του διαβόλου.

Είναι σαν τα διαβατάρικα πουλιά που, όταν πετούν στον ουρανό, είναι πολύ όμορφα να τα χαζεύης.

Αν όμως κατεβούν και κάνουν φωλιά στο σπίτι σου, μετά κάνουν πουλάκια, και τα πουλάκια λερώνουν.


- Γιατί όμως, Γέροντα, να μου έρχωνται τέτοιοι λογισμοί;

- Αυτήν την δουλειά την κάνει ο πειρασμός. Αλλά υπάρχει μέσα σου και κατακάθι. δεν έγινε ακόμη η κάθαρση.

Εφόσον όμως εσύ δεν τους δέχεσαι, δεν έχεις ευθύνη.

Άφησε τα σκυλιά να γαυγίζουν. Μην τους ρίχνης πολλές πέτρες.

Γιατί, όσο τους ρίχνεις πέτρες, συνεχίζουν να γαυγίζουν και από τις πολλές πέτρες θα χτίσουν μοναστήρι ή σπίτι,

ανάλογα..., και ύστερα δύσκολα να το γκρεμίσης.


- Δηλαδή, Γέροντα, πότε γίνεται συγκατάθεση στους λογισμούς;

- Όταν τους πιπιλίζης σαν καραμέλα.

Να προσπαθήσης να μην πιπιλίζης τους λογισμούς αυτούς που είναι απ' έξω ζαχαρωμένοι και μέσα φαρμάκι,

και ύστερα απελπίζεσαι.

Το να περνούν λογισμοί κακοί από τον άνθρωπο δεν είναι ανησυχητικό,

γιατί μόνο στους Αγγέλους και στους τελείους δεν περνούν λογισμοί κακοί.

Ανησυχητικό είναι, όταν ο άνθρωπος ισοπέδωση ένα κομμάτι της καρδιάς του και δέχεται τα λυκόφτερα - τα ταγκαλάκια.

Εάν καμμιά φορά συμβή και αυτό, αμέσως εξομολόγηση,

καλλιέργεια του αεροδρομίου και φύτεμα καρποφόρων δένδρων, για να γίνη η καρδιά πάλι Παράδεισος.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Sun Jun 28, 2020 6:03 pm

Image


ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΑ

Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι!
Ειλικρινά σας λέω, την γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία.



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Αποδοχή της αδικίας

Σωστή τοποθέτηση απέναντι στην αδικία



- Γέροντα, όταν με αδικούν, η καρδιά μου σκληραίνει.

- Για να μη σκληραίνη, ποτέ να μη σκέφτεσαι ότι φταίει ή πόσο φταίει ο άλλος που σε αδικεί,

αλλά πόσο φταις εσύ.

Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι μαλώνουν μεταξύ τους, όλοι τους λένε ότι έχουν δίκαιο, μόνον που παίρνουν

περισσότερο δίκαιο απ' όσο δικαιούνται, γι' αυτό και διαφωνούν συνέχεια.


Πηγαίνουν στην αστυνομία π.χ., και ο καθένας λέει: «με έδειρε ο τάδε» - δεν λέει πόσο τον έδειρε αυτός!

- και του κάνει μήνυση.

Αν σκεφτόμασταν ότι ο πιο αδικημένος είναι ο Χριστός, θα δεχόμασταν με χαρά την αδικία.

Ενώ ήταν Θεός, κατέβηκε στην γη από πολλή αγάπη και κλείσθηκε εννιά μήνες στην κοιλιά της Παναγίας.

Ύστερα, τριάντα χρόνια έζησε αθόρυβα.


Από δεκαπέντε μέχρι τριάντα χρόνων δούλευε μαραγκός στους Εβραίους.

Και τι εργαλεία είχαν τότε; Ξύλινα πριόνια χρησιμοποιούσαν, με κάτι καβίλιες ξύλινες.

Του έδιναν και κάτι σανίδια... και Του έλεγαν:

«Φτιάξε αυτό, φτιάξε εκείνο... ». Και πως να τα πλανίση; Πλανίζονταν μ' εκείνα τα γύφτικα σίδερα,

που χρησιμοποιούσαν τότε για πλάνες; Ξέρεις τι ζόρικα είναι;


Άντε ύστερα, τρία χρόνια ταλαιπωρία! Ξυπόλυτος να πηγαίνη από εδώ-από εκεί, για να κηρύττη!

Θεράπευε αρρώστους, με λάσπη άνοιγε τα μάτια των τυφλών, και αυτοί ζητούσαν πάλι σημεία.

Έβγαζε τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους, αλλά δυστυχώς οι αχάριστοι άνθρωποι

του έλεγαν πως είχε δαιμόνιο!


Και ενώ τόσοι είχαν μιλήσει και προφητεύσει γι' Αυτόν, τόσα θαύματα έκανε, και τελικά ονειδισμούς,

σταύρωμα.

Γι' αυτό οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού.


Γιατί ως αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό και αγάλλονται στην εξορία και στην

φυλακή σαν να βρίσκωνται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός εκεί Παράδεισος.



- Μπορεί, Γέροντα, να βρεθή κανείς με φορτίο μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να σηκώση;

- Ο Θεός δεν επιτρέπει φορτίο πάνω από τις δυνάμεις μας.

Οι αδιάκριτοι άνθρωποι φορτώνουν βαρύ φορτίο στους άλλους. Πολλές φορές ο Καλός Θεός αφήνει

τους καλούς ανθρώπους στα χέρια των κακών, για να μαζέψουν μισθό ουράνιο.



-Το παράπονο, Γέροντα, έχει σχέση με την αχαριστία;

- Ναι. Μπορεί μάλιστα κάποιος, ενώ τον φροντίζουν για το καλό του, να μην το καταλαβαίνη,

να νιώθη αδικημένος και να παραπονηται.

Αν δεν παρακολουθη τον εαυτό του, μπορεί, όταν κάνη ένα σφάλμα και του λένε να προσεχή, να νομίζη ότι

τον αδικούν και να φθάνη στην αναίδεια.


Μια αδελφή λ.χ. βάζει περισσότερο φάρμακο και καίει με το ράντισμα τα φύλλα από τις ελιές.

Της κάνουν παρατήρηση και, αντί να συναισθανθή το λάθος της και να πη «ευλόγησον»,

νιώθει αδικημένη και κλαίει. «Με αδικούν, λέει.

Αν έπεφτε ακρίδα και χαλούσε τα δένδρα, δεν θα μιλούσαν, ενώ τώρα που τα χάλασα εγώ, φωνάζουν.

Χριστέ μου, μόνον Εσύ με καταλαβαίνεις», και δωσ' του δάκρυα!


Μπορεί να νιώθη και χαρά, γιατί σκέφτεται ότι θα έχη μισθό από την αδικία που δέχτηκε και

να ευγνωμονή τον Χριστό!

Αυτό είναι μια λανθασμένη κατάσταση, είναι μεγάλη πλάνη.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Mon Jun 29, 2020 4:19 pm

Image


Η χαρά από την αποδοχή της αδικίας


Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογής τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στην καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο (1) μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση.



- Γέροντα, όταν δέχωμαι ευχάριστα την επίπληξη για μια ζημιά που κάνω, αυτό που νιώθω είναι καθαρό;

- Κοίταξε, αν κάνης ζημιές και σε μαλώνουν και δεν γκρινιάζης, αλλά χαίρεσαι και λες: «δόξα Σοι ο Θεός,

αυτό μου χρειαζόταν», θα έχης μισή χαρά.

Αν όμως δεν κάνης ζημιές και σε μαλώνουν άδικα κι εσύ το δέχεσαι με καλό λογισμό,

τότε θα εχης ολόκληρη την χαρά.


Δεν λέω να επιδιώκης εσύ την αδικία, γιατί τότε το ταγκαλάκι θα σε ρίξη στην υπερηφάνεια, αλλά να δέχεσαι

την αδικία, όταν έρχεται φυσιολογικά, και να χαίρεσαι που αδικείσαι.

Τέσσερα στάδια υπάρχουν στην αντιμετώπιση της αδικίας.

Σε χτυπάει λ.χ. κάποιος άδικα. Αν βρίσκεσαι στο πρώτο στάδιο, το ανταποδίδεις.

Αν βρίσκεσαι στο δεύτερο στάδιο, νιώθεις μέσα σου πολύ μεγάλη ταραχή, αλλά συγκρατιέσαι και δεν μιλάς.


Στο τρίτο στάδιο δέν ταράζεσαι. Και στο τέταρτο νιώθεις πολλή χαρά, μεγάλη -ψυχική αγαλλίαση.

Όταν αδικήται κάποιος και αποδεικνύη ότι δεν φταίει, δικαιώνεται και ικανοποιείται. Τότε νιώθει μια κοσμική χαρά.

Αν όμως αντιμετωπίζη την αδικία πνευματικά, με καλό λογισμό, και δεν φροντίζη να αποδείξη την

αθωότητα του, αισθάνεται πνευματική χαρά.

Δηλαδή τότε έχει μέσα του την θεϊκή παρηγοριά και κινείται στον χώρο της δοξολογίας.


Ξέρετε τι χαρά έχει μια ψυχή, αν αδικηθή και δεν δικαιολογηθή, για να της πουν «μπράβο» ή «συγγνωμην»;

Και χαίρεται περισσότερο τώρα που αδικείται, παρά αν δικαιωνόταν.

Όσοι φθάνουν σε τέτοια κατάσταση, θέλουν να ευχαριστήσουν αυτόν που τους αδίκησε για την χαρά που τους

έδωσε σ' αυτήν την ζωή, αλλά και για την αιώνια που τους εξασφάλισε.

Πόσο διαφέρει το πνευματικό από το κοσμικό!


Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα.

Άμα το δίνης στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα.

Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογής τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στην καρδιά σου.

Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο (1) μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση.



Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν την χαρά! Να μάθετε να χαίρεσθε με αυτήν την πνευματική

χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία.

Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι!

Ειλικρινά σας λέω, την γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία.


Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πη πλανεμένο;

«Δόξα Σοι ο θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω».

Γλυκύτερο πράγμα από τήν αδικία δεν υπάρχει!

Ένα πρωί στο Καλύβι χτύπησε κάποιος το σιδεράκι στην πόρτα. Κοίταξα από το παράθυρο να δω

ποιος είναι, γιατί δεν ήταν ακόμη η ώρα να ανοίξω.


Είδα έναν νέο με φωτεινό πρόσωπο και κατάλαβα ότι είχε βιώματα πνευματικά,

αφού τον πρόδιδε η Χάρις του θεού.

Γι' αυτό, αν καί ήμουν απασχολημένος, διέκοψα αυτό που έκανα, άνοιξα την πόρτα, τον πήρα μέσα,

του πρόσφερα ένα νερό και με τρόπο άρχισα να τον ρωτάω για την ζωή του,

γιατί έβλεπα ότι είχε πνευματικό περιεχόμενο.


«Τι δουλειά κάνεις, παλληκάρι; », τον ρώτησα. ¨Τι δουλειά, πάτερ; μου λέει. Εγώ στην φυλακή μεγάλωσα.

Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου εκεί τα πέρασα. Τώρα είμαι είκοσι έξι χρόνων».

«Καλά, βρε παλληκάρι, τι έκανες, και σε έκλειναν φυλακή; », τον ρώτησα.

Κι εκείνος μου άνοιξε την καρδιά του:

«Από μικρός, μου είπε, πονούσα πολύ, όταν έβλεπα δυστυχισμένους ανθρώπους.


Ήξερα όλους τους πονεμένους, όχι μόνον από την ενορία μου, αλλά και από άλλες ενορίες.

Επειδή ο παπάς της ενορίας μας με τους επιτρόπους μάζευαν συνέχεια χρήματα και έφτιαχναν κτίρια,

αίθουσες κ.λπ. ή έκαναν διάφορους εξωραϊσμούς, είχαν παραμεληθή τελείως οι φτωχές οικογένειες.

Εγώ δεν κρίνω εάν ήταν απαραίτητα αυτά που έφτιαχναν, αλλά έβλεπα να υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι.

Πήγαινα λοιπόν κρυφά και έκλεβα από τα χρήματα που μάζευαν από τους εράνους.


Έπαιρνα αρκετά. δεν τα έπαιρνα όλα. Ύστερα αγόραζα τρόφιμα, διάφορα πράγματα, τα άφηνα κρυφά

έξω από τα σπίτια των φτωχών και αμέσως, για να μην πιάσουν άλλον άδικα, πήγαινα στην αστυνομία και έλεγα:

«εγώ έκλεψα τα χρήματα από την εκκλησία και τα ξόδεψα», χωρίς να πω τίποτε άλλο.

Με άρχιζαν στο ξύλο και στο βρισίδι, «αλήτη, κλέφτη». εγώ σιωπούσα.

Με έκλειναν μετά στην φυλακή. Αυτή η δουλειά γινόταν για χρόνια.


Όλη η πόλη όπου έμενα - τριάντα χιλιάδες κάτοικοι - και άλλες πόλεις με είχαν μάθει, και «αλήτη»

με ανέβαζαν, «κλέφτη» με κατέβαζαν.

Εγώ σιωπούσα και ένιωθα χαρά. Κάποτε μάλιστα με είχαν κλείσει στην φυλακή τρία ολόκληρα χρόνια.

Μερικές φορές με έκλειναν άδικα στην φυλακή και, όταν έπιαναν τον ένοχο, με άφηναν.

Αν δεν τον έπιαναν, καθόμουν μέσα, όσο έπρεπε να καθήση εκείνος.


Γι’ αυτό σου είπα, πάτερ μου, ότι τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στις φυλακές».

Αφού τον άκουσα με προσοχή, του είπα: «Βρε παλληκάρι, όσο καλό και αν φαίνεται αυτό, δεν είναι καλό

και να μην το ξανακάνης.

«Ακου τι θα σου πω. Θα με ακούσης; ».

¨Θα σε ακούσω, πάτερ», μου λέει.


«Να απομακρυνθής από αυτήν την πόλη, του λέω, να πας σε άγνωστο περιβάλλον, στην τάδε πόλη,

και εγώ θα φροντίσω να συνδεθής με καλούς ανθρώπους.

Να εργάζεσαι και να βοηθάς, όσο μπορείς, τους πονεμένους από το υστέρημα σου, επειδή αυτό έχει μεγαλύτερη αξία.

Αλλά, και όταν κανείς δεν έχη τίποτε να δώση σε έναν φτωχό και πονάη η καρδιά του, τότε κάνει ανώτερη

ελεημοσύνη, διότι κάνει ελεημοσύνη με το αίμα της καρδιάς του.


Γιατί, εάν είχε κάτι και το έδινε, θα αισθανόταν και χαρά, ενώ, όταν δεν έχη να δώση, αισθάνεται πόνο στην καρδιά».

Μου υποσχέθηκε ότι θα ακούση την συμβουλή μου και έφυγε χαρούμενος.

Έπειτα από επτά μήνες παίρνω ένα γράμμα του από τις φυλακές του Κορυδαλλού, στο όποιο έγραφε τα έξης:

«Ασφαλώς, πάτερ μου, θα απορήσης, που σου γράφω πάλι από τήν φυλακή μετά από τόσες συμβουλές που μου

έδωσες και μετά τις υποσχέσεις που σου έδωσα.


Μάθε ότι αυτήν την φορά υπηρετώ μια φυλάκιση την οποία είχα υπηρετήσει. κάποιο λάθος έγινε.

Ευτυχώς που δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, γιατί θα αδικούνταν οι πνευματικοί άνθρωποι,

επειδή θα έχαναν τον ουράνιο μισθό».

Όταν διάβασα αυτά τα τελευταία λόγια, θαύμασα αυτόν τον νέο, πού είχε πάρει τόσο ζεστά την πνευματική

ζωή και είχε συλλάβει τόσο βαθιά το βαθύτερο νόημα της ζωής!


Δια Χριστόν κλέφτης! Μέσα του είχε Χριστό. Δεν μπορούσε να φρενάρη τον εαυτό του από την χαρά που ένιωθε.

Θεία παλαβομάρα, πανηγύρι είχε!



- Γέροντα, από το ρεζίλι ερχόταν η χαρά;


- Από την αδικία ερχόταν η χαρά. Κοσμικός άνθρωπος ήταν, ούτε Συναξάρια ούτε Πατερικά είχε διαβάσει και,

ενώ έτρωγε άδικα ξύλο, τον έκλειναν στην φυλακή, τον είχαν μέσα στην πόλη για αλήτη, για παλιόπαιδο, για κλέφτη,

γινόταν ρεζίλι, αυτός δεν μιλούσε και τα αντιμετώπιζε όλα τόσο πνευματικά!

Νέος άνθρωπος, και δεν φρόντιζε να αποκατασταθη, αλλά πως να βοηθήση τους άλλους!


Τους μεγάλους κλέφτες πολλές φορές δεν τους κλείνουν ούτε μια φορά στην φυλακή, ενώ αυτόν τον δόλιο τον

φυλάκισαν για την ίδια κλοπή δυο φορές και για άλλες κλοπές τον φυλάκισαν άδικα, μέχρι να βρουν τον

πραγματικό κλέφτη!

Την χαρά όμως που είχε αυτός δεν την είχαν όλοι οι κάτοικοι της πόλης.

Τριάντα χιλιάδες χαρές δεν συμπλήρωναν την δική του χαρά.


Γι' αυτό λέω ότι ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις.

Όταν η αγάπη αυξηθή και καή η καρδιά από τον θείο έρωτα, δεν μπορεί να σταθή πλέον θλίψη.

Η μεγάλη αγάπη προς τον Χριστό υπερνικά τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που του προξενούν οι άνθρωποι.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002


(1) Ενοικιοστάσιο: Νομική διάταξη σύμφωνα με την όποια οι ενοικιαστές στέγης για κατοικία η για επαγγελματική δραστηριότητα έχουν το δικαίωμα να παρατείνουν την διαμονή τους και μετά την λήξη της μισθώσεως.
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Tue Jun 30, 2020 4:55 pm

Image



Το κέρδος από την αδικία


- Γέροντα, όταν ενοχοποιούμαι από κάτι που θα πη για μένα μία αδελφή, ενώ δεν φταίω, δεν το σηκώνω και ψυχραίνομαι μαζί της.

- Για στάσου λίγο! Τι λέει το Τυπικό της Εκκλησίας γι' αυτό; Σε ποια περίπτωση υπάγεται;

Εσύ πως βοηθιέσαι περισσότερο;

Πες ότι συμβαίνει έτσι όπως το λες, ότι δεν φταις. Έ, αν σε αδίκησαν, κέρδος έχεις.

Και η άλλη, αν είπε κάτι εις βάρος σου, για να δικαιολογηθή, μετά την πειράζει, την ελέγχει η συνείδηση,

μετανοεί και σε βλέπει με περισσότερη αγάπη. Δυό-τρία καλά μαζί.

Έτσι σου δίνεται η ευκαιρία να πλουτίσης και να γίνης αρχοντοπούλα, να μην είσαι τσιγγανάκι.

Αφού ο Θεός σου δίνει την δυνατότητα να γίνης αρχοντοπούλα και να μπορής να δίνης και σε κανέναν άλλο,

γιατί θέλεις να μένης τσιγγανάκι;


- Επιμένει ο λογισμός να ρωτήσω την αδελφή πως κατάλαβε την συμπεριφορά μου και με ενοχοποίησε.

- Βέβαια, αντέχει το ταγκαλάκι να δη να έχης κάτι στην άκρη;

Σε πιέζει να ζήτησης να βρης το δίκιο σου, για να διώξης από μέσα σου τον Χριστό.


- Γέροντα, θα ήθελα κάποτε-κάποτε να μου χαρίζωνται οι άλλοι, όταν κάνω ένα σφάλμα.

- Τί, θέλεις να σε δικαιολογούν; Ας πούμε ότι σε δικαιολογούν. Εσύ κερδίζεις πνευματικά ή ζημιώνεσαι με αυτό;

- Ζημιώνομαι.

- Αν είχες ένα μαγαζί, θα ήθελες να κερδίζης ή να ζημιώνεσαι;

- Να κερδίζω.

- Αν λοιπόν στα υλικά, στα μάταια, πράγματα δεν θέλουμε να ζημιωθούμε,

πόσο μάλλον στα πνευματικά πρέπει να κοιτάμε πώς να μη ζημιωθούμε!

Οι κοσμικοί άνθρωποι κοιτούν το υλικό κέρδος και δεν το αφήνουν να πάη χαμένο.

οι πνευματικοί άνθρωποι είναι σωστό να πετάνε το πνευματικό κέρδος;


Αλλά, και αν οι κοσμικοί ξοδεύουν τα χρήματα που έχουν, σπαταλούν τουλάχιστον υλικά πράγματα,

ενώ εμείς, όταν δεν δεχώμαστε την αδικία, σπαταλούμε πνευματικά πράγματα, ουράνια.

Τα τρώμε όλα εδώ. Γιατί να ανταλλάσσουμε τα ουράνια με τα επίγεια;

Ύστερα οι καημένοι οι κοσμικοί έχουν και άγνοια πνευματική,

ενώ εμείς γνωρίζουμε. γίναμε μοναχοί, για να κερδίσουμε τα ουράνια,

και τελικά για άλλου ξεκινήσαμε και αλλού πάμε.


Για έναν κοσμικό το να εκτελεσθή ή να δαρθή ή απλώς να διωχθή άδικα, είναι πολύ οδυνηρό.

Εμείς όμως πρέπει να τα ζητάμε αυτά και να τα υπομένουμε για την αγάπη του Χριστού.

Να επιδιώκουμε την ατιμία, την περιφρόνηση, την ύβρη, γιατί φέρνουν κέρδη στην ψυχή μας.

Ένας οικογενειάρχης λ.χ. έχει ανάγκες και ζητά να δικαιωθή,

γιατί σκέφτεται πως θα ζήσουν και αυτός και τα καημένα τα παιδιά του, αν χάση την υπόληψη του ή αν χρεωκοπήση.

Γι' αυτό οι κοσμικοί έχουν ελαφρυντικά, ενώ εμείς δεν έχουμε ελαφρυντικά.


Όταν μας αδικούν κι εμείς δεχώμαστε την αδικία, τότε στην ουσία ευεργετούμαστε.

Με συκοφαντούν λ.χ. ότι έκανα κάποιο έγκλημα και με κλείνουν στην φυλακή άδικα;

Εντάξει. Έχω αναπαυμένη την συνείδηση μου, αφού δεν έκανα το έγκλημα, έχω και ουράνιο μισθό.


Υπάρχει μεγαλύτερη ευεργεσία; Δεν γογγύζω, αλλά δοξολογώ τον Θεό:

«Πως να Σε ευχαριστήσω, Θεέ μου, που δεν έκανα το έγκλημα;

Αν το είχα κάνει, δεν θα άντεχα τις τύψεις της συνειδήσεως». Τότε γίνεται Παράδεισος η φυλακή.

Με χτύπησε κάποιος άδικα; «Δόξα Σοι, Κύριε! Ισως ξοφλήσω κάποια αμαρτία. κάποτε και εγώ είχα χτυπήσει κάποιον».

Με έβρισαν άδικα; «Δόξα Σοι, Κύριε! Το δέχομαι για την αγάπη Σου, που ραπίσθηκες και υβρίσθηκες για χάρη μου».



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Wed Jul 01, 2020 4:49 pm

Image



Αποταμίευση στον Ουρανό


- Γέροντα, στενοχωριέμαι, όταν οι άλλοι δεν έχουν καλή γνώμη για μένα.

- Καλά που μου το είπες!

Από σήμερα θα κάνω ευχή οι άλλοι να μην έχουν ποτέ καλή γνώμη για σένα, γιατί αυτό σε συμφέρει, καλό μου παιδί.

Οικονομάει ο Θεός να μας αδικήσουν οι άνθρωποι ή να μας πουν καμμιά κουβέντα, για να εξοφλήσουμε μερικές

αμαρτίες μας ή για να αποταμιεύσουμε κάτι στην άλλη ζωή.


Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς την θέλετε εσείς την πνευματική ζωή;

Δεν έχετε καταλάβει ακόμη το πνευματικό σας συμφέρον και θέλετε εξόφληση εδώ,

για τον Ουρανό δεν αφήνετε τίποτε.

Πως τα παίρνεις έτσι τα πράγματα; Τι διαβάζεις;

Ευεργετινό (1) διαβάζεις; Εκεί δεν σου λέει τί πρέπει να κάνης;

Ευαγγέλιο διαβάζεις; Να διαβάζης κάθε μέρα.


- Γέροντα, όταν κάνω ένα καλό, λυπάμαι, αν δεν το αναγνωρίσουν οι άλλοι.

-Καλά, εσύ τί θέλεις, αναγνώριση από τον Χριστό ή από τους ανθρώπους;

Πιο πολύ όφελος δεν έχεις από την αναγνώριση του Χριστού;

Σε τι σε βοηθάει να σε προσέχουν οι άνθρωποι;

Αν τώρα σου αναγνωρίζουν το καλό που κάνεις, στην άλλη ζωή θα ακούσης: ­Απέλαβες συ τα αγαθά σου. (2).


Πρέπει να χαιρώμαστε, όταν δεν αναγνωρίζουν οι άλλοι τους κόπους μας και δεν μας ανταμείβουν,

γιατί αυτούς τους κόπους τους λαμβάνει υπ' όψιν ο Θεός και θα μας ανταμείψη με πληρωμή αιώνια.

Αφού υπάρχει θεία ανταπόδοση, να κοιτάξουμε να βάλουμε καμμιά δραχμή στο Ταμιευτήριο του Θεού.

Πρέπει να δεχώμαστε την αδικία σαν μεγάλη ευλογία, γιατί αποταμιεύουμε από αυτήν ουράνια ευλογία.




- Οταν, Γέροντα, δέχεται κανείς την αδικία, όχι γιατί σκέφτεται την μέλλουσα Κρίση, αλλά γιατί αυτό το θεωρεί καλό, είναι σωστό;

- Έ, και αυτό εκεί δεν καταλήγει; Μόνο να προσέξη να μην το κάνη, για να γίνη απλώς καλός άνθρωπος,

γιατί έτσι κάνουν οι Ευρωπαίοι (3).

Να σκέφτεται πως είναι εικόνα Θεού και πρέπει να μοιάση στον Πλάστη του.

Αν υπάρχη αυτό το κίνητρο, βαδίζει σωστά. Διαφορετικά κινδυνεύει να πέση στον ανθρωπισμό (4) των Ευρωπαίων.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

(1) Συλλογή διδαχών και διηγήσεων διαφόρων Αγίων Πατέρων, την οποία συνέθεσε κατά τον 11ο αι. ο μοναχός Παύλος, Ιδρυτής, κτήτορας και ηγούμενος της Ίερας Μονής «Παναγίας της Ευεργέτιδος» στην
Κωνσταντινούπολη, από την οποία έλαβαν και ο ίδιος και η συλλογή του την επωνυμία «Ευεργετινός».
(2) Λουκ. 16,25.
(3) Ό Γέροντας, όταν αναφέρεται στους Ευρωπαίους, δεν τους υποτιμά, αλλά θέλει να μας αποτρέψη από το ορθολογιστικό πνεύμα των Δυτικών.
(4) Ο ανθρωπισμός, που έχει ως κέντρο τον αυτονομημένο - ξεκομμένο - από τον Θεό και την Εκκλησία άνθρωπο, αναπτύχθηκε στην Δύση μετά τον Μεσαίωνα.
XAPA
 
Posts: 19401
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

PreviousNext

Return to ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 1 guest