«Νά κοιτάξουμε νά διορθωθοῦμε, γιά νά δικαιοῦμαστε τήν θεία βοήθεια» ἂγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης Σήμερα εἶναι καιρὸς νὰ ἑτοιμασθοῦν οἱ ψυχές, γιατί, ἂν συμβῆ κάτι, δὲν ξέρω τί θὰ γίνη.
Εἴθε νὰ μὴν ἐπιτρέψη ὁ Θεὸς νὰ ἔρθουν δύσκολες μέρες, ἀλλὰ ἂν ἔρθουν, μὲ ἕναν μικρὸ «σεισμό»,
μὲ ἕνα «τράνταγμα», θὰ σωριάσουν ὁλόκληρες πόλεις καί οἰκογένειες,
γιατί ὁ καθένας θὰ πάη νὰ σώση τὸν ἑαυτό του καὶ θὰ τραβήξη τὴν πορεία του.
Χρειάζεται πολλὴ προσοχή, γιὰ νὰ μὴ μᾶς ἐγκατάλειψη ὁ Θεός.
Οι ψυχὲς νὰ ἔχουν πνευματικό. Θά γίνη μεγάλο «τράνταγμα». Τόσα σᾶς λέω, τόσο σκληρὰ ἔχω μιλήσει!...
Ἐμένα ἂν κάτι μοῦ ἔλεγαν, θὰ προβληματιζόμουν.
Θὰ σκεφτόμουν γιατί μου τὸ εἶπαν, τί ἤθελαν. Γιὰ νὰ μὴν πῶ βράδυα, ἕνα βράδυ δὲν θὰ κοιμόμουν.
Άν δὲν ἔβλεπα τὰ δύσκολα χρόνια πού ἔρχονται, δὲν θὰ ἀνησυχοῦσα τόσο.
Αλλά αὐτὸ που βλέπω εἶναι ὅτι ἀργότερα θὰ δυσκολευθῆτε πολύ. Δὲν μὲ καταλαβαίνετε. Τότε θὰ μὲ καταλάβετε.
- Ἂν βρεθῆ, Γέροντα, μόνος του κανείς σέ δύσκολα χρόνια, τί θά κάνη;... - Ἄρχισε τώρα νὰ κάνης πρῶτα ὑπακοή, νὰ ἀπόκτησης διάκριση, καὶ τότε θὰ δοῦμε.
Γι' αὐτὸ εἴπαμε νὰ κόψουμε τὰ κουσούρια πρῶτα.
Άν ἔχη κανεὶς κουσούρια, δὲν θὰ τὰ βγάλη πέρα.
Ἂν τώρα γκρινιάζη γιὰ ὅλα καὶ νομίζη ὅτι αὐτὸς εἶναι λεβεντόπαιδο καὶ ὅλοι οι ἄλλοι εἶναι χάλια, τότε...;
Κοιτάξτε νὰ διορθωθῆτε, γιὰ νὰ δικαιοῦσθε τὴν θεία βοήθεια.
Νὰ στηριχθῆτε ἀκόμη περισσότερο στὸν Θεό. Θὰ ἔρθουν δύσκολα χρόνια...
Όταν ἐσεῖς θὰ εἶστε ὥριμοι πνευματικά, ξέρετε τί θὰ εἶστε; Όχυρό.
Ὄχι μόνο γιὰ ἐσάς, ἀλλὰ θὰ μπορῆτε νὰ βοηθᾶτε καὶ τούς ἄλλους.
Γιατί, διαφορετικά, θὰ ἔχετε καὶ ἐσεῖς ἀνάγκη ἀπὸ ἀνθρώπινη βοήθεια καὶ προστασία.
Σήμερα οἱ ἄνθρωποι πρέπει νὰ ζοῦν πνευματικά, γιὰ νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ξεπεράσουν μιὰ δυσκολία.
Νὰ ἑτοιμασθοῦν, γιὰ νὰ μὴν τούς στενοχωρήση ἢ στέρηση, γιατί μετὰ μπορεῖ νὰ φθάσουν στὴν ἄρνηση.
- Γέροντα, νιώθω ἀγωνία, φόβο, γιὰ ὅ,τι μᾶς περιμένει...- Αὐτὸς ὁ φόβος μᾶς βοηθάει νὰ γαντζωθοῦμε στὸν Χριστό.
Ὄχι ὅτι πρέπει νὰ χαίρεται κανεὶς γι' αὐτὴν τὴν κατάσταση ποῦ ζοῦμε,
ἄλλα νὰ χαίρεται, γιατί θὰ ἀγωνισθῆ γιὰ τὸν Χριστό.
Θὰ δώσουμε ἐξετάσεις γιὰ τὸν Χριστό. Τώρα ὁ ἀγώνας θὰ εἶναι πνευματικός.
Θὰ παλέψουμε μὲ τὸν ἴδιο τὸν διάβολο.
Ὁ διάβολος ὅμως δὲν ἔχει καμμιὰ ἐξουσία, ἂν δὲν του δώσουμε ἐμεῖς ἐξουσία.
Ἂρα τί νὰ φοβηθοῦμε; Νά μὴν ὑπάρχη φόβος. Νὰ χαιρώμαστε πού ἢ μάχη εἶναι πνευματική.
Ἐὰν ζῆτε μοναχικά, πατερικά, καὶ προσέχετε, θὰ δικαιοῦσθε τὴν θεία ἐπέμβαση σὲ κάθε ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ.
Νά γίνετε ἄνθρωποι προσευχῆς, ταπεινοί, ποῦ ἔχουν πόνο καὶ ἀγάπη.
Τότε θά εἶστε κεφάλαια πνευματικά, μέ «βάσεις» πνευματικές.
Νά γίνετε ψυχὲς, πού σκέφτωνται τὸν πόνο τῶν ἄλλων καὶ προσεύχωνται,
καί τότε θά εἶστε πνευματικὸ ὀχυρό. Θα καθηλώνετε τὰ πάντα...
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς σελίδες 332 -336 τοῦ βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
logosfotos