Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Ο προφήτης Ηλίας και τα έσχατα χρόνια (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού)



…Και θα στείλει ο θεός τον Προφήτη Ηλία να διδάξει τους Χριστιανούς να φυλάγουν την πίστη των.


Ο αντίχριστος αδερφοί μου είναι άνθρωπος, οπού έχει κακή γνώμη, κακή προαίρεση και κατοικεί

ο διάβολος στην καρδιά του, και λέγει πως είναι Θεός, και ο αντίχριστος θα θανατώσει τον προφήτη Ηλίαν.


Εγώ αδερφοί μου εξετάζοντας έμαθα και κατάλαβα, πως ο προφήτης Ηλίας και ο αντίχριστος ήλθε και

θανάτωσε τον προφήτη Ηλία.

Ο Προφήτης Ηλίας χριστιανοί μου είναι ζωντανός τόσους χρόνους και ξέρει ο θεός που τον έχει φυλαγμένο

μέχρι σήμερα.


Ανίσως και θέλετε να μάθετε που βρίσκεται, εδώ κοντά είναι κι αυτός, τα λόγια που σας λέγω εκείνου είναι.


Ο Προφήτης Ηλίας όταν έλθει να διδάξει δεν θα φανερωθεί στον κόσμο, καθώς λέγει το Άγιον Πνεύμα,

«ινά μη ελθών πατάξη την γην άρδην», αυτό λέγει το Άγιο Πνεύμα,για να μη φοβίσει και ταράξει τον κόσμο

και τη γην, δεν θέλω τον φανερώσει εις σας τους χριστιανούς.


Αμή τι έχει παιδί μου να φανερωθεί; Ο ζήλος του και η διδασκαλία του.

Αυτά τα δύo με αξίωσε ο Πανάγαθος θεός δια την ευσπλαχνία του και μου χάρισε, και μην καρτερείται

άλλον Ηλίαν να σας διδάξει.


Αμή τι καρτερούμε; Λυπηρόν είναι να σας το πω!

Σήμερον, αύριον καρτερούμε δείψες, πείνες μεγάλες, που να δίνουμε χιλιάδες φλουριά και να μην βρίσκουμε

λίγο ψωμί ή νερό.

Σήμερον,αύριον περιμένουμε θανατικές ασθένειες μεγάλες που να μην προφταίνουμε οι ζωντανοί να θάβουμε

τους πεθαμένους.

Σεισμός παγκόσμιος θα γίνει, όλος ο κόσμος θα γίνει ένας κάμπος.

Θα πέσουν όλα τα βουνά, όλα τα σπίτια.

Η Θάλασσα θα σηκωθεί ψηλά 15 πήχεις από τα ψηλότερα βουνά.

Τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό.

Ο ήλιος και η Σελήνη θα σκοτισθούν , ο ουρανός όπου φαίνεται, η γη και τα πάντα και όλος ο κόσμος θα χαλάσει.


Πότε θα γίνουν αυτά ;Ο Χριστός μας λέγει: Επλησίασε τώρα κοντά, άγγιξε το μαχαίρι το κόκκαλο .

Ξαφνικά θα γίνουν, μπορούν να γίνουν και απόψε.

Τάχα να μην είναι τώρα η αρχή; Δεν βλέπετε πως χάθηκαν τα γεννηματά σας και τα σπαρτά;

Στέρεψαν οι βρύσες, τα ποτάμια.

Σήμερα μας στερεί το ένα, αύριο το άλλο, και από λίγο μας τα δίδει ο Θεός, και μεις σαν αναίσθητοι

δεν τα στοχαζόμεθα.



από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» – ΔΙΔΑΧΕΣ Δ’



simeiakairwn

[XAPA]

Θαύμα του Προφήτη Ηλία: Ο βλάσφημος στρατιώτης!



Συνομιλώντας στις 20 Ιουλίου 1972 με τον αδελφό Θεόκτιστο από την Ήπειρο,

με ρώτησε αν άκουσα ένα αξιόλογο θαύμα που έγινε πριν δεκαπέντε χρόνια στα Γιάννενα από τον προφήτη Ηλία

σε ένα στρατιώτη που φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα.

Του είπα ότι δεν το άκουσα και τον παρακάλεσα να μου το διηγηθεί να το σημειώσουμε σε δόξα του προφήτη Ηλία.


– Άκουσε μου, λέγει.

Ένας στρατιώτης φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα και τα μεσάνυχτα περίπου άκουσε βήματα ανθρώπου που τον πλησίαζε.

Ο στρατιώτης υπέθεσε ότι ήταν έφοδος αξιωματικών και, όπως είναι συνήθεια, πήγαιναν να δουν αν είναι ξύπνιος ή κοιμάται κ.λπ.

Ο σκοπός φώναξε: Αλτ! Αλλά πάλι τα βήματα ακούονταν και τον πλησίαζαν.


Για δεύτερη φορά φωνάζει: Αλτ, τις ει;

Έχοντας το όπλο στα χέρια του, καμία απάντηση δεν έλαβε. Αναγκάζεται να επαναλάβει το: αλτ και πυροβολώ!

Μόλις είπε, πυροβολώ, του φεύγει το όπλο από τα χέρια, ως πενήντα μέτρα μακριά, και βλέπει ξαφνικά,

αντί του αξιωματικού, όπως νόμιζε, ένα παπά μέσα σε αστραπόμορφη λάμψη φωτός!


Και όπως τον είδε, πολύ φοβήθηκε. Του λέει ο φαινόμενος παπάς:


«Μη φοβάσαι, παιδί μου, μη φοβάσαι, αλλά, πες μου, γιατί ευλογημένε βλασφημείς τα θεία; Το Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους;».


«Συγχώρησέ με, άγιε πάτερ (ήλθε σε κατάνυξη, δάκρυσε και ζητούσε συγχώρηση για την αμαρτία του αυτή) γιατί από κακή και πολυχρόνια συνήθειαν γίνεται αυτό. Συγχώρησέ με».


Του λέει ο άγιος: «Να κηρύξεις σε όλους να μετανοήσουν, να μη βλασφημούν.


Να το ανακοινώσεις στη Μητρόπολη και σε όλους να το γράψουν και οι εφημερίδες».

Του λέγει ο στρατιώτης: «Δεν με πιστεύουν, άγιε. Αλλά πες μου ποιος είσαι;» «Είμαι ο προφήτης Ηλίας».

Και για να πιστέψουν περισσότερο, να πεις ότι σ’ εκείνη τη κορυφή (και του έδειξε το μέρος) να σκάψουν

και να βρουν εκκλησία μου παλαιά και πάνω σ’ αυτή να κτίσουν Ναό».


Αυτό ανακοινώθηκε σε όλη την πόλη και δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες πολλοί πίστεψαν και άλλαξαν ζωή,

ο δε σύλλογος των αρτοποιών που τιμούν τον προφήτη Ηλία ως προστάτη τους, έσκαψαν στη κορυφή που τους υποδείχθηκε,

ανακάλυψαν την παλαιάν εκκλησία και έκτισαν νέα σε δόξα και τιμή του πανένδοξου προφήτη Ηλία.

Ο στρατιώτης άλλαξε τρόπους και παλαιές συνήθειες και έζησε την υπόλοιπη ζωή του ως υπόδειγμα καλού χριστιανού.




pentapostagma

[XAPA]

Γιατί δεν προσέχουν τη γλώσσα τους…



Πες μου, πάτερ, ρώτησε πάλι ο επισκέπτης, πώς μερικοί, αν και λειώνουν τα σώματά τους από την εγκράτεια,

κυριεύονται ωστόσο από τα πάθη;

Την οργή πρώτα-πρώτα, κι έπειτα την έχθρα, τη μνησικακία, τον φθόνο, την ασπλαχνία;

Ενώ υπάρχουν, αντίθετα άνθρωποι, που και τρώνε απ’ όλα και πίνουν κρασί, κι όμως είναι πολύ ενάρετοι

και δεν τους βρίσκεις ψεγάδι. Πώς γίνεται αυτό;

– Νομίζω, παιδί μου, πώς όσοι δεν διορθώνονται, μολονότι νηστεύουν πολύ,

είναι γιατί δεν προσέχουν τη γλώσσα τους.

Όποιος δεν κλέινει το στόμα του, κι αν ακόμα νηστεύει όλο τον χρόνο, προκοπή δεν κάνει.

Ενώ όποιος ξέρει να σωπαίνει, μπορεί εύκολα να νικήσει όλα τα πάθη.

Σε κάνει λ.χ. ο διάβολος να οργιστείς; Μη μιλήσεις, και νίκησες.

Σε σπρώχνει σε φθόνο; Μην κατακρίνεις, και ντρόπιασες τον πονηρό· γιατί η κατάκριση γεννιέται απ’ τον φθόνο.

Αν πάλι ο εχθρός σε ανάψει και σε σπρώχνει στη σαρκική αμαρτία, κλείσε γι’ άλλη μια φορά το στόμα σου.

Μη μιλήσεις σε γυναίκα, μη φας και μην πιεις πολύ. Έτσι θα τον κατατροπώσεις.

Στην ανάγκη, πάρε μια βέργα και χτύπα το κορμί σου αλύπητα.

Ο πόνος θα διώξει τον πόλεμο.

Το ξέρεις, άλλωστε, ότι

«συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου εἰς γέενναν» (Ματθ. ε’ 29)…



Ένας ασκητής επίσκοπος: Όσιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής, έκδ. Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής,

pentapostagma

[XAPA]

Η δύναμη του χριστιανού



Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάποιον υπερήφανο και εγωιστή άνθρωπο;

Προσπάθησα να απαντήσω σ' αυτήν την ερώτηση που μου διατυπώθηκε.

Και είπα στον εαυτό μου "Τί το καλύτερο, από το να δω τον ίδιο τον Κύριο.

Το δικό του παράδειγμα, την δική του ζωή..."

Και ταπεινά κατέληξα στο εξής: Μία είναι η λύση.

Μόνο με έναν τρόπο μπορεί κάποιος να "αντιμετωπίσει" και να "νικήσει"

κάποιον υπερήφανο και εγωιστή άνθρωπο....

με το να ηττηθεί.

Η λύση είναι να χάσεις εκούσια, να ανέβεις στον σταυρό όχι γιατί σε ανεβάζουν οι άλλοι

αλλά γιατί εσύ το θέλεις για χάριν των άλλων...


Διότι τελικά δυνατός είναι ο ταπεινός, είναι αυτός που δεν κοιτά την επίγεια δικαίωση,

αλλά αγαπά τον συνάνθρωπό του

και ότι κάνει το κάνει μέσα από το πρίσμα των εσχάτων.

Θέλεις να νικήσεις κατα κόσμον; Μόλις έχασες κατα Θεόν....

Η δύναμη του χριστιανού δεν φαίνεται από τα "Ωσαννα" του κόσμου.

Η δύναμη του χριστιανού φαίνεται στο "Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν...".



αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος


imverias

[XAPA]

Άγιος Πορφύριος: Μάθετε τα παιδιά μας να ζητούν τη βοήθεια του Θεού



Το φάρμακο και το μεγάλο μυστικό για την πρόοδο των παιδιών είναι η ταπείνωση

Η εμπιστοσύνη στον Θεό δίδει απόλυτη ασφάλεια.

Ο Θεός είναι το παν.

Δεν μπορεί κανείς να πει ότι εγώ είμαι το παν. Αυτό ενισχύει τον εγωισμό.

Ο Θεός θέλει να οδηγούμε τα παιδιά στην ταπείνωση.

Τίποτα δεν θα κάνομε κι εμείς και τα παιδιά χωρίς την ταπείνωση.

Θέλει προσοχή, όταν ενθαρρύνετε τα παιδιά.


Στο παιδί δεν πρέπει να λέτε:

«Εσύ θα τα καταφέρεις, εσύ είσαι σπουδαίος, είσαι νέος, είσαι ανδρείος είσαι τέλειος!...».

Δεν το ωφελείτε έτσι το παιδί.

Μπορείτε, όμως, να του πείτε να κάνει προσευχή.

Να του πείτε: «Παιδί μου, τα χαρίσματα που έχεις, ο Θεός σου τα έδωσε.

Προσευχήσου να σου δώσει ο Θεός δυνάμεις,

για να τα καλλιεργήσεις και να πετύχεις. Να σου δώσει ο Θεός την Χάρη Του».

Τούτο δω είναι το τέλειο.

Σ' όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού.


Στα παιδιά ο έπαινος κάνει κακό.

Τι λέει ο λόγος του Θεού;

«Λαός μου, οι μακαρίζοντες υμάς πλανώσιν υμάς και την τρίβον των ποδών υμών ταράσσουσιν».

Όποιος μας επαινεί, μας πλανάει και μας χαλάει τους δρόμους της ζωής μας.

Πόσο σοφά είναι τα λόγια του Θεού!

Ο έπαινος δεν προετοιμάζει τα παιδιά για καμιά δυσκολία στη ζωή και

βγαίνουν απροσάρμοστα και τα χάνουν και τελικά αποτυγχάνουν.


Τώρα ο κόσμος χάλασε. Στο μικρό παιδάκι λένε όλο επαινετικά λόγια.

Μην το μαλώσομε, μην του εναντιωθούμε, μην το πιέσομε το παιδί.

Μαθαίνει, όμως έτσι και δεν μπορεί ν' αντιδράσει σωστά και στην πιο μικρή δυσκολία.

Μόλις κάποιος του εναντιωθεί, τσακίζεται, δεν έχει σθένος.

Οι γονείς ευθύνονται πρώτοι για την αποτυχία των παιδιών στη ζωή και οι δάσκαλοι και καθηγητές μετά.

Τα επαινούν διαρκώς. Τους λένε εγωιστικά λόγια.

Δεν τα φέρνουν στο Πνεύμα του Θεού, τ' αποξενώνουν απ' την Εκκλησία.

Όταν μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά και πάνε στο σχολείο μ' αυτό τον εγωισμό,

φεύγουν απ' τη θρησκεία και την περιφρονούν, χάνουν το σεβασμό προς τον Θεό, προς τους γονείς, προς όλους.

Γίνονται ατίθασα και σκληρά και άπονα, χωρίς να σέβονται ούτε τη θρησκεία ούτε τον Θεό.

Βγάλαμε στη ζωή εγωιστές και όχι Χριστιανούς.



hellas-orthodoxy

[XAPA]

Γέρων Κλεόπας Ηλίε: Ο καθένας σώζεται, όπως τον καθοδηγεί η ψυχή του!


Εάν έρχονταν σ’ αυτόν [στον Γέροντα, Ιερομόναχο, π. Κλεόπα Ηλίε] Μοναχοί ή άλλοι Αδελφοί,

οι οποίοι σκανδαλίζονταν από ορισμένα πράγματα, ο Πατήρ Κλεόπας τους προέτρεπε να στρέφονται στον εαυτό τους.


Έλεγε παραβολικά: «Ένας καραβοκύρης, όταν πηγαίνει με το μεγάλο καράβι του σε στενές και επικίνδυνες θάλασσες,

πιστεύεις ότι κοιτάζει τα άλλα καράβια; Αυτός είναι με τα μάτια του καρφωμένα πάνω στο δικό του πηδάλιο.

Ή, αυτός που πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στο δρόμο, κοιτάζει πώς οδηγεί ο διπλανός του το αυτοκίνητό του;

Αυτός είναι με τα μάτια καρφωμένα στο δρόμο του, δεξιά, αριστερά, υψηλά, χαμηλά!


Ο καθένας είναι με τα μάτια του στο αυτοκίνητό του.

Έτσι και συ. Είσαι με τα μάτια σου στο τιμόνι της ψυχής σου!

Κοίταξε, λοιπόν, την ψυχή σου, για να μην πέσεις στον γκρεμό!

Ο καθένας κάνει τη δουλειά του.

Ο καθένας σώζεται, όπως τον καθοδηγεί η ψυχή του.


Από το βιβλίο «Γεροντικό Ρουμάνων πατέρων» των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.

pemptousia

[XAPA]

Όταν η Θεία Πρόνοια φανερώνεται στον κόσμο και στην καθημερινότητα των ανθρώπων!



Ήταν περασμένη η ώρα την Κυριακή το βράδυ όταν ο ιερέας του ναού αποφάσισε να τηλεφωνήσει

στην πρεσβυτέρα του στο σπίτι για να της πει ότι σε λίγο θα κινήσει για το σπίτι.

Άφησε το τηλέφωνο να χτυπήσει πολλές φορές αλλά εκείνη δεν απάντησε.


Ο ιερέας παραξενεύτηκε αλλά αποφάσισε να τακτοποιήσει κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες προτού ξανατηλεφωνήσει.

Όταν το έκανε ύστερα από λίγα λεπτά, εκείνη απάντησε αμέσως.

«Γιατί δεν απάντησες τη πρώτη φορά;» τη ρώτησε

«Μα δεν χτύπησε άλλη φορά!» του είπε εκείνη.

Δεν έδωσαν παραπάνω σημασία στο γεγονός και ασχολήθηκαν με τα τρέχοντα θέματα της οικογένειας τους.


Την επόμενη μέρα ο ιερέας δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο ναό.

«Μου τηλεφωνήσατε χθες» ακούστηκε μια ανδρική φωνή από την άλλη άκρη του τηλεφώνου

«Εγώ;» ρώτησε ο ιερέας

«Ναι, χτύπησε πολλές φορές αλλά δεν το σήκωσα» απάντησε ο άνδρας


Αμέσως ήρθε στο νου του ιερέα το περιστατικό με τη τηλεφώνημα που έκανε στη πρεσβυτέρα του.

«Α! Ναι!» έκανε ο ιερέας. «Ήθελα να τηλεφωνήσω στη σύζυγό μου και κατα λάθος τηλεφώνησα σε σας!»

«Δεν πειράζει» τον καθησύχασε ο άγνωστος. «Μόνο θα ήθελα να σας πω με δυο λόγια την ιστορία μου.

Χθες λοιπόν είχα αποφασίσει να δώσω τέλος στη ζωή μου. Δεν άντεχα να υποφέρω άλλο. Είχα κουραστεί.

Δεν έχει σημασία το πως και το γιατί.


Προτού όμως το κάνω αυτό είχα πει στο Θεό ότι αν δεν θέλει να αυτοκτονήσω, να μου στείλει ένα σημάδι.

Τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Κοίταξα την αναγνώριση κλήσης και έγραφε Αγία Τριάδα.

Μόλις το είδα, μέσα στο πανικό μου και την ένταση της κατάστασης που βίωνα φοβήθηκα να απαντήσω.

Κι έτσι το σημάδι που ζήτησα μου ήρθε μέσα από το τηλεφώνημα σας»!


Ο ιερέας χαμογέλασε και από μέσα του ευχαρίστησε το Θεό για τούτο το δώρο ζωής.

Χάρηκε τόσο πολύ που ήταν εφημέριος του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας και το τηλέφωνο της εκκλησίας

ήταν καταχωρημένο στο τηλεφωνικό κατάλογο.



vimaorthodoxias

[XAPA]

Η ζωή του Προφήτη Ηλία παράδειγμα πως θα επιβιώσουμε τις δύσκολες ημέρες


Εστιάζοντας στην ζωή του Προφήτη Ηλία, όταν τον καταζητούσε λυσσαλέα ο σατανολάτρης Βασιλιάς Αχαάβ ,

τον βλέπουμε να καταφεύγει, ύστερα από εντολή Του Θεού, στον χείμαρρο Χερίθ (Γ’ Βασιλέων 17,3).


Εκεί ο Θεός διατάζει με θαυματουργικό τρόπο τα κοράκια να τον προμηθεύουν ψωμί και κρέας, πρωί και βράδυ,

πίνοντας και χρησιμοποιώντας παράλληλα νερό από το χείμαρρο (Γ’ Βασιλέων 17,6).

Όταν ο χείμαρρος ξεράθηκε ο Θεός του είπε να πάει στη Σαρεπτά της Σιδώνας

όπου θα φιλοξενούνταν από μια χήρα (Γ’ Βασιλέων 17,8-9).


Εκεί το λιγοστό αλεύρι και τα άλλα τρόφιμα που είχε στο σπίτι της καθημερινά πολλαπλασιάζονταν,

για όλο το διάστημα που φιλοξενούσε τον Ηλία (Γ’ Βασιλέων 17,8-16).

Όταν δε ο γιος της αρρώστησε και πέθανε ο Ηλίας προσευχήθηκε και το παιδί αναστήθηκε (Γ’ Βασιλέων 17,17-24).


Αλλά και όταν ο ίδιος ο Θεός έβγαλε τους Εβραίους στην έρημο δεν τους εγκατέλειψε,

αλλά τους τάϊζε καθημερινά με το «μάννα».

Έτσι λοιπόν θαυματουργικά και υπέρ-λόγον θα θρέψει και θα περιθάλψει ο Χριστός τα παιδιά του

σ’αυτήν την εποχή που σύντομα έρχεται.


Μην περιμένεις λοιπόν πως με την δική σου τακτική, προνοητικότητα ,

φροντίδα και λογική θα τα βγάλεις πέρα εκείνες τις ημέρες.

Ούτε οι κονσέρβες απο το lidl θα σε σώσουνε , ούτε τα πουλερικά σου, ούτε τα μπρόκολα.

Επειδή όμως ο Θεός θα δοκιμάσει την πίστη μας δεν μας φανερώνει από τώρα πως θα μας τρέφει τότε,

όπως ούτε στους Εβραίους είπε πως θα τους θρέψει στην έρημο όταν κατόπιν τους έστειλε το ¨Μάννα.¨


Ας κρατηθούμε λοιπόν γερά από τα Ιερά Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησία μας , και ιδιαιτέρως την μετάνοια,

Εξομολόγηση , Θ.Κοινωνία και την ευχή (κομποσχοίνι)του Ιησού Χριστού και δεν έχουμε να φοβηθούμε

κανένα Αντίχριστο αφού θα έχουμε πάντα δίπλα μας και μέσα μας τον ίδιο Τον Θεό που έφτιαξε και κυβερνά όλα τα σύμπαντα.



ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΙΕΡΕΑΣ


iconandlight

[XAPA]

Ο δύσπιστος γιατρός (Πραγματική Ιστορία)


Ο μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ο θεοφώτιστος λαϊκός ιεροκήρυκας,

κήρυσσε ακόμα και στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου άλλοι δεν πλησίαζαν από το φόβο της φυματίωσης.

Εκεί τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτριος Παπαντώνης, που εξομολογούσε τους φυματικούς

και τελούσε τη θεία λειτουργία.


Μια μέρα ένας γιατρός, που παρακολουθούσε τις ομιλίες προβληματισμένος,

πλησιάζει τον ιεροκήρυκα και του λέει:


- Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου.

Κοινωνούν τόσοι ασθενείς από αυτό, κι όπως είναι γνωστό,

το μικρόβιο της φυματιώσεως μεταδίδεται με το σάλιο.

Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει;

Το χύνει στο χωνευτήρι;

Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία;


- Τέτοιο πράγμα δεν γίνεται ποτέ, αντέτεινε ο ιεροκήρυκας.

Ο Χριστός δεν μολύνεται από μικρόβια.

Κι από τα άχραντα Μυστήρια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μολύνσεως.

Ο γιατρός όμως δεν μπορούσε να πιστέψει.

Τότε εκείνος τον προέτρεψε να παρακολουθήσει την επόμενη θεία λειτουργία,

και στο τέλος να σταθεί κάπου, ώστε να βλέπει τις κινήσεις του ιερέα την ώρα της καταλύσεως.

Έτσι κι έγινε.


Ο γιατρός είδε με τα μάτια του το λειτουργό να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου.

Τον είδε μάλιστα να ρίχνει νάμα δυο-τρεις φορές,

φροντίζοντας να μείνει ούτε ίχνος από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.

Από τότε ο γιατρός, όχι μόνο πίστευε, αλλά και εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε μαζί με τους ασθενείς.



Πηγή: Μποτσούρη Γεωργ. Και Βας., Ο ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), Αθήναι 1993 Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ 153


hellas-orthodoxy

[XAPA]

Αν δεν βάλει εμένα ο Θεός στον Παράδεισο, ποιον θα βάλει;


Zω με τους μύθους μου. Θεωρώ ότι είμαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου.

Γιατί απ΄ όπου να το δεις δίκιο έχω.

Κακό ανθρώπου δεν θέλω. Και βέβαια δεν έχω πειράξει μυρμήγκι.

Τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Συχνά αναρωτιέμαι πως ανέχεται τόσους κακούς ο Θεός.

Και αν δεν με έχει βάλει ο Θεός στη θέση του κριτή του κόσμου,τι μ΄αυτό; Το κάνω μόνος μου.

Εγώ του λέω ποιοι θα σωθούν και ποιοι θα χαθούν.


Και πάλι ησυχάζω τη συνείδησή μου ότι ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι σαν εμένα που κάνουν τη διαφορά.

Στο κάτω κάτω αν δεν βάλει εμένα ο Θεός στον Παράδεισο ποιον θα βάλει;

Κάπως έτσι περνά η ζωή μου και τη σωτηρία την έχω εξασφαλίσει, χωρίς κόπο χωρίς προβλήματα μόνο επειδή

το είπα εγώ.


Πραγματικά ζω με τους μύθους μου. Διαβάζω για τα παλαίσματα αγίων και είναι φορές που βρίσκω τον εαυτό

μου. Και γω κάνω υπομονή ,και εγώ είμαι υπομονετικός και εύσπλαχνος και δίνω τόπο στη οργή.

Πόσο καλός Χριστιανός είμαι! μονολογώ.


Και ξαφνικά εκεί που κανένας δεν το περιμένει ξεσπά πειρασμός και σε πολεμάει σώμα με σώμα.

Σε χτυπά εκεί που πονάς. Σε πιέζει μέχρι να ματώσεις.

Και τότε ..Όλες σου οι φυλαγμένες υπομονές έχουν χαθεί με μιας . Τα ξέχασες όλα γρήγορα.

Δεν έχεις αντοχή για τίποτε. Και τότε σου βγαίνει ο λύκος από μέσα σου.

Ναι εσένα που νόμισες ότι μπορούσες να σηκώσεις τη αδικία.

Ακούς το θηρίο μέσα σου να βρυχάται και να θέλει να τους φάει όλους.

Είναι από τις φορές που επιτρέπει ο Θεός να βλέπουμε τον εαυτό μας όπως είναι .


Ταπεινώσου. Σταμάτα να λες ότι έφτασες στον πνευματικό σου στόχο. Δεν έχεις πετύχει τίποτε.

Όσο ακόμα θα θαλασσοδέρνεσαι στο πέλαγος της ζωής, οι πτώσεις είναι μπροστά σου.

Μην υπερηφανεύεσαι για τις αρετές σου. Γιατί αν στέκεις, να γνωρίζεις από του Θεού τη χάρη στέκεις.


Ο πνευματικός δρόμος είναι μακρύς και κρύβει δυσκολίες και περιπέτειες.

Μα είναι και κάτι άλλο . Σταμάτα να εξουθενώνεις τους «λοιπούς» των ανθρώπων . Πως τάχα εκείνοι έχουν

δρόμο ακόμα για να σε φτάσουν .

Κύτταξε καλά μήπως χτυπώντας την πόρτα του παραδείσου για να

μπεις, σου ανοίξουν εκείνοι ...



π.Εφραίμ Παναούσης

proskynitis