Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Ό,τι ο άνθρωπος δώσει για την αγάπη του αδελφού του, ο Θεός θα το επιστρέψει πίσω

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος


~ Έχεις μέσα στην τσέπη σου, ξέρω γω, 50 ευρώ και έρχεται ο άλλος και σου ζητάει μία ελεημοσύνη.

Και λες, 50 ευρώ έχω, τι να κάνω; να του τα δώσω; θα μείνω έτσι…

Χώρια που μπορεί να είναι και ψεύτης τούτος που ζητά και κλέφτης!

Λοιπόν, τα δίνεις και βλέπεις ότι ο Θεός σου τα επιστρέφει πίσω.

Είναι δεδομένο! Κάντε το και θα δείτε!


Δώστε ελεημοσύνες. Κατά ένα παράδοξο τρόπο, όσοι θέλετε να αυξήσετε τα λεφτά σας, κάντε ελεημοσύνες.

Να ‘σαστε βέβαιοι ότι θα αυξηθούν.

Εγώ, το έχω, όχι χιλιάδες φορές, μπορώ να πω και εκατομμύρια φορές αποδεδειγμένο.

Όσες φορές δεν έδωσα κάπου, έχασα. Όσες φορές έδωσα, έρχονταν τριπλάσια, τετραπλάσια, πενταπλάσια.

Όλα-όλα αυτά τα έργα στη Μητρόπολη έγιναν χωρίς εμείς να έχουμε χρήματα.


Πώς έγιναν όλα αυτά τα πράγματα; Όταν ήμασταν στη Μονή Μαχαιρά, εγώ ήρθα στην Κύπρο

και είχα 50 λίρες Κυπριακές και 50 χιλιάδες δραχμές Ελληνικές.

Μου έδωσε ο Γέροντας 50 Κυπριακές λίρες και ο Ηγούμενους 50.000 δραχμές και ήρθα με αυτά τα χρήματα στην Κύπρο.

Δεν είχα καθόλου άλλα χρήματα. Και το εισιτήριό μου βέβαια -το οποίο ήταν με επιστροφή και το έχω φυλαγμένο ακόμα,

μπορεί να χρειαστεί!! Βέβαια έκλεισε και η αεροπορική εταιρεία που με έφερε αλλά το φυλάω για καλό και για κακό!!

Μπορεί να ξανανοίξει!


Κάναμε λοιπόν έργα εκατομμυρίων λιρών, χωρίς υπερβολή. Όλη η ανακαίνιση της Μονής (κόστισε) εκατομμύρια λίρες.

Εδώ (στη Μητρόπολη Λεμεσού) όλα αυτά τα έργα που γίνανε, δεν έγιναν με χρήματα της Μητροπόλεως,

η Μητρόπολη δεν είχε χρήματα να κάνει αυτά τα έργα. Πώς έγιναν αυτά όλα τα πράγματα; Έγιναν μέσα από την πρόνοια του Θεού.


Γίνανε με μία ευλογία γιατί κι εμείς ουδέποτε, κατά τη δύναμή μας βέβαια, δεν έχουμε δυνάμεις πολλές

αλλά δεν αρνηθήκαμε σε άνθρωπο τη μικρή μας βοήθεια, εκείνο που μπορούμε. Όχι εμείς,

εμείς δεν έχουμε προσωπικά χρήματα αλλά από την Εκκλησία, από τη Μητρόπολη.

Και βλέπει κανείς, πράγματι, ότι ο Θεός ανταποδίδει εκατονταπλασίονα.


Είναι αποδεδειγμένο! Είναι αποδεδειγμένο! Ό,τι ο άνθρωπος δώσει για την αγάπη του αδελφού του,

για ελεημοσύνη, ο Θεός θα το επιστρέψει πίσω. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα επιστρέψει,

δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα επιστρέψει! Εκατονταπλασίονα θα πάρει ο άνθρωπος πίσω,

και σε αυτή τη ζωή και στην Αιώνια Βασιλεία του Θεού.


Λοιπόν κάντε ελεημοσύνες να μην περάσετε κρίση!


simeiakairwn.

[XAPA]

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ


- Οι προς Θεόν μεσίτες και προστάτες μας : Η Παναγία , Οι Αγγέλοι και οι Αγιοι


«Προσπάθησε ο νούς σου να βρίσκεται συνέχεια στoν Χριστό, στην Παναγία,
στους Αγγέλους καί στους Αγίους, στον Ουρανό».



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Παναγία, η Φιλόστοργη Μητέρα μας

Η ευλάβεια προς την Παναγία



Πέστε μας, Γέροντα, κάτι για την Παναγία.

– Τί να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.


– Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας έχει δύναμη πνευματική, όπως το όνομα του Χριστού;

– Ναί. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια στην Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται.

Ή, αν το βρη κάπου γραμμένο, το ασπάζεται με ευλάβεια και σκιρτάει η καρδιά του.

Μπορεί να κάνη ολόκληρη Ακολουθία με έναν συνεχή ασπασμό στο όνομα της Παναγίας (1) .

Και όταν προσκυνά την εικόνα Της, δεν έχει την αίσθηση ότι είναι εικόνα, αλλά ότι είναι η ίδια η Παναγία,

και πέφτει κάτω λειωμένος, διαλυμένος από την αγάπη Της.



– Γέροντα, να μας λέγατε κάτι από το προσκύνημά σας στην Παναγία της Τήνου.

– Τί να πώ; Μια τόσο μικρή εικόνα κι έχει τόση Χάρη!

Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της.

Παραμέρισα λίγο, για να μην εμποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.


– Μερικοί, Γέροντα, σκανδαλίζονται από τα πολλά αφιερώματα που έχουν οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας.

– Να σάς πω τί έπαθε μια φορά ένας πολύ απλός και ευλαβής προσκυνητής.

Πήγε στην Μονή Ιβήρων και προσκύνησε την Παναγία την Πορταΐτισσα.

Εκεί η εικόνα είναι γεμάτη φλουριά.

Στον γυρισμό, πηγαίνοντας για την Μονή Σταυρονικήτα, μπήκε σε λογισμούς.

«Παναγία μου, είπε, εγώ ήθελα να Σε δώ αλλιώς· απλή, όχι με φλουριά».


Τί παθαίνει εν τω μεταξύ; Τον έπιασε ένας πόνος δυνατός, ζαλίστηκε και έμεινε εκεί, στην μέση του δρόμου.

Άρχισε λοιπόν να ζητάη βοήθεια από την Παναγία:

«Παναγία μου, έλεγε, κάνε με καλά και θα σού φέρω δυο φλουριά!».

Τότε του παρουσιάσθηκε η Παναγία και του είπε:

«Έτσι μου τα έφεραν τα φλουριά. Μήπως εγώ τα ζήτησα; Μήπως τα ήθελα εγώ;».

Και αμέσως ο πόνος σταμάτησε.


Βλέπετε, επειδή είχε καλή διάθεση, πολλή πίστη, τον βοήθησε η Παναγία.

Εγώ μερικές φορές εκεί στο Καλύβι, όταν θέλω να προσευχηθώ στην Παναγία, σκέφτομαι:

«Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;».

Κόβω λίγα αγριολούλουδα, τα πηγαίνω στην εικόνα Της και λέω:

«Παναγία μου, πάρε αυτά τα λουλούδια από το Περιβόλι Σου».


Πριν πάω στο Άγιον Όρος, άκουγα να λένε ότι είναι «τό Περιβόλι της Παναγίας»

και περίμενα να δώ λουλούδια, δένδρα οπωροφόρα κ.λπ.

Όταν πήγα και είδα άγριες καστανιές, κουμαριές, κατάλαβα ότι είναι πνευματικό το Περιβόλι της Παναγίας.

Αργότερα ένιωσα μέσα σε αυτό και την παρουσία Της.



– Πώς θα αισθανθώ, Γέροντα, την παρουσία της Παναγίας, για να μου θερμάνη την καρδιά;

– Μια που φέρεις το όνομα της Μεγάλης Μητέρας του Χριστού και κατά χάριν Μητέρας όλων των ανθρώπων,

να Την επικαλήσαι συνέχεια:

«Παναγία μου, να λές, Εσύ που καταδέχτηκες να έχω το όνομά Σου, βοήθησέ με να ζήσω όπως είναι ευάρεστο σ’ Εσένα.

Άλλοι μόνον το όνομά Σου ακούνε και συγκινούνται, κι εγώ τί κάνω;».

Εύχομαι η Παναγία να μένη συνέχεια κοντά σου και να σε σκεπάζη σαν το κλωσσοπούλι

κάτω από τα Αγγελικά φτερά Της.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012

(1) Ο Γέροντας από πολλή ευλάβεια στην Παναγία κάποιες φορές ασπαζόταν διαρκώς το όνομά Της.

[XAPA]

Η Παναγία καταλαγιάζει τον θυμό του Κυρίου μας και Σώζει τους μοναχούς

(Παναγία Παραμυθία)



Πόσες φορές η Παναγία μας δεν επεμβαίνει με τις φιλάνθρωπές της δεήσεις να κατευνάσει και αυτόν τον θυμό του Κυρίου μας, όταν τα πολλά και μεγάλα μας λάθη Τον παροργίζουν υπερβολικά!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παρακάτω θαύμα, στο οποίο σώζει τους αμελείς μοναχούς

ενός μοναστηριού στο Άγιον Όρος από τους πειρατές.

* * *

Το 807 μ.Χ. ο τρομερός Αλγερινός ληστοπειρατής Βαρδουχάν, έχοντας ως βάση εξορμήσεως των 17 πειρατικών

πλοίων του τη νήσο Μήλο, λυμαίνεται με τα δεκαεπτά πειρατικά του πλοία τα νησιά του Αιγαίου,

τα παράλια της Θράκης και της Μ. Ασίας.

Τον μήνα αυτό αποφασίζει να στραφεί εναντίον του Αγίου Όρους.

Ετοιμάζει δέκα πλοία, παίρνει μαζί του διακόσιους πειρατές και ξεκινά για τη Μονή Βατοπεδίου.


Με το χάραμα της 21ης Ιανουαρίου προσορμίστηκαν στο λιμανάκι του μοναστηριού,

βγήκαν στη σειρά και περίμεναν κρυμμένοι το πρωινό άνοιγμα της πύλης για να εισορμήσουν.

Οι μοναχοί μόλις είχαν τελειώσει την ορθρινή ακολουθία, και αποσύρονταν στα κελλιά τους για να ησυχάσουν.

Στην εκκλησία έμεινε μόνο ο ηγούμενος και συνέχισε την προσευχή του.

Ξαφνικά, ακούει μια φωνή από την εικόνα της Παναγίας:

- Να μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες. Ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές.

Γυρίζει απορημένος από το παράδοξο άκουσμα και κοιτάζει τη Θεοτόκο.

Βλέπει τότε άλλο θαύμα εκπληκτικότερο: Τα πρόσωπα της Παναγίας και του θείου Βρέφους είχαν ζωντανέψει!

Ο μικρός Ιησούς απλώνει το χέρι, σκεπάζει το στόμα της Παναγίας Μητέρας Του και,

στρέφοντας το πρόσωπό Του προς Αυτήν, της λέει:

- Όχι, μητέρα, μην το λες! Άφησε τους να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει!

Η Παναγία όμως, πιάνει το χέρι του Υιού της, στρέφει λίγο δεξιά το πρόσωπό της και ξαναλέει:

-Να μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες της Μονής!

Ο ηγούμενος συγκλονισμένος σύναξε τους μοναχούς και τους διηγήθηκε όσα θαυμαστά είδε και άκουσε.

Κι εκείνοι διαπίστωσαν με δέος ότι τα ιερά πρόσωπα στην εικόνα της Θεομήτορος, είχαν αλλάξει στάση και έκφραση.

Ύστερα, αφού ευχαρίστησαν την Παναγία για τη σωτήρια πρόνοιά της, ανέβηκαν στα τείχη.


Ήταν καιρός. Οι πειρατές με σκάλα και τσεκούρια ετοιμάζονταν για την αναρρίχηση.

Ο ηγούμενος, όρθιος στις επάλξεις, τους άφησε πρώτα να πλησιάσουν.

Ύστερα υψώνοντας τον Τίμιο Σταυρό, έδωσε το σύνθημα για την απόκρουση.

Δέκα πειρατές αμέσως έπεσαν νεκροί, άλλοι τραυματίστηκαν, και οι υπόλοιποι μπήκαν στα πλοία κι έφυγαν.

Οι μοναχοί κατέβηκαν συγκινημένοι στο ναό και ευχαρίστησαν για μία ακόμα φορά τη Θεοτόκο.


* * *


Από τότε η εικόνα αυτή της Παναγίας μας, που βρίσκεται δίπλα από την είσοδο του Καθολικού κεντρικού ναού

της Μονής Βατοπεδίου, πήρε την προσωνυμία «Παραμυθία», δηλαδή παρηγορία,

και παραμένει μέχρι σήμερα αλλαγμένη, για να θυμίζει το θαυμαστό εκείνο γεγονός.



agioritikovima

[XAPA]

Να παραμένουμε κοντά στον Θεό.



-Γέροντα, είναι διαπίστωσις πολλών πνευματικών ανθρώπων, ότι ο κόσμος συνεχώς χειροτερεύει.

Αυτό τό απότομο κατρακύλισμα κάπου μας φοβίζει. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;


-Νά παραμένουμε κοντά στον Θεό.

Όσο είμεθα κοντά Του, ισχύει το: «Παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβούμενων αυτόν και ρύσεται αυτούς»

(ψαλμ 33,8).


Όταν ο βασιλιάς της Συρίας είχε στείλει στρατό νά συλλάβουν τον προφήτη Ελισσαίο, ο προφήτης βρισκόταν

με τον υποτακτικό του.


Μόλις ο υποτακτικός του είδε να ανεβαίνουν οι στρατιώτες για να τους συλλάβουν,τρομοκρατήθηκε , τον έπιασε πανικός .

Και στράφηκε στον Ελισσαίο και του λέγει :


« Για κοίτα κύριε, τι γίνεται. Πόσοι έρχονται να μας συλλάβουν, πώς θα γλιτώσουμε ;»

Ο προφήτης του απάντησε να μην φοβάται , διότι « πλείους οι μεθ ημών υπέρ τους μετ αυτών» (Δ΄Βασ. 6,16) .

Είναι πολύ περισσότεροι εκείνοι που είναι μαζί μας , παρά οι εχθροί μας που έρχονται να μας συλλάβουν .


Και προσευχήθηκε ο προφήτης Ελισσαίος στο Θεό και είπε :


«Κύριε , άνοιξε τους οφθαλμούς του παιδιού για να δει πως Εσύ με υπερασπίζεις» .

Και πράγματι ο Θεός άνοιξε τους οφθαλμούς του υποτακτικού και είδε γύρω από τον προφήτη να είναι μια στρατιά

ολόκληρη αγγέλων, που κρατούσαν πύρινα σπαθιά στα χέρια τους.


Αμέσως η ψυχή του γέμισε από ικανοποίηση, από αγαλλίαση, και του έφυγε ο φόβος και φυσικά

δεν κατώρθωσαν να συλλάβουν και να θανατώσουν τον προφήτη Ελισσαίο.

Πύρινα τάγματα αγγέλων, στρατιές αγγέλων είχαν σταλή από τον Θεό για να υπερασπιστούν τον προφήτη Του.


Αυτά δεν εγίνοντο μόνο τότε. Γίνονται στη ζωή κάθε ανθρώπου, όταν είμεθα άνθρωποι του Θεού.

Η πίστις μας είναι στους αιώνες των αιώνων.

Δεν ήταν μόνο για εκείνη την εποχή. Ούτε για την εποχή των Αποστόλων και των Πατέρων.

Αρκεί εμείς να είμεθα σαν αυτούς. Ό Θεός είναι ο ίδιος «Χθες και σήμερον ό αυτός και εις τούς αιώνας».

Ή ζωή μας, ή ύπαρξίς μας στα χέρια Του.

Με απόλυτη εμπιστοσύνη όχι μόνον να αναφωνούμε, αλλά και να ζούμε το,

«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».



π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος


estavromenos

[XAPA]

Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία


Δυο φίλοι από την Αλεξάνδρεια έφτασαν μέχρι τα βάθη της ερήμου, ψάχνοντας για ένα σοφό και ευτυχισμένο άνθρωπο.

Πραγματικά, μετά από πολύ καιρό, βρήκαν έναν άγιο ασκητή.

Και τον ρώτησαν:

- Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία;

Βλέπουμε, ότι είσαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος πού μπορούμε να ρωτήσουμε.

Γιατί φαίνεσαι Αληθινά ήρεμος και ευτυχισμένος.

Μόνο πού εμείς... - γιατί να το κρύψουμε; - δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως εσύ..!

Τότε εκείνος ο άγιος άνθρωπος, σηκώνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και με δάκρυα στα μάτια, τούς είπε:

- Αδέλφια μου, δεν χρειάζεται να ζείτε ακριβώς όπως εγώ, για να είσθε Αληθινά ευτυχισμένοι.

Αλλά τι χρειάζεται;

Να σκέπτεστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο σκέπτεστε τούς ανθρώπους.

Να φοβάστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο φοβάστε τούς ανθρώπους.

Να τιμάτε τον Θεό, τουλάχιστον όπως τιμάτε τους ανθρώπους.

Να ελπίζετε στον Θεό, τουλάχιστον όσο ελπίζετε στους ανθρώπους.

Να εκπληρώνετε τον νόμο του Θεού, τουλάχιστον όσο εφαρμόζετε τον ανθρώπινο νόμο.

Να ζητάτε την βοήθεια του Θεού, τουλάχιστον όσο την ζητάτε από τους ανθρώπους.

Να δοξάζετε τον Θεό, τουλάχιστον όσο δοξάζετε τους ανθρώπους



agioritikovima

[XAPA]

Να διαλέγεις τις ώρες της νύχτας για να προσευχηθείς...


Να διαλέγεις τις ώρες της νύχτας. Μπαίνεις ευκολότερα στην προσευχή.

Αυτός που αγρυπνεί τη νύχτα στην προσευχή, την άλλη μέρα μπορεί να εργαστεί πιο καλά.

Διότι τον χαριτώνει ο Θεός και ανανεώνεται ψυχικά.

Αντίθετα, όποιος δεν έχει διάθεση να κάνει θυσίες για την αγάπη του Χριστού, ο ίδιος αποκλείει τον εαυτό του απ' την χάρη.

Ακόμη και τυχαία να ξυπνήσεις τη νύχτα, μην ξανακοιμηθείς αμέσως.

Είναι μια ευκαιρία που σου δίνει ο Θεός να προσευχηθείς όσο μπορείς μες στην ησυχία...



xristianos

[XAPA]

Η Παναγία που φτιάχνει τσάι


Διήγηση μοναχού από την Αδελφότητα των Ιωασαφαίων, απόσπασμα από το σημαντικό άρθρο (κεφ. «Οι ζεύγαλοι – Ο γέρο Κώστας»)


…Αλλά και οι λαϊκοί που μένουνε εδώ στο Άγιον Όρος παίρνουνε μία χάρη, παρ’ ότι πολλές φορές βλέπουμε ότι δεν έχουνε και βίο σωστό και πολλές φορές ίσως μας σκανδαλίζουν.

Μερικοί λένε: «Τί τους θέλουμε αυτούς τους κοσμικούς εδώ πέρα και δεν τους βγάζει έξω η Ιερά Κοινότης».

Σε παλαιότερη εποχή, απ’ ότι μας λέει ο παπά-Ακάκιος των Παχωμαίων που είναι μεγαλύτερος, αποφάσισε ή Ιερά Κοινότης να τους μαζέψει όλους αυτούς - εμείς τους λέγαμε «ζεύγαλους» ή «καβιώτες»- και να τους βγάλει έξω, να τους κάνη εξορία από το Άγιον Όρος, διότι οι περισσότεροι από αυτούς μεθούσανε, πέφτανε στους δρόμους, ζούσαν άσωτη ζωή.

Τότε υπήρχαν τα καράβια τα μεγάλα, όπως το «Γεώργιος Φ», που ερχότανε από Θεσσαλονίκη και πήγαινε Καβάλα, και κάθε δεκαπενθήμερο περνούσε από την Δάφνη. Αυτή ήταν η συγκοινωνία του Αγίου Όρους.

Όταν τους μαζέψανε εκεί στην Δάφνη, είπαν: «Μια που είναι τώρα μαζεμένοι όλοι -ίσως να ήταν καμιά πενηνταριά άτομα- να τους βγάλουμε μία φωτογραφία, έτσι για ανάμνηση, για την ιστορία, να τους έχουμε».

Όταν έβγαλαν την φωτογραφία και εμφανίσανε την πλάκα, είδανε επάνω απ’ όλους αυτούς τους «ζεύγαλους» την Παναγία μας να τους σκεπάζει.

Παρουσιάστηκε η Παναγία στην πλάκα, οπότε αποφάσισαν οι πατέρες να μη τους διώξουν: «Αφού η Παναγία μας τους σκεπάζει, ποιοι είμαστε εμείς που θα τους διώξουμε;».

Γνωρίσαμε έναν απ’ αυτούς, που τον έλεγαν γέρο-Κώστα, ο όποιος έμενε στο Μπουραζέρι, πριν να πάνε ακόμα εκεί οι πατέρες, όταν ήταν λίγοι Ρώσοι. Είχανε εξώσπιτα απ’ έξω και ζούσανε κάποιοι απ’ αυτούς τους «ζεύγαλους».

Σ’ ένα καλυβάκι εκεί ζούσε και ο γέρο-Κώστας. Έναν βαρύ χειμώνα είχε πέσει πολύ χιόνι και ο γέρο-Κώστας αρρώστησε από γρίπη. Είχε πέσει 60-70 πόντους χιόνι και δεν μπορούσε κανείς να πάει να τον δη.

Όταν έλιωσε το χιόνι, πήγαν οι άλλοι λαϊκοί, οι «ζεύγαλοι», εκεί να τον δουν, και του λένε: «Γέρο-Κώστα, πώς τα πέρασες με το χιόνι;

Ποιος σου έφερνε ψωμί εδώ πέρα; Είχες τρόφιμα να πέρασης;».

«Είχα αρρωστήσει, παιδιά, πολύ άσχημα και θα πέθαινα από γρίπη, αλλά μία μαυροφόρα κυρία ερχότανε, άναβε την σόμπα μου και μ’ έκανε και τσάι. Μου 'δινε και παξιμάδι και έτσι πέρασα αυτή την κρίση. Αλλιώς θα πέθαινα, θα ήμουν πεθαμένος».

Τον υπηρετούσε η Παναγία και αυτός το θεωρούσε τόσο φυσιολογικό [επειδή ήταν ταπεινός και δε σκεφτόταν πως ήταν κάτι φοβερό και τρομερό]…



diakonima

[XAPA]

Εσείς οι Ορθόδοξοι τι κάνετε;



Κάποτε ένας προτεστάντης είπε σε έναν Ορθόδοξο Ιερέα:

Εμείς κάνουμε ορφανοτροφεία, γηροκομεία, συναυλίες, ελεημοσύνες…..

Εσείς οι Ορθόδοξοι τί κάνετε;

Και του απάντησε εκείνος:

Θεία Λειτουργία! που γεμίζει δωρεάν τον Παράδεισο και αδειάζει την κόλαση!

Αυτό κάνει η Εκκλησία, αδειάζει την κόλαση και γεμίζει τον Παράδεισο.

Συντηρεί τον κόσμο κάνοντας Θεία Λειτουργία!

Αγρυπνάει τη μέρα, αγρυπνάει και τη νύχτα.

Κάθε νύχτα αιώνες τώρα.

Πόσοι Άγιοι βγαίνουν από τα εικονοστάσια τους και συντρέχουν τους ανθρώπους!

Πόσα Μοναστήρια λειτουργούν ολονύκτιες λειτουργίες!

Πόσα χέρια σηκώνονται και πόσα δάκρυα χύνονται υπέρ όλου του κόσμου!



askitikon.eu

[XAPA]

Σε βοήθησα” μου απάντησε η Παναγία μας “ίσαμε με το σκαλί αυτό. Εδώ πλέον δεν μου επιτρέπεται να σε βοηθήσω



Αναφορά στο γεγονός αυτό από τον Μητροπολίτη Μόρφου σε ένα από τα κηρύγματα του


Ήταν ένας άκρως θεοτοκόφιλος Ιερέας!

Αγαπούσε πολύ, μα πάρα πολύ την Παναγία μας, και καθημερινά έλεγε πολλές φορές τους Χαιρετισμούς Της,

παρότι ήταν έγγαμος και ήταν επιφορτισμένος και με τα εφημεριακά του καθήκοντα !

Με το που συναντά τον Σεβασμιώτατο του ανέφερε ένα ενύπνιο-όραμα που είχε δει πριν λίγες ημέρες και

τον είχε συγκλονίσει.


Είδε ότι βρισκόταν ετοιμοθάνατος και ότι του έβγαινε η ψυχή του.

Μπροστά του ορθωνόταν μία μεγάλη σκάλα με πολλά σκαλιά.

Στην κορυφή της σκάλας βρισκόταν η Υπεραγία Θεοτόκος.

Ξεκίνησε να ανεβαίνει σκαλί σκαλί αυτήν την ψηλή σκάλα.

Ήταν δύσκολο αλλά άκουγε από πάνω την Κυρία Θεοτόκο να τον παραινεί.

“Έλα ακόμη ένα σκαλί! Έτσι μπράβο! Κουράγιο! Έλα ακόμη ένα σκαλί! Ακόμη ένα σκαλί!”

Έτσι με τις παραινέσεις και τις προσευχές της Παναγίας κατάφερα με πολύ μεγάλη δυσκολία είπε

ο καλός ιερέας να ανέβω όλα αυτά τα σκαλιά.

Και φτάνοντας στο τελευταίο, πάνω στο οποίο βρισκόταν η Κυρία Θεοτόκος, είδα ότι ήταν τόσο ψηλό που όσο

και να προσπαθούσα δεν θα μπορούσα να το ανέβω μόνος μου.

Ζήτησα βοήθεια από την Παναγία μας, να με βοηθήσει να το ανέβω.


“Σε βοήθησα” μου απάντησε η Παναγία μας “ίσαμε με το σκαλί αυτό.

Εδώ πλέον δεν μου επιτρέπεται να σε βοηθήσω.

Το σκαλί αυτό το ανεβαίνουν μόνο όσοι έχουν κάνει ελεημοσύνες στη ζωή τους, με έργα και λόγια αγάπης,

στους αδελφούς τους, που έχουν ανάγκη. Και εσύ παιδί μου δεν έχεις.”

Με τα λόγια αυτά ξύπνησε έντρομος ο Ιερέας και ζήτησε να δει τον Δεσπότη του.


Πραγματικά συνέχισε στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ο συγκεκριμένος Ιερέας, παρότι ήταν άψογος στα

ιερατικά του καθήκοντα, φιλακόλουθος, ευσεβής και κατά πάντα τυπικός, ήταν γνωστός σε όλους για την αυστηρή

του κρίση για τους άλλους, και κυρίως για το ότι δεν βοηθούσε κανέναν, ούτε με έργα ελεημοσύνης,

ούτε και κάποιο λόγο παρηγορητικό.


“Τον ρώτησα” συνέχισε ο Σεβασμιώτατος “αν έχει κάποιες οικονομίες!

Μου απάντησε ότι έχει κάποια χρήματα φυλαγμένα.

Τον συμβούλευσα να τα δώσει σε ελεημοσύνες, σε έργα αγάπης σε όσους αυτός κρίνει ότι έχουν ανάγκη.

Έστω και την ύστατη στιγμή να κάμψει το έλεος του Θεού.”


Έτσι και έπραξε. Μοίρασε ότι είχε και δεν είχε σε ελεημοσύνες και μετά από μία εβδομάδα από την ημέρα που

ήρθε να μου εξομολογηθεί και τον συμβούλευσα να μοιράσει σε ελεημοσύνες ότι είχε, εκοιμήθη εν Κυρίω. ”


“Με κάλεσαν και ετέλεσα την εξόδιο ακολουθία του Πιστεύω ότι Κύριος ο Θεός θα δέχθηκε την μετάνοια του και

τα έργα ελεημοσύνης που έκανε, έστω και την τελευταία στιγμή και θα τον κατέταξε μετά των Δικαίων.”


Με τα λόγια αυτά ολοκλήρωσε την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος.


Και ακούγοντας όλα αυτά τα θαυμαστά αγαπητοί μου αναγνώστες δεν μπορούμε να μην θαυμάσουμε την Μητρική

Αγάπη της Κυράς μας, για όλα τα παιδιά Της, πολλώ δε μάλλον, για όσα από αυτά καθημερινά Την χαιρετίζουν με

τους Χαιρετισμούς Της.


Προειδοποίησε τον καλό Ιερέα για το ότι του έλειπαν έργα ελεημοσύνης, ώστε να τον φέρει έστω και την

τελευταία στιγμή σε μετάνοια. Να καταλάβει το σφάλμα του και να επανορθώσει έστω και την ύστατη αυτή

στιγμή μοιράζοντας σε ελεημοσύνες τις αποταμιεύσεις του.


Επιβεβαιώνεται λοιπόν και στις ημέρες μας, η υπόσχεση που έδωσε για πρώτη φορά η Θεοτόκος στον γιο Πέτρο

τον Αθωνίτη, και αρίφνητες ακόμη φορές και σε άλλους Αγίου Της. Δηλαδή ότι όσοι καθημερινά διαβάζουν τους

Χαιρετισμούς Της θα έχουν την προστασία Της και στην ζωή αυτή, αλλά και στην μέλλουσα. Ξεκάθαρα φάνηκε αυτό

στην περίπτωση του Κύπριου Ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου.


Μία εβδομάδα πριν κοιμηθεί, τον ειδοποίησε για το βαρύ αμάρτημα του, δηλαδή για το ότι δεν ήταν ελεήμων,

και έτσι κατάφερε ασφαλώς να τον φέρει σε μετάνοια, και μάλιστα σε έμπρακτη μετάνοια, αφού μοίρασε

την λιγοστή περιουσία του.


Το θαύμα αυτό μας θυμίζει και την περίπτωση του πόρνου κληρικού, που έχει καταγραφεί στο “Αμαρτωλών Σωτηρία”

και το οποίο έχουμε δημοσιεύσει σε παλαιότερη ανάρτηση του Iστολογίου των Χαιρετισμών xairetismoi.blogspot.gr,

και όπως ίσως θυμάστε αναφερόταν σε έναν κληρικό, ο οποίος έλεγε καθημερινά και μάλιστα πολλές φορές τους

Χαιρετισμούς, παρότι ο πονηρός τον βασάνιζε με το βδελυρό κι ακάθαρτο πνεύμα της πορνείας.


Μία μέρα που επέστρεφε σπίτι του έχοντας για άλλη μία φορά υποκύψει στο πάθος του, αλλά έχοντας στα χείλη

του τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας, διαβαίνοντας ένα ρέμα, παρασύρθηκε από τα νερά και πνίγηκε.

Είδε τότε ότι οι άγγελοι οδήγησαν την ψυχή του στον Κύριο, και Εκείνος διέταξε να οδηγηθεί στην Κόλαση !


Και την στιγμή αυτή παρενέβη η Υπεραγία Θεοτόκος και υπενθύμισε στον Υιό Της, ότι αυτός ο πόρνος κληρικός

καθημερινά Την χαιρέτιζε με τους Χαιρετισμούς Της, και μάλιστα και την στιγμή που τον παρέσυρε το ρέμα, τους

Χαιρετισμούς Της είχε στα χείλη του. Έτσι κάμπτοντας τον Δικαιοκρίτη Κύριο μας κατάφερε να επιστρέψει

η ψυχή του πόρνου κληρικού στο σώμα του, ώστε να μετανοήσει και να εξομολογηθεί, ώστε να σωθεί και

να μην απολεστεί αιώνια.


Βλέπουμε λοιπόν αγαπητοί μου αδελφοί το θαύμα αυτό που καταγράφηκε το 1641 στο “Αμαρτωλών Σωτηρία”

του λογίου μοναχού Αγαπιου Λάνδου, επαναλήφθηκε σχεδόν μετά από τέσσερις αιώνες στην Κύπρο ,

επιβεβαιώνοντας ότι “᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας” “ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει

σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν” όπως εύστοχα επισημαίνει ο Απόστολος Παύλος στις

“Προς Εβραίους” και στην “ Πρώτη προς Τιμόθεον” Επιστολές του αντίστοιχα.


Και ασφαλώς η Υπεραγία Θεοτόκος μας πάντα συνεργός του Υιού και Θεού Της στο έργο Του ώστε να μη απολεσθεί

ούτε μία ψυχή, βοηθά όλους τους Χριστιανούς, και μάλιστα όσους με Αγάπη και Πίστη Την χαιρετίζουν καθημερινά

με τους Χαιρετισμούς Της, αγωνιζόμενοι να τηρούν τις Εντολές του Θεού, και όπως βλέπουμε και από το σημερινό

θαύμα, χωρίς ποτέ να παραμελούν τα έργα ελεημοσύνης στους εμπερίστατους αδελφούς τους.



yiorgosthalassis

[XAPA]

Εσύ πού είσαι πηλός, γιατί κενοδοξείς;


Κάποιος ρώτησε ἕναν Γέροντα:

«Τί νά κάνω πού ἡ κενοδοξία μου μέ θλίβει;»

Καί τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Γέροντας:

«Καλά κάνεις, μιά καί σύ ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ».

Καί ἀπ᾿ αὐτό κατανύχτηκε ὁ ἀδελφός καί ἔβαλε μετάνοια λέγοντας: «Συγχώρεσέ με, γιατί τίποτε τέτοιο δέν ἔκανα».

Καί τοῦ εἶπε ὁ Γέροντας:

«Ἄν αὐτός πού τά ἐδημιούργησε αὐτά, ήρθε μέσα σέ ταπεινοφροσύνη, ἐσύ πού εἶσαι πηλός, γιατί κενοδοξεῖς;

Ποιό είναι, λοιπόν, τό ἔργο σου, δυστυχισμένε;»



Το Μέγα Γεροντικό

Τόμος ΙΕ’ Κεφάλαιο Ιστ’ σελ. 169

proskynitis.