Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

[XAPA]

Στείλτε τον ύπνο σε όσους δεν μπορούν να κοιμηθούν



– Γέροντα, γιατί νυστάζω, όταν προσεύχωμαι;

– Δεν ζής έντονα.

Άφησες χαλαρό τον εαυτό σου και τώρα πάς σπρώχνοντας.

Αν έχης αγωνία για ένα θέμα που σε απασχολεί, μπορείς να κοιμηθής;

Βλέπεις, κάποιος από ευγνωμοσύνη για τον ευεργέτη του μπορεί να μην κοιμηθή μια βραδιά,

για να κάνη προσευχή γι’ αυτόν.

Μετά όμως πρέπει να σκεφθή:

«Καλά, για τον άνθρωπο που με ευεργέτησε, αγρύπνησα·

για τον Θεό, που σταυρώθηκε για μένα, να μην αγρυπνήσω, για να Τον ευχαριστήσω;».


– Γέροντα, μπορεί η υπνηλία να προέρχεται από σωματική αδυναμία;

– Ναί, καμμιά φορά η υπνηλία προέρχεται και από εξάντληση, από υπόταση ή υποθερμία κ.λπ.

Να βρίσκη κανείς την αιτία και να ενεργή ανάλογα.


– Γέροντα, πώς συμβαίνει, ενώ προσεύχεται κανείς με πόνο για κάτι, να τον παίρνη ο ύπνος;

– Αν πραγματικά υπάρχη πόνος για ένα θέμα, τότε δεν τον πιάνει υπνηλία τον άνθρωπο.

Χρειάζεται όμως να βιάση και λίγο τον εαυτό του.

Αν είναι στο κελλί, να ρίξη λίγο νερό στο πρόσωπο, για να φύγη ο ύπνος.


– Στις αγρυπνίες νυστάζω πολύ· τί να κάνω;

– Να τον τσακίζης τον ύπνο.

Στην εκκλησία, επειδή ο άνθρωπος ηρεμεί ψυχικά και κουράζεται σωματικά, νυστάζει.

Αλλά, όταν επιμείνης να μη σε πάρη ο ύπνος, τότε ο ύπνος τσακίζεται και φεύγει.

Βέβαια ύστερα από μιά-δυό ώρες πάλι νυστάζεις, κι εκείνος ο ύπνος είναι βαρύς και πιο δύσκολα τον διώχνεις·

με την επιμονή όμως τσακίζεται και αυτός.

Αν φύγη η πρώτη και η δεύτερη αμαξοστοιχία του ύπνου, πάει μετά ο ύπνος, έφυγε.


– Γέροντα, μπορεί σε μια αγρυπνία και δύο ώρες να προσπαθώ να διώξω τον ύπνο.

– Γιατί δεν τον στέλνεις στα νοσοκομεία, στα ψυχιατρεία;

«Θεέ μου, να λές, δώσε τον ύπνο σε όσους δεν μπορούν να κοιμηθούν,

είτε γιατί πονούν είτε γιατί είναι τεντωμένα τα νεύρα τους».

Να κάνης τον ύπνο χάπι και να τον στέλνης με την προσευχή σε όσους δεν μπορούν να κοιμηθούν

και ταλαιπωρούνται οι καημένοι, κι εσύ μέρα-νύχτα να δοξάζης τον Θεό.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012 

[XAPA]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2


Ο διάβολος πολεμά τον προσευχόμενο


Να μην πιάνουμε κουβεντούλα με τον διάβολο



Γέροντα, ενώ αισθάνομαι την ανάγκη επικοινωνίας με τον Θεό, δεν μπορώ να προσευχηθώ.

– Αν νιώθης την ανάγκη να επικοινωνήσης με τον Θεό, δεν καταλαβαίνω γιατί να μην μπορής να προσευχηθής.

Ίσως να είναι και του πειρασμού.

Ο πειρασμός πάντοτε βάζει τρικλοποδιές, για να μην μπορέση να προσευχηθή ο άνθρωπος.


– Γέροντα, την ώρα της προσευχής με απασχολούν διάφορες δουλειές.

– Να λές: «Αυτό θα το σκεφτώ αργότερα...» και να συνεχίζης να προσεύχεσαι.


– Πιό πολύ, Γέροντα, στενοχωριέμαι, επειδή τις περισσότερες φορές είναι επουσιώδη πράγματα.

– Γι’ αυτό ακριβώς να τα αφήνης για αργότερα, γιατί, αν διακόπτης την προσευχή και ασχολήσαι με αυτά,

ο πειρασμός θα αφήση τα επουσιώδη και θα σου φέρη ουσιώδη, για να σταματήσης τελείως την προσευχή.

Πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση του.

Γιατί ξέρεις τί κάνει το ταγκαλάκι;

Στους κοσμικούς φέρνει βρώμικες σκέψεις και το καταλαβαίνουν αμέσως.

Στους πνευματικούς όμως ανθρώπους φέρνει διάφορα μπανταλά (1) και δεν το καταλαβαίνουν.

Αυτό είναι πιο επικίνδυνο, γιατί νομίζουν ότι πάνε καλά, επειδή δεν έχουν βρώμικους λογισμούς, κι έτσι ούτε

ταπεινώνονται, αλλά και ο νούς τους γυρνά δεξιά και αριστερά και η καρδιά τους μένει πέτρα.


– Μερικές φορές, Γέροντα, την ώρα της προσευχής μου έρχεται μια ιδέα· βρίσκω μια λύση για ένα θέμα, η οποία μετά αποδεικνύεται εσφαλμένη.

– Ο διάβολος είναι πονηρός.

Ξέρει ότι, αν την ώρα της προσευχής σου φέρη βρώμικο λογισμό, θα τον τινάξης πέρα.

Γι’ αυτό σου δίνει λύσεις σε κάποιο πρόβλημά σου, οπότε λές:

«Αφού την ώρα της προσευχής το σκέφθηκα, άρα είναι έμπνευση!».

Αν ήθελε ο διάβολος το καλό σου, άλλες ώρες θα σου τα έφερνε αυτά στον νού, όχι την ώρα της προσευχής.

Μπαίνει όμως «ενδιάμεσος» και πιάνει μαζί σου την κουβεντούλα!

Γι’ αυτό να μη δίνης καθόλου σημασία.

«Σ’ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, να του λές, αλλά να μου λείπη!».

Πάει, βλέπεις, με πονηριά να ξεγελάση τον πνευματικό άνθρωπο με πνευματικές σκέψεις, οπότε «η προσευχή αυτού,

όπως λέει ο Δαβίδ, γενέσθω εις αμαρτίαν» (2) .


– Γέροντα, την ώρα της προσευχής έρχονται στον νού μου άσχημοι λογισμοί ή άσχημες εικόνες.

– Αυτό είναι έργο του διαβόλου, για να σε συγχύζη.

Ιδίως όταν είσαι κουρασμένη σωματικά, και περισσότερο όταν σου λείπη ύπνος,

βρίσκει το ταγκαλάκι κάποια στιγμή που είσαι μεταξύ ύπνου και εγρηγόρσεως

και σου παρουσιάζει άσχημες εικόνες, για να σου πη μετά ότι είναι δικές σου και

να σε ρίξη σε απελπισία.

Μη δίνης σημασία.

Να λές το «Κύριε ελέησον» και να σκέφτεσαι τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγγέλους,

για να συγκεντρώνεσαι στην προσευχή.

Έτσι θα κάνης αντιπερισπασμό στον διάβολο.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012

(1) Ο Γέροντας χρησιμοποιούσε την λέξη «μπανταλό» αντί της λέξεως «ανόητο».
(2) Ψαλμ. 108, 7.

[XAPA]

Ο διάβολος εμποδίζει τον άνθρωπο από την προσευχή



– Γέροντα, όταν προγραμματίζω να αγρυπνήσω στο κελλί και παρουσιάζεται κάποιο εμπόδιο, τί φταίει;

– Για να επιτρέψη ο Θεός εμπόδιο, κάτι καλύτερο θα βγή.


– Και όταν, Γέροντα, αυτό γίνεται συνέχεια;

– Τότε θα υπάρχη υπερηφάνεια.


– Δεν καταλαβαίνω, Γέροντα, να υπάρχη υπερηφάνεια.

– Κοίταξε, εξαρτάται και από το πώς τοποθετείς τα πράγματα.

Αν βάζης πρώτα τις δουλειές και ύστερα την προσευχή, δίνεις δικαίωμα στον πειρασμό και σου φέρνει εμπόδια.

Αλλά, όταν κάποιος δίνη μεγαλύτερη αξία στις δουλειές απ’ ό,τι στα πνευματικά, αυτό δεν έχει μέσα υπερηφάνεια;

Και υπερηφάνεια έχει και ανευλάβεια.


– Γέροντα, τί κάνει ο πειρασμός για να εμποδίση κάποιον να προσευχηθή;

– Τί κάνει; Βρίσκει χίλιους δυο τρόπους.

Μόλις αρχίση ο άνθρωπος την προσευχή, μπορεί να του φέρη μετεωρισμό

ή προσπαθεί να διασκορπίση τον νού του με φαντασίες, θορύβους κ.λπ.

Να δης τί γινόταν, όταν ήμουν στην Μονή Στομίου (1) !

Ένα βράδυ είχα πάει να προσευχηθώ μέσα στον ναό.

Η πύλη του μοναστηριού ήταν κλειστή και στην πόρτα του ναού είχα βάλει το μάνταλο.


Κατά τα μεσάνυχτα άρχισε το ταγκαλάκι να χτυπάη το μάνταλο συνέχεια «κρίκι-κρίκι» και δεν σταματούσε,

για να με κάνη να πάω να δώ τί συμβαίνει.

Μπήκα στο Ιερό, για να μην ακούω, και εκεί, πίσω από την Αγία Τράπεζα, κοντά στον Εσταυρωμένο,

έμεινα μέχρι το πρωί.


Ο Σταυρός του Χριστού έχει μεγάλη δύναμη.

Όταν ήμουν δόκιμος μοναχός, με πολεμούσαν πολύ τα ταγκαλάκια.

Το βράδυ, που ήμουν στο κελλί, μου χτυπούσαν συνεχώς την πόρτα και έλεγαν: «Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων».

Άνοιγα την πόρτα καί, παρόλο που δεν έβλεπα κανέναν, με έπιανε φόβος.

Μετά, δεν με χωρούσε ο τόπος· μου ήταν αδύνατον να μείνω μέσα στο κελλί.

Υπέφερα, έκλαιγα, έκανα προσευχή, τίποτε. Έβγαινα έξω.


Ένα βράδυ, μετά το Απόδειπνο, με βλέπει έξω ένας Προϊστάμενος της Μονής.

«Παιδί μου, μου λέει, γιατί δεν πάς στο κελλάκι σου;

Βλέπεις κανέναν Πατέρα να γυρνάη έξω;

Οι Πατέρες κάνουν προσευχή στα κελλιά τους».

Άρχισα να κλαίω και του είπα τί συμβαίνει.

Μου φέρνει τότε λίγο Τίμιο Ξύλο σε ένα κεράκι και μου λέει:

«Πήγαινε, παιδί μου, ήσυχος τώρα στο κελλί σου».


Μόλις έκλεισα την πόρτα, άκουσα αμέσως δυνατά: «Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων».

«Αμήν», είπα.

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ένας αστυνομικός με πλήρη στολή.

Τα γαλόνια τα φορούσε λοξά στο μανίκι, όπως παλιά οι αστυνομικοί, και άρχισε να φωνάζη:

«Έ, παλιοκαλόγερε, εσύ αδιάβαστος (2) , τί το έχεις αυτό το ξύλο;».

Και άρχισε να γελάη με τό... «γλυκό» του γέλιο.

Φώναζε, αλλά δεν μπορούσε να πλησιάση, γιατί είχα το Τίμιο Ξύλο.

«Κύριε Ιησού Χριστέ», φώναξα, και έγινε καπνός ο «αστυνομικός»!



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012

 
(1) Κατά τα έτη 1958-1962.
(2) Εννοεί δόκιμος μοναχός, χωρίς ρασοευχή.

[XAPA]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

- Για να θερμανθή η καρδιά στην προσευχή

Οι ιερές εικόνες βοηθούν στην προσευχή



Γέροντα, όταν είμαι στενοχωρημένη, πώς θα βρώ παρηγοριά;

– Να καταφύγης στην προσευχή.

Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσης σε μία εικόνα, θα βρής παρηγοριά.

Κάνε το κελλί σου σαν εκκλησάκι με εικόνες που σε αναπαύουν, και να δής, θα βρίσκης μέσα σε αυτό πολλή παρηγοριά.


– Μερικές φορές, Γέροντα, κατά την ώρα της προσευχής ασπάζομαι τις εικόνες. Είναι σωστό;

– Σωστό είναι.

Κανονικά έτσι πρέπει να ασπαζώμαστε τις εικόνες:

Να ξεχειλίζη η καρδιά μας από αγάπη προς τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους, και να πέφτουμε,

να προσκυνούμε τις άγιες εικόνες τους.


Μια χρονιά , στις 26 Μαρτίου, που γιορτάζουμε την Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν όρθιος

μπροστά στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας.

Για μια στιγμή βλέπω τον Χριστό και την Παναγία να κινούνται σαν ζωντανοί!

«Χριστέ μου, είπα, ευλόγησέ με. Παναγία μου, ευλόγησέ με».

Καί, καθώς έπεφτα να προσκυνήσω, μια έντονη ευωδία γέμισε το κελλί.

Με έπιασε τρέλλα! Το χαλάκι που είχα στρωμένο κάτω, αν και ήταν γεμάτο χώμα, ακόμη και αυτό ευωδίαζε.

Έμεινα γονατιστός και ασπαζόμουν αυτό το χαλάκι. Τέτοια ευωδία!


– Γέροντα, όταν προσεύχωμαι, βοηθάει να φέρω στον νού μου την εικόνα του Χριστού;

– Κοίταξε, όταν προσεύχεσαι μπροστά σε μια εικόνα, η εικόνα βοηθάει, γιατί από την εικόνα περνάς

στο εικονιζόμενο πρόσωπο. (2)

Όταν όμως προσεύχεσαι νοερώς και είσαι σκυμμένη με κλειστά τα μάτια, δεν πρέπει να φέρνης στον νού σου

με την φαντασία σου εικόνες, γιατί μπορεί να το εκμεταλλευθή το ταγκαλάκι και να σου τα παρουσιάση σαν

οράματα, για να σε πλανήση και να σού κάνη κακό.


Ιδίως η ευχή καλά είναι να γίνεται με καθαρό νού, χωρίς λογισμούς ή παραστάσεις, έστω κι αν αυτές είναι

εικόνες του Χριστού ή παραστάσεις από την Αγία Γραφή, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο, ιδιαίτερα για όσους έχουν

πολλή φαντασία και υπερηφάνεια.

Μόνον όταν έρχωνται ρυπαροί ή βλάσφημοι λογισμοί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις

από την Αγία Γραφή.

Η καλύτερη όμως «παράσταση» είναι η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας και της αχαριστίας μας.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2012

(1) Το 1984.
(2) Βλ. Του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας, Περί του Αγίου Πνεύματος, κεφ. ΙΗ΄, PG 32, 149C. «Η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει». Η αναφορά της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου στο χωρίο αυτό του προσδίδει ιδιαίτερη σημασία για την σχέση της εικόνος με το πρωτότυπο.

[XAPA]

Το κομποσχοίνι: το αυτόματο όπλο κατά του διαβόλου



– Γέροντα, ποιά σημασία έχει το κομποσχοίνι;

– Το κομποσχοίνι είναι μια κληρονομιά, μια ευλογία, που μας έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες μας.

Και μόνo γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία.

Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό,

πόσο μάλλον το κομποσχοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!

Παλιά, που δεν υπήρχαν ρολόγια, οι μοναχοί μετρούσαν την ώρα της προσευχής με το κομποσχοίνι,

αλλά οι κόμποι του κομποσχοινιού ήταν απλοί.





Κάποτε ένας ασκητής έκανε πολύ αγώνα, πολλές μετάνοιες κ.λπ.,

και ο διάβολος πήγαινε και έλυνε τους κόμπους του κομποσχοινιού του.

Έκανε - έκανε μετάνοιες ο καημένος και απέκαμε, γιατί δεν μπορούσε να τις μετρά,

αφού ο διάβολος του έλυνε συνέχεια τους κόμπους.

Τότε παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και του δίδαξε πώς να πλέκη τους κόμπους,

ώστε σε κάθε κόμπο να σχηματίζωνται εννέα σταυροί.

Ο διάβολος μετά, ο οποίος τρέμει τον σταυρό, δεν μπορούσε να τους λύση.

Έτσι κάθε κόμπος του κομποσχοινιού έχει εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των Αγγέλων.


– Γέροντα, τί σημαίνουν οι τριάντα τρείς, οι πενήντα, οι εκατό και οι τριακόσιοι κόμποι που έχουν τα κομποσχοίνια;

– Μόνον ο αριθμός τριάντα τρία είναι συμβολικός· συμβολίζει τα τριάντα τρία χρόνια που έζησε ο Χριστός επάνω στην γή.

Οι άλλοι αριθμοί απλώς μας βοηθούν να μετράμε τις μετάνοιες που κάνουμε ή πόσες φορές θα πούμε την ευχή.

Μερικές μηχανές έχουν ένα σχοινί με μια χειρολαβή στην άκρη καί, όταν θέλης να τις βάλης μπρός,

τραβάς μερικές φορές το σχοινί με δύναμη, μέχρι να ξεπαγώσουν τα παγωμένα λάδια.


Έτσι και το κομποσχοίνι είναι το σχοινί το οποίο τραβάμε μία-δύο-πέντε-δέκα φορές και ξεπαγώνουν

τα πνευματικά λάδια και παίρνει μπρός η πνευματική μηχανή της αδιαλείπτου προσευχής,

οπότε δουλεύει μετά μόνη της η καρδιά στην ευχή.

Αλλά, και όταν η καρδιά πάρη μπρός στην ευχή, και πάλι δεν πρέπει να καταργήσουμε το κομποσχοίνι,

για να μην παρακινηθούν και άλλοι να το καταργήσουν, ενώ δεν πήρε ακόμη μπρός η καρδιά τους στην ευχή.


– Όταν, Γέροντα, κρατώ το κομποσχοίνι μου και λέω την ευχή μηχανικά, μήπως υπάρχει κίνδυνος ανθρωπαρέσκειας;

– Αν κάνης κομποσχοίνι εξωτερικά από ανθρωπαρέσκεια,

ακόμη και τα χέρια σου να ξεφλουδίσης, σε τίποτε δεν θα σε ωφελήση.

Μόνον κούραση θα σου φέρη και την ψευδαίσθηση ότι δήθεν ασχολείσαι με την νοερά προσευχή.


– Γέροντα, εγώ δεν έχω συνηθίσει να κρατώ κομποσχοίνι.

– Το κομποσχοίνι να το κρατάς, για να μην ξεχνάς την ευχή, την οποία πρέπει να εργάζεσαι εσωτερικά, στην καρδιά.

Όταν μάλιστα βγαίνης από το κελλί σου, να θυμάσαι ότι ο εχθρός είναι έτοιμος για επίθεση.

Γι’ αυτό, να μιμήσαι τον καλό στρατιώτη που βγαίνοντας από το πολυβολείο

έχει πάντοτε «ανά χείρας» το αυτόματο όπλο.

Το κομποσχοίνι έχει μεγάλη δύναμη· είναι το όπλο του μοναχού και οι κόμποι είναι σφαίρες,

που «κρά-κρά» θερίζουν τα ταγκαλάκια.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012

[XAPA]

Η πνευματική μελέτη προ της προσευχής



– Γέροντα, δεν σκιρτάει η καρδιά μου για την προσευχή καί όταν βλέπω να περνάη η ώρα χωρίς να κάνω τίποτε,
με πιάνει σφίξιμο και στενοχώρια.

– Μελετάς καθόλου προηγουμένως;


– Συνήθως όχι, Γέροντα.

– Γιατί; Δεν είπαμε να μελετάς πρώτα, για να γλυκαθή η καρδιά;

Εσύ δεν τρώς πνευματικά, γι’ αυτό δεν γλυκαίνεσαι.

Λίγη μελέτη από την Αγία Γραφή ή τον Ευεργετινό (1) ή το Γεροντικό πριν από την προσευχή,

έστω δυό-τρείς σειρές, θερμαίνει και γλυκαίνει την καρδιά και έρχεται η όρεξη για τα πνευματικά.


Καπακώνονται οι μέριμνες, και ο νούς μεταφέρεται σε θείο χώρο.

Το Γεροντικό σε μεταφέρει στην Θηβαΐδα (2) και στην Νιτρία (3) και νιώθεις να βρίσκεσαι κοντά στους Αγίους Πατέρες.

Επίσης, το Λειμωνάριον, η Φιλόθεος Ιστορία, το Λαυσαϊκόν, ο Μοναχισμός της Αιγύπτου, διαβάζονται εύκολα,

αλλά είναι και στερεά τροφή.


– Γέροντα, δίνω περισσότερο χρόνο στην μελέτη πατερικών βιβλίων παρά στην προσευχή.

– Να κάνης λιγώτερη μελέτη, περισσότερη καθημερινή παρακολούθηση του εαυτού σου και ευχή.

Γιατί αλλιώς, μόνο με την μελέτη, μένει άκαρπος κανείς, εάν δεν εργασθή

και δεν ζητήση την θεία επέμβαση, την Χάρη του Θεού.

Η μελέτη πατερικών βιβλίων βοηθάει όταν προηγήται της προσευχής.

Γι’ αυτό να διαβάζης τόσο, όσο σού χρειάζεται, για να κατανυγής και να παρακινηθής στην προσευχή.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012


(1) Ευεργετινός: Συλλογή διδαχών και διηγήσεων διαφόρων Αγίων Πατέρων, την οποία συνέθεσε κατά τον 11ο αι. ο μοναχός Παύλος, ιδρυτής, κτίτορας και ηγούμενος της Ιεράς Μονής «Παναγίας της Ευεργέτιδος» στην Κωνσταντινούπολη, από την οποία έλαβε η συλλογή την επωνυμία «Ευεργετινός».
(2) Θηβαΐδα: Η ανωτέρα Αίγυπτος που είχε πρωτεύουσα τις Θήβες. Στις ερήμους της περιοχής αυτής αναπτύχθηκε από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ο ασκητισμός.
(3) Νιτρία: Κοιλάδα της Αιγύπτου προς την Λιβυκή έρημο, με πολλές λίμνες άλατος και νίτρου. Υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα των πρώτων χρόνων του Μοναχισμού.

[XAPA]

Το Θεοτοκάριο πολύ βοηθάει στην προσευχή



– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω την Παναγία;

– Να διαβάζης κάθε μέρα το Θεοτοκάριο (1) .

Αυτό θα σε βοηθήση πολύ να αγαπήσης την Παναγία.

Και να δής η Παναγία μετά!... Θα σου δώση μεγάλη παρηγοριά!


– Γέροντα, η Γερόντισσα μου είπε πώς χρειάζομαι αφύπνιση. Τί είναι εκείνο που θα θερμάνη πάλι τον ζήλο μου;

– Να διαβάζης κάθε μέρα έναν κανόνα από το Θεοτοκάριο και θα δής, θα αποκτήσης λεβεντιά.

Αυτό να το κάνης σαν κανόνα.

Αν δεν μπορής να διαβάσης έναν ολόκληρο κανόνα, να διαβάζης το πρώτο τροπάριο από κάθε ωδή και

τα προσόμοια που βρίσκονται στο τέλος του κανόνα.


– Γέροντα, για να βοηθηθώ στην προσευχή, μπορώ να ορίζω ένα χρονικό διάστημα για προσευχή και να μη σταματώ να προσεύχωμαι, μέχρι να περάση ο χρόνος αυτός;

– Μπορείς σ’ αυτό το διάστημα να λές την ευχή και να κάνης ενδιάμεσα και μια Παράκληση ή να διαβάζης το Θεοτοκάριο.


– Γέροντα, πότε να διαβάζω το Θεοτοκάριο, το βράδυ ή το πρωί;

– Καλύτερα τις πρωινές ώρες, ώστε αυτά που διαβάζεις να τα έχης στον νού σου όλη την ημέρα.

Και στο διακόνημα μπορείς να διακόπτης λίγο την εργασία σου και να διαβάζης έναν κανόνα από το Θεοτοκάριο.

Το Θεοτοκάριο πολύ βοηθάει.

Θερμαίνεται η καρδιά, συγκινείται.

Θυμάμαι, ο Παπα-Κύριλλος (2) , ο Ηγούμενος της Μονής Κουτλουμουσίου,

δεν μπορούσε να συγκρατηθή από τους λυγμούς και τα δάκρυα, όταν διάβαζε το Θεοτοκάριο.

Και μόνον ένα νόημα από το Θεοτοκάριο μπορεί να αλλοιώση την ψυχή.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012


(1) Θεοτοκάριον: Συλλογή εξήντα δύο υμνολογικών κανόνων προς την Υπεραγία Θεοτόκο, τους οποίους συγκέντρωσε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης από χειρόγραφα του Αγίου Όρους και εξέδωσε το 1796.

(2) Βλ. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα, έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 132008, σ. 118-121.

[XAPA]

Η ψαλμωδία γλυκαίνει και ειρηνεύει την ψυχή



– Γέροντα, ενώ έχω καταλάβει πόσο βοηθάει η ευχή, δεν μπορώ να την λέω συνέχεια.

– Όταν δυσκολεύεσαι να πης την ευχή, να σιγοψάλλης.

Και η ψαλμωδία προσευχή είναι.

Η ψαλμωδία δίνει στην καρδιά μια απαλάδα, την γλυκαίνει και την θερμαίνει με τις πνευματικές της θερμίδες.

Έτσι δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για να λέη κανείς με όρεξη την ευχή.

Για μένα τα κουμπιά για την πνευματική ζωή είναι αυτά:

Λίγη μελέτη, αλλά δυνατή, ευχή, μετάνοιες, ψαλτική.


– Γέροντα, όταν κάνω εργόχειρο, ενώ έχω ησυχία, δεν λέω την ευχή.

– Προσπάθησε, όσο μπορείς, παράλληλα με το εργόχειρο που κάνεις,

να έχης ως εργόχειρο και την ευχή και την σιγανή ψαλμωδία.

Τώρα, για ένα διάστημα, στο ένα τρίτο του χρόνου που κάνεις εργόχειρο,

να λές την ευχή και στα υπόλοιπα δύο τρίτα, ενώ κάνεις εργόχειρο,

να ψάλλης διάφορα τροπάρια που σε συγκινούν.

Με την ευχή και την σιγανή ψαλμωδία θα διατηρής μέσα σου την θεία Χάρη.


– Όταν, Γέροντα, είμαι στενοχωρημένη, φέρομαι απότομα στις αδελφές και ύστερα πάλι στενοχωριέμαι για την άσχημη συμπεριφορά μου.

– Η σιγανή ψαλμωδία θα σε βοηθήση πολύ.

Να ψάλλης συνέχεια σιγανά και στο κελλί σου και στο διακόνημα.

Η ψαλμωδία ειρηνεύει την ψυχή.

Ακόμα και τα άγρια θηρία τα ημερεύει, πόσο μάλλον τον άνθρωπο!

Βλέπεις, το λιοντάρι, ο λύκος, όταν ακούσουν ψαλμωδία, κάθονται ήσυχα σαν αρνάκια και ακούνε ήρεμα.

Δεν λέω ότι εσύ είσαι άγρια, αλλά το ταγκαλάκι εκμεταλλεύεται την στενοχώρια σου και σε σπρώχνει να φερθής άσχημα.

Γι’ αυτό, αν ψέλνης σιγανά, θα αισθάνεσαι μια γλυκύτητα στην καρδιά και θα βλέπης τις αδελφές με άλλο μάτι, με αγάπη.


– Γέροντα, όταν με πνίγουν οι λογισμοί, δεν μπορώ ούτε να μελετήσω ούτε να προσευχηθώ.

– Δεν μπορείς να ψάλης λίγο σιγανά;

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν ψάλλη κανείς, μοιάζει με τον γεωργό

που έχει να θερίση μέσα στην ζέστη ένα χωράφι πνιγμένο στα αγκάθια, με τα στάχυα πεσμένα κάτω,

και εκείνος αρχίζει να θερίζη τραγουδώντας.

Με το τραγούδι ξεχνιέται και τελειώνει τον θέρο με χαρά.

Ωφελείται και από τον καρπό της λίγης παραγωγής, και νιώθει μετά ξεκούραση.


– Καμμιά φορά, Γέροντα, νιώθω μέσα μου ένα βάρος. Είναι πειρασμικό;

– Ξέρεις τί να κάνης;

Όταν νιώθης μέσα σου αυτό το βάρος, να μη δίνης σημασία, αλλά να λές:

«Επικράνθη ο Άδης, επικράνθη!» (1) και να σιγοψάλλης.

Έτσι ο πειρασμός θα φεύγη.

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει ότι η ψαλμωδία είναι το όπλο του μοναχού, το οποίο διώχνει την λύπη (2) .

Κι εγώ σε όσους περνούν δοκιμασίες και είναι θλιμμένοι λέω να ψάλλουν διάφορα τροπάρια.


– Γέροντα, μερικές φορές μου έρχεται ένας επίμονος άσχημος λογισμός. Πώς να τον διώχνω;

– Να ψάλλης ένα «Άξιόν εστιν» και θα δής, το ταγκαλάκι θα παίρνη τα ναύλα του και θα φεύγη.

Η ψαλμωδία είναι περιφρόνηση στον διάβολο.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012


(1) Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Λόγος Κατηχητικός εις το Άγιον Πάσχα, PG 59, 723.
(2) Πρβλ. Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, Κλίμαξ, Λόγος ΙΓ΄, παρ. η΄ και ι΄, σελ. 81.

[XAPA]

Οι μετάνοιες βοηθούν περισσότερο από όλες τις πνευματικές ασκήσεις



Γέροντα, πονάει το σώμα σας;

– Όχι, γιατί κάνω… πνευματική γυμναστική.


– Δηλαδή, Γέροντα;

– Μετάνοιες, ευλογημένη!

Βλέπεις, οι κοσμικοί έχουν την σουηδική γυμναστική και οι μοναχοί τις μετάνοιες.

Οι κοσμικοί με την γυμναστική κάνουν σώμα υγιεινό και οι μοναχοί με τις μετάνοιες κάνουν ψυχή και σώμα υγιέστατα.

Οι καημένοι οι κοσμικοί δεν ξέρουν πόσο βοηθούν οι μετάνοιες

όχι μόνο στην υγεία της ψυχής αλλά και στην υγεία του σώματος.


Κάνουν καλό στα αρθριτικά, διώχνουν την μαλθακότητα, διώχνουν και τις αφύσικες κοιλιές,

σκορπούν γαλήνη και δίνουν μια λεβεντιά.

Παράλληλα όμως δίνουν στον άνθρωπο την δυνατότητα να ανέβη τα πνευματικά υψώματα των αρετών,

όπως θα ανεβαίνη και τα υψώματα των βουνών με πολλή άνεση, χωρίς να λαχανιάζη.


Οι μετάνοιες είναι απαραίτητες και για τον νέο και για τον ηλικιωμένο·

και γι’ αυτόν που έχει σαρκικό πόλεμο και για τον απαλλαγμένο από τέτοιον πόλεμο.

Όποιος έχει δυνατή κράση, πρέπει να κάνη περισσότερες μετάνοιες από έναν φιλάσθενο,

όπως και μία δυνατή μηχανή δουλεύει περισσότερο.

Ιδιαίτερα τους νέους, οι μετάνοιες τους βοηθούν να υποτάξουν την σάρκα.


Γι’ αυτό πάντοτε στους νέους λέω:

«Να κάνετε όσο περισσότερες μετάνοιες μπορείτε, και για τον εαυτό σας και γι’ αυτούς που είναι άρρωστοι

ή ηλικιωμένοι και δεν μπορούν να κάνουν μετάνοιες».

Οι μετάνοιες είναι προσευχή, αλλά συγχρόνως είναι και άσκηση

και βοηθούν περισσότερο από όλες τις άλλες πνευματικές ασκήσεις.


Εκτός από το ξεκίνημα της πνευματικής μας μηχανής για την προσευχή φέρνουν και πολλά άλλα καλά.

Το πρώτο απ’ όλα είναι ότι προσκυνούμε τον Θεό και Του ζητούμε ταπεινά το έλεός Του.

Το δεύτερο καλό είναι ότι με τις μετάνοιες ταπεινώνεται η άγρια σάρκα και έρχεται η ηρεμία και η απάθεια της σαρκός.

Και το τρίτο, μας δίνουν και την υγεία την σωματική, και έρχεται η διπλή υγεία στον άνθρωπο.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012

[inanm7]

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ (Σπανια Ομιλία)

https://www.youtube.com/watch?v=rDzf2fnN8UU