Οι δια Χριστόν σαλοί

[zenjt]

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΘΕΟΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ

[zenjt]

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΕΙ.

[zenjt]

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΕΙ

[zenjt]

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΘΕΟΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ

[Matina]

Πατέρας Ηρωδίων ο Ρουμάνος ο δια Χριστόν σαλός..(1904-1990)

[Matina]

Η ΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ ΑΛΥΠΙΑ ΚΑΙ Η ΜΟΙΧΑΛΙΔΑ ΓΥΝΑΙΚΑ.


Ή διά Χριστόν μωρία

Εξωτερικά χαρακτηριστικά της διά Χριστόν σαλότητας στη μακαρία Γερόντισσα Άλυπία αποτελούσαν το απαράμιλλο κόκκινο καπελάκι στο κεφάλι, πού φορούσε χειμώνα-καλοκαίρι και το οδυνηρά κυρτωμένο σώμα από τα βαριά «εξογκώματα». Μπροστά της απαγορεύονταν κάθε ελευθεριότητα ή οικειότητα, επιπόλαιη συμπεριφορά ή άσεμνη ενδυμασία. Οποιαδήποτε σκιά, έστω, αδιαντροπιάς ήταν απαράδεκτη ενώπιον της.
Κάποιες φορές ήταν δυνατόν να λέει αρχικά ακατανόητα πράγματα, το νόημα των οποίων εξηγούνταν, οπωσδήποτε, αργότερα. Το προορατικό χάρισμα της εκδηλωνόταν, κυρίως, σε ένα συγκεκριμένο άτομο, και με τέτοιο τρόπο ώστε να μην φέρει κανένα άνθρωπο σε δύσκολη θέση.


Προβαίνοντας σε αποκαλύψεις προς κάποιον, ή Γερόντισσα κατέγραφε τις αμαρτίες του συνομιλητή της μέσα της. Δεν τις ανάφερε πότε και σε κανένα ούτε καν ως υπαινιγμό. Για παράδειγμα, την επισκέφθηκε μία γυναίκα, που υπέφερε από το πάθος της πορνείας. Εκείνη την υποδέχτηκε με τα λόγια: «Όη, τί καθαρή που είναι ή φούστα σου, ή δική μου είναι βρώμικη». Ή γυναίκα φορούσε καθαρά ρούχα, αλλά τα λόγια της αφορούσαν την καθαρότητα της ψυχής.


Άλλη φορά ή Αγία Μητέρα μπορούσε να πει ότι και ή ίδια υποφέρει από παρόμοιο πάθος, αν και στην πραγματικότητα αυτό δε συνέβαινε. Ή, να, πώς θα αποκάλυπτε ή Αγία Μητέρα κάποιον που την επισκέφθηκε και ό όποιος δεν έκανε πρωινή προσευχή: «Είμαι τόσο κουτή έλεγε, σαν να μιλούσε για τον εαυτό της, που έπαψα να διαβάζω τις πρωινές προσευχές». Και μετά θα προσέθετε: «Έλα εδώ, να, αυτό διάβασε, και αυτό διάβασε, και αυτό, αλλά και αυτό μη το αφήσεις».
Ορίστε ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που διηγήθηκε μία γυναίκα:
- Κάποτε ήμουν μάρτυρας ενός πολύ ενδιαφέροντος και διδακτικού γεγονότος. Μία γνωστή μου, που συχνά έκανε απιστίες στον άντρα της, μου ζήτησε να την οδηγήσω στην Άγια Μητέρα Αλυπία. Πολλές φορές προσπάθησα να πείσω τη γνωστή μου ότι είναι αναγκαίο να αφήσει την αμαρτία και να μετανοήσει εξομολογούμενη στην εκκλησία. Εκείνη, όμως, δεν μπορούσε να επιβληθεί στον εαυτό της. Εκείνη, όμως, ήταν μικρότερη από τον σύζυγο της και πολύ όμορφη. Όποτε στις συμβουλές μου απαντούσε: «Πώς μπορώ να πω κάτι τέτοιο στον Ιερέα;».


Και έτσι, λοιπόν, την οδήγησα στη Γερόντισσα Αλυπία. Εκείνη κάθισε κοντά της και είπε: «Όη, τί όμορφη! Και τί ωραίο φόρεμα! Άρχισε να μας φιλεύει και να μας καλομιλά. Βρήκε ότι ή γνωστή μου έχει πολύ λεπτούς τρόπους, μαλάκωσε την καρδιά της και μετά συνέχισε, σαν να μοιραζόταν ένα μυστικό της. Όη, κι εγώ στα νιάτα μου πώς ήμουν! Τέτοια ήμουν κι εγώ στα νιάτα μου! Τριγυρνούσα! Είχα πολλούς εραστές, και εσύ είσαι το ίδιο όμορφη...». Έτσι, πολύ γρήγορα, ή Αγία Μητέρα έκανε τη γνωστή μου να ανοιχτεί σε αποκαλύψεις, χωρίς να υποπτεύεται τη διά Χριστόν σαλότητα της μακάριας. Και εγώ ξαφνιάστηκα. Πώς μπορεί να λέει κάτι τέτοιο; Αφού ποτέ δεν τα έκανε αυτά! Μήπως αλήθεια έγιναν αυτά;


Ή γυναίκα που βοηθούσε στο κελί την Αγία Μητέρα, βλέποντας τη σύγχυση μου, κούνησε το κεφάλι και, καλώντας με κοντά της, μου είπε: «Μην το πιστεύετε. Ή Γερόντισσα επίτηδες αναφέρεται στον εαυτό της για να πετύχει τη μετάνοια της άλλης». Ώρα πολύ ή γνωστή μου σκεφτόταν, σκεφτόταν, και μετά με δάκρυα είπε: «Ναι, Αγία Μητέρα, και εγώ στα νιάτα μου έκανα τέτοια, γυρνούσα, είχα εραστή...», και άρχισε να της διηγείται τα πάντα: πόσους εραστές είχε, πώς ήταν άπιστη στον άνδρα της, για τη μοιχεία της, πώς ακόμα, βασανίζεται από τα πάθη της... Ακούγοντας όλα αυτά τη συμβουλεύεσαι να πάει να εξομολογηθεί και να μετανοήσει, και τελικά πρόσθεσε: «Εσύ θα γίνεις μοναχή».

Τελικά ή γυναίκα αυτή εγκατέλειψε διά παντός τις ακολασίες, άρχισε να πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία και, τελικά, κατέφυγε σε μοναστήρι. Έτσι, λοιπόν, ή Αγία Μητέρα είχε την ευλογία να έχει το χάρισμα και τη δύναμη να εκτιμά απόλυτα τον άνθρωπο και να τον οδηγεί στην απόλυτη μετάνοια.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΛΥΠΙΑ Η ΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΗ.

[Matina]

Ο ΣΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙ Η ΣΑΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Του κ. Παναγιώτη Μαρτίνη
Δρ. Θεολογίας,
τ. Σχολ. Συμβούλου

Μια μορφή πνευματικής άσκησης υπήρξε και η "σαλότης" ή η "δια Χριστόν μωρία", η οποία εμφανίζεται τον 4ο μ.Χ. αι. Αφετηρία της πρέπει να υπήρξε η Αίγυπτος, στη Συρία όμως βρίσκει, ίσως, το πιο κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθεί.

Έχει τη βιβλική της θεμελίωση (Α' Κορ. 3,18) και ο Απ. Παύλος θεωρείται ο "πνευματικός δάσκαλος" των "δια Χριστόν σαλών". Πρώτος "σαλός", που μεταφέρει τη μορφή αυτή άσκησης από την έρημο στον κόσμο, είναι ο Αγ. Συμεών (6ος αι.), που καταγόταν από την Έδεσσα της Συρίας.

Οι "δια Χριστόν σαλοί" ήσαν ασκητές, οι οποίοι προσποιούνταν τους τρελούς για να φέρουν τα θεία μηνύματα στον κόσμο. Η "δια Χριστόν σαλότης" ήταν μια προσποιητή "μωρία" και γι' αυτό η πιο δύσκολη και επικίνδυνη πνευματική άσκηση. Είναι ένα επικίνδυνο "παιχνίδι" γι' αυτούς τους ασκητές, οι οποίοι, φαινομενικά, αρνούνται τα μοναχικά τους ιδεώδη. Το βασικό τους έργο είναι η ανακάλυψη και η αποκάλυψη της αμαρτίας.

Γι' αυτό κυκλοφορούν ελεύθερα στην αγορά, στις πλατείες, στις ταβέρνες, στα δημόσια λουτρά, ακόμη και στα κακόφημα σπίτια, εκεί και όπου με το διορατικό τους χάρισμα "βλέπουν" να φωλιάζει η αμαρτία. Τέλος ο "σαλός" γίνεται ο "αλήτης του Θεού", που διαρκώς φεύγει και παντού είναι ξένος.

Και ο Αγ. Ανδρέας ο "σαλός" αυτό το δύσκολο και επικίνδυνο "παιχνίδι", την προσποιητή τρέλα, αναλαμβάνει, ύστερα από θεία κλήση, να "παίξει" στην Κωνσταντινούπολη του 9ου μ.Χ. αι. Το δύσκολο ρόλο του, μαζί με άλλα προβλήματα, όπως είναι ο πραγματικός χρόνος της συγγραφής του "βίου" του, η ιστορικότητά του, προσπαθεί να ερευνήσει αυτή η μελέτη, που έγινε και το αντικείμενο διδακτορικής διατριβής στο Pont. Institute Orientale της Ρώμης. Βασίζεται στα κείμενα: Acta S.S. (Maii, t vi, p.p. 4-111) και στην Patrologia Greca του Z. P. Migne ( t. 111, 621-888).

Ο Αγ. Ανδρέας ο "σαλός" "Σκύθης τω γένει" γίνεται ο εισηγητής της "σαλότητος" στην πατρίδα του τη Ρωσία. Οι "yurodivi", οι Ρώσοι "δια Χριστόν σαλοί", είναι πολύ γνωστοί και αγαπητοί άγιοι στο ρωσικό λαό.

[zenjt]

Η ΣΑΛΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΑΓΙΑ.Η Χελιδόνα του Πόντου όπως την ονόμαζαν,η κατά κόσμον Σοφία Χοτοκουρίδου,είναι και επίσημα η πιο πρόσφατη Αγία της Εκκλησίας μας.Η Γερόντισα που έχασε παιδί και άντρα στον Πόντο και έζησε στο Μοναστήρι της Κλεισούρας στην Καστοριά,θεωρήθηκε για χρόνια <<σαλή>>[δηλαδή τρελλή!]καθώς συνομιλούσε με άγρια ζώα,φίδια και αρκούδες.Αργότερα όμως συγκλόνισε την τοπική κοινωνία με τα θαύματα και την ταπείνωση και την αγάπη της και η φήμη της εξαπλώθηκε στο πανελλήνιο.Πριν από λίγες μέρες έγινε στην Καστοριά η επίσημη καταγραφή της στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας,σε ειδική Θεία Λειτουργία. παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου,του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και πλήθος Μητροπολιτών.Ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Καστοριάς κ.Σεραφείμ,που εδώ και χρόνια ασχολήθηκε με τον βίο της και προχώρησε σε όλες τις ενέργειες για την αγιοκατάταξη,μίλησε στην Κυριακάτικη Δημοκρατία για την Αγία Γερόντισσα και τους λόγους της αγιοποίησής της.Οι σύγχρονες και ξεχωριστές ρήσεις της Γερόντισσας που μας είπε ο Μητροπολίτης Καστοριάς είναι: -Πολύ υπομονή να κάνετε. -Ο Θεός περιμένει.περιμένει. -Τα μάτια κλειστά,το στόμα κλειστό,τα αυτιά κλειστά,για να κερδίσουμε. -Να σκεπάζετε,να σας σκεπάζει ο Θεός. ΠΗΓΗ:ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.