Η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη Μας

.

Άγιος Νικόλαος, ο θαυματουργός.

Ένας φωτισμένος ιεράρχης. Η φυσιογνωμία του και μόνο, οδήγησε πολλούς σε μετάνοια. Είναι ο προστάτης των ναυτικών και αγαπητός άγιος στην Ελλάδα.

Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα από το μικρό βιβλίο "Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ" του μακαρίτη Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου, εκδόσεων "Ορθοδόξου τύπου". Πρόκειται για σειρά μικρών βιβλίων με απλοϊκό λόγο. Είναι εντούτοις πολύ ψυχωφελή.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας, που είναι στη Μ.Ασία, γύρω στα 250 μ.Χ. Ήταν μοναχοπαίδι. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και καλής οικονομικής κατάστασης. Η οικογενειακή του περιουσία ήταν αρκετή και μπορούσε να του εξασφαλίζει μία εύκολη και άνετη ζωή. Εκείνος όμως από μικρός έδειχνε την κλίση του προς τα θεία. Ενώ τις άλλες μέρες θήλαζε κανονικά, την Τετάρτη και την Παρασκευή δεν εθήλαζε όλη την ημέρα, παρά μόνο μία φορά και μάλιστα μετά την δύση του ηλίου.
Από μικρός απέφευγε τις άτακτες παρέες και προτιμούσε να πηγαίνει στην Εκκλησία.
Οι γονείς του πέθαναν όταν εκείνος ήταν αρκετά μικρός. Έτσι από μικρός ήταν πολύ σοβαρός. Η σοβαρότητα αυτή τον έκανε από μικρό ξακουστό. Αρχιερεύς την εποχή εκείνη στην Λυκία ήταν ο θείος. Ονομαζόταν και εκείνος Νικόλαος.
Σύντομα λοιπόν ο θείος του τον χειροτόνησε ιερέα. Κατά την χειροτονία του, ο θείος του Αρχιερεύς,φωτίστηκε από το Άγιο Πνεύμα και είπε : Αυτός εδώ ο νέος σύντομα θα χειροτονηθεί και αρχιερεύς. Πολλούς θλιμένους και πονεμένους θα παρηγορήσει και πολλές ψυχές θα στείλει στην Βασιλεία των ουρανών.
Ο νούς του αγίου έτρεχε στους δυστυχείς, στους ασθενείς, στους φτωχούς, στους αδικημένους, στους πεινασμένους. Πούλησε λοιπόν όλη του την περιουσία και την διέθεσε υπέρ φτωχών και αδυνάτων.
Η απλοχεριά του, η καλοσύνη του και η πραότητα του γλύτωσαν πολλούς χριστιανούς από τον κατήφορο της αμαρτίας. Με τις ελεημοσύνες του εκείνες γλύτωσαν από τον ξεπεσμό και την ατίμωσιν, τρεις αγνές ψυχές νεαρών κοριτσιών. Ακούστε τί συνέβη:
Στην εποχή του αγίου ζούσε ένας πλούσιος. Εκείνος είχε τρεις όμορφες κόρες. ήρθε όμως κάποια σιγμή που έχασε τα πλούτη και την καλοπεραση. Ο πρώην καλομαθημένος πλούσιος σκέφτηκε να κλείσει τις θυγατέρες του σε πορνείο, για να εξοικονομήσει αρκετά χρήματα που θα τους εξασφάλιζαν και πάλι μία άνετη ζωή. Φρόντισε όμως ο πανάγαθος Θεός. Άγιος Νικόλαος πληροφορήθηκε τις προθέσεις του πρώην πλουσίου και έδρασε ταχύτατα. Έδεσε σε ένα μαντήλι 300 χρυσές λίρες και μόλις νύχτωσε, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν κοιτάζε κανείς (για να αποφύγει τους μάταιους επαίνους), πέταξε το μαντήλι με τα νομίσματα μέσα από ένα ανοικτό παράθυρο. Το ίδιο επαναλήφθηκε άλλη μία φορά με τον πλούσιο να μην μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο ευεργετών, αλλά να ευγνωνονεί τον θεό. Με τα χρήματα κατάφερε ο πρών πλούσιος να παντρέψει τις δύο κόρες του. Ο άγιος βλέποντας την αποκατάσταση των δύο θυγατέρων, επιχείρησε και τρίτη φορά για να σώσει και την τρίτη κόρη. Αυτή την φορά όμως έγινε αντιληπτός από τον πλούσιο. Αυτός ευχαρίστησε τον άγιο και εκείνος νουθέτησε κατάλληλα τον πλούσιο.
Εν τω μεταξύ ο άγιος συνέχισε τις ελεημοσύνες, την προσευχή και την νηστεία.

Σαν συνέχεια του προηγούμενου, υπάρχει στην Θεσσαλονίκη ναός του αγίου Νικολάου, με αγιογραφία που δείχνει τον Άγιο να ρίχνει μαντήλι με λίρες στο σπίτι του πλουσίου, ενώ αυτός και οι τρεις κόρες του κοιμούνται.

Ο Άγιος σταματά την τρικυμία.

Κάποτε ο άγιος ανεχώρησε με ένα αιγυπτιακό καράβι για τα Ιεοσόλυμα. Ήθελε να προσκυνήσει στους Αγίους τόπους και να βρει εκεί μέρος να μονάσει. Στο καράβι ήταν και άλλοι χριστιανοί προσκυνητές. Την νύχτα βλέπει ο Άγιος στον ύπνο του ότι ο διάβολος έκοψε τα σκοινιά του καταρτιού. Μόλις ξύπνησε το πρωί έιπε στους ναύτες ότι
"σήμερα θα μας βρει τρικυμία και θα υποφέρουμε πολύ. Προσευχηθείτε στον θεό και αυτός μας βοηθήσει". Και πράγματι, ξαφνικά σκοτείνιασε ο ουρανός από σύννεφα, φύσηξε ισχυρός άνεμος και έγινε μεγάλη θαλασσοταραχή. Όλοι στήριξαν τις ελπίδες τους στον Άγιο και τον παρακαλούσαν με δάκρυα να παρακαλέσει τον Θεό να σταματήσει το κακό. Πράγματι, εκείνος προσευχήθηκε θερμά, και ο άνεμος σταματησε και η θάλασσα γαλήνεψε.

Ανασταίνει τον ναύτη.

Την ώρα όμως της μεγάλης τρικυμίας, καποιος ναύτης ανέβηκε στο κατάρτι για να δέσει τα σκοινιά.Κατεβαίνοντας όμως, δεν πρόσεξε, μπρεδεύτηκε και έπεσε στο κατάστρωμα νεκρός. όταν σταμάτησε η τρικυμία, είδε ο άγιος που οι ναύτες χαίρονταν που γλύτωσαν οι ίδιοι, αλλά ήταν λυπημένοι για τον χαμό του φίλου τους. παρακάλεσε τότε ο άγιος τον θεό να τον αναστήσει.Και ω του θαύματος, ο νεκρός ζωντάνεψε σαν να ξυπνούσε από ύπνο.
όταν φθάσανε στην στεριά, όλοι διηγούνταν τα θαύματα του Αγίου. Τότε πολλοί που υπέφεραν από διάφορες ασθένειες, τρέχανε στον Άγιο και εκείνος τους έκανε καλά. όσοι πήγαιναν την ημέρα, ως το βράδυ τους θεράπευε. Ο άγιος προσκύνησε στους αγίους τόπους και ήθελε να μείνει εκεί. Άγγελος Κυρίου όμως τον διέταξε να επιστρέψει στην πατρίδα του.

συνεχίζεται...