Η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη Μας

.

O γέροντας Εφραίμ απο την Αριζόνα μου άνοιξε τον δρόμο της προσωπικής σωτηρίας


Του Γιώργου Θεοχάρη

Κατάθεση ψυχής από τον 32χρονο Ελληνοαμερικανό Γιώργο Αθανασίου στο agioritikovima.gr



΄΄Ήμουν σε τέτοια κατάθλιψη που πέταξα το κινητό μου στη θάλασσα από το καράβι, καθώς ερχόμουνα στο ΄Αγιο Όρος΄΄, υπογραμμίζει ο Ελληνοαμερικανός Γιώργος Αθανασίου, οικονομικός επιστήμονας και γιος επιχειρηματία στο Λος ΄Αντζελες. Μιλώντας στο agioritikovima.gr ξετυλίγει ολόκληρη τη ζωή του. Μιλά για τον γέροντα Εφραίμ απο την Αριζόνα που του άνοιξε τον δρόμο της προσωπικής σωτηρίας του και τον οδήγησε στο ΄Αγιο Όρος, όπως λέει.
΄΄Μετά το βάφτισμα μου στο ΄Αγιο Όρος νιώθω σαν πουλάκι ΄΄ εξηγεί.
΄΄Όταν κάνεις προσπάθεια ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει΄΄, συμπληρώνει. Παράλληλα κάνει έκκληση προς τους νέους ΄΄που δεν πάνε στην Εκκλησία, δεν προσεύχονται και δεν εξομολογούνται, να τα κάνουν για μία με δύο μήνες και να δούνε αν αυτά που λένε οι παπάδες είναι παραμύθια…Προσωπικά αναγεννήθηκα και αυτό οφείλω να σας το μεταφέρω΄΄
Η συνάντηση μας με τον Γιώργο

Τον συνάντησα τυχαία στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους και μόνος του άρχισε να μου μιλά για την πολυτάραχη ζωή του.
Γνώριζε το agioritikovima.gr και ήθελε να γνωστοποιήσει την προσωπική του περιπέτεια στους αναγνώστες μας προκειμένου να βοηθηθούν πνευματικά.

΄΄Λέγομαι Γιώργος Αθανασίου, είμαι Ελληνοαμερικανός από το Λος Άντζελες και ήρθα στο Άγιο Όρος με σκοπό να βαπτιστώ. Aυτή την απόφαση την πήρα τα τελευταία χρόνια και επειδή γενικά ζω στην Αμερική εκεί είχα την ευκαιρία να συναντήσω το γέροντα Εφραίμ στην Αριζόνα, ο πρώην ηγούμενος του Φιλοθέου, που έχει κάνει στην Αμερική 20 μοναστήρια περίπου και σιγά σιγά ήρθα, δηλαδή άρχισα να ζω θρησκευτικά, να εξομολογούμαι….΄΄ μου είπε και άρχισε να μου διηγείται τη ζωή του...

Ο γέροντας Εφραίμ απο την Αριζόνα της Αμερικής και ο Γιώργος Αθανασίου.

Ο Γιώργος Αθανασίου μιλά στον δημοσιογράφο και γενικό διαχειριστή του agioritikovima.gr Γιώργο Θεοχάρη στη Μονή Φιλοθέου του Αγ.όρους.

Ο Γιώργος Αθανασίου στον προάυλειο χώρο της Μονής Φιλοθέου.


- Ενώ πριν η ζωή σας πώς ήταν;

Πριν, παρόλο που η οικογένειά μου είναι βαπτισμένη ορθόδοξη δεν είναι πιστοί, δεν πάνε στην εκκλησία, εκτός από το Πάσχα, Χριστούγεννα και τις μεγάλες γιορτές και τα πολλά χρόνια που ζω στην Αμερική είχα χάσει την επαφή μου με την Ελλάδα. Για πρώτη φορά ήρθα στην Ελλάδα πριν από 10 χρόνια, στην Θεσσαλονίκη, και από τότε πηγαίνω συχνά αλλά δεν βαπτίστηκα. Αυτή τη μεγάλη ανάγκη μου τη δημιούργησε ο χαρισματούχος γέροντας Εφραίμ θα έλεγα….

- Με ποιο τρόπο;

Διότι πήγαινα στο μοναστήρι του στην Αριζόνα πολλές φορές και με τις κουβέντες, με τα βιβλία που μου έδωσε σιγά-σιγά έγινε η μεγάλη αλλαγή στην καρδιά μου αλλά αποφάσισα να βαπτιστώ στην Ελλάδα, δηλαδή όχι στην Αμερική….

- Δεν είχες βαπτιστεί αρχικά Ορθόδοξος;

Όχι..


- Είσαι αβάπτιστος;

Ακριβώς. Αποφάσισα να βαπτιστώ στην Ελλάδα και ο γέροντας μου έδωσε ευλογία να πάω στο Άγιο Όρος. Επισκέφτηκα σχεδόν όλα τα μοναστήρια, δεν ήξερα πού ακριβώς να το κάνω, τελικά η Παναγία με θαυμαστό τρόπο με έφερε στο Βατοπαίδι όπου ο πατέρας Ειρηναίος, ένας πολύ καλός πατέρας με δέχθηκε με τόση πολύ αγάπη, με συγκλόνισε…

- Σας συγκλόνισε….

Ναι, χωρίς υπερβολή, και τελικά αυτός προσωπικά με βάφτισε, στο Βατοπαίδι στη θάλασσα, κάναμε Αγιορείτικο βάπτισμα και ήταν καταπληκτικό, ξαναγεννήθηκα τώρα, νομίζω θα προσπαθήσω και να μείνω στην Ελλάδα δεν ξέρω αν θα το καταφέρω.

- Τι σηματοδότησε πρακτικά για σένα το βάπτισμα, επέφερε κάποια αλλαγή στον εσωτερικό σου κόσμο, στο είναι σου;

Ναι, ναι…. σα να έφυγε ένα μεγάλο βάρος, νιώθω σαν πουλάκι από τη θάλασσα. Την ημέρα που βαφτίστηκα ήταν ακριβώς δύο μέρες μετά τα Θεοφάνια, αυτό ήταν μεγάλη ευλογία νομίζω, να βαπτιστώ αυτές τις μέρες που βαπτίστηκε ο Κύριος και δεν έχω λόγια να νιώθω ευγνωμοσύνη για την Παναγία που με έφερε στο Βατοπαίδι στον πατέρα Ειρηναίο, στον πατέρα Εφραίμ που στην Αμερική κάνει καταπληκτική δουλειά και επίσης σημαντικό είναι να πω για τον πατέρα Εφραίμ στην Αμερική για την ιεραποστολή που κάνει, στα μοναστήρια του χρησιμοποιούν ελληνική γλώσσα για τις Ακολουθίες, κάτι πολύ σημαντικό για μένα και για τους Έλληνες νομίζω, έτσι σα να φέρνει ας πούμε την Ελλάδα εκεί, το Άγιο Όρος ακριβέστερα εκεί, που βγήκε από το Βυζάντιο, είναι θα έλεγα η καρδιά της Ελλάδας.


- Στην Αμερική πού ακριβώς ζούσες;

Στο Λος Άντζελες. Και είναι πολύ δύσκολο να μείνω….

- Οι γονείς σου με τι ασχολούνται εκεί ακριβώς;

Έχουν ιδιωτική εταιρία κατασκευές, δηλαδή κατασκευαστική εταιρία.

- Κατασκευαστική οικοδομών εννοείτε;

Ναι, ναι.

- Και εδώ στην Ελλάδα έχετε σκοπό να ασχοληθείτε μ’ αυτό, με κάτι άλλο, τι ακριβώς, ποια είναι τα σχέδια από εδώ και πέρα;

Από εδώ και πέρα κάνω προσευχή στην Παναγία να με φωτίσει τι ακριβώς να κάνω, δεν έχω ιδέα καν, μου αρέσει γενικά η Θεσσαλονίκη και θα προσπαθήσω να μείνω εκεί, να είμαι κοντά στο Άγιο Όρος, ελπίζω η οικογένειά μου να με βοηθήσει να έχουμε επαφή και να μείνω στην πατρίδα μου, στην Ελλάδα θέλω να μείνω.


- Για ποιο λόγο θέλεις να μείνεις εδώ;

Τώρα αυτό… Πώς να σας το πω; Έτσι το νιώθω, δηλαδή ειδικά μετά το βάπτισμα έχω, δεν μπορώ να το εξηγήσω, δηλαδή….

- Είναι κάτι το ανεξήγητο δηλαδή που σε τραβάει να μείνεις εδώ στην Ελλάδα, να είσαι κοντά στο Άγιο Όρος;

Ναι, τουλάχιστον για ένα διάστημα ίσως θα προσπαθήσω να το κάνω, δηλαδή έτσι νιώθω ότι πρέπει να μείνω εδώ, προς το παρόν τουλάχιστον και μετά θα δείξει. Τώρα και οι καιροί είναι δύσκολοι στην Αμερική, παντού θα έλεγα, στην Αμερική η οικονομία καταρρέει, ειδικά στο Λος Άντζελες.

- Δεν έχει πάτο η κατάρρευση…

Ναι, παρόλο που εκεί έχω περισσότερες ευκαιρίες ίσως, προτιμώ να είμαι εδώ και να κάνω και οικογένεια εδώ εάν είναι θέλημα του Θεού.


- Έχεις σπουδάσει κάτι; Με τι ασχολήθηκες μέχρι τώρα; Τι έχεις κάνει στη ζωή σου;

Έχω σπουδάσει σε Κολέγιο στην Αμερική, Οικονομική Επιστήμη, κάτι το οποίο δεν ξέρει εάν θα έχω επιτυχία εδώ, τέλος πάντων…



Το τελευταίο πράγμα που θέλω να πω είναι για το διαδίκτυο, δηλαδή στο διαδίκτυο έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε, έχει πολλά ορθόδοξα sites και γενικά πληροφορίες για την Ορθοδοξία και την πίστη αλλά και για την Ελλάδα, την ιστορία, το διαδίκτυο προσφέρει πολύ σημαντικά πράγματα και σας συνιστώ να ψάξετε εκεί. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ να μάθω πράγματα για την πατρίδα μου, για την Ορθοδοξία όπως είπα, επίσης με βοήθησε και το site agioritikovima.gr που μου δίδαξε πολλά, γνώρισα τον Περιβόλι της Παναγιάς και τους στρατιώτες της. Στην Αμερική πολύς κόσμος διαβάζει το Αγιορείτικο Βήμα.

- Αυτά πριν φτάσετε στο γέροντα Εφραίμ;

Ναι, ναι πριν, δηλαδή…

- Όταν ήσασταν στην κοσμική ζωή δηλαδή για τα καλά που λέμε δεν είχατε επαφές με την πνευματική ζωή σχέση ιδιαίτερη.

Θα έλεγα ότι το διαδίκτυο έκανε τη μεγαλύτερη δουλειά, προπαρασκευαστική για μένα να έρθω στην Ορθοδοξία τελικά και να βαπτιστώ στη συνέχεια και τα άλλα, γι’ αυτό είναι κάτι πολύ χρήσιμο. Επίσης τώρα που ζούμε στην εποχή της παραπληροφόρησης θα έλεγα από τα μεγάλα κανάλια είναι καλό και για να παρακολουθεί κανείς τις πολιτικές εξελίξεις, να έχει κάποια άποψη αλλά να μην υιοθετεί ότι προβάλλεται.

- Εννοείτε ότι το διαδίκτυο είναι μια άλλη λύση στην παραπληροφόρηση που υπάρχει από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης.

Ναι είναι κάτι απαραίτητο θα έλεγα γιατί….



- Κρύβει και κινδύνους το διαδίκτυο, δηλαδή υπάρχουν και παγίδες, πρέπει να προσέχει ο κόσμος…

Βεβαίως, βεβαίως, εγώ μιλάω για τη θετική πλευρά του διαδικτύου, την οποία οποιοσδήποτε μεγάλος, ειδικά ηλικιωμένος άνθρωπος, μπορεί να το χρησιμοποιήσει και να εμπλουτίσει τον εαυτό του. Θέλει όμως και προσοχή.


΄Εκκληση προς τους νέους

΄΄Θα συνιστούσα στη νεολαία να πάει στην εκκλησία επειδή οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι κι αυτό είναι η μόνη λύση στα σύγχρονα προβλήματα, κατάθλιψη, ναρκωτικά και άλλα. Η μόνη λύση είναι αυτοί οι δύο πυλώνες, η εξομολόγηση και το άλλο επίσης μακριά από ηλεκτρονικές ταυτότητες, κάρτες, κάρτα του πολίτη εδώ στην Ελλάδα που ακούω. Μόνο η Εκκλησία είναι ο δρόμος για να μας βγάλει από την κρίση, ηθική, οικονομική και από όλα τα σύγχρονα προβλήματα που πάσχει η νεολαία, ειδικά, σημαντικό όπως είπα και πριν, είναι η εξομολόγηση και να εκκλησιάζονται όσο μπορούν, τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα ο καθένας να το κανονίσει. Δεν υπάρχει άλλη λύση….΄΄

Το άλλο που θέλω να πω είναι προσπαθήστε, τουλάχιστον για 1-2 βδομάδες, για 1-2 μήνες πηγαίνετε στην εκκλησία, εξομολογηθείτε, να δείτε εάν αυτά τα πράγματα που λένε οι παπάδες είναι αλήθεια, είναι παραμύθια, δηλαδή όχι μόνο από το διάβασμα, να κάνετε κάτι, αρχίστε να κάνετε κάτι πρακτικό, τουλάχιστον μια εξομολόγηση, κάντε προσευχή, ο καθένας κατά τη δύναμή του, δηλαδή και στη συνέχεια….. Αυτό δηλαδή εγώ προσωπικά στην αρχή κι εγώ νόμιζα ότι αυτά είναι παραμύθια, και βεβαίως δεν έκανα τίποτα, συνέχισα να κάνω αμαρτίες, να μη δίνω σημασία γενικά στη ζωή μου…


΄΄Έπασχα από κατάθλιψη΄΄

΄΄Πριν έρθω στο Άγιο Όρος για το βάπτισμά μου, είχα κατάθλιψη και επειδή είχα κάποια προβλήματα οικογενειακά και άλλα το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν είχα το Θεό. Τώρα προσπαθώ να ζω όσο μπορώ, να πλησιάζω το Θεό, είναι άλλο πράγμα εάν θα το καταφέρω ή όχι. Ήμουν σε τέτοια κατάθλιψη που πέταξα το κινητό μου στη θάλασσα από το καράβι, καθώς ερχόμουνα στο ΄Αγιο Όρος΄΄.



- Είχες έντονη κοσμική ζωή;

Είχα, αλλά δεν έπαιρνα ναρκωτικά και τέτοια….

- Εννοώ γενικότερα, αυτά που κάνει όλος ο κόσμος…

Ναι, ναι γενικότερα βεβαίως, βεβαίως, όπως όλος ο κόσμος μέχρι μια στιγμή που άρχισα σιγά-σιγά, πολύ δύσκολα, σιγά-σιγά έκανα προσπάθεια, άρχισα να διαβάζω, να κάνω προσευχή, πήγα στην εκκλησία συχνά απ’ ότι συνήθιζα, μετά ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει. Δηλαδή εμένα με βοήθησε και συνάντησα τον πατέρα Εφραίμ. Όταν κάνεις προσπάθεια ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει.



- Πώς σε βοήθησε ο πατέρας Εφραίμ απο την Αριζόνα; Τι σου είπε ακριβώς;

Αυτός σε βοηθάει μόνο με το να τον κοιτάζεις. Στην αρχή δεν το πήρα καν στα σοβαρά αλλά η μορφή του, η εκκλησία που έχει κάνει, το μοναστήρι, η Ακολουθία, η Βυζαντινή ψαλμωδία, η γενική ατμόσφαιρα σε φέρνει σε άλλο κόσμο…

agioreitikovima.gr

Η συγκλονιστική βαπτισματική εμπειρία μίας Αμερικανίδας


ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου

«Μεταξύ δύο αιώνων»σελ.393

Για να μη φανή ότι όλα αυτά πού εγράφησαν(σ.σ.για την αξία και την σπουδαιότητα του βαπτίσματος) είναι θεωρη­τικές αναλύσεις, οί όποιες δεν έχουν καμμιά σχέση με την υπάρ­χουσα πραγματικότητα, θα ήθελα στην συνέχεια να αναφερθώ σ' ένα σύγχρονο παράδειγμα.
Πρόκειται για μια αμερικανίδα, ή οποία έζησε όλη αυτήν την νοοτροπία του συγχρόνου κόσμου, όπως την είδαμε προη­γουμένως, πέρασε, δηλαδή, από την απόγνωση πού δημιουργεί ή φθαρτότητα και ή θνητότητα καί ή ζωή χωρίς Χριστό καί στην συνέχεια θέλησε να βαπτισθή ορθόδοξα. Ή αναζήτηση της ορθο­δόξου ζωής μέσα στον ορθόδοξο εκκλησιαστικό χώρο ήταν απο­τέλεσμα μιας άστατης ζωής πού ζούσε με συνέπειες φοβερές καί στην ψυχή καί στο σώμα, με έντονες νευρολογικές ασθέ­νειες. Σύζυγος καί μητέρα τριών παιδιών πέρασε μέσα από την κόλαση της χωρίς Χριστόν ζωής.

Σέ κάποια δύσκολη φάση της ζωής της, ευρισκόμενη σε Νευρολογική Κλινική, υστέρα από απόπειρα αυτοκτονίας, διά­βασε το βιβλίο « Όρθόδοξη Ψυχοθεραπεία» καί θέλησε να ζήση αυτήν την θεραπεία μέσα στην "Ορθόδοξη Εκκλησία. Την συ­νάντησα σ' ένα Συνεδριο στην Αμερική, στο όποιο ήλθε για να παρακολούθηση την εισήγηση, καί μου ζήτησε να την βα­πτίσω.'Υστερα από μεγάλη περίοδο κατηχήσεως, την οποία κατήχηση πέρασε, όπως προβλέπεται από την παράδοση της Εκκλησίας, με προσευχή, συμμετοχή σε μερικές εκκλησιαστι­κές ακολουθίες, μελέτη πατερικών βιβλίων κλπ. ήλθε ή ώρα της βαπτίσεώς της.

Με το Βάπτισμα της απέκτησε εμπειρία όλων αυτών των καταστάσεων πού συναντούμε στην Αγία Γραφή καί την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Αισθάνθη­κε βαθειά μετάνοια με διαρκή δάκρυα χαρμολύπης, λύπης για την αμαρτία, χαράς για την αγάπη του Θεού. Ήταν για μήνες ωσάν μεθυσμένη από την Χάρη του Θεού. Ό σύζυγος της καί τα τρία παιδιά της είδαν αμέσως την τεράστια αλλαγή στην ζωή της. Σέ σημείο μάλιστα πού τα παιδιά της μου έστειλαν γράμμα για να με ευχαριστήσουν για το καλό πού έγινε σε ολόκληρη την οικογένεια. Νεκρώθηκε ό παλαιός άνθρωπος. Και το καταπληκτικό είναι ότι είδε καί τρία θαύματα στο σώμα της. Για το ένα μπορώ να μιλήσω τώρα. Αμέσως μετά το Βά­πτισμα θεραπεύθηκε από την ανίατη ασθένεια του «λύκου», Καί αυτό αποδείχθηκε από εξετάσεις. Πριν το Βάπτισμα, απο­καλύφθηκε, κατόπιν εξετάσεων, ότι διακατεχόταν από αυτήν την ανίατη ασθένεια,ενώ αμέσως μετά, πάλιν κατόπιν εξετά­σεων, διαπιστώθηκε ότι είχε έλευθερωθή.

Στήν συνέχεια θα παραθέσω μερικές σκέψεις της, τις οποίες μου έστειλε με γράμμα, οι όποιες δείχνουν όλη αυτήν την αλ­λαγή καί την ατμόσφαιρα πού ζή ακόμη τώρα δύο χρόνια μετά το Βάπτισμα. Γράφει:

«Το καθαρτικό φως πού άρχισε να καίη την σαπίλα μου όταν βρήκα τον Χρίστο είναι το στοιχείο πού καθαρίζει τον αέρα στην ζωή μου καί προσεύχομαι να συνεχίζη να με φωτίζη μέσα από σας.Καταλαβαίνω ότι εάν επέρχεται σε κάποιο βαθμό ή κάθαρση σε μένα είναι αποτέλεσμα του Ελέους Του πού με γεμίζει μετά την θεία Κοινωνία.

Ακόμη προσπαθώ να προσαρμοστώ από την καταστροφή πού μου προξένησαν τόσα πολλά χρόνια αμαρτίας μαζί με τα ναρκωτικά...
Μπορώ να προσεύχομαι σε κάθε περίσταση, καί τελικά αυτή είναι ή μόνη αληθινή προσφορά στον καθένα...

Μέσα από την θεία αποκάλυψη του ζωντανού αλλά καί του γραπτού μηνύματος πού μεταδίδετε έχω αρχίσει να αντιλαμ­βάνομαι έναν λόγο για τον όποιον ή ύπαρξη μου έχει μεταπη­δήσει από τον θάνατο στην ζωή. Ή βαθειά αγάπη στην καρδιά μου έχει έπανατοποθετηθή στην σωστή της θέση. Ή ακόρεστη επιθυμία έχει μια ποιότητα Ιδιωτικής και ήρεμης γλυκύτητας καί όχι μανιώδη επιδίωξη της λαγνείας στον ύψιστο βαθμό της πού έχει μέσα της το μαρτύριο του Σισύφου. Αυτή ή τραγική αναζήτηση πού κατευθύνεται από συγκεκαλυμμένους δαίμονες καταλήγει σε πνευματική άβυσσο... στην προπατορική τραγω­δία. Το τρόπαιο της είναι ό θάνατος της ψυχής πού προσφέ­ρουν στον εαυτό τους οι νικητές ουρλιάζοντας από χαρά για την νίκη τους.

Από την άλλη πλευρά, ή καρδιά πού οδηγείται από το 'Αγιον Πνεύμα ποθεί φυσικά την μόνη αληθινή της αγά­πη. 'Οσο περισσότερο αναζητεί, τόσο περισσότερο γεμίζει με χαρά χαί με την άποφατική αποκάλυψη του Άγαθού. Το απε­ριόριστο αυτής της αληθινής αγάπης ανάβει μια ήρεμη θερμό­τητα καί φωτίζει την καρδιά με παρηγοριά καί όχι με την άσβε­στη δυνατή φωτιά της σάρκας πού κατακαίει καί καταστρέφει μέσα στην αγωνία του τον άπελπίσμένο άνθρωπο. Ή καρδιά μου πονάει,όταν έστω καί λίγο συλλαμβάνει τον χωρισμό της καί την προδοσία της προς τον Θεό...

Καταλαβαίνω ότι ή υποδοχή των μυστηρίων από την καρ­διά καί το σώμα είναι μεγάλο θέμα προσωπικής πίστης καί προετοιμασίας καί γονιμότητας. Ή καρδιά μου διψά να βρή τρόπους για να «ύφάνει» σε τρόπο ζωής την μετάνοια, την λατρεία, την δοξολογία καί την χαρά για όσο καιρό μου απο­μένει ακόμα πάνω στη γη...

Ό Θεός μου δείχνει περισσότερο από ποτέ την ασχήμια μου σε ευθεία αναλογία με την αύξηση της χαράς και του ελέους. Προσεγγίζω τα Μυστήρια με μεγάλο φόβο, Ικανή να προσέρχο­μαι μόνο με το χέρι σας στο κεφάλι μου. 'Αλλά μέσα στην καρ­διά μου σέρνομαι.
Ή όσία Μαρία μου δίνει μεγάλη παρηγοριά καί όλες οι άλλες πόρνες καί οι δαιμονιζόμενοι καί οι τελώνες.Οί προσευχές της προοετοιμασίας καί της ευχαριστίας μου δί­νουν επίσης δύναμη να το τολμήσω.'Εχω έντονη αίσθηση της δύναμης των αγίων καί των αγγέλων να γεμίζουν την Εκκλησία.'Εχω την αίσθηση ότι ένα μέρος της θείας Λειτουργίας είναι μια νεκρώσιμη ακολουθία για τον Θεό πού Τον σκότωσα προσωπικά καί συνεχίζω να Του δίνω έμπτυσμούς.

Θα αφιερώσω, την υπό­λοιπη ζωή μου, για να δώσω ό,τι καλύτερο έχω σ Εκείνον. Ή καρδιά μου τραγουδά μετά την θεία Κοινωνία, είναι ή μόνη χαρά πού επιθυμώ. Πιστεύω επίσης ότι θα έχω περισσότερη από αυτή την χαρά πιο συχνά καθώς μεγαλώνω, Άλλα είμαι ευγνώμων για τον συνδυασμό αυτών των ακραίων καταστάσεων, γιατί με κρα­τούν σε ισορροπία καί σε προσευχή...

Άλλα είναι ευκαιρία για μένα να αποκτήσω υπομονή καί ταπείνωση καί να προχωρήσω βαθύτερα στην προσευχή πού αγαπώ τόσο πολύ καί να απομακρυνθώ από την ματαιοδοξία μου καί τις γήινες φροντίδες. Τόσα πολλά πράγματα στην ζωή φαίνονται ανόητα εάν δεν ιδωθούν σα μια ευκαιρία για προ­σευχή. Πιστεύω ότι ό Θεός γνωρίζει τί χρειάζομαι για την πνευ­ματική μου ανάπτυξη, καί εάν οι άνθρωποι μ αγαπούν ή όχι, ή τους αρέσουν τα υλικά πράγματα πού τους προσφέρω δεν με απασχολεί καθόλου.

Προσπαθώ να κάνω το κάθε τι προσφορά προσευχής καί δοξολογίας· μια ανθρώπινη προσπάθεια πού θα φθάση στον άλλον μέσα από τα χέρια μου, ενώ προσπαθώ να πλησιάσω τον Θεό με την καρδιά μου. Μπορώ να πω ότι αυτό πραγματικά αλλάζει, γιατί δεν ξοδεύω χρόνο με την απάτη καί την φαντασία της άπόρριφης. Αισθάνομαι καθαρά πλήρη σι­γουριά καί παρηγοριά από τον Θεό πού μ' αγαπάει, άσχετα από την εκτίμηση του κόσμου. Τοποθετώ όλες μου τις ελπίδες στον Χριστό, την πραγματική μου αγάπη, πού δεν θα με εγκα­τάλειψη ποτέ. 'Ολα τα άλλα παρέρχονται.

'Ολο καί περισσότερο διαπιστώνω, καθώς μελετώ τους βίους των αγίων καί των πατέρων,οτι όλες οι περιστάσεις, είτε αυ­τές πού μας απογοητεύουν είτε αυτές πού μας γεμίζουν, είναι απλώς μια αφορμή για να βυθισθώ περισσότερο στην προσευ­χή. Ή καρδιά μου καίγεται γι αυτήν την προσευχή. Αισθάνο­μαι τον αιχμηρό πόνο πού νιώθει ό εραστής καθώς επιθυμώ να νιώσω μέσα μου τον Χριστό να με γεμίζη. Μερικές φορές είναι ένας οξύς πόνος για την άθλια κατάσταση μου, που την περι­γράφει ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος. Αυτά τα δάκρυα είναι καυτά καί έχω έναν πόνο πού φλέγει την καρδιά μου από την λύπη πού μου δημιουργεί αυτή ή πραγματικότητα. Υπάρχει καί φό­βος ακόμη καί ικεσία για δύναμη καί έλεος.

Γνωρίζω ότι ό Θεός εργάζεται για να μεταμόρφωση σε μένα την ένταση αυτού του πόνου σε προσφορά προσευχής καί πράξεις φιλανθρωπίας προς τους άλλους, από αγάπη προς τον Σωτήρα μου. Ή καρδιά μου αισθάνεται πιο ελεύθερη καί καθαρή καί ή οξύτητα μαλακώ­νει. Είναι μια αισθητή θερμότητα στο σώμα μου καί δεν μπορώ να περικλείσω το αίσθημα αυτό μέσα μου. "Ισως είναι μια μι­κρή γεύση από την χαρά πού έζησε ό 'Αγιος Σεραφείμ· πολύ μεγάλη για μένα να την αντέξω. Με έλκει σε προσευχή οπου­δήποτε κι αν είμαι. Το αισθάνομαι αυτό περισσότερο φέτος άπ' ό,τι πέρυσι, ειδικά στίς προσευχές της Ευχαριστίας μετά την Θεία Κοινωνία.

'Εχω την αίσθηση μιας ολοκληρωτικής απελευθέρωσης καί ανακούφισης καί μιας χαράς πού με κατακλύζει μόλις κοινω­νήσω, καί μένει μαζί μου όλο καί περισσότερο.'Έπειτα ή άλλη πραγματικότητα της κατάστασης μου με επαναφέρει, καί πάλι αρχίζω να ετοιμάζομαι για την Κοινωνία. Βρίσκω την ίδια στι­γμή καί την χαρά καί το πένθος να γεμίζουν την καρδιά μου μέσα σε μια έντονη αίσθηση γλυκού πόνου. Δεν μπορώ να συγ­κρατήσω το μέγεθος αυτής της κατάστασης μέσα μου. Οι δύο αυτές διαφορετικές καταστάσεις αναμειγνύονται καί εναλλάσ­σονται. Καί οι δύο με έλκουν στην προσευχή, οπού κι αν βρί­σκομαι.

Δεν φοβάμαι τόσο πολύ να ζω καί να κινούμαι μέσα στον κόσμο.'Οταν βαπτίσθηκα φοβόμουν να αφήσω την «ασφάλεια» του μοναστηρίου ή να κάνω ένα βήμα προς οποιαδήποτε κα­τεύθυνση, διαπιστώνοντας ξαφνικά καί με οδύνη πόσο μεγά­λος κίνδυνος καί κόλαση υπάρχει παντού. Αρχίζω να καταλα­βαίνω ότι ό παράδεισος καί ή κόλαση πάνω στην γη είναι μια νοητική επιλογή, πού υπάρχει μέσα στην καρδιά, άσχετα από το περιβάλλον. Μερικά απλά σπίτια έχουν μια καθαρή καί αγνή ατμόσφαιρα του ουρανού, ενώ μερικά μοναστήρια ελίσσονται προς τη μιζέρια μέσα σε μια κόλαση υποκρισίας.

Αισθάνομαι εντελώς ελεύθερη, γιατί μπορώ να κάνω το πιο σπουδαίο πράγμα οπού κι αν είμαι, καί μαθαίνω από πολλές περιστάσεις, κυρίως από τίς δύσκολες πού μου ραγίζουν την καρδιά. Αντί για φόβο καί υποχώρηση από το έπιθυμητικό μου αναβλύζει ή προσευχή.
Από μια άποψη αυτό έχει άναπτυχθη σε ελευθερία από το πνίξιμο του Φαρισαϊκού νομικισμού πού κυριαρχεί στην ρωσι­κή ενορία εδώ».


Συμπέρασμα

Το άγιο Βάπτισμα, με τα Οσα προηγούνται καί τα όσα ακο­λουθούν αυτό, ανακαινίζει τον άνθρωπο, τον απαλλάσσει καί τον ελευθερώνει από τον θάνατο καί τον διάβολο, καί βέβαια αυτό έχει έντονα κοινωνιολογικές καί κοσμικές συνέπειες. Ή Εκκλησία με τα μυστήρια μεταμορφώνει τον άνθρωπο καί ανακαινίζει τον κόσμο ολόκληρο, είναι ή ζύμη που άρτοποιεί ολόκληρη την κτίση. Δεν πρόκειται για χρησιμοθηρικές αλλα­γές, αλλά για οντολογικές.

Βέβαια, για να ένεργήση ή Χάρη του Θεού σωστικά καί μεταμορφωτικά μέσα από το άγιο Βάπτισμα πρέπει να υπάρ­χουν οί απαραίτητες ορθόδοξες καί έκκλησιολογικές προϋπο­θέσεις. Μόνον τότε υπερβαίνεται ή έκκοσμίκευση, διαφορετι­κά συνεχίζεται καί επεκτείνεται. Μια τελετή Βαπτίσματος πού γίνεται με έκκοσμικευμένο τρόπο αυξάνει το πρόβλημα καί μπορούμε να πούμε ότι μια έκκοσμικευμένη Εκκλησία είναι έκκοσμικευμένη καί στο Βάπτισμα. Πιστεύω ότι ό τρόπος με τον όποιο μια Εκκλησία αντιμετωπίζει το Βάπτισμα δείχνει αν είναι αυθεντική η έκκοσμικευμένη.

Πάντως είναι μεγάλη ή δύναμη της Χάριτος, πού προσφέ­ρεται δια του αγίου Βαπτίσματος, όταν συνδέεται με την όλη εκκλησιαστική ζωή. Μπορεί να μεταμόρφωση καί να ανακαίνι­ση τον άνθρωπο καί τον σύμπαντα κόσμο.