Η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη Μας

Και η Αγάπη ζεί και πέρα απο τον τάφο...


Με ρώτησες ως ευφυής και ευγενής ηλεκτρονικός φίλος, από πού κατάλαβα ότι ο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς (Μαξιμόβιτς είναι το ορθότερο αλλά εμείς οι Έλληνες πήραμε λίγο λάθος τον τόνο) ήταν αυτός που βοήθησε τη μάνα μου, στην αρρώστια της. Δύσκολο να το εξηγήσει κάποιος.

Πολύ δύσκολο να το εξηγήσω συνοπτικά σε άνθρωπο με σπουδές και λογική Δυτικού τύπου. Πολύ δύσκολο έως και αδύνατο, θα έλεγα, όμως...μια και μου έθεσες το ερώτημα θα προσπαθήσω να αρθρώσω δυο λόγια και αν με χαρακτηρίσεις ως τρελή για δέσιμο- καμία κακία δεν θα κρατήσω!

Είχα πρωτοακούσει απο το σύνευνο Πέτρο για τον άγιο Ιωάννη Μαξιμόβιτς.Είχα ακούσει ότι οι Αμερικανορώσοι που τον γνώρισαν, τον ευλαβούνταν ως άγιο, ωστόσο κ α μ ί α απολύτως σημασία δεν έδινα.Ομολογώ την αδιαφορία μου. -Εντάξει τώρα!Δεν ήταν παρά ένας γέρος ρασοφόρος. Εντάξει. Δεν θα δεχτώ ότι όποιος είναι γέρος και ρώσος παπάς ότι είναι αυτομάτως και άγιος, μην τρελαθούμε , κυρία μου!
Είμαι χαζή και γραία, αλλά τόοοσο ηλίθια πια δεν είμαι!Έτσι προσπερνούσα το θέμα και δεν το έκανα ζήτημα.

Το πιο βασικό μου εμπόδιο, νομίζω πως ήταν, η αίσθηση που είχα για τους αγίους, παιδιόθεν. Οι άγιοι,ας πούμε,για την παιδική μου συνείδηση, έπρεπε να έχουν ζήσει τουλάχιστον πριν απο τριακόσια χρόνια, ήταν μάλλον αγέλαστοι και σχεδόν, όταν θα ζούσαν - δεν θα πήγαιναν καν στην τουαλέτα!

Ο Ιωάννης Μαξιμόβιτς, εκοιμήθη εν Κυρίω, το 1966, στο Σαν Φρανζίσκο(το άγιο σώμα του, σώζεται ακέραιο στο ναό της ΠΑΝΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ Η ΧΑΡΑ, που έχτισε ο ίδιος στην ίδια πόλη)Ο Άγιος Ιωάννης βρέθηκε πολύ κοντά στην εποχή μου,πώς να πιστέψω ότι ήταν άγιος;Μα υπάρχουνε άγιοι σήμερα;
-Όχι, όχι, δεν το πίστευα,ότι ήταν άγιος, που να με κρέμαγες από το σύρμα με μανταλάκια! Κατά την ταπεινή μου άποψη,από το 1981 που πρωτοάκουσα γι αυτόν, μέχρι το 2001- που ζήτησα τη βοήθειά του με πόνο ψυχής, ήταν απλώς, ένας καλός, ίσως, πλην, εντελώς πεθαμένος, γέρος δεσπότης.

Εδώ, γιατρέ μου, να ανοίξω μια παρένθεση και να εξηγήσω, ότι δεν υπάρχει ιστορικό ψυχασθένειας στην οικογένειά μου, ότι δεν μου έχουν χρειαστεί ποτέ χάπια, ότι έχω άριστες σχέσεις με τους συνεργάτες στη δουλειά, και τους γείτονες, ότι έχω φίλους που με αγαπάνε και ότι γενικά, αυτό που λέμε αλαφροΐσκιωτη,ποτέ δεν υπήρξα.
Αν άκουγα από κάπου καμιά μεταφυσική αναφορά περίεργη, περιγελούσα από μέσα μου,τη νοσηρή φαντασία του θρησκειόπληκτου.
Απέξω μου, δεν έδειχνα, βέβαια μεγάλη αγένεια.
Άκουγα απλά, με επιφύλαξη, όπως οι ψυχίατροι που ακούνε τα μύρια, κουνώντας το κεφάλι τους, ευγενικά και με άπειρη-δήθεν-κατανόηση...
Εις πείσμα, όμως, όλων των προηγούμενων παραμέτρων, ο Ιωάννης ο Μαξιμόβιτς, παρότι πεθαμένος, ήταν πιο ζωντανός και πιο δυνατός από την αφεντιά μου, και με προσέγγισε και με συγκίνησε με μια σειρά από απίστευτες συμπτώσεις που μόνο απλές συμπτώσεις δεν ήταν.
Η μεταστροφή του συναισθήματος που επιτεύχθηκε μέσω αυτών, υπήρξε για μένα, εντυπωσιακή και απροσδόκητη...




Λίγο καιρό, αφότου άρχισα να εξετάζω το ενδεχόμενο της γνήσιας αγιότητας του πεθαμένου Ρώσου δεσπότη, συνέβη η ασθένεια της μητέρας μου.Για ένα ολόκληρο μήνα σφάδαζε με ασταμάτητους πόνους.
Κανένα παυσίπονο δεν μπορούσε να την ανακουφίσει.
Ίσως έπρεπε να πάρει μορφίνες.Ο πατέρας μου, είχε περιέλθει σε απελπισία.Ισα που δεν έκλαιγε, καθώς μου διεκτραγωδούσε την κατάσταση τηλεφωνικά.Κλείνοντας τη συνομιλία μαζί του, η ψυχή μου ήταν βαριά.

Σκεπτόμενη τους αφόρητους πόνους της μάνας μου, έπεσα στα πατώματα,μπροστά στις εικόνες μου, με δάκρυα ποτάμι και φώναξα αυθόρμητα αυτόν(πώς μου ήρθε η μορφή του στη μνήμη;ήταν τα προηγηθέντα θαυμαστά σκηνικά που τα παραλείπω) τον άγνωστο μέχρι χτες,για μένα,ταπεινότατο ρώσο επίσκοπο,του φώναξα να βοηθήσει τη μητέρα μου, και να της σταματήσει τους πόνους που την βασάνιζαν.
Ήταν βράδυ που έκανα αυτή την επώδυνη προσευχή.Κοιμήθηκα έτοιμη για τα χειρότερα.Την άλλη μέρα, χτύπησε το τηλέφωνο.-Κόρη έγινε θαύμα! άκουσα την εκστατική φωνή του πατέρα μου.-Η μάνα σου ξύπνησε σήμερα και είναι απολύτως καλά!Δεν την πονάει τίποτα!
Πραγματικά, δεν πίστευα αυτό που άκουγα!

Καθυστέρησα λίγες μέρες μέχρι να το πιστέψω.Η μητέρα μου, μετά από έναν περίπου ατελείωτο μήνα νυχθήμερης οδύνης,μετά την επίκληση του Αγίου Ιωάννη του Μαξιμόβιτς, σηκώθηκε χωρίς κανένα πόνο!Τις επόμενες μέρες, κάναμε την αξονική και το σπινθηρογράφημα και ενώ η αξονική και το σπινθηρογράφημα, όπως και οι ακτινογραφίες έδειχναν έναν άγριο καρκίνο στα κόκαλα, εκείνη για πέντε επόμενα έτη ήταν όρθια, χωρίς κανένα πόνο, κανένα παυσίπονο και απολύτως λειτουργική σε όλα της!
Τώρα, θα μου πεις , γιατρέ μου:
-Μανδάμ Σαλογραία! τι κάθεσαι και μας λές! Γιατί να ασχολούνται οι Άγιοι μαζί μας;
-Είναι απλό.
Επειδή,σχεδόν- κατά το υπόδειγμα του απείρως Αγαπήσαντος ημάς- μέχρι θανάτου,μας αγαπάνε!
Και όταν αγαπάς κάποιον και σου ζητάει βοήθεια, τρέχεις-αν πρέπει, διότι πάντα υπάρχει και ένα μυστικό πρέπει που ρυθμίζει τα μύρια αιτήματα των ανθρώπων- και κάνεις για κείνον το καλύτερο.
Και η Αγάπη ζεί και πέρα από τον τάφο, για όσους έχουν μετατρέψει την καρδιά τους,σε Ναό του Παναγίου Πνεύματος.
Η Αγάπη του Άναστημένου Χριστού και των Αγίων Του, είναι πιο δυνατή από το θάνατο.
Μέχρι μυελού των οστέων της μάνας μου, αυτό...το ψηλάφισα!




....μια ζωντανή αληθινή μαρτυρία

Γνήσια η Ιερά Σινδόνη λένε οι επιστήμονες!



Η Ιερά Σινδόνη, όπου υποτίθεται ότι πάνω της έχει μυστηριωδώς αποτυπωθεί το αυθεντικό πρόσωπο του Χριστού, προκαλεί νέες αντιπαραθέσεις, μέσω των εορτών. Μια νέα μελέτη Ιταλών ερευνητών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εικόνα στο ύφασμα δεν μπορεί να αποτελεί έργο απατεώνων του Μεσαίωνα, αλλά πρέπει να δημιουργήθηκε από μια υπερφυσική λάμψη φωτός.

Οι Ιταλοί επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Νέων Τεχνολογιών, Ενέργειας και Βιώσιμης Οικονομικής Ανάπτυξης (ΕΝΕΑ) αρνούνται να δεχτούν ότι η εικόνα, που υποτίθεται ότι αποτυπώθηκε στο ύφασμα που τύλιγε το νεκρό σώμα του Χριστού, είναι απάτη και δεν αποκλείουν να παραπέμπει σε ένα μεταφυσικό συμβάν, που υπερβαίνει την κατανόηση της σύγχρονης επιστήμης. Η σινδόνη, δηλαδή το νεκρικό σάβανο, είναι ένα ορθογώνιο ύφασμα με διαστάσεις περίπου τέσσερα μέτρα επί ένα.

Οι Ιταλοί ερευνητές, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των σκεπτικιστών περί μεσαιωνικής απάτης, ισχυρίζονται ότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχε διαθέσιμη τεχνολογία που να επέτρεπε μια τόσο πετυχημένη αποτύπωση. Οι Ιταλοί επιστήμονες δήλωσαν ότι επί χρόνια προσπάθησαν να κάνουν κάτι παρόμοιο σε ύφασμα στα εργαστήριά τους και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο αν χρησιμοποιούσαν υπεριώδες λέιζερ (κάτι που προφανώς δεν υπήρχε στον Μεσαίωνα) θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι ανάλογο.

Έτσι, όπως είπαν, σύμφωνα με τις βρετανικές «Independent» και «Daily Mail», δεν πρέπει να αποκλειστεί ότι το αποτύπωμα έγινε από μια πανίσχυρη υπερφυσική έκρηξη ενέργειας, η οποία συνόδευσε την ανάσταση του Χριστού.

χωρίς θαύμα δεν υπάρχει ορθοδοξία. Η ορθοδοξία βασίζεται στο θαύμα της αναστάσεως του κυρίου μας.

Διήγηση του Γέροντα Χρύσανθου: Το θαύμα πολλαπλασιασμού των άρτων από τον Τίμιο Πρόδρομο



Τον περασμένο χρόνο (1939) ήμουν ένα διάστημα Τραπεζάρης. Πλησίαζε του Τ. Προδρόμου, κατά την οποία συνήθως μικροπανηγυρίζουμε. Εγώ από την προπαραμονή μέτρησα το ψωμί και ήταν όλα 250 ψωμιά. Μ’ αυτό έπρεπε να κάμω 4 τράπεζες, γνωρίζοντας ότι για κάθε τράπεζα ξοδεύονται 70-80 ψωμιά.Εξαιτίας δε της εορτής του Τιμίου Προδρόμου έπρεπε να δώσω στους ξένους προσκυνητές και ευλογία ψωμί ένα ή δύο στον καθένα. Λογαριάζω καλά το ψωμί και βλέπω ότι δεν θα με φθάσει να περάσω. Πηγαίνω στον ηγούμενο. Του λέω ότι το ψωμί δεν θα μας φθάσει και πρέπει αύριο (ήταν παραμονή της εορτής) να ζυμώσουμε. Ο ηγούμενος, δεν ξέρω τί συλλογίσθηκε, και μου λέει: «Όχι, όχι δεν θα ζυμώσουμε». «Μα Γέροντα, δεν θα μας φθάσει το ψωμί, θα ντροπιαστούμε και στους ξένους, να μην έχουμε ψωμί στην γιορτή του Τιμίου Προδρόμου». Αυτός πάλι το χαβά του!

«Όχι, λέει, θα περάσουμε». Τί να κάνω λοιπόν; Για να μη φιλονικώ, έφυγα πολύ λυπημένος και στενοχωρημένος. Πήγα στη τράπεζα, μοίρασα το ψωμί μέσα σε δύο κοφίνια. Έβαλα στο ένα 150 ψωμιά και στο άλλο 100. Αυτά έγιναν την Παρασκευή το πρωί. Σκέφθηκα, εν τω μεταξύ, για την τράπεζα του Σαββάτου το βράδυ να μουσκέψω παξιμάδι για να τραπεζώσω να εξοικονομήσω την ανάγκη. Την Παρασκευή λοιπόν και το Σάββατο το πρωί, για δύο τράπεζες που έγιναν, ξοδεύθηκαν τα 150 ψωμιά που υπήρχαν στο ένα κοφίνι. Αφού τελείωσε η τράπεζα του Σαββάτου το πρωί, το αδειανό κοφίνι το πήγα μέσα στο «παρακελλαρίκι», όπου έχουμε το παξιμάδι και τη ρακί. Μου έμειναν μόνον 100 ψωμιά και τα φύλαγα για το αυριανό τραπέζι στη γιορτή του Αγίου. Το απόγευμα του Σαββάτου πήγα στο «παρακελλαρίκι» να πάρω παξιμάδι και να το μουσκέψω, καθώς είχα προαποφασίσει και, ω, των θαυμασίων σου, Τίμιε Πρόδρομε!

Βλέπω το αδειανό κοφίνι, που είχα βάλει το πρωί εκεί, και ήταν γεμάτο ψωμί φρέσκο. Τρίβω τα μάτια μου. Μήπως είναι πλάνη του πονηρού; Μήπως δε βλέπω καλά; Σ’ αυτό το κοφίνι εγώ είχα τα 150 ψωμιά και τα ξόδεψα τις δύο ημέρες! Τί είναι τούτο; Τί είναι το άλλο; Τούτο είναι θαύμα του Τιμίου Προδρόμου. Τρέχω λοιπόν στο Γέροντα χαρούμενος, του λέω όλη την ιστορία και τον προσκαλώ να έλθει μόνος του να δει το θαύμα. Πράγματι ήλθε, πιστοποίησε το θαύμα και δώσαμε και οι δύο την οφειλόμενη τιμή και δόξα στον Τίμιο Πρόδρομο. Και έβλεπες την άλλη μέρα παρακαλούσα τους ασκητές και ξένους προσκυνητές να πάρουν όχι από ένα, αλλά από πέντε και έξι ψωμιά ο καθένας, κηρύττοντας συνάμα σ’ όλους το θαύμα του Τιμίου Προδρόμου.

πηγή: «Διονυσιάτικες διηγήσεις»

......................

Διάλογος του παπα-Γρηγόρη με τον Ιωακείμ Γ΄ στην αγορά των Καρυών

[…] Ὁ παπα-Γρηγόρης πῆγε κάποτε στὸ παζάρι στὶς Καρυὲς γιὰ πωλήση τὸ ἐργόχειρό του. Τὸ ἄφησε μπροστά του, κατέβασε τὸν σκοῦφο του καὶ σκύβοντας τὸ κεφάλι ἔλεγε τὴν εὐχή. Περνοῦσε τὀτε ἀπὸ κεῖ ὁ ἐξόριστος Πατριάρχης Ἰωακεὶμ ὁ Γ´.



Εἶδε τὸν γέροντα στὸ ὑπόστεγο τοῦ Κοιμητηρίου νὰ κρατᾶ τὸ κομποσχοίνι του καὶ νὰ ἔχει προσηλωμένο τὸ βλέμμα του κάτω. Τοῦ ἔκανε ἐντύπωση καὶ ρώτησε νὰ μάθει ποιός εἶναι. Χάρηκε ποὺ ἔμαθε ὅτι ἦταν ὁ φημισμένος πνευματικὸς παπα-Γρηγόρης. Τὸν πλησίασε καὶ τοῦ εἶπε:
–Ἐσὺ πάτερ δὲν διαλαλεῖς τὸ ἐργόχειρό σου; Κοίταξε γύρω σου νὰ βρῆς κανένα πελάτη νὰ τὸ πωλήσης.
– Ὅποιος ἔχει ἀνάγκη, Παναγιώτατε, ἀπὸ τὸ ἐργόχειρό μου μπορεῖ νὰ τὸ δῆ καὶ νὰ τὸ πάρη. Δὲν χρειάζεται νὰ ψάχνω, ἀπάντησε χωρὶς νὰ κοιτάξη τὸν Πατριάρχη
– Δὲν ἦρθα, Πνευματικέ μου, νὰ σὲ πειράξω. Ἦρθα νὰ σοῦ πῶ ὅτι κάποια μέρα θὰ ἔρθω νὰ σὲ ἐπισκεφθῶ.
–Εὐχαριστῶ, ἀλλὰ μὴν κάνης τὸν κόπο, Παναγιώτατε, νὰ ἔρθης, διότι τὸ καλύβι μου εἶναι πολὺ μικρὸ καὶ χαμηλὸ καὶ δυστυχῶς δὲν χωράει Πατριάρχες.
– Ἂς εἶναι χαμηλό, Θὰ σκύψω καὶ θὰ χωρέσω.
– Ἂν ἔσκυβες, δὲν θὰ ἤσουν τώρα ἐδῶ ἐξόριστος. Θὰ ἤσουν στὴν Πόλη, στὸν θρόνο σου, ἐννοώντας τὸ ἀγέρωχο καὶ τὸ ἀσυμβίβαστο τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Πατριάρχου.
Ὁ Πατριάρχης θαύμασε γιὰ τὴν λακωνικὴ καὶ ἐπιτυχημένη ἀπάντηση τοῦ παπα-Γρηγόρη καὶ ἡ γνωριμία του μαζί του ἀπετέλεσε σταθμὸ στὴν ζωή του. Πράγματι τὸν ἐπισκέφθηκε στὴν Μικρὰ Ἁγία Ἄννα. Τὸν ἔκανε πνευματικό του καὶ πήγαινε συχνά. Ἔλεγε ὅτι ὁ παπα-Γρηγόρης εἶναι ὁ στῦλος τῆς ἀρετῆς καὶ τοῦ μοναχικοῦ βίου.[…]

(Vid) Ένα αισιόδοξο θαυμαστό μήνυμα από την Παναγία μας. Άνθισαν κρινάκια από τα ξερά κλαδιά!!!

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΟΣΣΟΒΟ
Στην επισκοπή Ράσκας και Πριζρένης(Σερβία Κόσοβο)του διωκόμενου από τους αιρετικούς επισκόπου Αρτεμίου συμβαίνει κάτι το θαυμαστό:
Στην εικόνα της Παναγίας ανθίζουν ξερά κλαδάκια!

ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ο πλανεμένος αναχωρητής

Κάποιος αναχωρητής, από αμάθεια πιο πολύ, δεν ήθελε νά παραδεχθεί πώς ο άγιος "Άρτος πού μεταλαμβάνουμε εΙναι το Σώμα του Κυρίου. Οι γέροντες της Σκήτης, όταν το έμαθαν, τον κάλεσαν και τον κατήχησαν με την ορθή διδασκαλία της 'Εκκλησίας για τα άχραντα Μυστήρια. Εκείνος όμως επέμενε στην πλάνη του. οι πατέρες τον άφησαν, αλλά προσευχήθηκαν νά τον φωτίσει ο Θεός, ώστε νά καταλάβει την αλήθεια. Μία Κυριακή ο αναχωρητής συμμετείχε στη θεία λειτουργία από το άγιο βήμα του ναού της Σκήτης.
Τη στιγμή πού ο ιερέας πήρε στα χέρια του το πρόσφορο για νά προσκομίσει, ο πλανεμένος μοναχός είδε κατάπληκτος
ένα βρέφος ξαπλωμένο πάνω στην άγία τράπεζα. Κι όταν άρχισε να διαμελίζει τον Άρτο φάνηκε άγιος άγγελος από το θυσιαστήριο κρατώντας ατό χέρι του ένα μαχαίρι.
Συγχρόνως με τον ιερέα διαμέλισε κι Αυτός το θείο Βρέφος κι έχυσε το Αίμα Του ατό άγιο Ποτήριο. Ο αναχωρητής ταράχθηκε.
Μα ύστερα από λίγο, όταν πήγε νά κοινωνήσει, συνέβη κάτι πιο φοβερό.
Είδε μέσα ατό άγιο Ποτήριο ανθρώπινη σάρκα βαμμένη στο αίμα.
Κλαίγοντας τότε ομολόγησε την πλάνη του και παρακάλεσε τον Κύριο νά σκεπάσει με τη χάρη Του τα θεία Μυστήρια, για νά τολμήσει να κοινωνήσει.
Πραγματικά, μέσα ατό άγιο Ποτήριο είδε πάλι ψωμί και κρασί, από τα όποία μετάλαβε ευχαριστώντας το Θεό.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ
( Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου Αττικής)

Το θαύμα του Τσέρνομπιλ. Η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο Τσέρνομπιλ.

Υπάρχουν θαύματα; Να μια καλή ευκαιρία για διάλογο.. Πίστη και επιστήμη. Είναι συνηθισμένο σημείο τριβής που προκαλούσε και προκαλεί έντονες συζητήσεις. Ελπίζουμε να υπάρξει έγκυρη αμφισβήτηση και όχι εικασίες του στύλ "..δεν το πιστεύω". Στο παρελθόν υπάρχουν παρόμοιες αναφορές απίστευτων θαυμάτων που συνήθως δεν ερευνώνται εξαιτίας του σύγχρονου επιστημονικού ιερατείου.


Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της μοναχής που διασώθηκε στη Χιροσίμα όταν έπεσε η ατομική βόμβα. Επίσης έχουν γίνει αρκετά πειράματα για τη δύναμη των συμβόλων. Ίσως αναφερθούμε σε αυτά σε επόμενο άρθρο.


Η μόνη ανοικτή εκκλησία στη ζώνη του Τσερνομπίλ σημειώνει το ελάχιστο επίπεδο ακτινοβολίας!



Κίεβο, 20 Απριλίου, Interfax - Κατά τη διάρκεια 25 ετών από την ημερομηνία του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το επίπεδο ακτινοβολίας στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία, τη μόνη εκκλησία που λειτουργεί στη ζώνη αποκλεισμού, ήταν αρκετά κάτω από το επίπεδο ολόκληρης της περιοχής, δηλώνουν εκκαθαριστές του δυστυχήματος του Τσερνομπίλ.
«Ακόμα και στις πιο δύσκολες ημέρες του 1986, η γύρω περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία ήταν καθαρή (από την ακτινοβολία - IF), χωρίς να χρειάζεται να αναφέρω ότι η ίδια η εκκλησία ήταν επίσης καθαρή», είπε ο πρόεδρος της Ουκρανικής Ένωσης Τσερνομπίλ, Γιούρι Ανδρέγεφ σε μια τηλεσυνδιάσκεψη Κιέβου - Μόσχας την Τετάρτη.


Τώρα η περιοχή δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται στο βασικό επίπεδο των 6 μικροραίντγκεν ανά ώρα (microroentgen/h) συγκριτικά με τα 18 στο Κίεβο.
O Andreyev είπε επίσης ότι πολλοί εκκαθαριστές της καταστροφής ήταν άθεοι.
«Αρχίσαμε να πιστεύουμε αργότερα, μετά που παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους εξελίξεις, οι οποίες μπορούν να εξηγηθούν μόνο σαν θέλημα Θεού», λέει.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, λίγα δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη στην τέταρτη (4η) μονάδα του Τσερνομπίλ ΡΡ, το σύννεφο που περιείχε σωματίδια ουρανίου άρχισε να κινείται προς την κατεύθυνση της Pripyat, μιας πόλης που βρίσκεται περίπου 1.800 μέτρα από το εργοστάσιο.
Υπήρχε ένα πεύκο στο δρόμο του (εμφανίζεται σε ένα πολύ γνωστό εικόνισμα του Σωτήρα του Τσερνομπίλ).
«Το σύννεφο σταμάτησε κοντά σ’ αυτό το πεύκο, χωρίζεται σε δύο μέρη από κάποιον άγνωστο λόγο και συνέχισε να κινείται προς την αριστερή και δεξιά πλευρά της πόλης, αντί να καλύπτει τις κατοικημένες περιοχές της (που ήταν ίσια μπροστά). Το επίπεδο ακτινοβολίας σε περιοχές μόλυνσης ήταν τέσσερα ή πέντε roentgen ανά ώρα, και η πόλη παρουσίαζε μόνο μισό χιλιοστό του ραίντγκεν (0,5 milliroentgen)», (χιλιάδες φορές λιγότερο) δήλωσε ο Αντρέγιεφ.

Το πεύκο, στο οποίο σταμάτησε το ραδιενεργό σύννεφο και χωρίστηκε, έχει τα χονδρά κλωνάρια του σε σχήμα σταυρού. Είναι γνωστό και από τη Γερμανική κατοχή της Ουκρανίας, γιατί εκεί είχαν κρεμάσει οι Γερμανοί πολλούς πατριώτες και αποτελεί μνημείο.



Η εικόνα του Σωτήρος Χριστού του Chernobyl:
Η Παναγία και ο αρχάγγελος Μιχαήλ στο πλάϊ του Χριστού.


Κάτω το δένδρο, τα θύματα στα λευκά, και οι εργαζόμενοι που με αυτοθυσία σταμάτησαν τη διαρροή. Το αστέρι που πέφτει υπενθυμίζει την αναφορά του γεγονότος στην Αποκάλυψη.
Ο γέροντας Παΐσιος (+1994) είχε πει σχετικά: «Εκεί, στην Αποκάλυψη, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενο να πέφτει από τον ουρανό, μολύνοντας, πικραίνοντας, και δηλητηριάζοντας θανάσιμα τα νερά και τις πηγές των υδάτων...

Και το όνομα του αστέρος Άψινθος! (Ουκρανικά Τσέρνομπιλ)!»...

ΘΑΥΜΑ ! ΑΙΜΑ ΑΓΙΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ !!!

Το αίμα του Αγίου Νικολάου του έν Βουνένοις ! Τον σκότωσαν οι Άβαροι μαζί με 12 άλλους Νεομάρτυρες στις + 9 Μαϊου του 720.