Η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη Μας

Καλησπέρα σε ολους απο ένα νέο μέλος.........Εγώ ήθελα να σε ρωτήσω για ποιο λόγο να συμβουλευτεις τον πνευματικό σου?εσυ θα κάνεις σχεση με αυτή την κοπέλα.Όχι ο πνευματικός σου.αν καταλήξει σε γάμο συμφωνώ να σας δώσει την ευχή του.Αλλά εσύ να αποφασίσεις οχι ο πνευματικός σου.Νομίζω έχουμε δώσει στους πνευματικούς περισσότερη αξία και εξουσία απ ότι πρέπει και στο τέλος καταλήγουν να ζημιώνονται και αυτοι οι ίδιοι...

moiraios wrote:Καλησπέρα σε ολους απο ένα νέο μέλος.........Εγώ ήθελα να σε ρωτήσω για ποιο λόγο να συμβουλευτεις τον πνευματικό σου?εσυ θα κάνεις σχεση με αυτή την κοπέλα.Όχι ο πνευματικός σου.αν καταλήξει σε γάμο συμφωνώ να σας δώσει την ευχή του.Αλλά εσύ να αποφασίσεις οχι ο πνευματικός σου.Νομίζω έχουμε δώσει στους πνευματικούς περισσότερη αξία και εξουσία απ ότι πρέπει και στο τέλος καταλήγουν να ζημιώνονται και αυτοι οι ίδιοι...

καλημέρα φίλος....καλως ήλθες...σωστός είσαι...εσύ αποφασίζεις και εσύ θα αποφασίσεις και για αυτό...τον ρωτάς μόνο αν την ξέρει (την εξομολογεί) και μπορεί να σου πει αν και πόσο ταιριάζει με σένα ή τα βιώματά σου...πάλι εφόσον γνωρίζει και εκείνη και την οικογένειά της...ειδάλλως δεν μπορεί να σου πει τι να αποφασίσεις...επειδή γίνεται συχνά το να είναι αναποφάσιστος-κοινώς κότα- ο ανήρ και να ζητά απο τον πνευματικό να του πει τι να κάνει...τώρα αν ο πνευματικός του πει...ε ..τι να πεις...θα φέρει και την ευθύνη της επιλογής ή μη...
αξία έχουν οι πνευματικοί τεράστια και την έδωσε ο Θεός σε αυτούς...όχι εμείς...απλά εμείς χάνουμε τη μπάλα και ρωτάμε οτι μας έρθει, ακόμα και πράματα που άπτονται της προσωπικής μας ελευθερίας, χωρίς να σκεφτόμαστε οτι πάνω απο όλα είναι ανθρωπος...
σε κάθε περίπτωση αν πάμε με πίστη στον Θεό οτι δια μέσω του πνευματικού θα μας πει τι θέλει Εκείνος, να είμαστε σίγουροι οτι θα πάρουμε την απάντηση που Εκείνος δίνει...είπαμε.. ο πνευματικός είναι η φωνή του Θεού στη ζωή μας.

Φίλε akerm θεωρητικά πάντοτε συμφωνούσα με τα λόγια σου ''αν πάμε με πίστη στον Θεό οτι δια μέσω του πνευματικού θα μας πει τι θέλει Εκείνος....ο πνευματικός είναι η φωνή του Θεού στη ζωή μας ''.Στην πράξη όμως διδάχτηκα οτι ο κάθε πνευματικός έχει μία ποιμαντική ανάλογα με τα βιώματά του .Δυστηχώς δεν είναι η φωνή του Θεού,είναι ανθρώπινες συμβουλές.Δεν είναι ο καθένας από αυτούς Π.Παίσιος
Αν θές να ακουσεις τη φωνή του Θεού πρέπει να χύσεις πολύ ιδρώτα και δάκρυ μπροστά στην εικόνα προσευχόμενος.Πρέπει να αγωνιστείς.Δεν θα πάς στον πνευματικο και θα πατησεις το κουμπί και θα ακούσεις τον Θεό.Καταλήγουμε στην προσωπολατρεία και στο τέλος αντί να γνωρίζουμε το Θεό μέσα από τη σχέση μας με τον πνευματικό,ξεχναμε το Θεό και απολυτοποιούμε τον πνευματικό μας

moiraios wrote:Φίλε akerm θεωρητικά πάντοτε συμφωνούσα με τα λόγια σου ''αν πάμε με πίστη στον Θεό οτι δια μέσω του πνευματικού θα μας πει τι θέλει Εκείνος....ο πνευματικός είναι η φωνή του Θεού στη ζωή μας ''.Στην πράξη όμως διδάχτηκα οτι ο κάθε πνευματικός έχει μία ποιμαντική ανάλογα με τα βιώματά του .Δυστηχώς δεν είναι η φωνή του Θεού,είναι ανθρώπινες συμβουλές.Δεν είναι ο καθένας από αυτούς Π.Παίσιος
Αν θές να ακουσεις τη φωνή του Θεού πρέπει να χύσεις πολύ ιδρώτα και δάκρυ μπροστά στην εικόνα προσευχόμενος.Πρέπει να αγωνιστείς.Δεν θα πάς στον πνευματικο και θα πατησεις το κουμπί και θα ακούσεις τον Θεό.Καταλήγουμε στην προσωπολατρεία και στο τέλος αντί να γνωρίζουμε το Θεό μέσα από τη σχέση μας με τον πνευματικό,ξεχναμε το Θεό και απολυτοποιούμε τον πνευματικό μας

με αυτή την οπτική που το βλέπεις έχεις δίκιο και συμφωνώ...απλά αν πάμε στην γεροντολατρεία επιτρέπει ο Θεός να ακούμε τη γνώμη πνευματικού και όχι του Ιδίου...αν πάμε απλά ταπεινά και ρωτήσουμε τι και πώς για κάποιο θέμα...ε θα μας πει...έχεις δίκιο οτι μπορεί να μην απαντήσει όποτε νομίζουμε...ε θα ξαναρωτήσουμε...και θα ξαναρωτήσουμε...και θα περιμένουμε...και θα μας δείξει...δε θέλει βιασύνες...
πάντως θίγεις και το θέμα της επιλογής πνευματικού...μεγάλη ιστορία...ένα θα πω μόνο απο του π.Παϊσίου τα λεγόμενα:
"Τον πνευματικό οδηγό φυσικά κανείς θα τον διαλέξει. Δεν θα εμπιστευθεί στον οποιονδήποτε την ψυχή του. Όπως για την υγεία του σώματος ψάχνει να βρει καλό γιατρό, έτσι και για την υγεία της ψυχής του θα ψάξει να βρει κάποιον καλό πνευματικό και θα πηγαίνει σ΄αυτόν , τον γιατρό της ψυχής, τακτικά."
(γ.Παϊσίου Λόγοι ΤΟΜΟΣ Γ΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ .ΜΕΡΟΣ Ε΄ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ)

Φίλε akerm μου αρέσει πολύ πως αναπτύσσεται η συζήτηση μεταξύ μας.Φυσικά σωστά τα λόγια του Παίσιου... Αυτό που πιστεύω είναι ότι υπάρχουν κάποιες σταθερές μέσα στην εκκλησία κοινές για όλους τους χριστιανούς. Εννοώ κυρίως τα μυστήρια της εκκλησίας(δλδ όλοι πρέπει να κοινωνούμε, να εξομολογούμαστε..)
καθως το να πάμε εκκλησία κλπ.Πηγαίνουμε εκκλησία ερχόμαστε σε κοινωνία προσώπων στεκόμαστε ολοι μαζί προσευχόμαστε στο Θεό πατέρα μας.

Όμως έχουμε εκτως από αυτη την κοινή σχέση με το Θεό , και μία προσωπική σχέση.Όταν προσευχόμαστε μόνοι μας .Το πώς θα βρείς το Θεό αυτό είναι καθαρά προσωπικό σου ζήτημα.Εσύ θα αγώνιστεις και θα βρείς τις κλίσεις και τα τάλαντα/χαρίσματα που σου χάρισε ο Θεος .Έτσι βλέπουμε οτι υπάρχει μία ελευθερία η οποία δεν κάνει τους χριστιανους κοπάδι/μάζα αλλά τους χαρίζει προσωπικότητα.Νομίζω ότι μπορείς να επιλέξεις το μοντέλο της πνευματικής καθοδήγησης απο πνευματικό η να επιλέξεις μόνος σου την πορεία της ζωής σου με οδηγο την Αγία Γραφή(άσχετα αν είναι επικύνδυνο).Ο Θεός και τους 2 τους σώζει

Πάντως θα ήθελα αν φυσικά το θες κι εσύ να ανοίξουμε ένα topic με θέμα της επιλογής πνευματικού

moiraios wrote:Φίλε akerm μου αρέσει πολύ πως αναπτύσσεται η συζήτηση μεταξύ μας.Φυσικά σωστά τα λόγια του Παίσιου... Αυτό που πιστεύω είναι ότι υπάρχουν κάποιες σταθερές μέσα στην εκκλησία κοινές για όλους τους χριστιανούς. Εννοώ κυρίως τα μυστήρια της εκκλησίας(δλδ όλοι πρέπει να κοινωνούμε, να εξομολογούμαστε..)
καθως το να πάμε εκκλησία κλπ.Πηγαίνουμε εκκλησία ερχόμαστε σε κοινωνία προσώπων στεκόμαστε ολοι μαζί προσευχόμαστε στο Θεό πατέρα μας.

Όμως έχουμε εκτως από αυτη την κοινή σχέση με το Θεό , και μία προσωπική σχέση.Όταν προσευχόμαστε μόνοι μας .Το πώς θα βρείς το Θεό αυτό είναι καθαρά προσωπικό σου ζήτημα.Εσύ θα αγώνιστεις και θα βρείς τις κλίσεις και τα τάλαντα/χαρίσματα που σου χάρισε ο Θεος .Έτσι βλέπουμε οτι υπάρχει μία ελευθερία η οποία δεν κάνει τους χριστιανους κοπάδι/μάζα αλλά τους χαρίζει προσωπικότητα.Νομίζω ότι μπορείς να επιλέξεις το μοντέλο της πνευματικής καθοδήγησης απο πνευματικό η να επιλέξεις μόνος σου την πορεία της ζωής σου με οδηγο την Αγία Γραφή(άσχετα αν είναι επικύνδυνο).Ο Θεός και τους 2 τους σώζει

...δεν ξέρω αν και τους 2 τους σώζει ο Θεός...Δικό Του θέμα...ξέρω όμως αυτά που οι Πατέρες μας, μας άφησαν παρακαταθήκη...πάλι ο γ.Παΐσιος είπε:

"- Γέροντα, όταν αντιμετωπίζω ένα θέμα καί προσεύχωμαι γι' αυτό, πώς θά καταλάβω ποιό είναι τό θέλημα του Θεοϋ;
- Τό θέλημα του Θεού δέν βρίσκεται έτσι. Καλύτερα νά ρωτάς γιά ένα πρόβλημα σου. Νά μή ζητάς πληροφορία άπό τον Θεό, εφόσον μπορείς νά συμβουλευθής κάποιον άνθρωπο, γιατί μπορεί νά πλανηθής. Κάποιος πήγαινε σέ μιά έκκλησία στεκόταν μπροστά στο εικονοστάσι καί έλεγε: «Παναγία μου, νά πάρω τά χρήματα άπό τό κουτί;». Τού έλεγε ό λογισμός: «Πάρ' τα». «Ναί, θά τά πάρω», έλεγε καί έπαιρνε τά χρήματα. Μιά-δυό-τρείς φορές, ένας επίτροπος προβληματίσθηκε. «Τί γίνεται; λέει. Κάποιος πρέπει νά παίρνη τά χρήματα» καί πήγε νά παρακολούθηση. Τί νά δή; Σέ λίγο ήρθε αυτός καί επανέλαβε τά ϊδια: «Παναγία μου, νά πάρω τά χρήματα άπό τό κουτί;... Ναί, θά τά πάρω», είπε, οπότε τόν έπιασε ό επίτροπος.
Πάντοτε, όταν ήπάρχη άνθρωπος πνευματικός, τόν όποιο μπορείς νά ρωτήσης, πρέπει νά ρωτήσης. Όταν δέν ύπάρχη άνθρωπος νά ρωτήσης - λ.χ. βρίσκεσαι στήν έρημο -, άλλα ύπάρχη μέσα σου ή δίψα της υπακοής, τότε ό Καλός Θεός γίνεται ό Ίδιος Γέροντας καί σέ φωτίζει καί σέ πληροφορεί. Δέν μπορείς, άς υποθέσουμε, νά βρής κάποιον, γιά νά σοϋ έξηγήση ένα χωρίο άπό τήν Άγια Γραφή; Τότε σέ φωτίζει ό Θεός καί τό καταλαβαίνεις.
- Γέροντα, πώς θά καταλάβη κανείς, άν κάτι πού συμβαίνει στον αγώνα του είναι άπό τόν πειρασμό ή άπό δική του απροσεξία;
- Θά πάη νά ρωτήση.
- Δηλαδή μόνος του δέν μπορεί νά τό καταλάβη;
- Καί νά καταλαβαίνη κάτι, δέν μπορεί νά είναι σίγουρος. Έδώ καί ένας πού έχει εμπειρία, πάει καί ρωτάει κάποιον άλλον. Έγώ γιά ένα ατομικό μου θέμα πάντοτε θά ρωτήσω. Τήν δική μου λύση, καί σοφώτερη νά είναι, τήν θεωρώ τήν μεγαλύτερη βλακεία, όταν πρόκειται γιά προσωπικό μου θέμα. Ούτε πάω σέ κάποιον πού ξέρει τί μέ αναπαύει, άλλά σέ κάποιον πού δέν ξέρει. Βλέπεις, καί ένας γιατρός, γιά νά είναι σίγουρος ότι έκανε καλή διάγνωση σέ μιά δύσκολη περίπτωση, συμβουλεύεται καί άλλον γιατρό, πόσο μάλλον ένας φοιτητής! Όσο πνευματικός άνθρωπος κι άν είναι κανείς, καί όσο καλή τακτοποίηση κι άν κάνη μόνος του στά θέματα του, δέν μπορεί νά άναπαυθή, γιατί ό Θεός θέλει ό άνθρωπος νά βοηθιέται άπό τόν άνθρωπο καί νά διορθώνεται διά του άνθρωπου. Τά οικονομάει έτσι ό Καλός Θεός, γιά νά ταπεινώνεται ό άνθρωπος. Πρέπει νά εκθέτη κανείς τούς λογισμούς του καί τις καταστάσεις πού περνάει στον πνευματικό του, νά τόν συμ¬βουλεύεται καί νά μήν άποφασίζη μόνος του γιά τά δύσκολα θέματα ούτε νά άντιμετωπίζη μόνος του τις δυσκολίες πού συναντάει στον αγώνα του, κάνοντας πρόβες στον εαυτό του, γιατί ό πειρασμός θά τον μπερδέψη καί θά του δημιουργήση προβλήματα. Μερικοί φθάνουν στό σημείο νά βάζουν μόνοι τους κανόνα στον εαυτό τους. Είναι πολύ επικίνδυνα αυτά τά πράγματα.
Όποιος δέν έχει πνευματικό, γιά νά τόν συμβουλεύεται στην πνευματική του πορεία, μπερδεύεται, κουράζεται, καθυστερεί καί δύσκολα θά φθάση στόν προορισμό του. Άν δίνη μόνος του λύση στα προβλήματα του, όσο σοφός καί άν είναι, επειδή κινείται μέ αυτοπεποίθηση καί υπερηφάνεια, μένει σκοτισμένος. Ένώ, όποιος ταπεινώνεται καί πηγαίνει μέ εμπιστοσύνη καί αυταπάρνηση στόν πνευματικό καί ζητα τήν γνώμη του, βοηθιέται. Γιατί τότε ό Θεός οπωσδήποτε φωτίζει τόν πνευματικό καί τού δίνει τήν σωστή απάντηση. Νά, όταν έρχεται κάποιος μέ ευλάβεια, μέ τόν λογισμό πώς είμαι άγιος, ένώ έγώ είμαι τενεκές, έχω προσέξει ότι νιώθω μέσα μου μιά αλλοίωση καί αυτά πού τού λέω δέν είναι δικά μου. Άπό αυτό καταλαβαίνω ξεκάθαρα ότι ό άνθρωπος αυτός έχει έρθει μέ ευλάβεια, καί ό Θεός, γιά νά μήν τόν άδικήση, δίνει σ' εμένα αυτήν τήν καλή κατάσταση. Σέ τέτοιες περιπτώσεις, άν πρόκειται γιά ένα σοβαρό θέμα, ό Θεός σέ πληροφορεί και μπορείς να του πής θά συμβεί, πότε θα συμβεί και πως θα το αντιμετωπίση."

http://www.youtube.com/watch?v=YVzE3hTt ... re=related

ο Πατέρας Λουδοβίκος εξηγεί πολυ όμορφα ειδικά στα πρώτα λεπτα περι υπακοής... Όταν ένας πνευματικός χτυπά το φυσικό θέλημα του ανθρώπου ειναι αρκετά επικύνδυνο και μπορεί να συνθλίψει τον άνθρωπο,και κατα κάποιο τρόπο καταργεί την ελευθερία του...Παρακάτω λέει οτι βγαίνω από το δικό μου φυσικό θέλημα για χάριν ενός άλλου ανθρώπου(του πνευματικού μου) ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ ΟΠΟΣΔΗΠΟΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ αλλα γιατί εγώ έχω ανάγκη να βγω από τη φιλαυτία μου.Με αυτο τον τρόπο μαθαίνω να θέλω ότι θέλω όχι μονο για χάρη μου,αλλά για χάρη και των άλλων...

...εντάξει τι να συγκρίνεις τώρα...ας είναι...
απλά πράματα ...στον παράδεισο ένα απο τα πράματα που παραβήκαμε ήταν η υπακοή...δια αυτής θα επιστρέψουμε... την ακολουθούμε; οκ...δεν την ακολουθούμε;...ας ξεχάσουμε την Βασιλεία των Ουρανών...υπακοή στο θέλημα του Θεού, υπακοή τον πνευματικό (αρκεί να είναι όπως πρέπει και όχι όπως θέλουμε εμείς να είναι), υπακοή στη σύζυγο, στους άλλους ..και...και...και...

το θέμα άνοιξε με δική σου προτροπή για την επιλογή Πνευματικού...δεν σε βλέπω "ζεστό" όμως...

Βρε akerm ανοιξε με δική μου προτροπη αλλά σκοπός είναι να ωφεληθούν όλοι...Δεν θέλω να μονολογώ ,ούτε είμαι ειδίκος και αλάνθαστος στο θέμα.Μέσα από τη συζήτηση και την αλληλεπίδραση των διαφόρων απόψεων να βγει ένα συμπερασμα.

Αυτό που ρωτάω λοιπόν ειναι το εξής : Ποιά ειναι τα κριτίρια που πρέπει να πληρεί ένας πνευματικός και ποία τα όρια του?Εσείς καλύπτεστε απο τον πνευματικό σας?Υπάρχουν διάφορα περιστατικά που σας βοήθησαν ή σας εβλαψάν και με βάση αυτά τι συμπέρασμα βγάζετε για τους πνευματικούς?