ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ---ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΖΩΗ

[marjory]

Παγκόσμια πατέντα για φθηνή ενέργεια, σε ελληνικά χέρια. Επένδυση μαμούθ στη Θράκη απο την Defcalion Green Technologies.

Οι κυνηγοί της ψυχρής σύντηξης... στην Ελλάδα

Σ' ένα «μαγικό κουτί», υδρογόνο και νικέλιο συντήκονται ψυχρά και τίκτουν - λέει - χαλκό και ανεξήγητα πολλή θερμική ενέργεια. Είναι το θαύμα που περιμέναμε, ή κάτι μεταξύ αυταπάτης και απάτης;



http://www.hellasontheweb.org/2010-04-0 ... 5-21-59-38
http://www.e-aftodioikisi.gr/default.aspx?pageid=4431


Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα είδηση... Για να δούμε...

[Mannlicher-Schönauer]

"Θα τελειώσει ποτέ ο χρόνος;" Από τις βουτιές σε μαύρες τρύπες έως τα άπειρα "τώρα" (άρθρο)



Άλλοτε τρέχει, άλλοτε κυλά και μερικές φορές σταματά. Τον μετράμε, τον χάνουμε και συχνά θα θέλαμε να είχαμε περισσότερο. Ο χρόνος μοιάζει κάτι τόσο φυσικό, ώστε συνήθως ξεχνάμε πόσο παράξενη είναι αυτή η έννοια. Οσο πιο πολλά μας αποκαλύπτονται από την επιστήμη γι’ αυτόν, τόσο πιο αλλόκοτος μάς φαίνεται. Πώς ξεκίνησε; Γιατί κυλάει μόνο προς μία κατεύθυνση; Είναι πραγματικός ή αποκύημα της φαντασίας μας; Μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο; Πώς τον αντιλαμβάνεται το σώμα και το μυαλό μας; Πώς τον μετρούν τα κράτη της Γης και οι επιστήμονες; Και μήπως κάποτε μας τελειώσει πραγματικά;


Aκολούθως αναδημοσιεύουμε ένα από τα άρθρα του ειδικού αφιερώματος στον χρόνο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, σε μετάφραση από το περιοδικό New Scientist:



ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ;
Tου Stephen Battersby


Θα τελειώσει ποτέ ο χρόνος; Η προοπτική είναι ανησυχητική, πιο τρομακτική ακόμη και από το τέλος του Σύμπαντός μας, επειδή στα περισσότερα από τα συνηθισμένα σενάρια κοσμικής καταστροφής απομένει πάντα η καθησυχαστική πιθανότητα ότι ένα νέο Σύμπαν θα μπορούσε να αναδυθεί από τις στάχτες του παλαιού.
Αν όμως ο ίδιος ο χρόνος μπορεί να τελειώσει, τότε οπωσδήποτε δεν έχουμε έξοδο διαφυγής. Δεν θα υπάρχει χρόνος για να ξεκινήσει τίποτε καινούργιο. Τετέλεσται.


Βουτιά σε μαύρη τρύπα

Τα τελευταία χρόνια οι κοσμολόγοι προσπαθούν να σκεφθούν αυτή την τελική αυλαία. Ισως να μην αποτελεί ένα τόσο αποτρόπαιο ενδεχόμενο γι’ αυτούς, εφόσον έχουν συνηθίσει στα πολλά τέλη του χρόνου που προέρχονται από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Αυτή η θεωρία για τη βαρύτητα υποστηρίζει ότι όταν ένα άστρο καταρρέει μετατρεπόμενο σε μαύρη τρύπα, η ύλη του συνθλίβεται σε ένα μοναδικό σημείο άπειρης πυκνότητας το οποίο ονομάζεται ιδιομορφία ή ανωμαλία, μια τελεία όπου όλες οι ποσότητες γίνονται άπειρες και ο χρόνος τελειώνει.

Θα μπορούσατε να διαπιστώσετε πώς είναι κάτι τέτοιο, κατευθυνόμενοι προς την πλησιέστερη μαύρη τρύπα και πηδώντας μέσα σε αυτήν, κάτι το οποίο ίσως όλοι, απολαύσουμε αν το Σύμπαν τελειώσει σε μια Μεγάλη Σύνθλιψη και όλα καταρρεύσουν σε μια κοσμική ανωμαλία.

Η γενική σχετικότητα ωστόσο μάλλον δεν είναι μια ακριβής θεωρία και οι φυσικοί υποπτεύονται ότι τα άψογα διαγραμμένα σημεία των ανωμαλιών της θα «μουντζουρωθούν» ελαφρώς από τις επιδράσεις της Κβαντομηχανικής. Αν αυτό ισχύει, όταν ο χωροχρόνος περάσει μέσα από τον «στύφτη» μιας μαύρης τρύπας ή μιας μεγάλης σύνθλιψης, ίσως να έχει αρκετό χώρο ώστε να επιζήσει και να ξαναβγεί από την άλλη πλευρά.



Ο «πληγωμένος» χρόνος

Εχοντας γλιτώσει από έναν βίαιο θάνατο, ο χρόνος ίσως απλώς οδηγηθεί σε μια στάση. Ενα από τα ξεχωριστά πράγματα στον χρόνο είναι ότι «δείχνει» μόνο προς μία πλευρά, κινείται από το παρελθόν προς το μέλλον. Αυτή η ιδιότητα της κατεύθυνσης απορρέει από το γεγονός ότι το γνωστό Σύμπαν ήταν κάποτε υπέρπυκνο. Οταν όλα ήταν μαζεμένα, συγκεντρωμένα σε ένα σημείο, βρισκόταν σε μια κατάσταση εξαιρετικής τάξης, όταν όμως ο χώρος επεκτάθηκε, τότε όλα αφέθηκαν ελεύθερα για να γίνουν περισσότερο άτακτα.

Υστερα από αμέτρητα δισεκατομμύρια χρόνια, όταν όλα τα άστρα θα σβήσουν και ακόμη και οι μαύρες τρύπες θα εξατμιστούν, όλη η ύλη στο Σύμπαν μας ίσως να κατανεμηθεί ομοιόμορφα. Ολα θα γίνουν όσο άτακτα μπορείτε να φανταστείτε. Τότε δεν θα υπάρχει κατεύθυνση για τον χρόνο ούτε και θα συμβαίνουν πολλά πράγματα.

Σε υποατομική κλίμακα ωστόσο τα σωματίδια θα εξακολουθήσουν να συγκρούονται μεταξύ τους και κάποτε αυτές οι τυχαίες συγκρούσεις θα οδηγήσουν σε κάτι πιο ενδιαφέρον. Στατιστικά σπάνια εύνοια της τύχης θα μπορούσε να παραγάγει ένα διεπόμενο από τάξη αντικείμενο – ας πούμε ένα ποτήρι μπίρα ή έναν έκπληκτο λεμούριο – το οποίο για ένα σύντομο διάστημα θα υποστεί ξανά τις συνέπειες του χρόνου. Σε αυτή την εικόνα λοιπόν ο χρόνος είναι βαριά άρρωστος αλλά δεν έχει πεθάνει εντελώς.



Ο οδοστρωτήρας Πολυσύμπαν

Ο πραγματικός θάνατος του χρόνου ίσως να κηρυχθεί από το Πολυσύμπαν. Πολλά μοντέλα του κόσμου περιλαμβάνουν ένα είδος επέκτασης που αποκαλείται αιώνιος πληθωρισμός. Κατά την επέκταση αυτή νέα σύμπαντα δημιουργούνται διαρκώς, με διαφορετικές ιδιότητες. Οι κοσμολόγοι θέλουν να αποκτήσουν μια ιδέα για το εύρος των πιθανοτήτων της – πόσα από αυτά τα σύμπαντα έχουν άστρα, πόσα έχουν ύλη, τι ποσοστό είναι φιλόξενο για τη ζωή –, έχουν όμως σκαλώσει. Σε ένα απείρως πολλαπλασιαζόμενο Σύμπαν υπάρχει άπειρος αριθμός εκδοχών των πάντων και είναι αδύνατον να υπολογίσει κανείς πιθανότητες.

Για να ξεπεράσουν αυτόν τον σκόπελο ορισμένοι κοσμολόγοι κάνουν σαν το μεγαλύτερο μέρος του Πολυσύμπαντος να μην υπάρχει. Επιβάλλοντας ένα αυθαίρετο «κόψιμο» στον χώρο και στον χρόνο μπορούν να υπολογίσουν πιθανότητες για το δικό μας, τοπικό κομμάτι του Πολυσύμπαντος. Αυτό φαίνεται να λειτουργεί. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούν αυτό το τέχνασμα για να προβλέψουν μια αξία για την κοσμολογική σταθερά – την απωθητική δύναμη που ενισχύει την επέκταση του Σύμπαντος –, το οποίο ταιριάζει με αυτό που προβλέπουν οι αστρονόμοι.

Αν και αυτά ακούγονται ως ευχάριστα νέα για τους κοσμολόγους και τους υπολογισμούς τους, είναι δυσάρεστα για τον χρόνο. Ο Ραφαέλ Μπούσο, θεωρητικός του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, έχει επισημάνει ότι αυτές οι πιθανότητες μπορούν να ισχύουν μόνο αν το Πολυσύμπαν έχει πεπερασμένο χρόνο. Αν το «κομμένο» Πολυσύμπαν αντανακλά την πραγματικότητα, ο κ. Μπούσο υπολογίζει ότι ο χρόνος έχει μάλλον ακόμη μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ζωής. «Ακούγεται ως τρελή πρόταση, στη Φυσική όμως θα πρέπει να αποφεύγει κανείς να αποκλείει πράγματα μόνο και μόνο επειδή φαίνονται τρελά» λέει.

Ο χρόνος έχει ωστόσο το δικαίωμα να ζητήσει μια δεύτερη γνώμη με την ελπίδα ότι θα του δώσουν καλύτερη διάγνωση. Ο Αλαν Γκαθ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και ο Βιτάλι Βαντσούριν του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια υποστηρίζουν ότι μπορούν να υπολογίσουν πιθανότητες στο Πολυσύμπαν χωρίς να χρειάζεται να αποκεφαλίσουν τον χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, δεν αποκλείουν αυτό το ενδεχόμενο.



Ο χρόνος ως... χρυσός


Αν ένα τέτοιο απόλυτο τέλος είναι πιθανό, με τι θα μοιάζει; Ο Ιγκόρ Σμολιάνινοφ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ στο Κόλετζ Παρκ έχει κάνει ένα πείραμα για να το διαπιστώσει. Ως υποκατάστατο του Σύμπαντος χρησιμοποίησε ένα υλικό φτιαγμένο από λωρίδες πλαστικού τοποθετημένες μέσα σε ένα φιλμ από χρυσό το οποίο διαθλά το φως με έναν ιδιόμορφο τρόπο. Σε αυτό το μεταϋλικό ο ένας άξονας δρα όπως ο χρόνος έλκοντας τις ακτίνες του φωτός αναπόφευκτα προς τα μέσα – μια κίνηση μαθηματικά ταυτόσημη με την κίνηση του φωτός στον χωροχρόνο.

Ο κ. Σμολιάνινοφ ένωσε μερικά κομμάτια αυτού του μεταϋλικού σε ένα κομμάτι απλού υλικού στο οποίο το φως μπορεί να κινηθεί ελεύθερα προς κάθε κατεύθυνση, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν υπάρχει άξονας του χρόνου. Ανακάλυψε ότι στα όρια μεταξύ των δύο «κόσμων», εκεί όπου «ο χρόνος τελειώνει», το φως συσσωρεύεται για να δημιουργήσει ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο. Η θεωρία προβλέπει ότι χωρίς ενεργειακές απώλειες στο υλικό το ηλεκτρικό πεδίο μπορεί να αυξάνεται επ’ άπειρον.

«Το φυσικό κενό μας μάλλον συμπεριφέρεται σαν μεταϋλικό, οπότε τα πειράματά μας προφανώς έχουν νόημα» λέει. Αν η αναλογία ισχύει, τότε στο πραγματικό Διάστημα όλα τα ενεργειακά πεδία θα ενισχύονταν σε τεράστιες τιμές αυξάνοντας τη θερμοκρασία και γεμίζοντας το τελευταίο δευτερόλεπτο ύπαρξης με μια κόλαση αντιδράσεων σωματιδίων. Αν νομίζετε ότι όλα πάνε κατά διαβόλου, μάλλον έχετε δίκιο.

«Η πρόβλεψη είναι δύσκολη» έχει πει ο φυσικός Νιλς Μπορ «ιδιαίτερα όταν αφορά το μέλλον». Δεν θα πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι δεν υπάρχει τελευταία λέξη για το τέλος του χρόνου.




Η Πλατωνία με τα άπειρα «τώρα»

Μια πιο γαλήνια άποψη του τέλους έρχεται από τον Τζούλιαν Μπάρμπουρ, φιλόσοφο ο οποίος έχει συνεργαστεί με κοσμολόγους στην ανάπτυξη μιας ιδιαίτερης εικόνας της πραγματικότητας την οποία ονομάζει Πλατωνία. Στην Πλατωνία υπάρχουν όλες οι πιθανές δομές ύλης. Δεν υπάρχει πέρασμα του χρόνου, απλώς ένα σύνολο μη συνδεδεμένων στιγμών ή «τώρα». Εχουμε την αυταπάτη του χρόνου επειδή πολλά από αυτά τα τώρα είναι κατανεμημένα σαν να έχουν εξελιχθεί μέσα από τον χρόνο.

Ο κ. Μπάρμπουρ πιστεύει ότι οι πιθανότητες στην Πλατωνία θα πρέπει να είναι άπειρες και έτσι η καθησυχαστική ψευδαίσθηση του χρόνου θα πρέπει να είναι και αυτή άπειρη.

ΑN O XΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ...


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

[Voreios]

Το Τίμιο Ξύλο κάνει το γύρο του κόσμου 16 φορές την ημέρα από τον Διαστημικό Σταθμό ISS!
Το Τίμιο Ξύλο κάνει το γύρο του κόσμου 16 φορές την ημέρα από τον Διαστημικό Σταθμό ISS! Συγκίνηση και κοσμοσυρροή για τους Ρώσους Αστροναύτες σε Αθήνα – Θεσ/νίκη.
Εντύπωση προκάλεσε η πληροφορία ότι Ρώσοι αστροναύτες μεταφέρουν μαζί τους εικονίσματα και λείψανα αγίων και μάλιστα ένας εξ’αυτών μετέφερε με την ευλογία του Πατριάρχη Ρωσίας Σταυρό με τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου και παραμένει στον διαστημικό σταθμό ως σημείο νίκης και προστασίας του Εσταυρωμένου για τους αστροναύτες και για τον πλανήτη μας, πάνω από τον οποίο περνά 16 φορές την ημέρα !

[Ομολογητής]

Ρῶσοι ἐπιστήμονες: Τὴν ἥμερα τῶν Θεοφανείων ὅλα τὰ νερὰ βελτιώνονται
Η ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ!

[Voreios]

Η "ΝΕΚΡΟΨΙΑ" ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΜΕ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Ο Φίλιππος Κουτσάφτης είναι ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών και ίσως ο πιο διάσημος ιατροδικαστής των τελευταίων δεκαετιών. Περιγράφει βήμα βήμα τις επιπτώσεις των Παθών (με έξι ανακρίσεις και τέσσερις βασανισμούς) και εξηγεί πώς προήλθε ο θάνατος του Χριστού στον Σταυρό.
Εχει κληθεί να μελετήσει και να αποφανθεί για τα μεγαλύτερα σύγχρονα εγκλήματα και οι εκθέσεις του προσέφεραν πολύτιμα στοιχεία στις Αρχές. Αυτή τη φορά όμως εκλήθη να κάνει μια διαφορετική «νεκροψία» και «έκθεση» για το μαρτύριο και τον θάνατο του Ιησού.
Ο κ. Κουτσάφτης έχει κάνει μια βαθιά μελέτη (συστηματικά εδώ και καιρό) για το θέμα, εξετάζοντας όλες τις πηγές και αναλύοντας τα Πάθη και τον θάνατο του Ιησού με επιστημονικό τρόπο
Σήμερα αναλύει τα αίτια θανάτου του Ιησού, την επίπτωση κάθε βασανιστηρίου αλλά και την ψυχοσωματική κατάσταση του Χριστού. Τέλος, απαντά γιατί καταρρίπτονται όλες οι θεωρίες που αμφισβητούν ότι ο Χριστός πέθανε πάνω στον Σταυρό, με τελικό σκοπό να αμφισβητηθεί η Ανάστασή Του.

Κύριε Κουτσάφτη, τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας από τις Γραφές, την παράδοση της Εκκλησίας και τις ιστορικές πηγές μάς δίνουν μια πλήρη εικόνα για τα μαρτύρια του Χριστού;
Βεβαιότατα. Ξέρουμε πάρα πολλά στοιχεία και θα έλεγε κανείς ότι μπορούμε να βγάλουμε ένα πόρισμα. Ελπίζω να μην ακούγεται ασεβές αυτό το τόλμημα σε ορισμένους, γιατί τόλμημα είναι. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το θείο πάθος είναι εκούσιο. Ο Κύριος με τη δική Του θέληση δέχτηκε τα πάντα, γι' αυτό ακόμα και την ώρα που τα καρφιά έσκιζαν τις σάρκες του και τρυπούσαν τα οστά Του αυτός προσευχόταν για τους σταυρωτές Του, πράγμα πρωτοφανές.

Ποια ήταν λοιπόν η επίπτωση των Παθών;
Αυτό που πρέπει όλοι να γνωρίζουν είναι ότι τα Πάθη είναι ψυχοσωματικά. Ο Χριστός, όταν φεύγει από τον Μυστικό Δείπνο και πορεύεται για να προσευχηθεί, αφήνοντας λίγο πιο μακριά τους τρεις μαθητές (Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη), εμφανίζεται με βάση τις Γραφές εκστατικός σαν κάτι δυσάρεστο να περιμένει. Στο τέλος (ενώ οι μαθητές δεν έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει) ο Ιησούς προσεύχεται για τρίτη φορά και τρέχει από το μέτωπό του ιδρώτας και αίμα. Αυτό το σημείο της διήγησης περί «αιματηρού ιδρώτα» αμφισβητήθηκε πολύ έντονα για αιώνες. Ο Ευαγγελιστής όμως γράφει κάτι που ήταν αδιανόητο και πρωτοφανές χωρίς να τον νοιάζει αν θα τον αμφισβητήσουν ή αν θα πουν ότι γράφει φανταστικά πράγματα. Πράγματι, λοιπόν, το Ευαγγέλιο 2000 χρόνια μετά δικαιώθηκε, καθώς η Ιατρική πρόσφατα αποφάνθηκε ότι υπάρχει ένα σπάνιο συνοδό σύμπτωμα του οργανισμού με αυτά τα χαρακτηριστικά όταν κάποιος βρεθεί σε μεγάλη ψυχοσωματική ένταση. Ξέρουμε πλέον από τη σύγχρονη επιστήμη ότι οι ιδρωτοποιοί αδένες είναι διάσπαρτοι στο σώμα, αλλά οι πολυπληθέστεροι βρίσκονται στις παλάμες, στα πέλματα, στον αυχένα, στις παρειές και στο μέτωπο. Οταν ο άνθρωπος βρεθεί σε μεγάλη ένταση, είναι δυνατόν να γίνει αυτόματη ρήξη μεγάλου αριθμού τριχοειδών αγγείων στο πίραμα ;;; των αδένων. Το αίμα που απελευθερώνεται αναμειγνύεται με τον ιδρώτα, τον βάφει κόκκινο και στη συνέχεια το παραχθέν μείγμα αναβλύζει στο δέρμα. Δηλαδή ο Ευαγγελιστής Λουκάς έγραψε την αλήθεια. Καταλαβαίνει, όμως, κανείς σε πόσο μεγάλο βαθμό έντασης βρισκόταν ο Ιησούς πριν ακόμα από τη σύλληψή Του. Την άλλη μέρα ήξερε ότι θα αναλάβει την ανθρώπινη αμαρτία ως αντικαταστάτης του πεσόντος ανθρώπου και θα αντιμετωπίσει πάνω στον Σταυρό τη θεία δικαιοσύνη. Δεν ήθελε να χάσει το βλέμμα του πατέρα Του που ήταν στραμμένο πάνω Του. Δεν ήταν η αγωνία Του ούτε για τη μαστίγωση ούτε για τα καρφιά.

Τα μαρτύρια πριν από τη Σταύρωση ποια ήταν και ποια επίπτωση είχαν;
Μετά τη σύλληψη ο Ιησούς πέρασε από έξι εξαντλητικές και κακόπιστες ανακρίσεις. Από τον Αννα, τον Καϊάφα, το Συνέδριο, τον Πιλάτο, τον Ηρώδη και ξανά από τον Πιλάτο. Στα μεσοδιαστήματα κακοποιήθηκε με τέσσερις πολύωρους και βάρβαρους βασανισμούς. Μεταξύ των ανακρίσεων και των βασανισμών σύρθηκε αλυσοδεμένος και δερόμενος έξι φορές. Η απόσταση που διήνυσε με τις αλυσίδες ήταν περίπου έξι χιλιόμετρα. Και όλα αυτά νηστικός, διψασμένος και άυπνος.

Οι πιέσεις τι ρόλο έπαιξαν;
Του ασκήθηκε έντονη ψυχοσωματική βια, τον έγδυσαν τρεις φορές, τον έντυσαν άλλες τόσες, τον μαστίγωσαν, του φόρεσαν το ακάνθινο στεφάνι και του φόρτωσαν τον βαρύ Σταυρό. Στις ανακρίσεις τον διέσυραν και τον εξευτέλισαν. Ηθελαν με κάθε τρόπο να τον κάνουν να λυγίσει.

Μεταξύ άλλων, μαστιγώθηκε.
Ναι. Η μαστίγωση γινόταν με φραγγέλιο, που είχε λουριά με απολήξεις σφαιρίδια και άκρες από κόκαλα. Κάθε φορά που έπεφτε στο σώμα το μαστίγιο αυτά τα αντικείμενα έμπαιναν μέσα στις σάρκες και όταν το τραβούσε ο βασανιστής για να ξαναχτυπήσει έσκιζαν το δέρμα. Οι πληγές που προκάλεσαν ήταν φοβερές σε όλη την οπίσθια επιφάνεια και την πλάγια κοιλιακή και θωρακική χώρα, που πρέπει να ήταν καταματωμένη. Πρέπει να έχασε πολύ μεγάλη ποσότητα αίματος ο Χριστός μόνο από αυτό.


Ως προς τον Σταυρό που κουβάλησε;
Οταν ο Κύριος φορτώθηκε τον Σταυρό έπρεπε να κουβαλήσει ένα ξύλο που δεν ήταν πλανισμένο (όπως το βλέπουμε στις αγιογραφίες). Ηταν δυο κορμοί γεμάτοι σκληρό φλοιό και ρόζους και καταλαβαίνετε τι έγινε όταν πέταξαν πάνω στην πλάτη του το οριζόντιο τμήμα. Την ήδη καταματωμένη πλάτη από τη μαστίγωση. Αυτός ο βαρύς κορμός μπήκε μέσα στις πληγές προκαλώντας αφόρητο πόνο.
Στη συνέχεια ο Ιησούς κυριολεκτικά σέρνει τα βήματά Του και υποφέρει. Πλέον δεν έχει ανάσες και αρκετό οξυγόνο. Το αίμα Του λιγοστεύει και κάποια στιγμή λυγίζουν τα γόνατά Του και είναι αδύνατον να προχωρήσει.

Περιγράφετε μια κατάσταση που σχεδόν δεν αντέχεται με βάση τα ανθρώπινα μέτρα.
Ναι. Πιστεύω αν δεν ήταν ο συγκεκριμένος εκεί θα είχε πεθάνει. Κανονικά, με βάση τη λογική, εκεί (στην πορεία προς τον Γολγοθά) θα έπρεπε να είναι το τέλος.

Ωστόσο, ο Χριστός φτάνει τελικά μέχρι τη Σταύρωση. Εκεί τι ακριβώς γίνεται;
Εκεί οι σταυρωτές ξαπλώνουν τον Ιησού πάνω στον Σταυρό και του καρφώνουν τα χέρια και τα πόδια. Για το ακριβές σημείο του καρφώματος υπάρχουν δύο εκδοχές: το εσωτερικό της παλάμης, που φαίνεται και σε πολλές εικόνες, ή το κέντρο της έσω επιφανείας των καρπών. Η πρώτη εκδοχή είναι για μένα η πιο προσιτή. Η παλάμη έχει μικρό πάχος, μεγάλη επιφάνεια και λόγω των τενόντων και των περιτονιών δεν σκίζεται το δέρμα. Υπάρχουν και τα μετακάρπια οστά, που μπορούν να συγκρατήσουν το βάρος.
Αν, πάντως, το καρφί μπήκε ανάμεσα στα δύο κόκαλα, κερκίδα και ωλένη, έχουμε τραγικό πόνο γιατί τραυματίστηκε το μέσο νεύρο. Σκεφτείτε ότι αν ακουμπήσουμε ελάχιστα το νεύρο του αγκώνα νιώθουμε έντονο πόνο. Φανταστείτε να περάσει καρφί από αυτό το νεύρο. Ως προς το κάρφωμα των ποδιών οι δύο εκδοχές είναι ότι σταύρωναν τα πόδια και το καρφί περνούσε από το ένα πόδι στο άλλο ή ότι καρφώθηκαν παράλληλα. Ευρήματα του 1968 σε τάφους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ μάς δείχνουν ότι υπήρχαν και άλλοι που σταυρώθηκαν στα πόδια με τον πρώτο τρόπο.

Ο θάνατος τελικά από τι επήλθε; Γνωρίζουμε;
Μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένας θάνατος αργός και λίαν βασανιστικός. Με την ανύψωση του Σταυρού ο Χριστός αντιμετωπίζει μια σειρά από δυσμενείς παράγοντες:
- Υποχρεωτική ορθοστασία, που του δημιουργεί ορθοστατική υπόταση.
- Υποχρεωτική ακινησία, που δεν δίνει τη δυνατότητα το φλεβικό αίμα να επιστρέψει στην καρδιά.
- Ειδική στάση του θώρακα, με το βάρος του σώματος να είναι σε μόνιμη έκπτυξη και να δυσκολεύει φοβερά την αναπνοή. Δεν μπορεί να κάνει εκπνοή παρά μόνο εισπνοή. Αυτό συντόμευσε τον θάνατό Του.
Επιπλέον αντιμετωπίζει επιπλοκές τραυμάτων, αιμορραγία, αφυδάτωση, πείνα, δίψα και εξάντληση.

Το τελικό «πόρισμα»;
Επρόκειτο για πολυπαραγοντικό θάνατο. Πολλά πράγματα έδρασαν για την κατάληξη, με τελικό αίτιο την ασφυξία μαζί με την κυκλοφορική ανεπάρκεια. Μια σημαντική λεπτομέρεια είναι και η επιδρομή των σαρκοφάγων εντόμων. Το αίμα φέρνει από πολύ μακριά έντομα που κόβουν κομμάτια από τις πληγές ενός ακίνητου ανθρώπου! Οι πιο φοβερές στιγμές για τον Κύριο ήταν μετά το κάρφωμα στον Σταυρό.

Πώς εξηγείτε την αντοχή που έδειξε;
Ο Χριστός δεν πέθανε πριν από τη Σταύρωση γιατί υπήρχε λόγος. Υπερέβη τα ανθρώπινα μέτρα και για μένα το ότι άντεξε και ανέβηκε στον Σταυρό είναι ακόμα ένα δείγμα της θεότητάς Του.

Μπορείτε να μας περιγράψετε τι αισθανόταν ο Ιησούς φορώντας το ακάνθινο στεφάνι;
Πρώτα πρώτα, να σας πω ότι είναι πρωτοφανής τρόπος αντιμετώπισης. Ποτέ πριν δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο και ποτέ ξανά δεν επαναλήφθηκε. Επρόκειτο για φρίκη! Το κατασκεύασαν από μια τζιτζιφιά, ευλύγιστο φυτό που ευδοκιμεί στην περιοχή, με πολύ μεγάλα και σκληρά αγκάθια. Μέχρι τότε τα στεφάνια των καταδίκων ήταν σιδερένια και προσαρμόζονταν με βάση τη διάμετρο του κρανίου. Εδώ ήταν βασανιστήριο. Το τριχωτό της κεφαλής είναι αγγειοβριθέστατο. Εχει πολύ καλή αιμάτωση και ειδική νεύρωση. Η αιμορραγία, λοιπόν, ήταν μεγάλη και αφόρητος ο πόνος από τα αγκάθια στα νεύρα.

Κατά καιρούς έχουν ακουστεί θεωρίες ότι ο Χριστός δεν είχε πεθάνει στον Σταυρό και ότι έτσι δικαιολογείται (λογικά) η Ανάστασή του. Κατά τη γνώμη σας, αυτό μπορεί να στέκει;
Τυχαία έγινε, νομίζετε, ο λογχισμός της πλευράς; Καθόλου τυχαία. Αυτό το γεγονός είναι το πιστοποιητικό του θανάτου. Η λόγχη τρύπησε την πλευρά και βγήκε «αίμα και ύδωρ». Από όποια πλευρά και να έγινε ο λογχισμός, με αυτό το βαρύ όπλο των δυόμισι μέτρων, δεν υπάρχει περίπτωση ο οποιοσδήποτε να μείνει ζωντανός. Με τίποτα!

Αρα καταρρίπτονται όλα;
Φυσικά. Οι αρνητές βέβαια λένε ό,τι θέλουν, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολούνται με τον Χριστό αφού γι' αυτούς δεν υπάρχει.

[nikolar]

Η «Λευκή Δαιμονία» ή οι μαυρόψυχοι λευκοί.Ο ισαπόστολος ευαγγελιστής (επίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς) λέγει για την «Λευκή Δαιμονία», δηλαδή για την Ευρώπη: http://trelogiannis.blogspot.gr/2013/05 ... t_379.html

[nikolar]

http://thriskeftika.blogspot.gr/2013/05 ... _2011.htmlΔημιούργησαν για πρώτη φορά ανθρώπινα έμβρυα με κλωνοποίηση.
Γιάννης Δεβετζόγλου
Για πρώτη φορά επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν τρία ανθρώπινα έμβρυα από δερματικά κύτταρα και ωοκύτταρα. Για να το επιτύχουν χρησιμοποίησαν τη μέθοδο κλωνοποίησης που έφεραν στη ζωή πριν από 17 χρόνια το πρώτο κλωνοποιημένο πρόβατο, την Ντόλι. Οι επιστήμονες θεωρούν την ανακάλυψη ορόσημο, ενώ σημαντικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση διαδραμάτισαν η... καφεΐνη και το ηλεκτρικό ρεύμα!

Τα έμβρυα που δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο με πατέρα δερματικά κύτταρα και μητέρα ωοκύτταρα ήταν λειτουργικά και κατάφεραν να παραγάγουν βλαστοκύτταρα. Τα βλαστοκύτταρα αυτά οι επιστήμονες έχουν τη δυνατότητα εύκολα να τα μετατρέψουν σε διάφορους τύπους κυττάρων που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για μεταμόσχευση στον ίδιο τον ασθενή, καθώς και για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον, του διαβήτη, καρδιακών ασθενειών κ.λπ.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφεραν οι ειδικοί, «με αυτή τη μέθοδο κάθε ασθενής θα μπορεί να έχει τα δικά του βλαστοκύτταρα, τα οποία θα χρησιμοποιούνται χωρίς τον φόβο της απόρριψης μοσχευμάτων. Τα βλαστοκύτταρα με τη μέθοδο της κλωνοποίησης θα γίνουν το... ιερό δισκοπότηρο της κλινικής ιατρικής».

Τα έμβρυα μετά την παραγωγή της επιθυμητής ποσότητας βλαστοκυττάρων καταστράφηκαν. Η «μεγάλη», όπως τη χαρακτηρίζει η επιστημονική κοινότητα, ανακάλυψη έγινε από ειδικούς του Πανεπιστημίου του Ορεγκον στο Πόρτλαντ και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal Cell».

Η διαδικασία. Τα αρχικά κύτταρα ελήφθησαν από το δέρμα ενός ενηλίκου και οι γενετικές τους πληροφορίες (DNA) τοποθετήθηκαν σε ωοκύτταρα (κύτταρα από ωάρια) που προήλθαν επίσης από δότρια.

Στο πλαίσιο του πειράματος οι ειδικοί χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της μεταφοράς πυρήνα σωματικών κυττάρων, μια γνωστή μέθοδο από τη δημιουργία του πρώτου θηλαστικού κλώνου, της Ντόλι.

Οι επιστήμονες πήραν δερματικά κύτταρα από έναν ενήλικο και από τον πυρήνα τους αφαίρεσαν το τμήμα που περιέχει τη γενετική πληροφορία (πυρήνα), δηλαδή τα χαρακτηριστικά του δότη.

Ακολούθως, τα τοποθέτησαν στο ωοκύτταρο μιας δότριας, από το οποίο είχε αφαιρεθεί η γενετική πληροφορία τους (ο πυρήνας με το DNA). Οταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία μεταφοράς πυρήνα, οι επιστήμονες με κατάλληλη ηλεκτρική διέγερση, αλλά και με την προσθήκη καφεΐνης ώθησαν τα ωοκύτταρα να αναπτυχθούν σε έμβρυα.

Εκαναν δηλαδή κάτι σαν γονιμοποίηση, αλλά αντί να βάλουν ωοκύτταρα και σπερματοζωάριο, οπότε θα είχαμε γενετικές πληροφορίες από δύο ανθρώπους, έβαλαν τον πυρήνα του δερματικού κυττάρου μέσα στο ωοκύτταρο, αφού όμως προηγουμένως του αφαίρεσαν τον πυρήνα.

Για πολλά χρόνια επιστήμονες από όλον τον κόσμο προσπαθούσαν να δημιουργήσουν με αυτή τη μέθοδο ανθρώπινα έμβρυα, αλλά το ωοκύτταρο πολλαπλασιαζόταν και έφθανε έως το στάδιο των 12 κυττάρων.

150 κύτταρα. Αυτή τη φορά, όμως, όχι απλώς αναπτύχθηκαν και δημιουργήθηκαν περίπου 150 κύτταρα (στάδιο βλαστοκύστη που επιστημονικά θεωρείται έμβρυο), αλλά το έμβρυο που σχηματίστηκε από αυτά τα κύτταρα παρήγαγε και τα δικά του βλαστοκύτταρα.

«Η εξονυχιστική παρατήρηση των βλαστικών κυττάρων που προέρχονται από αυτή την τεχνική κατέδειξε την ικανότητά τους να εξελίσσονται σαν φυσιολογικά βλαστικά κύτταρα. Πιστεύουμε ότι αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα βήματα στην ανάπτυξη κυττάρων που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην αναγεννητική ιατρική», δήλωσε ο υπεύθυνος της μελέτης καθηγητής Σουκχράτ Μιτάλιποφ.

Πάντως, κάποιοι εκφράζουν συγκρατημένη αισιοδοξία, καθώς το 2004 ασιάτες ερευνητές, με υπεύθυνο τον Γου Σουκ Γουάν από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ, είχαν ανακοινώσει ότι κατάφεραν να παραγάγουν βλαστικά κύτταρα από ανθρώπινα έμβρυα, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για απάτη.
ΤΑ ΝΕΑ

[Εφραίμ]

Κενό ασφαλείας στον Chrome επιτρέπει τον απομακρυσμένο έλεγχο της webcam




Ερευνητές ηλεκτρονικής ασφαλείας, ανακάλυψαν ένα κενό ασφαλείας στο Flash του Google Chrome, το οποίο υπό προϋποθέσεις μπορεί να επιτρέψει ένα αγνοία του χρήστη την ενεργοποίηση της κάμερας και του μικροφώνου του.

Το συγκεκριμένο κενό ασφαλείας, μπορεί να επιτρέψει σε κάποιον επιτιθέμενο να λάβει τον έλεγχο της webcam του χρήστη και ουσιαστικά να τον παρακολουθεί μέσω αυτής, με εικόνα και ήχο χωρίς ο χρήστης να το αντιληφθεί.

Η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί ως εξής: ο χρήστης επισκέπτεται κάποια σελίδα στην οποία υπάρχει ένα "αόρατο πλήκτρο" (ένα διαφανές στοιχείο), καμουφλαρισμένο πιθανώς σε κάποια επιλογή, στο οποίο εάν ο χρήστης "πατήσει", αυτομάτως δίνει δικαιώματα χρήσης της webcam του στους κακόβουλους που έστησαν αυτό τον μηχανισμό.

Η συγκεκριμένη ευπάθεια επηρεάζει όλες τις εκδόσεις του Chrome που έχουν ενσωματωμένο Flash player, για λειτουργικά Windows, OS X, Linux, ακόμη και το Chrome OS.

Όσοι χρησιμοποιούν άλλους browsers δεν έχουν λόγο να ανησυχούν, αφού μεταξύ άλλων οι Firefox, Internet Explorer και Opera διαχειρίζονται τα διαφανή στοιχεία του Flash με διαφορετικό τρόπο και δεν είναι ευάλωτοι στο συγκεκριμένο πρόβλημα.

Από τη Google άργησαν να αντιδράσουν στο συγκεκριμένο κενό ασφαλείας, δήλωσαν όμως πως θα το επιλύσουν μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Πηγη: http://www.geek.com/news/google-chromes ... g-1559287/


Πηγή: http://e-pcmag.gr/news/keno-asfaleias-s ... tis-webcam

[nikolar]

Ο εγκέφαλος, οι νευρώνες και η Ορθόδοξη εμπειρία

http://salograia.blogspot.gr/2009/10/bl ... _3453.html

[nikolar]

Η τεχνητή αφθαρσία των βουδιστών μοναχών και το μήνυμα του άφθορου λάμα Hambo Itigelov

http://o-nekros.blogspot.gr/2013/07/hambo-itigelov.html

Βουδιστής μοναχός που πέθανε το 1927 είναι... ζωντανός!