Περιμένω να δω πώς θα κάνουμε το Πάσχα εφέτο, με τον κορονοϊό. Διχάζομαι κιόλας. Σκέπτομαι πως ίσως τελικώς θα πρέπει να επεδείξουμε σύνεση. Ο Θεός είναι μέγας και προστατεύει αλλά αποζητά κι από εμάς να κινήσουμε χείρα, να είμαστε συνετοί. Όπως και να 'χει κι αβγά θα τσουκρίσουμε, βέβαια, και κατάνυξη να νιώσουμε κι ο γείτονας μου είμαι βέβαιος πως θα μας ταράξει για άλλη μια με πυροτεχνήματα από την αυλή του. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα πυροτεχνήματα αλλά σκέπτομαι πως η Ανάσταση είναι η μεγαλύτερη γιορτή της ορθόδοξης Χριστιανοσύνης και ίσως καλύτερα λίγη χαρά παραπάνω παρά λιγότερη.
Δεν περίμενα ποτέ πως θα βρίσκομαι να ζω σε ημέρες πανδημίας. Εύχομαι υγεία σε όλους μας και καθαρή ψυχή.