ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

[Matina]

Όταν το βράδυ, με ευχάριστη καρδιά φτάσεις στο κρεβάτι σου για ύπνο,
φέρνε στο νου σου τις ευεργεσίες και την πρόνοια του Θεού.
Θα γεμίσεις τότε από αγαθές σκέψεις και θα ευφρανθεί πιο πολύ η ψυχή σου.

Τότε ο ύπνος του σώματος γίνεται ξύπνημα πνευματικό της ψυχής και το κλείσιμο των ματιών σου θα γίνεται αληθινή όραση του Θεού και η σιωπή σου, γεμάτη από τα αγαθά αυτά δώρα, θα σου επιτρέψει με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να προσφέρεις στο Θεό των όλων δυνατή και βαθιά δοξολογία.

Διότι, όταν απουσιάζει η κακία από τον άνθρωπο, και μόνη η ευχαριστία και ευγνωμοσύνη αρέσει στο Θεό περισσότερο από οποιαδήποτε πολυτελή εξωτερική θυσία.


Σ' Αυτόν ανήκει η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

*********************************************************************************************************

Γράφει: Μέγας Αντώνιος

[Matina]

Για τις βιοτικές μέριμνες................. Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς


Όλα τα πλούτη μας, η δόξα και οι τιμές, δεν είναι παρά ένα φευγαλέο όνειρο, που τελειώνει με τον θάνατο. Κάνεις δεν παίρνει τίποτε μαζί του στον άλλο κόσμο, ούτε ένα έστω ψιχουλάκι από το επίγειο συμπόσιο! Είναι μακάριος όποιος κατανοεί πως η ψυχή είναι το μοναδικό απόκτημα του, το οποίο από τίποτε δεν φθείρεται, ούτε και απ' αυτόν τον θάνατο! Ένας τέτοιος άνθρωπος σκέπτεται τρεις μόνον πραγματικότητες: τον θάνατο, την ψυχή και τον Θεό-Κριτή. Ο αββάς Ευάγριος διδάσκει τα εξής: «Κράτα διαρκώς στο νου σου τον επικείμενο θάνατό σου και την Κρίση κι έτσι θα διαφυλάξεις την ψυχή σου από την αμαρτία».

Όλες οι βιοτικές μας μέριμνες σε τούτη τη ζωή είναι σαν άσκο­πες φροντίδες για ένα γεύμα που πρέπει σύντομα να διακοπεί. Ο άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής λέει χαρακτηριστικά: «Έχε μπροστά στα μάτια σου τον θάνατο, κάθε μέρα· συνεχώς να σκέπτεσαι το πως θα χωριστείς από το σώμα σου, πως θα περάσεις από την περιοχή των δυνάμεων του σκότους που θα σε συναντήσουν στον αέρα και πως θα παρουσιαστείς ενώπιον του Θεού! Προετοιμάσου για εκείνη τη Φοβερή Ημέρα, κατά την οποία θα σε βρει η Κρίση του Θεού, σαν να την βλέπεις ήδη από τώρα!».

Κάποια μέρα ένας πλούσιος έμπορος, ο Ιωάννης, πήγε στον όσιο Σαββάτιο του Σολόφσκι και του προσέφερε πλούσια ελεημοσύνη. Ο Σαββάτιος δεν δέχθηκε να λάβει το παραμικρό και είπε στον δωρεοδότη να τα μοιράσει όλα στους φτωχούς. Ο Ιωάννης πολύ λυπήθηκε γι αυτό και ο όσιος, για να τον παρηγορήσει και να του αποκαλύψει ορισμένα πράγματα, του είπε: «Ιωάννη, παιδί μου, μείνε εδώ και αναπαύσου μέχρι αύριο και τότε θα δεις τη δόξα του Θεού». Ο Ιωάννης υπάκουσε. Την επαύριο, πράγματι ο Ιωάννης μπήκε στο κελλί του Σαββατίου και είδε τον γέροντα οριστικά αναπαυμένο, ενώ μια γλυκειά ευωδία πλημμύριζε το κελλί. Αυτός που προβλέπει το τέλος της ζωής του, αυτός δεν μεριμνά για τα επίγεια αγαθά!

[web_site]
www.alopsis.gr[/web_site]

[Matina]

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ -Π.Πορφύριος

Είναι ασύλληπτη η γνώση του Θεού απ’ το δικό μας νου. Είναι άπειρη, περιλαμβάνει όλα τα όντα, ορατά και αόρατα, έσχατα και αρχαία. Τα γνωρίζει ο Θεός όλα με ακρίβεια, σε όλο το βάθος και το πλάτος τους. Ο Κύριος γνωρίζει εμάς, πριν γνωρίσομε εμείς τον εαυτό μας. Γνωρίζει τις διαθέσεις μας και την παραμικρή μας σκέψη, τους λογισμούς, τις αποφάσεις μας, πριν να τις πάρομε. Αλλά και προ της συλλήψεώς μας και προ καταβολής κόσμου μας γνώριζε καλά. Γιαυτό ο Δαβίδ θαυμάζει και φωνάζει: «Κύριε, εδοκίμασάς με και έγνως με …»

Το Πνεύμα το Άγιον εισχωρεί παντού. Γιαυτό εκείνος που εμφορείται υπό του Αγίου Πνεύματος έχει και αυτός τη γνώση του Θεού. Γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Του τα φανερώνει το Άγιον Πνεύμα. Τίποτα δεν είναι άγνωστο στον Θεό απ’ τις πράξεις μας, αλλά γράφονται όλα. Γράφονται κι όμως δεν γράφονται. Γεννιούνται και υπάρχου, αλλά δεν γεννιούνται. Αυτό που ξέρετε εσείς τώρα, το ξέρει ο Θεός προ καταβολής κόσμου. Σας θυμίζω αυτό που λέει ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος στην Ευχή προ της Θείας Μεταλήψεως. Ακούστε: «Το μεν ακατέργαστόν μου έγνωσαν οι οφθαλμοί Σου· επί το βιβλίον δε Σου και τα μήπω πεπραγμένα γεγραμμένα Σοι τυγχάνει».

Αυτά τα λόγια κάποιοι τα παρεξηγούν και τα μπερδεύουν. «Αφού ο Θεός τα έχει όλα γραμμένα, έχομε μοίρα, λένε, έχομε τύχη, έχομε πεπρωμένο. Άρα ήταν γραμμένο και πεπρωμένο να κάνεις, για παράδειγμα, φόνο· σε είχε προορίσει γι’ αυτό ο Θεός». Θα μου πεις: «Αν είναι γραμμένο ότι εγώ επρόκειτο να σκοτώσω εσένα, είμαι εγώ υπεύθυνος ή ανεύθυνος; Αφού και τα «μήπω πεπραγμένα γεγραμμένα Σοι τυγχάνει», γιατί να είμαστε υπεύθυνοι οι άνθρωποι; Τώρα πες μου εσύ, που λέεις ότι ο Θεός είναι αγαθός, γιατί το έγραφε και δεν με απέτρεπε να το κάνω;».

Εδώ είναι το μυστήριο. Ο Θεός εν τη παντοδυναμία Του και παγγνωσία Του γνωρίζει τα πάντα, και τα μέλλοντα να συμβούν, αλλά δεν είναι Εκείνος υπαίτιος για το κακό. Ο Θεός προγνωρίζει αλλά δεν προορίζει. Για τον Θεό δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Όλα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιόν Του. Πως το λέει ο απόστολος Παύλος; «Πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς Αυτού». Ως παντογνώστης γνωρίζει και το αγαθό και το κακό. Συνεργάζεται με το αγαθό ως φύσει αγαθός και είναι ξένος του κακού. Αφού είναι ξένος του κακού, πώς είναι δυνατόν να μας προορίζει γι’ αυτό; Ο Θεός εδημιούργησε τα πάντα καλά λίαν και έδωσε σε όλα αγαθό άγιο προορισμό.

Το κακό είναι πρόβλημα, το οποίο η θρησκεία μας το εξηγεί μ’ ένα θαυμάσιο τρόπο, που καλύτερος δεν υπάρχει. Η εξήγηση που του δίνει είναι η εξής: Το κακό υπάρχει και προέρχεται απ’ τον διάβολο. Μέσα μας έχομε και το κακό πνεύμα και το αγαθό πνεύμα και μάχονται αλλήλους. «Ή γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει· ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά». Μέσα μας δηλαδή γίνεται πάλη μεταξύ καλού και κακού. Σ’ αυτήν όμως την πάλη ο άνθρωπος είναι ελεύθερος ν’ αποφασίσει τι θα διαλέξει. Άρα δεν είναι ο Θεός που προορίζει κι αποφασίζει αλλά η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Ο Θεός εν τη παντογνωσία Του γνωρίζει μ’ όλη την ακρίβεια όχι απλώς από πριν αλλά προ καταβολής κόσμου ότι ο τάδε θα κάνει, παραδείγματος χάριν, φόνο, όταν γίνει τριάντα τριών ετών. Αλλά ο άνθρωπος εν τη ελευθερία της βουλήσεώς του – δώρο που του έδωσε ο Θεός και το διαστρέβλωσε – ενεργεί αυτοβούλως. Δεν είναι ο Θεός ο αίτιος, ούτε μας προορίζει γι’ αυτό το σκοπό. Η παγνωσία Του δεν μας υποχρεώνει. Σέβεται την ελευθερία μας, δεν την καταργεί. Μας αγαπάει, δεν μας κάνει δούλους, μας δίνει αξία. Ο Θεός δεν επεμβαίνει στην ελευθερία μας, τη σέβεται, μας δίνει το ελεύθερο. Άρα είμαστε υπεύθυνοι, διότι κάνομε αυτό που θέλομε εμείς. Δεν μας αναγκάζει ο Θεός. Είναι προδιαγεγραμμένο και γνωστό στον Θεό ότι θα σκοτώσεις εσύ αυτόν τον άνθρωπο, αλλά δεν είναι κανονισμένο υπό του Θεού να το κάνεις. Πώς είναι δυνατό ο Θεός, που μας εδημιούργησε από άπειρη αγάπη κι ο ίδιος είναι απόλυτη αγάπη και θέλει μόνο την αγάπη, να θελήσει να σε οδηγήσει στην κακία και στο φόνο; Σου δίνει την ελευθερία και μετά σου την παίρνει; Εσύ ενεργείς ελεύθερα, εσύ αποφασίζεις αυτό που ο Θεός γνωρίζει εκ των προτέρων, χωρίς να σε αναγκάζει, γι’ αυτό και είσαι εσύ υπεύθυνος.

Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά, θέλουν θείο φωτισμό, για να τα κατανοήσει ο άνθρωπος. Είναι μυστήρια. Το αγαθό στη φύση είναι μυστήριο. Δεν είναι ωραίο ένα λουλουδάκι με ποικίλα χρώματα, που σε τραβάει και σε κάνει να το αγαπήσεις; Το πλησιάζεις κι έχει άρωμα τόσο ευγενικό, τόσο λεπτό, που σε κάνει να το αγαπάεις πιο πολύ. Αυτό είναι το αγαθό. Έ ναι, αλλά δεν είναι όμως κι αυτό μυστήριο; Πώς έγιναν αυτά τα χρώματα, πώς έγινε αυτό το άρωμα; Το ίδιο μπορούμε να πούμε για τα πουλιά, για τα ζώα, για τα υδρόβια. Όλα εκφράζουν την αγαθότητα του Θεού.

Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο ό,τι πιο ωραίο και καλό. Τον προόρισε να γίνει τέλειος. Του έδωσε, όμως, και την ελευθερία κι έτσι έγκειται και σ’ εκείνον ν’ ακολουθήσει το αγαθό ή το κακό. Από το ένα μέρος η αγάπη του Θεού κι από το άλλο η ελευθερία του ανθρώπου. Αγάπη και ελευθερία μπλέκουν. Ενώνεται το πνεύμα με το Πνεύμα. Αυτή είναι η μυστική ζωή. Όταν το πνεύμα μας ενώνεται με το Πνεύμα του Θεού, τότε κάνομε το αγαθό, γινόμαστε αγαθοί.

Για τα πάθη μας ευθύνεται άλλος, η βούλησή μας. Ο Θεός δεν θέλει να περιορίσει τη βούλησή μας, δεν θέλει να μας πιέσει, δεν θέλει να επιβάλει τη βία. Από μας εξαρτάται τι θα κάνομε και πώς θα ζήσομε. Ή θα ζούμε τον Χριστό και θα έχομε τα θεία βιώματα και την ευτυχία ή θα ζούμε στη μελαγχολία και στη λύπη. Μέση κατάστασις, μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι. Ή το ένα ή το άλλο. Η φύση εκδικείται, μισεί το κενό. Το καθετί μπορεί να είναι έτσι, αλλά μπορεί και να μην είναι. Το φίλημα επί παραδείγματι μπορεί να είναι άγιο και μπορεί να είναι πονηρό. Αλλ’ αυτό έχει αξία, να ενεργεί ο άνθρωπος ελεύθερα. … Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο να ζητάει μόνος του να γίνει καλός, να το επιθυμεί μόνος του και να γίνεται, τρόπον τινα, σαν δικό του το κατόρθωμα, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται απ’ την χάρι του Θεού. Έρχεται πρώτα στο σημείο να το θέλει, να το αγαπάει, να το επιθυμεί και κατόπιν έρχεται η θεία χάρις και το κατορθώνει.

Ο Θεός είναι αγάπη δεν είναι απλός θεατής της ζωής μας. Προνοεί και ενδιαφέρεται ως Πατέρας μας που είναι, αλλά σέβεται και την ελευθερία μας. Δεν μας πιέζει. Εμείς να έχομε την ελπίδα μας στην πρόνοια του Θεού και, εφόσον πιστεύομε ότι ο Θεός μας παρακολουθεί, να έχομε θάρρος, να ριχνόμαστε στην αγάπη Του και τότε θα Τον βλέπομε διαρκώς κοντά μας. Δεν θα φοβόμαστε μήπως παραπατήσομε.

Πόσες βελόνες έχει το κάθε πεύκο; Ο Θεός τις γνωρίζει και χωρίς τη δική Του θέληση ούτε μία δεν πέφτει κάτω. Όπως και οι τρίχες της κεφαλής μας και αυτές όλες είναι ηριθμημέναι. Εκείνος φροντίζει και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας, μας αγαπάει, μας προστατεύει.
Εμείς ζούμε σαν να μην αισθανόμαστε το μεγαλείο της θείας προνοίας. Ο Θεός είναι πολύ μυστικός. Δεν μπορούμε να καταλάβομε τις ενέργειές Του. Μη νομίζετε ότι ο Θεός το έκανε έτσι και μετά το διόρθωσε. Ο Θεός είναι αλάθητος. Δεν διορθώνει τίποτα. Ποιος είναι, όμως, στο βάθος ο Θεός, στην ουσία, εμείς δεν το γνωρίζομε. Τις βουλές του Θεού, δεν μπορούμε να τις εξιχνιάσομε.

Όταν ο Θεός μας δωρίσει το χάρισμα της ταπεινώσεως, τότε όλα τα βλέπομε, όλα τα αισθανόμαστε, τότε Τον ζούμε τον Θεό πολύ φανερά. Όταν δεν έχομε την ταπείνωση, δεν βλέπομε τίποτα. Το αντίθετο όταν αξιωθούμε της αγίας ταπεινώσεως, τα βλέπομε όλα, τα χαιρόμαστε όλα. Ζούμε τον Θεό, ζούμε τον Παράδεισο μέσα μας, που είναι ο ίδιος ο Χριστός.



http://dip88.blogspot.com/

[Εφραίμ]

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ''Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ'' (Α).

ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ, ΣΤΙΧΟΙ 6-12.



_______________________________________________________________________


ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ''Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ'' (Β ΜΕΡΟΣ):

[Matina]

Προσέχετε να μη δυσανασχετήσετε μπροστά σε οποιαδήποτε δυσκολία. Οι θλίψεις δεν παρουσιάζονται τυχαία στη ζωή μας, αλλά παραχωρούνται από την πρόνοια του Θεού, με σκοπό τον αγιασμό και τη σωτηρία μας. Γι' αυτόν το σκοπό παραχωρήθηκε και στον Απόστολο Παύλο να βρεθεί μπροστά σε μύριους κινδύνους: «Κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών, κινδύνοις εκ γένους, κινδύνοις εξ εθνών, κινδύνοις εν πόλει, κινδύνοις εν ερημία, κινδύνοις εν θαλάσση, κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις...» (Β' Κορ. 11:26).

Πηγή: «Συμβουλές Γέροντοςσε χριστιανούς που ζουν στον κόσμο» ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2010

[Matina]

Η θεία Πρόνοια και όχι τα άστρα ή ο τροχός της Τύχης ορίζουν την μοίρα του ανθρώπου(Αγίου Μαξίμου Γραικού)



Απόσπασμα από τον Λόγο ΙΖ΄ του Β΄ τόμου των απάντων του αγίου Μαξίμου του Γραικού.

Αφού διάβασα πολλά και διάφορα βιβλία- τόσο χριστιανικά όσο και θύραθεν σοφών- και έλαβα από εκεί αρκετό ψυχικό όφελος, το σημαντικότερο είναι ότι διδάχθηκα πως, όσες αρετές διαθέτουμε εμείς οι άνθρωποι, κάθε αρχή και κάθε εξουσία που έχουμε, δότης και ρυθμιστής είναι ο Κύριος και Δημιουργός των πάντων. Αυτό κατανόησα: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων». Άλλο είναι η «δόσις αγαθή» και άλλο το «δώρημα τέλειον». Η «δόσις αγαθή» είναι οι αρετές της ψυχής, όπως ο νους, η ανδρεία, η δικαιοσύνη, η σωφροσύνη, η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη καθώς και όσα αγαθά μας δίδει η υψίστη αγαθοσύνη του Θεού, τα οποία είναι απαραίτητα, για να ζούμε και μάλιστα για να ζούμε καλά. Το «δώρημα τέλειον» πάλι είναι αυτό, το οποίο δίδεται άνωθεν άφθονα στους τελείους¨ τα διάφορα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, που τελειοποιεί, ισχυροποιεί και διατηρεί μέχρι τέλους τα προαναφερθέντα φυσικά αγαθά της ψυχής.

Η βασιλεία και η ιερωσύνη, που κοσμούνται και περιφράσσονται με την ομολογία της ευσεβούς ορθοδόξου πίστεως, είναι δύο μέγιστα, άριστα και τελειότατα αγαθά που δίδονται στους ευσεβείς άνωθεν εξαιτίας της θείας φιλανθρωπίας και αγαθοσύνης. Η ιερωσύνη, για να εξαγιάζονται και να φωτίζονται οι πιστοί άνθρωποι ώστε να αποκτούν την θεοφίλητη σωτηρία και να σώζονται μέσω της πίστεως και της αγάπης προς τον Ύψιστο, εκτελώντας επιμελώς τις θείες εντολές· και η βασιλεία, για να περιφρορούνται και να ζουν φυλασσόμενοι και ασφαλείς, χωρίς τον φόβο εισβολών από αλλοεθνείς, με ορθοδόξους βασιλείς που μάχονται πάντα εναντίον των εχθρών, διασφαλίζοντας στου υπηκόους του ήσυχη και ατάραχη ζωή.

Αφού είναι όντως έτσι, όπως ομολογούν όλοι οι ορθόδοξοι και θεόπνευστοι πατέρες και διδάσκαλοι, τότε ας σιωπήσουν οι αμαθείς και ας μην εκστομίζουν εναντίον μας βλασφημίες οι ομοφρονούντες των Γερμανών που τηρούν χαλδαιϊκές και αιγυπτιακές παραδόσεις και λένε και κηρύττουν ότι η Τύχη δια του κύκλου της κινήσεως των άστρων άλλους ανεβάζει σε διαφόρους βαθμούς της εξουσίας και αρχής, ενώ άλλους κατεβάζει από εκεί και παραδίδει σε μεγάλες κακοπάθειες και ατιμώσεις. Ας διδαχθούν μαζί με τον θεόπνευστο προφήτη και βασιλέα Δαυίδ να λέγουν: «Είπα τοις παρανομούσιν¨μη παρανομείτε, και τοις αμαρτάνουσιν· μη υψούτε κέρας…. Ότι ο Θεός κριτής εστιν, τούτον ταπεινοί και τούτον υψοί».

Η δικαία και ορθή φρόνηση και διδασκαλία έχει ως εξής: Ο ίδιος ο δίκαιος Κριτής, ο οποίος προνοεί και προγνωρίζει τι χρειάζονται όλα τα δημιουργήματά Του, άλλον δε ταπεινώνει δια των ανεξιχνίαστων βουλών Του, που μόνος Αυτός γνωρίζει, όχι η μυθική Τύχη, ούτε ο ζωδιακός κύκλος ή η εμφάνιση των άστρων και των πλανητών. Σε άλλο χωρίο ο ίδιος ο θεόπνευστος βασιλεύς θεολογεί ακόμη σαφέστερα λέγοντας: «Τίς ως Κύριος ο Θεός ημών ο εν υψηλοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών εν τω ουρανώ και εν τη γη; Ο εγείρων από γης πτωχόν και από κοπρίας ανυψών πένητα». Γιατί; «Του καθίσαι αυτόν μετά αρχόντων, μετά αρχόντων λαού αυτού».

Ας ακούσουμε προσεκτικά και την μακαρία προφήτιδα Άννα και ας εντυπώσουμε αυθεντικώς στον νου μας την άμωμη και θεόπνευστη φρόνησή της μιλώντας με σαφήνεια και σφραγίζοντας τα φλύαρα στόματα των Γερμανών που ακολουθούν το λατινικό δόγμα και προσπαθούν να διοχετεύσουν την πλάνη τους στην σκέψη των ορθοδόξων. Ας ακούσουμε προσεκτικά τι λέγει αυτή η μακαρία προφήτιδα, η οποία φωτίστηκε από το Άγιο Πνεύμα και δεν μιλά σαν τους Χαλδαίους που συσκοτίσθηκαν και εξαπατήθηκαν από το δαιμονικό πνεύμα. «Μη καυχάσθε και μη λαλείτε υψηλά, μη εξελθέτω μεγαλορρημοσύνη…». Προσθέτει δε: «Κύριος θανατοί και ζωογονεί, κατάγει εις άδου και ανάγει· Κύριος πτωχίζει και πλουτίζει, ταπεινοί και ανυψοί· ανιστά από γης πένητα και από κοπρίας εγείρει πτωχόν». Γιατί; «Καθίσαι μετά δυναστών λαών και θρόνον δόξης κατακληρονομών αυτοίς». Βλέπετε να υπάρχει σε αυτά τα σεβαστά λόγια κάτι σχετικό περί Τύχης ή τροχού που δια της κινήσεως των άστρων και των πλανητών ανυψώνει ή κατακρημνίζει; Τί έχουν να πουν τώρα, όσοι ισχυρίζονται ότι η κίνηση των άστρων γίνεται αιτία πλούτου, δόξας ή ηγεμονικού αξιώματος για ορισμένους και πενίας, αίσχους ή ακραίας ατιμώσεως για ορισμένους άλλους; Άρα, όχι από τα άστρα, τον ζωδιακό κύκλο ή τους πλανήτες, αλλά από τον ίδιον τον Δημιουργό «από του πατρός των φώτων» κατεβαίνει «πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον» σε όσους είναι άξιοι αυτού του δωρήματος και αυτής της Χάριτος.

Για αυτό θα βρούμε αρκετές αποδείξεις, αν με ευπρέπεια και φιλαλήθεια ερευνήσουμε στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.

Σημείωση : Η βιβλιοπαρουσίαση του Β΄ τόμου των απάντων του αγίου Μαξίμου του Γραικού βρίσκεται στη δ/νση :

http://fdathanasiou.wordpress.com/2012/ ... %BC%CE%BF/

[Matina]

Κάποιος φιλομόναχος χριστιανός επισκεπτόταν τακτικά τους Γέροντες στην έρημο για να ωφελείται από τη διδασκαλία τους. Κάποτε ανακάλυψε ένα πολύ γέρο και άρρωστο Ερημίτη. Τον λυπήθηκε και θέλησε να του αφήσει όσα χρήματα είχε μαζί του, για τις ανάγκες του.
-Κράτησε τα, Αββά, του έλεγε παρακαλεστικά. Είσαι γέρος κι άρρωστος. Δεν μπορείς πια να εργάζεσαι.
-Εξήντα ολόκληρα χρόνια υποφέρω από τούτη την αρρώστια και με του Θεού τη βοήθεια δε μου έλειψε ποτέ τίποτα. Εκείνος που έχει τη φροντίδα μου αδιάκοπα μου στέλνει πάντα τα αναγκαία. Θέλεις λοιπόν τώρα εσύ, Αδελφέ, να διώξεις τον Τροφέα μου; Είπε ο γέρων Ερημίτης και με κανένα τρόπο δε δέχτηκε τα χρήματα.

[Εφραίμ]

Ο π. Ιουστίνος σώζεται από τον Άγιο Φιλούμενο

Ὁ π. Ἰουστίνος γιά τίς δολοφονικές ἀπόπειρες ἐναντίον του, τίς θαυματουργικές ἐπεμβάσεις τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου καί τήν κατάσταση στήν Ἑλλάδα

Πηγή:
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/201 ... _7898.html

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ
Στό παρόν βίντεο μιλᾶ ὁ π. Ἰουστίνος, διάδοχός του Ἁγίου Φιλουμένου, ὁ ὁποῖος κατακρεουργήθηκε τό 1979 ἐνῶ τελοῦσε τόν ἑσπερινό στό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ στούς Ἁγίους Τόπους. Ἀκοῦστε τόν νά περιγράφει δύο ἀπό τίς πάνω ἀπό δεκαπέντε δολοφονικές ἐπιθέσεις πού ἔχουν γίνει ἐναντίον τοῦ καθώς καί τίς θαυμαστές ἐπεμβάσεις τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου ποῦ τόν ἔσωσε ἀπό βέβαιο θάνατο. Σχολιάζει ἐπίσης τήν τραγική κατάσταση στήν ὁποία ἔχει περιέλθει ἡ Ἑλλάδα λόγω τῆς ἀπώλειας τῆς γλώσσας, τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ πολιτισμοῦ μας. Τέλος, ἐπισημαίνει ὅτι οὐδέποτε κατέβηκε ἡ ἑλληνική σημαία ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων ὅπως εἶχε διαδοθεῖ παλαιότερα ἐνῶ ἀναφέρεται καί στούς πολιτικούς της χώρας μας. Συγκεριμένα λέει: "Ἐμεῖς τήν ἑλληνική σημαία οὔτε τήν κατεβάσαμε καί οὔτε πρόκειται νά τήν κατεβάσουμε ὅσο ἀναπνέουμε καί μιλᾶμε ἑλληνικά. Τήν ἑλληνική σημαία στήν Ἑλλάδα τήν κατεβάσανε, στήν Ἑλλάδα τήν κάνανε σφουγγαρόπανο, στήν Ἑλλάδα τήν κάψανε καί....

τήν κλωστήσανε στήν ἄσφαλτο. Καί δυστυχῶς καμμία ἀρχή καί καμμία ἐξουσία δέν κοιτάζει τί γίνεται. Διότι καί οἱ κυβερνῶντες καί οἱ νῦν καί οἱ πρώην καί αὐτοί ποῦ θά ἔρθουνε εἶναι ὅλοι μέσα στήν παγκοσμιοποίηση, μέσα στόν Σιωνισμό"

[Matina]

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ:΄΄Ο ΘΕΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΙΟ ΜΙΚΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ΄΄...



-Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου.

Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα. -

Όταν προσεύχεσαι,να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα µην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του. -

Οι ασθένειες µας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας το Θεό να µας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του. -

Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, µε χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.-

Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής µας. Δεν αδιαφορεί για µας, δεν είμαστε µόνοι στον κόσµο. Ο Θεός µας αγαπάει πολύ, µας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και µας προστατεύει.

Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να µή φοβούμαστε τίποτε.

ΠΗΓΗ:βιβλίο του Κων. Γιαννιτσιώτη: ΄΄Κοντά στο γέροντα Πορφύριο΄΄


http://agioritikovima.gr/

[Matina]

"Μην αγωνιάς για τίποτε αφού ο Κύριος σου είναι παρών στη ζωή σου.

Η αγκάλη του σε περιβάλλει από παντού.

Βρίσκεται, όχι μονάχα γύρω σου, αλλά μέσα σου, γνωρίζοντας όλους τους λογισμούς τις ανάγκες και τους πόθους σου".


('Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)