Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Λόγοι, διδαχές και παραινέσεις των Αγίων της Ορθοδοξίας μας προς διόρθωση της πορείας του βίου μας.

Moderator: inanm7

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Mon Jun 15, 2015 7:59 pm

Image


Τρίτο Μέρος

Το πνεύμα του Θεού και το πνεύμα του κόσμου


«Η εσωτερική καθαρότητα του αληθινού ανθρώπου ομορφαίνει και το εξωτερικό του ανθρώπου».



Κεφάλαιο 1

Η κοσμική μόρφωση και γνώση

Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος




Όταν ο άνθρωπος δεν τροχίζη το μυαλό με το Θείο, αλλά το τροχίζη με την πονηριά, παραδίνει τον εαυτό του στον διάβολο.

Καλύτερα να το είχε χάσει το μυαλό, για να έχη ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως.


- Γέροντα, διαφέρει η απλότητα από την πονηριά;


- Ναι, όσο η αλεπού από το τσακάλι.

Το τσακάλι, αν δη κάτι και το θέλη, με λεβεντιά θα πάη να το πάρη. Ενώ η αλεπού θα κάνη πονηριές και μετά θα πάη να το πάρη.


- Μπορεί, Γέροντα, να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;


Ναι, μπορεί, αλλά, αν εξετάζη τον εαυτό του, θα καταλάβη τι είναι πονηριά και τι εξυπνάδα.

Έχει τον πίνακα αναγνωρίσεως. Ποια είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος; αγάπη, χαρά, ειρήνη κ.λπ. (1).

Έχει συγγένεια μ΄ αυτά; Αν δεν συγγενεύη μ΄ αυτά, θα έχη κάτι το σατανικό, θα έχη γνωρίσματα του ταγκαλακιού.

Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος, ο καθαρισμένος από τα πάθη.

Αυτός που έχει αγιάσει και το μυαλό του, αυτός είναι ο πραγματικά έξυπνος. Άμα δεν αγιασθή το μυαλό, η εξυπνάδα δεν ωφελεί σε τίποτε.

Να, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, έξυπνοι είναι, αλλά πολλοί από αυτούς, επειδή δεν έχουν αγιασμένο το μυαλό τους, εκεί που λένε εξυπνάδες, λένε και ανοησίες.

Από την πολλή εξυπνάδα λένε μεγάλες ανοησίες!

Αν δεν αξιοποιήση ο άνθρωπος το μυαλό, το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Αν δεν αξιοποιήση την εξυπνάδα για το καλό, την χρησιμοποιεί ο διάβολος για το κακό.


- Δηλαδή, επειδή δεν αξιοποίησε την εξυπνάδα, δίνει και δικαίωμα στον διάβολο;

- Άμα δεν την αξιοποιή, ήδη τα δικαιώματα δίνονται μόνα τους.

Όταν ο άνθρωπος δεν εργάζεται πνευματικά, αλλοιώνει το καλό και κάνει ο ίδιος το κακό, δεν είναι ότι ο διάβολος το κάνει.

Ένας λ.χ. είναι έξυπνος, αλλά δεν το δουλεύει το μυαλό του και τεμπελιάζει. Όταν δεν χρησιμοποιή το μυαλό του, σε τι τον ωφελεί η εξυπνάδα;


- Μπορεί ένας άνθρωπος που είναι έξυπνος, αλλά έχει πάθη, να έχη σωστή κρίση;

- Κατ΄ αρχάς να προσέξη να μην πιστεύη στο μυαλό του, γιατί, αν είναι πνευματικός άνθρωπος, θα πλανηθή και, αν είναι κοσμικός, θα τρελλαθή.

Να μην πιστεύη στον λογισμό του. Να ρωτάη, να συμβουλεύεται, να αγιάση την εξυπνάδα του. Και γενικά όλα όσα έχει ο άνθρωπος, όλα να τα αγιάζη.

Όταν η εξυπνάδα αγιασθή, βοηθάει να αποκτήση κανείς την διάκριση. Ένας έξυπνος, αν δεν αγιασθή, δεν έχει πνευματική διάκριση.

Ένας πάλι από την φύση του απλός μπορεί έναν πλανεμένο να τον πάρη για άγιο και έναν θηλυπρεπή να τον πάρη για ευλαβή. Ενώ, όταν εξαγνισθή ο έξυπνος, γίνεται πολύ διακριτικός.


- Γέροντα, πώς εξαγνίζεται η εξυπνάδα;


- Για να εξαγνισθή, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τα τηλεγραφήματα του πονηρού ούτε και να σκέφτεται πονηρά, αλλά να ενεργή όλο με καλωσύνη και απλότητα.

Έτσι έρχεται η διαύγεια η πνευματική, ο θείος φωτισμός, και τότε ο άνθρωπος βλέπει καρδιές ανθρώπων και δεν βγάζει ανθρώπινα συμπεράσματα.


- Γέροντα, η διάκριση έχει σχέση με την γνώση;

- Η διάκριση έρχεται από τον θείο φωτισμό.

Ένας μπορεί να διαβάζη Πατέρες, να γνωρίζη σωστά ορισμένα πράγματα, να αγωνίζεται και να προσεύχεται. Η διάκριση όμως έρχεται με τον θείο φωτισμό, που είναι άλλο πράγμα.


- Παλιά, Γέροντα, ήταν καλύτερος ο κόσμος;

Όχι πως ήταν καλύτερος, μόνον που οι παλαιοί άνθρωποι είχαν την απλότητα και τον καλό λογισμό.

Σήμερα οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα με πονηριά, γιατί τα μετρούν όλα μόνο με το μυαλό.

Το ευρωπαϊκό πνεύμα πολύ κακό έκανε. Αυτό είναι που σακάτεψε τους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι τώρα θα ήταν σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση, γιατί οι πιο πολλοί λίγο-πολύ είναι μορφωμένοι, και θα μπορούσες να συνεννοηθής.

Αλλά τους δίδαξαν την αθεΐα, όλα αυτά τα σατανικά, οπότε τους αχρήστεψαν και δεν μπορείς να συνεννοηθής.

Παλιά δεν μπορούσες να συνεννοηθής με κάποιον, αν δεν είχε ευλάβεια, δεν είχε και μόρφωση.

Θυμάμαι, ένας καλόγερος μια φορά, όταν άκουσε στην Προηγιασμένη να μνημονεύουν «Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης» (2), νόμιζε ότι μνημόνευαν τον Πάπα της Ρώμης και σκανδαλίσθηκε.

«Δεν το περίμενα, είπε. Παπιστές γινήκατε!» και σηκώθηκε και έφυγε από την Εκκλησία!

Να, βλέπεις τι κάνει η άγνοια! Η άγνοια είναι φοβερό.

Το μεγαλύτερο κακό κάνουν αυτοί που έχουν ευλάβεια και βλάβη μαζί. Χωρίς να εξετάζουν, δημιουργούν προβλήματα.


ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ A’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1) Βλ. Γαλ. 5, 22-23
2) Ο Όσιος Γρηγόριος ο Διάλογος, Πάπας Ρώμης (540-604), είναι Άγιος της Εκκλησίας μας. Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Μαρτίου.
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Wed Jun 17, 2015 7:43 pm

Image



Η γνώση δίχως θείο φωτισμό είναι καταστροφή



Εάν οι άνθρωποι την ταχύτητα του μυαλού τους την φρενάρανε λίγο, και το μυαλό τους θα ήταν ξεκούραστο, αλλά και η θεία Χάρις θα τους πλησίαζε εύκολα.

Η γνώση δίχως φωτισμό είναι καταστροφή.

Όταν κανείς κάνη πνευματική δουλειά στον εαυτό του, όταν αγωνίζεται, τότε φωτίζεται από τον Θεό.

Έχει θείο φωτισμό, θείες εμπειρίες, και όχι δικές του σκέψεις, γι΄ αυτό και βλέπει μακριά.

Ένας που έχει μυωπία, από κοντά βλέπει τα πράγματα καλά, αλλά μακριά δεν βλέπει.

Και ένας που δεν έχει μυωπία, ε, το πολύ-πολύ θα δη λίγο μακρύτερα, αλλά και αυτό δεν λέει τίποτε.

Τα σωματικά μάτια είναι δύο, τα πνευματικά είναι πολλά.

Όσοι απομακρύνονται από τον Χριστό, στερούνται τον θείο φωτισμό, γιατί αφήνουν το προσήλιο σαν τους ανόητους και πηγαίνουν στο ανήλιο.

Έτσι είναι επόμενο να είναι κρυολογημένοι και αρρωστημένοι πνευματικά.

Αν δεν εξαγνισθή ο άνθρωπος, αν δεν έρθη ο θείος φωτισμός, όσο σωστή και αν είναι η άλλη γνώση –αυτό βλέπω- είναι ένας ορθολογισμό και τίποτε παραπάνω.

Και αν λείψη ο θείος φωτισμός, και αυτά που θα πουν και θα γράψουν, δεν θα βοηθήσουν.

Βλέπετε το Ψαλτήρι που είναι γραμμένο με θείο φωτισμό, τι βαθιά νοήματα έχει!

Μάζεψε, αν θέλης, όλους τους θεολόγους, όλους τους φιλολόγους, και θα δης ότι έναν ψαλμό με τέτοιο βάθος δεν μπορούν να φτιάξουν!

Ενώ ο Δαβίδ ήταν αγράμματος, αλλά βλέπεις καθαρά πώς τον οδηγούσε το πνεύμα του Θεού.

Και η Εκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται, γιατί λείπει ο θείος φωτισμός και καθένας πιάνει τα πράγματα όπως θέλει.

Μπαίνει και το ανθρώπινο στοιχείο και δημιουργούνται πάθη και αλωνίζει μετά ο διάβολος.

Γι΄ αυτό δεν θα πρέπη να ζητούν εξουσία οι άνθρωποι που εξουσιάζονται από τα πάθη τους.


- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει να ζητούν επίμονα τον θείο φωτισμό οι άνθρωποι;

Ναι, γιατί αλλιώς οι λύσεις που δίνουν είναι ενέργεια του μυαλού.

Δημιουργείται σύγχυση μετά. Συνέδρια, παρασυνέδρια… Και το κακό είναι ότι δεν έχουν γνωρίσει προηγουμένως τον εαυτό τους.

Γιατί, όσο αξίζει η μια γνώση του εαυτού μας, δεν αξίζουν όλου του κόσμου οι γνώσεις.

Όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζη ταπεινά τον εαυτό του, αναγνωρίζεται από τους ανθρώπους.

Αν μερικοί γνώριζαν τον εαυτό τους, θα έβλεπαν τα χάλια τους και δεν θα μιλούσαν καθόλου.

Μια φορά μου είπε κάποιος: «Δεν υπάρχει κανένας Ορθόδοξος να εκπροσωπήση στο εξωτερικό την Ορθοδοξία, στα συνέδρια κ.λπ.».

Έλεγε, έλεγε, έλεγε, έφερε τον αποκλεισμό. «Ο Προφήτης Ηλίας (1), του λέω, όταν τον ρώτησε ο Θεός: «Τι ζητάς, Ηλία, στο Χωρήβ;» «Έμεινα μόνος», απάντησε.

Τότε ο Θεός του είπε: «Επτά χιλιάδες λαός δεν έκλινε γόνυ στον Βάαλ». Επτά χιλιάδες άνθρωποι ήταν πιστοί, και ο Προφήτης Ηλίας έλεγε: «Έμεινα μόνος!»

Και εσύ φέρνεις τέτοιον αποκλεισμό, ενώ υπάρχουν τόσοι πιστοί!...

Τι είναι ο δικός μας ο Παντοκράτορας; Είναι σαν τον Παντοκράτορα του τρούλλου που παρουσιάζει ρωγμές από τον σεισμό και σκεφτόμαστε τι να κάνουμε για να τον κρατήσουμε, για να μην πέση, και καλούμε την Αρχαιολογική Υπηρεσία, για να τον υποστυλώσουμε;»

«Εκεί στην Αμερική, μου λέει, δεν υπάρχει κανένας». «Μα εγώ τόσους πιστούς γνώρισα απ΄ την Αμερική», του λέω.

«Ναι, αλλά οι Καθολικοί, μου λέει, εργάζονται πονηρά». «Μα οι Καθολικοί, του λέω, σιχάθηκαν τον Παπισμό και επιστρέφουν τώρα στην Ορθοδοξία.

Καλά, όταν πήγε ο Πατριάρχης Δημήτριος στην Αμερική, οι ίδιοι οι Καθολικοί δεν φώναζαν: «Ο Πατριάρχης είναι αληθινός Χριστιανός και ο Πάπας είναι έμπορας»;

Δεν το έλεγαν με αγανάκτηση αυτό οι Καθολικοί; Τι μου λες ότι πάνε με πονηριά οι Καθολικοί να εισχωρήσουν στην Ορθοδοξία, για να την αλλοιώσουν κ.λπ.;

Ο Θεός πού είναι; Ο διάβολος μπορεί να κάνη προκοπή;»

Δυστυχώς ο δυτικός ορθολογισμός έχει επιδράσει και σε ανατολικούς ορθόδοξους άρχοντες και έτσι βρίσκονται σωματικά μόνον στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, ενώ όλο το είναι τους βρίσκεται στην Δύση που την βλέπουν να βασιλεύη κοσμικά.

Εάν έβλεπαν την Δύση πνευματικά, με το φως της Ανατολής, με το φως του Χριστού, τότε θα έβλεπαν το πνευματικό ηλιοβασίλεμα της Δύσης, που χάνει σιγά-σιγά το φως του νοητού Ηλίου, του Χριστού, και προχωρεί για το βαθύ σκοτάδι.

Μαζεύονται και συνεδριάζουν (2) και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα που δεν χωράει συζήτηση, που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια.

Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να κερδίζη έδαφος ο διάβολος.

Πα, πα… βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι!

Και όλα αυτά από πού ξεκινούν; Δεν κάνει κανείς δουλειά πνευματική, έχει τον λογισμό ότι είναι πνευματικός άνθρωπος και λέει μετά ανοησίες.

Ένα παιδί με την φυσική καθαρότητα του νου και με την λίγη γνώση που έχει, θα σου πη σωστά πράγματα.

Αντίθετα ένας με μεγάλη μόρφωση, με το μυαλό του καπνισμένο από την δαιμονική επήρεια που έχει λάβει, σου λέει τα πιο βλάσφημα πράγματα.

Όποιος τροχάει συνέχεια με γνώσεις το μυαλό του και ζη απομακρυσμένος από τον Θεό, το κάνει τελικά δίκοπο, και με το ένα μέρος σφάζεται σιγά-σιγά ο ίδιος και με το άλλο κόβει ανθρώπους με τις απόλυτες ανθρώπινες εγκεφαλικές λύσεις του.

Η ανθρώπινη γνώση, όταν αγιασθή, γίνη θεία, τότε βοηθάει. Διαφορετικά είναι ανθρώπινη αντιμετώπιση, μυαλό, κοσμική λογική.

Το σκέτο μυαλό είναι μπαστούνι σιδερένιο, δίχως μαγνήτη, που χτυπάει τα μέταλλα, για να κολλήσουν, και αυτά τσαλακώνονται και δεν κολλούν.

Αυτός είναι ο σημερινός κόσμος. Όλα τα πράγματα τα βλέπουν με την ξερή λογική. Αυτή η λογική είναι καταστροφή.

«Η γνώσις φυσιοί» (3) δεν λέει; Άμα δεν έχη θείο φωτισμό κανείς, η γνώση είναι άχρηστη, φέρνει καταστροφή.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ A’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


1) Βλ. Γ΄ Βασ. 19, 13-18
2) Με την διατύπωση αυτή ο Γέροντας δεν εννοεί όλα τα συνέδρια, αλλά αναφέρεται σε συνέδρια, τα οποία συγκαλούνται για θέματα που έχουν ήδη παγιωθή στην Εκκλησία ή καθορίστηκαν από τους Αγίους Πατέρες ή δεν χρειάζεται να συζητηθούν.
3) Α΄ Κορ. 8, 2
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Tue Jun 23, 2015 6:02 pm

Image



Να αξιοποιηθή η επιστήμη στην πνευματική ζωή



Όλο το κακό ξεκινάει από το μυαλό, όταν γυρίζη μόνο γύρω από την επιστήμη και είναι τελείως απομακρυσμένο από τον Θεό.

Γι΄ αυτό και δεν βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι την εσωτερική τους ειρήνη και την ισορροπία τους.

Ενώ, όταν ο νους γυρίζη γύρω από τον Θεό, χρησιμοποιούν οι άνθρωποι και την επιστήμη για την εσωτερική τους καλλιέργεια και για το καλό του κόσμου, γιατί τότε είναι αγιασμένο το μυαλό.


- Δηλαδή, Γέροντα, η επιστήμη δεν βοηθάει τον άνθρωπο;

Η επιστήμη πολύ βοηθάει, αλλά και πολύ θολώνει.

Γνώρισα ψυχές με μεγαλύτερη διαύγεια, ενώ έχουν μάθει λιγώτερα.

Όσοι έχουν θολώσει το μυαλό τους από την επιστήμη, εάν με την Χάρη του Θεού ξεθολώσουν, τότε, φυσικά, θα έχουν περισσότερα εργαλεία για δουλειά.

Ενώ, όταν δεν αγιασθούν τα εργαλεία –δεν αγιασθή η γνώση-, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για κοσμική εργασία και όχι για πνευματική.

Γρήγορα αγιάζονται, αν μπη η καλή ανησυχία.

Όσοι δίνουν τα πρωτεία στην εσωτερική τους μόρφωση, την μόρφωση της ψυχής, και χρησιμοποιούν και την εξωτερική μόρφωση για την εσωτερική, αυτοί γρήγορα μεταμορφώνονται πνευματικά.

Εάν ασκούνται και πνευματικά, τότε βοηθούν πολύ κόσμο θετικά, γιατί βγάζουν τον κόσμο από το άγχος της κολάσεως και τον οδηγούν στην παραδεισένια αγαλλίαση.

Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι του Θεού πολλές φορές να έχουν λιγώτερα πτυχία, αλλά βοηθούν περισσότερο, γιατί έχουν πολλή Χάρη και όχι πολλά χαρτιά (πτυχία).

Ο κόσμος γέμισε από αμαρτία και χρειάζεται πολλή προσευχή και βίωμα.

Τα πολλά γραφτά είναι χάρτινα νομίσματα και η αξία τους θα εξαρτηθή από το αντίκρυσμα.

Επομένως θέλει δουλειά στο «μεταλλείο» της ψυχής.

Θυμάμαι, ήταν ένα γεροντάκι στην Μονή Εσφιγμένου τόσο απλό που και την Ανάληψη την νόμιζε για Αγία.

Έκανε κομποσχοίνι και έλεγε: «Αγία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών»!

Κάποτε ένας αδελφός στο Γηροκομείο ήταν άρρωστος, και δεν είχε τι να του δώση να φάη.

Μια και δυό κατεβαίνει τις σκάλες, ανοίγει το παράθυρο που έβλεπε προς την θάλασσα, απλώνει τα χέρια στην θάλασσα και λέει: «Αγία μου Ανάληψη, δωσ΄ μου ένα ψαράκι για τον αδελφό».

Και αμέσως – ω του θαύματος! – ένα τόσο μεγάλο ψάρι ξεπηδάει από την θάλασσα μέσα στα χέρια του.

Οι άλλοι που τον είδαν, έμειναν έκπληκτοι. Εκείνος τους κοιτούσε και χαμογελούσε, σαν να τους έλεγε: «Τι παράξενο βλέπετε;»

Εμείς έχουμε γνώσεις, ξέρουμε πότε γιορτάζει ο ένας ο Άγιος, πώς μαρτύρησε ο άλλος, πότε έγινε η Ανάληψη και πού έγινε και πώς έγινε, και όμως ούτε ένα τόσο δα ψαράκι δεν μπορούμε να έχουμε!

Αυτά είναι τα παράξενα της πνευματικής ζωής, τα οποία η λογική όσων διανοουμένων έχουν μέσα τους τον εαυτό τους και όχι τον Θεό δεν τα συλλαμβάνει, γιατί έχουν την στείρα κοσμική γνώση με την κοσμική πνευματική αρρώστια και λείπει το Άγιο Πνεύμα.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ A’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Fri Jun 17, 2016 9:58 pm

Λόγοι B' Αγίου Παϊσίου

Εισαγωγή από τους λόγους του Γέροντα.


«Για να πέρασης στην βουλή τού Θεού, πρέπει να γίνεις "βουλευτής" του Θεού, όχι "βολευτής" του εαυτού σου».



- Γέροντα, πώς τα βλέπετε τα πράγματα;

- Εσείς πώς τα βλέπετε;


- Εμείς τι να πούμε, Γέροντα; Εσείς να μας λέγατε.

- Η ησυχία που επικρατεί με ανησυχεί. Κάτι ετοιμάζεται. Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε

σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε.

Δεν ξέρω τι θα γίνει• πολύ δύσκολη κατάσταση! Ή τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών,

αλλά ακόμη ο Θεός κρατά φρένο.

Χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή με πόνο, για να βάλει ό Θεός το χέρι Του.


Να το πάρουμε στα ζεστά και να ζήσουμε πνευματικά. Είναι πολύ δύσκολα τα χρόνια.

Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία. Θέλει πολύ φύσημα, για να φύγει.

Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα που θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τους φράκτες, δεν

υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερό! Έγινε μία βαβυλώνια.


Να κάνουμε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτήν την βαβυλώνια. Διαβάστε την προσευχή

των Τριών Παίδων (1), να δείτε με πόση ταπείνωση προσεύχονταν και τον 82° Ψαλμό: « Ό Θεός, τις

όμοιωθήσεταί σοι, μή σιγήσης...».

Αυτό πρέπει να γίνει, αλλιώς δεν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκή επέμβαση.

Μπαίνουν μερικές αρρώστιες ευρωπαϊκές και προχωρούν όλο προς το χειρότερο.


Μου είπε ένας Κύπριος οικογενειάρχης πού μένει στην Αγγλία:

«Κινδυνεύουμε πνευματικά. Πρέπει να φύγω από την Αγγλία οικογενειακώς».

Βλέπεις εκεί ο πατέρας να παίρνει την κόρη, η μάνα τον γιό. Όλους τους στεφανώνουν, όλους τους

ευλογούν. Κάτι πράγματα..., ντρέπομαι να τα πω.

Και εμείς κοιμόμαστε με τα τσαρούχια. Δεν λέω να πάρουμε πλακάτ, αλλά να στρέψουμε την προσοχή

μας στον μεγάλο κίνδυνο που περιμένουμε και να υψώνουμε τα χέρια στον Θεό.


Να κοιτάξουμε πως να αμυνθούμε κατά του κακού. Χρειάζεται να κρατάμε λίγο φρένο, γιατί όλα

πάνε να τα ισοπεδώσουν.


Τώρα είναι να λέει κανείς το ψαλμικό: «Θοϋ τους άρχοντας αυτών ως τον Ώρήβ και Ζήβ καί Ζεβεέ

καί Σαλμανά..., οϊτινες είπαν κληρονομήσωμεν έαυτοϊς τό άγιαστήρων τού Θεού» (2).

Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται• είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι.

Ό κόσμος είναι όπως οι μέλισσες. Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν

«βούου...» και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες.


Ύστερα ή κατεύθυνση τους θα εξαρτηθεί από τον άνεμο που θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε

μέσα. Αν φυσήξει νοτιάς, θα φύγουν.

Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει... «Εθνικός Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος.

Όμως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά,μία σιγουριά.


Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια. Υπάρχει μία μερίδα Χριστιανών, στους οποίους

αναπαύεται ο Θεός.

Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται,

και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της .προσευχής μας δίνουν ελπίδα. Μη φοβάσθε.

Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει;

Ούτε τώρα θα χαθούμε.


Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα

χρόνια. Μία μπόρα θα είναι.

Δεν σας τα λέω αυτά, για να φοβηθείτε, αλλά για να ξέρετε που βρισκόμαστε.

Για μας είναι μία μεγάλη ευκαιρία, είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το μαρτύριο.


Να είστε με τον Χριστό, να ζείτε σύμφωνα με τις εντολές Του και να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες

δυνάμεις και να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες.

Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει η θεία Χάρις.

Αυτό που θα βοηθήσει πολύ είναι να μπει μέσα μας η καλή ανησυχία: που βρισκόμαστε, τι θα

συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμασθούμε.


Ή ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά. Να είμαστε πιο αγαπημένοι.

Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλωσύνη. Να προσευχώμαστε να

βγουν καλοί άνθρωποι.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1) Βλ. Δαν.2-2, Προσευχή Άζαρίου και Ύμνος των Τριών Παίδων
2) Ψαλμ. 82,12-13 καί βλ. Κριτ. 7 καί 8.
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Sat Jun 18, 2016 10:50 am

Image


Ο Θεός θα δώσει τη λύση.


Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή,

γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο.

Ο Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει. Δεν θα πάει πολύ αυτή η κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ο Θεός!


Κατά το 1830, επειδή υπήρχε στο Άγιον Όρος πολύς τουρκικός στρατός, για ένα διάστημα δεν είχε μείνει

στην Μονή Ιβήρων κανένας μοναχός.

Είχαν φύγει οι Πατέρες, άλλοι με τα άγια Λείψανα, άλλοι για να βοηθήσουν στην Επανάσταση.

Ερχόταν στο μοναστήρι μόνον ένας μοναχός από μακριά που άναβε τα κανδήλια και σκούπιζε.


Μέσα και έξω από το μοναστήρι ήταν τουρκικός στρατός, και αυτός ο καημένος σκούπιζε και έλεγε:

«Παναγία μου, τι θα γίνει μ' αυτήν την κατάσταση;».

Μία φορά πού προσευχόταν με πόνο στην Παναγία, βλέπει να τον πλησιάζει μία γυναίκα - ήταν η Παναγία -

που έλαμπε και το πρόσωπο της ακτινοβολούσε.


Του παίρνει την σκούπα από το χέρι και του λέει:

«Εσύ δεν ξέρεις να σκουπίζεις καλά• εγώ θα σκουπίσω». Και άρχισε να σκουπίζει. Υστέρα εξαφανίσθηκε

μέσα στο Ιερό.

Σε τρεις μέρες έφυγαν όλοι οι Τούρκοι! Τους έδιωξε η Παναγία.


Ο Θεός ότι δεν είναι σωστό θα το πετάξει πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι.

Δουλεύει ό διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό.


Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ο Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό.

Γι' αυτό μη στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα

και θα καθίσει τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθεί για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψει

ανάλογα.


Θα αμειφθούν αυτοί πού θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός που κάνει το κακό.

Τελικά ο Θεός θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο καθένας μας θα δώσει λόγο για το τι έκανε

σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλωσύνη.

Σήμερα προσπαθούν να γκρεμίσουν την πίστη, γι' αυτό αφαιρούν σιγά-σιγά από καμμιά πέτρα, για να

σωριασθεί το οικοδόμημα της πίστεως.


Όλοι όμως ευθυνόμαστε για το γκρέμισμα αυτό• όχι μόνον αυτοί που αφαιρούν τις πέτρες και το γκρεμίζουν,

αλλά και όσοι βλέπουμε να γκρεμίζεται και δεν προσπαθούμε να το υποστυλώσουμε.

Οποίος σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι' αυτό. Και ο διπλανός όμως θα δώσει λόγο,

γιατί έβλεπε εκείνον να κάνη κακό στον συνάνθρωπο του και δεν αντιδρούσε.

Ο κόσμος εύκολα πιστεύει έναν άνθρωπο που έχει τον τρόπο να πείθει.



- Ο λαός, Γέροντα, είναι σαν θηρίο.


-Εγώ από τα θηρία δεν έχω παράπονο.

Βλέπεις, τα ζώα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλο κακό, γιατί δεν έχουν μυαλό, ενώ ο άνθρωπος που φεύγει

μακριά από τον Θεό γίνεται χειρότερος από το μεγαλύτερο θηρίο!


Κάνει μεγάλο κακό. Το δυνατό ξίδι γίνεται από το χαλασμένο κρασί. Τα άλλα τα τεχνητά ξίδια δεν είναι

τόσο δυνατά...

Πιο φοβερό είναι, όταν ο διάβολος συμμαχήσει με έναν άνθρωπο διεστραμμένο• τότε κάνει διπλό κακό

στους άλλους, όπως ο σαρκικός λογισμός, όταν συμμαχήσει με την σάρκα, τότε κάνει μεγαλύτερο κακό

στην σάρκα.


Για να συνεργασθεί ό διάβολος με έναν τέτοιο άνθρωπο, πρέπει αυτός να είναι υπολογίσιμος, να έχει

κακή προαίρεση, κακία.

Στην συνέχεια, Θεός φυλάξοι, αυτοί θα φέρουν δυσκολίες, θα στριμώξουν ανθρώπους, μοναστήρια.

Η Εκκλησία, ο Μοναχισμός, θα τους κάνη κακό, γιατί θα τους εμποδίση στα σχέδια τους.

Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά.


Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα,

και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.

Σ' αυτήν την κατάσταση θα δείτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξοφλούν χρέη.

Θα γίνουν έτσι τα πράγματα, που δεν θα στενοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία που θα περνάνε

- δεν θα λέει φυσικά «δόξα σοι ο Θεός».


Πόσο ο Θεός μας αγαπά!

Αυτά που γίνονται σήμερα και αυτά που σκέφτονται να κάνουν, αν γίνονταν πριν από είκοσι χρόνια

που είχε περισσότερη πνευματική άγνοια ο κόσμος, θα ήταν πολύ δύσκολα.

Τώρα ξέρει ο κόσμος• η Εκκλησία δυνάμωσε.

Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του, και θα φροντίσει γι' αυτά που του χρειάζονται,

φθάνει ο άνθρωπος να πιστεύει και να τηρεί τις εντολές Του.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Sun Jun 19, 2016 11:03 am

Image


«Επικατάρατος ό ποιών τα έργα Κυρίου άμελώς» (1)


Παλιά, αν ένας ευλαβής ασχολείτο με την κατάσταση στον κόσμο, δεν πρέπει να ήταν καλά• ήταν για

κλείσιμο στον Πύργο. (2)

Σήμερα (3) αντίθετα, αν ένας ευλαβής δεν ενδιαφέρεται και δεν πονάει για την κατάσταση πού επικρατεί στον

κόσμο, είναι για κλείσιμο στον Πύργο.

Γιατί τότε αυτοί πού κυβερνούσαν είχαν Θεό μέσα τους, ενώ σήμερα πολλοί από αυτούς πού κυβερνούν δεν

πιστεύουν.


Είναι πολλοί τώρα εκείνοι πού επιδιώκουν να τα διαλύσουν όλα, οικογένεια, νεολαία, Εκκλησία.

Το να ενδιαφέρεται κανείς τώρα και να ανησυχεί για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το

έθνος μας είναι ομολογία, γιατί ή Πολιτεία τα βάζει με τον θείο νόμο.

Ψηφίζει νόμους ενάντιους στον νόμο τού Θεού.



Είναι και μερικοί αδιάφοροι πού ούτε στον θεσμό της Εκκλησίας πιστεύουν ούτε Έθνος παραδέχονται και, για

να έχουν το χουζούρι τους λένε, «ό Απόστολος Παύλος λέει να μην ενδιαφέρεσαι για τα πράγματα τού κόσμου»,

και έτσι αδιαφορούν!

'Αλλά ό Απόστολος Παύλος άλλο εννοούσε. Τότε τα ειδωλολατρικά έθνη είχαν εξουσία. Μερικοί ξέκοψαν από

το κράτος και πίστεψαν στον Χριστό.


Έλεγε λοιπόν ό Απόστολος Παύλος σ' αυτούς «εσείς μην άσχολήσθε με τα πράγματα τού κόσμου», (4) για

να ξεχωρίζουν από τον κόσμο, γιατί όλος ό κόσμος ήταν ειδωλολατρικός .

Από την στιγμή όμως πού ανέλαβε την εξουσία ό Μέγας Κωνσταντίνος και επικράτησε ό Χριστιανισμός,

δημιουργήθηκε σιγά-σιγά ή μεγάλη χριστιανική παράδοση με τις Εκκλησίες, τα μοναστήρια, την τέχνη,

το τυπικό της λατρείας κ.λπ.


Έχουμε λοιπόν ευθύνη να τα διατηρήσουμε όλα αυτά και να μην αφήσουμε τους εχθρούς της Εκκλησίας

να τα διαλύσουν.


Έχω ακούσει και Πνευματικούς να λένε: «Εσείς μην άσχολήσθε μ' αυτά»!

Αν είχαν μεγάλη αγιότητα και έφθαναν με την προσευχή σε τέτοια κατάσταση, πού να μην τους ενδιαφέρει

τίποτε, να τους φιλούσα και τα πόδια.

Αλλά τώρα αδιαφορούν, γιατί θέλουν να τα έχουν καλά με όλους και να καλοπερνούν.


Ή αδιαφορία δεν επιτρέπεται ούτε στους κοσμικούς, πόσο μάλλον στους πνευματικούς ανθρώπους.

Ένας άνθρωπος τίμιος, πνευματικός, δεν πρέπει να κάνη τίποτε με αδιαφορία.

« Έπικατάρατος ό ποιών τα έργα Κυρίου άμελώς»,λέει ό Προφήτης Ιερεμίας.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1) Ίερ.3, 10.

2) Ψηλό οχυρωματικό οικοδόμημα των μονών τού Άγιου Όρους, πού χρησίμευε για την απόκρουση των
πειρατών.

3) Ειπώθηκε τον Ιούνιο τού 1985.

4) Πρβ. Β ' Τιμ. 2,4.
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Mon Jun 20, 2016 12:02 pm

Image


Να αναπαύουμε τους ανθρώπους πνευματικά


Παλιά στους δέκα οι έξι ήταν θεοφοβούμενοι, οι δύο μέτριοι και οι δύο αδιάφοροι, άλλα και αυτοί είχαν

μέσα τους πίστη. Σήμερα δεν είναι έτσι. Δεν ξέρω πού θα πάει αυτή ή κατάσταση.


Να προσπαθήσουμε τώρα, όσο μπορούμε, να βοηθήσουμε πνευματικά τους ανθρώπους• όπως έγινε

τότε με τον κατακλυσμό, με την κιβωτό τού Νώε, έτσι και τώρα να γλυτώσουν μερικοί, να μή

σακατευθούν πνευματικά.


Θέλει πολλή προσοχή, πολλή διάκριση, να δει κανείς τα πράγματα από πολλές πλευρές και να ανάπαυση

τους ανθρώπους.

Μήπως έμενα με αναπαύει να μαζεύωνται οι άνθρωποι ή ήθελα να βλέπω τόσο κόσμο;

Όχι, αλλά σ' αυτήν την κατάσταση πού βρισκόμαστε, θέλουν λίγη βοήθεια οι καημένοι οι άνθρωποι.


Εγώ δεν έγινα παπάς, για να μην έχω να κάνω με κόσμο, και τελικά περισσότερο ασχολούμαι με τον κόσμο.

Αλλά ό Θεός ξέρει την διάθεση μου και μου δίνει περισσότερα από όσα θα μου έδινε αν έκανα αυτό

πού με ανέπαυε.


Πόσες φορές παρακαλώ την Παναγία να μου οικονομήσει έναν τόπο μακρινό, ήσυχο, να μή βλέπω, να μην

ακούω τίποτε, να κάνω προσευχή για όλον τον κόσμο, άλλα δεν μ’ ακούει - σε άλλα τιποτένια μ' ακούει.


Βλέπω ότι τώρα ό Θεός, όταν πρόκειται να έχω κόσμο, με βιδώνει στο κρεββάτι με κάποια αρρώστια, για

να ξεκουρασθώ. Δεν μού δίνει την γλυκύτητα πού ένιωθα παλιότερα στην προσευχή, γιατί δεν θα μπορούσα

να αποχωρισθώ από αυτήν.

Τότε, όταν ερχόταν κανείς στο Καλύβι, ζοριζόμουν να βγώ από εκείνη την κατάσταση την πνευματική (1).


Εκεί στο Καλύβι γίνομαι πρόγραμμα των ανθρώπων. Διαβάζω μέσα Ψαλτήρι, άπ' έξω χτυπούν.

Τους λέω «περιμένετε ένα τέταρτο» και αυτοί φωνάζουν: «Έ, Πάτερ, σταμάτα την προσευχή• ό

Θεός δεν παρεξηγείται».

Κατάλαβες; Μέχρις εκεί φθάνουν! Δεν είναι μόνον πού θα σταματήσω, αλλά αν βγω, μετά πάει, τέλειωσε.

Ό,τι κάνω μέχρι τότε.


Το πρωί, στις έξήμισι - επτά ή ώρα πρέπει να έχω τελειώσει και τον Εσπερινό, για να είμαι σίγουρος.

«Φως... πρωϊνόν αγίας δόξης» Την ώρα πού τελειώνετε εσείς τον Όρθρο, εγώ έχω τελειώσει και τα

κομποσχοίνια του Εσπερινού.

Αν προλάβω να πάρω αντίδωρο το πρωί, καλά - μετά ούτε τσάι - γίνομαι πτώμα, πέφτω κάτω.


Ακόμη και το Πάσχα, την Διακαινήσιμο, είχα κάνει ένατες, τριήμερα(2) . Μπορείς δεν μπορείς,

πρέπει να μπορείς.

Μία μέρα, δεν ξέρω τι εμπόδια είχε ό κόσμος - ίσως είχε φουρτούνα ή θάλασσα και δεν είχε καράβι - και δεν

ήρθε κανείς στο Καλύβι.

Πά, πά, έζησα μία σιναϊτική μέρα, όπως τότε στην σπηλιά της Αγίας Επιστήμης! (3)


Όταν ή θάλασσα έχει φουρτούνα, εγώ έχω μπουνάτσα• όταν έχει μπουνάτσα, τότε έχω φουρτούνα.

Έχω βέβαια την δυνατότητα να πάω κάπου να ησυχάσω. Ξέρετε πόσοι μού έχουν πει να μού κάνουν τα

έξοδα, για να πάω στην Καλιφόρνια, στον Καναδά; «Έχουμε Ησυχαστήριο, λένε, να 'ρθής».

Αν βρεθώ σε άγνωστο τόπο,θα είναι σαν να βρίσκωμαι στον Παράδεισο. Δεν θα με ξέρει κανείς, θα

έχω το πρόγραμμα μου, θα ζήσω καλογερικά, όπως θέλω.


Βλέπεις όμως, όταν τελειώνει ό πόλεμος, τότε απολύεται κανείς.

Τώρα έχουμε πόλεμο, πνευματικό πόλεμο. Πρέπει να είμαι στην πρώτη γραμμή.

Τι μαρξιστές υπάρχουν, τι μασόνοι, τι σατανιστές και τόσοι άλλοι! Πόσοι δαιμονισμένοι, πόσοι αναρχικοί,

πόσοι πλανεμένοι έρχονται, για να τους επισφραγίσω την πλάνη τους!


Και πόσους μού τους στέλνουν, χωρίς να τους προβληματίσουν, άλλοι για να τους ξεφορτωθούν, άλλοι για

να μη βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα...

Να ξέρατε πόσο στριμώχνομαι και από πόσες μεριές! Πίκρα το στόμα μου από τον πόνο των ανθρώπων.

Μέσα μου όμως νιώθω παρηγοριά.


Αν φύγω, το θεωρώ σαν να φεύγω από την πρώτη γραμμή, σαν να οπισθοχωρώ. Το θεωρώ προδοσία.

Έτσι το νιώθω.

Μήπως ξεκίνησα για τέτοια πράγματα ή ξεκίνησα για να βοηθάω μοναστήρια; Για άλλου ξεκίνησα και

άλλου βρέθηκα, και τώρα πώς παλεύω!


Και βλέπεις, ό άλλος δεν μιλάει. Δεν πάει να διαλύσουν την Εκκλησία;

«Δεν πειράζει!», λέει. Πηγαίνει και με τον έναν και με τον άλλον, αρκεί να βολευτεί. Τι να βολευτεί!

Αυτόν τον βολεύει ό διάβολος τελικά. Αυτά είναι άτιμα πράγματα. Αν ήθελα εγώ να κάνω αυτό πού με

ευχαριστεί, ου, ξέρετε πόσο εύκολο ήταν;


Σκοπός όμως είναι να κάνω όχι αυτό πού βολεύει εμένα, άλλα αυτό πού βολεύει τον άλλον. Αν σκεφτόμουν

πώς να βολευτώ εγώ, έχω την δυνατότητα να βολευτώ σε πολλές μεριές.

Για να πέρασης όμως στην βουλή τού Θεού, πρέπει να γίνεις

«βουλευτής» τού Θεού, όχι «βολευτής» του εαυτού σου.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1) Ό Γέροντας μετά από μιά έντονη πνευματική κατάσταση πού έζησε - ένιωθε να λειώνει από την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο σαν την λαμπάδα πού βρίσκεται σε θερμό χώρο - έλαβε την πληροφορία ότι δεν πρέπει να άρνηθή την βοήθεια του προς τους ανθρώπους.

Από τότε διέθετε την ήμερα στους ανθρώπους πού τον επισκέπτονταν και την νύχτα προσευχόταν για τα
ποικίλα προβλήματα τού κόσμου.

Όταν όμως το πλήθος των προσκυνητών αυξήθηκε κατά πολύ, είχε τον λογισμό να απομακρυνθεί σε άγνωστο τόπο, για να διαθέτη όλον τον χρόνο του στην προσευχή. Τότε για δεύτερη φορά είχε πληροφορία να

παραμείνει στο Κελλί του, στην «Παναγούδα», και να αναπαύει τον κόσμο.


(2) Αποχή από φαγητό και νερό μέχρι την ενάτη ώρα βυζαντινή (3 μ.μ.) ή για τρεις ημέρες.

(3) Ό Γέροντας ασκήτεψε στο Σίνα, στο ασκητήριο της Άγιας Επιστήμης, τα χρόνια 1962-1964.
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Tue Jun 21, 2016 6:16 pm

Image


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η γενιά της αδιαφορίας


Η αδιαφορία για τον Θεό φέρνει την αδιαφορία και για όλα τα άλλα.




- Τι είναι αυτό που ακούγεται;

- Αεροπλάνο, Γέροντα!

- Κλείσε το παράθυρο, μην μπει μέσα! Έτσι που είναι παλάβωσε o κόσμος, και αυτό σιγά-σιγά μπορεί

να γίνει!...

Έχουν διαλυθεί όλα, οικογένεια, παιδεία, υπηρεσίες... Α, δεν τους καίγεται καρφί! Τίποτε δεν έχουν

μέσα τους...



- Γέροντα, ποιος φταίει πού φθάσαμε σ' αυτήν την κατάσταση;


- Μιλάω γενικά• θέλω να πω, μέχρι πού έχει φθάσει η αδιαφορία!

Πήγαινε σε μια σχολή και θα δεις• αν λ.χ. χτυπούν τα παράθυρα από τον αέρα, ζήτημα να βρεθεί ένα παιδί

να τα κλείσει, για να μη σπάσουν.

Αλλα θα χαζεύουν, άλλα θα κοιτάζουν πως χτυπούν, άλλα θα περνούν από 'κει σαν να μη συμβαίνει τίποτε.


Αδιαφορία! Μού έλεγε ένας αξιωματικός που ήταν υπεύθυνος στις αποθήκες:

«Τρομάζω να βρω έναν στρατιώτη σωστό, να τον βάλω φρουρό στην αποθήκη πετρελαίων, για να μη

βάλουν οι άλλοι καμμιά φωτιά ή η ίδιος μην πετάξει κανένα τσιγάρο απρόσεκτα».

Υπάρχει ένα πνεύμα χλιαρό, καθόλου ανδρισμός. Χαλάσαμε τελείως! Πώς μας ανέχεται ο Θεός!


Παλιά τι αξιοπρέπεια υπήρχε! Τι φιλότιμο!

Στον πόλεμο τού '40, στα σύνορα, οι Ιταλοί είχαν πότε - πότε κάποια επικοινωνία με τους Έλληνες

φρουρούς και έκαναν καμμιά επίσκεψη στο ελληνικό φυλάκιο. Και να δείτε τι φιλότιμο οι Έλληνες!

Μια φορά πού πήγαν οι Ιταλοί στο ελληνικό φυλάκιο, οι Έλληνες έβαλαν να τους φτιάξουν καφέ.


Βγάζει τότε μπροστά τους ένας Έλληνας αξιωματικός ένα μάτσο χρήματα, πενηντάρικα, εκατοστάρικα

- και είχαν αξία τότε αυτά τα χρήματα - και τα ρίχνει για προσάναμμα στην φωτιά, για να δείξει στους

Ιταλούς ότι είναι πλούσιο το ελληνικό κράτος!

Οι Ιταλοί τα έχασαν. Βλέπετε θυσία! Σήμερα μπήκε και σ' εμάς το πνεύμα πού συναντάει κανείς στα

κομμουνιστικά κράτη.


Στην Ρωσία, παρόλο πού φέτος (1) είχαν σοδειά, ξέρετε τι πείνα θα έχουν; Δεν θέρισαν το σιτάρι στον

καιρό του• πήγαν το φθινόπωρο να θερίσουν.

Θερίζουν το φθινόπωρο; Αν δεν είναι δικό τους, πώς να το πονέσουν και να πάνε να το θερίσουν;

Ή ζωή τους είναι μία αγγαρεία.


Δεν έχουν τον ζήλο να δημιουργήσουν κάτι, γιατί τόσα χρόνια δεν δημιουργούσαν.

Με αυτό το ρέμπελο πνεύμα πού μπήκε, με αυτήν την αδιαφορία, πάει, βούλιαξε όλο το κράτος.

Βρέχει και είναι απλωμένο το σιτάρι; Δεν τους νοιάζει. Ήρθε η ώρα να φύγουν; Φεύγουν.

Το παίρνει το σιτάρι η βροχή. Την άλλη μέρα θα πάνε στην ώρα τους να μαζέψουν όσο έμεινε!


Όταν όμως είναι δικό σου το σιτάρι και το έχεις απλωμένο στο αλώνι, αν βρέξει, το αφήνεις να χαθεί;

Δεν θα κοιμηθείς, για να το σώσεις. Και νιώθεις χαρά, αγαλλίαση από την κούραση.


Η αδιαφορία για τον Θεό φέρνει την αδιαφορία και για όλα τα άλλα- φέρνει την αποσύνθεση.

Η πίστη στον Θεό είναι μεγάλη υπόθεση.

Λατρεύει ο άνθρωπος τον Θεό και υστέρα αγαπάει και τους γονείς του, το σπίτι του, τους συγγενείς του,

την δουλειά του, το χωριό του, τον νομό του, το κράτος του, την πατρίδα του.


Ένας που δεν αγαπάει τον Θεό, την οικογένεια του, δεν αγαπάει τίποτε• και φυσικά δεν αγαπάει ούτε την

πατρίδα του, γιατί και η πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια. Θέλω να πω, όλα από εκεί ξεκινάνε.



Δεν πιστεύει ο άνθρωπος στον Θεό, και μετά ούτε γονείς ούτε οικογένεια ούτε χωριό ούτε πατρίδα

υπολογίζει. Και αυτά είναι που πάνε τώρα να διαλύσουν, γι' αυτό δημιουργούν μία κατάσταση ρεμπελιό.

Μου έγραφε ένας αστυνομικός: «Δεν μπόρεσα να έρθω, γιατί μου έπεσε πολλή δουλειά. Μείναμε δύο στην

περιοχή, ενώ έπρεπε να είμαστε οκτώ».


Ακούς πράγματα; Αντί τώρα να προσθέσουν άλλους δύο, αφήνουν μόνο δύο! Ευτυχώς υπάρχουν και

εξαιρέσεις.

Ήρθε μία φορά ένας πατέρας και μου λέει: «Κάνε προσευχή για τον Αγγελο, γιατί θα τον σκοτώσουν».

Τον ήξερα τον γιό του από μικρό παιδί. Τότε υπηρετούσε την θητεία του. «Γιατί, του λέω, τι συμβαίνει;».

«Πήγε μία φορά, μου λέει, και βρήκε τους άλλους να παίζουν χαρτιά, ενώ είχαν υπηρεσία.


Τους έκανε παρατήρηση• δεν τον άκουσαν. Τους έκανε μετά αναφορά, και ένας από εκείνους τον απείλησε

ότι θα τον σκοτώσει».

«Κοίταξε, τού λέω, για να τον σκοτώσουν, δεν τον σκοτώνουν. Εγώ θα κάνω προσευχή, για να μην

περάσουν τον Άγγελο στρατοδικείο, που δεν έπαιζε και αυτός χαρτιά...»!


Έμαθα και κάτι άλλο και είπα: «Δόξα τω Θεό, υπάρχουν ακόμη Έλληνες πού πονούν για την πατρίδα».

Ένας αεροπόρος, επειδή είχαν παραβιάσει τα σύνορα τουρκικά αεροπλάνα, έκανε προσπάθεια να τα

προσπέραση λίγο, για να βγάλει φωτογραφία και να αποδείξει ότι παραβίασαν τα σύνορα.

«Παράτησε το», του φώναζε ό άλλος από τον ασύρματο, αλλά εκείνος επέμενε, προσπαθούσε...


Ο Τούρκος εν τω μεταξύ είχε μεγαλύτερο αεροπλάνο και έτρεχε πιο πολύ και το πήγαινε πιο χαμηλά,

μέχρι πού ο Έλληνας, ο καημένος, βούλιαξε στην θάλασσα!

Και είναι άλλοι που μόνο βόλτες κάνουν με το αεροπλάνο! Πόσο διαφέρει δηλαδή!

Χρειάζεται να μπει κανείς στο νόημα, να αισθανθεί το καλό ως ανάγκη, αλλιώς είναι ένα ρέμπελο πράγμα.


Άντε τώρα να βάλεις κάποιον αγγαρεία να πάει να πολεμήσει! Θα κοιτάει να φύγει από 'δώ, να

γλυτώσει από 'κει.

Όταν καταλάβει όμως τι κακό θα κάνη ο εχθρός, πάει εθελοντής μετά.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

(1) Ειπώθηκε το 1990
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Wed Jun 22, 2016 5:55 pm

Image



Σήμερα οι άνθρωποι γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους.


Παλιά στην πατρίδα μου, στα Φάρασα, έλεγαν: «Αν έχεις καμμιά δουλειά, μην την αφήνεις για αύριο. Αν έχεις καλό φαγητό, άσ' το για αύριο, μήπως έρθει κανένας μουσαφίρης».

Τώρα σκέφτονται: «Να αφήσουμε την δουλειά, μήπως έρθει κανείς αύριο και μας βοηθήσει. Το καλό φαγητό, ας το φάμε εμείς απόψε!».

Οι περισσότεροι σήμερα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους. Μόνον τον εαυτό τους σκέφτονται.

Ας υποθέσουμε ότι βρέχει, γίνεται κατακλυσμός. Θα δείτε, οι περισσότερες από σάς θα σκεφθούν μήπως έχουν ρούχα απλωμένα, να πάνε να τα μαζέψουν. Κακό δεν είναι αυτό, άλλα δεν θα πάνε πιο πέρα.

Τα ρούχα και να βραχούν, πάλι θα στεγνώσουν. Αυτοί όμως πού αλωνίζουν τι θα γίνουν; Πονάτε γι' αυτούς, για να κάνετε καμμιά ευχή;

Ή πέφτουν κεραυνοί - ζήτημα πέντε - έξι ψυχές να θυμηθούν τους καημένους τους γεωργούς ή αυτούς πού έχουν θερμοκήπια.

Δεν σκέφτεται δηλαδή τον άλλον ό άνθρωπος, δεν βγαίνει από τον εαυτό του, άλλα γυρίζει συνέχεια γύρω από τον εαυτό του.

Όταν όμως γυρίζει γύρω από τον εαυτό του, κέντρο έχει τον εαυτό του• δεν έχει τον Χριστό. Είναι έξω από τον άξονα πού είναι ό Χριστός.

Για να φθάσει να σκέφτεται τον άλλον, πρέπει ό νους του πρώτα να είναι στον Χριστό. Τότε σκέφτεται και τον πλησίον και μετά σκέφτεται και τα ζώα και όλη την φύση.


Έχει τον σταθμό του ανοιχτό και, μόλις πάρει το μήνυμα, τρέχει να βοηθήσει.

Άν ό νους του δεν είναι στον Χριστό, δεν δουλεύει ή καρδιά του, γι' αυτό δεν αγαπάει ούτε τον Χριστό ούτε τον συνάνθρωπο του, πόσο μάλλον την φύση, τα ζώα, τα δένδρα, τα φυτά.

Έτσι όπως κινείσθε, πού να φθάσετε στο σημείο να έχετε επικοινωνία με τα ζώα, με τα πουλιά! Αν πέσει κανένα πουλί από την σκεπή, θα το ταΐσετε. Αν δεν πέσει από την σκεπή, δεν σκέφτεσθε να το ταΐσετε.

Εγώ βλέπω τα πουλιά• λέω «θέλουν τάϊσμα, τα καημένα»• ρίχνω ψίχουλα κ.λπ., βάζω και νεράκι να πιούν. Βλέπω άρρωστα κλαδιά στα δένδρα• αμέσως σκέφτομαι να τα κόψω, για να μην κολλήσουν και τα άλλα.

Ή χτυπάει μία πόρτα, ένα παράθυρο, πάει εκεί ό νους μου. θα ξεχάσω τον εαυτό μου, αν μού χρειάζεται κάτι, άλλα θα κοιτάξω την πόρτα, το παράθυρο, να μη σπάσει, να μη γίνει καμμιά ζημιά.

Παρεμπιπτόντως σκέφτομαι για μένα. Και αν κανείς σκέφτεται και πονάει για τα δημιουργήματα, πόσο μάλλον θα σκέφτεται τον Δημιουργό τους! Αν δεν κινείται έτσι ό άνθρωπος, πώς να συντονισθεί με τον θεό;

Έπειτα, και όταν βγαίνετε έξω, ρίξτε καμμιά ματιά γύρω. Μπορεί κάποιος έστω και από απροσεξία ή από κακότητα - εύχομαι κανείς να μην κάνη κακό - κάτι να πετάξει και να βάλει φωτιά• γι' αυτό ρίξτε μία ματιά.
Και αυτό στα πνευματικά ανήκει, γιατί και αυτό το βλέμμα έχει αγάπη.

Εγώ βγαίνω έξω από το Καλύβι, ρίχνω μία ματιά προς τα κάτω, μία ματιά προς την σκεπή, να δω μήπως μυρίζει καμένο. Άλλο αν έχεις τέτοια πίστη πώς, αν πιάσει φωτιά και κάνης προσευχή, θα σβήσει ή φωτιά. Διαφορετικά, πρέπει να ενεργήσεις.

Ή, όταν ακούω κρότο, προσέχω να δω τι είναι• πυροβόλο; άσκηση κάνουν; φουρνέλλο; Ένα και ένα ό νους μου πηγαίνει εκεί, για να κάνω κομποσχοίνι.

Όποιος αδιαφορεί για τον εαυτό του, από αγάπη προς τους άλλους, το μεγάλο ενδιαφέρον του Θεού βρίσκεται μαζί του, και όλοι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται γι' αυτόν.

Άλλα ή σημερινή γενιά είναι ή γενιά της αδιαφορίας!

Οι περισσότεροι μόνο για παρελάσεις είναι! Μην τους πεις, αν συμβεί κάτι, να αμυνθούν! Τώρα όμως και παρελάσεις δεν θέλουν!

Παλιότερα πήγαιναν στις παρελάσεις, άκουγαν και ένα εμβατήριο, κάτι μέσα τους σκιρτούσε! Σήμερα υπάρχει ένα ρεμπελιό σε μας τους Έλληνες.

Βέβαια άλλοι λαοί είναι ακόμη χειρότερα, γιατί δεν έχουν ιδανικά.

Βλέπεις, οι Έλληνες μπορεί να έχουν ένα σωρό κουσούρια, άλλα έχουν και ένα δώρο από τον Θεό, το φιλότιμο και την λεβεντιά• όλα τα πανηγυρίζουν. Οι άλλοι λαοί ούτε στα λεξικά τους δεν έχουν αυτές τις λέξεις.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Thu Jun 23, 2016 4:30 pm

Image


Έχουμε ευθύνη.(1)


Είχε έρθει στο Καλύβι ένας άθεος μέχρι το κόκκαλο. Αφού είπε διάφορα, μετά μου λέει: «Εγώ είμαι εικονομάχος».

Από εκεί που δεν πίστευε τίποτε, ύστερα έλεγε ότι είναι εικονομάχος.

«Βρε αθεόφοβε, του λέω, εσύ αφού δεν πιστεύεις σε τίποτε, τι μου λες ότι είσαι εικονομάχος;

Τότε, τον καιρό της Εικονομαχίας (2), μερικοί Χριστιανοί από υπερβολικό ζήλο έπεσαν σε πλάνη, έφθασαν στην άλλη άκρη, και μετά η Εκκλησία τοποθέτησε το θέμα• δεν είναι ότι δεν πίστευαν».

Υποστήριζε εν τω μεταξύ όλη την σημερινή κατάσταση.

Μαλώσαμε εκεί πέρα.

«Καλά, του λέω, κατάσταση είναι αυτή; Δικαστικοί να φοβούνται να δικάσουν, να κάνουν μηνύσεις για εγκληματίες και να τους απειλούν ο ένας και ο άλλος και να αναγκάζονται να τις αποσύρουν;

Και τελικά ποιοί κυβερνούν; Σε αναπαύει αυτή ή κατάσταση; Υποστηρίζεις αυτούς; Εσύ είσαι εγκληματίας. Γι' αυτό ήρθες; Άντε, φύγε Από εδώ!». Τον έδιωξα.


- Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι που μιλάτε;

- Τι να φοβηθώ; Τον τάφο μου τον έχω ανοίξει. Αν δεν τον είχα ανοίξει, θα με απασχολούσε που θα κουραζόταν ο άλλος να σκάψει. Τώρα θα χρειασθεί να ρίξει μόνο λίγους τενεκέδες χώμα...

'Έχω ύπ' όψιν μου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφημο, πού τον αφήνουν στην τηλεόραση και μιλάει, ενώ έχει πεἱ τά πιο βλάσφημα λόγια για Τον Χριστό καί την Παναγία.

Δεν παίρνει και η Εκκλησία μιά θέση να άφορίση μερικούς.

Αυτούς έπρεπε να τους άφορίζη η Εκκλησία. Λυπούνται Τον αφορισμό!


- Γέροντα, τι θα καταλάβουν με Τον αφορισμό, αφού τίποτε δεν παραδέχονται;


- Τουλάχιστον να φανεί ότι η Εκκλησία παίρνει μια θέση.


- Ή σιωπή της, Γέροντα, είναι σαν να τα αναγνωρίζει;


- Ναι. Έγραψε ένας κάτι βλάσφημα για την Παναγία και κανείς δεν μίλησε.

Λέω σε κάποιον: «Δεν είδες τι γράφει εκείνος;». «Έ, τι να τους κάνης, μου λέει. Θα λερωθείς, αν ασχοληθείς μαζί τους». Φοβούνται να μιλήσουν.


- Τι είχε να φοβηθεί, Γέροντα;

- Να μη γράψουν τίποτε γι' αυτόν και εκτεθεί, και ανέχεται να βλασφημήται η Παναγία! Να μη θέλουμε να βγάλει ο άλλος το φίδι από την τρύπα, για να έχουμε εμείς την ησυχία μας.

Αυτό είναι έλλειψη αγάπης. Υστέρα αρχίζει ο άνθρωπος να κινείται από συμφέρον.

Γι' αυτό βλέπεις ένα πνεύμα σήμερα: «Με τον τάδε να έχουμε σχέσεις, για να μας λέει καλά λόγια. Με τον άλλο να τα έχουμε καλά, για να μη μας διασύρει κ.λπ. Να μη μας πάρουν για κοροΐδα, να μη γίνουμε θύματα».

Άλλος αδιαφορεί και δεν μιλάει. «Να μη μιλήσω, λέει, για να μη με γράψουν οι εφημερίδες». Οι περισσότεροι δηλαδή είναι τελείως αδιάφοροι.

Τώρα άρχισε λίγο κάτι να γίνεται. τόσον καιρό δεν έγραφε κανένας τίποτα.

Είχα βάλει τις φωνές πριν από χρόνια σε κάποιον στο Άγιον Όρος.

«Πολύ πατριωτισμό έχεις», μου λέει.

Πριν από λίγο καιρό ήρθε και με βρήκε: «Όλα τά διέλυσαν, μου λέει, οικογένεια, παιδεία...». Του λέω και εγώ με την σειρά μου: «Πολύ πατριωτισμό έχεις!».

Όλη αυτή ή κατάσταση έχει κάνει ένα κακό και ένα καλό.

Το κακό είναι ότι καί εκείνοι που είχαν κάτι μέσα τους, άρχισαν να αδιαφορούν, γιατί λένε: «Εγώ θα σιάξω την κατάσταση;».

Το καλό είναι ότι πολλοί άρχισαν να προβληματίζονται και να αλλάζουν.

Μερικοί έρχονται καί με βρίσκουν και προσπαθούν να δικαιολογήσουν ένα κακό που έκαναν προηγουμένως, γιατί έχουν προβληματισθεί.


- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα να ομολογούμε το «πιστεύω» μας;

- Χρειάζεται διάκριση.

Είναι φορές πού δεν πρέπει να μιλήσουμε και άλλες φορές που πρέπει να ομολογούμε με παρρησία το «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε ευθύνη, αν δεν μιλήσουμε.

Σ' αυτά τά δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνη ότι γίνεται ανθρωπίνως καί ότι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας ότι κάναμε εκείνο πού μπορούσαμε.

Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι προγονοί μας από τους τάφους. Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε γι' αυτήν;


Ή Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοση της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεμήται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε!

Είναι φοβερό!

Είπα σε κάποιον. «Γιατί δεν μιλάτε; Τι είναι αυτά που κάνει ο τάδε;».
«Τι να πεις, μου λέει, αυτός όλος βρωμάει».

«Αν βρωμάει όλος, γιατί δεν μιλάτε; Χτυπήστε τον». Τίποτε, τον αφήνουν.

Έναν πολιτικό τον έφτυσα. «Πες, του λέω, "δεν συμφωνώ μ' αυτό". Τίμια πράγματα. Θέλεις να εξυπηρετηθείς εσύ και να ρημάξουν όλα;».

Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν.

'Αλλά και οι σημερινοί Χριστιανοί δεν είναι για μάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια• άλλαξαν όλο τον κόσμο.

Καί στην βυζαντινή εποχή μιά εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία καί αντιδρούσε ο κόσμος. Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούμε εμείς, καί εμείς να αδιαφορούμε!

Αν η Εκκλησία δεν μιλάει, για να μην έρθει σε ρήξη με το κράτος, αν οι μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τά έχουν καλά με όλους, γιατί τους βοηθάνε στα ιδρύματα κ.λπ., οι Αγιορείτες πάλι αν δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα (3), τότε ποιος θα μιλήσει;

Είπα σε κάποιον ηγούμενο: «Αν σας πουν ότι θα σας κόψουν τα επιδόματα, να πείτε: "Θα κόψουμε και εμείς την φιλοξενία", για να προβληματισθούν».

Οι καθηγητές της Θεολογίας κ.λπ. δεν φωνάζουν, γιατί λένε: «Είμαστε υπάλληλοι• θα χάσουμε τον μισθό μας, και μετά πώς θα ζήσουμε;».

Τά μοναστήρια εν τω μεταξύ τα έπιασαν με τις συντάξεις. Γιατί εγώ δεν θέλω να πάρω ούτε αυτήν την ταπεινή σύνταξη του Ο.Γ.Α.;

Ακόμη και ασφαλισμένο σε μιά ασφάλεια του Ο. Γ. Α. να τον έχουν τον μοναχό, και αυτό δεν είναι τίμιο. Να τον έχουν ασφαλισμένο ως άπορο, Ναι• αυτό τον τιμά.

"Αλλά να τον έχουν ασφαλισμένο στον Ο.Γ.Α., γιατί;

Ό μοναχός άφησε μεγάλες συντάξεις, έφυγε από τον κόσμο και ήρθε στο μοναστήρι, και να πάρει πάλι σύνταξη!

Και να φθάνουμε για την σύνταξη να προδώσουμε Τον Χριστό!


- Δεν εννοείτε, Γέροντα, αν λ.χ. μιά μοναχή δούλεψε ως δασκάλα μερικά χρόνια καί δικαιούται κάποια σύνταξη;

- Καλά, αυτή τέλος πάντων. Τώρα όμως να σου πω, αν και αυτήν την σύνταξη την διάθεση κάπου, θα πάρει μία γερή σύνταξη από Τον Χριστό.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

(1) Ειπωθήκαν το 1992
(2) Θρησκευτική έρις που συντάραξε επί έναν αιώνα και πλέον την Βυζαντινή Αυτοκρατορία (726-843) και έληξε αρχικά με την Ζ’ Οικουμενική Σύνοδο το 787. Την αναζωπύρωση της έριδος από τον Λέοντα Ε’ τον Αρμένιο κατέπαυσε ο Πατριάρχης Μεθόδιος το 843. Εικονομάχοι ονομάζονταν οι Χριστιανοί που αρνούνταν την απόδοση τιμής στις εικόνες.
(3) Ο Γέροντας εννοεί την οικονομική χορηγία (η τα μετοχιακά μισθώματα), δηλαδή ένα ποσό χρημάτων το οποίο το Ελληνικό κράτος ανέλαβε την υποχρέωση από το 1924 να δίνη κάθε χρόνο στις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, επειδή οι Μονές έδωσαν στους πρόσφυγες τα μετόχια τους, από τα οποία είχαν το λάδι, το σιτάρι, το κρασί κ.λπ. της χρονιάς.
XAPA
 
Posts: 19370
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

PreviousNext

Return to ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 2 guests

cron