Ευφυής Αστειολογία

[marjory]

ΑΠΟ ΓΡΑΠΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

-Η ηδονοβλεψία είναι ασθένεια όπου δονεί το αίσθημα της οράσεως.

- Ετεροθαλή είναι τα αδέρφια που προέρχονται από τον ίδιο πατέρα. Από την ίδια μάνα λέγονται ετεροθηλή.

- Τρισκατάρατον είναι το πλοίον το έχον κατάρτια και στα τρία ιστία.

- Ο αλιγάτορας είναι συνδυασμένο ζώον: μισός άλιγας, μισός γάτορας.

- Το μητρικόν γάλα είναι προτιμώτερον του αγελαδινού, λόγω καλυτέρας εμφανίσεως στήθους γυναίκας.

- Η παρτιτούζα είναι οι νότες που έχουν μπροστά τους οι μουσικοί της συμφωνικής ορχήστρας. Ο μαέστρος δεν θέλει παρτιτούζα. Αυτός και μόνον αυτός, κρατάει τη βακέτα και την κουνάει τεντωμένη δώθε-κείθε, έχοντας κάτι το κοινόν στα οπίσθιά του. Το κοινόν δεν παίρνει μέρος σ' όλα αυτά, μόνον βλέπει και ακούει έντονα καταγοητευμένον από την διέγερσιν.

- Παρ' όλο που ο γέρος ήταν τυφλός, άκουσε τα πάντα!

- Σε περίπτωση λιποθυμίας, ξεκουμπώνουμε το πουκάμισο και τρίβουμε με οινόπνευμα. Αν είναι κορίτσι, ζητάμε συγνώμη και συνεχίζουμε ασταμάτητοι το τρίψιμο ανενόχλητοι, αλλά κάπως πιο απαλά, με ρυθμικό τρίψιμο επαφής, ώστε να το ευχαριστιέται και η ίδια.

- Πειστήρια έχομε πολλών ειδών. Δυο απ' αυτά, τα γνωστότερα, είναι τα
αστυνομικά και τα άχραντα.

- Το εθνικό σήμα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.

- Και ο νοών νοήμων.

- Εκ τη πρέφας του αναγεννάται, ως άλλος φοίνιξ.

- Το εμφιαλωμένο νερό προκαλεί εμφιάλτες.

- Της έταξε λαχνούς με πετραχείλια.

- Το άλλο παιδί ήταν άσχημο, κακότροπο και οξύμωρο.

- Ο Διονύσιος ο Σολομών έγραψε τον Ύμνον εις μίαν και μόνον στιγμήν εθνικής εξάρσεως και υπερηφανείας. Όχι για άλλους λόγους.

- Ο Ρόμελ και ο Ρωμύλος βύζαξαν μια λύκαινα και έχτισαν τη Ρώμη.

- Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήταν Έλληνας ποιητής που κατοικούσε στη Λιβύη της Αλεξανδρείας.

[marjory]

Ο Μεξικάνος

Ο Juan έρχεται μέχρι τα σύνορα του Μεξικού με το ποδήλατό του. Έχει δύο μεγάλες τσάντες στους ώμους του. Ο συνοριοφύλακας τον σταματά και του λέει, "Τι έχεις στις τσάντες";" "Άμμο", απάντησε ο Juan.

Ο συνοριοφύλακας λέει, «Θα το εξακριβώσουμε! - Κατέβα από το ποδήλατο"
Η φρουρά παίρνει τις τσάντες, τις σκίζει και τις αδειάζει και δεν βρίσκει τίποτα άλλο εκτός από άμμο.
Παρά ταύτα συλλαμβάνει τον Χουάν για μια μέρα μέχρι να βγει η ανάλυση της άμμου. Πράγματι βγήκε η ανάλυση και έδειχνε ότι η άμμος ήταν καθαρή. Ο φρουρός ελευθέρωσε τον Juan, ο οποίος ξαναέβαλε την άμμο στις τσάντες και τις κρέμασε στον ώμο του και τον άφησαν να περάσει τα σύνορα.

Την επόμενη μέρα, συμβαίνει το ίδιο πράγμα . Ο συνοριοφύλακας ρωτά, "Τι έχεις;" «Άμμο», λέει ο Juan.

Ο φρουρός κάνει πάλι ενδελεχή έλεγχο και ανακαλύπτει ότι οι τσάντες δεν περιέχουν τίποτε άλλο από άμμο. Δίνει την άμμο πίσω στο Juan, και Juan διασχίζει τα σύνορα με το ποδήλατό του.

Αυτό γίνεται κάθε μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο. Τέλος, ο Juan δεν εμφανίζεται μια μέρα και ο φύλακας τον συναντά σε μια καντίνα στο Μεξικό.

« Γεια σου φιλαράκο», λέει ο φύλακας, «ξέρω ότι κάνεις λαθρεμπόριο με κάτι. Έχω τρελαθεί. Όλο το σκέφτομαι ..... Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Πες μου, και σου υπόσχομαι ότι θα μείνει μεταξύ μας, τι λαθρεμπόριο κάνεις; "

Ο Juan πίνει δύο γουλιές μπίρα του και λέει, «Ποδήλατα».

[kyriakos]

Ένας σκύλος κάπως, κάποτε, βρέθηκε στη ζούγκλα. Εκεί που περπατούσε, λοιπόν, βλέπει ένα αγριεμένο λιοντάρι.
Δεν υπήρχε περίπτωση να τα βάλει μαζί του, ο βασιλιάς των ζώων θα τον ξέσκιζε κι ύστερα θα τον έτρωγε για ...πρωινό. Έπρεπε κάτι να σκεφτεί, και γρήγορα μάλιστα.
Βλέπει παραδίπλα ένα σωρό από κόκκαλα. Πηγαίνει από πάνω τους και κάνει πως μασουλάει. Εν τω μεταξύ, το λιοντάρι πλησιάζει.
-Μμμ, πολύ νόστιμο αυτό το λιοντάρι! Αααχ, ευχαριστήθηκα! Να έχει κι άλλά εδώ κοντά όμως; Δε χόρτασα ακόμα!
Το λιοντάρι "ψαρώνει". Δεν είχε ξαναδεί βλέπετε σκύλο και δεν ήξερε. Σου λέει: "Αν είναι πραγματικά κάποιο πολύ μικρό μεν ζώο, πολύ άγριο δε;"
Και προτίμησε να παραιτηθεί από το γεύμα και να απομακρυνθεί για να μην το ρισκάρει.
Λίγο πιο κάτω βλέπει έναν πίθηκο, ο οποίος του εξηγεί γελώντας ότι το ζώο αυτό είναι ένας απλός σκύλος κι ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, κοντολογίς τον ξεγέλασε με τη μπλόφα του.
-"Ώστε έτσι, ε;" Φωνάζει θυμωμένο το λιοντάρι. "Θα πάω να του δείξω, εγώ! Έλα κι εσύ μαζί!"
Έτσι λοιπόν, λιοντάρι και πίθηκος επιστρέφουν προς το σκύλο. Τους βλέπει αυτός με την άκρη του ματιού του καθώς μασουλάει τα κόκκαλα και καταλαβαίνει τι έχει παιχτεί.
Έχοντας γυρισμένη την πλάτη λοιπόν στους δύο που έρχονταν, κάνει ότι δεν τους έχει δει και μονολογεί:
-Μα που πήγε επιτέλους αυτός ο πίθηκος; Δεν είναι να του έχεις εμπιστοσύνη!... Τόση ώρα τον έχω στείλει να μου φέρει άλλο ένα λιοντάρι κι αυτός άφαντος...

[marjory]

- Πώς λέγεται το Facebook στα τούρκικα;
- Μουτσούν κιτάπ [mucun kitap]....

[marjory]

Ο ΝΑΥΑΓΌΣ
Ένα υπερπολυτελές κρουαζιερόπλοιο, καθώς διαπλέει την Καραϊβική, περνά μπροστά από ένα έρημο νησάκι. Σε μια παραλία του νησιού ξαφνικά εμφανίζεται ένας ταλαιπωρημένος, κουρελιασμένος ναυαγός, ο οποίος κουνάει δυνατά τα σηκωμένα χέρια του, ανάβει φωτιές και κάνει σήματα καπνού, φωνάζει και κάνει ο,τιδήποτε δυνατό για να κινήσει την προσοχή επάνω του.
Κάποιος από τους επιβάτες που τον είδε ρωτάει ένα μέλος του πληρώματος:
- Τί έπαθε αυτός;
- Αααα αυτός; Πάντα έτσι χαίρεται όταν περνάμε από εδώ.

[rafale]

Ήταν ο γιατρός στο ψυχιατρείο και εξέταζε τους τρελούς για να τους δώσει εξιτήριο.
Μπαίνει μέσα ο πρώτος και τον ρωτά ο γιατρός:
- Τί έχει κορδόνια και μπαίνει στα πόδια;
Σκέφτεται καλά ο τρελός και λέει:
- Παπούτσια!
- Μπράβο, του λέει ο γιατρός. Θα κανονίσουμε να πάρεις εξιτήριο.
Βγαίνει ο τρελός έξω και λέει στον φίλο του ψιθυριστά:
- Παπούτσια.
Μπαίνει μέσα ο δεύτερος και τον ρωτά ο γιατρός:
- Τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;
- Έχει κορδόνια; ρωτά ο τρελός.
- Όχι.
- Ε, τότε είναι σαγιονάρες!

[kotsarikos]

Σας μιλάει ο αυτόματος τηλεφωνητής της γιαγιάς:*

-Καλημέρα, αυτή τη στιγμή απουσιάζω, παρακαλώ αφήστε το μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό ήχο beeeeeppp …

– Εάν είσαι ένα από τα παιδιά μου πίεσε 1 ή 2 (ανάλογα ποιο παιδί είσαι) και στη συνέχεια χρησιμοποίησε τις επόμενες επιλογές :
-εάν θέλεις να κρατήσω τα παιδιά πίεσε 2
-εάν θέλεις να σου πλύνω τα ρούχα και να σιδερώσω πίεσε το 3
-εάν θέλεις να κοιμηθούν τα παιδιά εδώ πίεσε 4
-εάν θέλεις να πάρω τα παιδιά από το σχολείο πίεσε 5
-εάν θέλεις φαγητό να στείλω στο σπίτι πίεσε 6
-εάν θέλεις να έρθεις να φας εδώ πίεσε 7
-εάν χρειάζεσαι λεφτά πίεσε 8

-Εάν θέλεις να με καλέσεις για δείπνο ή να με πας στο θέατρο απλά άρχισε να μιλάς !!!!!!!!!!!”

[rafale]

Μια ξανθιά στο λεωφορείο θέλει να κατέβει σε στάση και φωνάζει:
Στάση οδηγέ!!! Στάση!!!
Οδηγός: Το...
κουμπί μαντάμ, το κουμπί!!
Οπότε η ξανθιά το πατάει και λέει:
Τωρα ακούγομαι;;;

[kyriakos]

Κάποιοι φίλοι, μετά τις Πανεπιστημιακές σπουδές, συμφωνούν να συναντηθούν μετά από δέκα πέντε χρόνια.
Πράγματι, μετά από 15 χρόνια συναντώνται και προτείνει ένας :
"Λέω να πάμε στον "Μπάμπη", στην Κηφισιά,... έχει πολύ ωραίες γκόμενες εκεί ".
Συμφωνήσαν, πήγαν στου "Μπάμπη", καλά περάσανε...
Περάσανε τα επόμενα 15 χρόνια, συναντήθηκαν πάλι και λέει ένας :
"Λέω να πάμε στον "Μπάμπη", στην Κηφισιά,.. έχει ωραίο φαγητό εκεί".
Συμφώνησαν, πήγαν στου "Μπάμπη", καλά περάσανε...
Περάσανε και τα επόμενα 15 χρόνια, συναντήθηκαν και λέει ένας :
"Λέω να πάμε στον "Μπάμπη", στην Κηφισιά,.. έχει τις τουαλέτες στο ισόγειο, για να μην ταλαιπωρούμαστε".
Συμφώνησαν, πήγαν στου "Μπάμπη", καλά περάσανε...
Περάσανε κι άλλα 15 χρόνια, συναντήθηκαν κάποιοι απ' αυτούς και λέει ένας :
"Λέω να πάμε στον "Μπάμπη", στην Κηφισιά, ... δεν έχουμε πάει ποτέ "

[kyriakos]

 Στο μάθημα:
-Πετράκη, ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;
-Δεν ξέρω, κύριε. Γιατί με κοιτάτε έτσι, όμως; Δεν το έκανα εγώ, αλήθεια σας λέω!
Και βάζει τα κλάματα.
Ο δάσκαλος απευθύνεται σε όλη την τάξη:
-Παιδιά, μήπως ξέρει κανένας από σας να μου πει ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;
-"Κύριε, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, αλήθεια!" αναφωνεί όλη η τάξη, επίσης έτοιμη να βάλει τα κλάματα.
Ο δάσκαλος τσαντίστηκε πολύ. Όταν σχολάει η τάξη, πάει στο συμβούλιο των καθηγητών:
-Ρε παιδιά, ακούστε να γελάσετε, ή να κλάψετε, πάρτε το όπως θέλετε τέλος πάντων...
Ρωτάω στο μάθημα τον Οικονόμου ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων, κι αυτός βάζει τα κλάματα και λέει ότι είναι αθώος. Κι ύστερα που ξαναρώτησα την τάξη, το ίδιο έκαναν όλοι οι υπόλοιποι!
-"Κοίταξε, Νώντα, κατ' αρχάς τον Οικονόμου τον ξέρω πολύ καλά, είναι από καλή οικογένεια και εξαίρετο παιδί. Αποκλείεται να έκανε κάτι τέτοιο. Κακώς τον προσέβαλλες", του λέει ένας.
-"Κι ύστερα, δεν καταλαβαίνω τι ψάχνεις. Αντί να μάθεις γράμματα τα παιδιά, ασχολείσαι με άλλα πράγματα! Μπα, περίεργος είσαι!", παρατηρεί ένας άλλος.
Ο δάσκαλος είχε σχεδόν καραφλιάσει. Πάει στο διευθυντή και επαναλαμβάνει την ιστορία.
-Κύριε Περισπωμένογλου, όπως σας είπαν και οι συνάδελφοί σας, ποιος ο λόγος να ασχολείστε με τέτοια πράγματα; Κάντε σας παρακαλώ τη δουλειά σας!
-"Βρε τους άσχετους!", σκέφτεται ο δάσκαλος. "Τι να κάνω τώρα; Σε ποιον να πω τον πόνο μου;"
Αποφασίζει και γράφει ένα γράμμα στη διεύθυνση του υπουργείου παιδείας. Όχι νωρίτερα από κανένα μήνα, έρχεται η απάντηση:
"Προς κύριο Επαμεινώνδα Περισπωμένογλου, φιλόλογο, καθηγητή στο Γυμνάσιο Πέρα Ραχούλας:
Κύριε καθηγητά, σας παρακαλούμε να ασχολείστε μόνο με τα υπηρεσιακά σας θέματα, αλλιώς θα μας αναγκάσετε να σας μεταθέσουμε δυσμενώς. Για την κλοπή που αναφέρετε, κάναμε καταγγελία στην αστυνομική διεύθυνση, η οποία και θα διεξάγει ανακρίσεις.
Κωσταντίνα Καρασφραγίδα, διεύθυνση Υπουργείου Παιδείας."