student wrote:bersekero wrote:thanos69b wrote:Στον αγώνα μας αυτό προπονητής μας και οδηγός μας είναι ο πνευματικός μας, ....
Δεν απομονωνω αυτη τη φραση οπως κανουν οι δημοσιογραφοι για να αλλαξω το νοημα του ολου ποστ, απλά θελω να την τονισω.
Πιστευω οτι καποτε πρεπει να φτασουμε στο σημειο που δεν θα ειναι τοσο απαραιτητος ο οδηγος, γιατι εκ των πραγματων δεν μπορουμε να τον εχουμε παντα διαθεσιμο αλλά και επειδη καποτε πρεπει να ανοιξουμε τα φτερα μας κι εμεις.
Παμε πχ μακρυ περιπατο στα μονοπατια στο βουνο. Οταν εχουμε εμπειρο και ικανο οδηγο, ειδικα ως αρχαριοι περιηγητες, ολα ειναι πιο ευκολα. Μας δειχνει τον δρομο, μας βοηθαει να αποφυγουμε τις παγιδες, εχει μαζι του αναγκαια εφοδια, εξοπλισμο και φαρμακα που εμεις ως απειροι δεν φροντισαμε να εχουμε και ουτε ξερουμε τι χρειαζεται να εχουμε, ξερει απο πρωτες βοηθειες. Οταν αποκτησουμε εμπειρια, μπορουμε με απλά μεσα, με μια πυξιδα, εναν χαρτη (τωρα εχουμε και gps στο κινητο) να βρουμε ακρη, εχουμε μαθει και οτιδηποτε αλλο χρειαζεται. Αλλά και παλι, στην ερημια και στους κινδυνους δεν ειναι σοφο να ειναι κανεις μονος.
Η πυξιδα μας, το οπλο μας, το μεγαλυτερο εφοδιο μας ειναι η Ευχη, συνοδευομενη απο ταπεινωση, προσοχη του νου και τα λοιπα γνωστα.
Πράγματι, αυτός είναι ο σκοπός. Να γίνουμε από νήπια, άνδρες. Όσο δύσκολο κι αν είναι
11 Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου
Καλό ειναι δηλαδή στην πορεία, να υπάρχει απογαλακτισμός. Αυτός πρέπει να ειναι και ο στόχος άλλωστε κάθε καλού πνευματικού πατέρα. Να ανδρωθούν τα παιδιά του, να γυμναστούν, να εκπαιδευτούν και να απογαλακτιστούν
13 Διότι πας ο μετέχων γάλακτος είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος· 14 των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες διά την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.
Τα μεγαλύτερα εφόδια όμως, σύμφωνα με τον πνευματικό των εθνών, μέσα εκεί στο δάσος, στη ζούγκλα της ζωής είναι
13 Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.
Και χωρίς πυξίδα να είσαι, με πίστη και ελπίδα θα την βρείς την άκρη. Χωρίς πίστη, όσες φορές και να παπαγαλίσεις την ευχή, δύσκολο να γλυτώσεις το γκρέμι.
Ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι η ανυπακοή.
Το παράδειγμα μας, ο Κύριος μας και Θεός μας έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου στον Πατέρα Του.
Εμείς λόγο της βρωμιάς μέσα στην οποία είμαστε βουτηγμένοι δεν μπορούμε να μιλήσουμε προσωπικά με τον Κύριο μας. Γι αυτό ενδιάμεσος στην γη είναι ο πνευματικός μας.
Το να ανδρωθούμε είναι το να γίνουμε Άγιοι ώστε να μπορούμε να σταθούμε μπροστά στον Κύριο.
Αυτός είναι και ο σκοπός μας.
Γίνεσθαι Άγιοι διότι εγώ Άγιος ειμί.
Όποιος λοιπόν γίνει Άγιος δεν χρειάζεται πια πνευματικό. ......