ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ ΜΑΣ

[eternity]

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ ΜΑΣ
Ὁμοιότητες τῶν καιρῶν μας μὲ τὴν πρὸ τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου
ἐποχήν, ὅπως τὴν περιγράφει ὁ λόγιος μοναχὸς Ἰωσὴφ Βρυέννιος
Τοῦ κ. Χρήστου Κων. Λιβανοῦ, Προέδρου Ἀδελφότητος “Μ. Ἀθανάσιος”, Τορόντο


ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΣ προσφάτως στὴν Ἑλλάδα, προσκλήθηκα ἀπὸ ἱεραποστολικὰ πρόσωπα νὰ ὁμιλήσω σὲ αἴθουσα τῶν Ἀθηνῶν. Ἐπειδὴ ὅμως λόγοι ἀνώτεροι τῆς θελήσεώς μου, ἀλλὰ καὶ ὁ φθόνος τοῦ Διαβόλου, ὁ ὁποῖος μισεῖ καὶ πολεμεῖ παντοιοτρόπως τὸν λόγο τοῦΘεοῦ,ἐμπόδισαν νὰ πραγματοποιηθῇ ἡ ὁμιλία, θεώρησα καλὸ νὰ δημοσιεύσω αὐτά, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ εἰπῶ,ὥστε ἀπὸ τὶς φιλόξενες στῆλες τοῦ "Ὀρθοδόξου Τύπου" νὰ ὠφεληθοῦν πολὺ περισσότερες ψυχές, ἀπ’ ὅ,τι θὰ ὠφελοῦντο, ἐὰν ὡμιλοῦσα σὲ μιὰ αἴθουσα.
Πολλὰ εἶναι τὰ θέματα, γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσε νὰ ὁμιλήσῃ κάποιος.Κανένα ὅμως ἀπ’ αὐτὰ δὲν εἶναι τόσο ἐπίκαιρο καὶ ἀναγκαῖο ὅσο ἡ πολύπλευρη κρίσι, ποὺ μαστίζει τὴν Πατρίδα μας, τὰ αἴτια ποὺ τὴν προκάλεσαν, ἀλλὰ καὶ ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο θὰ ἐξέλθουμε ἀπ᾽ αὐτή, ποὺ συνο-
ψίζεται σὲ μία μόνο λέξι, ποὺ ἔχουν διαγράψει οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα ἀπὸ τὰ λεξιλόγιά των, ἀκόμη καὶ οἱ ἱεροκήρυκες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, καὶ ποὺ ὀνομάζεται μετάνοια.
Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται μὲ τὰ οἰκονομικὰ στοιχεῖα καὶ μεγέθη καὶ μὲ τὰ σκληρὰ καὶ ἀπάνθρωπα μέτρα, ποὺ ἐπιβάλλει ἡ Τρόϊκα στὴν Ἑλλάδα, κατ᾽ ἐντολὴ σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ ἀπεργάζονται τὴν οἰκονομικὴ καὶ ὄχι μόνο ὑποδούλωσι τῆς ἀνθρωπότητος. Ὀλίγοι ἀσχο-
λοῦνται μὲ τὰ πνευματικά. Οἱ πολλοὶ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ λουκέτα καὶ τὸ κλείσιμο τῶν καταστημάτων, ποὺ ἔχουν μετατρέψει μεγάλα τμήματα τῶν ἄλλοτε σφυζόντων ἀπὸ ζωὴ καὶ κίνησι κέντρων τῶν ἑλληνικῶν μεγαλοπόλεων σὲ τοπία ἔρημα καὶ ἐγκαταλελειμμένα. Πόσοι ὅμως ἀσχολοῦνται μὲ τὰ λουκέτα, ποὺ ἔχουν βάλει οἱ ἄνθρωποι στὶς θύρες τῶν ψυχῶν τους καὶ ἔχουν κλείσει ἔξω ἀπ᾽ αὐτὲς τὸν Χριστό;
"Ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω", λέγει ὁ Χριστός (Ἀποκ. 3, 20). Ποιός ἀκούει τοὺς κτύπους; Ποιός συγκινεῖται; "Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν;"· "Ποιός, Κύριε, πίστευσε στὸ κήρυγμά μας;", ἐρωτοῦσε στὴν Π.Δ. τὸν Θεὸ ὁἩσαΐας (Ἰωάν. 12, 38). Πόσοι ἀκούουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ
σήμερα; Ἀλλὰ καὶ πόσοι ἱεροκήρυκες κηρύττουν, ὅπως καὶ ὅ,τι θέλει ὁ Θεός; Πόσοι ἐλέγχουν τὸ κακό, τὴν ἁμαρτία, τὴν ἀσέβεια, τὴν παρανομία; Πόσοι προειδοποιοῦν τὸν λαὸ γιὰ τὰ δεινά, ποὺ ἔρχονται; Πόσοι τὸν καλοῦν σὲ μετάνοια; Λουκέτα στὰ καταστήματα· λουκέτα δυστυχῶς καὶ
στὰ στόματα τῶν ἱεροκηρύκων!
Ἀνεπιθύμητοι ἱεροκήρυκες
Ἐπειδὴ λοιπὸν οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἔβαλαν σήμερα λουκέτα στ᾽ αὐτιὰ καὶ τὶς ψυχές τους καὶ ἔκλεισαν ἔξω τὸν Χριστὸ καὶ τὸν λόγο Του, οἱ περισσότεροι δὲ ἱεροκήρυκες ἐπρόδωσαν τὴν ἀποστολή τους καὶ ἀπεδείχθησαν κατώτεροι τῶν περιστάσεων τῶν κρισίμων τούτων καιρῶν, γι'
αὐτὸ ὁ Θεὸς ἀπεφάσισε νὰ στείλῃ κάποιους ἄλλους ἱεροκήρυκες, ἀνεπιθυμήτους, ἀλλ' ἀποτελεσματικούς, τοὺς ὁποίους εἴτε θέλουμε εἴτε δὲν θέλουμε, εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ τοὺς ἀκούσωμε.Ποῖοι εἶναι αὐτοὶ οἱ ἱεροκήρυκες; Εἶναι τὰ διάφορα δεινά, ποὺ ἔχουν ἀρχίσει νὰ πέφτουν ἐπάνω μας καὶ νὰ μᾶς πιέζουν, νὰ μᾶς συνθλίβουν καὶ νὰ
μᾶς καταθλίβουν. Τὸ ἴδιο ἔκανε ὁ Θεὸς καὶ στὴν Π.Δ. Ἐκήρυτταν οἱ προφῆτες μετάνοια, ἀλλὰ ὁ σκληροτράχηλος Ἰσραηλιτικὸς λαὸς δὲν τοὺς ἄκουε. Ἀκολουθοῦσαν ὅμως τὰ δεινά, πόλεμοι, καταστροφές, σφαγές,αἰχμαλωσίες, λεηλασίες, καὶ τότε ὁ Ἰσραὴλ μετανοοῦσε καὶ ἐπέστρεφε
στὸν Θεό. Πόσον ὁμοιάζουν οἱ ἐποχές! Μεγάλη καὶ σήμερα ἡ ἀποστασία.Πρωτοφανὴς στὸν χριστιανικὸ κόσμο ἡ ἀπομάκρυνσι ἀπὸ τὸν Θεό. Τότε,ὅπως εἴπαμε, κήρυτταν οἱ προφῆ -
τες, τώρα οἱ ἄμβωνες τῶν χριστιανικῶν να ῶν ἔχουν σιγήσει. Ἐλάχιστοι μόνον ἱεροκήρυκες κηρύττουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτοὺς ἡ μοιχαλίδα καὶ διεστραμμένη γενεά
μας χλευάζει καὶ περιφρονεῖ ὡς ἀκραίους καὶ φανατικούς, ὅπως χλεύαζαν κάποτε κάποια παλιόπαιδα τὸν προφήτη Ἑλισαῖο καὶ γιὰ τὴν ἀσέβειά τους αὐτὴ ὁ προφήτης τὰ
καταράσθηκε, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξέλθουν δύο ἀρκοῦδες ἀπὸ τὸ δάσος καὶ νὰ τὰ κατασπαράξουν (Δ΄Βασ. 2, 23-24). Σὰν τὰ ἀσεβῆ ἐκεῖνα παιδιὰ συμπεριφέρεται καὶ ἡ γενεά μας μὲ τὴ διαφορά, ὅτι ἐκεῖ να τὰ κατεσπάραξαν οἱ ἀρκοῦδες, ἐνῷ ἐμᾶς,ἐξ αἰ τίας τῶν ἀσεβειῶν καὶ τῆς ἀμετανοησίας μας, ἔχουν ἀρχίσει νὰ μᾶς βασανίζουν ἄλλα δεινὰ καὶ συμφορές, ὅπως οἱ πληγές, ποὺ ἔστειλε ὁ Θεὸς κατὰ τοῦ Φαραώ, ἐπειδὴ ἐκεῖ νος ἠρνεῖτο νὰ ὑπακού σῃ στὶς ἐντολές του. Τὸτε ὅ μως ὑ πῆρχε ἕνας Μωυσῆς, ὁ ὁποῖος ἐξήγαγε τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαὸ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ τὸν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν Αἰγυπτίων. Ποῦ ὅμως σήμερα ἡγέτης πιστὸς στὸν Θεό, μὲ σύνεσι καὶ σοφία, νὰ ἐξαγάγῃ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ πρῶτα ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν παθῶν του διὰ τῆς μετανοίας, καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν ἀπλήστων καὶ ἀναλγήτων δανειστῶν καὶ τοκογλύφων, ποὺ μᾶς κατέστησαν, διὰ τοῦ μαμωνᾶ, δούλους καὶ ὑποτελεῖς τους;
Οἱ λῃστὲς τῆς Ἑλλάδος
Ἐκτὸς ἀπ᾽ τὸν παλαιὸ Ἰσραήλ, ἡ Πατρίδα μας ὁμοιάζει σήμερα μὲ τὸν δυστυχῆ ἐκεῖνον ἄνθρωπο τῆς παραβολῆς τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου, ὁ ὁποῖος "λῃσταῖς περιέπεσεν".
Ποῖοι εἶναι οἱ λῃστὲς σήμερα; Εἶναι οἱ διεθνεῖς δανειστές, κερδοσκόποι καὶ τοκογλύφοι, ποὺ ροφοῦν τὸ αἷμα καὶ τὸν ἱδρῶτα τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ ἄλλων λαῶν σὰν ἀναψυκτικό.
Εἶναι ἐπίσης κάποιοι Ἕλληνες ἀπατεῶνες, οἱ ὁποῖοι καταλῄστευσαν καὶ λεηλάτησαν τὰ δημόσια ταμεῖα καὶ καταχράσθηκαν τεράστια ποσά,τὰ ὁποῖα ἀπέστειλαν σὲ ὑπεράκτιους λογαριασμοὺς στὸ Ἐξωτερικό.Ὑπάρχουν ὅμως καὶ κάποιοι ἄλλοι λῃστές. Αὐτοὶ εἶναι οἱ χειρότεροι καὶ οἱ πιὸ ἐπικίνδυνοι. Καὶ ὅμως κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται μαζί τους.Ποῖοι εἶναι αὐτοί; Εἶναι οἱ δαίμονες.
Αὐτοὶ εὑρίσκονται πίσω ἀπὸ κάθε κακό, ποὺ συμβαίνει στὸν τόπο μας καὶ σ' ὅλο τὸν κόσμο. Αὐτοὶ μισοῦν θανάσιμα τὴν Πατρίδα μας, διότι εἶναι ἡ καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ γι' αὐτὸ λεγεῶνες ἀναρίθμητες δαιμονίων ἔχουν ἐπιστρατευθῆ καὶ τὴν πολεμοῦν μὲ μανία καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἀπογυμνώσουν ἀ πὸ κάθε ἀρετὴ καὶ ἀξία καὶ τὴν ἔχουν ἀφήσει καταπληγωμένη, ταπεινωμένη καὶ ἡμιθανῆ, μισοπεθαμένη,ὅπως τὸν περιπεσόντα στοὺς λῃστὲς ἄνθρωπο τοῦ Εὐαγγελίου.

[eternity]

Ὁμοιότης καιρῶν,ἁμαρτιῶν καὶ δεινῶν
Ὁμοιάζει, τέλος, ἡ ἐποχή μας μὲ τὶς ἡμέρες πρὸ τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῆς διαλύσεως τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Ἴδια ἠθικὴ κατάπτωσι, ἴδια οἰκονομικὴ ἐξαθλίωσι, ἴδια ἀδιαφορία τῶν πλουσίων γιὰ τὴν Πατρίδα,ἴδιες προδοσίες· προδοσίες τῆς Πατρίδος καὶ προδοσίες τῆς Πίστεως. Ἂς ἐλπίσουμε ὅτι τὰ δεινὰ δὲν θὰ εἶναι τὰ ἴδια.
Γι᾽ αὐτὸ ἀποφασίσαμε νὰ κάνουμε ἕνα παραλληλισμὸ καὶ μία σύγκρισι ἐκείνης τῆς ἐποχῆς μὲ τὴ δική μας. Ἄλλωστε συμπληρώθηκαν ἐφέτος 560 ἔτη ἀπὸ τὴν ἅλωσι τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων καὶ, ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῆς θλιβερῆς αὐτῆς ἐπετείου, καλὸν εἶναι νὰ γνωρίσουμε κάποια γεγονότα τῆς ἐποχῆς ἐκεινης, καθὼς καὶ τὰ αἴτια ποὺ τὰ προκάλεσαν, γιὰ νὰ παραδειγματισθοῦ με ἀπὸ τὰ τραγικὰ λάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ μὴ τὶς ἐπαναλάβουμε.
Στὴ σύγκρισι τῶν δύο ἐποχῶν πολὺ θὰ μᾶς βοηθήσουν ἀποσπάσματα ἀπὸ δύο κείμενα τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Βρυεννίου. Ποῖος ἦταν ὁ Ἰωσὴφ ὁ Βρυέννιος; Μοναχὸς ἦταν.Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπουλη περὶ τὸ 1350 μ.Χ. καὶ ἐκάρη μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στουδίου.Ἦταν ἀσκητικώτατος, ἐφάμιλλος τῶν παλαιῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ διδάσκαλος τοῦ Γένους.
Ἐθεωρεῖτο ὡς ὁ κορυφαῖος λόγιος τοῦ Βυζαντίου στὶς ἀρχὲς τοῦ 15ου αἰῶνος, τὸν ὁποῖο συνεβουλεύοντο αὐτοκράτορες καὶ πατριάρχες.Τὸν καλοῦσαν καὶ ὡμιλοῦσε στὶς μεγάλες ἑορτὲς στὰ ἀνάκτορα. Ἐκοιμήθη 22 ἔτη περίπου πρὸ τῆς Ἁλώσεως. Καὶ κάτι ἰδιαιτέρως σημαντικό. Ὑπῆρξε διδάσκαλος τοῦ Ἁγ. Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ. Πρόκειται περὶ μεγάλης μορφῆς, ἡ ὁποία, δυστυχῶς, δὲν ἔχει ἐκτιμη θῆ δεόντως ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας.
Τὸ πρῶτο κείμενο τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου ἔχει τίτλο: "Περὶ τῶν ἐπιτιθέντων ἡμῖν δεινῶν καὶ τίς ὁ
τούτων σκοπός". Μὲ τὸ ἀπαράμιλλο λογοτεχνικό του ὕφος, ποὺ θυμίζει ἱερὸ Χρυσόστομο, γράφει με ταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς, τὰ ὁποῖα θὰ ἀναγράφουμε μὲ ἔντονα γράμματα, ἐνῷ τὰ σχόλιά μας μὲ ἁπλά.
Ἔσχατοι καιροί
"Οἱ ἄρτι καιροὶ χαλεποὶ ὑπὲρ ἅπαντας. Πονηραὶ αἱ ἡμέραι· τῶν χρό νων τὰ τέλη· τὸ γῆρας τοῦ κόσμου· ἡ ἐκθυμία τοῦ σύμπαντος".Ἐσχάτους θεωροῦσε ὁ ἱερὸς πατὴρ τοὺς καιρούς του, ὅπως καὶ εμεῖς τοὺς δικούς μας σήμερα. Καὶ εἶχε πράγματι πολλὰ ἐσχατολογικὰ στοιχεῖα ἡ ἐποχή του. Ἡ δική μας ἔχει ὅμως πολύ περισσότερα. Οἱ καιροί μας εἶναι ἄκρως Ἀποκαλυπτικοί. Στὶς ἡμέρες μας ἔγιναν ἡ ἀνακάλυψι καὶ χρῆσι πυρηνικῶν ὅπλων, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, ἡ ἐπανίδρυσι τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τὸ ἀτύχημα τοῦ Τσερνομπίλ, ἡ ἐμφάνισι τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς Νέας Τάξεως, τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ προετοιμάζει τὴν Πανθρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου, τοῦ γραμμωτοῦ κώδικος μὲ τὸν ἀριθμὸ 666, διὰ τοῦ ὁποίου σφραγίζονται σήμερα τὰ πάντα, ἀπὸ κονσέρβες καὶ φροῦτα μέχρι τὰ κατοικίδια ζῷα καὶ τὰ ψάρια τῶν ὠκεανῶν! Ἐὰν λοιπὸν ὁ κόσμος παρουσίαζε τότε σημάδια γήρανσης καὶ φαινόταν ὅτι ξεψυχοῦσε, τί νὰ εἰποῦμε γιὰ τὸν σημερινό, ποὺ δίνει, ἀπὸ ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς ἀπόψεως, τὴν ἐντύπωσι νεκροῦ σώματος σὲ πλήρη ἀποσύνθεσι, ποὺ ὄζει πτωμαΐνης;
"Ὅτι ὀλίγη, σφαλερὰ καὶ πικρίας ἀνάμεστος αὕτη ἡμῶν ἡ ζωή, καὶ κακῶν θαλάσσαις ὑπέραντλος. Ἰ δοὺ γὰρ οἱ γειτονοῦντες ἐχθροί· οἱ φιλιούμενοι ἄπιστοι· οἱ συνοικοῦντες κλοπεῖς· οἱ υἱοὶ ἀπειθεῖς· καὶ οἱ ἁπλῶς συγγενεῖς ἄστοργοι". Ἀλλὰ καὶ σήμερα δὲν βιώνουμε τὴν ἔχθρα τῶν γειτόνων μας, τὴν ἀπιστία τῶν φίλων μας, τὶς κλοπὲς καὶ τὰ ἐγκλήματα ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ κατοικοῦν ἀνάμεσά μας, τὴν ἀπείθεια καὶ ἀναρχία τῶν νέων καὶ τὴν ἀστοργία καὶ σκληρότητα συγγενικῶν μας προσώπων;
Διασκορπισθήκαμε. Ἄλλοι μᾶς κυβερνοῦν
"Διεσκορπίσθημεν διασπαρέντες πάσαις ταῖς τῆς γῆς βασιλείαις· καὶ ἄρχουσιν ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ οὐκ ἄρχομεν· καὶ τὴν χώραν ἡμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσι, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν. Αἱ νεάνιδες τοῦ γένους ἡμῶν καὶ οἱ νεανίσκοι ἑτέροις ἔθνεσι δεδομένοι". Ὁποία ὁμοιό της μὲ τὶς ἡμέρες μας! Μήπως καὶ σήμερα οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουν διασκορπισθῆ στὰ τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος; Μήπως καὶ σήμερα δὲν κυβερνοῦν ξένες δυνάμεις καὶ ὄχι ἐμεῖς τὸν τόπο μας; Μήπως καὶ σήμερα ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀλ λοδαποὶ καὶ ἀλλόθρησκοι δὲν ἔ χουν εἰσβάλει παρανόμως καὶ κα-
τα τρώγουν τὴν Πατρίδα μας, καὶ μαζὶ μὲ τὶς πολυεθνικὲς ἑταιρεῖες δὲν ἐξάγουν τὰ νόμιμα ἢ παράνομα κέρδη τους στὶς χῶρες τους, ζημιώνοντας τὸν τόπο μας; Μήπως καὶ σήμερα οἱ νέοι καὶ οἱ νέες μας δὲν διασκορπίσθηκαν σὲ ἄλλα Ἔθνη, δὲν μεταναστεύουν, λόγῳ τῆς κρίσεως καὶ ἀνεργίας, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ Πατρίδα μας νὰ αἱμορραγῇ ἀκατάσχετα καὶ νὰ κινδυνεύῃ νὰ μετατραπῇ σ᾽ ἕνα ἀπέραντο γηροκομεῖο;

[eternity]

Ἀπώλεια εὐλαβείας·ἔλλειψι μετανοίας

"Ἀπόλωλεν εὐλαβὴς ἀπὸ τῆς γῆς· ἐξέλιπε στοχαστής, οὐχ εὕρηται φρόνιμος· παρήχθη πάλαι σοφός· οὐκ ἔστιν ὁ συνιών, οὐκ ἔστιν ὁ διορθούμενος· ὁ ἐπιστρέφων οὐκ ἔστιν· ὁλόσωμος ἡ πληγή, ἡ νόσος καθολική· χαλεπὸν τὸ τραῦμα, ἀπαραμύθητος ἡ συμφορά, καὶ παρακλήσεως ἁπάσης μείζων".Θρηνεῖ ὁ ἱερὸς πατὴρ γιὰ τὴν ἀπώλεια τῆς εὐλαβείας, τῆς σοφίας, τῆς συνέσεως, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἔλλειψι μετανοίας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του. Δυσεύρετες δυστυχῶς καὶ σήμερα αὐτὲς οἱ ἀρετές, καὶ κυρίως ἡ μετάνοια, ἄνευ τῆς ὁποίας προμηνύονται περισσότερα καὶ μεγαλύτερα δεινά. "Καταπεφρόνηται τὰ τῆς Ἐκκλησίας· διέφθαρται τὰ τῆς βασιλείας". Καὶ ἐδῶ θαυμαστὴ ὁμοιότης τῶν καιρῶν.
Ποιός δὲν βλέπει σήμερα τὴν περιφρόνησι τῶν περισσοτέρων ἀνθρώ πων πρὸς τὴν Ἐκκλησία, τὴνὈρθόδοξο Πίστι καὶ παράδοσι; Ποιός ἐπίσης δὲν βλέπει τὴν ἐκτεταμένη καὶ κυριαρχοῦσα τὶς τελευταῖες δεκαετίες στὸν δημόσιο βίο διαφθορὰ ἀρχόντων καὶ ἀξιωματούχων, ἀλλὰ καὶ ἁπλῶν πολιτῶν;
Ἡ εὐσέβεια διώκεται,ἡ ἀσέβεια ἀνθεῖ "Τὰ ἄνω κάτω, καὶ τὰ κάτω γίνεται ἄνω· διώκεται τὰ χριστιανῶν,ἀνθεῖ τὰ τῶν ἀσεβῶν". Καὶ σήμερα τὸ ἴδιο παρατηρεῖται. Ἄνω-κάτω ἔχουν γίνει τὰ πάντα. Θεομάχοι καὶ Ἐκκλησιομάχοι πολιτικοὶ ψηφίζουν ἀν τιχριστιανικοὺς νόμους στὴ Βουλή, διώκοντες τὸν Χριστὸ καὶ ὅ,τι ἔχει σχέσι μ' Αὐτόν, ὅπως π.χ.τὰ Θρησκευτικὰ καὶ τὴν Ἐξομολόγησι ἀπὸ τὰ σχολεῖα, τὸ θρήσκευμα ἀπὸ τὶς ταυτότητες, τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς κ.ἄ., ἐνῷ ἀμοραλιστὲς δημοσιογράφοι προβάλλουν καὶ διαφημίζουν ἀπὸ τὰ ΜΜΕ κάθε ἀσέβεια καὶ αἰσχρότητα. Ἀνθοῦν καὶ σήμερα ὅλα τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη· προγαμιαῖες σχέσεις, πορνεῖες, μοι χεῖες, παιδεραστίες, ὁμοφυλοφιλίες καὶ ὅ,τι ἄλλο κακὸ μπορεῖ να φαντασθῇ ὁ νοῦς τῶν ἀσεβῶν καὶ διεστραμμένων ἀνθρώπων.
"Ἔνθεν Ἀγαρηνοὶ διώκουσιν ἡμᾶς, ἐκεῖθεν Σκύθαι λυμαίνονται· ἀπὸ δυσμῶν Ἰσμαηλῖται τρυγῶσι, καὶ Πέρσαι ἐξ ἀνατολῶν ἐκριζοῦσι".
Περικυκλωμένο τότε ἀπὸ ἐχθροὺς τὸ Βυζάντιο (ἢ καλύτερα ὅ,τι εἶχε ἀπομείνει ἀπ' αὐτό)· περικυκλωμένη ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ ἡ Ἑλλάδα σήμερα.
Οἱ Β.Δ. γείτονές μας διεκδικοῦν τὴν Ἤπειρο μέχρι τὴν Ἄρτα καὶ τὴν Πρέβεζα. Ἄλλοι γείτονές μας ἀπὸ τὸν Βορρᾶ διεκδικοῦν τὴν Μακεδονία μας, ἀκόμη καὶ τὴν Θεσσαλονίκη, ἐνῷ οἱ ἐξ Ἀ νατολῶν, οἱ πιὸ θρασεῖς καὶ προκλητικοί, ἐποφθαλμιοῦν ν᾽ ἁρπάξουν τὴν Θρᾴκη καὶ τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου. Πόσο παραστατικὰ περιγράφει στὴν συνέχεια ἡ χαρισματική του πέννα τὴν τραγικὴ καὶ ἀδιέξοδη τότε κατάστασι!
"Τὸν δράκοντα φεύγομεν, καὶ βασιλίσκῳ συναντῶμεν· ἀποδιδράσκομεν λέοντα, καὶ τῇ ἄρκτῳ προσπίπτομεν· ὁ τὸν θάνατον ἐκφυγὼν περιπίπτει δουλείᾳ, καὶ ὁ τῆς δουλείας ἀπαλλαγεὶς τῇ σφαγῇ παραδίδοται... Καθωρινοὶ πόλεμοι, ἀνδραποδισμοί, σφαγαί, λιμοί, πνιγμοί, στενοχωρίαι οὐ φορηταί· ἀ πώλειαι μυρίαι κύκλῳ, καὶ πανταχόθεν ἡ τοῦ Θεοῦ ὀργὴ ἀφικνεῖται.
Ἡμεῖς δ' ὡς μηδενὸς καινοῦ γινομένου, ἀναλγήτως διακείμεθα"
Μεγάλα καὶ ἀνυπόφορα τὰ δεινὰ τῶν βυζαντινῶν προγόνων μας. Γιὰ ὀργὴ Θεοῦ ὁμιλεῖ ὁ Ἰωσὴφ
ὁ Βρυέννιος. Σήμερα, ἐκκοσμικευμένοι καὶ οἰκουμενιστὲς ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καὶ θεολόγοι ἔχουν ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ δικαίωμα νὰ ὀργίζεται καὶ τοῦ ἐπιτρέπουν μόνον ν' ἀγαπᾷ!
Τὴν ἴδια ὥρα, οἱ περισσότεροι ἄν θρωποι μιμοῦνται τοὺς βυζαντινοὺς καὶ παρακολουθοῦν τὰ σύγχρονα Ἀποκαλυπτικὰ γεγονότα ὡ σὰν νὰ μὴ συμβαίνῃ τίποτε τὸ καινούργιο, μὲ ἀπονιὰ καὶ σκληρότη τα, μὲ ἀναλγησία καὶ ἀδιαφορία.

[eternity]

Ὀρθολογιστικὲς ἑρμηνεῖες γιὰ τὰ αἴτια τῶν δεινῶν
Ἐνδιαφέρον παρουσιάζουν οἱ παρακάτω ἑρμηνεῖες, ποὺ ἔδιναν σύγχρονοι τοῦ Ἰωσὴφ κοσμικοί, ὀρθολογιστὲς καὶ ἄπιστοι ἄνθρωποι γιὰ τὰ δεινά, ποὺ εἶχαν ἐνσκήψει.
"Ὁ μὲν ἀστρολόγος ἡμῖν τοῖς πρὸς ἀλλήλους τῶν ἀστέρων σχηματισμοῖς φήσει συμβαίνειν ἡμῖν. Ὁ δὲ φυσικὸς τῷ μέσους εἶναι Ἀράβων καὶ Σαρακηνῶν, Ἰσμαηλιτῶν τε καὶ Σκυθῶν τῇ θέσει, καὶ τῇ φυσικῇ τῶν πραγμάτων προόδῳ, ταῦθ' ἡμᾶς ὑπομένειν ἐρεῖ. Ὁ μέντοι γε ἄθεος,
ἀπὸ ταὐτομάτου χύδην καὶ φύρδην ἀποτελεῖσθαι· καὶ ὁ Ἕλλην ἐξ εἱμαρμένης καὶ τύχης ἅπαντα συμβαίνειν ἡμῖν ὑπολάβοι. Πάλιν, ὁ μὲν Ἀγαρηνός, τῷ μὴ τῷ ἀλιτηρίῳ πεισθῆναι, αἴτιον τούτων ἐρεῖ· ὁ δὲ Ἑ βραῖος, τῷ πιστεῦσαι ἡμᾶς εἰς Χριστόν. Καὶ ὁ μὲν ἕκαστος τῶν αἱρετικῶν, τῷ μὴ ὑπο κῦψαι τῇ ἐκείνου αἱρέσει· ὁ δὲ τῶν Ἰταλῶν ὄχλος, τῷ μὴ ὑποτετάχθαι ἡμᾶς τῷ πάπᾳ τῶν
εἰρημένων αἴ τιον ἐννοεῖ".Οἱ ἀστρολόγοι ἀπέδιδαν τὰ δεινὰ στοὺς σχηματισμοὺς τῶν ἀστέρων, οἱ φυσικοὶ ἐπιστήμονες στὴν μειονεκτικὴ γεωγραφικὴ θέσι μεταξὺ ἀλλοφύλων λαῶν, οἱ ἄ θεοι στὴν ἀνομοιογένεια τῆς αὐ τοκρατορίας, οἱ εἰδωλολάτρες στὴν κακὴ τύχη καὶ μοῖρα, στὸ πεπρωμένο, οἱ Ἀγαρηνοὶ στὸ ὅτι ἀρνοῦνταν οἱ Βυζαντινοὶ νὰ πιστεύσουν στὸν Μωάμεθ, οἱ Ἑβραῖοι στὸ ὅτι πίστευαν οἱ δεινοπαθοῦντες στὸν Χριστό, οἱ αἱρετικοὶ στὸ ὅτι δὲν ὑπέκυπταν στὶς αἱρέσεις τους, οἱ δὲ Λατῖνοι στὸ ὅτι δὲν δέχονταν νὰ ὑποταχθοῦν στὸν Πάπα! Ὅλες οἱ πιὸ πάνω αἰτιάσεις εὑρίσκουν καὶ σήμερα τοὺς ὑποστηρικτές τους καὶ μὲ ἀτέρμονες συζητήσεις στὰ τηλεοπτικὰ κανάλια, ἀπὸ φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός, προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν γιὰ τὴν ὀρθότητα τῶν ἐπιχειρημάτων τους. Οἱ δὲ παπόφιλοι οἰκουμενιστὲς προσεκάλεσαν τὸν Πάπα στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Κύπρο, ἐλπίζοντες, ὅπως τότε οἱ ἀφελεῖς ἑνωτικοὶ τοῦ Βυζαντίου,στὴν ἐκ δυσμῶν βοήθεια, πρὸς ἐπίλυσι τῶν ἐθνικῶν προβλημάτων μας. Ὁ Ἰωσήφ, ὅμως, ὁ Βρυέννιος εἶχε τελείως διαφορετικὴ ἄποψι ἀπ' ὅλους αὐτοὺς καὶ τὴν διεκήρυττε μὲ παρρησία, τὴν ὁποία, δυστυχῶς, ὀλίγοι διαθέτουν στὶς ἡμέρες μας, φοβούμενοι καὶ τρέμοντες τὰ εἰρωνικὰ σχόλια τῶν δημοσιογράφων καὶ τοῦ μακρὰν τοῦ Θεοῦ κόσμου.
"Ἐγὼ δὲ πάντας τούτους ἀποβαλλόμενος, πείθομαι ἀραρότως,καὶ διαῤῥήδην ὁμολογῶ, ὅτι οὐκ ἂν ταῦτα ἐπάσχομεν, εἰ μὴ δυσσεβεῖς ἦμεν, καὶ τοῦ Θεοῦ παντάπασιν ἀπεληλαμένοι". Ἀπορρίπτει ὅλες τὶς ὀρθολογιστικὲς περὶ τῶν δει νῶν αἰτίες ὁ ἱερὸς πατὴρ καὶ ὁμολογεῖ εὐθέως καὶ μὲ ἀπόλυτη πεποίθησι, ὅτι ἡ αἰτία τῶν δεινῶν εἶναι ἡ παντοειδὴς ἀσέβεια καὶ ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό. Πόσοι ἆράγε ποιμένες ὁμιλοῦν τὴν γλῶσσα τοῦ Ἰωσὴφ Βρυ εννίου σήμερα;
Πόσοι ἐξηγοῦν τὰ πραγματικὰ αἴτια τῶν δεινῶν, ποὺ ἄρχισαν νὰ μαστίζουν τὸν ἑλληνικὸ λαό; Πόσοι τὸν καλοῦν σὲ μετάνοια; Ἐλάχιστοι. Οἱ περισσότεροι σιωποῦν, ὁμοιάζοντες μὲ "κύνες ἐνεούς" (=σκυλιὰ βωβὰ καὶ ἄλαλα), οἱ ὁποῖοι "οὐ δυνήσονται ὑλακτεῖν, ἐνυπνιαζόμενοι κοίτην,φιλοῦντες νυστάξαι" (Ἡσ. 56, 10).
Δὲν μποροῦν νὰ γαυγίσουν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους μας. Εἶναι σὰν ὑπνωτισμένοι. Νυστάζουν, κοιμῶν ται καὶ βλέπουν ὄνειρα.Προηγουμένως ὁ Ἰωσὴφ ὁ Βρυέννιος μᾶς περιέγραψε τὰ δεινά,ποὺ ὑπέφεραν οἱ Βυζαντινοὶ πρόγονοί μας ὀλίγες δεκαετίες πρὸς τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δίνοντάς μας τὴν εὐκαιρία νὰ κάνουμε μία σύγκρισι τῆς τότε ἐποχῆς μὲ τὴν δική μας καὶ ν' ἀνακαλύψουμε πολλὰ κοινὰ σημεῖα.Στὴ συνέχεια ὁ μεγάλος αὐτὸς λόγιος τοῦ Βυζαντίου σὲ ἄλλο κεφάλαιο μὲ τίτλο "Τίνες αἰτίαι τῶν καθ'ἡμᾶς λυπηρῶν" θὰ ζωγραφίσῃ ἐνώπιόν μας μὲ τὰ πλέον μελανὰ χρώματα τὶς μεγάλες ἁμαρτίες, στὶς ὁποῖες εἶχε περιπέσει ἡ συντριπτικὴ πλειονότης τοῦ λαοῦ, ἁμαρτίες, τὶς ὁποῖες διαπράττουμε καὶ ἐμεῖς σήμερα, καὶ μάλιστα σὲ ὑπερθετικὸ καὶ ἄκρως ἀνησυχητικὸ βαθμό, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχουμε ἀρχίσει καὶ ἐμεῖς νὰ δεχώμεθα τὰ ὀψώνια τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, τὸν μισθὸ ποὺ μᾶς ἀξίζει, μὲ τὰ διάφορα δεινά, ποὺ ἐπιτρέπει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς διόρθωσί μας. Ὅπως στὴν προηγουμένη ἑνότητα, ἔτσι καὶ στὴν παροῦσα θὰ κάνουμε ἕνα παραλληλισμὸ τοῦ τότε μὲ τὸ σήμερα.
Κατάργησι τοῦ Ὀρθοδόξου βαπτίσματος

"Οὐκ ἔστι κακίας εἶδος, ὃ μὴ διὰ βίου παντὸς ἐπιμελῶς μετερχόμεθα", ἔγραφε ὁ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς συγχρόνους του. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ σήμερα. Δὲν ὑπάρχει κακό, ποὺ νὰ μὴ τὸ κάνουμε. "Δῆλον δέ, ὅτι βαπτιζόμεθα οἱ μέν, εἰς μίαν κατάδυσιν· οἱ δέ, εἰς τρεῖς μὲν καταδύσεις, τοσαύτας δὲ καὶ τῆς ἁγίας Τριάδος ὀνομασίας". Σήμερα, πρεσβύτεροι καὶ ἐπίσκοποι ἐγκατέλειψαν τὴν ἁγία καὶ ἱερὰ παράδοσι εἴκοσι αἰώνων, κατήργησαν οἱ ἀθεόφοβοι τὶς τρεῖς καταδύσεις καὶ ἀναδύσεις, ἄνευ τῶν ὁποίων δὲν τελειοῦται τὸ βάπτισμα, καὶ ἀντ' αὐτῶν ἐπιχύνουν ὕδωρ στὸ κεφάλι καὶ τὰ σώματα τῶν βαπτιζομένων,ὅπως οἱ Παπικοί, μὲ ὅ,τι ἡ αἱρετικὴ αὐτὴ τακτικὴ συνεπάγεται στὴν πνευματικὴ καὶ ψυχοσωματικὴ ὑγεία τῶν βαπτιζομένων προσώπων!

[eternity]

Πνευματικὴ ἄγνοια.Ἁμαρτίες κληρικῶν καὶ μοναχῶν
"Ὅτι οἱ πλείους ἡμῶν, οὐ μόνον τί ἐστι χριστιανός, ἀλλ' οὐδὲ τὸν σταυρὸν αὐτὸν ποιεῖν ἴσασιν· ἤ, ἴσασι μέν, περιφρονοῦσι δὲ τὸ ποιεῖν"! Ἀλήθεια, πόσοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ σήμερα γνωρίζουν τὰ τῆς Πίστεως; Πόσοι εἶναι συνειδητοὶ χριστιανοί; Πόσοι γνωρίζουν πῶς νὰ κάνουν τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, καὶ ἀπ' αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν, πόσοι ἔχουν τὸ θάρρος νὰ τὸ κάνουν δημοσίως, χωρὶς νὰ ὑπολογίσουν τὰ εἰρωνικὰ μειδιάματα τῶν ἀθέων καὶ ἀπίστων; Οἱ ἀπαντήσεις εἶναι ἀπογοητευτικές.
"Ὅτι οἱ ἱερεῖς ἡμῶν ἐπὶ χρήμασι χειροτονοῦνται· καὶ πρὸ τοῦ γάμου, ὡς οἱ πολλοί, ὁμιλοῦσι ταῖς ἑαυτῶν γυναιξίν. Ὅτι ἐπὶ δώροις ἡ τῶν ἁμαρτημάτων ἄφεσις, καὶ ἡ τῶν θείων δώρων μετάληψις δίδοται παρὰ τοῖς λεγομένοις πνευματικοῖς. Ὅτι μοναστρίαις ἀναίδην συνοικοῦσιν οἱ παρθενίαν ἐπαγγειλάμενοι μοναχοί".Ἂν καὶ ἡ Σιμωνία φαίνεται τὶς τελευταῖες δεκαετίες νὰ ἔχῃ ἐκλείψει, καὶ ἡ ἀδιαφορία τῶν πολλῶν πρὸς τὰ ἱ. Μυστήρια νὰ μὴ εὐνοεῖ δωροδοκίες γιὰ τὴν παροχὴ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν καὶ τὴν μετάδοσι τῆς θ. Κοινωνίας, ἡ ἐποχή μας βαρύνεται μὲ ἄλλου εἴδους ἀνίερες συναλλαγές, ὅπως π.χ. Τὰ τυχερὰ τῶν κληρικῶν καὶ ἡ "ταριφοποίησι" τῶν ἱ. Μυστηρίων καὶ ἄλλων ἱεροτελεστιῶν. Λησμονήθηκε τὸ "δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε", ποὺ εἶπεν ὁ Χριστὸς στοὺς Ἀποστόλους, τῶν ὁποίων οἱ διάδοχοι σήμερα δὲν τὸ τηροῦν, μὲ ἀποτέλεσμα πολλοὶ νὰ σκανδαλίζωνται καὶ νὰ τελοῦν, ἀντὶ θρησκευτικοῦ γάμου στοὺς ἱ. ναούς, πολιτικὸ γάμο στὰ δημαρχεῖα! Καὶ δυστυχῶς, λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, οἱ δεύτεροι αὐξάνονται ἁλματωδῶς εἰς βάρος τῶν πρώτων. Ὅσο γιὰ τὶς προγαμιαῖες σχέσεις τῶν κληρικῶν καὶ τὴν συνοίκησι μοναχῶν καὶ μοναζουσῶν, τὰ πράγματα σήμερα εἶναι πολὺ χειρότερα, δεδομένου ὅτι οἱ πλεῖστοι ἀρχιερεῖς δὲν λαμβάνουν πλέον ὑπ' ὅψιν τὰ κωλύματα τῆς ἱερωσύνης, χειροτονοῦντες ἀδιακρίτως καὶ "κοινωνοῦντες ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις" (Α΄ Τιμ. 5, 22), στὸν δὲ Μοναχισμὸ ἔχει βρῆ ἀσφαλὲς καταφύγιο τὸ γνωστό -κατὰ τὸν μακαριστὸ ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο- κουσούρι, τὸ ὁποῖο τροφοδοτεῖ δυστυχῶς καὶ τὶς τάξεις τοῦ Κλήρου.

Βλασφημίες τῶν ἀσεβῶν -Ἀδιαφορία τῶν πιστῶν
"Ὅτι τὸ θεῖον ὄνομα βλασφημούμενον οὐκ ἐπεκδικοῦμεν, ὀφείλοντες ὑπὲρ τούτου ἀποθανεῖν".
Ὑπῆρχε καὶ τότε ἡ βλασφημία τῶν θείων, ἡ ὁποία καθιστᾷ τὸν ἄνθρωπο χειρότερο καὶ ἀπὸ τὰ κτήνη, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τοὺς δαίμονες, διότι "καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι", μὴ τολμῶντα νὰ βλασφημήσουν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Σήμερα, ὅμως, τὸ κακὸ αὐτὸ ἔφθασε σὲ ἀδιανόητα σὲ ἄλλες ἐποχὲς μεγέθη,μὲ ἀποτέλεσμα ἡ βλασφημία τοῦΧριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας ὄχι μόνο νὰ ἔχῃ γίνει "ψωμοτύρι" στὸ στόμα ἁπλῶν καὶ ἀνωνύμων νεοελλήνων, ἀλλὰ νὰ γίνεται καὶ ἀπὸ ἐπώνυμα πρόσωπα μὲ τὸν πλέον ἐπίσημο τρόπο, ἀπὸ ἀνθρώπους τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν (π.χ. Καζαντζάκης, Ἀνδρουλάκης, "τελευταῖος πειρασμός", Corpus Christi κλπ), καὶ μάλιστα ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ "χριστιανικοῦ", ὑποτίθεται, Κράτους μας, δίχως νὰ ἐξεγείρεται ὁ λαός
μας, ἐκτὸς ἐλαχίστων καὶ θαυμαστῶν καὶ ἀξίων συγχαρητηρίων ἐξαιρέσεων. Ἡ βλασφημία τῶν θείων τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν, φαίνεται, πολὺ διαδεδομένη, γι' αὐτὸ καὶ ὁ Ἰωσὴφ ἐπιμένει στὸν ἔλεγχό της, γράφοντας: "Ὅτι πολλοὶ ἐξ ἡμῶν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, εἰς τὸν σταυρόν, εἰς τὸν νόμον, εἰς ἅγιον,εἰς αὐτὸν βλασφημοῦσι τὸν Θεὸν παῤῥησίᾳ, ὡς οὐδεὶς ἀσεβής· τῇ βλασφημίᾳ προστιθέντες καὶ ἄρνησιν· καὶ οὐδεὶς τῶν ἀκουόντων ἐπεκ δικεῖ". Ὑβριστὲς καὶ ἀρνητὲς
τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρχαν τότε, ὑπάρχουν καὶ σήμερα. Ἀναρίθμητα στόματα ὕβρισαν καὶ ἐβλασφήμησαν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· πολλοὶ ἀμφισβήτησαν τοὺς λόγους καὶ τὰ θαύματά Του· πολλοὶ ἀρνήθηκαν τὴν θεότητά Του. Οὐδείς, ὅμως, κατὰ τὸ παρελθὸν ἐτόλμησε ν' ἀμφισβητήσῃ καὶ νὰ θίξῃ τὴν ἠθικὴ ὑπόστασί Του καὶ νὰ ὑποστηρίξῃ, ὅτι ἦταν πρόσωπο ἀνήθικο καὶ διεστραμμένο. Καὶ ὅμως αὐτὸ ἔγινε στὶς ἡμέρες μας μὲ τὸ ἀντίχριστο καὶ χυδαιότατο ἔργο Corpus Christi, τὸ ὁποῖο, -φρῖξον, ἥλιε, στέναξον, γῆ!-, παρουσίασε τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς Ἀποστόλους Του ὡς ὁμοφυλοφίλους! Καὶ κατ' αὐτοῦ τοῦ σατανικοῦ καὶ βδελυροῦ τερατουργήματος ἐλάχιστοι ἄνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν.Πολλοὶ τὸ ὑποστήριξαν, ἐνῷ ἡ πλειονότης τῶν Ἑλλήνων χριστιανῶν ἔδειξε παγερὴ ἀπάθεια καὶ ἀδιαφορία. Θὰ δείχναμε παρόμοια ἀδιαφορία, ἐάν, ἀντὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων, τὸ ἔργο παρουσίαζε ὡς ὁμοφυλοφίλους ἐμᾶς ἢ μέλη τῆς οἰκογενείας μας; Δὲν ἀγαποῦμε τὸν Χριστό. Ἀναξίως φέρουμε τὸ ὄνομα χριστιανός. Ἂς δοξάσουμε τὸν Θεό, διότι ἡ μακροθυμία Του ὑπερισχύει μέχρι τώρα τῆς δικαιοσύνης Του καὶ δὲν μᾶς τιμωρεῖ γιὰ τὰ φοβερὰ αὐτὰ ἁμαρτήματά μας. Μέχρι πότε ὅμως θὰ μακροθυμῇ;


Κατάρες καὶ ὅρκοι

"Ὅτι καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ ἑτέρους, καὶ ἀναθεματίζομεν τὸ καθ'ἡμέραν, καὶ μυρίαις ἀραῖς ὑποβάλλομεν. Ὅτι πάντα ὅρκον, ῥητὸν ἅμα καὶ ἄῤῥητον, ὀμνύομεν ἀδεῶς· καὶ εἰς τὸ τοῦ Σωτῆρος φρικτὸν καὶ ἅγιον ὄνομα ἐπιορκοῦμεν ὁσῶραι·καὶ ταῦτα προκειμένης ἀνάγκης μηδεμιᾶς". Κατάρες κατὰ τῶν ἑαυτῶν μας· κατάρες κατὰ τῶν ἄλλων ἀκούονταν καὶ τότε, ἀκούονται καὶ σήμερα. Πόσες φορὲς δὲν ἔχουμε ἀκούσει συνανθρώπους μας σὲ στιγμὲς μεγάλης ἀγανακτήσεως ν'ἀναθεματίζουν τὴν ἡμέρα ποὺ γεννήθηκαν! Πόσες φορὲς δὲν ἔχουμε ἀκούσει κατάρες κατ' ἄλλων συνανθρώπων μας! Ὅσο δὲ γιὰ τοὺς ὅρκους, αὐτοὶ ἔχουν γίνει πραγματικὴ ἐπιδημία. Καὶ σήμερα, ὅπως καὶ τότε, ἀναρίθμητοι χριστιανοὶ ὁρκίζονται μὲ ὅρκους φοβεροὺς στὴν τιμή τους, τὴν ζωή τους, τὴν ζωὴ τῶν παιδιῶν τους, σὲ ὅ,τι ἱερὸ ἔχουν, ἀκόμη καὶ στὸν Θεό, πολλοὶ δὲ ἀπ' αὐτοὺς παλαμίζουν δίχως φόβο Θεοῦ τὸ Εὐαγγέλιο στὰ δικαστήρια, ψευδόμενοι στὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους, "θησαυρίζοντες ἑαυτοῖς ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως καὶ δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ" (Ῥωμ. 2, 5), πολλὲς δὲ φορὲς δίχως σοβαρὴ αἰτία, "γιὰ ψύλλου πήδημα", ὅπως λέγει ὁ λαός μας.

[eternity]

"Κριταὶ τοῦ Θεοῦ ἀδιάλλακτοι"!
"Ὅτι γογγύζομεν πρὸς Θεόν,ὁτὲ μὲν πῶς βρέχει, ὁτὲ δὲ πῶς οὐ βρέχει· πῶς καύσωνα ποιεῖ· πῶς ψῦχος ἐργάζεται· πῶς τοῖς μὲν ἔδωκε πλοῦτον, τοὺς δὲ πένεσθαι συγχωρεῖ· πῶς νότος ἠγέρθη, πῶς πνέει μέγας βοῤῥᾶς· καὶ ἁπλῶς κριταὶ καθιστάμεθα τοῦ Θεοῦ ἀδιάλλακτοι". Μία ἀπὸ τὶς αἰτίες τῶν δεινῶν τους θεωροῦσε ὁ Ἰωσὴφ Βρυέννιος καὶ τὸν γογγυσμὸ κατὰ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς καιρικὲς συνθῆκες, ποὺ ἐπικρατοῦσαν. Μήπως καὶ ἐμεῖς, δυστυχῶς, σήμερα δὲν γογγύζουμε καὶ δὲν ἀγανακτοῦμε κατὰ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν καιρό, κυρίως δὲ γιὰ τὰ ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα, ποὺ ἔχουν γίνει στὶς ἡμέρες μας τόσο ἔντονα καὶ συχνά, δίχως οἱ ταλαίπωροι νὰ συνειδητοποιοῦμε, ὅτι αἰτία τῶν ἀκραίων αὐτῶν φαινομένων δὲν εἶναι ὁ Θεός, ἀλλ' οἱ πολλὲς καὶ μεγάλες ἁμαρτίες μας, οἱ ὁποῖες ἔχουν φθάσει στὰ ἄκρα, καὶ οἱ ὁποῖες ἐξεγείρουν καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ στοιχεῖα τῆς ἄψυχης φύσεως ἐναντίον μας;
(Σοφ. Σολ. 5, 17-23).
Γυμνισμὸς τότε καὶ σήμερα
"Ὅτι γυμνοί, ὡς ἐγεννήθησαν,οὐ μόνον ἄνδρες, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν γυναικῶν φῦλον, καθεύδειν οὐκ
ἐπαισχύνονται". Καταγγέλλει ὡς ἁμαρτία ὁ ἱερὸς πατὴρ τὸ γεγονός,ὅτι στὴν ἐποχή του ἄνδρες καὶ γυναῖκες ἐκοιμοῦντο γυμνοί, ὅπως γεννήθηκαν, δίχως νὰ ἐντρέπωνται γι' αὐτό!Ὢ καὶ νὰ ζοῦσε ὁ Ἰωσὴφ Βρυέννιος σήμερα καὶ νὰ ἔβλεπε τὸν γυμνισμό, ποὺ ἐπικρατεῖ στὶς δικές μας ἡμέρες! Νὰ ἔβλεπε τὰ στρατόπεδα τῶν γυμνιστῶν στὰ ἑλληνικὰ νησιά, τὶς παραλίες μας τὰ καλοκαίρια, τὴν γυμνότητα στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες μας καί -τὸ χειρότερο- τὴν παρουσία ἡμιγύμνων γυναικῶν μέσα στοὺς ἱερούς μας ναούς! Τί θὰ ἔλεγε γιὰ τὴν φοβερὴ αὐτὴ πρόκλησι καὶ ἀποστασία μας;
Τί θὰ ἔλεγε, βλέποντας τὰ ἄσεμνα νυφικά, ποὺ φοροῦν οἱ νύφες στοὺς γάμους, καὶ τὰ αἰσχρά, ἐλεεινὰ φορέματα, μὲ τὰ ὁποῖα τολμοῦν οἱ "Ὀρθόδοξες" Ἑλληνίδες σήμερα νὰ προσέρχωνται σὲ γάμους καὶ βαπτίσεις, ἀκόμη καὶ στὴν θεία Λειτουργία; Ὢ τῆς ἀθλιότητός μας! Ὑπερβήκαμε σὲ ἀσέβεια καὶ ἀνηθικότητα ὅλες τὶς μ.Χ. ἐποχές.Ἐπιστρέψαμε στὴν ἀρχαία εἰδωλολατρία.
Γυναῖκες κάθε ἡλικίας θεοποίησαν τὴν αἰσχρὴ μόδα καί, κατ' ἐπιταγήν της, περιφέρουν τὰ ἡμίγυ
μνα κορμιά τους στοὺς δρόμους,ἀκόμη καὶ μέσα στὶς ἐκκλησίες, καὶ οὐδεὶς ἀντιδρᾷ, καὶ οὐδεὶς διαμαρτύρεται, καὶ οὐδεὶς ἐλέγχει τὸ ἄκρον αὐτὸ ἄωτο τῆς ἀσεβείας.Θὰ δώσουν φρικτὸ λόγο στὸν
Θεὸ οἱ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς τοῦ αἰῶνος τούτου γιὰ τὴν ἔνοχη καὶ ἁμαρτωλὴ σιωπὴ καὶ ἀνοχή, ποὺ
ἐπιδεικνύουν, ἀνεχόμενοι τὸ σύγχρονο αὐτὸ "βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ", τὸ σιχαμερὸ αὐτὸ φαινόμενο μέσα στοὺς Ὀρθοδόξους ναούς, ποὺ προκαλεῖ ἐρήμωσι στὶς ψυχές, διότι τὶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Δημιουργό τους καὶ τὶς καθιστᾷ ἔρημες καὶ ἐγκαταλελειμμένες ἀπὸ τὴν χάρι Του.
Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Χριστοῦ οἱ Ἰουδαῖοι εἶχαν μετατρέψει τὸν οἶκο τοῦ Θε οῦ εἰς "οἶκον ἐμπορίου",ἐμεῖς σήμερα, μὲ τὴν ἐγκληματικὴ σιωπὴ καὶ ἀνοχή μας, ἐπιτρέψαμε νὰ μετατραπῇ εἰς οἶκον ἀνοχῆς, καὶ ἀπὸ ἱερὸς χῶρος λατρείας καὶ προσευχῆς εἰς χῶρον ἐπιδείξεως γυμνῶν σωμάτων καὶ αἰσχρῶν φορεμάτων, ποὺ σχεδιάζουν ἀνώμαλοι καὶ διεστραμμένοι σχεδιαστές


Ο Ιωσήφ Βρυέννιος ήταν διδάσκαλος του αγίου Μάρκου του Ευγενικού

[Matina]

Τι μου θύμησες αδελφή μου...σήμερα ήταν η παγκόσμια ημέρα των γυμνιστών στα μέσα μεταφοράς,το είδατε αυτό;Όλοι, αναίσχυντα, μπροστά ακόμη και στα μικρά παιδιά γελάγανε και καγχάζανε σα μωροί.Χριστέ μου ,τι να πω,ώρες ώρες δεν αντέχω άλλο.....

[XAPA]

Ευχή για παρέμβαση του Θεού στα αδιέξοδα της πατρίδας μας


Η αλήθεια είναι ότι μόνο προσευχή μπορούμε να κάνουμε. Είναι το ισχυρότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας, τους γύρω μας, την πατρίδα μας αλλά και για όλο τον κόσμο..



– Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ζῶντες τὶς τραγικὲς συνέπειες τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς μας καὶ τῶν ἀφρόνων

πράξεών μας, αἰσθανόμαστε ὅτι ἔχουμε φθάσει σὲ ἀδιέξοδα ἀτομικὰ καὶ Ἐθνικά.


Ἁμαρτήσαμε, Κύριε, καὶ ἀνομήσαμε καὶ δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ σηκώσουμε τὰ μάτια μας καὶ νὰ κοιτάξουμε στὸ ὕψος τοῦ

οὐρανοῦ, διότι ἐγκαταλείψαμε τὴν ὁδὸ τῆς δικαιοσύνης Σου καὶ πορευόμαστε στὰ ἁμαρτωλὰ θελήματά μας. Ἀλλὰ

ἱκετεύουμε τὴν ἀνεξιχνίαστόν Σου ἀγαθότητα καὶ παρακαλοῦμέν Σε:


Μνήσθητι, Κύριε, τὸ γένος ἡμῶν τὸ Ἑλληνικόν, γιὰ τὸ ὁποῖο Σὺ Κύριε εἶπες θὰ Σὲ δοξάσει, ὅταν κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωή

Σου Ἕλληνες πρόγονοί μας ζήτησαν νὰ Σὲ δοῦν.


Μνήσθητι, Κύριε, ὅτι στὴν Ἑλλάδα πρὶν ἀπ’ ὅλα τὰ Ἔθνη ἔλαμψε τὸ ζωηφόρο φῶς τοῦ Εὐαγγελίου Σου, ὅτι πλῆθος

Ἁγίων Ἑλλήνων διέδωσε στὸν κόσμο τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας Σου καὶ ὅτι Ἕλληνες Ποιμένες μὲ τὴν ποιμαντικὴ ράβδο

τους ἐξόρισαν τοὺς αἱρετικοὺς λύκους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία Σου…


Μνήσθητι, Κύριε, καὶ ὅτι στὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα ἐγράφησαν τὰ Εὐαγγέλια καὶ ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα

χρησιμοποιὴθηκε γιὰ νὰ ἐκφραστοῦν οἱ ὑψηλὲς ἔννοιες τῆς Πίστεώς μας.


Χάριν ὅλων αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ χάριν τῶν «δέκα» Ἁγίων ποὺ ἀναλογικὰ ὑπάρχουν σήμερα στὴν Πατρίδα μας, ζητοῦμε

ἀναξίως καὶ ταπεινῶς τὴ σωτηρία ἐπέμβασή Σου, ἐπειδὴ πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι κατ’ ἐξοχὴν χρόνος ἐπεμβάσεώς

Σου εἶναι τὰ ἀδιέξοδα τῶν ἀνθρώπων· τὰ ἀδιέξοδα στὰ ὁποῖα ἔχουμε περιέλθει ὡς κράτος καὶ ὡς Ἔθνος.


Γι’ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι δοῦλοι Σου μὲ δάκρυα Σὲ θερμοπαρακαλοῦμε.


Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου καὶ σῶσε τὸ Ἔθνος μας διὰ τὸ ὄνομά Σου τὸ Ἅγιον,

ἀπὸ τὴν πνευματική, κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση· ὅποτε θέλεις καὶ ὅπως ΕΣΥ θέλεις.


Σήκωσέ το ἀπὸ τὴν κοπρίαν τῆς πνευματικῆς δουλείας, σῶσε μας ἀπὸ τὴν «αἰχμαλωσία» καὶ ὁδήγησέ μας διὰ τῆς

μετανοίας ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὴν Ἀνάσταση.


Καὶ ἐὰν οἱ φωνές μας δὲν Σὲ παρακινοῦν νὰ μᾶς εὐσπλαγχνιστεῖς, λόγῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν μας, ἂς Σὲ

παρακινήσουν οἱ φωνὲς καὶ οἱ παρακλήσεις τοῦ πλήθους τῶν Ἁγίων τῆς Πατρίδας μας.


Ἐλπίζουμε, Κύριέ μας καὶ Θεέ μας, ὅτι ἀνακαινιζόμενοι μὲ τὴ σωτήρια ἐπέμβασή Σου, ὄχι μόνο νὰ ἀνανήψουμε

πνευματικά, ἀλλὰ καὶ ὅτι θὰ μας καθοδηγήσεις, τὸ νέο περιούσιο ΕΘΝΟΣ ΣΟΥ, νὰ συνεχίσουμε ἐμεῖς τὸ Σχέδιο τῆς

Θείας Οἰκονομίας Σου, ὥστε νὰ προκύψει μιὰ μεγάλη Καθολικὴ καὶ πολύπλευρη Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἀναγέννηση

πρὸς δόξαν τοῦ Ἁγίου ὀνόματός Σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῆς πανενδόξου

Δεσποινης ἡμῶν Θεοτόκου καί πάντων τῶν Αγίων, Ἀμήν.


Γένοιτο!


Περιοδικό “Παρακαταθήκη” • Μάρτιος – Ἀπρίλιος 2012, τ. 83 – Ὀρθόδοξος Λόγος


simeiakairwn

[rafale]

Οι άνθρωποι κουράστηκαν με όλων τα καμώματα και προσωπικά ο καθένας με τα δικά του. Γιατί μας κουράζει το κακό, μας κουράζει ο κακός, μας κουράζει η ανομία.
Και φτάνουμε στο σημείο που είχε φτάσει κάποια φορά και ο Προφητάναξ Δαυίδ και έλεγε:

Ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχή μου

Δεν θέλω ούτε να παρηγορηθώ, με τίποτε, με τίποτε !!!

Και πολλοί συνάνθρωποι μας τι λένε;

Θέλω το βράδυ που κατεβάζω τα σκουπίδια να αφήσω τον εαυτό μου με τα σκουπίδια να τελειώνω….
Τα έχετε ακούσει, τα έχω ακούσει, όλοι τα λένε.

Γι αυτό ακριβώς, Όπου επλεόνασε η Αμαρτία υπερπερίσευσε η Χάρις.

Ο αιώνας αυτός, είναι ο αιώνας του Θεού!!!

Ο αιώνας της Εκκλησίας!!!

Ο αιώνας της μετανοίας!!!

Ο αιώνας της προκλητικής Αγάπης Του Θεού!!!

Ο αιώνας της επιστροφής των άσωτων και παραστρατημένων στον Μεγάλο μας Πατέρα. Στην Αγία μας Εκκλησία που είναι η αγκαλιά Του Χριστού!!!
Όλοι μία αγκαλιά θέλουμε, όλοι μία αγκαλιά γυρεύουμε, λοιπόν αυτή η αγκαλιά είναι του Χριστού.
Ο οποίος την στήνει στα τρίστρατα της ζωής μας και στα αδιέξοδα περιμένει.

Και τότε απελπισμένοι από όλους και από όλα και από τον εγωιστή εαυτό μας πέφτουμε στην αγκαλιά Του Θεού, τουλάχιστον οι καλοπροαίρετοι, άνευ όρων και ορίων και παραδινόμαστε στην αγάπη Του Θεού και αυτό είναι θαύμα!!!

Δεν αφήνει τον κόσμο Του ο Θεός, δεν αφήνει ο Χριστός, μας έχει πληρώσει με το Αίμα Του και τη ζωή Του και του λείπουμε.

Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης