Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Λόγοι, διδαχές και παραινέσεις των Αγίων της Ορθοδοξίας μας προς διόρθωση της πορείας του βίου μας.

Moderator: inanm7

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Wed Sep 30, 2020 6:19 pm

Image


Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία


– Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών. Ο άνδρας της την απειλεί πώς, αν δεν κάνη έκτρωση, θα την χωρίση.

– Αν κάνη έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα.

Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού.

Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο.

Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού.

Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στην ζωή άλλα που είναι αρρωστημένα.

Τρέχουν οι γονείς στην Αγγλία, στην Αμερική να τα θεραπεύσουν. Και συνεχίζεται μετά να γεννιούνται πιο άρρωστα,

γιατί και αυτά, αν ζήσουν και κάνουν οικογένεια, μπορεί να γεννήσουν πάλι άρρωστα παιδιά, οπότε τί βγαίνει;

Ενώ, αν γεννούσαν μερικά παιδιά, δεν θα έτρεχαν τόσο πολύ για το ένα, το άρρωστο. Θα πέθαινε και θα πήγαινε αγγελούδι.


– Γέροντα, διάβασα κάπου ότι κάθε χρόνο γίνονται σε όλο τον κόσμο πενήντα εκατομμύρια εκτρώσεις και διακόσιες χιλιάδες γυναίκες πεθαίνουν από τις αμβλώσεις που κάνουν (1).


– Σκοτώνουν τα παιδιά, γιατί λένε ότι, αν πληθύνη ο κόσμος, δεν θα έχουν να φάνε, να συντηρηθούν οι άνθρωποι.

Τόσες ακαλλιέργητες εκτάσεις υπάρχουν, τόσα δάση, που σε λίγο χρόνο, με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα,

μπορούν να τα κάνουν λ.χ. ελαιώνες και να τα δώσουν στους ακτήμονες.

Δεν είναι ότι θα κοπούν τα δένδρα και δεν θα υπάρχη οξυγόνο, γιατί πάλι δένδρα θα μπούν.

Στην Αμερική καίνε το σιτάρι και εδώ στην Ελλάδα πετούν τα φρούτα κ.λπ. στην χωματερή,

και εκεί στην Αφρική οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα.


Όταν στην Αβησσυνία πέθαιναν οι άνθρωποι από πείνα, γιατί είχε πολλή ανομβρία, είχα πει σε κάποιον γνωστό μου εφοπλιστή,

που βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις, να πάη στην χωματερή και να παρακαλέση να φορτώση κανένα πλοίο να τα πάη εκεί δωρεάν.

Με κανέναν τρόπο δεν του έδωσαν.

Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία.

Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά.

Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως.

Μια νύχτα ο Θεός επέτρεψε να δώ ένα φοβερό όραμα που με πληροφόρησε γι᾿ αυτό το θέμα!


Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου.

Είχα ανάψει δυο κεράκια μέσα σε δυο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι,

για όλους όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ᾿ αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους.

Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκεί που έλεγα την ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μια μάνδρα,

σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε να ψηλώνη.

Εγώ στεκόμουν έξω από το χωράφι, άναβα κεριά για τους κεκοιμημένους και τα στε¬ρέωνα πάνω στον τοίχο της μάνδρας.

Αριστερά ήταν ένας ξερότοπος, γεμάτος βράχους και κρημνούς, που σειόταν συνέχεια από μία δυνατή βοή

από χιλιάδες σπαραχτικές φωνές που σού σπάραζαν την καρδιά.


Και ο πιο σκληρός άνθρωπος αν τις άκουγε, ήταν αδύνατο να μη συγκλονισθή.

Ενώ υπέφερα από τις σπαραχτικές φωνές και αναρωτιόμουν από που προέρχονται και τί σημαίνουν όλα αυτά που έβλεπα,

άκουσα μια φωνή να μου λέη: «Το χωράφι με το σπαρμένο σιτάρι, που δεν έχει ακόμη ξεσταχυάσει,

είναι το Κοιμητήρι με τις ψυχές των νεκρών που θα αναστηθούν.

Στον τόπο δε που σείεται από τις σπαραχτικές φωνές βρίσκονται οι ψυχές των παιδιών που έχουν σκοτωθή με τις εκτρώσεις».

Έπειτα από αυτό το όραμα μου ήταν αδύνατο να συνέλθω από τον μεγάλο πόνο που δοκίμασα για τις ψυχές εκείνων των παιδιών.

Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, για να ξεκουραστώ, παρόλο που ήμουν κατάκοπος εκείνη την ημέρα.


– Γέροντα, μπορεί να γίνη κάτι, ώστε να αρθή ο νόμος για τις εκτρώσεις;


– Μπορεί, αλλά χρειάζεται να κινηθή η πολιτεία, η Εκκλησία κ.λπ., ώστε να ενημερωθή ο κόσμος για τις συνέπειες

που θα έχη η υπογεννητικότητα.

Οι ιερείς να εξηγήσουν στον κόσμο ότι ο νόμος για τις εκτρώσεις είναι αντίθετος προς τις εντολές του Ευαγγελίου.

Οι γιατροί πάλι από την δική τους πλευρά να μιλήσουν για τους κινδύνους που διατρέχει η γυναίκα που κάνει έκτρωση.

Βλέπεις, οι Ευρωπαίοι είχαν την ευγένεια και την άφησαν κληρονομιά και στα παιδιά τους.


Εμείς είχαμε τον φόβο του Θεού, αλλά τον χάσαμε και δεν τον αφήσαμε κληρονομιά στην επόμενη γενιά,

γι᾿ αυτό τώρα νομιμοποιούμε τις εκτρώσεις, τον πολιτικό γάμο...

Όταν παραβαίνη ένας άνθρωπος μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός.

Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος,

τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθή.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

(1) Ειπώθηκε το 1989.
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Thu Oct 01, 2020 5:33 pm

Image


Ο ρόλος της μητέρας στην ανατροφή των παιδιών

Η αγάπη της μάνας



– Μια φορά, Γέροντα, μας είπατε ότι με την αγάπη ο άνθρωπος μεγαλώνει, ωριμάζει.

– Δεν φθάνει να αγαπάη κανείς τον άλλον· πρέπει να τον αγαπάη περισσότερο από τον εαυτό του.

Η μάνα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτό της.

Μένει νηστικιά, για να ταΐση τα παιδιά της, αλλά νιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από εκείνα.

Τα παιδάκια τρέφονται υλικά και η μητέρα πνευματικά.

Εκείνα έχουν την υλική γεύση, ενώ αυτή έχει την πνευματική αγαλλίαση.


Μια κοπέλα, πριν παντρευτή, μπορεί να κοιμάται μέχρι τις δέκα το πρωί

και να θέλη και το γάλα της να το ετοιμάζη η μάνα της.

Βαριέται να κάνη καμμιά δουλειά. Τα θέλει όλα έτοιμα· θέλει όλοι να την περιποιούνται.

Απαιτήσεις από την μάνα, απαιτήσεις από τον πατέρα, και εκείνη να έχη το χουζούρι της.

Ενώ υπάρχει στην φύση της η αγάπη, δεν αναπτύσσεται, γιατί συνέχεια δέχεται βοήθεια και ευλογίες από την μάνα της,

από τον πατέρα της, από τα αδέλφια της.

Από την στιγμή όμως που γίνεται μάνα, μοιάζει με μηχανάκι πού, όσο ζορίζεται, τόσο φορτίζεται,

γιατί δουλεύει συνέχεια η αγάπη.


Πρώτα σιχαινόταν, όταν άγγιζε κάτι βρώμικο, και έπαιρνε μοσχοσάπουνα για να πλυθή.

Ύστερα, όταν λερώνεται το παιδάκι και πρέπη να το καθαρίση, λές και πιάνει... μαρμελάδες! Δεν σιχαίνεται.

Πρώτα, αν την ξυπνούσες, φώναζε, γιατί την ενόχλησες.

Ύστερα, όταν κλαίη το παιδί, όλη νύχτα ξενυχτάει και δεν δυσκολεύεται.

Το φροντίζει και χαίρεται. Γιατί; Γιατί παύει να είναι παιδί. Έγινε μάνα και ήρθε η θυσία, η αγάπη.

Η μητέρα μάλιστα φθάνει να έχη περισσότερη αγάπη και θυσία από τον πατέρα,

γιατί στον πατέρα δεν δίνονται πολλές ευκαιρίες, για να θυσιάζεται.


Βασανίζεται, κοπιάζει περισσότερο με τα παιδιά, αλλά παράλληλα φορτίζεται από τα παιδιά.

Δίνει-δίνει, γι᾿ αυτό συνέχεια παίρνει.

Ο πατέρας ούτε βασανίζεται τόσο πολύ με τα παιδιά, αλλά ούτε φορτίζεται, γι᾿ αυτό και η αγάπη του δεν είναι όση της μητέρας.

Πόσες μητέρες έρχονται με κλάματα και με παρακαλούν: «Κάνε προσευχή, Πάτερ, για το παιδί μου». Τί αγωνία έχουν!

Λίγοι άνδρες μου λένε: «Κάνε προσευχή, παραστράτησε το παιδί μου».

Νά, και σήμερα μια μητέρα με τί λαχτάρα η φουκαριάρα έσπρωχνε τα παιδιά της – οκτώ είχε – και τα έβαζε στην σειρά,

για να πάρουν όλα ευλογία.


Ένας πατέρας δύσκολα θα το έκανε αυτό. Και η Ρωσία από τις μητέρες κρατήθηκε.

Η πατρική αγκαλιά, όταν δεν έχη Χάρη Θεού, είναι ξερή.

Ενώ η μητρική αγκαλιά, ακόμη και όταν δεν έχη Θεό, έχει γάλα.

Το παιδί αγαπά τον πατέρα του και τον σέβεται, αλλά με την στοργή και την τρυφερότητα της μητέρας

αυξάνει πιο πολύ η αγάπη του και προς τον πατέρα.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Fri Oct 02, 2020 7:02 pm

Image


Η αξιοποίηση της ατεκνίας


Η γυναίκα, όταν δεν έχη παιδιά, αν δεν αξιοποιήση το θέμα αυτό πνευματικά, βασανίζεται.

Τί είχα τραβήξει μια φορά με μια γυναίκα που δεν είχε παιδιά! Ο άνδρας της είχε μεγάλη θέση στην δουλειά του.

Αυτή είχε σπίτια που τα νοίκιαζε, σπίτι μεγάλο στο οποίο έμεναν, προίκα μεγάλη, και βαριόταν να πάη στην αγορά

να ψωνίση, βαριόταν να μαγειρέψη, αλλά ούτε και ήξερε να μαγειρεύη.

Τηλεφωνούσε και της έφερναν έτοιμα φαγητά.


Τίποτε δεν της έλειπε, και όμως ήταν βασανισμένη, γιατί τίποτε δεν την ευχαριστούσε.

Όλη μέρα καθόταν στο σπίτι· της έφταιγε το ένα, της έφταιγε το άλλο, βαριόταν το ένα, βαριόταν το άλλο.

Την έπνιγαν μετά οι λογισμοί και αναγκαζόταν να παίρνη χάπια.

Ο άνδρας της έπαιρνε δουλειά από το γραφείο στο σπίτι, για να της κάνη παρέα, και εκείνη καθόταν

πάνω από το κεφάλι του, για να περνάη την ώρα της.


Ο άνθρωπος την βαριόταν, αλλά έπρεπε ο καημένος να κάνη και την δουλειά του.

Όταν την συνάντησα, της είπα: «Μήν κάθεσαι όλη μέρα μέσα στο σπίτι και μουχλιάζεις.

Πήγαινε σε κανένα νοσοκομείο, να κάνης καμμιά επίσκεψη σε αρρώστους».

«Που να πάω, Πάτερ; μου λέει, δύσκολο μου φαίνεται».

«Τότε θα κάνης το εξής: Θα διαβάζης την Πρώτη Ώρα στην ώρα της, την Τρίτη Ώρα στην ώρα της (1) κ.λπ.

και θα κάνης και καμμιά μετάνοια».


«Δεν μπορώ», μου λέει. «Έ, τότε να ασχοληθής με τα Συναξάρια».

Της είπα να διαβάση τον βίο όλων των γυναικών που αγίασαν, με την σκέψη μήπως από ᾿κεί πάρη κάτι και βοηθηθή.

Τρόμαξα να την βάλω σε μια σειρά, για να μην καταλήξη στο τρελλοκομείο.

Είχε αχρηστευθή τελείως. Γερή μηχανή, αλλά με παγωμένα λάδια.

Με όλα αυτά θέλω να πω ότι η καρδιά της γυναίκας αχρηστεύεται, όταν η αγάπη που έχει στην φύση της δεν βρη διέξοδο.

Και βλέπεις, άλλη με πέντε-έξι ή και οκτώ παιδιά, να είναι πάμφτωχη η καημένη και να χαίρεται.


Έχει και λεβεντιά και παλληκαριά. Γιατί; Γιατί βρήκε τον στόχο της. Μου έκανε εντύπωση μια περίπτωση:

Ένας γνωστός μου είχε δύο αδελφές. Η μία παντρεύτηκε πολύ μικρή και απέκτησε πολλά παιδιά. Θυσία γινόταν.

Έρραβε κιόλας και έστελνε σε φτωχούς ελεημοσύνες.

Ήρθε προ ημερών και μου είπε: «έχω και εγγονάκια τώρα!» και σκιρτούσε η καρδιά της.

Η άλλη δεν παντρεύτηκε, δεν αξιοποίησε πνευματικά και το αμέριμνο που είχε και ήταν... μην τα ρωτάς!

Ένα άχρηστο πράγμα! Βαριόταν που ζούσε.


Περίμενε από την γριά μάνα της να την εξυπηρετή και είχε και παράπονα.

Βλέπετε τί γίνεται;

Δεν έγινε η αλλαγή μέσα της, γιατί δεν έγινε μητέρα και ούτε αξιοποίησε την αγάπη που υπάρχει

στην γυναικεία φύση, βοηθώντας όσους έχουν ανάγκη.

Γι᾿ αυτό λέω ότι η θυσία είναι απαραίτητη στην γυναίκα.

Ο άνδρας, και αν ακόμη δεν καλλιεργήση την αγάπη, δεν παθαίνει και μεγάλη ζημιά.

Η γυναίκα όμως, με την αγάπη που έχει, αν τυχόν δεν την διοχετεύη σωστά, είναι σαν μια μηχανή που δουλεύει,

αλλά δεν έχει υλικό να δουλέψη και τραντάζεται και τραντάζει και τους άλλους.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002


(1) Η ακολουθία των Ωρών τελείται προς αγιασμό των ωρών, στις οποίες είχε διαιρεθή η ημέρα κατά την Ρωμαϊκή εποχή. Η Πρώτη Ώρα διαβάζεται στις 6 π.μ., η Τρίτη στις 9 π.μ., η Έκτη στις 12 το μεσημέρι και η Ενάτη στις 3 το απόγευμα.
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Sat Oct 03, 2020 6:32 pm

Image


Η αντοχή της μητέρας


– Γέροντα, ο Άγιος Νεκτάριος σε μια επιστολή του προς τις μοναχές γράφει να μην ξεχνούν πώς είναι γυναίκες και να προσπαθούν να μιμούνται τις Όσιες και όχι τους Οσίους (1). Γιατί το λέει αυτό; Μήπως γιατί οι γυναίκες δεν έχουν αντοχή;

– Ποιές; οι γυναίκες δεν έχουν αντοχή; Εγώ τις έχω φοβηθή τις γυναίκες.

Έχουν πολλή αντοχή. Η γυναίκα μπορεί στο σώμα να είναι αδύναμη, να έχη λιγώτερες σωματικές δυνάμεις

από τον άνδρα, αλλά με την καρδιά που έχει, αν την δουλεύη, έχει τέτοια αντοχή,

που ξεπερνάει την ανδρική δύναμη.

Ο άνδρας, ναι μεν έχει σωματικές δυνάμεις, αλλά δεν έχει την καρδιά που έχει η γυναίκα.


Νά, πρόσεξα μια γάτα που ήρθε στο Καλύβι με τα γατιά της.

Ήταν αδύνατη, η κοιλιά της κολλημένη σαν πλάκα.

Μια μέρα ήρθε ένα μεγάλο σκυλί που ήταν και κυνηγητικό.

Ο Κούρδης, ο γάτος, το έβαλε στα πόδια.

Εκείνη σηκώθηκε επάνω, καμπούριασε, αγρίεψε, ήταν έτοιμη να ορμήση επάνω στο σκυλί.

Απόρησα, που βρήκε τέτοιο θάρρος! Βλέπεις, είχε τα γατάκια της.


Η μάνα πονάει, κουράζεται, αλλά δεν αισθάνεται ούτε τον πόνο ούτε την κούραση.

Ζορίζει τον εαυτό της, αλλά, επειδή αγαπάει τα παιδιά της, αγαπάει το σπίτι της, όλα τα κάνει με χαρά.

Πιό πολύ κουράζεται ένας που ξαπλώνει συνέχεια παρά αυτή.

Θυμάμαι, η μάνα μου, όταν ήμασταν μικρά, έπρεπε να κουβαλάη το νερό από την βρύση που ήταν πολύ μακριά

από το σπίτι μας· έπρεπε να μαγειρεύη, να ζυμώνη, να πλένη τα ρούχα, να πηγαίνη και στο χωράφι.


Έκανε δηλαδή όλες τις δουλειές, είχε κι εμάς τα παιδιά να την ζαλίζουμε και να κάνη και το ...δικαστήριο, όταν μαλώναμε.

Έλεγε όμως: «Αυτό είναι το καθήκον μου· είμαι υποχρεωμένη να τα κάνω όλα, χωρίς να γογγύζω».

Το έλεγε με την καλή έννοια.

Αγαπούσε το σπίτι, αγαπούσε τα παιδιά της, και δεν κουραζόταν με τις δουλειές·

όλα τα έκανε με την καρδιά της, με χαρά.

Και όσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο πολύ η μητέρα αγαπά το σπίτι.


Παρόλο που περνά η ηλικία, θυσιάζεται πιο πολύ, για να μεγαλώση και τα εγγονάκια της.

Και ενώ οι δυνάμεις της λιγοστεύουν, επειδή όμως το κάνει με την καρδιά της, έχει περισσότερο κουράγιο

και από τον άνδρα, αλλά και από το κουράγιο που είχε στα νιάτα της.


– Και στην αρρώστια, Γέροντα, η γυναίκα έχει μεγαλύτερη ψυχραιμία από τον άνδρα.


– Ξέρεις τί γίνεται;

Η μητέρα με τις αρρώστιες του παιδιού έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές την αρρώστια και έχει πολλές εμπειρίες.

Θυμάται πόσες φορές ανέβηκε ο πυρετός και ξανακατέβηκε.

Είδε διάφορες σκηνές· το παιδί να πνίγεται ή να λιποθυμάη και με ένα-δυό χτυπήματα να συνέρχεται κ.λπ.

Ο άνδρας δεν τα βλέπει αυτά και δεν έχει τέτοιες εμπειρίες.

Γι᾿ αυτό, αν δη το παιδί καμμιά φορά με πυρετό ή λίγο χλωμό, πανικοβάλλεται και αρχίζει:

«Το παιδί χάνεται! Τί θα κάνουμε τώρα; Τρέξτε, φωνάξτε τον γιατρό!».



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

(1) Αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως, 35 Ποιμαντικές Επιστολές, Επιστολή 26η, εκδ. «Υπακοή», Αθήναι 1993, σ. 123.
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Sun Oct 04, 2020 4:02 pm

Image



Εγκυμοσύνη και θηλασμός



Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη.

Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται.

Ενώ, όταν η μάνα προσεύχεται και ζη πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται.

Γι᾿ αυτό η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να λέη την ευχή, να μελετάη λίγο από το Ευαγγέλιο,

να ψάλλη, να μην έχη άγχος, αλλά και οι άλλοι να προσέχουν να μην την στενοχωρούν.

Τότε το παιδί που θα γεννηθή θα είναι αγιασμένο και οι γονείς δεν θα έχουν πρόβλημα μαζί του,

ούτε όταν είναι μικρό, ούτε όταν μεγαλώση.

Ύστερα, όταν γεννηθή το παιδί, πρέπει να το θηλάση, όσο πιο πολύ μπορεί.


Το μητρικό γάλα δίνει υγεία στα παιδιά.

Με τον θηλασμό τα παιδιά δεν θηλάζουν μόνο γάλα· θηλάζουν και αγάπη, στοργή, παρηγοριά,

ασφάλεια, και αποκτούν έτσι δυνατό χαρακτήρα.

Αλλά και την ίδια την μητέρα την βοηθάει ο θηλασμός.

Όταν οι μητέρες δεν θηλάζουν τα παιδιά, δημιουργούνται ανωμαλίες στον οργανισμό τους

που μπορεί να οδηγήσουν σε μαστεκτομές.


Παλιά μια μητέρα μπορεί να θήλαζε και το παιδί της γειτόνισσας, αν δεν είχε γάλα.

Τώρα πολλές μητέρες βαριούνται να θηλάσουν ακόμη και τα δικά τους παιδιά.

Η μάνα που τεμπελιάζει και δεν θηλάζει το παιδί, μεταδίδει τεμπελιά και στο παιδί.

Παλιά τα κουτιά με το συμπυκνωμένο γάλα είχαν απ᾿ έξω μια μάνα που κρατούσε στην αγκαλιά της ένα παιδάκι.

Τώρα έχουν μια μάνα που κρατάει κάτι λουλούδια!

Δεν θηλάζουν οι μάνες τα παιδιά, οπότε τα παιδιά μεγαλώνουν απαρηγόρητα.

Ποιός θα τους δώση στοργή και αγάπη; Το κουτί με το γάλα της αγελάδας;

Θηλάζουν από το «παγωμένο» μπουκάλι και παγώνει η καρδιά τους.

Ύστερα, όταν μεγαλώσουν, ζητούν παρηγοριά στο μπουκάλι, στις ταβέρνες.

Πίνουν, για να ξεχάσουν το άγχος, και γίνονται αλκοολικοί.

Αν δεν πάρουν στοργή τα παιδιά, δεν θα έχουν να δώσουν στοργή, και πάει σχοινί-κορδόνι.

Έρχονται μετά οι μανάδες: «Κάνε προσευχή, Πάτερ! Χάνω το παιδί μου».




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Mon Oct 05, 2020 7:08 pm

Image



Η εργαζόμενη μητέρα



– Γέροντα, είναι σωστό να εργάζεται η γυναίκα;

– Ο άνδρας της τί λέει;

– Ό,τι αναπαύει την γυναίκα.

– Μια κοπέλα που σπούδασε και άρχισε να εργάζεται πριν από τον γάμο της, δύσκολα αφήνει την δουλειά της,

όταν γίνη μάνα, για να αφοσιωθή στα παιδιά της.

Ενώ μια άλλη που δεν σπούδασε και έχει μια απλή δουλειά, πιο εύκολα μπορεί να την αφήση.


– Αν δεν έχη παιδιά, Γέροντα, νομίζω ότι την βοηθάει η δουλειά.

– Δηλαδή, αν δεν έχη παιδιά, πρέπει οπωσδήποτε να εργάζεται επαγγελματικά;

Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα που μπορεί να κάνη.

Φυσικά, αν έχη παιδιά, το καλύτερο είναι να μείνη στο σπίτι. Γιατί τα παιδιά πώς θα βοηθηθούν;


– Γέροντα, πολλές γυναίκες λένε ότι δεν τα βγάζουν πέρα, γι᾿ αυτό αναγκάζονται να δουλεύουν.

– Δεν τα βγάζουν πέρα, γιατί θέλουν να έχουν τηλεόραση, βίντεο, αυτοκίνητο προσωπικό κ.λπ.,

οπότε πρέπει να εργασθούν, με αποτέλεσμα να παραμελούν και να χάνουν τα παιδιά τους.

Αν εργάζεται μόνον ο πατέρας και αρκούνται στα λίγα, τότε δεν θα υπάρχη πρόβλημα.

Με το να εργάζωνται και οι δύο, δήθεν γιατί δεν τους φθάνουν τα χρήματα, η οικογένεια σκορπίζεται

και χάνει το πραγματικό της νόημα. Τί να κάνουν και τα παιδιά;

Αν ζούσαν πιο απλά, θα ήταν ξεκούραστες και αυτές, θα χαίρονταν και τα παιδιά.


Κάποιος ήξερε επτά γλώσσες και η γυναίκα του ζοριζόταν να μάθη τέσσερις, παρέδιδε και μαθήματα

και έπαιρνε φάρμακα, για να τα βγάλη πέρα.

Τα παιδιά τους γεννήθηκαν καλά και μεγάλωσαν βλαμμένα. Έπειτα ψυχαναλύσεις...

Γι᾿ αυτό λέω στις μητέρες να απλοποιήσουν την ζωή τους, για να μπορέσουν να ασχοληθούν περισσότερο

με τα παιδιά τους που τις έχουν ανάγκη.

Άλλο είναι να έχουν και κάποια άλλη απασχόληση στο σπίτι και να καταπιάνωνται με αυτήν, όταν κουράζωνται με τα παιδιά.

Όταν η μητέρα είναι μέσα στο σπίτι, μπορεί και παρακολουθεί τα παιδιά, ρυθμίζει τα πράγματα

και αποφεύγονται πολλές στενοχώριες.


Σήμερα τα παιδιά δεν χορταίνουν την μητρική αγάπη, αλλά ούτε την μητρική τους γλώσσα μαθαίνουν,

γιατί η μάνα λείπει όλη την ημέρα στην δουλειά και αφήνει τα παιδιά με ξένες γυναίκες.

Χίλιες φορές καλύτερα περνούν τα παιδιά του βρεφοκομείου, όπου βρίσκεται και κάποια αφιερωμένη νοσοκόμα

που τους δείχνει λίγη στοργή, παρά τα παιδιά, που τα εγκαταλείπουν οι γονείς τους

και πληρώνουν μια γυναίκα, για να τα φροντίζη.

Και ύστερα τί γίνεται; Όποιος δεν έχει μια μάνα, έχει ένα σωρό παραμάνες!



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Tue Oct 06, 2020 4:05 pm

Image



Νοικοκυριό και πνευματική ζωή της μητέρας



– Γέροντα, πώς μπορεί μια νοικοκυρά να ρυθμίση τις δουλειές της, ώστε να έχη χρόνο και για προσευχή; Τί αναλογία δηλαδή πρέπει να υπάρχη ανάμεσα στην εργασία και στην προσευχή;


– Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν μέτρο στις δουλειές τους. Θέλουν συνέχεια να ανοίγουν δουλειές.

Ενώ έχουν πολλή καρδιά και θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλό νοικοκυριό στην ψυχή τους,

ξοδεύουν την καρδιά τους σε ασήμαντα πράγματα. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ποτήρι με ωραία σχέδια, με γραμμές κ.λπ.

Και αν δεν είχε γραμμές, την δουλειά του πάλι θα την έκανε.

Εκείνες όμως πάνε στο κατάστημα και αρχίζουν: «Όχι, τις θέλω μέχρι εκεί τις γραμμές, όχι έτσι, όχι αλλιώς».

Και αν έχη και κανένα λουλούδι, έ, τότε είναι που σκιρτά η καρδιά!


Έτσι η γυναίκα καταστρέφει όλη την δυναμικότητά της.

Σπάνια θα βρής κανέναν άνδρα να δώση προσοχή σε κάτι τέτοια.

Και αν ένα πορτατίφ λ.χ. είναι καφέ ή μαύρο, ούτε που το προσέχουν οι άνδρες.

Αλλά η γυναίκα θέλει κάτι όμορφο, χαίρεται, δίνει ένα κομμάτι της καρδιάς της σε αυτό, άλλο κομμάτι σε κάτι άλλο,

οπότε τί μένει για τον Χριστό; Τα χασμουρητά από την κούρασή της στην ώρα της προσευχής.


Όσο απομακρύνεται η καρδιά της γυναίκας από τα όμορφα, τόσο πλησιάζει τον Χριστό.

Και όταν η καρδιά δοθή στον Χριστό, τότε έχει μεγάλη δύναμη!


Είδα μια ψυχή αυτές τις μέρες που έχει αφεθή τελείως στον Θεό. Βλέπεις να καίη μέσα της μια γλυκειά φλόγα!

Τα παίρνει όλα στα ζεστά. Ήταν τελείως κοσμική, αλλά είχε καλή διάθεση και κάποια στιγμή τινάχθηκε η σπίθα μέσα της.

Χρυσαφικά, λούσα, όλα τα πέταξε. Τώρα ζη με μια απλότητα!

Αγωνίζεται, κάνει δουλειά πνευματική. Με τί θυσία κινείται! Ζήλεψε τους Αγίους με την καλή έννοια.

Τί κομποσχοίνι, τί νηστείες κάνει, τί Ψαλτήρι διαβάζει!... Φοβερό! Αυτή τρέφεται από την άσκηση τώρα.


– Γέροντα, μια μητέρα μου είπε: «Είμαι αδύναμη σωματικά και κουράζομαι πολύ· ούτε τις δουλειές προλαβαίνω να κάνω, ούτε χρόνος μου μένει για προσευχή».


– Να απλοποιήση την ζωή της, για να της μένη χρόνος και για προσευχή.

Με την απλότητα μια μητέρα μπορεί να κάνη πολλή προκοπή.

Αν μια μάνα έχη απλοποιήσει την ζωή της, αλλά κοπιάζει, γιατί έχει πολλά παιδιά, δικαιούται να πη «κουράζομαι».

Αν όμως χάνη τον χρόνο της κοιτάζοντας πώς θα παρουσιάση τακτοποιημένο το σπίτι της στους ξένους,

τότε τί να πη κανείς;


Μερικές μητέρες, για να τα έχουν όλα τακτοποιημένα στο σπίτι, περιορίζουν ασφυκτικά τα παιδάκια

και δεν τα αφήνουν να μετακινήσουν μια καρέκλα ή ένα μαξιλάρι.

Τους επιβάλλουν στρατιωτική πειθαρχία, και έτσι τα παιδιά, ενώ γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν δυστυχώς βλαμμένα.

Ένας μυαλωμένος άνθρωπος, αν δη σε ένα σπίτι που έχει πολλά παιδιά όλα τα πράγματα στην θέση τους,

θα βγάλη συμπέρασμα ότι ή τα παιδιά είναι βλαμμένα ή η μάνα είναι βάρβαρη και επιβάλλει στρατιωτική πειθαρχία.


Υπάρχει φόβος στην ψυχή των παιδιών, γι᾿ αυτό πειθαρχούν. Μια φορά είχα πάει σε ένα σπίτι με πολλά παιδιά.

Πόση χαρά μου έδωσαν τα παιδάκια με τις παιδικές αταξίες τους, που χαλούσαν την κοσμική τάξη

– το κάθε πράγμα στην θέση του.

Αυτό είναι η μεγαλύτερη αταξία, που κουράζει πολύ τον σημερινό άνθρωπο.

Παλιά δεν υπήρχαν πνευματικά βιβλία, για να βοηθηθούν οι μητέρες με την μελέτη.


Τώρα υπάρχουν ένα σωρό Πατερικά, ένα σωρό μεταφράσεις, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες μητέρες

ή ασχολούνται με κάτι χαζά ή εργάζονται, για να τα βγάλουν πέρα.

Η μάνα καλύτερα είναι να ασχολήται με την ανατροφή των παιδιών, παρά να καταπιάνεται σχολαστικά

με το νοικοκυριό, με τα άψυχα πράγματα. Να τους μιλάη για τον Χριστό, να τους διαβάζη βίους Αγίων.

Παράλληλα να ασχολήται και με το ξεσκόνισμα της ψυχής της, για να λαμποκοπάη πνευματικά.


Η πνευματική ζωή της μητέρας θα βοηθήση αθόρυβα και τις ψυχές των παιδιών της.

Έτσι και τα παιδιά της θα ζουν χαρούμενα, και εκείνη θα είναι ευτυχισμένη, γιατί μέσα της θα έχη τον Χριστό.

Αν η μάνα δεν ευκαιρή ούτε ένα «Τρισάγιο» να πή, πώς θα αγιασθούν τα παιδιά της;


– Και όταν, Γέροντα, μια μάνα έχη πολλά παιδιά και πολλές δουλειές;

– Όταν κάνη τις δουλειές στο σπίτι, δεν μπορεί συγχρόνως να προσεύχεται;

Εμένα η μητέρα μου μου έμαθε να λέω την ευχή.

Όταν σαν παιδιά κάναμε καμμιά αταξία και πήγαινε να θυμώση, την άκουγα που έλεγε:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν έβαζε το ψωμί στον φούρνο, έλεγε: «Εις το όνομα του Χριστού και της Παναγίας».

Και όταν ζύμωνε και όταν μαγείρευε, πάλι έλεγε συνέχεια την ευχή.

Έτσι αγιαζόταν η ίδια, αγιαζόταν και το ψωμί και το φαγητό που έκανε, αγιάζονταν και αυτοί που το έτρωγαν.

Πόσες μητέρες που είχαν αγία ζωή είχαν και αγιασμένα παιδιά!


Νά, η μητέρα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη.

Ακόμη και το γάλα αυτής της ευλογημένης μάνας, που θήλαζε ο Γαβριήλ

– το κατά κόσμον όνομα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη – ήταν ασκητικό!

Είχε αποκτήσει δύο παιδιά και ύστερα ζούσαν με τον σύζυγό της εν παρθενία, αγαπημένοι σαν αδέλφια.

Είχε ασκητικό πνεύμα από μικρή, γιατί είχε αδελφή μοναχή, ασκήτρια, την οποία επισκεπτόταν

και αργότερα με τα παιδιά της.


Ο πατέρας του Γαβριήλ ήταν και αυτός ευλαβής και ασχολούνταν με το εμπόριο,

γι᾿ αυτό τον περισσότερο καιρό τον περνούσε στα ταξίδια.

Αυτό έδινε την ευκαιρία στην μητέρα του να ζη απλά, να μη «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά» (1),

να τον παίρνη μαζί της και να αγρυπνή με άλλες γυναίκες πότε στις σπηλιές και πότε στα εξωκκλήσια.

Γι᾿ αυτό μετά έφθασε σε τέτοια μέτρα αγιότητος (2).


Η ευλάβεια της μητέρας έχει μεγάλη σημασία.

Αν η μητέρα έχη ταπείνωση, φόβο Θεού, τα πράγματα μέσα στο σπίτι πάνε κανονικά.

Γνωρίζω νέες μητέρες που λάμπει το πρόσωπό τους, αν και δεν έχουν από πουθενά βοήθεια.

Από τα παιδιά καταλαβαίνω σε τί κατάσταση βρίσκονται οι μητέρες.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002



(1) Βλ. Λουκ. 10, 41.
(2) Βλ. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, Ι. Ησυχ. Ευαγγ. Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 6η έκδ., 2001.
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Wed Oct 07, 2020 6:07 pm

Image

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Η ευθύνη των γονέων για την ανατροφή των παιδιών

Να εμπιστευθούν οι γονείς τα παιδιά τους στον Θεό



Ο Θεός έδωσε στους Πρωτοπλάστους, στον Αδάμ και την Εύα, την μεγάλη ευλογία να γίνωνται συνδημιουργοί Του.

Στην συνέχεια οι γονείς, οι παππούδες κ.λπ. είναι και αυτοί συνδημιουργοί με τον Θεό, γιατί δίνουν το σώμα.

Ο Θεός είναι κατά κάποιον τρόπο υποχρεωμένος να νοιαστή για τα παιδιά.

Όταν βαπτισθή το παιδάκι, ο Θεός διαθέτει και έναν Άγγελο, για να το προστατεύη,

οπότε το παιδί προστατεύεται από τον Θεό, από τον Φύλακα Άγγελο και από τους γονείς.


Ο Φύλακας Άγγελος είναι συνέχεια κοντά του και το βοηθάει.

Όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο οι γονείς απαλλάσσονται από τις ευθύνες.

Αν οι γονείς πεθάνουν, ο Θεός, και από ψηλά και από κοντά, αλλά και ο Φύλακας Άγγελος από κοντά,

συνεχίζουν για πάντα να προστατεύουν το παιδί.

Οι γονείς πρέπει να βοηθούν πνευματικά τα παιδιά, όταν είναι μικρά, γιατί τότε και τα ελαττώματά τους

είναι μικρά και εύκολα μπορούν να κοπούν.

Είναι όπως η φρέσκια πατάτα· λίγο αν την ξύσης, ξεφλουδίζεται.


Αν όμως παλιώση, πρέπει να πάρης μαχαίρι να την καθαρίσης καί, αν έχη και κανένα μαυράκι,

πρέπει να προχωρήσης και πιο βαθιά.

Αν τα παιδιά βοηθηθούν από μικρά και γεμίσουν Χριστό, θα είναι κοντά Του για πάντα.

Και να ξεφύγουν λίγο, όταν μεγαλώσουν, λόγω της ηλικίας ή μιας κακής συναναστροφής, πάλι θα συνέλθουν.

Γιατί ο φόβος του Θεού και η ευλάβεια, που πότισαν τις καρδιές τους στην μικρή ηλικία,

δεν είναι δυνατόν ποτέ να εξαλειφθούν.



Ύστερα, στην εφηβεία, που είναι η πιο δύσκολη ηλικία, η αγωνία των γονέων είναι μεγαλύτερη

για τα παιδιά τους, μέχρι να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν.

Οι γονείς τότε ας κάνουν ό,τι μπορούν, για να τα βοηθήσουν, και ό,τι δεν μπορούν να κάνουν,

γιατί ξεπερνάει τις δυνάμεις τους, ας το αναθέτουν στον Παντοδύναμο Θεό.

Όταν εμπιστευθούν τα παιδιά τους στον Θεό, τότε ο Θεός είναι υποχρεωμένος να βοηθήση

για πράγματα που δεν γίνονται ανθρωπίνως.



Αν λ.χ. τα παιδιά δεν ακούν, να τα εμπιστευθούν στον Θεό, και όχι να βρίσκουν διάφορους τρόπους να τα ζορίζουν.

Να πη η μητέρα στον Θεό: «Θεέ μου, δεν μ᾿ ακούν τα παιδιά μου. Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Φρόντισέ τα Εσύ».

Μου έκανε εντύπωση προχθές στην αγρυπνία μια μητέρα που την γνώριζα από παλιά.

Ήρθε να με χαιρετήση. Βλέπω, είχε μαζί της μόνον τα μεγαλύτερα παιδιά.

«Που είναι τα μικρά;», την ρωτάω. «Στο σπίτι, Γέροντα, μου λέει.


Τέτοια μέρα θέλαμε να ᾿ρθούμε στην αγρυπνία και είπαμε με τον σύζυγο:

"Αφού σε αγρυπνία πάμε, δεν πάμε κάπου για διασκέδαση, ο Θεός θα διαθέση έναν Άγγελο να φυλάξη τα μικρά μας"».

Σπάνια συναντάς σήμερα τέτοια εμπιστοσύνη, γιατί τώρα, όπως έλειψε η εμπιστοσύνη των παιδιών στους γονείς,

έλειψε και η εμπιστοσύνη των γονέων στον Θεό.

Και ακούς συχνά πολλούς γονείς να λένε: «Γιατί το δικό μας παιδί να πάρη κακό δρόμο; Εμείς εκκλησιαζόμαστε».


Δεν δίνουν το κατσαβίδι στον Χριστό να σφίξη στα παιδιά λίγο καμμιά ...βίδα· θέλουν να τα κάνουν όλα μόνοι τους.

Και ενώ υπάρχει ο Θεός, που προστατεύει τα παιδιά, και ο Φύλακας Άγγελος είναι συνέχεια κοντά τους

και τα προστατεύει και αυτός, αυτοί αγωνιούν, μέχρι που αρρωσταίνουν.

Και παρόλο που είναι πιστοί άνθρωποι, φέρονται σαν να μην υπάρχη Θεός,

σαν να μην υπάρχη Φύλακας Άγγελος, οπότε εμποδίζουν την θεία επέμβαση.

Ενώ πρέπει να ταπεινώνωνται και να ζητούν βοήθεια από τον Θεό και ο Καλός Θεός θα προστατέψη τα παιδιά.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Thu Oct 08, 2020 5:54 pm

Image



Η πνευματική αναγέννηση των παιδιών



– Γέροντα, για την ανατροφή των παιδιών ευθύνονται μόνον οι γονείς;

– Κυρίως οι γονείς ευθύνονται, γιατί, ανάλογα με την ανατροφή που θα δώσουν στα παιδιά,

θα γίνουν καλοί κληρικοί, καλοί εκπαιδευτικοί κ.λπ., και θα βοηθούν και αυτά

με την σειρά τους τα παιδιά, και τα δικά τους και του κόσμου.

Η μητέρα μάλιστα έχει περισσότερη ευθύνη από τον πατέρα για την ανατροφή των παιδιών.

Αν οι γονείς, κατά το διάστημα που το παιδάκι είναι ακόμη στην κοιλιά της μητέρας, προσεύχωνται,

ζουν πνευματικά, το παιδάκι θα γεννηθή αγιασμένο.


Και στην συνέχεια, αν το βοηθήσουν πνευματικά, θα γίνη αγιασμένος άνθρωπος και θα βοηθάη την κοινωνία,

είτε στην Εκκλησία θα διακονή είτε στην εξουσία θα ανεβή κ.λπ.

Πρέπει όλοι να βοηθούμε τα παιδιά, ώστε να γίνουν σωστοί άνθρωποι

και να μείνη λίγο προζύμι για τις επόμενες γενιές.

Γιατί τώρα, όπως πάνε τα πράγματα, πάει να χαθή και το προζύμι. Και αν χαθή το προζύμι, μετά τί θα γίνη;

Οι γονείς που γεννούν τα παιδιά και τους δίνουν το σώμα πρέπει να συντελέσουν, όσο μπορούν,

και στην πνευματική αναγέννησή τους.


Γιατί ο άνθρωπος, εάν δεν αναγεννηθή πνευματικά, είναι για την κόλαση.

Ύστερα οι γονείς, ό,τι δεν μπορούν να κάνουν οι ίδιοι για τα παιδιά τους, θα το αναθέσουν σε δασκάλους.

Γι᾿ αυτό λέει και η Εκκλησία μας «τούς γονείς ημών και διδασκάλους»(1) .

Υπάρχουν όμως και οι πνευματικοί Πατέρες, που μπορεί να μην έχουν παιδιά, αλλά βοηθούν πιο θετικά

στην αγωγή των παιδιών, γιατί εργάζονται για την πνευματική τους αναγέννηση.


Θέλω να πώ, όλοι πρέπει να βοηθούν, καθένας με τον τρόπο του, με το παράδειγμά του,

για να αναγεννηθούν τα παιδιά, ώστε να ζήσουν ειρηνικά σ᾿ αυτήν την ζωή και να πάνε στον Παράδεισο.

Όταν τα παιδιά γίνουν πνευματικοί άνθρωποι, ούτε νόμους χρειάζονται ούτε τίποτε. «Δικαίοις νόμος ου κείται»(2) .

Ο νόμος είναι για τους παρανόμους.

Η πνευματική εξουσία είναι ανώτερη από τις ανθρώπινες εξουσίες.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

(1) Βλ. Ωρολόγιον το Μέγα, Ακολουθία του Μεσονυκτικού, Μικράν Απόλυσιν, έκδ. «Αποστολικής Διακονίας», Αθήναι 1991, σ. 24.
(2) Βλ. Α´ Τιμ. 1, 9.
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

Re: Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

Unread postby XAPA » Fri Oct 09, 2020 7:11 pm

Image



Το παράδειγμα των γονέων



– Γέροντα, όταν το παιδί δεν υπακούη και αντιδρά, πώς πρέπει να φερθούν οι γονείς;

– Για να μην υπακούη το παιδί και να φέρεται άσχημα, κάτι θα φταίη.

Μπορεί να βλέπη άσχημες σκηνές ή να ακούη άσχημα λόγια μέσα στο σπίτι ή έξω από αυτό.

Πάντως τα παιδιά στα πνευματικά θέματα τα βοηθούμε κυρίως με το παράδειγμά μας, όχι με το ζόρισμα.

Περισσότερο μάλιστα τα βοηθάει η μητέρα με το παράδειγμά της, με την υπακοή της και τον σεβασμό της προς τον σύζυγο.

Αν σε κάποιο θέμα έχη διαφορετική γνώμη από εκείνον, ποτέ να μην την εκφράζη μπροστά στα παιδιά,

για να μην το εκμεταλλεύεται ο πονηρός.



Ποτέ να μη χαλνάη τον λογισμό των παιδιών για τον πατέρα.

Ακόμη και αν φταίη ο πατέρας, να τον δικαιολογή.

Αν λ.χ. φερθή άσχημα, να πη στα παιδιά: « Ο μπαμπάς είναι κουρασμένος, γιατί ξενύχτησε,

για να τελειώση μια επείγουσα δουλειά. Και αυτό για σας το κάνει».

Πολλοί γονείς μαλώνουν μπροστά στα παιδιά και τους δίνουν άσχημα μαθήματα.

Τα καημένα τα παιδιά θλίβονται.


Αρχίζουν μετά οι γονείς, για να τα παρηγορήσουν, να τους κάνουν όλα τα χατίρια.

Πηγαίνει ο πατέρας και καλοπιάνει το παιδί: «Τί θέλεις, χρυσό μου, να σού πάρω;».

Πηγαίνει και η μάνα, το καλοπιάνει κι εκείνη, και τελικά τα παιδιά μεγαλώνουν με νάζια

και καμώματα και ύστερα, αν δεν μπορούν οι γονείς να τους δώσουν ό,τι τους ζητούν,

τους απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν.

Και βλέπω πόσο βοηθάει τα παιδιά το καλό παράδειγμα των γονέων.


Ήρθαν σήμερα δυο κοριτσάκια – το ένα θα ήταν τριών χρονών και το άλλο τεσσάρων

– με τους γονείς τους που ήταν πολύ ευλαβείς.

Πόσο τα χάρηκα! Σαν αγγελούδια ήταν.

Κάθονταν και σκέπαζαν με τα φορεματάκια τους τα γονατάκια τους.

Είχαν μια συστολή, έναν σεβασμό! Και όλο αυτό προερχόταν από την συμπεριφορά των γονέων.

Όταν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να έχουν αγάπη μεταξύ τους, να έχουν σεβασμό,

να φέρωνται με σύνεση, να προσεύχωνται κ.λπ., τότε αυτά τα τυπώνουν στην ψυχή τους.


Γι᾿ αυτό λέω ότι η καλύτερη κληρονομιά που μπορούν να αφήσουν οι γονείς στα παιδιά τους

είναι να τους μεταδώσουν την δική τους ευλάβεια.

Να βλέπατε ένα κοριτσάκι στην Αυστραλία͵ τί αρχοντιά είχε!

Ήμασταν στην Κανμπέρα. Είχα δει τους τελευταίους ανθρώπους που είχαν έρθει εκεί και σε λίγο θα φεύγαμε.

Βλέπω, σταματάει ένα αυτοκίνητο και κατεβαίνει ένα ανδρόγυνο με το κοριτσάκι τους.

«Γέροντα, σάς προλάβαμε», μου λένε. «Ναί, τους λέω, σε λίγο φεύγουμε».

«Γέροντα, λέει ο άνδρας, εγώ ας μην έρθω· δεν πειράζει·

μόνον η σύζυγος να σάς δη λίγο, για να αναπαυθή, γιατί είναι ευαίσθητη».

Πήγαμε λίγο πιο πέρα με την μάνα, για να μου πη τί ήθελε.

Το κοριτσάκι έτρεχε από πίσω της.


«Κάθησε, του λέω, θα έρθη η μαμά».

«Εσύ έχεις μαμά;», με ρωτάει. «Δεν έχω», του λέω.

Βλέπω, τα ματάκια του βούρκωσαν.

«Θέλεις να σου δώσω την δική μου μαμά;», μου λέει.

Το ρωτάω τότε κι εγώ: «Εσύ έχεις παππού;».

«Όχι», μου λέει.

«Θέλεις παππού;». «Θέλουμε, μου λέει.

Θέλεις να καθήσης στο σπίτι το δικό μας ή θέλεις να καθήσουμε εμείς στο δικό σου;

Όπως θέλεις», μου λέει.

Τέτοια αρχοντιά!

Μικρό παιδί να θυσιάση την μάνα του!

Και να δήτε, είχε αντιγράψει τους γονείς του.

Ο πατέρας είχε πολλή αρχοντιά.

Τον αγκάλιασα, τον φίλησα, τον συνεχάρηκα. Πόσες ευχές του έδωσα!

Τέτοιοι άνθρωποι συγκινούν και τον πιο σκληρόκαρδο άνθρωπο, πόσο μάλλον τον Θεό!




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
XAPA
 
Posts: 19408
Joined: Tue Nov 22, 2011 5:35 pm

PreviousNext

Return to ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 2 guests

cron