Ορθοδοξη Θεραπευτικη

[XAPA]

Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, αλλά θεραπευτική αγωγή



http://yiorgosthalassis.blogspot.com/20 ... .html#more

[Michalis]

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: "Ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης και οι Σύγχρονοι Εμπειρικοί Θεολόγοι"

https://www.youtube.com/watch?v=zXg35dZ ... L&index=16

[XAPA]

Χαίρε η στήλη της παρθενίας, χαίρε η πύλη της σωτηρίας


πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Μουρτζανός


Στην εορτή του Ευαγγελισμού, εκτός των άλλων, γιορτάζουμε την ευλογία να μπορούμε να ξαναβρούμε

την παρθενία της παιδικότητας. Αυτήν που η Υπεραγία Θεοτόκος μας προσφέρει ως πρότυπο με την δική της ζωή.

Όχι ως κατόρθωμα δικό μας, αλλά ως επιλογή αφέσεως στο θέλημα του Θεού. Δεν είναι μόνο ζήτημα σωματικότητας

η παρθενία. Είναι υπαρξιακός στόχος.


Τα σωματικά μας κρατούνε στον κόσμο και στην παρούσα ζωή. Η πνευματικότητα της πίστης μας μας κάνει

να παλεύουμε για την παρθενία του νου, της καρδιάς, του θελήματος, των επιθυμιών. Την παρθενία να γίνουν

τα πάντα μέσα μας Χριστός.


Κάθε φορά που μεταλαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου Τον φιλοξενούμε στην καρδιά μας, όπως η Παναγία.

Ξαναγινόμαστε για λίγο παιδιά. Ξαναβρίσκουμε την χαμένη από την αμαρτία, το εγωκεντρικό μας θέλημα,

το κοσμικό μας φρόνημα, παρθενία. Αυτήν της αγάπης και της εμπιστοσύνης στον Χριστό. Ας δούμε την Εκκλησία

ως τον τόπο και τον τρόπο διατήρησης αυτής της παρθενίας. Με το να είναι ο Χριστός, όπως για την Παναγία,

τα πάντα για μας. Και ας είναι Εκείνη, η Μητέρα όλης της ανθρωπότητας, η στήλη και για τη δική μας παρθενία,

η πύλη για την δική μας σωτηρία, εις πείσμα των καιρών!



themistoklismourtzanos

[Michalis]

Η ευθύνη τής διδασκαλίας στην αρχαία Εκκλησία και το είδος τής διδασκαλίας εκείνης


π. Ιωάννη Ρωμανίδη

Ένα από τα βασικά έργα των Επισκόπων και των Πρεσβυτέρων είναι να καταρτίζουν τους Χριστιανούς, ώστε να διέρχονται από την κάθαρση, στον φωτισμό και την θέωση, για να κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και η θεία Κοινωνία να ενεργεί ως κάθαρση, φωτισμός και θέωση. Οι πιστοί έπρεπε να ζουν την νοερά λατρεία για να συμμετέχουν αξίως και στην λογική λατρεία. Αυτό είναι το έργο των Πνευματικών Πατέρων.

«Δεν εννοώ τον Πνευματικό των συγχρόνων ενοριών, που πάει ο καθένας για να πάρει κοινωνικο-οικογενειακές συμβουλές, και στο τέλος ο Πνευματικός του διαβάζει μια συγχωρητική ευχή και φεύγει κανείς ικανοποιημένος, ότι έχει συγχωρεθεί και μπορεί να πάει να κοινωνήσει, χωρίς ούτε ο παπάς να έχει ιδέα από νοερά προσευχή ούτε ο εξομολογούμενος. Στην αρχαία Εκκλησία ήταν αισθητό το γεγονός ότι κάποιος είχε φώτιση και ο άλλος δεν είχε. Ο ένας κοινωνούσε, ο άλλος δεν κοινωνούσε. Ήταν αισθητό στην αρχαία Εκκλησία. Τώρα, είναι αναίσθητα αυτά τα πράγματα. Και όλοι αισθάνονται μια ανακούφιση από την εξομολόγηση, από την θεία Κοινωνία μόνο».
Παλαιά στην Εκκλησία ο κατ’ εξοχήν Πνευματικός που προετοίμαζε τους πιστούς για την θεία Κοινωνία ήταν ο Επίσκοπος. Αυτός κατήρτιζε και τους Πρεσβυτέρους να γίνουν καλοί Πνευματικοί. Συνέβαινε ό,τι και στην ανθρώπινη γνώση.
«Διδάσκει ο καθηγητής της αστρονομίας τους υποψηφίους διδάκτορες να γίνουν και αυτοί όσο καλός είναι ο ίδιος ο καθηγητής. Γιατί; Για ν' αφήσει διαδόχους, για να συνεχίζεται η παράδοση της αστρονομίας, διότι αν σταματήσει αυτή η διδασκαλία και η προετοιμασία διδακτόρων, υποψηφίων καθηγητών να διαδεχθούν τους τωρινούς αστρονόμους, τότε η αστρονομία ως επιστήμη θα σβήσει».
Αυτό γινόταν και στην Εκκλησία σχετικά με την μέθοδο θεραπείας για την προετοιμασία για την θεία Κοινωνία. Γι' αυτό στην διδασκαλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου η διδασκαλία-κατήχηση συνδέεται στενότατα με την εξομολόγηση-μετάνοια που ήταν έργο του Επισκόπου, σύμφωνα με το παράδειγμα του αστρονόμου που προαναφέρθηκε.
«Ακριβώς το ίδιο γινόταν στην Εκκλησία. Ο δεσπότης είναι ο καθηγητής του Πανεπιστημίου και διδάσκει τους υποψηφίους διδάκτορες. Ποιοι είναι οι υποψήφιοι διδάκτορες; Οι καλόγεροι είναι, οι οποίοι θα διαδεχθούν τον δεσπότη. Γιατί θα διαδεχθούν τον δεσπότη; Όχι διότι είναι καλόγεροι με την σημερινή έννοια, αλλά διότι είναι εκείνοι που μανθάνουν την αέναη μνήμη του Θεού και πώς καθαρίζεται ο νους, πώς κανείς φθάνει στην φώτιση και πώς φθάνει κανείς στην θέωση. Γι' αυτό είναι ο Επίσκοπος ο δάσκαλος των μοναχών.
Μετά, καταντήσαμε στην περίοδο που περιγράφει ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο οποίος διαμάχεται και διαπληκτίζεται με πολλούς στην εποχή του, διότι οι καλόγεροι έγιναν διδάσκαλοι, ενώ πριν ο Επίσκοπος μόνον ήταν ο διδάσκαλος, τώρα έγιναν και οι καλόγεροι διδάσκαλοι. Λοιπόν, το επιχείρημα των Επισκόπων ήταν τι; Ότι το διδάσκειν είναι μόνον των Επισκόπων, ο μοναχός δεν είναι διδάσκαλος.
Τώρα, σημειώστε πολύ προσεκτικά αυτό το πράγμα. Ο Επίσκοπος είναι ο διδάσκαλος, ο μοναχός είναι ο μαθητής, δεν μπορεί ο μοναχός να κάνει τον δάσκαλο. Τι ήταν το θέμα; Αν δείτε προσεκτικά, η διαμάχη είναι για το Μυστήριο της εξομολογήσεως, το Μυστήριο της μετάνοιας, εάν επιτρέπεται σε μοναχούς να εξομολογούν. Διότι ο εξομολόγος στην αρχαία Εκκλησία είναι ο Επίσκοπος. Μετά όμως, επεκράτησε ο Επίσκοπος αυτός να δίδει άδεια να εξομολογεί και ο Πρεσβύτερος. Εδώ, όμως, έχουμε και μοναχούς που εξομολογούν. Και η διαμάχη γίνεται εναλλάξ. Άλλοτε λέγεται εξομολόγηση, άλλοτε λέγεται διδασκαλία.
Εάν διαβάσετε προσεκτικά, ταυτίζει ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος την διδασκαλία με την εξομολόγηση, με το μυστήριο της μετάνοιας. Γιατί ταυτίζει τα δύο αυτά; Διότι ο Επίσκοπος στην αρχαία Εκκλησία είχε έργο να διδάσκει τους ανθρώπους να περνούν από το στάδιο της καθάρσεως, να φθάνουν στην φώτιση, το οποίο έκαναν οι Πνευματικοί παπάδες, Πρεσβύτεροι στην ενορία υπό τον έλεγχο του Επισκόπου. Διότι εκείνα τα χρόνια, δεν ήταν ας πούμε πέντε-έξι οι κατηχούμενοι αλλά ήταν εκατοντάδες. Υπήρχε ολόκληρο σχολικό σύστημα μέσα στην Εκκλησία. Ήταν εκατοντάδες οι κατηχούμενοι κάθε χρόνο και τους βαπτίζανε συνήθως το Μέγα Σάββατο κ ο κ.
Για να οργανωθεί σωστά η κατήχηση, ο Πρεσβύτερος, υπό την καθοδήγηση του Επισκόπου, αναλάμβανε την διδασκαλία των νεοφώτιστων, των φωτισμένων, ορισμένων κατηχουμένων και μετά οι Διάκονοι τους κατηχουμένους κλπ. Αυτά τα περιγράφει με πολλή λεπτομέρεια ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης. Αν θέλετε να δείτε την πράξη της αρχαίας Εκκλησίας, πάρετε τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη να διαβάσετε, "Περί εκκλησιαστικής ιεραρχίας"· είναι όλα εκεί μέσα.
Λοιπόν, ο Επίσκοπος, εθεωρείτο ότι είναι ο δάσκαλος των μοναχών. Γιατί: Διότι εκείνα τα χρόνια περνούσε κανείς την κατάσταση της καθάρσεως, έφθανε στον φωτισμό και είχε μια ισχυρά φύση κλπ. Δηλαδή τον νεοφώτιστο μετά τον ανελάμβανε ο δεσπότης και τον εδίδασκε τελευταίος. Γιατί; Για να τον τελειοποιήσει τον άνθρωπο, να τον κάνει διδάκτορα της θεολογίας. Διδάκτορας της θεολογίας τι σημαίνει; Αέναο του Θεού μνήμη, νοερά προσευχή κλπ., τα οποία είχαν περιορισθεί επί το πλείστον στους κύκλους των μοναχών, οι οποίοι προετοιμάζονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και μετά, από την τάξη των μοναχών εξελέγοντο, όχι πάντοτε, αλλά επί το πλείστον μπορούμε να πούμε, οι Επίσκοποι της Εκκλησίας».
Με την πάροδο του χρόνου χάθηκε αυτή η παράδοση, οπότε και οι μοναχοί δίδασκαν, δηλαδή δεν τελούσαν το Μυστήριο της Εξομολογήσεως, αλλά δίδασκαν-κατηχούσαν, με άλλα λόγια βοηθούσαν τους πιστούς να απαλλάσσονται από τους λογισμούς, να ξεχωρίζεται η νοερά ενέργεια από την λογική ενέργεια και να γίνεται η νοερά προσευχή. Έτσι καταλαβαίνουμε τι είναι διδασκαλία, τι είναι μετάνοια και τι σχέση έχουν αυτά με την θεία Κοινωνία.
«Εάν πάρουμε του Συμεών του Νέου Θεολόγου τα συγγράμματα, όταν μιλάει για διδασκαλία, τι εννοεί, ποιος είναι ο δάσκαλος, δηλαδή, κάνει την ανάπτυξη, γιατί δάσκαλοι έγιναν και οι καλόγεροι, ενώ σε αρχαιότερη εποχή δεν επιτρεπόταν στους καλογέρους να είναι δάσκαλοι. Διότι ο καλόγερος είναι μαθητής, λένε οι παλιοί Πατέρες, και δάσκαλος είναι ο Επίσκοπος. Και εξηγεί γιατί έγιναν οι καλόγεροι δάσκαλοι στα χρόνια του και τι είναι η διδασκαλία. Εννοεί εξομολογήσεις και άφεση αμαρτιών.
Όταν ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος μιλάει για διδασκαλία και γιατί οι καλόγεροι έχουν το καθήκον να διδάσκουν, εννοεί το καθήκον να εξομολογούν. Διότι η εξομολόγηση είναι η διδασκαλία η κατ' εξοχήν της Εκκλησίας, διότι στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως γινόταν η διδασκαλία για την κάθαρση και να φθάσει κανείς στον φωτισμό.
Ενώ όταν λέμε σήμερα δάσκαλο, είναι τελείως άσχετο με την εξομολόγηση. Ο δάσκαλος σήμερα είναι ένας κατηχητής, ένας καθηγητής Πανεπιστημίου, ένας δάσκαλος στο γυμνάσιο κλπ. Άλλα όταν διδάσκει, διδάσκει την λογική του ανθρώπου, δεν γυμνάζει τον νουν πλέον, γι' αυτό και η διδασκαλία δεν έχει σχέση με την πνευματική καθοδήγηση, έχει μόνο μια έμμεση σχέση σήμερα. Γι' αυτό και ο καλόγερος έγινε δάσκαλος ή Πνευματικός Πατέρας, επειδή οι Επίσκοποι δεν κάνουν τα καθήκοντά τους επάνω σε αυτό το θέμα στην εποχή του Συμεών του Νέου Θεολόγου».
Μέσα σε αυτήν την προοπτική πρέπει να δούμε και το κήρυγμα στην θεία Λειτουργία, που αναφέρεται στο πώς θα αποκτήσουμε σχέση με τον Θεό, πώς θα βιώσουμε την θέωση, πώς θα αποκτήσουμε την αγάπη. Το ότι σήμερα τα κηρύγματα στην Εκκλησία δεν αναφέρονται πολύ στο πως, αλλά κάνουν λόγο για το τι, αυτό δείχνει ότι δεν συντονίζονται στην προοπτική της θείας ευχαριστίας, δεν είναι ευχαριστιακά ούτε και εκκλησιαστικά, διότι δεν προϋποθέτουν τον ησυχασμό.
«Εδώ υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα του Χριστιανισμού σήμερα. Ωραία κηρύγματα ακούμε από τον άμβωνα, όλοι οι παπάδες ιεροκήρυκες μιλάνε για αγάπη, μιλάνε για το ένα και το άλλο.
Εγώ έχω γράψει ολόκληρο βιβλίο που λέγεται "Προπατορικόν αμάρτημα" και, όταν το έγραψα, ιδέα δεν είχα του πώς κανείς φθάνει σε αυτήν την ανιδιοτελή αγάπη. Εκεί είχα την περιγραφή, ας πούμε αναλυτικά, αλλά η μέθοδος για να φθάσουμε ποια είναι δηλαδή. Καθόμαστε μιλάμε για ανιδιοτελή αγάπη. Και ποιος μπορεί να γίνει ανιδιοτελής; Και ποιος έχει φθάσει στην ανιδιοτέλεια; Ποιος έχει φθάσει στην αγάπη; Και όταν καθόμαστε και λέμε ότι έχουμε αγάπη, τι είμαστε; Πραγματικά έχουμε την αγάπη ή0 υποκρινόμαστε ότι έχουμε την αγάπη; Αυτό είναι πρόβλημα.
Και ωραία τα κηρύγματα, τα κηρύγματα γεμίζουν τον άμβωνα, ωραία πράγματα, οι Χριστιανοί κάθονται και ενθουσιάζονται με αυτά τα κηρύγματα, αλλά ακούμε τα κηρύγματα, εγώ τουλάχιστον δεν έχω ακούσει το πώς· το τι, ναι· το πού, ναι· το πώς; Συνήθως το "πώς" είναι μην κάνεις τούτο, μην κάνεις αυτό, μην κάνεις εκείνο, αυτό είναι αμαρτία, εκείνο αμαρτία, να κάνης τούτο, να κάνης καλά έργα. Ναι, όλα αυτά είναι εντάξει, αλλά τα καλά έργα μπορεί κανείς να τα κάνει, και στο τέλος αντί να φθάσει στον Παράδεισο να πάει στην Κόλαση».
Στην αρχαία Εκκλησία, αντί να κάνουν ατομικά κηρύγματα, διάβαζαν πατερικούς λόγους.
«Στους Πατέρες της Εκκλησίας, αρκεί να διαβάσει κανείς τα κηρύγματα του Χρυσοστόμου, θα δει πόσο ανεπτυγμένο ήταν το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης στον Χρυσόστομο, ο οποίος είναι από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, ο οποίος διαβαζόταν αιώνες από όλους τους Ορθοδόξους.
Παλιά υπήρχε η ωραία συνήθεια, που αντί να ακούμε τον παπά να εξηγεί το ευαγγέλιο κάθε Κυριακή, αυτά τα ευσεβιστικά κηρύγματα, σε κάθε ευαγγέλιο διάβαζαν πατερικά κηρύγματα».
Τελικά, όλη η Ορθόδοξη λειτουργική παράδοση και όλα τα άλλα Μυστήρια και οι τελετές αφορούν τα μέλη της Εκκλησίας και αποβλέπουν στην μέθεξη του Μυστηρίου της θείας ευχαριστίας, ώστε ο Χριστός να γίνει κάθαρση, φωτισμός, θέωση. Δεν υπάρχουν άλλοι σκοποί, δεν υπάρχουν Ιδιωτικά Μυστήρια, δεν μπορούν να ξεχωρισθούν όλες οι εκκλησιαστικές τελετές από την μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Και όλα αυτά δεν μπορούν να είναι ανεξάρτητα από το πραγματικό μυστήριο, που είναι η κάθαρση, ο φωτισμός και η θέωση. Υπάρχει σαφής ενότητα μεταξύ δόγματος, προσευχής, Μυστηρίων, ασκήσεως και θείας ευχαριστίας. Όλοι αυτοί είναι οι άξονες της εκκλησιαστικής ζωής.

http://trelogiannis.blogspot.gr/2017/03 ... t_625.html

[INA_OSI_EN]

[INA_OSI_EN]

[bersekero]

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, κάθε μέρα πού ξυπνοῦσε, ἔκανε μία σύντομη προσευχή πού ἔλεγε: Πήγαινε Χριστέ καί σήμερα μπροστά μας! 

  Ὁ Χριστός εἶπε, ὅποιος θέλει ἄς μέ ἀκολουθήσει. Ἀλλά ἐμεῖς, πᾶμε μπροστά ἀπό τό Θεό, νομίζοντας ὅτι τά ξέρουμε καλύτερα ἀπό Αὐτόν ἤ πᾶμε δίπλα Του, γιά νά Τοῦ ὑποδείξουμε, λές καί ὁ Θεός ἔχει ἀνάγκη ἀπό τίς δικές μας ὑποδείξεις. 

 Δέν ἀκολουθοῦμε τό Χριστό, δέν Τόν βάζουμε μπροστά μας καί δέν Τόν ἐμπιστευόμαστε, γι΄ αὐτό καί ἡ ζωή μας γέμισε βάσανα καί τραγωδίες.

  Καί ἄν δέν ἔχουμε ὁδηγό τό Χριστό, τότε ὁπωσδήποτε, θά ἔχουμε ὁδηγό τόν διάβολο. Δέν ὑπάρχει μέση κατάσταση. Αὐτοί πού ζοῦν τή ζωή τους, ὅπως αὐτοί θέλουν, θά χάσουν τήν ψυχή τους, γιατί δέν εἶναι δυνατόν νά ἀπολαύσουμε τή ζωή αὐτή καί ταυτόχρονα νά σώσουμε καί τήν ψυχή μας. Δέν συνδυάζονται αὐτά τά πράγματα....

ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου

[inanm7]

ΓΕΡΟΝΤΟΥ ΟΡΑΣΕΩΣ: "ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ"

ΠΟΙΟΣ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ; ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ; ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ; ΠΩΣ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ; ΠΩΣ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ; ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ;

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΣΑΑΚ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΕΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΥΣΤΑΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ, ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ...


ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΩ ΤΟ ΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ...

"ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ... ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΘΟΣΟΝ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ... Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ" ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΩΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΙΔΙΟ ΡΥΘΜΟ, ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΝΟΥ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΕΙ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ..."


ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΓΙΝΕΤΑΙ "ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ";

"ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ...
ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΙΖΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΕ ΚΑΛΑ Η ΚΑΚΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ Η ΘΛΙΒΕΡΑ ...
ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΔΥΟ ΠΟΛΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΕΙ ΚΑΤΑΤΑΣΣΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ... Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΕΝΑ ΚΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ Η Ο ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΟΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ΩΣΤΕ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΕΙ ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ..."


ΠΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΓΕΡΟΝΤΑ;

"ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΟΥ ..."


ΔΗΛΑΔΗ ΟΣΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΑΤΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ;

"ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ, ΟΠΩΣ ΝΟΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ... ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΗΛΙΟ ... ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΕΓΩ ΑΦΟΥ Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΘΙΣΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ... ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟ ΕΓΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΠΑΦΗ ..."


ΔΗΛΑΔΗ ΓΕΡΟΝΤΑ, ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΟΥ Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΗ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ; ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΤΗΣ ΩΦΕΛΗ;

"Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΠΑΓΓΕΛΕΤΑΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΩΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΗΧΟ, Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΑΗΧΗ ΡΗΣΗ, ΕΣΩΤΕΡΗ, ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΡΥΘΜΟ ... "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ" ΨΕΛΙΖΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ, ΡΥΘΜΟ ΑΠΟΚΤΑ ΟΜΩΣ ΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ ... ΣΤΟΧΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΑΠΟ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΗΧΟ ΣΥΛΛΑΒΙΣΜΟ ΤΗΣ ...
ΑΝ ΠΑΡΕΜΒΛΗΘΟΥΝ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ... ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙΣ ΕΝΑΝ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΗΧΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΕΙΣ ...
ΣΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΠΙΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ...
ΤΟΤΕ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΘΑ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΑΦΟΥ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΛΗΦΘΕΙ ..."


ΕΥΚΟΛΟ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΑΤΕΡ, ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ...

"ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ, ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΖΗΛΟΥ ΠΟΥ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ, ΓΙΑΤΙ Η ΧΑΡΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΕΙ ΜΕ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΗ, ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΡΑΤΑ ..."


ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΓΕΡΟΝΤΑ;

"Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΓΧΥΣΗΣ ... ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΗ ...
ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΜΠΛΕΚΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ, ΠΟΤΕ ΕΥΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΤΗΦΕΙΑ ...
ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ...
ΓΕΝΙΚΩΣ ΟΜΩΣ, Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ ΣΥΓΧΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ..."


ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ;

"ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΡΡΟΙΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ "ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟ" ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΔΙΔΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ...
Η ΚΑΡΔΙΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΩΣΕΙ Η ΣΚΕΦΘΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΑΥΤΑ ...
Η ΜΝΗΜΗ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙ ΨΥΧΡΑ ΑΦΟΥ ΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ...
ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΛΕΓΧΟ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΟ, ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΘΗΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ...
ΣΑΝ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΑΠΕΙΡΑ ΑΔΕΙΑ ΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΗ, ΟΜΟΙΑΖΕΙ ... ΟΙ ΑΞΙΕΣ, ΤΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ,ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ, ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ, ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ, ΚΑΛΕΣ Η ΚΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ..."


ΠΑΤΕΡ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ...ΔΕΝ ΕΝΝΟΗΣΑ ΟΜΩΣ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ...ΠΩΣ ΕΠΕΝΕΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ;

"ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ ΕΧΕΙ ΦΟΡΤΩΣΕΙ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΟΛΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ... ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΝ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥ ΑΓΩΓΟΥ ...
ΑΥΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΙΚΡΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΔΙΑΧΥΤΑ ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ...
ΕΤΣΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ...
Ο ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ, ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΚΑΛΩΔΙΩΝ, ΕΝΩ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΠΟΥ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΚΑΛΩΔΙΩΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ...
ΑΥΤΑ ΤΟΤΕ ΧΡΩΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΕΙΠΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΓΟΥ, ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ...
ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΗ ΣΕ ΕΝΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΔΙΠΟΛΟ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΣΥΣΣΩΡΕΥΟΝΤΑΙ <<ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ>>, ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ, ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ...
ΤΑ ΚΑΛΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝΑ ΠΟΛΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ...
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΑ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΑΛΥΝΣΗΣ, ΚΑΘΟΣΟΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ...
ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ "ΑΣΧΗΜΙΕΣ", ΤΙΣ ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ "ΑΜΑΡΤΙΕΣ" ...
ΔΙΑΡΚΕΙ ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΓΙΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΟΝ ΠΟΛΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ..."


ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΝΕΤΕ ΑΥΤΟ

"ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ, ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΕΤΡΑΧΙΛΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΝΤΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΤΤΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ...
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΗΔΗ <<ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ>> ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΩΝ ..."


ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΕΞΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΓΕΡΟΝΤΑ;

"ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ Η ΜΝΗΜΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΦΟΡΤΩΣΕΙ ΠΑΛΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΝ <<ΑΡΝΗΤΙΚΟ>> ΠΟΛΟ ...
ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΒΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ...
ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΑΚΡΟ, Η ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΓΕΥΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ "ΒΑΖΩ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ" ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΗ ΚΑΙ ΟΡΑΤΗ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ...
ΔΙΑΡΚΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΛΙΓΟ, ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ ΑΦΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΛΗΘΟΣ ΑΤΟΠΗΜΑΤΩΝ ...
ΚΑΙ ΟΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙ ΝΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΤΟΣΟ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΨΥΧΗ, ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ...
ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΞΕΠΛΗΡΩΝΕΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΗ ..."

ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Η ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΑΥΤΗ ΓΕΡΟΝΤΑ;

"ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ, ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΦΘΑΣΑΝ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ, ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΙ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΑΡΕΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ...
ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ΜΕ ΑΡΕΤΕΣ ..."


Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ; ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ;

"Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΟΥΜΕ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ...
Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ, ΚΑΘΟΣΟΝ ΕΠΙΤΑΓΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ, ΑΝΕΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ, ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΙΟ ΑΝΩΔΥΝΑ ΣΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ...
ΤΟΤΕ ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ...
ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ..."


ΠΩΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ;

"Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕ: <<ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙ ΓΝΩΣΕΙ, ΓΕΝΝΟΥΝ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ>>, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΓΕΙΑ ...
Η ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΥΓΕΙΑΣ ...
ΑΡΑ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΟΡΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΞΙΣΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ...
Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΑΟΡΑΤΟ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ...
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟ ΦΥΣΙΚΟ Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ...
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ <<ΧΩΝΕΥΤΗΡΙ>> ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ, ΚΑΘΟΣΟΝ ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ"


ΓΕΡΟΝΤΑ Η ΨΥΧΗ ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ; ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ;

"Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ...
ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ, ΚΑΛΑ Η ΚΑΚΑ ΔΙΑΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ...
ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ, ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΡΟΣ, ΑΝ ΟΧΙ ΤΗ ΓΕΜΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ ...
Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ...
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΑ ΤΟ ΠΑΖΛ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ
ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΤΕ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ ...
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΤΕΛΕΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ..."

ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΑΣ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΑΤΕ !!!


Υ.Γ - ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΙΣΤΟΥ: "ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΙ ΠΑΙΣΙΟΣ, ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΕΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΕΠΑΡΑΤΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ;ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ; Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ:

"Η ΥΨΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΣΤΑΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΠΙΣΤΗ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΛΙΓΟΨΥΧΙΑ ...
ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΘΕΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΕΚΕΙΝΟΙ ΝΑ ΤΙΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΤΙΣ ΔΕΧΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΑΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝ ...
Η ΦΘΟΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΥΣΤΑΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΕΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ..."