ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

[admin]

[Αντώνης]

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Δευτέρα, 04 Ιουνίου 2012 08:20



Βλέπουν δίπλα τους πολλά από εκείνα που θεωρούσαν δεδομένα να καταρρέουν, ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους λόγω οικονομικής κρίσης ενώ μερικοί στρέφονται ακόμη και στην αυτοκτονία. Την ίδια στιγμή, οι εκκλησίες γεμίζουν από Έλληνες και Ελληνίδες που αναζητούν ελπίδα στο υπερβατικό και αρχίζουν να διακατέχονται από μια έντονη διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο.

Την τάση αυτή διαπιστώνουν οι ειδικοί που συζητούν μεταξύ τους, σε μια προσπάθεια να προσδιορίσουν τις πραγματικές διαστάσεις του φαινομένου. «Υπάρχει μια έντονη στροφή στη θρησκεία για το λόγο ότι και η ίδια η κρίση προκαλεί τη θρησκευτική ανάγκη του ανθρώπου να αναζητήσει ελπίδα μέσα στην οριακότητα, μέσα στην οποία ζει καθημερινά» εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ιωάννης Κουρεμπελές.

Όπως επισημαίνει, ο κόσμος στρέφεται πλέον στο χώρο της θρησκείας, ένα χώρο που μπορεί να του προσφέρει διεξόδους, ώστε να μην κλειστεί στον εαυτό του αλλά να προτάξει την πραγματική κοινωνία με τον άνθρωπο. Το γεγονός επιβεβαιώνει και ο καθηγητής ποιμαντικής και κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, Ηρακλής Ρεράκης, τονίζοντας ότι πράγματι, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, έχει αυξηθεί ο πληθυσμός που επισκέπτεται την εκκλησία, αναζητώντας παρηγοριά και ανάπαυση.

Ο ίδιος αποδίδει το ενδιαφέρον αυτό και στην ενεργοποίηση της επίσημης χριστιανικής Εκκλησίας στον τομέα της κοινωνικής προσφοράς, κυρίως με την διοργάνωση συσσιτίων και διανομής ειδών πρώτης ανάγκης. Παράλληλα, διαπιστώνεται ότι έχει ενταθεί η ευαισθησία των πολιτών που, είτε έχουν πολλά είτε λιγότερα, προτίθενται να προσφέρουν σε εκείνους που χρήζουν βοήθειας, οικονομικής ή ψυχολογικής.

Στο πλαίσιο αυτό η φιλανθρωπία αντιμετωπίζεται ως πρακτική που απορροφά τους κραδασμούς της οικονομικής κρίσης στην κοινωνική ζωή.

[marjory]

ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ! ΤΥΧΑΙΟ;

[zenjt]

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

[Αντώνης]

Στην Κύπρο ο πατριάρχης Μόσχας, Κύριλλος



Τετραήμερη επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο πραγματοποιεί από σήμερα, ο Πατριάρχης της Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος, ύστερα από πρόσκληση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Β’.
Τον Πατριάρχη συνοδεύουν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, Ιλαρίων, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Σολνετσνογκόρσκι Σέργιος και άλλοι κληρικοί και υπηρεσιακοί αξιωματούχοι της Εκκλησίας της Ρωσίας.
Η επίσημη υποδοχή του Πατριάρχη Μόσχας έγινε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου, από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τον κλήρο και πολύ κόσμο.


Την Κυριακή, 10 Ιουνίου, οι Προκαθήμενοι των δύο Εκκλησιών θα παραστούν του αρχιερατικού συλλειτούργου, που θα τελεσθεί σύμφωνα με ανακοίνωση «στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας», στον Στρόβολο.

[Αντώνης]

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

Ο Σεραφείμ μιλάει, ο Ιερώνυμος τηρεί σιγή ιχθύος και με προβληματίζει…

[Αντώνης]

Συμπαράσταση Ρωσικής Εκκλησίας προς τον κυπριακό λαό



Τη συμπαράσταση της Εκκλησίας της Ρωσίας προς το δοκιμαζόμενο κυπριακό λαό, εξέφρασε ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλος κατά την πρώτη επίσημη επίσκεψη του στην Κύπρο. Η διχασμένη νήσος προκαλεί πόνο σε κάθε ορθόδοξη καρδιά, ανέφερε ο προκαθήμενος της Ρωσικής εκκλησίας, εκφράζοντας παράλληλα την απογοήτευση του για τα κατεστραμμένα μνημεία της Εκκλησίας της Κύπρου.

«Είναι βαθειά μας πεποίθηση πως η ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο μερών της Κύπρου πρέπει να συμπεριλαμβάνει τον αλληλοσεβασμό στις παραδόσεις, την αποκατάσταση του διαλόγου όχι στο επίσημο επίπεδο αλλά στο επίπεδο των απλών ανθρώπων, στη μείωση της έντασης, ώστε να προετοιμαστεί το πνευματικό, πολιτιστικό επίπεδο για την επανένωση του κυπριακού κράτους σύμφωνα με τις αρχές που προσδιορίστηκαν κάποτε από τον ΟΗΕ», είπε ο Πατριάρχης. Ουσιαστική και όχι απλά εθιμοτυπική, χαρακτήρισε την επίσκεψη του Πατριάρχη Μόσχας ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, εκφράζοντας τις ευχαριστίες του κυπριακού λαού για τη συμπαράσταση και την αγάπη της ρωσικής εκκλησίας. Εξήρε μάλιστα την προσφορά του Πατριάρχη μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν.
Οι εχθροί της πατρίδας μας ήθελαν να το περάσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας και ο μακαριστός Πατριάρχης Αλέξιος διαδραμάτισε ένα πολύ θετικό ρόλο.
Αλλά εκείνος που αθόρυβα προωθούσε το εν λόγω θέμα σίγουρα ήταν ο Πατριάρχης Κύριλλος, ο οποίος τότε ήταν κοντά στον Πατριάρχη Αλέξιο», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος.
Ο Πατριάρχης Κύριλλος έφτασε στην Κύπρο το μεσημέρι με ιδιωτική πτήση. Από τη σκάλα του αεροσκάφους μέχρι την είσοδο της αίθουσας επισήμων του αεροδρομίου Λάρνακας στρώθηκε κόκκινο χαλί. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε και επίσημη υποδοχή στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.

ΠΗΓΗ
nationalpride.org

[eternity]

Πρωτοβουλίες της Μητροπόλεως Χαλκίδος για την αντιμετώπιση του σοβαρού φαινομένου των αυτοκτονιών - Εγκύκλιος του Μητροπολίτου Χαλκίδος Χρυσοστόμου

Γίνεται γνωστό ότι η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος, ανέλαβε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του σοβαρού και διαρκώς αυξανομένου φαινομένου των αυτοκτονιών.
Πρώτο βήμα υπήρξε η σύνταξη και αποστολή σχετικής Εγκυκλίου, υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου προς τον ευσεβή Λαό της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία αναγνώσθηκε κατά την χθεσινή Κυριακή των Αγίων Πάντων 10 Ιουνίου 2012.
Δεύτερο βήμα αποτελεί η πραγματοποίηση Γενικού Ιερατικού Συνεδρίου την Τρίτη 19 Ιουνίου 2012, το οποίο θ’ ασχοληθεί ιδιαιτέρως και με αυτό το ζήτημα, με άμεσο στόχο την περαιτέρω ευαισθητοποίηση των Ιερέων μας σε θέματα αναγνώρισης και άμεσης διαχείρισης αυτοκαταστροφικών ανθρώπων.
Παράλληλα και σε συνεργασία με την Μ.Κ.Ο. «Η ΚΛΙΜΑΚΑ», προγραμματίζεται, για το κοινό και του Φορείς της Πόλεως, Ανοικτή Εκδήλωση με θέμα: «Ψυχική Υγεία και Οικονομική Κρίση: αναγνωρίζοντας και προλαμβάνοντας την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά».
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί -συν Θεώ- την Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012, στις 7:00 το απόγευμα στη μεγάλη Αίθουσα Εκδηλώσεων της Αντιπεριφερείας Ν. Ευβοίας (Χαϊνά 93) και καλούνται οι Φορείς της Πόλεώς μας, οι Πολίτες και τα Μ.Μ.Ε. να συμμετάσχουν και να βοηθήσουν στην πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτού του άσχημου φαινομένου.

Η Εγκύκλιος του Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου
η οποία αναγνώσθηκε την Κυριακή 10 Ιουνίου 2012 στους Ιερούς Ναούς μας:



Χριστιανοί μου ευλογημένοι,
Θλίψη και ανησυχία μεγάλη προκαλούν σε όλους μας οι αυτοκτονίες, που διαρκώς αυξάνονται και φαίνεται να έχουν σαν κύρια αιτία τους την δεινή οικονομική κατάσταση, στην οποία ευρίσκεται τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας.
Σκοπός της παρούσης επικοινωνίας, δεν είναι να ερευνηθούν διεξοδικά τα αίτια, που σπρώχνουν τον άνθρωπο σ’ αυτό το διάβημα, το οποίο ονομάζουμε απονενοημένο, ούτε βέβαια η ανάπτυξη επιχειρηματολογίας, για να καταδειχθή ότι η οικονομική κρίση είναι μάλλον η αφορμή και άλλη είναι η πραγματική αιτία, σχέσιν έχουσα με την πνευματική μας κατάσταση.
Επιθυμία μας είναι να τονίσουμε την ιερότητα της ζωής, την οποία πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να διαφυλάξουμε.
Η ζωή είναι Θείο δώρο. Δεν είναι δική μας κατάκτηση και συνεπώς δεν μας ανήκει, όπως πολλές φορές εγωϊστικά νομίζουμε και απερίσκεπτα διακηρύττουμε, προκειμένου να δικαιολογήσουμε την απάνθρωπη και τυραννική συμπεριφορά μας απέναντι και στον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι κρίμα, που χάνουμε σε τέτοιο βαθμό την αυτοεκτίμησή μας και δεν αγαπούμε τον εαυτό μας. Ο Χριστός μας, όμως, θεώρησε δεδομένη την σωστή προς τον εαυτό μας αγάπη και την καθώρισε και ως μέτρο της προς τον πλησίον οφειλομένης αγάπης.

Ακόμη, ο ίδιος ο Κύριος, έδειξε την αξία του ανθρώπου, με την ίδια τη σάρκωσή Του· Γιατί έγινε άνθρωπος; Για τον άνθρωπο και τη σωτηρία του. Γι’ αυτόν -τον άνθρωπο- έδωσε το αίμα Του το τίμιο και τη ζωή Του, προκειμένου να τον απαλλάξη από τον θάνατο και να τον αποκαταστήση στο αρχαίο κάλλος, αναγεννώντάς τον και χαρίζοντάς του την αιώνια Βασιλεία Του.

Την αξία δε της ανθρώπινης ψυχής, ιδιαιτέρως ετόνισε και την ανέδειξε , συγκρίνοντάς την με ολόκληρο τον κόσμο.
«Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος», ερωτά, «εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; η τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;» (Ματθ. 16, 26).
Η ψυχή, άρα, ενός ανθρώπου, κατά την εκτίμηση του Δημιουργού μας, αξίζει περισσότερο απ’ ο,τι αξίζει ο κόσμος όλος! Αυτός ο παντοδύναμος και φιλεύσπλαγχνος Κύριος μας διαβεβαίωσε ότι θα είναι μαζί μας μέχρι τη συντέλεια των αιώνων και ότι θα φροντίση να μη μας λείψη τίποτε, από τα αναγκαία για τη διαβίωσή μας, αρκεί να Τον πιστεύουμε και να είμεθα μαζί Του.

Την υπόσχεση αυτή φαίνεται μάλλον να τη λησμονή, όποιος βυθίζεται στην απογοήτευσή του και στην κατάθλιψή του, αδυνατώντας να βαστάση άλλοτε το βάρος το συνειδησιακό και άλλοτε το σταυρό των καθημερινών δοκιμασιών και των θλίψεων. Δεν κατακρίνουμε ουδένα άνθρωπο, που ολιγοπιστεί και λυγίζει. Όλοι μας έχουμε τέτοιες στιγμές αδυναμίας και αισθανόμαστε ότι βυθιζόμαστε στο πέλαγος της απογνώσεως.

Μη λησμονούμε όμως ότι, για την πρώτη περίπτωση, που το βάρος των ενοχών είναι δυσβάστακτο, δεν υπάρχει αμαρτία, η οποία να είναι μεγαλύτερη από την ακατανίκητη αγάπη του Θεού, που δέχεται τους μετανοούντες και τους κάνει φίλους Του, και για τη δεύτερη περίπτωση, που είναι αφόρητη από τα βάσανα και τις ασφυκτικές πιέσεις η καθημερινή μας ζωή, δεν αξίζουν τίποτε τα παθήματα του παρόντος βίου, μπροστά στην αιώνια και άφθαρτη δόξα, την οποία πάλι για μας ετοίμασε ο Θεός. Αυτός, εξάλλου, είναι και το καταφύγιό μας, και η πηγή της δυνάμεώς μας, για την αντιμετώπιση των ανιαρών και δυσκόλων καταστάσεων της ζωής μας. Ενώ χωρίς Εκείνον τίποτε δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε, μαζί Του μπορούμε τα πάντα! Ο Ίδιος μας διαβεβαίωσε γι’ αυτό και μην ξεχνάμε ότι είναι πιστός στις υποσχέσεις και αδιάψευστος στις επαγγελίες Του. Σ’ Αυτόν, λοιπόν, να ελπίζουμε και δεν θα ντροπιαστούμε.

Η Αγία μας Εκκλησία θεωρεί την αυτοκτονία, ως βλασφημία του Αγίου Πνεύματος, αμετάκλητα καταστροφική, επειδή ο αυτοκτονών δεν είναι, όπως φαίνεται, γενναίος, αλλ’ απελπισμένος φυγάς, δίχως, δυστυχώς, περιθώρια μετανοίας και επιστροφής. Και η καταδίκη σ’αυτή την περίπτωση είναι αιώνια! Γιατί να αδικήσουμε και να καταδικάσουμε τόσο σκληρά, λοιπόν, τον εαυτό μας; Γιατί να χάσουμε την ψυχή μας, υπέρ της οποίας ο Χριστός απέθανε;

Αγαπητά μου παιδιά!
Είναι αλήθεια ότι η οικονομική κατάσταση πολλών από μας είναι δύσκολη και άλλων συνανθρώπων μας είναι άθλια. Ας επανατοποθετηθούμε. Καλύτερα, ας μετανοήσουμε. Η ζωή μας δεν αποκτά νόημα απ’ αυτά που έχουμε, αλλ’ απ’ αυτό που είμαστε. Οφείλουμε, ακόμη, να δείξουμε αλληλεγγύη. Να επισημάνουμε όσους έφθασαν η κινδυνεύουν να φθάσουν στην απελπισία και να τους στηρίξουμε ηθικά. Επίσης, είναι ανάγκη όλοι μας να περιορίσουμε, όσο μπορούμε, «τα ατομικά μας έξοδα» και να βοηθήσουμε τους έχοντες μεγαλύτερη ανάγκη.
Αν δεν το κάνουμε αυτό, ενώ μπορούμε, τότε έχουμε κι’ εμείς μερίδιο ευθύνης, γι’ αυτές τις απελπισμένες πράξεις των συνανθρώπων μας.

Πρέπει όμως να διερωτηθή και ο σκεπτόμενος την αυτοκτονία. Είναι λύση αυτή που του προτείνει ο διάβολος; Θα λυτρωθή από τα πρόσκαιρα βάσανα, όμως θα αυτοκαταδικασθή στην αιώνια κόλαση! Περιμένει, μήπως, να δώσει μήνυμα μ’ αυτή του την επιλογή; Σε ποιούς; Η είδηση μιας αυτοκτονίας έγινε πλέον συνήθεια. Όλοι προς στιγμήν στενοχωρούμεθα, αλλά και όλοι σχεδόν αμέσως το λησμονούμε, ισχυριζόμενοι ότι η ζωή συνεχίζεται!
Προς τούτοις, χρειάζεται να ξανασκεφθούμε όλοι μας τη ζωή μας, το σκοπό της υπάρξεώς μας και τις επιλογές μας.
Είναι λάθος τραγικό να ερευνούμε απόλυτα τις ελπίδες μας στους ανθρώπους η στον ίδιο μας τον εαυτό και να στηρίζουμε στα υλικά αγαθά την ασφάλεια μας και τη χαρά μας.
Όταν τα στηρίγματά μας αυτά αποδειχθούν σαθρά και καταπέσουν, τότε βιώνουμε τον μηδενισμό. Κλονιζόμαστε! Είναι κρίσιμη η ώρα αυτή της καταρρεύσεως των ειδώλων, γιατί η στρέφεται ο άνθρωπος προς το Θεό, οπότε η απελπισία του λειτουργεί ως προνόμιο και σώζεται η απογοητεύεται πλήρως και μπορεί να οδηγηθή στην κατάθλιψη και στην αυτοκτονία.

Ευλογημένοι μου Χριστιανοί,
Αγωνιώ, γιατί, διαπιστώνω ότι, αρκετά περιστατικά αυτοκτονιών έχουμε και στον τόπο μας, που ανήκει στο χώρο της ποιμαντικής ευθύνης μου. Προσεύχομαι και παρακαλώ να προσεύχεσθε όλοι, να μας φωτίζη ο Θεός να μην κάνουμε τέτοιες σκέψεις και να μη φθάνουμε ποτέ σε τέτοιες αποφάσεις. Είμαστε απορούμενοι. Προς Θεού, μη γίνουμε εξαπορούμενοι, να μην αποστερηθούμε, δηλαδή, ως απελπισμένοι, ποτέ μέσον και πόρο σωτηρίας!
Συνιστῶ πίστη καί ἐλπίδα στό Θεό, συμμετοχή στην εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή, υπομονή στις δοκιμασίες και προσφυγή στους πνευματικούς Πατέρες της Εκκλησίας, ιδίως τις δύσκολες ώρες.

Σκέπτομαι μάλιστα και ήδη έχω αρχίσει, με την βοήθεια των καλών μου συνεργατών, την απαιτούμενη έρευνα και συνεργασία και με άλλους ἁρμοδίους παράγοντες, και για τη δημιουργία Ειδικού Σταθμού, που θα βοηθάει όσους δυσκολεύονται και, πιεζόμενοι ψυχολογικά, υφίστανται αυτό τον πειρασμό της αυτοκτονίας. Για τα αποτελέσματα των ενεργειών αυτών, επιφυλάσσομαι να σας ενημερώσω προσεχώς με νεώτερη Εγκύκλιό μου.

Εύχομαι να μην έχουμε στην Πατρίδα μας και στον τόπο μας άλλο περιστατικό αυτοχειρίας και διατελώ

Μετά πατρικών ευχών και αγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ο Χαλκίδος Χρυσόστομος

[marjory]

ΑΘΩΟΙ Ο ΗΓ. ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ Ο ΠΑΤ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ

Τετάρτη, 13 Ιούνιος 2012 16:37 briefingnews.gr

Δικαίωση για τον Ηγούμενο Εφραίμ και τον Πατέρα Αρσένιο αναφορικά με την υπόθεση της λίμνης Βιστωνίδας.
Ο Άρειος Πάγος τους κήρυξε αθώους για την υπόθεση, που αφορούσε στη διαρροή της δικαστικής απόφασης σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς παραλίμνιων εκτάσεων της Βιστωνίδας.

Κατηγορούνταν για ηθική αυτουργία στα αδικήματα παραβίασης δικαστικού απορρήτου και παράβασης καθήκοντος, κατηγορίες, που βάρυναν και τη δικαστίνα Μαρία Ψάλτη.

Υπενθυμίζεται ότι, τον Ιανουάριο το ποινικό τμήμα του Άρειου Πάγου είχε κάνει δεκτή την αναίρεση των ποινών, που είχαν επιβληθεί στον ηγούμενο Εφραίμ και τον πατέρα Αρσένιο, και είχε διατάξει να γίνει εκ νέου η δίκη με άλλη σύνθεση.

Τότε μάλιστα η απόφαση έλεγε ότι, χωρίς αιτιολογία και με κενά είχαν καταδικαστεί οι μοναχοί Εφραίμ και Αρσένιος.

Ο Άρειος Πάγος επανέρχεται σήμερα αποφασίζοντας ότι, είναι αθώοι.

http://www.agioritikovima.gr/news1/7169 ... oi-o-ig-ef

[Αντώνης]

Πρωτοβουλίες της Μητροπόλεως Χαλκίδος για την αντιμετώπιση του σοβαρού φαινομένου των αυτοκτονιών - Εγκύκλιος του Μητροπολίτου Χαλκίδος Χρυσοστόμου

Γίνεται γνωστό ότι η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος, ανέλαβε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του σοβαρού και διαρκώς αυξανομένου φαινομένου των αυτοκτονιών.
Πρώτο βήμα υπήρξε η σύνταξη και αποστολή σχετικής Εγκυκλίου, υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου προς τον ευσεβή Λαό της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία αναγνώσθηκε κατά την χθεσινή Κυριακή των Αγίων Πάντων 10 Ιουνίου 2012.
Δεύτερο βήμα αποτελεί η πραγματοποίηση Γενικού Ιερατικού Συνεδρίου την Τρίτη 19 Ιουνίου 2012, το οποίο θ’ ασχοληθεί ιδιαιτέρως και με αυτό το ζήτημα, με άμεσο στόχο την περαιτέρω ευαισθητοποίηση των Ιερέων μας σε θέματα αναγνώρισης και άμεσης διαχείρισης αυτοκαταστροφικών ανθρώπων.
Παράλληλα και σε συνεργασία με την Μ.Κ.Ο. «Η ΚΛΙΜΑΚΑ», προγραμματίζεται, για το κοινό και του Φορείς της Πόλεως, Ανοικτή Εκδήλωση με θέμα: «Ψυχική Υγεία και Οικονομική Κρίση: αναγνωρίζοντας και προλαμβάνοντας την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά».
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί -συν Θεώ- την Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012, στις 7:00 το απόγευμα στη μεγάλη Αίθουσα Εκδηλώσεων της Αντιπεριφερείας Ν. Ευβοίας (Χαϊνά 93) και καλούνται οι Φορείς της Πόλεώς μας, οι Πολίτες και τα Μ.Μ.Ε. να συμμετάσχουν και να βοηθήσουν στην πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτού του άσχημου φαινομένου.

Η Εγκύκλιος του Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου
η οποία αναγνώσθηκε την Κυριακή 10 Ιουνίου 2012 στους Ιερούς Ναούς μας:



Χριστιανοί μου ευλογημένοι,
Θλίψη και ανησυχία μεγάλη προκαλούν σε όλους μας οι αυτοκτονίες, που διαρκώς αυξάνονται και φαίνεται να έχουν σαν κύρια αιτία τους την δεινή οικονομική κατάσταση, στην οποία ευρίσκεται τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας.
Σκοπός της παρούσης επικοινωνίας, δεν είναι να ερευνηθούν διεξοδικά τα αίτια, που σπρώχνουν τον άνθρωπο σ’ αυτό το διάβημα, το οποίο ονομάζουμε απονενοημένο, ούτε βέβαια η ανάπτυξη επιχειρηματολογίας, για να καταδειχθή ότι η οικονομική κρίση είναι μάλλον η αφορμή και άλλη είναι η πραγματική αιτία, σχέσιν έχουσα με την πνευματική μας κατάσταση.
Επιθυμία μας είναι να τονίσουμε την ιερότητα της ζωής, την οποία πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να διαφυλάξουμε.
Η ζωή είναι Θείο δώρο. Δεν είναι δική μας κατάκτηση και συνεπώς δεν μας ανήκει, όπως πολλές φορές εγωϊστικά νομίζουμε και απερίσκεπτα διακηρύττουμε, προκειμένου να δικαιολογήσουμε την απάνθρωπη και τυραννική συμπεριφορά μας απέναντι και στον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι κρίμα, που χάνουμε σε τέτοιο βαθμό την αυτοεκτίμησή μας και δεν αγαπούμε τον εαυτό μας. Ο Χριστός μας, όμως, θεώρησε δεδομένη την σωστή προς τον εαυτό μας αγάπη και την καθώρισε και ως μέτρο της προς τον πλησίον οφειλομένης αγάπης.

Ακόμη, ο ίδιος ο Κύριος, έδειξε την αξία του ανθρώπου, με την ίδια τη σάρκωσή Του· Γιατί έγινε άνθρωπος; Για τον άνθρωπο και τη σωτηρία του. Γι’ αυτόν -τον άνθρωπο- έδωσε το αίμα Του το τίμιο και τη ζωή Του, προκειμένου να τον απαλλάξη από τον θάνατο και να τον αποκαταστήση στο αρχαίο κάλλος, αναγεννώντάς τον και χαρίζοντάς του την αιώνια Βασιλεία Του.

Την αξία δε της ανθρώπινης ψυχής, ιδιαιτέρως ετόνισε και την ανέδειξε , συγκρίνοντάς την με ολόκληρο τον κόσμο.
«Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος», ερωτά, «εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; η τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;» (Ματθ. 16, 26).
Η ψυχή, άρα, ενός ανθρώπου, κατά την εκτίμηση του Δημιουργού μας, αξίζει περισσότερο απ’ ο,τι αξίζει ο κόσμος όλος! Αυτός ο παντοδύναμος και φιλεύσπλαγχνος Κύριος μας διαβεβαίωσε ότι θα είναι μαζί μας μέχρι τη συντέλεια των αιώνων και ότι θα φροντίση να μη μας λείψη τίποτε, από τα αναγκαία για τη διαβίωσή μας, αρκεί να Τον πιστεύουμε και να είμεθα μαζί Του.

Την υπόσχεση αυτή φαίνεται μάλλον να τη λησμονή, όποιος βυθίζεται στην απογοήτευσή του και στην κατάθλιψή του, αδυνατώντας να βαστάση άλλοτε το βάρος το συνειδησιακό και άλλοτε το σταυρό των καθημερινών δοκιμασιών και των θλίψεων. Δεν κατακρίνουμε ουδένα άνθρωπο, που ολιγοπιστεί και λυγίζει. Όλοι μας έχουμε τέτοιες στιγμές αδυναμίας και αισθανόμαστε ότι βυθιζόμαστε στο πέλαγος της απογνώσεως.

Μη λησμονούμε όμως ότι, για την πρώτη περίπτωση, που το βάρος των ενοχών είναι δυσβάστακτο, δεν υπάρχει αμαρτία, η οποία να είναι μεγαλύτερη από την ακατανίκητη αγάπη του Θεού, που δέχεται τους μετανοούντες και τους κάνει φίλους Του, και για τη δεύτερη περίπτωση, που είναι αφόρητη από τα βάσανα και τις ασφυκτικές πιέσεις η καθημερινή μας ζωή, δεν αξίζουν τίποτε τα παθήματα του παρόντος βίου, μπροστά στην αιώνια και άφθαρτη δόξα, την οποία πάλι για μας ετοίμασε ο Θεός. Αυτός, εξάλλου, είναι και το καταφύγιό μας, και η πηγή της δυνάμεώς μας, για την αντιμετώπιση των ανιαρών και δυσκόλων καταστάσεων της ζωής μας. Ενώ χωρίς Εκείνον τίποτε δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε, μαζί Του μπορούμε τα πάντα! Ο Ίδιος μας διαβεβαίωσε γι’ αυτό και μην ξεχνάμε ότι είναι πιστός στις υποσχέσεις και αδιάψευστος στις επαγγελίες Του. Σ’ Αυτόν, λοιπόν, να ελπίζουμε και δεν θα ντροπιαστούμε.

Η Αγία μας Εκκλησία θεωρεί την αυτοκτονία, ως βλασφημία του Αγίου Πνεύματος, αμετάκλητα καταστροφική, επειδή ο αυτοκτονών δεν είναι, όπως φαίνεται, γενναίος, αλλ’ απελπισμένος φυγάς, δίχως, δυστυχώς, περιθώρια μετανοίας και επιστροφής. Και η καταδίκη σ’αυτή την περίπτωση είναι αιώνια! Γιατί να αδικήσουμε και να καταδικάσουμε τόσο σκληρά, λοιπόν, τον εαυτό μας; Γιατί να χάσουμε την ψυχή μας, υπέρ της οποίας ο Χριστός απέθανε;

Αγαπητά μου παιδιά!
Είναι αλήθεια ότι η οικονομική κατάσταση πολλών από μας είναι δύσκολη και άλλων συνανθρώπων μας είναι άθλια. Ας επανατοποθετηθούμε. Καλύτερα, ας μετανοήσουμε. Η ζωή μας δεν αποκτά νόημα απ’ αυτά που έχουμε, αλλ’ απ’ αυτό που είμαστε. Οφείλουμε, ακόμη, να δείξουμε αλληλεγγύη. Να επισημάνουμε όσους έφθασαν η κινδυνεύουν να φθάσουν στην απελπισία και να τους στηρίξουμε ηθικά. Επίσης, είναι ανάγκη όλοι μας να περιορίσουμε, όσο μπορούμε, «τα ατομικά μας έξοδα» και να βοηθήσουμε τους έχοντες μεγαλύτερη ανάγκη.
Αν δεν το κάνουμε αυτό, ενώ μπορούμε, τότε έχουμε κι’ εμείς μερίδιο ευθύνης, γι’ αυτές τις απελπισμένες πράξεις των συνανθρώπων μας.

Πρέπει όμως να διερωτηθή και ο σκεπτόμενος την αυτοκτονία. Είναι λύση αυτή που του προτείνει ο διάβολος; Θα λυτρωθή από τα πρόσκαιρα βάσανα, όμως θα αυτοκαταδικασθή στην αιώνια κόλαση! Περιμένει, μήπως, να δώσει μήνυμα μ’ αυτή του την επιλογή; Σε ποιούς; Η είδηση μιας αυτοκτονίας έγινε πλέον συνήθεια. Όλοι προς στιγμήν στενοχωρούμεθα, αλλά και όλοι σχεδόν αμέσως το λησμονούμε, ισχυριζόμενοι ότι η ζωή συνεχίζεται!
Προς τούτοις, χρειάζεται να ξανασκεφθούμε όλοι μας τη ζωή μας, το σκοπό της υπάρξεώς μας και τις επιλογές μας.
Είναι λάθος τραγικό να ερευνούμε απόλυτα τις ελπίδες μας στους ανθρώπους η στον ίδιο μας τον εαυτό και να στηρίζουμε στα υλικά αγαθά την ασφάλεια μας και τη χαρά μας.
Όταν τα στηρίγματά μας αυτά αποδειχθούν σαθρά και καταπέσουν, τότε βιώνουμε τον μηδενισμό. Κλονιζόμαστε! Είναι κρίσιμη η ώρα αυτή της καταρρεύσεως των ειδώλων, γιατί η στρέφεται ο άνθρωπος προς το Θεό, οπότε η απελπισία του λειτουργεί ως προνόμιο και σώζεται η απογοητεύεται πλήρως και μπορεί να οδηγηθή στην κατάθλιψη και στην αυτοκτονία.

Ευλογημένοι μου Χριστιανοί,
Αγωνιώ, γιατί, διαπιστώνω ότι, αρκετά περιστατικά αυτοκτονιών έχουμε και στον τόπο μας, που ανήκει στο χώρο της ποιμαντικής ευθύνης μου. Προσεύχομαι και παρακαλώ να προσεύχεσθε όλοι, να μας φωτίζη ο Θεός να μην κάνουμε τέτοιες σκέψεις και να μη φθάνουμε ποτέ σε τέτοιες αποφάσεις. Είμαστε απορούμενοι. Προς Θεού, μη γίνουμε εξαπορούμενοι, να μην αποστερηθούμε, δηλαδή, ως απελπισμένοι, ποτέ μέσον και πόρο σωτηρίας!
Συνιστῶ πίστη καί ἐλπίδα στό Θεό, συμμετοχή στην εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή, υπομονή στις δοκιμασίες και προσφυγή στους πνευματικούς Πατέρες της Εκκλησίας, ιδίως τις δύσκολες ώρες.

Σκέπτομαι μάλιστα και ήδη έχω αρχίσει, με την βοήθεια των καλών μου συνεργατών, την απαιτούμενη έρευνα και συνεργασία και με άλλους ἁρμοδίους παράγοντες, και για τη δημιουργία Ειδικού Σταθμού, που θα βοηθάει όσους δυσκολεύονται και, πιεζόμενοι ψυχολογικά, υφίστανται αυτό τον πειρασμό της αυτοκτονίας. Για τα αποτελέσματα των ενεργειών αυτών, επιφυλάσσομαι να σας ενημερώσω προσεχώς με νεώτερη Εγκύκλιό μου.

Εύχομαι να μην έχουμε στην Πατρίδα μας και στον τόπο μας άλλο περιστατικό αυτοχειρίας και διατελώ

Μετά πατρικών ευχών και αγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ο Χαλκίδος Χρυσόστομος

Στους αυτόχειρες δεν τελείται εξοδιος ακολουθία. Ο Θεός να δείξει το μέγα έλεός Του και να τους αναπαύσει αυτούς τους ανθρώπους.