Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

«Άγγελος Κυρίου θα δώσει μάχη για χάρη εκείνων οι οποίοι φοβούνται τον Κύριο και Τον υπηρετούν»


Ομιλία για το πως οι άγγελοι μάχονται υπέρ των δικαίων – Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς



«παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται αὐτούς.» (Ψαλμ. 33, 8)

Άγγελος Κυρίου θα δώσει μάχη για χάρη εκείνων οι οποίοι φοβούνται τον Θεό. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα πολλές φορές,

όπως είναι καταγεγραμμένο, και άλλες αναρίθμητες φορές που δεν είναι καταγεγραμμένο.


Ο αρχάγγελος Μιχαήλ μάχεται υπέρ του Ιησού του Ναυή. Άγγελος Κυρίου πολεμά για τον δίκαιο βασιλιά Εζεκία και σε μια νύχτα

εξουδετερώνει ολόκληρη τη στρατιά των Χαλδαίων (Βασι­λειών Δ’ 19, 35). Πόσες φορές άλλωστε άγγελοι δεν επισκέφτηκαν τους

αποστόλους και τους μάρτυρες των χριστιανών στις φυλακές, τους ενδυνάμωσαν και τους χαροποίησαν;


Για τον δίκαιο η παρηγοριά προέρχεται απ’ το γεγονός ότι, αφού ο Θεός είναι Παντεπόπτης, βλέπει συνεπώς

και τη δική του συμφορά· ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος και ως εκ τούτου έχει τη δύναμη να τον γλυτώσει από τις συμφορές·

ότι ο Θεός είναι πολυέλεος και συνεπώς επιθυμεί να τον γλυτώνει από τις συμφορές.


Ο Θεός θα στείλει άγγελο φωτός για να βοηθή­σει τον δίκαιο· κατά συνέπεια, ο δίκαιος δεν θα χρειαστεί να πολεμήσει

εναντίον του εχθρού του, διότι άγγελος Κυρίου θα πολεμήσει εκ μέρους του. Όταν ο άγγελος του Θεού λάβει θέση μάχης,

ποιός στρατός τολμά να του εναντιωθεί; Ποιό βασίλειο θα κηρύξει πόλεμο εναντίον του;


Σε άλλο ψαλμό του ο Προφήτης Δαβίδ λέει: «Κανένας βασιλιάς δεν σώζεται με την μεγάλη του στρατιωτική δύναμη

και κανένας γίγαντας δεν μπορεί ποτέ να σωθεί με την μεγάλη του σωματική ισχύ.

Το ιππικό είναι ανίκανο και μάταιο να σώσει άλλους, αλλά και κανένας δεν μπορεί να σωθεί όση μεγάλη δύναμη

και αν διαθέτει» (οὐ σῴζεται βασιλεὺς διὰ πολλὴν δύναμιν, καὶ γίγας οὐ σωθήσεται ἐν πλήθει ἰσχύος αὐτοῦ.

17 ψευδὴς ἵππος εἰς σωτηρίαν, ἐν δὲ πλήθει δυνάμεως αὐτοῦ οὐ σωθήσεται.) (Ψαλμ. 32, 16-17).


Έτσι, όλα αυτά καθόλου δεν βοηθούν, εάν συνοδεύονται με πράξεις αδικίας. Όταν ένας μόνον άγγελος του Θεού

λάβει θέση μάχης, όλα αυτά θα διαλυθούν σαν φυσαλίδες νερού. Ο Δαβίδ, ακόμη και όταν ήταν βασιλιάς,

θυμόταν πως κάποτε ως νεαρό βοσκόπουλο σκότωσε με τη σφενδόνη τον Γολιάθ, έναν γίγαντα ο οποίος ήταν πάνοπλος.


Σε πολλές περιστάσεις ο Δαβίδ αισθάνθηκε τη βοήθεια του αγγέλου του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος που μπορούσε

με εμπιστοσύνη να παρηγο­ρήσει τους πολεμούμενους δικαίους ανθρώπους με τα αναπαυτικά και δυνατά λόγια του:

παρεμ­βάλλεται ο άγγελος του Κυρίου γύρω απ’ όλους αυτούς οι οποίοι φοβούνται τον Κύριο και Τον υπηρετούν·

άγγελος Κυρίου θα τους σώσει.


Ω, αδελφοί μου, ας μην αμφισβητούμε αυτά τα λόγια· αλλά ας αναλογιζόμαστε καθημερινά

πως ο άγγελος του Θεού μάς αφήνει, λυπημένος, όταν αμαρτάνουμε και πως σπεύδει αρωγός μας,

με χαρά και δύναμη απερίγραπτη, όταν μετανοούμε και ικετεύουμε να έλθει το έλεος του Θεού.


Ω Θεέ και Κύριε και Πλάστη μας, Συ ο Βασι­λιάς μυριάδων αγγέλων, συγχώρησέ μας,

σώσε και διαφύλαξέ μας διά των αγίων Σου αγγέλων.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.


(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Οκτώβριος, εκδ. Άθως, σ. 171-173)

[XAPA]

Όσο θα πορεύεσαι προς την βουνοκορφή τόσο μόνος θα απομένεις από την ανθρώπινη παράκληση



ΟΣΟ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΜΟΝΑΧΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΣΑΙ


ΡΩΤΗΣΕ ένας Αγιονορείτης Γέροντας κάποιους προσκυνητές:

-Έχετε ανέβει ποτέ σας στην κορυφή του Άθωνα ;

-Ναι ,πέρσι στην εορτή της Θείας Μεταμορφώσεως.


-Να, βλέπετε παιδάκια μου τα Θεία και ιερά γεγονότα

συνήθως συμβαίνουν στα υψηλά,

όπως στην κορυφή του Σινά

που έδωσε τις εντολές Του ο Θεός στον Μωϋσή.


Όμως οι κορυφές και τα ύψη έχουν δύο χαρακτηριστικά.

1ον Θέλει κόπο πολύ για να ανέβεις.

2ον Όσο θα απομακρύνεσαι από την πεδιάδα και πορεύεσαι προς την βουνοκορφή

τόσο μόνος θα απομένεις από την ανθρώπινη παράκληση,

διότι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι μένουν και ζουν στις πεδιάδες.


Γι αυτό όσο πλησιάζεις την γλυκιά Θεϊκή αγάπη τόσο πιο μοναχός αντίστοιχα θα γίνεσαι

από τις ανθρώπινες συντροφιές και παραμυθίες.

Όμως τότε είναι που θα σε φιλοξενεί η Θεία και τερπνή παρηγοριά

όπως τότε τους Αποστόλους, στο Όρος Θαβώρ.



-ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΚΟΒΕΝΤΕΣ-

π.Διονύσιος Ταμπάκης


yiorgosthalassis

[XAPA]

Ο γέροντας Παϊσιος,ο Απόστολος Ανδρέας και η Πάτρα.


Εμείς οι Πατρινοί, εκ φύσεως αγνώμονες και αχάριστοι (μηδενός του γράφοντος εξαιρούμενου),

οφείλουμε να θυμόμαστε συνέχεια τω κάτωθι γεγονός:

Ήταν αρχές Ιουλίου του 1993, όταν ένας φοβερός μεσημεριάτικος σεισμός, μας ταρακούνησε και μας τρόμαξε.

Ζημιές, καταστροφές, τραυματισμοί, ένα χάος.

Τήν ώρα του σεισμού, ο γέροντας Παϊσιος, στο κρεββάτι του πόνου, έναν χρόνον πριν κοιμηθεί, είδε το εξής όραμα:

Τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα, προστάτη και πολιούχο της πόλεως μας (πόσοι το θυμόμαστε άραγε;),

να παρακαλεί θερμώς και με δάκρυα τον Κύριον μας Ιησού Χριστό, λέγοντάς του: Σώσε την πόλιν μου, σώσε την πόλιν μου.

Αμέσως ο γέροντας Παϊσιος, επικοινώνησε με τον τότε Μητροπολίτη Πατρών, κυρό Νικόδημο και του ανέφερε το γεγονός,

το οποίο και γνωστοποίησε στο χριστεπώνυμο ποίμνιο του ο μακαριστός Μητροπολίτης μας.

Και για αυτό η πόλις μας από τον σεισμό βλάφτηκε ελάχιστα σε σχέση με το μέγεθος και το επίκεντρο του σεισμού.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγανε το εξής, το οποίο ασπάζομαι εξ ολοκλήρου:

«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, από τον αχάριστο ευεργετηθέντα«.



Βουτσινάς Ηλίας

gero-paisios.blogspot

[XAPA]

Ο πράος και καλωσυνάτος άνθρωπος...

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου



Τίποτε δεν αναπαύει τόσο πολύ τήν ψυχή όσο η πραότητα.

Ούτε να εξαγριωνόμαστε για τις εναντίον μας ύβρεις, και αν ακόμη είναι κατώτεροι αυτοί που διαπληκτίζονται με μας, αλλά με την επιείκεια και την πραότητα να καταστέλλουμε το θυμό.

Γιατί τίποτε δεν υπάρχει πιο ισχυρό και τίποτε πιο δυνατό από την πραότητα.

Αυτή εξασφαλίζει διαρκή γαλήνη στην ψυχή μας και την προετοιμάζει, σαν να πρόκειται να προσορμισθεί στο λιμάνι, και γίνεται αιτία για κάθε ανάπαυσή μας.

Γι' αυτό και ο Χριστός διδάσκοντας εκείνη τη θεία διδασκαλία, έλεγε: «Μάθετε από μένα, ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδιά, και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας».

Γιατί τίποτε δεν αναπαύει τόσο πολύ την ψυχή και δεν την κάνει να ησυχάζει, όσο η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη.

Αυτές οι αρετές θα μπορούσαν να γίνουν γι' αυτόν που τις έχει αποκτήσει, πολυτιμότερες από κάθε στέμμα και ωφελιμότερες από κάθε λαμπρότητα και δόξα. (Ματθ. 11,29).

Ο πράος λοιπόν άνθρωπος είναι αγαπητός σ' όσους τον βλέπουν, αγαπητός και σ' εκείνους που τον γνωρίζουν μόνον εξ ακοής.

Και δεν υπάρχει κανείς που, όταν ακούσει να επαινείται ένας ήμερος άνθρωπος, δεν θα επιθυμούσε να τον δει και να τον χαιρετίσει και να τον έχει συνεχώς μπροστά στα μάτια του, γιατί θεωρεί κέρδος τη φιλία ενός τέτοιου ανθρώπου.

Κι' αν ακόμη μερικοί διαπληκτισθούν μεταξύ τους για χρηματικές διαφορές, πηγαίνουν γρήγορα στον καλοκάγαθο και πράο, γιατί πιστεύουν, ότι κάθε διαφορά και φιλονεικία θα βρει γρήγορα τη λύση της από την καλωσύνη εκείνου.

Κι' αν συμβεί ο ένας να αισθάνεται έχθρα προς τον άλλο, η ημερότητα του δικαστή τους αναγκάζει να γίνουν πράοι, αυτοί που εύκολα ξεσπούν σε οργή και θυμό ...

Όπως η ακτίνα του ήλιου μόλις φανεί, διώχνει αμέσως το σκοτάδι, έτσι και ο καλοκάγαθος και πράος μεταβάλλει γρήγορα την ταραχή και τη διαμάχη σε ειρήνη και ησυχία.

Μην υπερηφανευόμαστε για κείνα που φοβίζουν τους ανθρώπους ...

Ώστε λοιπόν συμπεραίνουμε, ότι έναν άνθρωπο ήμερο, πράο και καλόψυχο κανένας δεν θα ήταν δυνατόν να τον φοβηθεί, αλλά όλοι τον σεβόμαστε, τον τιμούμε και τον ντρεπόμαστε.

Δεν βλέπετε, πώς ένας άνθρωπος που προκαλεί φόβο, είναι μισητός και ανεπιθύμητος από όλους; ...

Ας μη θεωρούμε λοιπόν σπουδαίο πράγμα, αν μας φοβούνται οι άνθρωποι.

Ο πράος και καλωσυνάτος άνθρωπος είναι πατέρας των ορφανών, προστάτης των χηρών, κηδεμόνας της φτώχειας, βοηθός των αδικούμενων και σ' όλες τις περιπτώσεις επιβάλλει τη δύναμη της δικαιοσύνης.

Ο πράος πατέρας είναι σεβαστός στο παιδί και το πράο παιδί σεβαστό στον πατέρα και ο δούλος στον κύριό του και τον κύριο τίποτε δεν τον κάνει τόσο συμπαθή στους υπηρέτες, όσο η πραότητα.

Γιατί, όταν τον δουν να διακρίνεται για την επιείκειά του και να συμπεριφέρεται σε όλους με πραότητα, πολύ τον εκτιμούν και τον θαυμάζουν και τον θεωρούν πιο πολύ πατέρα παρά αφέντη.



(Ι. Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 3, 16Β, και MG 63)

[XAPA]

Γίνε ιεραπόστολος για αγρίους στην Αθήνα


Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου


Η μνήμη του τιμάται στις 2 Δεκεμβρίου



Πρέπει να χαίρεσαι που ο Θεός σ’ έριξε σε δύσκολο περιβάλλον.

Γιατί εκεί έχεις την δυνατότητα ν’ αγωνισθείς και να κερδίσεις πολλά.

Και να ξέρεις πως κανένα περιβάλλον δεν είναι τέλειο.

Πρέπει να αισθάνεσαι τους άλλους, οποιοιδήποτε κι αν είναι αυτοί, μέλη του σώματός σου.

Άμα σε πονάει το χέρι σου το κόβεις;

Άμα σε πονάει το πόδι σου το κατηγορείς;

Έτσι λοιπόν, αν σε ενοχλεί ο αδελφός σου ή η αδελφή σου, να λες με το μυαλό σου:

Άχ, το πόδι μου είναι λίγο κουτσό και πρέπει να προσέχω.

Άχ, με πονάει το χέρι μου (που είναι η άλλη αδελφή), και πρέπει να δείξω όλη μου την αγάπη και

να την περιποιηθώ με αγάπη.

Τότε δεν θα έχεις καμία στενοχώρια και θα είσαι ένας αθόρυβος ιεραπόστολος μέσα σ’ αυτό το δύσκολο περιβάλλον

με τους πολλούς δύσκολους χαρακτήρες.

Γίνε ιεραπόστολος για αγρίους.

Θέλεις να μοιάσεις σ’ εκείνους τους ιεραποστόλους, που πηγαίνουν στους αγρίους και να έχεις τον ίδιο μισθό;

Κάνε αυτό που σου λέω.

Προσπάθησε ν’ αλλάξεις το πνευματικό περιβάλλον που ζεις, χωρίς λόγια.

Να τι θα κάνεις: Θα είσαι ολιγομίλητη, αλλά θα απαντάς με χαρούμενο πρόσωπο.

Θα προσεύχεσαι για όλους.

Θα προάγεσαι στην αρετή και θα δείχνεις την αγάπη σου. τότε οι άλλοι θα πούν:

Για κοίτα πόσο αδικήσαμε αυτή την κοπέλα!

Αυτή είναι θησαυρός και δεν το είχαμε καταλάβει.

Το κακό θα μετατραπεί σε καλό και θα θέλουν όλοι να σου μοιάσουν.

Και στο χειρότερο περιβάλλον μπορούμε να αγιάσουμε.


Πηγή: «Μαθητεία στον Γέροντα Πορφύριο», Πορφυρίας Μοναχής, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2012 (σελ.114-115)

themata-orthodoxias.blogspot.gr

[XAPA]

Γέροντας Θαδδαίος:

Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού δεν ανησυχεί για τίποτα!


Οι ασθένειες προκαλούνται από την πτώση των σκέψεων.

Όλοι συνήθως σκέπτονται το καλό και το κακό.

Με ότι είδους σκέψεις ασχολούμαστε, τέτοια είναι κι η ζωή μας.

Το πνεύμα τρέφεται με τις σκέψεις, ενώ το σώμα με τη φυσική τροφή.

Όποιες, λοιπόν, οι σκέψεις σου, τέτοια είναι και η ζωή σου.

Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε αν ζούμε σύμφωνα με το θέλημα τον Θεού ή όχι; Να πώς.

Αν θλίβεσαι για οποιοδήποτε λόγο, σημαίνει ότι δεν έχεις παραδοθεί πλήρως στο θέλημα του Θεού,

ακόμα κι αν εξωτερικά φαίνεται ότι έχεις.

Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, εκείνος δεν ανησυχεί για τίποτα.

Όταν κάτι χρειάζεται, παρακαλεί τον Θεό γι’ αυτό, αν δεν το λάβει, παραμένει γαλήνιος σαν να το έλαβε.

Η ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα τον Θεού δεν φοβάται τίποτα,

ούτε την απειλή ούτε τους ληστές, κανέναν, και για ό,τι τη βρει λέει:

«Έτσι ήθελε ο Θεός».

Αν πρόκειται για ασθένεια, σκέπτεται, η ασθένεια μου δόθηκε για κάποια χρησιμότητα, αλλιώς ο Θεός δεν θα μου την έστελνε.

Έτσι διαφυλάττεται η ειρήνη στην ψυχή και το σώμα…



Απόσπασμα Από Το Κεφάλαιο «Για Την Ασθένεια», Από Το Βιβλίο «Γέρων Θαδδαίος, Ένας Πνευματικός Της Εποχής Μας», Των Εκδόσεων Πορφύρα.

elromio.gr

[XAPA]

Γέροντας Παΐσιος:

«Της… κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα-δυὸ λόγια με παράπονο!»


Καθένας ἀπὸ κάποιο γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔχει συμβῆ μὲ τὴν βοήθεια ἐνός Ἁγίου, ἔχει καὶ μία ἰδιαίτερη ἀγάπη στὸν Ἅγιο αὐτόν.

Μπορεῖ νὰ εἶναι σοβαρὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἁπλό.

Νά, ἐγὼ ἐπειδὴ ἀπὸ μικρὸς πήγαινα στὸ Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ἐκεῖ στὴν Κόνιτσα,

ἔχω σὲ μεγάλη εὐλάβεια τὴν Ἁγία Βαρβάρα.

Ἡ Ἁγία μὲ βοήθησε καὶ στὸν στρατό, ὅταν μὲ πῆραν στοὺς ἀσυρματιστές, ἐνῶ ἤμουν ἀγράμματος

μὲ βοήθησε ὕστερα καὶ στὸ Σανατόριο μετὰ τὴν ἐγχείριση στοὺς πνεύμονες.


Τότε οἱ γιατροί μου εἶχαν πεῖ ὅτι, μόλις θὰ καθάριζε ὁ πνεύμονας, θὰ ἀφαιροῦσαν τὰ λάστιχα καὶ τὸ μηχάνημα.

Καὶ ἐνῶ θὰ τὰ ἔβγαζαν σε πέντε μέρες, εἶχαν περάσει εἴκοσι πέντε μέρες καὶ δὲν τὰ εἶχαν ἀφαιρέσει, καὶ ὑπέφερα πολύ.

Τὸ Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τοὺς γιατρούς, γιὰ νὰ μὲ ἐλευθερώσουν ἀπὸ τὸ μαρτύριο αὐτό, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν φάνηκαν.

Τὴν Κυριακὴ τὸ πρωί, ποὺ ἦταν ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, λέω: «Ἂν ἦταν νὰ βοηθήση ἡ Ἁγία, ἔπρεπε νὰ εἶχε βοηθήσει.

Οἱ γιατροὶ ἔφυγαν. Σήμερα, Κυριακή, ἀποκλείεται νὰ ἔρθουν. Τώρα ποιὸς θὰ μοῦ βγάλη τὰ λάστιχα;».

Εἶπα καὶ κανα-δυὸ λόγια μὲ παράπονο:

«Ἐγὼ ἄναβα τὰ καντήλια τόσες φορὲς στὸ Ἐκκλησάκι τὰ καντήλια τῆς Ἁγίας, τί καντηλῆθρες, τί λάδια πήγαινα,

τὸ καθάριζα, τὸ βόλευα. Δυὸ λάστιχα νὰ μὴ μοῦ βγάλουν;».

Μετὰ ὅμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θὰ λύπησα τὴν Ἁγία Βαρβάρα, καὶ γι’ αὐτὸ δὲν φρόντισε νὰ μοῦ τὰ βγάλουν».

Ξαφνικὰ ἀκούω θόρυβο. «Τί γίνεται; λέω, κάποιος ἔπαθε κάτι;».


«Ἔρχονται οἱ γιατροί», μοῦ λένε. Δὲν ξέρω τί τὸν ἐπιασε τὸν διευθυντὴ καὶ εἶπε στοὺς γιατροὺς πρωὶ-πρωί:

«Νὰ πάτε νὰ βγάλετε τὰ λάστιχα τοῦ καλόγερου!».

Μπαίνουν στὸν θάλαμο καὶ μοῦ λένε: «Ἔχουμε ἐντολὴ νὰ βγάλουμε τὰ λάστιχα».

Τῆς … κακοφάνηκε τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, γιατί εἶπα κάνα-δυὸ λόγια μὲ παράπονο!

Πρέπει νὰ γκρινιάξης λίγο!

Ἀλλὰ καλύτερα εἶναι νὰ μὴν γκρινιάζης, ἔχει ἀρχοντιά, ἅμα δὲν γκρινιάζης.

Βλέπεις, ἕνας Ἅγιος ἄλλοτε δίνει ἀμέσως ὅ,τι τοῦ ζητᾶμε καὶ ἄλλοτε τὸ δίνει ἀργότερα.

Ἄλλοτε ἀκούει τὸν προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται σὲ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση,

καὶ ἄλλοτε, γιατί κλαίει καὶ γκρινιάζει σὰν μικρὸ παιδί.



Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου,
Λόγοι Στ΄, Περὶ Προσευχῆς,
ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης Θεολόγος"

[XAPA]

«Τα απρόοπτα στη ζωή μας…»


(Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)



…Διαρκώς συμβαίνουν στην ζωή μας απρόοπτα.

Έρχεσαι στο μοναστήρι για να βρεις πνευματική ζωή, και συναντάς κακούς.

Είναι απρόοπτο.

Ζητάς κελλί από την πλευρά του μοναστηριού που δεν έχει υγρασία, το αποκτάς,

διαπιστώνεις όμως ότι η θάλασσα σου προκαλεί αλλεργία,

οπότε δεν μπορείς να χαρείς ούτε την ημέρα ούτε την νύχτα.

Αμέσως θα σου πει ο λογισμός, σήκω να φύγεις. Είναι απρόοπτο.

Σε πλησιάζω με την ιδέα ότι είσαι καλός άνθρωπος και βλέπω ότι είσαι ανάποδος. Απρόοπτο.

Παρουσιάζονται συνεχώς απρόοπτα ενώπιόν μας, διότι έχομε θέλημα και επιθυμίες…

Τα απρόοπτα είναι αντίθετα προς το θέλημα και την επιθυμία μας,

γι’ αυτό και μας φαίνονται απρόοπτα, στην ουσία όμως δεν είναι….

Διότι άνθρωπος που αγαπά τον Θεόν προσδοκά τα πάντα και λέγει πάντοτε «γενηθήτω το θέλημά σου».

Θα έρθει βροχή, λαίλαπα, χαλάζι, κεραυνός; « Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον».

Επειδή αυτά κοστίζουν στην σαρκικότητά μας, γι’ αυτό εμείς τα βλέπομε ως απρόοπτα.

Για να μην ταράσσεσαι λοιπόν κάθε φορά και στεναχωριέσαι,

για να μην αγωνιάς και προβληματίζεσαι,

να τα περιμένεις όλα, να μπορείς να υπομένεις ό,τι έρχεται.

Πάντα να λες, καλώς ήλθες αρρώστια, καλώς ήλθες αποτυχία, καλώς ήλθες μαρτύριο.

Αυτό φέρνει την πραότητα, άνευ της οποίας δεν μπορεί να υπάρχει καμμία πνευματική ζωή.



πηγή: sostis.gr

[XAPA]

Ο Άγιος Νικόλαος εμφανίζεται σε όνειρο στον Άγιο Κωνσταντίνο και τον προειδοποιεί !

Από το βιβλίο της Μοναχής ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ ΝΤΙΤΟΡΑ «ο Πατήρ της Ρωμιοσύνης»

















yiorgosthalassis

[XAPA]

Ενα θαυμαστό γεγονός από τη ζωή του αγίου Αμβροσίου

(† 7 Δεκεμβρίου)


Πηγαίνοντας προς την Ρώμη κάποια μέρα ο Αμβρόσιος για μια υπόθεση, νυκτώθηκε και έμεινε στην οικία κάποιου

πλούσιου της περιοχής ο οποίος φιλοξένησε πλουσιοπάροχα τον Αρχιερέα και τους κληρικούς που τον συνόδευαν.


Το πρωί τον ερώτησε ο Άγιος εάν δοκίμασε καθόλου θλίψεις στην ζωή του.

Τον ερώτησε γιατί πρόσεξε ότι είχε πολλά πλούτη.

Αυτός του αποκρίθηκε:

«Με τις ευχές σου Δέσποτα Άγιε, ουδέποτε με λύπησε ο Θεός, ούτε με ζημίωσε, ούτε

γνωρίζω τι είναι ασθένεια. αλλά και πολλές δωρεές μου απέστειλε ο Πανάγαθος, πλούτη, δόξα και κάθε άλλη

απόλαυση».


Όταν άκουσε αυτά ο Άγιος δάκρυσε και είπε προς τους κληρικούς:

«Σηκωθείτε γρήγορα να φύγουμε από την καταραμένη αυτήν οικία πριν μας προλάβει ο θυμός του Θεού».


Βλέποντας ότι αμελούσαν να ετοιμάσουν τα άλογα τους πρόσταζε εντονώτερα να φύγουν το συντομώτερο.

Μόλις αναχώρησαν και προχώρησαν λίγη απόσταση, άνοιξε η γη και κατάπιε την οικία με τον πλούσιο,

τους συγγενείς και τα πλούτη του.


Αυτοί που ακολουθούσαν εθαύμασαν για το φοβερό γεγονός και ερώτησαν τον Άγιο πώς το γνώρισε.

Αυτός τους αποκρίθηκε:


«Γνωρίζετε βέβαια, ότι όταν έχει κάποιος θλίψεις, διάφορους πειρασμούς και βάσανα,

ο Κύριος είναι μαζί του και τον παιδεύει σαν παιδί του αγαπημένο, για να το ετοιμάσει για την αιώνια του Βασιλεία.

Όταν κάποιος έχει σ’ αυτόν τον κόσμο απολαύσεις, υγεία, ευημερία, χωρίς θλίψεις,

αυτό είναι σημείο της απώλειας του αψευδέστατο, διότι είναι παροργισμένος, μαζί του ο Κύριος για τις πράξεις του

και τον έχει αποφασισμένο για την αιώνια κόλαση.

Γι αυτό του δίνει τώρα πρόσκαιρη απόλαυση.


Αλήθεια σας λέγω αδελφοί έπρεπε να θρηνούμε απαρηγόρητα όταν δεν μας έρχονται πειρασμοί και βάσανα και όταν

μας παιδεύει ο Κύριος σαν δίκαιος κριτής και πάνσοφος γιατρός, όχι μόνο να υπομένουμε τους πόνους καρτερικά,

αλλά και να τον ευχαριστούμε με υποχρέωση, όπως και τους σωματικούς γιατρούς που πληρώνουμε να κόψουν και να

κάψουν τα μέλη μας για την ποθούμενη υγεία και σωτηρία μας».



ΠΗΓΗ.Ο ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»-ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΓΚΟΛΠΙΟ