Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Το γράμμα της αγάπης του Πατέρα



Παιδί μου …..

Μπορεῖ νὰ μὴν μὲ γνωρίζεις, ἀλλὰ ἐγὼ ξέρω τὰ πάντα γιὰ σένα….Ψαλμοὶ 139:1

Γνωρίζω πότε εἶσαι καθιστὸς καὶ πότε ὄρθιος…. Ψαλμοὶ 139:2 Ξέρω κάθε βῆμα σου… Ψαλμοὶ 139:3

Ἀκόμη καὶ οἱ τρίχες τοῦ κεφαλιοῦ σου εἶναι μετρημένες… Ματθαῖος 10: 29-31

Γιατί φτιάχτηκες κατ’ εἰκόνα μου… Γένεσις 1:27

Μέσα σ’ἐμένα ζεῖς, κινεῖσαι καὶ ὑπάρχεις…Πράξεις 17:28

Σὲ γνώριζα πρὶν ἀκόμη διαμορφωθεῖς στὴν μήτρα τῆς μητέρας σου…Ἱερεμίας 1:4-5

Σὲ διάλεξα ὅταν σχεδίαζα τὴν δημιουργία… Ἐφεσίους 1:11-12

Δὲν ἤσουν ἕνα λάθος…. Ψαλμοὶ 139:15-16

Γιατί ὅλες οἱ μέρες σου εἶναι γραμμένες στὸ βιβλίο μου…. Ψαλμοὶ 139:15-16

Ἐγὼ ὅρισα τὴν ἀκριβῆ ὥρα τῆς γέννησής σου καὶ ποὺ θὰ ζοῦσες ….Πράξεις 17:26

Γιατί φοβερὰ καὶ θαυμάσια πλάστηκες…. Ψαλμοὶ 139:14

Ἐγὼ σὲ διαμόρφωσα στὴ μήτρα τῆς μητέρας σου…. Ψαλμοὶ 139:13

Καὶ σὲ ἔφερα στὸν κόσμο τὴν ἡμέρα ποὺ γεννήθηκες…..Ψαλμοὶ 71:6

Μὲ ἔχουν παρουσιάσει λάθος ἄνθρωποι ποὺ δὲν μὲ γνωρίζουν….Ἰωάννη 8:41-44

Δὲν εἶμαι ἀπόμακρος καὶ θυμωμένος ἀλλὰ εἶμαι ἡ ἀπόλυτη ἔκφραση τῆς ἀγάπης….. Α” Ἰωάννη 4:16

Καὶ εἶναι ἐπιθυμία μου νὰ σὲ κατακλύσω μὲ τὴν ἀγάπη μου….. Α” Ἰωάννη 3:1

Ἁπλὰ ἐπειδὴ…

εἶσαι παιδί μου καὶ εἶμαι ὁ πατέρας σου….. Α” Ἰωάννη 3:1

Σοὺ προσφέρω περισσότερα ἀπὸ ὅσα θὰ μποροῦσε ποτὲ νὰ σοὺ προσφέρει ὁ σαρκικός σου πατέρας….Ματθαῖος 7:11

Γιατί εἶμαι ὁ τέλειος πατέρας….. Ματθαῖος 5: 48

Κάθε καλὸ δῶρο ποὺ λαμβάνεις ἔρχεται ἀπὸ τὸ δικό μου χέρι….. Ἰακώβου 1: 17

Γιατί ἐγὼ εἶμαι ὁ προμηθευτής σου καὶ φροντίζω γιὰ ὅλες τὶς ἀνάγκες σου…. Ματθαῖος 6: 31-33

Τὸ σχέδιό μου γιὰ τὸ μέλλον σου ἦταν πάντα γεμάτο μὲ ἐλπίδα……Ἱερεμίας 29:11

Γιατί σὲ ἀγαπῶ μὲ ἀγάπη παντοτινή…. Ἱερεμίας 31:3

Οἱ σκέψεις μου γιὰ σένα εἶναι ἀμέτρητες ὅπως οἱ κόκκοι τῆς ἄμμου στὴν ἀκρογιαλιά…. Ψαλμοὶ 139:17-18

Καὶ χαίρομαι γιὰ σένα μὲ τραγούδια….Σοφονίας 3:17

Δὲν θὰ σταματήσω πότε νὰ κάνω καλὸ γιὰ σένα….. Ἱερεμίας 32:40 Γιατί εἶσαι τὸ πολύτιμο ἀπόκτημά μου….Ἔξοδος 19:5

Ἐπιθυμῶ νὰ σὲ στερεώσω μὲ ὅλη τὴν καρδιά μου καὶ ὅλη τὴν ψυχή μου…. Ἱερεμίας 32:41

Ἂν μὲ ψάξεις μὲ ὅλη τὴν καρδιά σου θὰ μὲ βρεῖς…..Δευτερονόμιο 4:29

Ζήτα τὴν εὐτυχία σου σὲ ἐμένα καὶ θὰ σοὺ δώσω ὅτι ἡ καρδιά σου λαχτάρα….. Ψαλμοὶ 37:4

Γιατί ἐγὼ εἶμαι αὐτὸς πού σου ἔδωσα αὐτὲς τὶς ἐπιθυμίες….Φιλιππησίους 2:13

Εἶμαι ἱκανὸς νὰ κάνω γιὰ σένα περισσότερα ἀπὸ ὅσα θὰ μποροῦσες νὰ φανταστεῖς…… Ἐφεσίους 3:20

Γιατί ἐγὼ εἶμαι ὁ μεγαλύτερος ὑποστηρικτής σου… Β” Θεσσαλονικεῖς 2:16-17

Ἐγὼ εἶμαι ἐπίσης ὁ πατέρας ποὺ σὲ παρηγορεῖ σὲ ὅλες τὶς δυσκολίες σου… Β Κορινθίους 1:3-4

Ὅταν εἶσαι συντετριμμένος, ἐγὼ εἶμαι κοντά σου….. Ψαλμοὶ 34:18 Ὅπως ἕνας βοσκὸς κουβαλάει ἕνα πρόβατο,

σὲ κουβαλάω κοντὰ στὴν καρδιά μου….Ἠσαΐας 40:11

Μία μέρα θὰ σβήσω κάθε δάκρυ ἀπὸ τὰ μάτια σου…Ἀποκάλυψις 21:3-4

Καὶ θὰ πάρω μακριὰ ὅλο τὸν πόνο ποὺ ὑπέφερες πάνω σὲ αὐτὴ τὴν γῆ…. Ἀποκάλυψις 21:4

Εἶμαι ὁ πατέρας σου καὶ σὲ ἀγαπῶ ὅπως ἀκριβῶς ἀγαπῶ τὸν γιό μου, τὸν Ἰησοῦ…. Ἰωάννη 17:23

Γιατί στὸν Ἰησοῦ ἡ ἀγάπη μου γιὰ σένα φανερώνεται …. Ἰωάννη 17:26

Καὶ ἦρθε νὰ δείξει πὼς εἶμαι μαζί σου καὶ ὄχι ἐναντίον σου…..Ρωμαίους 8:31

Καὶ νὰ σοὺ πεῖ ὅτι δὲν λογαριάζω τὶς ἁμαρτίες σου…. Β Κορινθίους 5:18-19

Ὁ Ἰησοῦς πέθανε ὥστε ἐσὺ κι ἐγὼ νὰ συμφιλιωθοῦμε….. Β Κορινθίους 5:18-19

Ὁ θάνατος τοῦ ἦταν ἡ ὑπέρτατη ἔκφραση τῆς ἀγάπης μου γιὰ σένα….. Ἃ Ἰωάννη 4:10

Ἔδωσα ὅτι ἀγαποῦσα περισσότερο γιὰ νὰ κερδίσω τὴν ἀγάπη σου…. Ρωμαίους 8:32

Ἐὰν δεχτεῖς τὸ δῶρο τοῦ γιοῦ μου, τοῦ Ἰησοῦ, δέχεσαι ἐμένα… Α” Ἰωάννη 2:23

Καὶ τίποτα δὲν θὰ σὲ χωρίσει πιὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη μου… Ρωμαίους 8:38-39

Ἔλα σπίτι καὶ θὰ κάνω τὴν μεγαλύτερη γιορτὴ ποὺ ἔχει γίνει στὸν οὐρανό… Λουκᾶς 15:7

Ἤμουν πάντα πατέρας καὶ θὰ εἶμαι πάντα πατέρας…. Ἐφεσίους 3:14-15

Ἡ ἐρώτησή μου εἶναι … θὰ γίνεις παιδί μου;….. Ἰωάννη 1:12-13 Σὲ περιμένω… Λουκᾶς 15:11-32


Μὲ ἀγάπη, ὁ Πατέρας σου

Παντοδύναμος Θεὸς


hellas-orthodoxy

[XAPA]

Έχεις τον λογισμό πώς δεν σε αγαπούν;


Όταν σου έλθη λογισμός πως δεν σε αγαπούν και δεν σου συμπαραστέκονται,

τότε να θυμάσαι πως, όταν όλοι σ’ εγκαταλείψουν, όμως έχεις τον Θεό για βοηθό.

«Ο πατήρ μου», λέγει ο Δαβίδ, «και η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με, ο δε Κύριος προσελάβετό με» (Ψαλμ. 26, 10).


Κάποιος Μοναχός ήταν άρρωστος.

Πέρασε περίπου ένας μήνας, και κανείς δεν πήγε στο κελλί του να τον ‘δη και να τον βοηθήση.

Κατόπιν έστειλε ο Θεός άγγελο να τον υπηρέτηση.

Κι όταν αργότερα οι συνασκητές του σκέφθηκαν να τον επισκεφθούν, να ιδούν μήπως είναι άρρωστος,

μήπως έχη πάθει τίποτα, αυτός, μόλις τους αντίκρυσε, τους φώναξε:

«Φύγετε!»

Τότε αυτοί του είπαν:

«Γιατί μας διώχνεις;»

Αυτός αποκρίθηκε:

«Τόσο καιρό, που δεν με σκεφθήκατε εσείς, που δεν με είδατε, που δεν με βοηθήσατε,

έστειλε ο Θεός άγγελο, και με υπηρετούσε.

Μα τώρα, που ο άγγελος σας είδε, έφυγε!

Προτιμότερο να φύγετε εσείς, και να έρθη πάλιν ο άγγελος!»



Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

simeiakairwn

[XAPA]

Ὁ Γερμανός ἀξιωματικός πού εἶδε τόν Ἅγιο Χαράλαμπο στά Φιλιατρά καί σταμάτησε τό ἀποφασισμένο ὁλοκαύτωμα τῆς πόλης!


Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης π.Δανιήλ Γούβαλης


Ἰδιαίτερα ἐντυπωσιακό εἶναι κάποιο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπου πού συνέβη τό 1944.

Στήν νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στήν ἐπαρχία Τριφυλίας, ὑπάρχει μία γραφική πόλις μέ 9.000 κατοίκους, τά Φιλιατρά.

Πολιοῦχος τῆς πόλεως εἶναι ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος, καί κάθε χρόνο στίς 10 Φεβρουαρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι πρός τιμήν του,

καί κατεβαίνουν σ' αὐτό καί οἱ Φιλιατρινοί πού μένουν στήν Ἀθήνα.

Σ' αὐτό τό πανηγύρι πηγαίνει κάθε χρόνο καί ἕνας ἡλικιωμένος Γερμανός, ὀνόματι Κοντάου, μέ τήν οἰκογένειά του.

Ἔρχεται ἀπό μακρυά.

Καί θά ἔλεγε κανείς: «Τί τοῦ ἦρθε, ὥστε ἔτσι στά καλά καθούμενα νά ξεκινᾶ ἀπό τήν Γερμανία γιά ἕνα τόσο μακρινό ταξείδι»!


Ο ἄνθρωπος αὐτός στήν περίοδο τῆς κατοχῆς ἦταν ἀξιωματικός του Γερμανικοῦ στρατοῦ,

καί γιά ἕνα διάστημα χρημάτισε φρούραρχος Φιλιατρῶν.

Ἐκεῖνο τόν καιρό — βρισκόμαστε στό 1944 — μερικοί Ἕλληνες ἀντάρτες ἔκαναν κάποιο σαμποτάζ,

φονεύοντας σέ ἐνέδρα ἀρκετούς Γερμανούς.

Ἐξαγριώθηκαν τότε οἱ κατακτητές καί ἀπό τό στρατηγεῖο τῆς Τριπόλεως δόθηκε ἐντολή στόν Κοντάου,

τήν ἡμέρα πού θά ξημέρωνε, στίς 6 τό πρωί, νά καοῦν τά μισά Φιλιατρά καί νά ἐκτελεσθοῦν ἑκατό περίπου Φιλιατρινοί.

Ὅπως ἦταν φυσικό, τρόμος καί πανικός κατέλαβε ὅλους τους κατοίκους.


Ἤξεραν ὅτι...οἱ Γερμανικές διαταγές ἦταν ἀμετάκλητες.

Τίποτε δέν τούς ἔσωζε ἀπό τόν ὄλεθρο καί τήν συμφορά.

Τό πρωί (19 Ἰουλίου) ὅμως ἐνῶ ἔφθασε ἡ κανονισμένη ὥρα δέν ἔβλεπαν καμμία κίνησι. Ἀπόρησαν. Τί ἄραγε νά εἶχε συμβῆ;


Ἐκείνη τήν νύχτα οἱ πιστοί ἐζήτησαν μέ καυτά δάκρυα τήν προστασία τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπου.

Καί ἐκεῖνος ἐνήργησε θαυμαστά.

Παρουσιάσθηκε στόν Γερμανό φρούραρχο, τόν Κοντάου, καί τοῦ εἶπε νά μήν ἐκτέλεση τήν διαταγή.

Τοῦ ὑποσχέθηκε ἀκόμη πώς δέν θά τιμωρηθῆ ἀπό τόν ἀνώτερό του

καί ὅτι θά ἐπιστρέψη καί αὐτός καί οἱ στρατιῶτες τοῦ σῶοι στήν πατρίδα τους.

Ὁ Κοντάου, στήν ἀρχή ἔδειχνε ψυχρός καί ἀσυγκίνητος.

Συνολικά ὁ Ἅγιος του ἐμφανίσθηκε τρεῖς φορές γιά νά τόν πείση πώς πρόκειται γιά κάτι τό ὑπερφυσικό καί πρέπει νά ὑπακούση.


Τό ἀξιοθαύμαστο εἶναι ὅτι ὁ Ἅγιος παρουσιάσθηκε καί στόν Γερμανό στρατηγό στήν Τρίπολι.

Τό πρωί ὁ Κοντάου ἐζήτησε τούς ἱερεῖς τῶν τεσσάρων ἐνοριῶν τῆς πόλεως.

Ἐκεῖνοι παρουσιάσθηκαν ἔντρομοι ἐμπρός του. Ποῦ νά ἤξεραν τό τί εἶχε μεσολαβήσει ἐκείνη τήν νύχτα!

Μαζί τους ἐγύρισε στίς Ἐκκλησίες τῶν Φιλιατρῶν καί παρατηροῦσε τίς εἰκόνες.

Στήν τέταρτη Ἐκκλησία, στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, στήν ἐπιλεγόμενη «Γουβιώτισσα»

βλέποντας μία εἰκόνα — ἕνα γέροντα μέ κάτασπρη γενειάδα, ντυμένο ἱερατικά ἄμφια — ἀνεφώνησε:

«Νά! αὐτός εἶναι!» καί ἔπεσε ἐμπρός του νά τόν προσκυνήση.

Μόλις σηκώθηκε λέει στούς ἔκπληκτους ἱερεῖς: «Σᾶς ἔσωσε ὁ Ἅγιος αὐτός, πού ἔσωσε κι' ἐμένα ἀπό βαρύ κρίμα».



Ἔτσι μέ τήν ἐπέμβασι τοῦ πολιούχου ἡ πόλις ἐγλύτωσε ἀπό τήν φωτιά καί τήν σφαγή.

Θαῦμα ὁλοζώντανο καί συγκλονιστικό. Οἱ ψυχές ὅλων τῶν Χριστιανῶν βυθίσθηκαν σέ βαθειά συγκίνησι.


Τό 1945 ἐνῶ πιά ὁ πόλεμος εἶχε λήξει, οἱ ἐπίσημοι τῶν Φιλιατρῶν εἰδοποιήθηκαν ἀπό τόν Κοντάου,

νά τόν περιμένουν κι' αὐτόν στήν πανηγύρι τοῦ Ἁγίου.

Θά ἐρχόταν μέ τήν οἰκογένειά του νά εὐχαριστήση τόν Ἅγιο πού, ὅπως τοῦ ὑποσχέθηκε, τόν ἐπέστρεψε σῶο στήν πατρίδα του.

Ἔτυχε μάλιστα λόγω βλάβης τοῦ αὐτοκινήτου του καί μερικῶν ἄλλων ἐμποδίων νά φθάση στίς 12 Φεβρουαρίου.

Οἱ Φιλιατρινοί καί ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς περιφερείας τοῦ ἐπεφύλαξαν ἐνθουσιώδη ὑποδοχή.

Πρός χάρι τοῦ ἐπανέλαβαν τήν πανηγύρι. Ἐκεῖνος ἀνέβηκε σ' ἕναν ἐξώστη καί μίλησε ἑλληνικά πρός τά πλήθη.

Τούς εἶπε μάλιστα ὅτι πρίν ἀναχώρηση γιά τήν Ἑλλάδα εἶδε πάλι στόν ὕπνο τοῦ τόν Ἅγιο Χαράλαμπο καί τοῦ εἶπε:

«Σέ περιμένω στά Φιλιατρά, ὅπου ἔδειξες τήν πίστι σου. Ὅλοι θά σέ ὑποδεχθοῦν μέ μεγάλη χαρά».

Συγκίνησις καί ἱερός ἐνθουσιασμός εἶχε καταλάβει τούς πάντες.


Καί τό τοπικό ἁγιολόγιο σημειώνει:

«Τή αὐτή ἡμέρα, δεκάτη ἐνάτη Ἰουλίου, μνήμην ποιούμεθα τοῦ ἐξαισίου θαύματος τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου

Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους, ὅς ταῖς πρός Θεόν πρεσβείαις πολλοί τῶν πολιτῶν τῆς Ἐράνης ἐσώθησαν

ἐκ βεβαίας εἰς θάνατον καταδίκης ὑπό τῶν Γερμανικῶν δυνάμεων κατοχῆς ἐν ἔτει 1944».

Πράγματι, «θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ».



egolpion

[XAPA]

ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΝΕΡΟ ΚΑΙ Η ΛΙΜΝΗ

[XAPA]

Ο Άγιος Παντελεήμων και ο διακονητής που γόγγυζε



Kοντά στίς Καρυές άσκήτευαν δύο Ρουμάνοι σε ένα Κελλί,

Ό ένας είχε αρρωστήσει κάποτε πολύ βαριά καί ό άλλος, δυστυχώς,

βαριόταν να τον διακονή.

Γι'αυτό παρακαλούσε συνέχεια τον "Αγιο Παντελεήμονα

ή να γιατρέψη γρήγορα τον άρρωστο ή να τον πάρη άπ' αυτή την ζωή,

για να απαλλαγή από τον λίγο κόπο που έκανε διακονώντας τον άρρωστο.


Μια μέρα λοιπόν, ενώ παρακαλούσε πάλι τον "Αγιο Παντελεήμονα,

του παρουσιάστηκε ό "Αγιος καί του λέει:


-Τί παρακαλείς;

Από αρετές εισαι γυμνός,από την περιποίηση του αδελφού σου θα πάρης λίγο μισθό από τον Θεό.


Τα λόγια αυτά του Αγίου Παντελεήμονος συγκλόνισαν τον διακονητή αδελφό.

"Εκτοτε διακονούσε με πολλή προθυμία τον άρρωστο καί παρακαλούσε τον Θεό

να ζήση πολλά χρόνια, για να τον γηροκομήση στην συνέχεια.



Από το βιβλίο του Γέροντος Παισίου Αγιορείτου «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα»


proskynitis.blogspot

[XAPA]

Το νόημα των θλίψεων.


Άγιος Λουκάς ο Ιατρός



Συχνά ρωτούν οι άνθρωποι γιατί, για ποιο λόγο, Κύριος ο Θεός

τους στέλνει θλίψεις και πολλές φορές και πολύ σοβαρές δοκιμασίες;

Είναι πολύ σημαντικό για τον κάθε χριστιανό να καταλάβει ότι οι θλίψεις

μας αποστέλλονται κατά το θέλημα του Θεού, το πάντοτε αγαθό και σωτήριο.

Τις περισσότερες φορές μάλιστα στέλνονται όχι σαν τιμωρίες, για τις αμαρτίες μας,

αλλά για να επαναπροσδιορίσουμε τους δρόμους μας και τις καρδιές μας

ή σαν απάντηση στα αιτήματα που απευθύνουμε στο Θεό.


Οι άνθρωποι πολλές φορές περιμένουν από το Θεό να πραγματοποιήσει αυτά που ζητούν

στις προσευχές τους με ένα τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος.

Ο Θεός, όμως, συχνά άπαντα στις δεήσεις τους με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο

και όχι μ’ αυτόν που θα ήθελαν ή θα φαντάζονταν.

Αν ζητάνε, για παράδειγμα, να τους χαρίσει ο Θεός ταπείνωση,

φαντάζονται ότι σιγά-σιγά μέρα με τη μέρα η ταπείνωση

υπό την ευεργετική επίδραση του Θεού θα μεγαλώνει στις καρδιές τους.


Ο Κύριος όμως συχνά το κάνει με έναν διαφορετικό τρόπο•

τους στέλνει ένα απροσδόκητο σκληρό χτύπημα το οποίο πληγώνει την υπερηφάνεια

και τον εγωισμό τους και τους ταπεινώνει.


Συχνά ο Θεός μάς στέλνει κάποια ασθένεια και εμείς παραπονιόμαστε και καθόλου δεν σκεφτόμαστε

ότι τις περισσότερες φορές αυτή είναι μια μεγάλη ευεργεσία του Θεού,

είναι ίσως η απάντηση του Θεού στις προσευχές μας,

με τις οποίες τον παρακαλούμε να δυναμώσει την πίστη μας.


Δεν γνωρίζετε ότι πολλές φορές ο Κύριος μάς στέλνει φοβερές σωματικές ασθένειες

και πληγώνει το σώμα μας για να μας δυναμώσει πνευματικά;

Αυτό έγινε και με τον όσιο Ποιμένα τον Πολύαθλο, ο οποίος ασκήτευε

στη μονή των Σπηλαίων και όλη τη ζωή του βρισκόταν στο κρεββάτι του πόνου

υποφέροντας από μία αθεράπευτη ασθένεια και μ’ αυτό τον τρόπο έφτασε στην αγιότητα.


Άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι δίνουν μεγάλη σημασία στα γήινα αγαθά,

ζητάνε από τον Κύριο να αυξηθούν τα πλούτη τους.

Και ο Κύριος τους απαντά με την καταστροφή των κτημάτων τους ή με πυρκαγιές

και μ’ αυτόν τον τρόπο τους αποστρέφει από την προσκόλληση στα γήινα

και από τη φιλαργυρία και έτσι διορθώνει τις αποκλίσεις τους από τη σωστή οδό,

την οποία μας διδάσκουν οι μακαρισμοί.

Ο Θεός φέρεται σε μας σαν σε πραγματικούς υιούς Του, τους οποίους τιμωρεί για το καλό τους.


Τις θλίψεις που μας στέλνει ο Κύριος εμείς πρέπει να τις υποδεχόμαστε

έτσι όπως μας το λέει ο άγιος απόστολος Πέτρος:

«Ταπεινώθητε ουν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, ίνα υμάς υψώση εν καιρώ.» (Α’ Πετρ. 5, 6).

Αν δεν μπορούμε, παρ’ όλες τις προσπάθειές μας, να κατανοήσουμε για ποιο λόγο μάς στέλνονται

από το Θεό οι θλίψεις, τότε ας ταπεινωθούμε κάτω από το δυνατό χέρι του Θεού

και θα μας ανυψώσει στον κατάλληλο καιρό, για να καταλάβουμε τους δρόμους Του

με τους οποίους μας οδηγεί σ’ αυτόν το σκοπό.


Πρέπει με πολλή ταπείνωση και χωρίς τον παραμικρό γογγυσμό να δεχόμαστε όλες τις δοκιμασίες

και τις θλίψεις, που μας στέλνονται από το Θεό, έχοντας την ταπεινή πεποίθηση

ότι μ’ αυτά ο Θεός μας κατευθύνει και όχι ότι ξεσπά επάνω μας την οργή Του.

Διότι ο ίδιος διά του στόματος του προφήτη Ησαΐα είπε:

«Δεν είμαι πια μ’ αυτό οργισμένος» (Ήσ. 27, 4).

Ενώ εμείς, συνήθως, νομίζουμε ότι ο Κύριος είναι οργισμένος μαζί μας

και γι’ αυτό μας στέλνει τις θλίψεις. Όχι.

Πάντοτε να θυμάστε ότι στο Θεό δεν υπάρχει οργή. «Ο Θεός αγάπη εστίν» (Α’ Ίω. 4, 8).

Και η τέλεια αγάπη είναι ξένη προς την οποιαδήποτε αδικία.


Αλλά πολλές φορές, όταν ο Θεός μάς δίνει ένα σοβαρό χτύπημα,

διά του οποίου μάς ταπεινώνει για να μάς υψώσει αργότερα,

εμείς γογγύζουμε κατά του Θεού.

Καταλαβαίνετε, όμως, πόσο βαριά αμαρτία είναι ο γογγυσμός κατά του Θεού;

Όταν γογγύζουμε κατά του Θεού, αυτό σημαίνει ότι Τον θεωρούμε άδικο,

θεωρούμε ότι Αυτός δεν μάς φέρεται σωστά και θα έπρεπε να μάς φερθεί κατά έναν διαφορετικό τρόπο.


Όμως δεν είναι βαριά αμαρτία να κατηγορούμε το Θεό για αδικία και να Τον συκοφαντούμε;

Βλέπετε, λοιπόν, πόσο βαριά αμαρτία είναι ο γογγυσμός κατά του Θεού.

Γι’ αυτό «εν φόβω τον της παροικίας υμών χρόνον αναστράφητε» (Α’ Πέτρ. 1, 17).

Πρέπει να προσέχουμε πολύ τα λάθη και τα εμπόδια στην πορεία μας προς τη Βασιλεία των Ουρανών.


Αλλά περισσότερο απ’ όλα τα άλλα πρέπει να φοβόμαστε να μην παραβαίνουμε τη μεγάλη εντολή του Χριστού:

«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε» (Μτ. 7, 1).

Και γογγυσμός κατά του Θεού δεν είναι μόνο κρίση του Θεού αλλά και κατάκρισή Του.

Ας αφήσουμε την κρίση αυτή σ’ εκείνους τους δυστυχείς ανθρώπους που εκούσια καταστρέφουν τον εαυτό τους.

Τους οποίους ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός δεν τους διορθώνει ούτε τους τιμωρεί,

επειδή είναι αδιόρθωτοι και αθεράπευτοι.

Εμείς μόνο να ζητάμε την βοήθειά Του για το δρόμο της σωτηρίας μας,

να Τον δοξολογούμε και να Τον τιμούμε πάντοτε μαζί με τον άναρχο Πατέρα Του και το Άγιο Πνεύμα. Αμήν.



imverias

[XAPA]

«Η ΜΗΤΗΡ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΑΡΙΑ, ΜΕ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΤΟΡΩΝ ΜΟΥ ΕΙΣ ΕΛΕΓΧΟΝ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ»



Κάποια έγκυος Ιουδαία είχε πολλές οδύνες και βάσανα και δεν μπορούσε να γεννήσει φυσιολογικά όπως όλες οι γυναίκες,

και όσες μεθόδους ιατρικές και να χρησιμοποίησαν οι ιατροί της εποχής, δεν έγινε εφικτή η γέννηση του τέκνου τους,

αφού υπήρχε ο κίνδυνος να ξεψυχήσει η δυστυχής.

Τότε της είπε μια χριστιανή : αν θέλεις να ελευθερωθείς, επικαλέσου την Υπεραγία Θεοτόκο.

Η ασθενής, με εξασθενισμένη ομιλία συνεπεία των πόνων της, είπε με δάκρυα στα μάτια :

«Ευλογημένη Μαρία Αειπάρθενε, αν και είμαι ανάξια να σε επικαλεσθώ, διότι προέρχομαι από το έθνος εκείνο

το παμβέβηλο που φόνευσε τον υιόν σου, όμως ακούω ότι η ευσπλαχνία και το έλεός σου δίνονται καθημερινά δωρεάν

στους αμαρτωλούς. δέομαι σε σένα και σε παρακαλώ να με λυτρώσεις από τους κινδύνους

και τάζω να λάβω εγώ και το βρέφος που θα γεννήσω το Θείο Βάπτισμα».


Ταύτα ειπούσα γέννησε αμέσως ένα αγοράκι και σε λίγες ημέρες μόλις σηκώθηκε από το κρεβάτι,

βαπτίστηκε χριστιανή μαζί με το βρέφος της.

Ο άνδρας της που απουσίαζε για εργασία σε άλλος μέρος, μόλις επέστρεψε και πληροφορήθηκε τα γενόμενα,

Θύμωσε και φόνευσε το παιδί του.

Οι γείτονες, που αναστατώθηκαν με το συμβάν, θέλησαν να συλλάβουν τον εβραίο και να τον οδηγήσουν στον δικαστή,

όμως αυτός κατόρθωσε να ξεφύγει.

Αφού κουράστηκε, στην προσπάθεια της διαφυγής του, συνάντησε στον δρόμο έναν ναό

και εισήλθε μέσα για να κρυφτεί χωρίς να το πολυσκεφτεί.


Μέσα στον ναό, είδε μια εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, και με τη χάρη του Θεού κατανύχθηκε και είπε τα εξής :

«Ω Δέσποινα, πόση είναι η ευσπλαχνία σου, και σκεπάζεις και διαφυλάττεις έναν βρώμικο και ασεβέστατο σκύλο

που σκότωσε το παιδί του, που τώρα στέκεται μπροστά στην εικόνα σου και δεν ανοίγει η γη να με καταπιεί.

επειδή τόσο μεγάλη είναι η αγαθότητά σου, σε παρακαλώ ελέησε και μένα,

όπως ελέησε ο πανοικτίρμων Υιός σου τον διώκτη Παύλο, και συγχώρησε όλες τις αμαρτίες μου.

πιστεύω ότι γέννησες τον Ιησού, χωρίς να βλαφτεί καθόλου η παρθενία σου

και αυτόν ομολογώ ως Θεό και άνθρωπο, του οποίου το έλεος είναι άπειρο και αμέτρητο».


Λέγοντας αυτά, κατέφθασαν οι χριστιανοί, τον συνέλαβαν και τον έδεσαν.

Ο δε ισραηλίτης τους είπε : «σας παρακαλώ, στο όνομα του Κυρίου, πηγαίνετέ με σε έναν ιερέα

για να λάβω το άγιο Βάπτισμα, και αυτό μάρτυς μου ο Θεός, δεν το κάνω εξαιτίας του φόβου του θανάτου,

μάλιστα μόλις βαπτιστώ, δώστε μου τον πρεπούμενο θάνατο».

Οι χριστιανοί έκαμαν όπως τους είπε, βαπτίστηκε και κατόπιν οδηγήθηκε στον δικαστή,

ο οποίος τον φυλάκισε και την επόμενη ημέρα θα τον θανάτωνε.


Η γυναίκα του απαρηγόρητη θρηνούσε τον θάνατο του παιδιού τους

και καθώς το κρατούσε στα γόνατά της, ώ του θαύματος !, το βλέπει να ανασταίνεται.

Πληροφορηθείσα ότι ο άνδρας της μετανόησε, βαπτίστηκε χριστιανός

και ότι την επομένη ημέρα θα θανατωθεί για το έγκλημα του διέπραξε,

πήρε το αναστημένο παιδί της και πήγε στον δικαστή.

Βλέποντας όλοι το μέγα θαύμα, δόξασαν τον παντοδύναμο Θεό και ελευθέρωσαν τον φονιά,

ο οποίος μόλις έφτασε στο σπίτι ερεύνησε το λαιμό του παιδιού του και είδε τη πληγή που έκαμε με το μαχαίρι,

η οποία έμεινε για να κηρύττει το μέγα θαύμα.


Ακόμη, ο Θεός έδωσε χάριν στο παιδί και ομίλησε σαν να ήταν είκοσι ετών και είπε τα εξής :

«Η Μήτηρ της ελεημοσύνης και κάθε παρακλήσεως, η μετά τόκον Παρθένος και Θεοτόκος Μαρία,

με ανέστησε δια την πίστιν των γεννητόρων μου, εις έλεγχον των ασεβών ιουδαίων,

που αρνούνται την του Θεού Ενανθρώπησιν».

Μόλις τα άκουσαν αυτά όλοι δάκρυσαν από την χαρά και δόξασαν τον Κύριο και την Δέσποινα.

Ο πατήρ του παιδιού σε όλη του τη ζωή δούλεψε για την Παναγία,

συγγράφοντας λόγους κατά των ιουδαίων και εγκώμια στην Θεοτόκο, και πολλοί με το έργο του πίστεψαν.

Το δε παιδί μεγάλωσε, έγινε ενάρετος άνθρωπος και τελείωσε τον βίο του μετά του πατρός και της μητρός της θεάρεστα,

και κέρδισαν την Βασιλεία των ουρανών.


ΠΗΓΗ : ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1851, σ. 314 κ.ε.

tribonio.blogspot.gr

[XAPA]

Γέρων Θαδδαίος : Όποιος περιφρονεί τον κόσμο, είναι πάντα χαρούμενος


Ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα δεις τη δόξα του Θεού μέσα σου



Για τις καταστάσεις της ψυχής



Για να φυλαχθεί η ηρεμία της ψυχής, πρέπει να απομακρύνουμε την οκνηρία,

πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενο πνεύμα και όχι θλιμμένο,

πρέπει να μην κατακρίνουμε και με σιωπή να φυλάσσουμε την ηρεμία της ψυχής.

Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, τότε λαμβάνει τη Θεία αποκάλυψη.

Ο θλιμμένος μοναχός δεν σηκώνει τον νου προς τη θεωρία και ποτέ δεν μπορεί να κάνει καθαρή προσευχή.


Όποιος νίκησε τα πάθη, νίκησε και τη θλίψη, ενώ όποιος έχει νικηθεί από τα πάθη,

δεν μπορεί να αποφύγει τα δεσμά της θλίψης.

Όποιος αγαπά τον κόσμο, του είναι αδύνατο να μη θλίβεται,

ενώ όποιος περιφρονεί τον κόσμο, είναι πάντα χαρούμενος.


Όποιος είναι απασχολημένος με το να γνωρίσει τον εαυτό του, δεν έχει χρόνο να κοιτά τους άλλους.

Να κατακρίνεις τον εαυτό σου και θα σταματήσεις να κατακρίνεις τους άλλους.

Για να λυτρωθείς από το να κατακρίνεις τους άλλους, πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου, και από κανέναν

δεν πρέπει να δέχεσαι τις σκέψεις και πρέπει προς όλα να είσαι νεκρός.


Όταν οι άνθρωποι μας επαινούν, πρέπει να μας γίνει σαφές ότι δεν αξίζουμε τον έπαινο.

Εμείς πάντα πρέπει να ταπεινώνουμε τον εαυτό μας μπροστά σε όλους,

όπως λέει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος:

«Ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα δεις τη δόξα του Θεού μέσα σου».


Στις ικεσίες του οσίου Παϊσίου του Μεγάλου για να απελευθερωθεί από την οργή, ο Κύριος του είπε:

«Εάν θέλεις να νικήσεις την οργή και τη μανία,

μην επιθυμήσεις τίποτα άσχημο, ούτε να μισείς κάποιον,

και κανέναν να μην ταπεινώνεις».




apantaortodoxias

[XAPA]

Ο σοφός βασιλιάς - Μια αλληγορική ιστορία


Διδαχή του Γέροντος Βαρλαάμ στον Ιωάσαφ:


Σε κάποια πόλη οι πολίτες είχαν έθιμο να επιλέγουν για βασιλιά τους έναν άγνωστο που δεν ήξερε τους νόμους και τα έθιμά τους.

Αφού τον έστεφαν βασιλιά, τον έντυναν με πανέμορφα ρούχα, τον έτρεφαν αφειδώς και τον περιέβαλαν με κάθε πολυτέλεια.

Ωστόσο μόλις περνούσε ένας χρόνος από τη στέψη του , τον εκθρόνιζαν, του έπαιρναν πίσω τα ρούχα

και όλες τις ανέσεις που του έδωσαν και τον οδηγούσαν τελείως γυμνό σε κάποιο απομακρυσμένο νησί,

όπου μπορούσε να πεθάνει από τις κακουχίες και τη δυστυχία.

Ύστερα, οι πολίτες αυτής της πόλεως διάλεγαν άλλον ξένο για βασιλιά τους, μόνο για ένα χρόνο πάλι,

κατόπιν διάλεγαν έναν τρίτο ξένο, ύστερα έναν τέταρτο, πέμπτο, έκτο κ.ο.κ.


Κάποτε συνέβη να επιλέξουν έναν πολύ σοφό και προσεκτικό άνθρωπο για βασιλιά τους.

Αυτός πληροφορήθηκε από τους υπηρέτες του το τι είχε συμβεί στους προηγούμενους βασιλείς , μετά την ετήσια θητεία τους.

Έτσι, λοιπόν, στη διάρκεια της δικής του θητείας συγκέντρωνε επιμελώς προμήθειες τροφίμων και αγαθών

και τα έστελνε καθημερινά σ’ εκείνο το νησί.

Όταν συμπληρώθηκε ο χρόνος του και ήρθαν και του πήραν όλα όσα είχε, αγαθά και ρούχα,

οδηγώντας τον ύστερα στο νησί της εξορίας,

εκείνος βρέθηκε με τεράστια αποθέματα φαγητών, πολύτιμων λίθων, ασημιού και χρυσού,

κι έτσι συνέχισε να ζει εκεί ακόμη καλύτερα απ’ ό,τι είχε ζήσει στην πόλη!


Η ερμηνεία αυτής της ιστορίας;


Η πόλη αντιπροσωπεύει τον κόσμο,

οι πολίτες τα πονηρά πνεύματα

και οι βασιλείς είναι οι άνθρωποι, άφρονες ή σοφοί.

Οι άφρονες σκέπτονται μόνο τις απολαύσεις της παρούσας ζωής, σαν να ήταν αιώνιες˙

στο τέλος έρχεται ο θάνατος και τους στερεί όλες τις απολαύσεις και τότε,

απογυμνωμένοι από κάθε αγαθό, πηγαίνουν στην κόλαση.

Απεναντίας , οι σοφοί επιτελούν πολλά καλά έργα και στέλνουν τα καλά έργα τους να προπορεύονται στον άλλο κόσμο.

Στην κοίμησή τους, οι σοφοί βασιλείς – οι αγαθοί άνθρωποι -

αναχωρούν για εκείνο τον κόσμο, όπου τους περιμένουν συσσωρευμένοι θησαυροί

και όπου βασιλεύουν με ακόμη μεγαλύτερη δόξα και ομορφιά απ’ ό,τι βασίλευαν εδώ στη γη!


Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ



proskynitis

[XAPA]

Τα καρφιά στο πεζοδρόμιο


Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια.

Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα *καρφί στο πεζοδρόμιο*

μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον.

Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο.

Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του

και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα:

είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά.


Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποία ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο.

Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί.


Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του.

Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο.


Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:

- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο.

Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν.


Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή.

Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή.»

«Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη,

η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου.

Γι' αυτό, πρόσεχε τα λόγια σου και σκέψου καλύτερα την επόμενη φορά που πρόκειται να χάσεις την ψυχραιμία σου. »



anwsxwmen