Μπορεί να ξεχνάω κάποιο από τα περιφερειακά μέτωπα, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω το τί γίνεται στα πέριξ του υπαρκτού μετώπου. Όπου κάθε μέρα που περνάει βλέπουμε την πολωνία σε κατάσταση συνεχούς εκτροχιασμού. Τώρα αρχίσαν τα καλέσματα να καταλάβουν το καλίνιγκραντ. Αφού προχώρησαν πρώτα σε χερσαίο αποκλεισμό με τους άλλους γείτονες, τώρα μιλάνε και για κατάληψη. Οι δε φιλανδοί ενισχύουν το τελευταίο 24ωρο την ρητορική για ένταξη στο νάτο (μακράν το πρώτο φαβορί η φινλανδία κατά την άποψή μου για το που θα επιλέξει να επεκτείνει το μέτωπο ο ρώσος αν χρειαστεί ή αν τον αναγκάσουν)
Τέλος, μέσα στο κυρίως μέτωπο, η κατάσταση συνεχίζει σταθερή χωρίς σοβαρές ανατροπές. Συνεχής αλλά πολυ αργή προώθηση των ρώσων σε όλα τα μήκη του μετώπου χωρίς κάποιο δείγμα ότι ξεκίνησε κάποια ιδιαίτερα διαφοροποιημένη ποσοτικά επίθεση. Με βάση και το σκεπτικό μας εδώ και αρκετές μέρες, δύσκολο να ξεκινήσει κάτι μεγάλο πριν καθαρίσει εξ ολοκλήρου η μαριούπολη. Τα νέα από εκεί ότι υπάρχουν αποκλεισμένα αρκετά και σημαντικά νατοικά στελέχη διαφόρων χωρών, συνεχώς αυξάνουν. Πόσο θα πάρει όμως ακόμα για να καθαρίσει η πόλη εντελώς και να μετακινηθούν δυνάμεις, δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Από την άλλη, είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στην καθημερινότητα ο ρώσος αντιμετωπίζει όλο και λιγότερα οικονομικά θέματα. Το ρούβλι έχει ανατιμηθεί ψηλότερα πλέον και από τα προ πολέμου. Το αέριο τρέχει, οι έξτρα ποσότητες ενέργειας πάνε ανατολικά.... την ίδια ώρα η ευρώπη πιέζεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Δεν είμαι σίγουρος ότι όπως είναι πλέον τα δεδομένα έχει κάποια ιδιαίτερη επιπλέον πίεση ο ρώσος να επιταχύνει στο μέτωπο. Ότι έφαγε έφαγε. Ο βρεγμένος δεν φοβάται τόσο πλέον τη βροχή. Θα πάει βήμα βήμα και όσο πάρει. Δεν είναι τυχαίο ότι βλέπουμε κάθε μέρα όλο και λιγότερες επιτυχίες των ουκρανών στα σόσιαλ. Αναμένουμε όμως ακόμα στην πράξη να δούμε τη 2η φάση του πολέμου στο έδαφος. Και πόσο θ αντέξει η ευρώπη την επερχόμενη κοινωνική αναταραχή.
Προχωράμε λοιπόν ακόμα ολοταχώς προς το μεγάλο μακελειό. Αν θα σκάσει τελικά ή όχι, θα το δείξει ο χρόνος. Προς το παρόν δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε μια ελαφρά ακόμα σπειροειδή πορεία προς αυτό το ενδεχόμενο. Όμως, όπως συμβαίνει με όλες τις περιδινήσεις, η δυνατότητα απεμπλοκής υπάρχει μόνο στις αρχικές σπείρες, τις ανοιχτές και απομακρυσμένες από τη δίνη. Εξ ου και η υπαρκτή ακόμα πιθανότητα/ενδεχόμενο απεμπλοκής από τη δίνη του μεγάλου μακελειού. Αν η πορεία περάσει όμως τις πρώτες σπείρες, η πιθανότητα διαφυγής μειώνεται εκθετικά. Και δεν αργεί η στιγμή που η πορεία καθίσταται ξαφνικά οριστική. Αν πιαστείς στη δίνη, δεν υπάρχει διαφυγή.
Ας ευχηθούμε να συνέλθουν αυτοί που πρέπει και να γλυτώσουμε σαν ανθρωπότητα το αίμα και τον θάνατο και τον πόνο που διαφαίνονται στον ορίζοντα. Αν και είναι απολύτως αμφίβολο το ότι αυτοί που κινούν τις εξελίξεις θέλουν κάτι διαφορετικό. Περισσότερο μοιάζουν σαν να σπρώχνουν με όλη τους τη δύναμη ακριβώς με αυτόν τον στόχο. Κάτι που με βάση όλα τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει καθόλου. Όλα τα ΜΜΕ προωθούν ανοιχτά το great reset - τον μεγάλο μηδενισμό. Το ότι κανείς τους δεν διευκρινίζει πως το great reset απαιτεί να έρθει πρώτα ένα ασύλληπτο μακελειό στην ανθρωπότητα, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα ως προς το αποτέλεσμα.