Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Ρώτησαν κάποτε την Αγία Συγκλητική: Τι διαφέρει ο άλλος κόσμος από τούτον εδώ οπού ζούμε τώρα;


Αγία Συγκλητική – Η μνήμη της τιμάται στις 5 Ιανουαρίου



Ερώτησαν κάποτε την Αγία Συγκλητική· τι διαφέρει ο άλλος κόσμος από τούτον εδώ οπού ζούμε τώρα;

Και η μακαρία Συγκλητική αποκρίθηκε:

Το παιδί ενόσω βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μάνας του, ζει πολύ στενοχωρημένο,

όντας ανακατωμένο μέσα στη λάσπη της μήτρας, ωσάν τυφλό.

Όταν όμως έλθει η ώρα του και γεννηθεί, λευτερώνεται από την στενοχώριαν εκείνη, όπου ήτανε κλειδωμένο,

και χωρίς να το καταλάβει έρχεται σε ένα καινούριο κόσμο γεμάτον φως, ευρυχωρία και απόλαυση.

Ένα τέτοιο πράμα γίνεται και με την ψυχή του ανθρώπου.

Στενοχωριέται μέσα στην κοιλιά τούτου του ψεύτικου κόσμου,

έως ότου έβγει απ’ αυτόν και πάει στην άλλη ζωή την αιώνιο,

όπου, αντί ήλιος βλέπει ν’ αστράφτει η όψη του Χριστού,

αντί αέρα αναπνέει το Άγιο Πνεύμα

και αντί τροφή γεύεται την Δόξα του Θεού.

Η πρώτη γέννα μας έχει και πείνα.

Η δεύτερη γέννα είναι Ανάστασις και Χόρτασις.

«Χορτασθήσομαι εν τω οφθήναι μοι την δόξαν Σου».


Ρόδος, Αρχιμ. Χρυσόστομος Μουστάκας

Περιοδικό Κιβωτός
Απρίλιος 1953 – ΑΦ 16

πηγή: saint.gr

[XAPA]

Καλή Φώτιση !


Και τώρα θέλω Χριστέ μου

τον Αγιασμό που μου χάρισες την ώρα που βαπτιζόμουν.

Και Εσύ Άγιε μου Ιωάννη ευλόγησε την μετάνοια μου

να είναι αληθινή, ώστε σήμερα

να είναι και για εμένα τα Φώτα κι ο Φωτισμός.

Τα νερά της υπάρξεώς μου να είναι καθαρά

και να ρεούν όπως αναβλύζουν στην κάθε σου πηγή ,

να ξεπλένουν την ψυχούλα μου,

το Δώρο Σου που δίνει πνοή στην ύπαρξή μου,

στο όνομα του Πατρός

και του Υιου και του Αγίου Πνεύματος. "


Καλή Φώτιση !



odevontas

[XAPA]

Το Θαύμα που συνέβη στην Ρουμανία με τον Αγιασμό των Ορθοδόξων και των Καθολικών!



«Αγιασμό» κάνουν και οι ιερείς των Καθολικών χριστιανών.

Όμως το νεράκι, που αγιάζουν οι ιερείς τους, δε διαφέρει από το κοινό νερό. Φθείρεται και αλλοιώνεται.

~ Κατά τον 18ο περίπου αιώνα, συνέβη στη Ρουμανία ένα γεγονός, που τάραξε τους εκεί χριστιανούς.

Οι Καθολικοί έλεγαν στους Ορθοδόξους: «εμείς έχουμε την αλήθεια, εσείς την πλάνη».

Το ίδιο έλεγαν και οι Ορθόδοξοι στους Καθολικούς.

Ξέσπασαν μεγάλες έριδες.

Συναντήθηκαν οι δυο αρχηγοί των ‘Εκκλησιών (ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος και ο Καρδινάλιος) και είπαν:

«Κάτι πρέπει να κάνουμε για να ηρεμήσουν τα πνεύματα».

Αποφάσισαν και οι μεν και οι δε, να κάνουν την ακολουθία του Αγιασμού.

Έκαναν (ο καθένας ξεχωριστά) την ακολουθία. Σφράγισαν τις δυο κολυμβήθρες με τους «Αγιασμούς».

Ο Ορθόδοξος είπε στον Καθολικό:

Αν χαλάσει ο δικός μας Αγιασμός και δε χαλάσει ο δικός σας,

τότε εμείς είμαστε σε πλάνη και εσείς στην Αλήθεια.

Αν όμως χαλάσει ο δικός σας, τότε εσείς είσθε σε πλάνη».

Ο Καθολικός το δέχθηκε.

Συμφώνησαν ν’ ανοίξουν τις «κολυμβήθρες» μετά από σαράντα ημέρες.

Δεν πέρασαν δέκα ημέρες και φανερώνεται η Παναγία στον Ορθόδοξο Αρχιεπίσκοπο, και του λέει:

«Τρέξε! Πάρε και τον Καρδινάλιο, πηγαίνετε στην εκκλησία να ελέγξετε τον Αγιασμό».

Πήγαν. Και τι είδαν; Ο Αγιασμός των Καθολικών μύριζε ανυπόφορα.

Των Ορθοδόξων ήταν πεντακάθαρος.

Το μεγάλο αυτό γεγονός παριστάνεται σε τοιχογραφία στο Πατριαρχείο Ρουμανίας, στο Βουκουρέστι.



πηγή: users.sch.gr

[XAPA]

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΣΧΥΡΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ.


Εάν καθένας υιοθετεί μια στάση για τη δική του αποκλειστικά αυτοδικαίωση και σκέφτεται ότι έτσι σώζεται,

εργάζεται μάταια και χωρίς σκοπό.

Διότι κάθε ματαιοδοξία κάποιου για τη δική του αυτοδικαίωση, την εσχάτη ημέρα θα φανερωθεί, όπως ο προφήτης Ησαϊας:

«Όλοι μας μολυνθήκαμε, κι όλη ή δικαιοσύνη μας είναι σαν ρούχο ρυπαρό» (Ησ. 64:5).


Άγιος Μακάριος ό Μέγας (+390)




Ό διάβολος δεν κυνηγά εκείνους που είναι χαμένοι- κυνηγά εκείνους πού γνωρίζουν, εκείνους που είναι κοντά στον Θεό.

Παίρνει από αυτούς την εμπιστοσύνη στον Θεό και αρχίζει να τούς στενοχωρεί με την αυτοδικαίωση,

τη λογική, τη σκέψη, την κριτική.

Επομένως, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τούς λογισμούς μας.

Μην πιστεύετε τις σκέψεις σας.

Ζήστε απλά και χωρίς να σκέφτεστε πολύ, όπως ένα παιδί με τον πατέρα του.

Ή πίστη χωρίς πάρα πολλή σκέψη κάνει θαύματα.

Ό λογικός νους εμποδίζει τη χάρη του Θεού και των θαυμάτων.

Εξασκείστε την υπομονή χωρίς να κρίνετε με τη λογική τον νου.


Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης (+1994)

apantaortodoxias

[XAPA]

[XAPA]

Γιατί δεν πρέπει να σβήνονται γρήγορα τα κεριά που ανάβουν στα μανουάλια οι Χριστιανοί στην Εκκλησία;


Μαθαίνουμε από τον Συναξαριστή του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου (26/10), ότι υπήρχε κάποιος ονόματι Ονησιφόρος,

στον τάφο του Αγίου, ο οποίος είχε την διακονία να ανάβει και να σβήνει τις λαμπάδες και τα κεριά που έφερναν οι Χριστιανοί

μπροστά στην εικόνα του Αγίου, όταν πήγαιναν να προσκυνήσουν.

Εκείνος λοιπόν, βιαζόταν και τα έσβηνε πριν αυτά καούν επαρκώς. Μια νύκτα, φάνηκε σε αυτόν στον ύπνο του ο Άγιος και του είπε:


«Γνώριζε Ονησιφόρε, ότι αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει.

Γνώριζε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο και τον εαυτόν σου βλάπτεις, αλλά και εκείνους που φέρνουν τα κεριά και τις λαμπάδες.

Γιατί, όσο περισσότερο καίγονται οι λαμπάδες μπροστά από τις Εικόνες, τόσο περισσότερο καίγονται οι αμαρτίες εκείνου που με πίστη τις φέρνει.

Όταν όμως τις αφαιρούν, και εκείνος ο οποίος τις φέρνει, χάνει τον μισθό του, και εκείνος που τις αφαιρεί θα έχει κόλαση στην ψυχή του».


Ο Ονησιφόρος, δεν έδωσε και πολύ σημασία, αλλά πράγματι σταμάτησε για λίγο καιρό να βιάζεται να τις σβήνει.

Μια νύκτα, κάποιος Χριστιανός, πήγε δύο πολύ ωραίες λαμπάδες και αφού προσκύνησε παραμέρισε λίγο να προσευχηθεί και μετά έφυγε.

Τότε ο Ονησιφόρος πήγε να τις σβήσει, επαναλαμβάνοντας δηλαδή αυτή του την κακή συνήθεια.

Τότε, αμέσως ο Άγιος του είπε με φοβερή φωνή: «Πάλι τα ίδια άρχισες Ονησιφόρε;».

Αμέσως τότε από τον φόβο του, έπεσε ο Ονησιφόρος λιπόθυμος και μόλις ήλθε πάλι στον εαυτό του, μετανόησε για την πράξη του

και έκτοτε δεν την επανέλαβε, αλλά και μάθαμε την ωφέλεια που προκύπτει από μια τόσο απλή και ευλαβική πράξη,

που όταν γίνεται με πίστη, έχει τεράστια δύναμη.



(εκ του Μεγάλου Συναξαριστού της Ορθ. Εκκλησίας, Ματθ. Λάγγη)

Πηγή: Έως εσχάτου της γης

[XAPA]

Πάρε δύο σανίδες και φτιάξε ἕνα σταυρό


Πάρε δυό σανίδες καί φτιάξε ἕνα σταυρό,έλεγε ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.

Ἡ μιά σανίδα εἶναι ἡ προσευχή πρός τόν Θεό.

Ἡ ἄλλη, ἡ ἐλεημοσύνη πρός τούς ἀνθρώπους.

Ἡ προσευχή σέ ἀνεβάζει ὅλο καί πιό ψηλά στόν Θεό.

Ἡ ἐλεημοσύνη πλαταίνει ὅλο καί περισσότερο στούς γύρω μας ἀνθρώπους.

Ἡ γαλήνη πού δοκιμάζουμε, ὅταν ἀναθέσωμε τόν ἑαυτό μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἶναι τό καρφί.

Χρειάζεται νά ἔχωμε γαλήνη καί ὑπομονή.

Γιατί μόνο τότε, μόνο μέ τό καρφί αὐτό θά στερεωθοῦν οἱ δύο αὐτές σανίδες (ἡ προσευχή καί ἡ ἐλεημοσύνη)

καί θά γίνουν πηγή εὐλογίας: Σταυρός.

Μήν τήν ἀποχωρίζεσαι ποτέ τήν ἐλεημοσύνη καί τήν προσευχή.

Αὐτές θά κατεβάσουν τήν εὐλογία καί τήν παρηγοριά ἀπό τόν οὐρανό στήν καρδιά σου.

Καί θά τήν δροσίσουν, ὅπως δροσίζει ἡ πρωϊνή δροσιά τό διψασμένο χορταράκι.



proskynitis

[XAPA]

«Ἂν πεῖς μὰ γιατί ἐτοῦτο, ἐκεῖνο, δὲν εἰρηνεύεις, δὲν εἰρηνεύεις»

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ


Γι᾿ αὐτὸ πολλὲς φορές, νὰ σᾶς πῶ, πατέρες, ἐφοβήθηκα τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι σύμφωνος ὁ Θεὸς μὲ μένανε ἢ μήπως ἀλλάζει ὁ Θεός;

«Ἐμνήσθην τῶν κριμάτων Σου καὶ παρεκλήθην» (Ψαλμ. 118,12* 52). Ἔτσι εἶναι.


Ὁ Σταυρὸς δὲν λείπει.

Γιατί; Γιατὶ ἐφ᾿ ὅσον κι ὁ ἀρχηγός μας ἀνέβηκε στὸ Σταυρό, κι ἐμεῖς θ᾿ ἀνεβοῦμε, νὰ ποῦμε.

Ἀλλὰ ἀπ᾿ τὴ μία πλευρὰ εἶναι γλυκὺς καὶ ἐλαφρός, ἀπ᾿ τὴν ἄλλη μεριὰ εἶναι πικρὸς καὶ βαρύς.

Κατὰ τὴν προαίρεσή μας.

Ἂν πάρεις μὲ ἀγάπη τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, εἶναι πολὺ ἐλαφρός, εἶναι σφουγγάρι, φελλός.

Ἂν τὸ πάρεις, δηλαδή, ἀπ᾿ τὴν ἄλλη πλευρά, τότες εἶναι βαρὺς καὶ ἀσήκωτος.

Γι᾿ αὐτό, καὶ μένα ἡ πείρα αὐτὸ μὲ δίδαξε.

Τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ γίνει.

Ἦταν ἀπ᾿ τὸ Θεὸ ἔτσι.

Καὶ εἰρηνεύεις, νὰ ποῦμε.

Ἂν πεῖς μὰ γιατί ἐτοῦτο, ἐκεῖνο, δὲν εἰρηνεύεις, δὲν εἰρηνεύεις.

Δὲν ἦταν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ φύγω τὴν Κυριακή, ἦταν τὴ Δευτέρα·

δὲν ἤθελε ὁ Θεὸς τὴν Τρίτη, ἤθελε νὰ φύγω τὴν Τετάρτη·

ἔ, ὁ Θεὸς ἔτσι τά ῾φερε.

Ἂν τὰ πάρεις ἀπ᾿ τὴν ἄλλη πλευρὰ μὲ τὴν κρίση τὴ δική σου, θὰ σφάλεις καὶ μισθὸν δὲν ἔχεις.

Μισθὸν δὲν ἔχεις!



ΒΙΒΛΙΟ «Ο Χαρισματούχος Υποτακτικός Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης»


simeiakairwn

[XAPA]

Η αγάπη δεν φαίνεται στον θυμό και στην οργή αλλά στην υπομονή και στην συγχώρεση.

Η αγάπη δεν λυγίζει στο πόνο της καρδιά μας αλλά στην αγάπη του άλλου.

Η αγάπη δεν φανερώνεται εύκολα στο λόγο αλλά στο βλέμμα της ευσπλαγχνίας.

Η αγάπη δεν φωνάζει στην αδικία του άλλου αλλά σιωπά στην ταπείνωση του εαυτού μας.

Η αγάπη δεν χάνεται μέσα στην βοή του κόσμου αλλά δείχνει την παρουσία της με την πλούσια αρετή της.

Η αγάπη δεν καταστρέφεται με την αδιαφορία αλλά βοηθεί με τον ενδιαφέρον της.

Η αγάπη δεν αδιαφορεί για την αδυναμία του άλλου αλλά ενδιαφέρεται για την σωτηρία του.

Η αγάπη δεν τρέχει μαζί με το θυμό αλλά τον προσπερνά με γρήγορο βηματισμό για να συναντήσει την αδελφή της την ταπείνωση.

Η αγάπη δεν κοιμάται χωρίς να συγχωρήσει τον άλλον.

Η αγάπη δεν κοιτά το παρελθόν αλλά κοιτά το μέλλον για να αγαπήσει περισσότερο τον άλλον.

Η αγάπη δεν καταδικάζει τον άλλον αλλά σταυρώνεται παρά να σταυρώσει.



πηγή: romioitispolis.gr

[XAPA]

Ο πονηρός δεν μπορεί να κατακτήσει αυτές τις τέσσερις επάλξεις


~ Κάποτε εμφανίστηκε ο διάβολος μπροστά στον αιγύπτιο ασκητή Μακάριο και για να τον κάνει να λιποψυχήσει, του είπε:

-Ό,τι κάνεις εσύ, το κάνω κι εγώ.

Εσύ νηστεύεις και εγώ δεν τρώω ποτέ σαν άυλο πνεύμα που είμαι.

Κάνεις ολονυχτίες, αλλά κι εγώ επίσης δεν κλείνω μάτι.

Σκέπτεσαι ολοένα το Θεό αλλά κι εγώ Αυτόν έχω στο νου μου, πολεμώντας τα τέκνα Του.

Ο Μακάριος του απάντησε:

-Όλα μπορεί να τα κάνεις που κάνω, αλλά ένα μονάχα δεν μπορείς: να μετανοήσεις!

Θα πρόσθετα επίσης ότι:

δεν μπορείς να πεις την αλήθεια

δεν μπορείς να ταπεινωθείς και

δεν μπορείς να αγαπήσεις.

Κι όσο αγωνίζομαι σ’ αυτές τις τέσσερις επάλξεις (να μετανοώ, να αληθεύω, να ταπεινώνομαι, να αγαπώ), δεν μπορείς να με κατακτήσεις!


ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

ΠΗΓΗ: simeiakairwn