Η ταλαιπωρία των παιδιών εξ αιτίας των γονέων
– Γέροντα, μια μητέρα μας ρώτησε τί να κάνη που η κόρη της βρίζει την Παναγία.
– Να εξετάση από που ξεκινάει το κακό.
Μερικές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις φταίνε οι γονείς.
Όταν οι ίδιοι δεν συμπεριφέρωνται καλά, δεν βοηθούν τα παιδιά και εκείνα μιλούν με αναίδεια.
Τότε δέχονται μια επήρεια δαιμονική και αντιδρούν άσχημα.
Άλλοτε πάλι οι γονείς νομίζουν ότι με το ζόρι θα κάνουν καλά παιδιά.
Μπαίνει και ο εγωισμός και τους μιλούν με αγανάκτηση, ενώ πρέπει να τους φέρωνται πάντα με το καλό.
Σήμερα μια γυναίκα με έσκασε! Έχει ένα παιδάκι και το δέρνει αλύπητα.
Από την φοβία το κακόμοιρο τρέμει· δεν μπορεί να μιλήση· έπαθαν τα νεύρα του.
«Έχει δαιμόνιο», της λένε και αυτή το αφήνει νηστικό, για να φύγη δήθεν το δαιμόνιο.
«Δεν του δίνω να φάη, μου είπε, για να φύγη το δαιμόνιο».
«Βρέ, είσαι στα καλά σου; της λέω. Δώσε στο παιδί να φάη.
Κοίταξε, τα δικά σου δαιμόνια να φύγουν.
Εσύ έγινες αφορμή και σακατεύτηκε το παιδί.
Το παιδί δεν έχει δαιμόνιο· τρέμει, γιατί φοβάται εσένα που το δέρνεις!
Το κοινωνάς τακτικά;». «Όχι», μου λέει. Άντε να συνεννοηθής!
– Γέροντα, μήπως, επειδή μερικές φορές βρίζει, γι᾿ αυτό λένε ότι έχει δαιμόνιο;
– Βρίζει! Όταν με το ζόρισμα που του κάνει η μάνα πάη να το πνίξη, δεν ξέρει κι εκείνο τί κάνει μετά.
Κρίμα το καημένο! Δαιμονισμένη είναι η μάνα του, δεν είναι το παιδί.
Πάντως θα δούμε παράξενα πράγματα την ημέρα της Κρίσεως!
Στα χρόνια της ειδωλολατρίας οι μητέρες έκαιγαν τα παιδιά τους μπροστά στο άγαλμα του Μολόχ (1),
για να συμμετάσχουν στην δοξολογία προς τον θεό (2)!
Αν γνώριζαν τον πραγματικό Θεό, τί θυσίες θα έκαναν!
Αυτές θα έχουν ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως, γιατί παρασύρθηκαν.
Οι σημερινές όμως μητέρες με την αδιαφορία που έχουν για τα παιδιά τους τί ελαφρυντικά θα έχουν;
Θα τις πη ο Θεός: «Εσείς γνωρίζατε τον αληθινό Θεό, βαπτιστήκατε, τόσα ακούσατε, τόσα μάθατε,
ο Ίδιος ο Θεός σταυρώθηκε για να σάς σώση, και τί κάνατε;
Βαριόσασταν να πάτε τα παιδιά σας να τα κοινωνήσετε στην εκκλησία!
Εκείνες νόμιζαν ότι ο Μολόχ είναι ο αληθινός Θεός και πρόσφεραν θυσία ακόμη και τα παιδιά τους. Εσείς τί κάνατε;».
Τα σφάλματα των γονέων τα πληρώνουν τα παιδιά!
Μερικοί γονείς καταστρέφουν τα παιδιά τους, αλλά ο Θεός δεν είναι άδικος·
έχει μεγάλη και ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδιά που έχουν αδικηθή στον κόσμο αυτόν
είτε από τους γονείς τους είτε από άλλους ανθρώπους.
Όταν οι γονείς γίνωνται αιτία να πάρη το παιδί στραβό δρόμο, ο Θεός δεν θα το αφήση, γιατί δικαιούται την θεία βοήθεια.
Θα οικονομήση έτσι τα πράγματα, ώστε να βοηθηθή.
Να, βλέπουμε μερικούς νέους, αλλά και ηλικιωμένους ακόμη, πώς κάποια στιγμή παίρνουν απότομα μια καλή στροφή.
Θυμάμαι μια περίπτωση: Σε μια οικογένεια με δυο παιδιά, ο πατέρας, η μάνα και η κόρη ήταν άθεοι.
Το αγόρι έμπλεξε πρώτα με τον μαρξισμό.
Δεν αναπαύθηκε, πήγε στον Ινδουισμό.
Δεν αναπαύθηκε κι εκεί, και ήρθε στο Άγιον Όρος.
Ερχόταν συχνά στο Καλύβι, πήγαινε και σε άλλα Κελλιά.
Οι γονείς του όλον αυτόν τον καιρό «Χριστέ μου, Παναγία μου, φύλαξε το παιδί μας», έλεγαν.
Αφού κάθησε ένα διάστημα στο Όρος και κάπως συνήλθε και δυνάμωσε πνευματικά, γύρισε στο σπίτι του
– γιατί δεν ήταν για τον Μοναχισμό -, και βοήθησε πνευματικά και τον πατέρα και την μάνα του.
Τώρα, βλέπω, ο πατέρας του πρώτος-πρώτος στέκεται στην αγρυπνία.
Λέει τον Προοιμιακό (3) στην εκκλησία, διαβάζει στο σπίτι τον εσπερινό, το απόδειπνο, την παράκληση.
Πώς τα οικονόμησε ο Θεός!
Πήγε ο διάβολος να κάνη κακό, αλλά ο Θεός τα ᾿φερε από ᾿δώ-από ᾿κεί και τους έφερε όλους σε λογαριασμό.
– Και το κορίτσι, Γέροντα;
– Κι αυτό σιγά-σιγά έρχεται σε λογαριασμό. Δίνει ευκαιρίες ο Θεός.
– Γέροντα, μερικοί γονείς που αρχίζουν να ζουν πνευματικά σε μεγάλη ηλικία στενοχωριούνται που δεν έδωσαν χριστιανική αγωγή στα παιδιά τους, όταν ήταν μικρά.
– Αν έχουν ειλικρινή μετάνοια και παρακαλέσουν τον Θεό να βοηθήση τα παιδιά τους, ο Θεός κάτι θα κάνη γι᾿ αυτά·
θα τους ρίξη κανένα σωσίβιο, για να σωθούν από την φουρτούνα στην οποία βρίσκονται.
Ακόμη και αν δεν παρουσιασθούν άνθρωποι, για να τα βοηθήσουν, μπορεί και κάτι που θα δούν να συντελέση,
ώστε να πάρουν μια καλή στροφή.
Να ξέρετε, αυτοί οι γονείς είχαν καλή διάθεση, αλλά δεν βοηθήθηκαν μικροί
από την οικογένειά τους και δικαιούνται την θεία βοήθεια.
– Καμμιά φορά, Γέροντα, τα παιδιά ζουν πνευματική ζωή, αλλά συναντούν πολλές δυσκολίες από τους γονείς τους που είναι αδιάφοροι.
– Γι᾿ αυτά τα παιδιά ο Θεός φροντίζει περισσότερο από τα άλλα που έχουν γονείς που ζουν πνευματικά,
όπως φροντίζει και για τα ορφανά.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002
(1) Ο Μολόχ ήταν σημιτική θεότητα. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται πάντοτε σε σχέση με τις ανθρωποθυσίες, ιδίως μικρών παιδιών, τα οποία έσφαζαν και στην συνέχεια έκαιγαν επάνω σε σχάρες και τα πρόσφεραν θυσία στο άγαλμα του Μολόχ.
(2) Βλ. Λευϊτ. 18, 21 και 20, 2-4· Δ´ Βασ. 23, 10 και 13, Ιερ. 39, 35.
(3) Ο 103ος Ψαλμός ο οποίος διαβάζεται στην αρχή του Εσπερινού.
