Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Αυτοκυριαρχία

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.


Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να κυριαρχούν στην καρδιά τους,

ακόμα λιγότερο μπορούν να κυριαρχούν στη γλώσσα τους.

Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να συμμετέχουν στον πόνο του άλλου,

ακόμα λιγότερο μπορούν να συμμετέχουν στη χαρά του άλλου.


Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να βάλουν τάξη στην ζωή τους,

ακόμα λιγότερο μπορούν να βάλουν τάξη στο κράτος.

Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να δουν κόσμο μέσα τους,

ακόμα λιγότερο μπορούν να δουν τον εαυτό τους στον κόσμο.


Κράτα όλα τα πράγματα στην κατάλληλη απόσταση,

μόνο την ψυχή σου πλησίασε όσο περισσότερο στον Θεό.

Εάν χύσεις νερό στην φωτιά, δεν θα έχεις ούτε νερό ούτε φωτιά.

Εάν επιθυμήσεις το ξένο, θα μισήσεις το δικό σου και θα χάσεις και τα δυο.

Εάν πλησιάσεις την υπηρέτρια όσο και την γυναίκα σου,

δεν θα έχεις ούτε υπηρέτρια ούτε γυναίκα.

Εάν πίνεις συχνά στην υγεία του άλλου, θα χάσεις τη δική σου.

Εάνασταμάτητα μετράς χρήματα του άλλου, όλο και λιγότερο θα έχεις δικά σου.

Εάν ασταμάτητα μετράς τις αμαρτίας του άλλου, οι δικές σου θα αυξάνονται!



proskynitis.blogspot.com

[XAPA]

Νουθεσίες Αγίων !


Γιά ὅλα νά λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!»,μας λέγει ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Τα βάσανα σας είναι πολλά.

Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. ...

Αλλά μην απελπίζεστε.

Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.


Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη.

Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο.

Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το έργο της πρόνοιας του Κυρίου, που,

αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία...

Όπως η πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει τα ρούχα μέσα στη σκάφη,

για να τα λευκάνει, έτσι και ο Θεός τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει εσάς,

για να λευκάνει την ψυχή σας και να την ετοιμάσει για την ουράνια βασιλεία Του, όπου κανένας ακάθαρτος δεν θα μπει.


Αυτή είναι η αλήθεια. Προσευχηθείτε να σας φωτίσει το νου ο Κύριος, για να την αντιληφθείτε.

Τότε με χαρά θα δέχεστε καθετί το δυσάρεστο σαν φάρμακο που σας δίνει ο επουράνιος Γιατρός.

Τότε θα θεωρείτε όσους σας βλάπτουν σαν ευεργετικά όργανα Εκείνου.

Και πίσω τους θα βλέπετε πάντα το χέρι του μεγάλου Ευεργέτη σας.

Για όλα να λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!».

Να το λέτε, αλλά και να το αισθάνεστε.

Σας συμβουλεύω να εφαρμόσετε τους παρακάτω κανόνες:


1). Κάθε στιγμή να περιμένετε κάποια δοκιμασία.

Και όταν έρχεται, να την υποδέχεστε σαν ευπρόσδεκτο επισκέπτη.


2). Όταν συμβαίνει κάτι αντίθετο στο θέλημα σας, κάτι που σας προκαλεί πίκρα και ταραχή,

να συγκεντρώνετε γρήγορα την προσοχή σας στην καρδιά και ν’ αγωνίζεστε μ’ όλη σας τη δύναμη,

με βία και προσευχή, ώστε να μη γεννηθεί οποιοδήποτε δυσάρεστο και εμπαθές αίσθημα μέσα σας.

Αν δεν επιτρέψετε τη γέννηση τέτοιου αισθήματος, τότε όλα τελειώνουν καλά.

Γιατί κάθε κακή αντίδραση ή ενέργεια, με λόγια ή με έργα, είναι συνέπεια και επακόλουθο αυτού του αισθήματος.

Αν, πάλι, γεννηθεί στην καρδιά σας ενα ασθενικό εμπαθές αίσθημα, τότε τουλάχιστον ας αποφασίσετε σταθερά

να μην πείτε και να μην κάνετε τίποτα, ώσπου να φύγει αυτό το αίσθημα.

Άν, τέλος, είναι αδύνατο να μη μιλήσετε ή να μην ενεργήσετε με κάποιον τρόπο,

τότε υπακούστε όχι στα αισθήματα σας, αλλά στον θείο νόμο. Φερθείτε με πραότητα, ηρεμία και φόβο Θεού.


3). Μην περιμένετε και μην επιδιώκετε να σταματήσουν οι δοκιμασίες.

Απεναντίας, προετοιμάστε τον εαυτό σας να τις σηκώνει ως το θάνατο.

Μην το ξεχνάτε αυτό! Είναι πολύ σημαντικό.

Αν δεν τοποθετηθείτε έτσι απέναντι στις δοκιμασίες, η υπομονή δεν θα στερεωθεί στην καρδιά σας.


4). Εκείνους που σας χτυπούν, να τους «εκδικείστε» με την αγάπη σας και την αμνησικακία σας.

Με τα λόγια σας, με τη συμπεριφορά σας, ακόμα και με το βλέμμα σας να τους δείχνετε ότι,

παρ’ όλα όσα σας κάνουν, εξακολουθείτε να τους αγαπάτε.

Και βέβαια, ποτέ μην τους θυμίσετε πόσο σας αδίκησαν.


ayioi-pantes

[XAPA]

Συμπαντική αρμονία...


...μὴν ζητᾶς νὰ διακριθεῖς



Τὰ τρισεκατομμύρια τῶν ἀστέρων καὶ τὰ ἀναρίθμητα πλήθη τῶν ἀγγέλων ἐκτελοῦν μίαν συμπαντικὴν ἁρμονίαν μὲ βάσιν τὸ πρόγραμμα τοῦ δημιουργοῦ των.

Ἡ ἀσύλληπτος ἁρμονία πληροῖ τὰ σύμπαντα.

Κάθε μόριον τῆς ὑλικῆς δημιουργίας καὶ κάθε προσωπικὴ ὀντότης τῆς πνευματικῆς, ἐκτελεῖ ἀλλὰ καὶ ἀπολαμβάνει τὸν θεσπέσιον ὕμνον.

Στιγμὴν τινὰ τῆς ἀχρόνου αἰωνιότητος ὁ ἀρχηγὸς μίας πτέρυγος τῆς, οὕτως εἰπεῖν, ὀρχήστρας αἰχμαλωτίζεται ἀπὸ τὴν σκέψιν τῆς διακρίσεως ἔναντι τῶν λοιπῶν μελῶν αὐτῆς.

Τότε ἀκούεται μία ἐκκωφαντικὴ παράφωνος κραυγὴ καὶ ὁ ὀρυμαγδὸς τῆς κατακρημνίσεως τοῦ ἐν λόγῳ ἀρχηγοῦ καὶ τῶν ὑπ’ αὐτὸν εἰς τὰ τάρταρα τῆς ἐκτὸς τῆς συμπαντικῆς ἁρμονίας καταστάσεως.

Ὁ ἐκπεσὼν ἑωσφόρος, ὁ ἰδὼν μὴ ἐκπληρωθεῖσαν τὴν φιλοδοξίαν τῆς διακρίσεως, μετατρέπεται εἰς θορυβοποιόν, ἐπιχειροῦντα νὰ διαταράξει τὴν συμπαντικὴν ἁρμονίαν.


Ἡ ἐπιθυμία τῆς διακρίσεως εἶναι ἡ φοβερὴ αἰτία τῆς μεταβολῆς τοῦ μουσικοῦ εἰς ἐχθρὸν τῆς ἁρμονίας.

Καὶ σήμερον εἰς τὴν ἀνθρωπότητα ἡ ἐπιθυμία τῆς διακρίσεως εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν δυσαρμονιῶν,

ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ἀτομικὴν ζωὴν ἑκάστου ἀνθρώπου, ἡ ἐπιθυμία τῆς διακρίσεως εἶναι αὐτὴ ποὺ καταστρέφει

τὴν ἐσωτερικὴν εἰρήνην καὶ ἁρμονίαν τῶν στοιχείων τῆς προσωπικότητος ἑκάστου.


Ὅσον ἐντονοτέρα εἶναι ἡ ἐπιθυμία τῆς διακρίσεως, τόσον ἰσχυροτέρα εἶναι καὶ ἡ ἐσωτερική,

συγκρουσιακή, ἐνδοπροσωπικὴ παραφωνία ἢ σχιζοφρένεια.

Ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτὴν καὶ ὁ Κύριος ὁ ὁποῖος εἶπε «Εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν,

οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσι» θὰ σοῦ τὴν δώσει.

Προϋπόθεσις: Νὰ φύγει ἀπὸ μέσα σου κάθε ἐπιθυμία διακρίσεως.

Ὁ κόσμος ταλαιπωρεῖται ἀπὸ τὰ ὄντα ποὺ ὑπέκυψαν εἰς τὴν ἐπιθυμίαν τῆς διακρίσεως

καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀποδέχεται καὶ θέλει νὰ ἱκανοποιήσει τὴν ἰδικήν του ἐπιθυμίαν διακρίσεως.

Ἡ ἐλευθερία καὶ ἡ χαρὰ καὶ ἡ εἰρήνη βρίσκονται στὴν ἀπόρριψη κάθε σκέψεως διακρίσεως ἡμῶν ἀπὸ τοὺς ἄλλους.

Παῖξε τὸν ρόλο σου στὴν συμπαντικὴ ὀρχήστρα τοῦ Θεοῦ μὲ βάση τὴν δική του παρτιτούρα καὶ μὴν ζητᾶς νὰ διακριθεῖς.


Άγιος Πορφύριος

yiorgosthalassis

[XAPA]

Ένας γάιδαρος φορτωμένος αλάτι!


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μικρέμπορος που είχε έναν γάιδαρο να τον βοηθάει για να μεταφέρει τα εμπορεύματά του.

Μια μέρα λοιπόν ο έμπορός μας βρήκε φτηνό αλάτι και τ΄ αγόρασε σε τιμή ευκαιρίας, γι΄ αυτό και αγόρασε μπόλικο.

-Θα το μοσχοπουλήσω, γαϊδαράκο μου, και τότε θ΄ ανοίξουν οι δουλειές μας.

-Εμένα δε με σκέφτεται, μουρμούρισε ο γάιδαρος, που μ΄ έχει φορτώσει σαν γαϊδούρι!



Έτσι πως ήταν παραφορτωμένο το ζώο, γλιστρά χωρίς να το θέλει, στο ποτάμι που περνούσαν στο δρόμο τους

και τότε λιώνει το αλάτι μέσα στο νερό κι ο γαϊδαράκος μας μια χαρά ελάφρυνε και σηκώθηκε και περπατούσε εύκολα.

Ο έμπορος όμως, στεναχωρημένος για την ατυχία του, επέστρεψε στην πόλη κι αγόρασε κι άλλα σακιά αλάτι

και φόρτωσε τον γάιδαρο περισσότερο από προηγουμένως.


-Άντε, γαϊδαράκο μου, κουράγιο και θα τα καταφέρουμε τώρα.

Αλλά ο γάιδαρος ο πονηρός, όταν περνούσαν το ποτάμι, πάλι γλίστρησε, επίτηδες τώρα, στο νερό

και φυσικά ελάφρυνε το βάρος του, αφού έλιωσε πάλι το αλάτι στο νερό.

-Όχι θα κάτσω να σκάσω, σιγομουρμούρισε γκαρίζοντας με ικανοποίηση.


Ο έμπορος όμως βαστώντας το κεφάλι του μ΄ απελπισία, αποφάσισε να μη ξαναγοράσει αλάτι

αλλά πηγαίνοντας στην πόλη, αγόρασε σφουγγάρια και φόρτωσε το ζώο.

-Ε, αυτή τη φορά δε θα γλιστρήσει το καημένο το γαϊδούρι μου από το βάρος, σκέφτηκε.

Έλα όμως που ο πονηρός ο γάιδαρος ξανάπεσε στο νερό για να ελαφρύνει…

Όμως αυτή τη φορά γελάστηκε πανηγυρικά!

Τα σφουγγάρια μόλις βράχηκαν, γίναν διπλάσια σε βάρος κι ο γαϊδαράκος μας αγκομαχούσε σ΄ όλο το δρόμο.


Έτσι είναι: πολλές φορές οι πονηροί σ΄ αυτό που βρήκαν την ευτυχία, κοροϊδεύοντας τους άλλους,

σ΄ αυτό έρχεται ώρα που δυστυχούν.


tokandylaki

[XAPA]

Πώς διασώθηκε ο τάφος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (συγκλονιστικό θαύμα)


Στο χωριό Κολλικόντασι της Βορείου Ηπείρου βρίσκεται η Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου στον

περίβολο της οποίας διατηρείται ο τάφος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.


Όταν αυτό ήρθε στην δημοσιότητα το έτος 1984 από τον καθηγητή κ. Παναγιώτη Χριστόπουλο,που

επισκέφθηκε τον ιερό χώρο με ειδική άδεια του τότε καθεστώτος της Αλβανίας , μου δημιουργήθηκε μια

απορία που σήμερα εξομολογούμε.


Δεν μπορούσα να εξηγήσω πως το άθεο καθεστώς του Εμβέρ Χότζα ,που δεν άφησε ίχνος Χριστιανικό στην

ταλαιπωρημένη Βόρειο Ήπειρο ,επέτρεψε την διατήρηση της Μονής και του τάφου του Εθναποστόλου

Κοσμά του Αιτωλού .


Η απορία μου αυτή λύθηκε πρόσφατα όταν ένας νέος Βορειοηπειρώτης, ο κ.Χρήστος Μήτρος από το Φίερι ,

γειτονική με το Κολλικόνταση πόλη , ήρθε κοντά μας και ζήτησε να βαπτιστεί Χριστιανός Ορθόδοξος.


Όταν μου εξήγησε τα σχετικά με τον τόπο της καταγωγής του,τον ρώτησα αν γνώριζε κάτι σχετικό με την

απορία που είχα.


Ο νέος με βουρκωμένα μάτια άφησε τον λογισμό του ελεύθερο και μου διήγηθηκε τα εξής θαυμαστά.


Όταν το 1968 με νόμο του Αλβανικού κράτους απαγορεύθηκε κάθε θρησκευτική εκδήλωση , ήρθε διαταγή απο

τα Τίρανα να γκρεμισθούν οι Εκκλησίες και να εξαφανισθούν οι Σταυροί απο τους Χριστιανικούς τάφους.


Ο τότε Αστυνομικός διοικητής του Φίερι πήρε μαζί του το αρμόδιο συνεργείο και πήγαν στο Μοναστήρι προκειμένου

να το εξαφανίσουν.


Γνωρίζοντας μάλιστα την ευλάβεια των Ελλήνων πρός τον άγιο Κοσμά , έδωσε εντολή να ξεκινήσει το έργο της

κατεδαφίσεως απο τον τάφο του αγίου.


Όταν όμως οι εργάτες έδωσαν το πρώτο κτύπημα στο ιερό μνημείο τότε μια δυνατή βουή έσπασε την

ησυχία του χώρου και μια μεγάλη λάμψη σαν φωτιά ξεπήδησε μέσα απο τον τάφο του πατρό-Κοσμά. ΄


Εντρομοι οι παριστάμενοι ετράπησαν σε φυγή και δεν επανήλθαν παρά τις απειλές των Τιράνων και την

«καθησυχαστική » δήλωση του καθεστώτος πως ,δήθεν, εξεράγη ξεχασμένη απο τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο βόμβα!


Έτσι δεν βεβηλώθηκε ο τάφος του αγίου Κοσμά, όπως και τα χαριτόβρυτα

Λειψάνα του, που παρέμειναν εκεί βάλσαμο στις πληγές των Χριστιανών

και ελπίδα πως..<< Θά’ρθει το ποθούμενο>> .



Αρχιμ.Τιμόθεος Ηλιάκης


Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ" του Ι.Ναού Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Ν.Φιλαδέλφειας τον Σεπτέμβριο του 1993


hristospanagia

[XAPA]

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς
μᾶς δείχνει τὴν πορεία τοῦ ἀγώνα μας


«Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται»


Οι Θεομάχοι σε όλο το ρου της ιστορίας είχαν την ίδια κατάληξη.

Ο Θεός επιτρέπει τις δυσκολίες επειδή προγνωρίζει ότι μέσα από αυτές θα βγει κάτι καλό.

Οι δοκιμασίες του τόπου θα φέρουν καλούς καρπούς στο τέλος γιατί μπορεί να οργώνει τώρα ο διάβολος,

στο τέλος θα σπείρει ο Χριστός.


Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε:

«Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω· καν ο ουρανός να κατεβή κάτω, καν η γη να ανεβή επάνω, καν όλος ο κόσμος να χαλάση, σήμερον, αύριον, να μη σας μέλλη τι έχει να κάμη ο Θεός.

Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν· μη σας μέλλει· δώσατέ τα· δεν είνε ιδικά σας.

Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται .

Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας.

Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε».


Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός




simeiakairwn

[XAPA]

Από τις διδαχές του αγίου


Ο ΣΟΦΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

Αγίου Κοσμά Αιτωλού



Ένας άρχοντας πλούσιος εθησαύριζε κατά πολλά,

ποτέ δεν ήθελε μήτε να εξομολογηθεί μήτε ελεημοσύνη να κάμει.

Είχεν ένα υιόν έως δέκα χρονών.

Ήλθε καιρός και αρρώστησε ο άρχοντας εκείνος.

Του έλεγον οι ιδικοί του να εξομολογηθεί, να κάμη δια την ψυχήν του τίποτε, αυτός τους έλεγεν:

Άς είναι καλά το παιδί μου, εκείνο έχει να κάμη δια την ψυχήν μου.

Όλος με τον διάβολον ήτο, και η γνώμη του δεν ήλλαζεν.


Εις τον τόπον εκείνον ήτο ένας πνευματικός ενάρετος. Πηγαίνει και ξυρίζει τα γένεια του,

ενδύεται φορέματα κοσμικά και πηγαίνει εις το σπίτι του πλουσίου.

Κτυπά εις την πόρταν, βγαίνουν και τον ερωτούν τι γυρεύει.

Απεκρίθη πως είναι ξένος άνθρωπος και έτυχα εδώ, λέγει, εις την χώραν σας,

έμαθα πως είναι ο άρχοντας της χώρας άρρωστος και ήλθα να τον ιδώ και εγώ, επειδή είμαι ιατρός.


Ευθύς τον εδέχθησαν.

Ήσαν όλοι οι συγγενείς του γύρω του και τον επαράστεκαν. Τους λέγει: Πως είναι ο άρρωστος;

Απεκρίθη ο άρρωστος και του λέγει: Αχαμνά είμαι, αφέντη.

Λέγει ο ιατρός: Τι σου λέγουν οι ιατροί της χώρας σας;

Λέγει ο άρρωστος: Με λέγουν πως είμαι αχαμνά δια τον θάνατον.

Τον πιάνει από το χέρι και του λέγει ο πνευματικός ιατρός:

Και εγώ το λέγω ότι πεθαίνεις. Μα ανίσως και ευρίσκετο ένα ιατρικόν οπού γνωρίζω, δεν απέθνησκες.


Του λέγει: Τι ιατρικόν είναι εκείνο οπού χρειάζεται να εύρωμεν; Καμώνεται πως δεν ηξεύρει και ερωτά:

Έχει κανένα παιδί; Του είπαν πως μόνον ένα έχει.

Του λέγει ο πνευματικός: Να μη λυπάσαι, το ιατρικόν σου ευρέθη. Εγώ σου υπόσχομαι πώς δεν αποθνήσκεις.


Γυρεύει να του δώσουν ένα φλυτζάνι νερό και αλεύρι. Τα ανακατώνει και καμώνεται πώς και κάτι άλλο ιατρικόν

βάνει μέσα και λέγει:

Τώρα το ιατρικόν είναι έτοιμον, μόνον χρειάζεται να έλθη το παιδί σου εδώ, να του σπάσω το δάκτυλόν του

το μικρόν με το βελόνι, να στάξει τρεις σταλαγματιές αίμα, να σου το δώσω να το πίης και ευθύς να γίνης καλά.


Το παιδί έπαιζε με τα άλλα παιδία. Στέλλουν ευθύς και του λέγουν:

Έλα, παιδί μου, οπού ήλθεν ένας ιατρός να κάμη τον πατέρα σου καλά.

Το παιδί ήθελε να παίξη, όμως το έφεραν. Καθώς το βλέπει ο ιατρός του λέγει: Έλα, παιδί μου, να

σου σπάσω το μικρόν δάκτυλον μ’ ένα βελόνι, να στάξη τρεις σταλαγματιές αίμα εδώ μέσα οπού έχω κάτι

ιατρικόν, να δώσω να το πίη ο πατέρας σου, να γίνει ευθύς καλά.


Λέγει το παιδί: Ετρελλάθηκα ή επαλάβωσα να χαλάσω εγώ το δάκτυλόν μου;

Λέγει ο ιατρός: Εις σε, παιδί μου, κρέμαται ή να ζήση ή ν’ αποθάνη.

Δεν βλέπεις πόσα εσύναξε να σου αφήσει; Λέγει το παιδί: Ζήση δεν ζήση, εγώ δεν χαλώ το χέρι μου. Και έφυγε.


Λέγει ο ιατρός του άρχοντος:

Εγώ είμαι ο πνευματικός της χώρας και το έκαμα τούτο, δια να σου δείξω πώς από το παιδί σου μη

ελπίζης τίποτε δια την ψυχήν σου να σου κάμη.

Τότε σηκώνεται ο άρρωστος.

Εγώ, λέγει, εκόλασα την ψυχήν μου δια το παιδί μου, να του αφήσω πολλά, και εκείνο δεν το εβάσταξε η

καρδιά του να δώση τρείς σταλαγματιές αίμα δια την ζωήν μου;

Καλά λέγεις, πνευματικέ μου.

Ευθύς γυρεύει τα δευτέρια του, τας ομολογίας του και τα ξεσχίζει.

Εμοίρασεν όλα του τα πράγματα, δεν άφησε τίποτε, και το παιδί του το κατέστησε πάμπτωχον,

και εκέρδισε τον παράδεισον να χαίρεται πάντοτε.

Τώρα όσοι έχετε παιδιά, μη ελπίζετε και λέγετε, πως είναι καλό το παιδί μου και εκείνο έχει να φροντίσει

δια την ψυχήν μου.

Ό,τι κάμνει ο άνθρωπος μόνος του, εκείνο ευρίσκει εις την άλλην ζωήν.



Agioritikovima.gr

[XAPA]

Θαυμαστό Γεγονός με τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό



Μετά τον Εσπερινό, κάμναμε διάφορα ξεκαθαρίσματα, και οι πατέρες με έφεραν κάτι παλιές σημειώσεις.

Αντιγράφω μία:

Πέμπτη, 26/9/2013. Προσκυνητής από το Τορόντο, μας διηγήθηκε στο καθολικό της Μονής μας:



Ήταν στα μέσα Αυγούστου και μπήκα σε Νοσοκομείο του Τορόντο γιά να κάνω μία σοβαρή επέμβαση.

Μετά την επέμβαση, έχανα συνεχώς αίμα και γιά αυτόν τον λόγο ερχόταν τακτικά μία νοσοκόμα γιά να με εξετάζει.

Ήμουν στο κρεββάτι, ζαλισμένος.

Η γυναίκα μου διάβαζε την Καινή Διαθήκη κοντά στα πόδια μου.


Και ξαφνικά ένοιωσα κάποιον να με αγγίζει και κύταξα δεξιά.

Πέρασε ένας παπούλης, με κομποσχοίνι και μπαστούνι. Με κύταξε και έφυγε.

Η γυναίκα μου δεν είχε καταλάβει τίποτα.

Άρχισα να αισθάνομαι καλά.

Έπειτα ήρθε η νοσηλεύτρια γιά τον καθιερωμένο έλεγχο και άρχισε να τσιρίζει.


Έτρεξε και φώναξε έναν καθηγητή, που ήταν Εβραίος, με εξέτασε και με είπε να μαζέψω τα πράγματά μου και

να επιστρέψω στο σπίτι μου.

Είχα γίνει καλά.

Άνοιξα το Ημερολόγιο και είδα τον Άγιο που εορτάζει στις 24 Αυγούστου.

Είδα και την εικόνα του.

Η μορφή της εικόνας ήταν ίδια με αυτήν που με επισκέφθηκε στο Νοσοκομείο.

Ήταν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.


Ιωάννης ...


Σημείωση: Στον Καναδά, ιδρύθηκε από τον Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη, Μοναστήρι γυναικείο, αφιερωμένο

στον ΠατροΚοσμά, τον Φιλοθεΐτη.

Έχουν και οι Άγιοι τον τρόπο τους γιά να δίνουν το παρόν στην αναξιότητά μας. Δόξα τω Θεώ.



ΠΑΤΗΡ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΑΤΣΑΡΑΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ


apantaortodoxias

[XAPA]

H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου.


Μέγας Βασίλειος



H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου.

Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου,

το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά.


Και τα λόγια και το τραγούδι και η παρέα με το φίλο, κι αυτά να τείνουν στο μέτρο κι όχι στην υπερβολή.

Μην κάνεις επίδειξη με περίτεχνα λόγια, ούτε με κορώνες στο τραγούδι, μην κάνεις διαλέξεις αλαζονικές

και βαρυσήμαντες, μα απ’ όλα να αφαιρείς την υπερβολή.


Να είσαι καλός με το φίλο, μαλακός με τον υφιστάμενο, ανεξίκακος με τους θρασείς,

φιλάνθρωπος με τους περιφρονημένους.

Να παρηγορείς όσους ταλαιπωρούνται, να επισκέπτεσαι όσους υποφέρουν, να συζητάς με γλυκύτητα, να απαντάς με

χαμόγελο, να είσαι προσιτός σε όλους. Ούτε να πλέκεις εγκώμια του εαυτού σου, ούτε να παρακινείς τους άλλους να

σου πλέκουν, και να μη συμφωνείς με λόγο υπερήφανο, καλύπτοντας όσο μπορείς τα προτερήματά σου.


Όσο για τα λάθη σου, πρώτος εσύ να κατηγορείς τον εαυτό σου, και να μην περιμένεις να σε διορθώσουν οι άλλοι […]

Με των άλλων τα λάθη να μην είσαι αυστηρός και να μην κάνεις παρατηρήσεις γρήγορα και θυμωμένα, ούτε να τους

καταδικάζεις για μικροπράγματα, σαν να είσαι εσύ απόλυτα σωστός.


Αντίθετα, να στηρίζεις ψυχολογικά όσους έσφαλαν και να τους καθοδηγείς πνευματικά.

Και να κάνεις τόση προσπάθεια για να αποφύγεις τη δόξα των ανθρώπων όση κάνουν άλλοι για να την αποκτήσουν.

Μη ζημιώνεσαι λοιπόν θέλοντας να φαίνεσαι στους ανθρώπους.

Ο πραγματικός, ο μεγάλος θεατής είναι ο Θεός. Στρέψε σ’ Αυτόν τη φιλοδοξία σου. Δίνει λαμπρό μισθό.

Ή μήπως απέκτησες κάποιο αξίωμα, και οι άνθρωποι σε ακολουθούν και σε χειροκροτούν;

Να γίνεις ίσος με αυτούς που διοικείς, γιατί, όπως λέει η Καινή Διαθήκη, «μην καταδυναστεύετε αυτούς

που ποιμαίνετε», και μην τους εξουσιάζετε, όπως κάνουν οι ηγέτες στον κόσμο.


Γιατί όποιος θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων, έτσι όρισε ο Κύριος.

Και γενικά, να κυνηγάς την ταπεινοφροσύνη σαν να ήσουν ερωτευμένος μαζί της.

«Αγάπησέ την και θα σε δοξάσει». Έτσι θα βρεις το δρόμο για την αληθινή δόξα, τη δόξα που δίνει ο Θεός.

Κι ο Χριστός θα σε παρουσιάσει, για μαθητή Του, στους αγγέλους και θα σου δώσει δόξα, αν μιμηθείς την

ταπεινοφροσύνη Του, Εκείνου που λέει:

«Διδαχθείτε από το δικό μου παράδειγμα γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και οι ψυχές σας θα βρουν

ξεκούραση».


Από το βιβλίο «Μικρή φιλοκαλία της καρδιάς»


proskynitis

[XAPA]

«Γέροντα, δεν θα κάνωμε προσευχή;»


Απόσπασμα από ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.


…Ἕτερος σύγχρονος ὅσιος, μετὰ τοῦ ὁποίου ἠξιώθημεν νὰ συνδεθῶμεν πνευματικῶς,

ὑπῆρξεν ὁ ἁγίας μνήμης Γέρων Ἰάκωβος ὁ Τσαλίκης, ὁ «μὲ συγχωρεῖτε».

Τὸ προσφάτως ἐκδοθὲν βιβλίον περὶ τῆς ἁγίας αὐτοῦ βιοτῆς, ἀναφέρει καὶ τὸ ἑξῆς χαρακτηριστικὸν περιστατικόν,

τὸ ὁποῖον θεωροῦμεν ὅτι ἀφορᾶ καὶ εἰς τὸ ὑπὸ ἐξέτασιν θέμα τῆς Συνόδου καὶ ἐνέχει ἰδιαιτέραν ποιμαντικὴν ἀξίαν.

Τὸ παραθέτομεν ἐν συνεχείᾳ:


«Ὅταν ἔμεινε γιὰ διανυκτέρευση στὸ Μοναστήρι ἕνας παπικός, ὁ Γέροντας τοῦ φέρθηκε μὲ ἀγάπη.

Ὁ ἐπισκέπτης ἦταν καλοπροαίρετος καὶ εἶχε πολλὲς ἀπορίες. Ὁ Γέροντας τοῦ ἐξηγοῦσε μὲ καλωσύνη καὶ πραότητα.

Τότε τὸ Μοναστήρι δὲν εἶχε τὴν μεγάλη τράπεζα ποὺ ἔχει τώρα, καὶ ἔτρωγαν ὅλοι μαζὶ (μοναχοί, κληρικοί, λαϊκοὶ)

σὲ μιὰ μικρὴ τράπεζα (τραπεζαρία) στὸ ἰσόγειο, δίπλα στὴ βρύση.

Εἶχαν προπορευθῆ ὅλοι οἱ ἄλλοι. Κάθησαν στὴν τράπεζα καὶ περίμεναν τὸν Γέροντα.

Ὅταν μπῆκε ὁ Γέροντας μέσα, ὅλοι σηκώθηκαν ἀπὸ σεβασμὸ ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ γίνη ἡ συνηθισμένη προσευχὴ τῆς τράπεζας.

Ὁ Γέροντας κάθησε, εἶπε καὶ στοὺς ἄλλους νὰ καθήσουν, ἔκανε τὸν σταυρό του καὶ ἄρχισε νὰ τρώη.

Ὁ παπικὸς ἦταν πιστός. Παίρνει τὸν λόγο καὶ λέει στὸν Γέροντα:

‘‘Γέροντα, δὲν θὰ κάνωμε προσευχή;’’

Καὶ ὁ Γέροντας ἤρεμα τοῦ ἀπαντᾶ:

‘‘Καλύτερα νὰ κάνωμε σιωπή.’’ Καὶ συνέχισε τὸ φαγητό του.

Ἂς κατανοήσουν τὸ πνεῦμα τοῦ ἁγίου Γέροντος ὅσοι ἐπιμένουν στὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους».



πηγή: paraklisi