Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Αυτός ο Ιρανός Εβραίος παρακάλεσε τον Ιησού να θεραπεύσει τον γιο του. «Δεν μπορώ να σιωπήσω άλλο».

[XAPA]

Οι γιατροί μιλούν για θαύμα και…

….εκείνος για την Αγία Αναστασία


Η αγία Αναστασία η Ρωμαία τιμάται στις 29 Οκτωβρίου



Σε εποχές που ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται προς τα γήινα και αγνοούν και περιφρονούν

και αμφισβητούν την ουράνια πολιτεία, σε εποχές που λησμονούν και ειρωνεύονται τον Δημιουργό,

Εκείνος δεν παύει να δείχνει δια του Yιού Του και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό και των Αγίων του, την αγάπη Του.

Δεν παύει να φροντίζει, με το μοναδικό τρόπο που Εκείνος γνωρίζει, αυτούς που τον αναζητούν.

Δεν παύει να καλεί ως καλός Ποιμένας τα απολωλότα πρόβατα, ενισχύοντας την πίστη τους.

Δεν παύει να γιατρεύει, να κατηχεί και να οδηγεί το πιο τέλειο δημιούργημά του μέσα από σειρά ανεξήγητων,

για πολλούς από εμάς, γεγονότων, που είθισται να ονομάζουμε σήμερα θαύματα.


Σε καιρούς λοιπόν γενικής αμφισβήτησης και κλονισμού της πίστης, ο καλός Θεός συνηθίζει να μιλά και να επικοινωνεί

με τρόπο θαυματουργικό, ώστε οι πιστοί που γεύονται τη δωρεά της Χάρης του Υψίστου,

να αποκτούν βιώματα τέτοια, τα οποία καθιστούν ακλόνητη την πίστη τους.


Όλοι λίγο-πολύ οι Χριστιανοί έχουμε γευθεί και ζήσει –αν και δεν την αξίζουμε- τη θεία χάρη,

έχουμε βιώσει στην προσωπική μας ζωή το θαύμα.

Και οι περισσότεροι από εμάς δεν παύουμε να το αναζητούμε μέχρι και την τελευταία αναπνοή μας.


Το θαύμα που αποκλειστικά παρουσιάζει στο τεύχος αυτό ο «Σ.Ο.» σχετίζεται με ένα 35χρονο νεαρό, ο οποίος κτύπησε

πολύ σοβαρά με το όχημα που οδηγούσε και ενώ οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά και περίμεναν

το βέβαιο κατ’ αυτούς θάνατο, εκείνος έζησε το θαύμα μέσα από την θεία παρέμβαση της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας.


Τρία χρόνια μετά το θαυματουργικό γεγονός πήραμε την άδεια του νεαρού καλού φίλου και συνεργάτη

να δημοσιεύσουμε το θαύμα, υπό την προϋπόθεση πως δεν θα δημοσιεύσουμε τα στοιχεία του.

Και αυτό, γιατί δεν επιθυμεί να γίνει «τροφή» στα τηλεοπτικά κανάλια και σε κάθε λογής

«περίεργους» σύγχρονους αμφισβητίες της αδιάλειπτης παρουσίας του Θεού.


Η διήγηση του αγαπητού Κώστα, συνδέεται, όπως ήδη αναφέραμε με την Αγία Αναστασία τη Ρωμαία

τη μνήμη της οποίας η Αγία Εκκλησία μας τιμά στις 29 Οκτωβρίου.

Λείψανα της Αγίας σώζονται στην Ιερά Μονή του Οσίου Γρηγορίου στο Άγιο Όρος.

Στο μοναστήρι μάλιστα στις 12 Νοεμβρίου (29 Οκτωβρίου με το Παλαιό Ημερολόγιο) γίνεται μεγάλο πανηγύρι.

Η εορτή αυτή έχει αποκτήσει εδώ και τρία χρόνια για έναν εκλεκτό φίλο και συνεργάτη του «Σ.Ο.» ξεχωριστή σημασία,

αφού δια μέσου της Αγίας Αναστασίας βίωσε το θαύμα κατά τέτοιο τρόπο που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια στη ζωή του.

Βέβαια ο στενός κύκλος του αλλά και ο ηγούμενος της Μονής Οσίου Γρηγορίου αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Καψάνης,

γνωρίζουν τα στοιχεία και εκ της διηγήσεως θα κατανοήσουν σε ποιον αναφέρεται η διήγηση.


Το ατύχημα


Ο νεαρός Κώστας, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, επέστρεφε από την Αθήνα, στην πόλη που κατοικεί

στις 11 Σεπτεμβρίου 2002, με τη μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού.

Είχε μόλις τακτοποιήσει ορισμένες εργασίες και επέστρεφε καταπονημένος.

Κατά τη διαδρομή, η μοτοσικλέτα ανατρέπεται και ο ίδιος στην κυριολεξία απογειώνεται και πέφτει με ορμή σε μια κολώνα.

Η σύγκρουση, όπως διηγείται ο ίδιος προκαλεί θραύση στη λεκάνη και στα πλευρά και στις απολήξεις των πέντε χαμηλών

σπονδύλων της σπονδυλικής του στήλης. Μία εκ των απολήξεων κόβει μία φλέβα, η οποία προκαλεί σύμφωνα

με τη διάγνωση των θεράποντων ιατρών οπισθοπεριτωναϊκό αιμάτωμα από την εσωτερική αιμορραγία.


Το γεγονός αυτό έκανε τους γιατρούς να σηκώσουν στην κυριολεξία τα χέρια,

αφού τέτοια περίπτωση δεν δεχόταν χειρουργική επέμβαση. Μετά την πάροδο 24ωρών στην εντατική,

ο Κώστας εξαντλημένος από την απώλεια αίματος οδηγείται στο χειρουργείο.

«Ήμουν ετοιμοθάνατος, είχα χάσει τρία κιλά αίμα, όταν οι γιατροί αποφασίζουν να κάνουν μια προσπάθεια σωτηρίας.

Με χειρουργούν στην κοιλιακή χώρα για να μην αφήσουν να πεθάνω όπως οι ίδιοι, είπαν αργότερα, χωρίς ιατρική προσπάθεια.

Η εγχείρηση αποτυχαίνει, αφού δεν κατάφεραν να φθάσουν στο σημείο που χρειαζόταν και απλώς περίμεναν,

όπως έλεγαν, να πεθάνω», διηγείται εμφανώς συγκινημένος σήμερα ο Κώστας.


Το ανεξήγητο κατά περίεργο, όμως τρόπο, και ενώ οι δικοί του ανέμεναν το μοιραίο, ο Κώστας, έζησε.

«Η φλέβα έκλεισε μόνη της και οι γιατροί μιλούν μέχρι σήμερα για θαύμα», λέει.

Ο νεαρός πατέρας παραμένει στο νοσοκομείο επί δέκα ημέρες.

Γυρίζει εν συνεχεία σπίτι του και μετά την πάροδο 15 ημερών περνά και πάλι το κατώφλι του νοσοκομείου

για μια ακόμη επέμβαση, με την οποία καθαρίζεται το αιμάτωμα.

Στις 26 Οκτωβρίου του 2002, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, επιστρέφει στο σπίτι,

στη καλή σύζυγο του και τα δύο κοριτσάκια του. Η βελτίωση στην υγεία του, όπως ομολογεί ο ίδιος είναι ραγδαία.

Μέχρι το σημείο, αυτό τίποτε δεν του είχε προκαλέσει εντύπωση.


Η συνομιλία με την Αγία Τα ξημερώματα της 29ης Οκτωβρίου, όμως ένα όνειρο ή όραμα αλλάζει τη ζωή του,

αφού δίνει την απάντηση σ’ αυτό που οι γιατροί αποκάλεσαν ομόφωνα θαύμα.

Να πως διηγήθηκε ο ίδιος, το όνειρο αυτό.

«Βλέπω μία κοντή και πολύ νεαρή κοπέλα, που φορούσε ένα σκούρο γκριζωπό ράσο και ένα μαντήλι

- κάτι σαν κουκούλα - στο κεφάλι να με πλησιάζει. Δεν μπορούσα, ωστόσο, να διακρίνω το πρόσωπό της.

Εξέπεμπε, όμως η παρουσία της μια εξαιρετική γλυκύτητα.

Περπατούσε χιαστά πάνω από ένα τεράστιο φίδι, για το οποίο έδειχνε αδιαφορία.

Εντύπωση μου προκαλούσε και το χρώμα του ουρανού αλλά και το πρωτόγνωρο –αλλόκοτο- πρωτοφανές φως της ημέρας.

Πριν προλάβω να την ρωτήσω ποια είναι σταματάει σε μία απόσταση 4-5 μέτρων και μου λέει.

«Είμαι η Αγία Αναστασία. Εγώ σε έσωσα».

Το ύφος της έδειχνε πως δεν έκανε κάτι σπουδαίο, πιθανόν για να μην νιώσω υποχρεωμένος για την πράξη της.

Με ιδιαίτερα προκλητικό και δύσπιστο ύφος την ρωτώ.

«Γιατί με έσωσες;» Και εκείνη με ύφος που έδειχνε πως απλώς ακολούθησε κάποια εντολή μου απαντά:

«Γιατί μου το ζήτησε η Παναγία».


Όπως αναφέρει, ο Κώστας κατά τη διάρκεια της συνομιλίας η παρουσία της Αγίας Αναστασίας

είχε δημιουργήσει στην όλη ατμόσφαιρα μια εξαιρετική γλυκύτητα.

Έκδηλα συγκλονισμένος από το όνειρο-όραμα ο Κώστας σηκώνεται και τηλεφωνεί σε ένα γνωστό του και φίλο του μοναχό.

Εκείνος στην κυριολεξία ξαφνιάζεται από το πρωινό τηλεφώνημα.

Ο Κώστας αποκρύπτει το όνειρο του και απλώς ρωτά τον μοναχό.


«Ξέρεις τίποτε για καμία Αγία Αναστασία;», Όπως μας λέει, μέχρι τότε είχε ακούσει για την Αγία Αναστασία τη Φαρμακολύτρια,

αλλά ουδέποτε την είχε επικαλεστεί. «Ποια Αγία Αναστασία, τη Ρωμαία που γιορτάζει σήμερα;» απαντά ο μοναχός.

Η απάντηση του μοναχού, συγκλονίζει ακόμη περισσότερο τον Κώστα.

Αποφεύγει, όμως να πει, οτιδήποτε για το όνειρο. Λίγες ημέρες, αργότερα ο Κώστα δέχεται ένα τηλεφώνημα,

από γνωστό του ιερωμένο, ο οποίος ενδιαφέρθηκε να μάθει για την πορεία της ανάρρωσής του.

Κατά τη συζήτηση, του αναφέρει πως όταν συναντηθούν, θα του αναφέρει ένα όνειρο με την Αγία Αναστασία τη Ρωμαία,

προκειμένου να λύσει ορισμένες απορίες του.

Η επιμονή όμως του ιερωμένου να του πει περί τίνος πρόκειται έκαμψε τον Κώστα, που του είπε εν τάχει τι είχε συμβεί.


«Κώστα, ξέρεις που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή και γιατί επέμεινα να μου πεις;» είπε ο ιερωμένος.

Και πρόσθεσε χωρίς να αναμένει απάντηση.

«Είμαι στη Ιερά Μονή Γρηγορίου, στο Άγιο Όρος και σε λίγο πρόκειται μαζί με άλλους προσκυνητές να προσκυνήσουμε

το Άγιο λείψανό της, το οποίο βρίσκεται στη Μονή».

Για δεύτερη φορά ο Κώστας συγκλονιζόταν. «Καταλαβαίνεις το σόκ που έπαθα», μας λέει.

Λόγω, της εργασίας του ο Κώστας επισκέπτεται σχεδόν σε καθημερινή βάση Ιερούς Ναούς και μοναστήρια.

Έτσι, τον Απρίλιο του 2004, εξιστορούσε σε ένα μοναχό, έξω από την πύλη του μοναστηριού του στο Λουτράκι

της Κορινθίας το όνειρο. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, περνά κάποιο αυτοκίνητο.

Ο οδηγός του και η μικρή κόρη του ήταν γνωστοί στο μοναχό.

Τον χαιρετούν και καθώς απομακρύνονται ο μοναχός λέει στον Κώστα.

«Ο κύριος …. Κώστα έχει τάμα να χτίσει ένα εκκλησάκι στην περιοχή προς τιμή της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας.

Και γι’ αυτό την κόρη του την ονόμασε Αναστασία».


Όλα αυτά έχουν στην κυριολεξία προκαλέσει ακλόνητα θεμέλια πίστης στον Κώστα

και στην οικογένεια του αλλά και στους φίλους του.

Ο ίδιος φροντίζει να μην λείπει στο πανηγύρι που γίνεται προς τιμή της Αγίας Αναστασίας

κάθε χρόνο στη Μονή Οσίου Γρηγορίου και διατηρεί μια σχέση επικοινωνίας με την Αγία Αναστασία

μέσω της καθημερινής προσευχής του.

Το βέβαιο είναι πως αυτή η γνωριμία του με την Αγία Αναστασία του άλλαξε ολόκληρη τη ζωή.

Μέσω της γνωριμίας αυτής, έθεσε προτεραιότητα στο θέλημα του Χριστού

και βιώνει καθημερινά το θαύμα της Ορθόδοξης πίστης.

Δόξα τω Θεώ.



Πηγή: Στύλος Ορθοδοξίας (Τευχ. Νοεμβ. 2005)-proskinitis

[XAPA]

Άγιος Πορφύριος - Ὁ σοφὸς καὶ ἔξυπνος ἄνθρωπος.



«Ὁ ἄνθρωπος, ποὺ δίνει τὴν καρδιά του στὸ Χριστό, γίνεται ἄλλος ἄνθρωπος.

Ἀνοίγει ὁ νοῦς του, γίνεται ἄλλος ἄνθρωπος.

Ἀνοίγει ὁ νοῦς του. γεμίζει μὲ τὸ Χριστό.

Ἀκούεις; Μὲ καταλαβαίνεις; Μὲ τὸ Χριστό.

Καὶ ὅταν ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ εἶναι γεμάτη ἀπὸ τὸ Χριστό, τότε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος εἶναι σοφός,

εἶναι ἔξυπνος, τοῦ τὰ διδάσκει ὅλα τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. »

Ἡ λέξη ἔξυπνος, ὄχι μὲ τὸ νόημα ποὺ τὴν ἐννοεῖ ὁ κόσμος, δηλαδὴ νὰ ἀπαντᾶ καθηλώνοντας τοὺς ἄλλους,

ἢ νὰ κάνει μιὰ δουλειὰ καλύτερα ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἀλλά, νά! Πῶς νὰ σοῦ τὸ πῶ;


»Σὲ κάθε δυσκολία ποὺ τοῦ παρουσιάζεται, δὲν τὰ χάνει, δὲν ἀπελπίζεται,

ἀλλὰ προσφεύγοντας στὸ Χριστό, ποὺ εἶναι μέσα του,

βρίσκει ὡραίους καὶ εὔκολους τρόπους νὰ τὴν ξεπερνάει,

χωρὶς νὰ τοῦ στοιχίζει, χωρὶς νὰ φθείρεται ἐσωτερικά.

Μὲ κατάλαβες, Γεώργιε;»

(Εἶπε τὸ ὀνομά μου χωρὶς νὰ μὲ ἔχει ρωτήσει. Οὔτε ἐχθές, ὅταν μὲ σύστησαν, τοῦ τὸ εἶπαν. Μὲ ἐντυπωσίασε).


– Κατάλαβα, Γέροντα.

«Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει δώσει τὴν καρδιά του στὸ Χριστὸ δὲν ὑποφέρει, ὅσες δυσκολίες καὶ νὰ συμβοῦν.

Χαίρεται, εἶναι γεμάτος ἐσωτερικὴ χαρά.

Εἶναι δραστήριος, προσεκτικός. Δὲν κάνει λάθη, ζημιές.

Τὸ μυαλό, τὰ χέρια, τὰ πόδια, ὅλα κινοῦνται ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι κουτός; »Βέβαια, ὑπάρχουν καὶ περιπτώσεις ποὺ πρέπει νὰ κάνει τὸν κουτό, γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ».


– Δηλαδή, πῶς θὰ κάνει τὸν κουτό;

«Ὅταν σιωπήσει ἐν γνώσει, μὲ κάποιο ἐσωτερικὸ σκοπό,

κάνει πὼς δὲν κατάλαβε, κάνει πὼς δὲν ξέρει, διότι ἔχει ἕνα καλὸ σκοπό.

Αὐτὰ θὰ τοῦ διδάξει σιγὰ-σιγὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Διότι ὅταν ἔχουμε μέσα μας τὸ Χριστό, δὲ ζοῦμε κανονίζοντας ἐμεῖς τὸν ἑαυτό μας.

Ζεῖ ἐν ἡμῖν Χριστός, καὶ κανονίζει αὐτὸς τὴ ζωή μας».


Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου»
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ: ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

paterikos

[XAPA]

“Θανατηφόρα μυνιγγίτιδα και ο άγνωστος Άγιος”


Μαρτυρία :Μαρίας Ιωαννίδου


Η μνήμη του αγίου Θεράποντα τιμάται στις 30 Οκτωβρίου



Στα 16 μου διαγνώστηκα με βακτηριακή μηνιγγίτιδα

(μια πολύ σοβαρή ασθένεια κατά την οποία τα μηνίγγια του εγκεφάλου γεμίζουν υγρό).

Έπεσα σε κώμα και μεταφέρθηκα με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας,

όπου μετά από παρακέντηση που μου έκαναν οι γιατροί ανακοίνωσαν στους δικούς μου,

ότι η κατάσταση μου ήταν εξαιρετικά κρίσιμη και ότι οι πιθανότητες για να ζήσω ήταν σχεδόν ανύπαρκτες

και ότι ακόμα και αν ζούσα θα είχα σοβαρά προβλήματα αναπηρίας, όπως τύφλωσης , παράλυσης κτλ.


Το μόνο που τους είπαν ήταν ότι μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να με σώσει.

Μετά από λίγες μέρες, ήρθε ένας οικογενειακός μας φίλος να με δει στο νοσοκομείο και μου έφερε μια εικόνα ενός Αγίου,

τον οποίο και έβαλε στο προσκέφαλό μου, o οποίος ήταν άγνωστος σε όλους μας.

Όταν συνήλθα από το κώμα ρωτήσαμε να μάθουμε για τον συγκεκριμένο Άγιο και μας είπαν ότι είναι ο Άγιος Θεράπων

και ότι υπάρχει εκκλησία στο Λυθροδόντα.

Ρωτήσαμε επίσης να μάθουμε πότε γιορτάζει, για να κάνουμε τη γιορτή και για να πάμε να προσκυνήσουμε

και μας είπαν 30 Οκτωβρίου.

Κάτι το οποίο όλους μας συγκίνησε και μας έκανε να πιστέψουμε πιο πολύ στο θαύμα, γιατί εγώ γεννήθηκα 30 Οκτωβρίου.

Όσον αφορά τους γιατρούς δεν πίστευαν στα μάτια τους και ήταν σίγουροι ότι έγινε θαύμα στην περίπτωση μου,

γιατί όχι μόνο επέζησα αλλά δεν μου άφησε και κανένα πρόβλημα.


Από τότε μέχρι και σήμερα που είμαι σαράντα χρονών, δεν αποχωρίστηκα ποτέ την εικόνα

που μου έφερε ο οικογενειακός μας φίλος.Την έχω πάντοτε στο προσκέφαλο μου.

Την παίρνω πάντοτε μαζί μου, όταν θα ταξιδέψω.

Επίσης την είχα μαζί μου και όταν γέννησα τον γιο μου.Είχα πολύ εύκολη γέννα.

Κάθε χρόνο κάνω τη γιορτή, έρχομαι στον Λυθροδόντα και φέρνω κερί.

Ο Άγιος Θεράπων είναι ο Άγιος μου και πιστεύω πάρα πολύ στη Χάρη Του.

Νοιώθω ασφάλεια, όταν έχω την συγκεκριμένη εικόνα μαζί μου.


( από το βιβλίο “Βίος και θαύματα , Ασματική ακολοθία, Παρακλητικός κανόνας & Χαιρετισμοί στον Άγιο Θεράποντα) έκδοση Ιερού Ναού Αγ. Θεράποντα Λυθροδόντα)


osiostherapon.wordpress.com

[XAPA]

Η θεία χάρις για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα



Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη χάρη.

Υπάρχουν μυστικά.

Το ουσιαστικότερο είναι να φύγεις απ' τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία.

Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη.

Η θεία χάρις μας διδάσκει το δικό μας χρέος.

Για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα.

Η χάρις του Θεού θέλει θείο έρωτα.

Η αγάπη αρκεί, για να μας φέρει σε κατάλληλη «φόρμα» για προσευχή.

Μόνος Του θα έλθει ο Χριστός και θα εγκύψει στην ψυχή μας, αρκεί να βρει ορισμένα

πραγματάκια που να Τον ευχαριστούν· αγαθή προαίρεση, ταπείνωση και αγάπη.

Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να πούμε «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»


Γέροντας Πορφύριος



inpantanassis

[XAPA]

Εμείς δεν είμαστε μόνοι. Ο Θεός είναι μαζί μας


Ο Κύριος δε θεραπεύει συνεχώς.

Μερικούς τους αφήνει να υποφέρουν για το καλό των ιδίων και των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους.

Διαπίστωσα συχνά ότι οι άνθρωποι που υποφέρουν ή πέρασαν μεγάλες δοκιμασίες είναι άνθρωποι δυνατοί.

Απέκτησαν μια άλλη θεώρηση της ζωής , μερικές δεξιότητες τις οποίες δεν έχουν οι άνθρωποι

που δεν πέρασαν δοκιμασίες. Η δοκιμασία μπορεί να γίνει δεκτή και ως ένα δώρο, ως ένας εμπλουτισμός.

Μερικοί εκλαμβάνουν τη δοκιμασία ως μια αδικία, σαν κάτι που δε θα έπρεπε να τους είχε συμβεί.

Αυτό συμβαίνει, γιατί αυτοί συγκρίνονται με τους άλλους. Όμως αυτό δεν έχει κανένα νόημα.


Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να διάγει τη ζωή που του δόθηκε.

Ο καθένας έχει τη δική του σχέση με τη δοκιμασία.

Ο καθένας μπορεί να κερδίσει κάτι από τη δοκιμασία.

Πιστεύω ότι αυτό που πρέπει να μας βοηθά είναι η συνείδηση

ότι ο Θεός επιτρέπει αυτή τη δοκιμασία και ότι αυτή έχει κάποιο σκοπό,

έστω κι αν δεν τον γνωρίζουμε.

Αυτή η συνείδηση, ή καλύτερα αυτή η εμπιστοσύνη,

μας βοηθά να σηκώσουμε το σταυρό μας με γαλήνη.


Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η πίστη στο Θεό μας βοηθά να σηκώσουμε μία μεγάλη δοκιμασία.

Να ξαναθυμηθούμε όμως ότι, αν περάσαμε μια δοκιμασία, δεν επιθυμούμε να είμαστε μέσα στη δοκιμασία,

γιατί ούτε η Εκκλησία και ούτε οι άνθρωποι το επιθυμούν. Να απομακρύνουμε ,αν μπορούμε, τη δοκιμασία;

Ναι! Αλλά να μην αποφύγουμε το σταυρό που μας σώζει. Ο Κύριος δεν ευλογεί μια παρόμοια στάση.

Δηλαδή ο Κύριος μας ζητεί να σηκώνουμε ο καθένας το σταυρό , το σταυρό της αυταπαρνήσεως του εαυτού.


Χωρίς σταυρό δεν υπάρχει σωτηρία.

Η σωτηρία δεν μας δίνεται μόνο με το Σταυρό του Κυρίου, αλλά και με την άρση του προσωπικού σταυρού∙

όταν περνάμε δια μέσου ενός πειρασμού, μιας αρρώστιας, ενός πόνου, μιας συμφοράς, συναντιόμαστε με το σταυρό

που πρέπει να σηκώσουμε και αυτός γίνεται αληθινά ο σταυρός της σωτηρίας μας.


Να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο σταυρός μας είναι απαραίτητος για να σωθούμε.

Να ζητάμε από τον Κύριο υγεία και καθετί καλό, αλλά να του ζητάμε και τη δύναμη ν’ αποδεχθούμε τη δοκιμασία,

όταν μας αποστέλλεται. Να ζητάμε από τον Κύριο να μας ενισχύει στην πίστη, για να μπορέσουμε

να ανταποκριθούμε απέναντι σε όλους τους πειρασμούς που μας συμβαίνουν. Να του ζητάμε να μας βοηθήσει

να βαστάζουμε με χαρά τη δοκιμασία. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος έλεγε: «Ψάξε να βρεις ένα γιατρό πριν αρρωστήσεις

και προσευχήσου πριν την έλευση του πειρασμού».


Να προετοιμαζόμαστε να υποφέρουμε τη φυσική ή ηθική δοκιμασία. Όμως για να μπορέσουμε να υπομείνουμε

τη δοκιμασία και να ωφεληθούμε από αυτήν, πρέπει να ταπεινωθούμε. Να μην ταρασσόμαστε, βλέποντας ότι

η δοκιμασία είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε , ένα πρόβλημα που δεν μπορούμε

να επιλύσουμε , ένα μυστήριο για το καλό μας, για την πνευματική μας πρόοδο, που μας ενώνει με

τη δοκιμασία του Κυρίου ο οποίος είχε έλεος για μας και μας έσωσε, γιατί μας αγαπάει. Είναι ένα μυστήριο που

μας ενώνει με τον Κύριο ακόμη και τότε, όταν μας αφήνει να υποφέρουμε , και που μας σκουπίζει τα δάκρυα τότε,

όταν γνωρίζει ότι υποφέρουμε για το καλό μας.


Εμείς δεν είμαστε μόνοι. Ο Θεός είναι μαζί μας. Να πιστεύουμε ότι ο φύλακας άγγελός μας, μας συνοδεύει παντού,

ότι η μητέρα του Κυρίου μας προστατεύει και στις καλές περιστάσεις και στις κακές.

Να πιστεύουμε ότι το έλεος του Κυρίου μας συνοδεύει παντού.



Γέρων Θεόφιλος Παραϊάν

diakonima.gr

[XAPA]

Είμαι ευγνώμων ...

[XAPA]

Σαν τη χάρτινη βαρκούλα


Ρίχνω μια μικρή βαρκούλα χάρτινη μέσα στο νερό… Θα πάει, θα πάει, θα επιπλέει, θα αρμενίζει…

Μα για πόσο θ’ αντέξει;

Πόσο χρόνο θα μείνει πάνω στην επιφάνεια; Όχι πολύ…

Το ίδιο συμβαίνει και με μας… Είμαστε τόσο μηδαμινοί και ασήμαντοι όπως η χάρτινη βαρκούλα.

Αρμενίζουμε μέσα στο πέλαγος της ζωής και στην παραμικρή δυσκολία κινδυνεύουμε να βουλιάξουμε.

Και όσα και να κάνουμε, όσο και να προσπαθήσουμε από μόνοι μας, τίποτα δεν θα καταφέρουμε!

Ξέρεις γιατί; Γιατί είμαστε άνθρωποι… Σκόνη, χώμα, ένα τίποτα.

Με τη βοήθεια, όμως, του Θεού μπορούμε να μείνουμε στην επιφάνεια! Δεν πνιγόμαστε! Δεν βουλιάζουμε! Το θεϊκό…

...του χέρι φροντίζει το χάρτινο της υπόστασής μας να μένει πάντα πάνω απ’ την επιφάνεια.

Δεν βουλιάζουμε και αυτό χάρη στη θεϊκή Του φροντίδα….

Ας έχουμε πάντα την ελπίδα μας στο Χριστό και δεν θα χαθούμε ποτέ!



Πρεσβυτερα Κρίνα-Έλενα

πηγή:ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

[XAPA]

Είναι ευλογία να ξέρεις να εκτιμάς αυτά που έχεις


*Γι’ αυτό θα πρέπει να εκτιμούμε αυτά που έχουμε και μας δίνει ο Θεός, γιατί κανείς και τίποτα δεν είναι δεδομένο για πάντα..


Τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν, την υγεία, το σπίτι σου, όλα αυτά που αγαπάς,

όλα όσα σε πεισμώνουν κι όλα αυτά που συμβάλλουν για να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.


Είναι ευλογία να μπορείς να εκτιμάς τους ανθρώπους της ζωής σου. Αυτούς που σε νοιάζονται πραγματικά.

Που στέκονται δίπλα σου στα δύσκολα όταν ο κόσμος σου δείχνει να καταρρέει.

Που μιλούν όταν δεν βρίσκεσαι παρών με τα καλύτερα για σένα.

Που σε γνωρίζουν αλλά δεν το βάζουν στα πόδια.

Σε γουστάρουν έτσι όπως είσαι και χαίρονται το ίδιο που κι εσύ, υπάρχεις στη δική τους ζωή.


Είναι ευλογία να μπορείς να ξεχωρίζεις τους αληθινούς φίλους, αυτούς που μπορεί να μην είναι αίμα σου

αλλά στέκονται κοντά σου σαν οικογένεια. Είναι μεγάλη τύχη να έχεις τη δύναμη να βγάζεις από τη ζωή σου

αυτούς που σε επηρεάζουν αρνητικά, που ζηλεύουν, που δεν έχουν όμορφο χαρακτήρα.


Είναι ευλογία να μπορείς να ασχολείσαι με τη δουλειά που αγαπάς. Να είναι το πάθος σου.


Είναι ευλογία να έχεις καινούριους λόγους να ξυπνάς κάθε μέρα.

Και να μπορείς να εκτιμάς τα απλά, καθημερινά. Αυτά που κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη, πιο όμορφη.


Είναι ευλογία να μπορείς να δίνεις. Για αυτό μην τσιγκουνεύεσαι ούτε τις καλημέρες.

Μπορεί χωρίς να το αντιληφθείς, να φτιάξεις τη μέρα κάποιου ανθρώπου.

Κι αν όλα αυτά σου ακούγονται κάπως ρομαντικά, αυτό χρειαζόμαστε.

Το ρομαντισμό για να γίνεται η κάθε μέρα μας καλύτερη.


Είναι ευλογία να βρίσκεσαι σε ένα μέρος και να μην ταξιδεύει το μυαλό σου κάπου αλλού.

Μεγάλη ηρεμία να μπορείς να τιθασεύσεις τα θέλω σου και να τα φέρνεις στα δικά σου μέτρα.


Είναι ευλογία να φτιάχνεις τη ζωή με τους δικούς σου κανόνες. Και όλοι οι δικοί σου άνθρωποι να χωράνε εκεί.


Είναι ευλογία να έχεις αληθινούς φίλους, να ζεις αληθινές στιγμές.


Μην ξεχνάς ποτέ ποιος είσαι, τι θέλεις. Μην ξεχνάς ποτέ πόσο όμορφη είναι η απλότητα των πραγμάτων.


Μάθε να βλέπεις το τώρα, μάθε να συγχωρείς τους ανθρώπους που σε πλήγωσαν.

Μάθε να ημερεύεις το μέσα σου και να γεμίζεις τη ζωή σου με αυτά που αγαπάς και σε κάνουν καλύτερο.



simeiakairwn

[XAPA]

Γίνε κι εσύ παιδί… και κέρδισε!


Ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί, μονάχα ψευτοθυμώνει

κι όταν πραγματικά πεισμώνει, πάλι γρήγορα το ξεχνά. Γιατί ένα παιδί ξέρει...



pentapostagma