Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ


Σ’ ένα κόσμο που σε θέλει τέλειο και αψεγάδιαστο,

υπάρχει ένας Θεός που με δέχεται με τις ατέλειες και τα λάθη μου.


Σ’ ένα κόσμο που δίνει δύσκολα δεύτερες ευκαιρίες,

υπάρχει ένας Θεός που είναι διατεθειμένος να μου δώσει πολλές ευκαιρίες.


Σ’ ένα κόσμο που μετρά τα μετρητά στο λογαριασμό μου,

υπάρχει ένας Θεός που δεν Τον ενδιαφέρει το πορτοφόλι μου.


Σ’ ένα κόσμο που δεν λογαριάζει καρδιά και αισθήματα,

υπάρχει ένας Θεός που δίνει μεγάλη σημασία στην καρδιά μου.


Σ’ ένα κόσμο που με θεωρεί απρόσωπο μέλος ενός συνόλου,

υπάρχει ένας Θεός που με αγαπά μ’ ένα τρόπο μοναδικό και ξεχωριστό.


Σ’ ένα κόσμο που δεν σε καταλαβαίνει,

υπάρχει ένας Θεός που με κατανοεί απόλυτα.


Ευτυχώς που υπάρχει Εκείνος...



dieyxontonagion

[XAPA]

[XAPA]

Για να κάνεις πραγματικά Χριστούγεννα…



• ΓΙΝΕ ΕΝΑΣ ΒΟΣΚΟΣ

Σαν τους βοσκούς που πήραν πρώτοι το μήνυμα από τον άγγελο ότι γεννήθηκε στη γη ο Σωτήρας του κόσμου.

Δηλαδή, απλός και ταπεινός. Χωρίς κακία και μίσος.

Χάρισε κι εσύ με ευγνωμοσύνη από αυτά που έχεις στον φτωχό αδελφό σου.

Τότε θα νιώσεις αγάπη και θα συναντήσεις στη φάτνη της καρδιάς σου το μικρό Χριστό.


• ΓΙΝΕ ΣΟΦΟΣ

Σαν τους μάγους που αναζητούσαν την αλήθεια. Γεμάτοι πίστη άφησαν την πατρίδα τους και ξεκίνησαν για

ένα κουραστικό μακρινό ταξίδι για να προσκυνήσουν τον Λατρευτό, τον μοναδικό Θεό.

Αναζήτησε κι εσύ με πίστη αυτόν τον αληθινό Θεό, να τον προσκυνήσεις, να του προσφέρεις δώρα σαν

τους Μάγους. Αντί για χρυσό, να του προσφέρεις την καθαρή καρδιά σου γεμάτη αγάπη για όλους.

Αντί για λιβάνι να του προσφέρεις την προσευχή σου.

Ο Χριστός που γεννήθηκε από αγάπη, θα σου δώσει ό,τι του ζητήσεις.

Αντί για σμύρνα, πρόσφερε την ψυχή σου γεμάτη καλοσύνη. Διώξε μακριά το μίσος, την αδικία, το ψέμα….


• ΓΙΝΕ ΕΝΑΣ “ΕΠΙΓΕΙΟΣ” ΑΓΓΕΛΟΣ


Μετανιωμένος για την αμαρτία, δοξολόγησε μαζί με τους αγγέλους το Θεό Πατέρα σου.

Φρόντισε όσους έχουν την ανάγκη σου, με την αγγελική σου παρουσία, όπως οι άγγελοι φροντίζουν εσένα.

Έτσι, θα γεμίσει η ψυχή σου χαρά και ευφροσύνη.


• ΓΙΝΕ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ


Αστέρι φωτεινό, που θα δείχνει σε όλους το δρόμο της χαράς, της ευτυχίας.

Ένα αστέρι σαν αυτό που έστειλε ο Θεός στους Μάγους και τους οδήγησε στη φάτνη της Βηθλεέμ.

Κάνε τη ζωή σου αστέρι λαμπερό που θα το βλέπουν όλοι και θα φωτίζονται από το δικό σου φως.


• ΓΙΝΕ ΜΙΑ ΦΑΤΝΗ


Φάτνη αγάπης και στοργής. Φάτνη φτωχική.

Σπηλιά αγιασμένη σαν κι αυτή που διάλεξε για σπίτι του ο Μεγάλος Βασιλιάς.

Σ’ αυτή τη φάτνη της καρδιάς σου θα έλθει να γεννηθεί ο Σωτήρας όλου του κόσμου και θα γιορτάσεις τα πιο

αληθινά, τα πιο χαρούμενα Χριστούγεννα.


• ΓΙΝΕ ΔΙΚΑΙΟΣ


Σαν τον Ιωσήφ, που υπηρέτησε το Χριστό μας σιωπηλά και ταπεινά.

Υπάκουος πάντα έκανε ό,τι τον διέταζε ο άγγελος.

Πόσο μεγάλη χαρά θα νιώσεις αν γίνεις κι εσύ υπηρέτης του Μεγάλου Θεού!


• ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ


Δέξου για Σωτήρα σου το Θείο Βρέφος. Και θα νιώσεις γαλήνη τριγύρω σου απλωμένη, τον ουρανό μες στην

καρδιά σου φωτεινό. Κι ω τρανή σου ευτυχία! Θα ζεις μαζί με το Χριστό!


Χριστέ μου, τούτη τη χρονιά κάνε να γίνουμε:

– απλοί σαν τους βοσκούς

– σοφοί σαν τους Μάγους

– καθαροί σαν τους αγγέλους

– λαμπεροί σαν τ’ αστέρια

– ταπεινοί σαν τη φτωχική Σπηλιά

– δίκαιοι σαν τον Ιωσήφ.


ΤΟΤΕ, θα γιορτάσουμε τα πιο όμορφα, τα πιο καλά Χριστούγεννα. Θα γιορτάσουμε πραγματικά Χριστούγεννα.



diakonima

[XAPA]

Θα έλθεις στη γιορτή μου;


Όπως θα ξέρεις, φτάσαμε ξανά στην ημερομηνία των γενεθλίων μου.

Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμήν μου, έτσι κι εφέτος.


Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις στο ράδιο, την τηλεόραση, το Διαδίκτυο και

παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα...


Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται!


Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου.

Στην αρχή φαίνονταν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι’ αυτό που έκανα για εκείνους.

Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει πια τι ακριβώς γιορτάζουν.

Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά, όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται....


Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμή μου.

Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά…

Ξέρεις κάτι;...

Ούτε που με κάλεσαν!


Ενώ ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει. Και η γιορτή, τάχα, γινόταν για μένα...

Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα... με άφησαν απ’ έξω, μου έκλεισαν την πόρτα...

Παρ΄ όλο που εγώ ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους...


Η αλήθεια είναι ότι δεν εξεπλάγην, γιατί τα τελευταία χρόνια όλοι μου κλείνουν την πόρτα.

Μιας και δεν με κάλεσαν λοιπόν, σκέφτηκα να παραβρεθώ χωρίς να κάνω θόρυβο κι έτσι μπήκα και

στάθηκα σε μια γωνίτσα.


Διασκέδαζαν όλοι, κάποιοι έλεγαν ιστορίες, γελούσαν, πέρναγαν πολύ καλά, μέχρι που έφτασε ένας....

γέρος χοντρός, ντυμένος στα κόκκινα με άσπρα γένια... Και φώναζε... χο, χο, χο!, λες και είχε πιει λίγο

παραπάνω... κάθισε βαριά βαριά σε μια πολυθρόνα και... όλοι έτρεξαν καταπάνω του λέγοντας... Άγιε Βασίλη!

…λες και η γιορτή ήταν γι’ αυτόν... Και ούτε που ήταν ο Άγιος Βασίλειος!


Ήρθαν τα μεσάνυχτα και όλοι άρχισαν να αγκαλιάζονται, άπλωσα κι εγώ τα χέρια μου ελπίζοντας πως κάποιος

θα με αγκαλιάσει... Και ξέρεις; Κανείς δεν με αγκάλιασε!


Ξαφνικά άρχισαν όλοι να ανταλλάσσουν δώρα, ένας ένας τα άνοιγαν μέχρι που τελείωσαν όλα...

Πλησίασα να δω μήπως παρ’ ελπίδα υπήρχε κάποιο δώρο για μένα, αλλά μάταια, δεν υπήρχε τίποτα...


Πώς θα αισθανόσουν αν την ημέρα των γενεθλίων σου αντάλλασσαν δώρα όλοι μεταξύ τους

κι εσένα δεν σου δώριζαν τίποτα;

Τότε κατάλαβα ότι εγώ περίσσευα σ΄ εκείνη τη γιορτή, βγήκα χωρίς να κάνω θόρυβο,

έκλεισα την πόρτα κι αποσύρθηκα...

Κάθε χρόνος που περνάει είναι χειρότερα, ο κόσμος θυμάται μόνο το δείπνο, τα δώρα και τις γιορτές.

Κανείς δεν θυμάται εμένα...


Θα ήθελα αυτά τα Χριστούγεννα να μου επιτρέψεις να έρθω στη ζωή σου, να αναγνωρίσεις ότι πριν από δύο

χιλιάδες χρόνια ήρθα σε αυτόν τον κόσμο για να δώσω τη ζωή μου για σένα, για να φέρω τη σωτηρία στους

ανθρώπους, για να τους φανερώσω την αλήθεια, να τους κάνω πραγματικά ευτυχισμένους.

Το μόνο που θέλω σήμερα είναι να το πιστέψεις αυτό με όλη σου την καρδιά ...


Θα σου πω κάτι: σκέφτηκα, μιας και πολλοί δεν με προσκαλούν στη γιορτή που κάνουν, θα κάνω τη

δική μου γιορτή και θα είναι σπουδαία, όπως κανένας δεν την έχει φανταστεί, μια γιορτή πολύ μεγάλη.


Ακόμη κάνω τις τελευταίες προετοιμασίες, στέλνω πολλές προσκλήσεις και σήμερα

υπάρχει μία ειδικά για εσένα.

Θέλω μόνο να μου πεις αν θέλεις να βοηθήσεις, θα σου κρατήσω μια θέση και θα γράψω το όνομά σου,

στη μεγάλη λίστα μου με τους καλεσμένους ...


Ετοιμάσου γιατί όταν όλα θα είναι έτοιμα, μια μέρα που δεν θα το περιμένει κανείς, θα κάνω μια Μεγάλη Γιορτή...


Στους καιρούς της κρίσης.....ετέχθη ημιν σήμερον Σωτήρ.

Η Πίστη, η Ελπίδα κι η Αγάπη ας φωλιάσουν στις ψυχές μας.

Ευλογημένα Χριστούγενα.



Tokandylaki

[XAPA]

Προσωπικές Σκέψεις πριν τα Χριστούγεννα ...


Μερικά ακόμα βήματα πριν από Το Σπήλαιο , για να συναντήσουμε Τον Αχώρητο , που μπόρεσε και

χώρεσε μέσα σε μια σπηλιά , για να χωρέσει όλους εμάς στην δική Του Αγκαλιά ...


Καθώς πλησιάζουμε απομένει άραγε κάτι που έπρεπε , και δεν κάναμε ; ...

Τακτοποιήσαμε άραγε και την πιο μικρή ακαταστασία στο σπήλαιο της δικής μας σπηλιάς , της

φάτνης της δικής μας καρδιάς ; ...


Και μια και απομένουν ελάχιστες μόνο μέρες , σταματώ λιγάκι κι' αναλογίζομαι την κάθε μέρα που πέρασε ...

Αφήνω για λίγο όλες τις μέριμνες , όλα τα τρεχάματα , δίνω το χρόνο στον εαυτό μου να ξεκουραστεί από

όλα αυτά , και να σκεφτεί τι έχει , πολύ σημαντικό απομείνει , που δεν έγινε ...


Κάνοντας μια αναδρομή με το μυαλό μου , βλέπω πως πολλά πράγματα βρίσκονται ακόμα σε ακαταστασία , και

σκέφτομαι τον κάθε άνθρωπο που έχω συναντήσει στην πορεία της ζωής μου , από το κοντινό μου περιβάλλον ,

μέχρι και το πιο απόμακρο ...


Αν έχω , έστω και άθελα μου , πικράνει κάποιους συνανθρώπους μου , στεναχωρήσει , πληγώσει , απογοητεύσει ,

σκύβω το κεφάλι και ζητώ ταπεινά συγνώμη , από τον καθένα ξεχωριστά .


Ζητώ πρώτα συγνώμη από Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου για κάθε σκέψη , πράξη , λόγο , που Τον πόνεσαν.

Που Του ξανακάρφωσαν τα καρφιά στις παλάμες , που Του ξαναλόγχισαν Την πλευρά , που Του ξαναπότισαν το

ξύδι και τη χολή , που Του ξαναμάτωσαν Την Καρδιά .


Συγνώμη !


Στην συνέχεια ζητώ συγνώμη από σένα . Εσένα τον σύζυγο , τον σύντροφο , τον φίλο , τον αδελφό , την αδελφή ,

το παιδί , τον πατέρα , την μητέρα , τον συνάδελφο , τον προϊστάμενο , τον κάθε διπλανό , μα και μακρινό

συνοδοιπόρο , στην πορεία της ζωής , που πίκρανα , που στεναχώρεσα , που πόνεσα , που λύπησα , που

απογοήτευσα , είτε θεληματικά, είτε άθελά μου .


Συγνώμη σε όλους εσάς !


Το κάθε φταίξιμο είναι δικό μου , που πηγάζει μέσα απ΄ τον ανελέητο εγωισμό μου , που καλλιεργώ , με τα

πάθη και τα θέλω μες την ψυχή μου , και μου στερεί τη χαρά και την αγάπη απ΄ τη ζωή .


Με την συναίσθηση της ευθύνης , απέναντι Στον Θεό , και στον αδελφό μου , με αυτές τις σκέψεις , και αυτές

τις δύο μεγάλες " Συγνώμες " , πλησιάζω κι΄ εγώ δειλά δειλά , με όλους εσάς , τους συνοδοιπόρους της ζωής ,

στης Βηθλεέμ Το Σπήλαιο για να συναντήσω και να προσκυνήσω , μαζί με τους ποιμένες , Το Νεογέννητο Θείο Βρέφος ...


Καλά Χριστούγεννα σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

Εύχομαι Το Θείο Φως Του Ουρανού να πλημμυρίσει ολονών τις καρδιές .



odevontas

[XAPA]

Τί δώρο να κάνω;


Όλοι σκέφτονται τι δώρα θα κάνουν αυτές τις μέρες...

Βρες μια καρδιά στην μοναξιά και νιώσε την...


π.Λίβυος




imverias

[XAPA]

Στάσου μια στιγμή ! …



Βέβαια ίσως να σκέφτεσαι ότι δεν έχεις χρόνο να σταματήσεις, όμως πίστεψέ με, αξίζει τον κόπο…

Θα ήθελα να απολαύσεις πραγματικά αυτές τις γιορτινές μέρες με ηρεμία και γαλήνη,

χωρίς έγνοιες και σκοτούρες!

Όμως για να γίνει αυτό, πρώτα πρέπει να γίνει μια ανταλλαγή.

Θα πρέπει να μπολιάσεις μέσα σου κάτι ασύγκριτα καλύτερο!

~ ~ ~

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτινή εποχή, όμως δεν είναι μόνο αυτό…

Τα χριστούγεννα είναι τα γενέθλιά Μου.

Είναι ο καιρός που γιορτάζεις το μεγαλύτερο δώρο που δόθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα.

Μπορείς, λοιπόν, να Μου χαρίσεις μια στιγμή για να σου πω πόσο πολύ σε αγαπώ;

Μπορείς να βρεις χρόνο για αγάπη αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων;

Αν το κάνεις, θα νιώσεις την παρουσία Μου στην καρδιά σου και ζεστασιά,

ειρήνη και παρηγοριά να γαληνεύουν το εσωτερικό σου!

~ ~ ~

Θα ‘θελα να ξέρεις ότι:

Ήταν η αγάπη για σένα που Με έφερε στη Γη πριν 2.000 χρόνια.

Ήταν η αγάπη που Με ώθησε να περπατήσω μέσα στον κόσμο και να γίνω ένας από σας,

να ζήσω και να πεθάνω για σας.

Η αγάπη ήταν, και συνεχίζει να είναι , ο κύριος τρόπος έκφρασής Μου.

Οτιδήποτε έχω κάνει, το έχω κάνει από αγάπη για σένα προσωπικά

και από αγάπη για την ανθρωπότητα σαν σύνολο.

~ ~ ~

Για Μένα έχεις μεγάλη σημασία!

Τα γιορτινά στολίδια, τα ακριβά εδέσματα, τα άφθονα δώρα, τα περισσότερα από αυτά

θα σβήσουν μέσα στη λήθη, χαμένα ανάμεσα στις αναμνήσεις

των τόσων πολλών Χριστουγέννων,

όμως η αγάπη που έχεις μοιραστεί και έχεις δώσει θα συνεχίσει να ζει για πάντα…




Odevontas

[XAPA]

Γιατί ο Χριστός Θέλησε να Γεννηθεί από Παρθένο, αφήνοντας αβλαβή την Παρθενία Της;


Να γιατί:

Κάποτε ό διάβολος εξαπάτησε την παρθένα Εύα.

Τώρα ό Άγγελος έφερε το λυτρωτικό μήνυμα στην Παρθένο Μαριάμ.

Κάποτε ή Εύα ξεστόμισε λόγο, πού έγινε αιτία θανάτου.

Τώρα ή Μαρία Γέννησε το Λόγο, πού έγινε αιτία αιώνιας ζωής.

Ο λόγος της Εύας έδειξε το δέντρο, πού έβγαλε τον Αδάμ από τον Παράδεισο.

Ο Λόγος της Μαρίας έδειξε το Σταυρό, πού έβαλε τον Αδάμ πάλι στον Παράδεισο.

Σ’ αυτόν λοιπόν, το Λόγο του Θεού και Υιό της Παρθένου, πού άνοιξε δρόμο μέσα σε τόπο αδιάβατο,

ας αναπέμψουμε δοξολογία μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα στους αιώνες των αιώνων.




Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου


diakonima.gr

[XAPA]

Ποῦ εἶναι ἡ «ἐπί γῆς εἰρήνη» πού ἔφερε ὁ Χριστός σύμφωνα μέ τά λόγια τῶν ἀγγέλων: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη…»



Η ειρήνη του αγγελικού ύμνου δεν είναι η εξωτερική ειρήνη, η λήξη των πολέμων, αλλά η εσωτερική.

Η εξωτερική ειρήνη σχεδόν πάντοτε στηρίζεται στη δύναμη των όπλων.

Η Pax Romana π.χ. στηριζότα στη βία του στρατού.


Επίσης η ειρήνη που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ακολούθησε την ήττα της

Γερμανίας και το χωρισμό της από τους νικητές.


Πολλές φορές και η ειρήνη στις ανθρώπινες σχέσεις είναι υποκριτική και επιλήψιμη.

Δύο άνθρωποι μπορεί να ειρηνεύουν μεταξύ τους και να συνεργάζονται, ή επειδή δεν μπορούν να βλάψει ο

ένας τον άλλον ή επειδή τους ενώνει ένας κοινός σκοπός: π.χ. το κακό κάποιων συνανθρώπων τους.


Η εσωτερική ειρήνη είναι κατάσταση ψυχικής γαλήνης και ευτυχίας και κοσμεί εκείνον τον άνθρωπο που

βρίσκεται σε κοινωνία και ενότητα με το Θεό.


Ένα μικρό παιδάκι, λέει η ψυχολογία, όταν το αποσπάσεις από την αγκαλιά της μητέρας του,

θα χάσει την εσωτερική ηρεμία και ασφάλεια. Γι’ αυτό κλαίει συνεχώς και σταματά, όταν το

επιστρέψουν στη γνωστή του τρυφερή αγκαλιά.


Έτσι είναι και ο άνθρωπος: μακριά από το Θεό, ζει σ’ ένα ψυχρό κι αφιλόξενο κόσμο, ψάχνοντας

παντού τον Πατέρα Θεό. Με τον ερχομό του Θεού στη γη ήρθε η ζεστή αγκαλιά και για τον άσωτο υιό,

την αμαρτωλή ανθρωπότητα.


Όταν αποκτήσει κάποιος την ειρήνη με το Θεό, πρώτα θα ειρηνεύει με τον εαυτό του, γιατί δε

θα τον ελέγχει η συνείδησή του και μετά θα ειρηνεύει και με τον πλησίον του, γιατί ο πλησίον του θα

είναι αδελφός του και γιος του ίδιου Θεού-Πατέρα, κι όχι ανταγωνιστής.


Τότε ο πανάγαθος Θεός, εάν το θεωρεί ωφέλιμο, θα αποτρέπει τους πολέμους και θα δωρίζει την ειρήνη με

τους αλλοεθνείς ή θα προστατεύει τον πιστό Του από ξένες επιβουλές.

Η εσωτερική ειρήνη κατά βάθος είναι ειρήνη μεταξύ ανθρώπου και Θεού.


Ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του, αποκατέστησε τη σχέση Θεού και ανθρώπου.

Το ότι η ειρήνη του αγγελικού ύμνου είναι διαφορετική από την κοσμική ειρήνη επιβεβαιώνεται και από τα

λόγια του Χριστού στους μαθητές Του: «ειρήνη σάς αφήνω, ειρήνη τη δική μου σας δίνω, όχι όπως ο κόσμος δίνει» (Ιωάν. 14,27).


Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο βλέπουμε το Χριστό να βάζει στη γη τις αιτίες ενός καινούριου πολέμου, του

πολέμου των απίστων εναντίον των πιστών Του.


Λέει: «Μη νομίσετε ότι ήλθα να φέρω ειρήνη στη γη, δεν ήλθα να φέρω ειρήνη, αλλά διάσταση. Ήλθα για να

διχάσω τον άνθρωπο κατά του πατέρα του και τη θυγατέρα κατά της μητέρας της και τη νύμφη κατά της πεθεράς της» (Ματθ. 10,34-35).


Το ότι η ειρήνη του Χριστού είναι βαθιά στην ψυχή του ανθρώπου και δεν επηρεάζεται από εξωτερικές δυσκολίες

φαίνεται από τα λόγια του Χριστού πριν το Πάθος Του προς τους μαθητές Του:

«Αυτά σας έχω πει, για να έχετε κοντά μου ειρήνη. Στον κόσμο θλίψη θα έχετε, αλλά έχετε θάρρος,

εγώ έχω νικήσει τον κόσμο». (Ιωάν. 16,3).


Σήμερα συμβαίνει το εξής παράδοξο: Οι άνθρωποι, ενώ κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον

του Θεού, επιζητούν εναγωνίως την ειρήνη μεταξύ τους και, ενώ

αδιαφορούν εντελώς για την εσωτερική ειρήνη, επιδιώκουν ποικιλότροπα

την εξωτερική.


Η εξωτερική ειρήνη δε θα γίνει πραγματικότητα, αν οι άνθρωποι δεν αποκτήσουν πρώτα την εσωτερική ειρήνη,

γιατί κρύβουν τα συμφέροντα των ισχυρών.


Στον κόσμο χωρίς Θεό θα ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου, θα υπάρχει η ειρήνη του φόβου και της καταπίεσης.

Ακόμα κι όταν οι άνθρωποι, που ζουν από τους πολέμους και τους εξοπλισμούς, αναγκασθούν να υπηρετήσουν

την εξωτερική ειρήνη, αυτοί τότε θα μοιάζουν σαν τους φυλακισμένους, που προσπαθούν να βγουν έξω

από τη φυλακή.


Ο Χριστός δε νίκησε την παντοδύναμη και σκληρή Ρώμη με το ξίφος, αλλά

με τη δύναμη του λόγου Του.


Η απάνθρωπη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μεταστράφηκε σε χριστιανική αυτοκρατορία, τη Βυζαντινή.

Ο Χριστός δεν εξανάγκασε τότε κανένα να αναζητήσει την εσωτερική ειρήνη κι ούτε και σήμερα θα

στερήσει την ελευθερία των ανθρώπων.


Φαίνεται πως η ανθρωπότητα δεν ωρίμασε πνευματικά, για να σταματήσει τους πολέμους, και μοιάζει σαν

τα μικρά παιδιά που χτυπιούνται για το τίποτε.


Οι ευχές για την ειρήνη του κόσμου, να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι εξοπλισμοί, είναι ανώδυνες και εύκολες.

Ο αγώνας, όμως, για την εσωτερική ειρήνη, την κάθαρση από τα αμαρτωλά πάθη, να

αλλάξουμε δηλ. τον κόσμο εκεί που σε πρώτο και σίγουρο βαθμό μπορούμε, είναι επώδυνος και δύσκολος.



Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ. 38-40), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου


makkavaios

[XAPA]

Τί θέλησε ο Χριστός


Την εποχή του μεγάλου Κωνσταντίνου, ένας σπουδαίος άνθρωπος, ξεκίνησε από την Ρώμη και πήγε στη

Βηθλεέμ.

Έφτιαξε εκεί το κατάλυμά του και ζούσε δίπλα στο σπήλαιο που γεννήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.


Πρόκειται για τον περίφημο άγιο, τον σοφό άγιο Ιερώνυμο, αυτόν που μετέφρασε στα λατινικά όλη την Αγία

Γραφή και έγραψε πολλά θαυμάσια βιβλία, όλα για την δόξα του Χριστού και για την σωτηρία των ανθρώπων.


Κάθε τόσο, ο άγιος Ιερώνυμος πήγαινε και γονάτιζε μπροστά στο σπήλαιο που γεννήθηκε ο Χριστός και Τον

παρακαλούσε και Τον ικέτευε για την αιώνια ζωή.


Μια μέρα, Χριστούγεννα, – το έχει γράψει ο ίδιος αυτό το γεγονός – ενώ προσευχόταν, βλέπει τον Χριστό

μπροστά του να του λέει:

Ιερώνυμε, σήμερα είναι η γιορτή μου.

Σήμερα είναι η επέτειος της καθόδου μου στη γη, που γεννήθηκα στο σπήλαιο αυτό. Τί δώρο θα μου κάνεις;



Απαντάει ο άγιος:

Υιέ του Θεού, για Σένα άφησα την πρωτεύουσα του κόσμου, την Ρώμη, και όλα τα πλούτη που είχα εκεί.

Ήλθα εδώ και ζω φτωχός κοντά Σου. Τί δώρο θέλεις να σου κάνω; Τί έχω πια Χριστέ μου, να σου δώσω;


Κάτι έχεις ακόμη. Και θέλω να μου το δώσεις.

Χριστέ μου, είχα σοφία. Μόρφωση απέραντη. Την είχα αποκτήσει με τις μελέτες μου.

Μα και αυτή την έκανα θυσία μπροστά Σου. Την θεώρησα σκόνη και στάχτη.

Τώρα πια, ασχολούμαι μόνο με τον λόγο Σου. Τί άλλο να σου δώσω;


Κάτι έχεις ακόμη, Ιερώνυμε. Θέλω να μου δώσεις και από αυτό.

Χριστέ μου, είχα δυνάμεις σώματος και έχω δυνάμεις πνεύματος. Τα άφησα όλα στα πόδια Σου. Δεν θυμάμαι να

έχω τίποτε άλλο να Σου δώσω.

Και όμως, κάτι έχεις ακόμη.

Ποιό Χριστέ μου, πες το μου. Και αμέσως θα Σου το προσφέρω.

Του λέει ο Χριστός:

Τις αμαρτίες σου!

Αυτές θέλω να μου τις δώσεις!

Χριστέ μου, τί να τις κάνεις τις αμαρτίες μου, το βόθρο της ψυχής μου; Τί τον θέλεις;

Να τον πάρω εγώ. Να φύγει από εσένα. Να σου τον συγχωρήσω. Και να μείνεις εσύ καθαρός, με την χάρη μου

και με την αγάπη που έχεις για μένα.


* * *

Γι’ αυτό ήλθε ο Χριστός στον κόσμο.

Μας άπλωσε το χέρι, για να απλώσουμε και εμείς το δικό μας, και να Του βάλουμε στο χέρι τις αμαρτίες μας.

Όχι με το χέρι μας, αλλά ΜΕ την καρδιά μας. Και ΑΠΟ την καρδιά μας.


Ήλθε λυτρωτής. Ελευθερωτής από την δουλεία της αμαρτίας και από τον κίνδυνο να βρεθούμε – εξ αιτίας του

χωρισμού που φέρνει στον άνθρωπο η αμαρτία μακρυά από τον Θεό. Μακρυά από την Βασιλεία Του.

Μακρυά από την αιώνια ζωή. Μακρυά και έξω από τον Παράδεισο. Να βρεθούμε στον σκουπιδοτενεκέ της

αιώνιας ζωής, που είναι η Κόλαση.


Για να μη καταντήσουμε εκεί – γιατί εκεί πηγαίναμε με τα στραβά βήματά μας – ήλθε ο Χριστός, ο Ελεήμων και

Εύσπλαγχνος, κοντά μας.


Άφησε την τιμή Του, την υπόληψή Του, το μεγαλείο Του και ταπεινώθηκε και ήλθε στη γη, για μας.

Για να μας πάρει κοντά Του. Γιατί ο Θεός μας, είναι αγάπη, καλωσύνη, ευσπλαγχνία. Δεν θέλει να χαθεί

κανένας.


Όποιος χάνεται, χάνεται μόνο από δική του υπαιτιότητα.

Ας Τον δοξολογήσουμε. Ας Τον ευχαριστήσουμε. Ας Τον προσκυνήσουμε. Ας Τον τιμήσουμε. Και ας Του πούμε:


Κύριε Ιησού Χριστέ,

όπως αξίωσες τους αποστόλους Σου να είναι κοντά Σου,

όπως αξίωσες τον ληστή πάνω στο Σταυρό, να μπει μαζί Σου στην Βασιλεία Σου,

όπως αξίωσες τόσα εκατομμύρια παιδιών Σου να τους πάρεις κοντά Σου και να τους ελεήσεις,

αξίωσε και εμάς της αγάπης Σου, της ευσπλαγχνίας Σου, της συγχωρήσεώς Σου. Και κράτα μας κοντά Σου.


Αμήν.



(+Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, Ο Θεός επί γης, Έκδ. Ι. Μ. Προφήτου Ηλιού, Πρέβεζα 2015, σ. 13-18).



pentapostagma