Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Πλησιάζουμε ...


Σύμπασα η πλάση στέκει με συστολή αναμένοντας. Προετοιμάζεται και καρτερεί το μέγα γεγονός.

Τα φύλλα στα δέντρα ντύθηκαν τις πορφυρές φορεσιές τους .

Το στερέωμα κατέβηκε χαμηλά, θες από συστολή, θες από αδημονία.

Οι ετοιμασίες γίνονται σιωπηλά, αθόρυβα. Κάτω από το χώμα, η ελπίδα ετοιμάζεται με τρόπους μυστικούς.


Θα εμφανιστεί μόνο σε όσους θέλουν, σε όσους έχουν αυτιά να ακούσουν και μάτια να δουν και να δεχτούν το

θαύμα της Ζωής.


Σιωπηλοί κτίστες δουλεύουν άοκνα και συντελούν στην έλευση Του Κτίστη.


Ω ! Πόσο Μέγα Μυστήριο είναι αυτό!

Ο Θεός θα γεννηθεί σε μια σπηλιά από θνητή γυναίκα!


Ως χθες, κάποιοι ίσως και σήμερα, γιορτάζαμε τους ημίθεους και τους θεούς που κουβαλούσαν ανθρώπινες

αδυναμίες, μα τώρα γεννιέται ο αληθινός Θεός, γενόμενος άνθρωπος θνητός.

Βρέφος στην αγκαλιά της Μητέρας Του μας προσκαλεί σε μια συνάντηση που η εξουσία και η δύναμη δεν

έχουν καμία θέση.


Παιδίον νέον, έρχεται στον κόσμο, ανυπεράσπιστο για να μας χορτάσει με την εμπιστοσύνη, την αγάπη και το

δικαίωμα στο όνειρο.


Παιδίον νέον έρχεται για να φέρει την αναγέννηση στις ψυχές μας.


Παιδίον νέον έρχεται για να καθαρίσει τις πληγές μας, να διώξει το σκοτάδι και να μας σώσει από την

καταστροφή.

Μόνο για όσους θέλουν, μόνο για όσους το ποθήσουν.


Παιδίον νέον έρχεται για να μας πει να μη φοβόμαστε, να μη λυπόμαστε.

Μας καλεί, τον καθένα προσωπικά, εκεί που το σκοτάδι δεν κατοικεί.

Εκεί που ο προ αιώνων Θεός γίνεται φίλος, αδερφός, σύντροφος πιστός για πάντα.


Παιδίον νέον έρχεται, να μας κρατήσει στην αγκαλιά Του και να μας χαρίσει την γαλήνη και την ειρήνη που τόσο

ποθούμε καθώς και την δύναμη να σταθούμε ορθοί και άξιοι στο δρόμο της καρδιάς και της λογικής, που τόσο

λείπει από την κοινωνία και τις αξίες του κόσμου τούτου, που μας παρασύρουν με μια μέθη γλυκιά στην

στιγμιαία ηδονή, πιστή σύντροφο της οδύνης.


Όσοι πιστοί προσέλθετε στην προετοιμασία της Γέννησης, γιορτή μεγάλης χαράς.

Ας καθαρίσουμε τον οίκο της ψυχής κι ας σταθούμε με θαυμασμό και φόβο στον ερχομό Εκείνου που θα

βαστάξει τα βάσανα και τις δυσκολίες μας και θα μας ντύσει με Φως !



odevontas

[XAPA]

Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος: «Τα Χρι­στού­γεν­να τό­τε μό­νον έχουν α­ξί­α για μας…»

[XAPA]

Χριστός γεννάται, δοξάσατε


Ὁ Χριστὸς γεννιέται, δοξάσατε.

Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄναρχος καὶ αἰώνιος, τώρα λαμβάνει ἀρχή. Αὐτὸς ποὺ εἶναι αὐθύπαρκτος, δημιουργεῖται.

Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄπειρος, χωρεῖται στὴν περιορισμένη ἀνθρώπινη φύση.

Αὐτὸς ποὺ πλουτίζει μὲ τὰ ἀγαθά Του τὸν κόσμο, γίνεται φτωχὸς, παίρνοντας ἀνθρώπινο σῶμα, γιὰ νὰ

πλουτίσω ἐγὼ μὲ τὴν θεότητά Του.

Ποιὸς μπορεῖ νὰ παραστήσει πόσος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητός Του;

Γι᾿ αὐτὸ καὶ σὺ μαζὶ μὲ τὸν Ἀστέρα τρέξε καὶ μαζὶ μὲ τοὺς Μάγους φέρε Του γιὰ δῶρα, χρυσὸ καὶ λιβάνι καὶ

σμύρνα.

Τίμησέ Τον ὡς Βασιλέα καὶ Θεὸ καὶ ὡς Λυτρωτή, ποὺ νεκρώθηκε γιὰ σένα.

Μαζὶ μὲ τοὺς ποιμένες δόξασέ Τον, μὲ τοὺς ἀγγέλους ὕμνησέ Τον, μὲ τοὺς ἀρχαγγέλους σκίρτησε ἀπὸ χαρά.

Ἂς εἶναι κοινὴ ἡ πανήγυρις τῶν οὐρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων δυνάμεων…»


Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος,
Ομιλία ΛΗ΄.


taxiarhes

[XAPA]

Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή


Κοίτα προς τα πίσω και θα δεις το Χριστό να πεθαίνει για σένα.

Κοίτα προς τα πάνω και θα δεις το Χριστό να μεσιτεύει για σένα.

Κοίτα προς τα μέσα και θα δεις το Χριστό να ζει μέσα σου.

Κοίτα μπροστά σου και θα δεις το Χριστό να έρχεται για σένα.

Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.



Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

proskynitis.

[XAPA]

Για να ζήσεις αληθινά Χριστούγεννα χρειάζεται…


Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε ὁ Ἴδιος ὁ Θεός ἔλαβε σάρκα, ἔγινε ἄνθρωπος καί ἦρθε νά μᾶς πάρει ἀπό τό χέρι γιά νά μᾶς ἐπαναφέρει στήν προηγούμενή μας κατάσταση.

Μᾶς ἔδωσε τό Αἷμα Του, γιά νά μπολιάσει τό δηλητηριασμένο αἷμα μας. Μᾶς ἔδωσε τήν Σάρκα Του, γιά νά ἁγιάσει τήν ἁμαρτωλή σάρκα μας καί νά μᾶς ἀνεβάσει στήν δόξα Του μαζί μέ τούς ἀγγέλους.

Ὁ Θεός δέν ὁρᾶται μέ τά φυσικά μας μάτια, ἀλλά βιώνεται ἐντός τῆς καρδίας μας. Γιά νά μπορέσει κανείς νά δεῖ τόν Θεό ἐντός τῆς καρδίας του χρειάζεται νά ἔχει καθαρή καρδιά, νά ἔχει μυστηριακή ζωή, νά ζεῖ τό μυστήριο τῆς μετανοίας, νά ζεῖ τό μυστήριο τῆς προσευχῆς καί νά γεύεται Αὐτόν τόν Χριστόν, τόν Κύριον, τόν Σωτήρα, τόν Λυτρωτή μας.

Ποιός μεγαλύτερος παράδεισος θά μποροῦσε νά δοθεῖ στόν ἄνθρωπο ἀπό αὐτήν τήν κατάσταση πού μπορεῖ νά βιώσει ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου πάνω στή γῆ; Δέν ὑπάρχει ἄλλος παράδεισος πιό μεγάλος ἀπό Αὐτόν τόν Ἴδιον τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἰσέρχεται μέσα στήν καρδιά μας ὅταν αὐτή εἶναι καθαρή…



Γέροντας Χρυσόστομος Ἁγιονικοδημίτης


πηγή: filoinikodimou

[XAPA]

Δε σε "αντέχουμε" Χριστέ μου…

π. Λίβυος


Κύριε, εκείνο το παγερό βράδυ δεν βρέθηκε κατάλυμα να σε φιλοξενήσει. Ένας χώρος να στεγάσει την αγάπη σου.

Μία γωνιά να ζεστάνει την νεαρή μητέρα σου.

Μικρό παιδί μες στην αθωότητα μου, απορούσα, «μα γιατί δεν βρέθηκε κανείς να σε φιλοξενήσει;

Βρέφος, μωρό παιδί, μιας ξένης κοπέλας χαμένης μέσα στην νύχτα με την αγωνία στα μάτια».


Τώρα που μεγάλωσα και η αθωότητα έδωσε την θέση της στην εμπειρία του κακού, έμαθα το «γιατί».

Γιατί αυτός ο κόσμος δεν αντέχει Χριστέ μου, την ομορφιά της αγνότητας σου.


Κόσμος ψεύδους και υποκρισίας, μίσους και αδικίας, δεν έχει χώρο για σένα.

Είμαι πλέον βέβαιος, ότι όσες φορές κι αν ξανάρθεις σε αυτή την γη, πάλι σε φάτνη θα γεννηθείς, γιατί δεν

σε αντέχουν.


Δεν μπορούν την αγάπη και την ελευθερία σου. Τους παιδεύεις Χριστέ μου, τους μπερδεύεις.

Αυτοί διψάνε για εξουσία και δύναμη και εσύ έρχεσαι ταπεινός και αδύναμος.

Αυτοί διψάνε για απειλές και τιμωρίες και εσύ συγχωρείς και ανέχεσαι.

Αυτοί θέλουν «νόμους» και «δικαιοσύνη» και εσύ τους δίνεις αγκαλιές και φιλιά,

την κόλαση ποθούν και τους χαρίζεις τον παράδεισο.


Γι αυτό σου λέω, και σήμερα πάλι να ερχόσουν σε σκοτεινό και παγερό δρόμο θα σε πετούσαν.

Πρόσφυγα θα σε έκαναν, ζητιάνο και ρακένδυτο, τρελό θα σε ονόμαζαν, ως ασεβή και αιρετικό θα σε καταδίκαζαν,

έξω από τις θρησκείες τους θα σε πετούσαν ως επικίνδυνο.


Είναι αλήθεια Χριστέ μου, ότι ποτέ δεν σε κατάλαβαν οι ισχυροί και «δίκαιοι»,

οι «ικανοί» και επιτυχημένοι, οι καθώς πρέπει και «τέλειοι».


Μονάχα εκείνοι οι ταπεινοί και τσαλακωμένοι της ζωής, οι απογοητευμένοι και πονεμένοι, οι αμαρτωλοί,

οι πόρνες και τελώνες της ιστορίας, όλοι εκείνοι που ποτέ δεν θεώρησαν ότι αξίζουν την Βασιλεία σου,

μονάχα εκείνοι Κύριε, σε αναγνώρισαν και σε δέχθηκαν, γιατί πρώτα είχαν αποδεχθεί την αποτυχία και την αδυναμία τους,

το πυκνό σκοτάδι της δικής τους παγερής νύχτας.


Είναι Χριστέ μου που αιώνες τώρα επιμένεις να αγαπάς τους κολασμένους που μυρίζουν παράδεισο.

Είναι Κύριε που αγαπάς εκείνους που δεν αγάπησε κανείς…



π. Λίβυος

plibyos

[XAPA]

Γερόντισσα Γαλακτία: «Έζησα το μαρτύριο του πρωτομάρτυρος αγίου Στεφάνου! Τον αγαπώ πολύ..»


Η Γερόντισσα απευθυνόμενη στις φροντίστριες της, την επομένη της εορτής της ανακομιδης των Τιμίων Λειψάνων του πρωτομαρτυρος αγίου Στεφάνου.


Γερόντισσα: “Έζησα το μαρτύριο του πρωτομαρτυρος αγίου Στεφάνου! Τον αγαπώ πολύ.

Τον προσκυνώ και του φωνάζω:” Στεφανιο μου, Στεφάνακι μου… Δώσε μου λίγη από την αγάπη σου στον Χριστό “.

Φορούσε γαλάζιο ανοιχτό χιτώνα σαν αντερι δικό σας. Οι πέτρες βροχή… Γεμάτος πληγές. Θηρία οι κακούργοι.

Όλα τα δαιμόνια είχαν μπει μέσα τους. Κοίταζε ατάραχος τον ουρανό.

Ο Σαούλ κρατούσε τα ρούχα των φονιάδων. Αλλά κρατούσε και άλλα… είχε τα πόδια του σ’ ένα βράχο.

Είδα και το μαρτύριο των αγίων Δέκα (των εν Γορτυνη 23 Δεκεμβρίου). Πέρασαν με χαρά από το σπαθί.

Παλληκάρι ο πρώτος αλλά πιο παλληκάρι ο τελευταίος που έζησε τον αποκεφαλισμό όλων των άλλων και δεν δίστασε


“.Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης, σελ. 128, εκδ. Θεομόρφου.



*****


Κάθε πρωὶ ἔπρεπε νὰ περιμένω τη Γερόντισσα Γαλακτία νὰ περάσει μὲ πολὺ εὐλάβεια ἀπὸ ὅλες τὶς εἰκόνες.

Προσκυνοῦσε καὶ κουβέντιαζε στοὺς Ἁγίους.

Μετὰ ἔπαιρνε ἕνα δίφυλλο εἰκόνισμα καὶ περνοῦσε τὸ ΠΙ ποὺ κρατοῦσε ἀπὸ πάνω μέχρι κάτω

γιὰ νὰ μὴν τὸ ἀκουμπᾶνε οἱ δαίμονες. Τοὺς ἔβλεπε ποὺ τὴν πείραζαν καὶ ἤθελαν νὰ τὴν ρίξουν.

Σταύρωνε τὸ κρεβάτι της μὲ τὸ σταυρὸ τοῦ παπποῦ της καὶ ὅλα τὰ βασικὰ σημεῖα τοῦ σπιτιοῦ.

Ἀκουμποῦσε τὸ κεφάλι πάνω στὸ τραπέζι τοῦ μεσαίου δωματίου καὶ ἄκουε μὲ πολλὰ δάκρυα

τὸν “ἀπόστολο” καὶ τὸ “Εὐαγγέλιο” ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ραδιόφωνο.


Εἰδικὰ ὅταν ἔλεγε γιὰ τὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο ξεσποῦσε σὲ λυγμούς:

«Στεφανιό μου, Στεφανιό μου, Στεφανιό μου».

Εἶχε δεῖ ζωντανὰ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα.

Τὴν συγκλόνιζε ὁ λιθοβολισμὸς τοῦ Στεφάνου καὶ μᾶς περιέγραφε μὲ κλάματα κάθε λεπτομέρεια…

κ. Ριρίκα Χρονάκη,



Από το βιβλίο: Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης, σελ. 225-226, εκδ. Θεομόρφου

ΠΗΓΗ: simeiakairwn

[XAPA]

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Πρέπει να βλέπουμε το κάθε τι με αγαθό τρόπο.


Πρέπει να βλέπουμε το κάθε τι με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μην σκεπτόμαστε για τους άλλους.

Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας.

Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό.

Να έχουμε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά να μεταδίδουμε.


Να προσέχουμε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν,

μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη.

Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπός μας, ποτέ να μην σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν.

Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό.

Βλέπετε τον πρωτομάρτυρα Στέφανο.

Ευχόταν: «Κύριε, μὴ στήσης αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς.


από το βιβλίο: Βίος και Λόγοι γέροντος Πορφυρίου, Ι. Μ. Χρυσοπηγής, σελ. 489.



iconandlight

[XAPA]

Εσύ πού είσαι πηλός, γιατί κενοδοξείς;


Κάποιος ρώτησε ἕναν Γέροντα:

«Τί νά κάνω πού ἡ κενοδοξία μου μέ θλίβει;»

Καί τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Γέροντας:

«Καλά κάνεις, μιά καί σύ ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ».

Καί ἀπ᾿ αὐτό κατανύχτηκε ὁ ἀδελφός καί ἔβαλε μετάνοια λέγοντας: «Συγχώρεσέ με, γιατί τίποτε τέτοιο δέν ἔκανα».

Καί τοῦ εἶπε ὁ Γέροντας:

«Ἄν αὐτός πού τά ἐδημιούργησε αὐτά, ήρθε μέσα σέ ταπεινοφροσύνη, ἐσύ πού εἶσαι πηλός, γιατί κενοδοξεῖς;

Ποιό είναι, λοιπόν, τό ἔργο σου, δυστυχισμένε;»



Το Μέγα Γεροντικό

Τόμος ΙΕ’ Κεφάλαιο Ιστ’ σελ. 169

simeiakairwn

[XAPA]