Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Οι κούφιες προσευχές ενός χριστιανού (Διδακτική ιστορία)


~ Ένας άνθρωπος ζούσε μόνος στο αγρόκτημά του.

Κάποια στιγμή αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει μια απλή προσευχή. Το μεσημέρι, πριν το φαγητό. Και το βράδυ πριν κοιμηθεί.

Μια μέρα αποφάσισε να κρατά λογαριασμό των προσευχών του!

Έτσι, για κάθε προσευχή που έκανε, έβαζε ένα καρύδι μέσα σε ένα γυάλινο βάζο.


Αυτό συνεχίσθηκε για χρόνια. Το σπίτι του γεωργού γέμισε ράφια με γυάλινα βάζα γεμάτα καρύδια.

Και καθώς ο αριθμός τους όλο αύξανε, ο άνθρωπός μας αισθανόταν όλο και μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Του φαινόταν, σαν να μεγάλωνε η περιουσία του!

Τότε είδε ένα όνειρο: Ο Χριστός στάθηκε μπροστά του και τον ρώτησε: «Τι σημαίνουν όλα αυτά τα γεμάτα βάζα;»

Ο γεωργός απάντησε: «Κύριε, κάθε καρύδι αντιπροσωπεύει μια προσευχή».

Και τότε ο Χριστός του είπε: «Πάρε ένα σφυρί και σπάσε όλα τα καρύδια, ένα προς ένα».Αμέσως εκείνος υπάκουσε.


Τι έκπληξη όμως! Όλα τα καρύδια ήταν κούφια! Από τόσα καρύδια έμεινε μόνο ένας μεγάλος σωρός από τσόφλια!

Τότε ο Χριστός του είπε: «Οι προσευχές σου ήταν το ίδιο κούφιες. Γιατί τις είχες καταντήσει μια τυπική παγερή συνήθεια.

Τις έλεγες μόνο με το στόμα, χωρίς να τις αισθάνεσαι με τον νου και την καρδιά σου!».

Αλήθεια, πόσες φορές την παθαίνουμε σαν τον άνθρωπο της ιστορίας μας!

Πόσες φορές, την ώρα της προσευχής – στο σπίτι ή ακόμη και στην Εκκλησία

– το μυαλό μας «κάνει περίπατο» σε χίλια – δυο θέματα;

Μερικοί μάλιστα θεωρούν αρκετή προσευχή να ανάψουν ένα κερί, όταν τύχη να περάσουν από μια εκκλησία.

Και μετά απορούμε, γιατί το Ευαγγέλιο δεν φέρνει στην ζωή μας την αλλαγή, που υποσχέθηκε ο Χριστός!


Τι σημαίνει αληθινή προσευχή; Και πως επιτυγχάνεται;

Ας ακούσωμε, τι λέει ο π. Σιλουανός ο Αθωνίτης (1886-1938), άνθρωπος αδιάλειπτης θερμής προσευχής:

*Όποιος αγαπά τον Θεό, εκείνος μπορεί να σκέπτεται Αυτόν ημέρα και νύκτα.

Γιατί το να αγαπάς τον Θεό, δεν παρεμποδίζει καμία εργασία.

Οι Πατέρες ωνόμασαν την προσευχή «τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών». Ας φροντίσουμε σιγά-σιγά να την μάθωμε.

Ας αγωνιστούμε με υπομονή. Για να μη βρεθούν οι προσευχές μας την φοβερή ημέρα της Κρίσεως «κούφια καρύδια».



fdimitrios.wordpress.com

[XAPA]

Ένα συγκλονιστικό μυστικό του Ουρανού


Θα εκπλαγούμε όταν βρεθούμε στην ουράνιο Βασιλεία


Η κ.Αθηνά Σιδέρη ήταν προσκεκλημένη στην εκπομπή της Σοφίας Χατζή «Καινά και Παλαιά» με θέμα της πνευματικές εμπειρίες που έζησε κοντά στον νέο Άγιο της Εκκλησίας μας Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη.

«Ο γέροντας Πορφύριος», τόνισε η κ. Σιδέρη, «μιλούσε πάντα με δέος για την αγάπη του Θεού.

Μου έλεγε το εξής: ότι θα εκπλαγούμε όταν βρεθούμε στην ουράνιο Βασιλεία.

Δεν θα μπορέσει ανθρώπινος νους, όλα τα μυαλά του κόσμου, να αποδώσουν το εύρος της αγάπης του Θεού.

Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη Του, που δεν μπορούμε να καταλάβουμε οι άνθρωποι την αξία αυτής της αγάπης.

Και κάνουμε ένα τεράστιο λάθος. Ότι ζητούμε πάντα να γίνεται το θέλημά μας.


Ενώ ο ίδιος ο Κύριος στην Κυριακή προσευχή μάς λέει να ζητάμε να γίνει το θέλημά Του.

Αυτό κρύβει το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Κυρίου μας.

Ενώ εμείς βιώνουμε το κατά παραχώρησιν θέλημά Του. Για αυτό και πονάμε.

Ενώ αν αφήσουμε τον Θεό να εκφρασθεί με την αγάπη Του, θα ζούσαμε τον παράδεισο.

Αλλά δυστυχώς η αμαρτία μάς κάνει να χάνουμε τον παράδεισο.

Διότι δεν έχουμε την υπομονή να περιμένουμε το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Κυρίου για τη ζωή μας,

αλλά προτρέχουμε και ανυπομονούμε να γίνεται το δικό μας.»


Συγκλονιστικό μυστικό του Ουρανού


Οι άνθρωποι, που δεν πιστεύουν, όπως προείπε πριν δύο χιλιάδες χρόνια ο Κύριος,

ακόμη κι αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς, δεν πρόκειται να πιστεύσουν.

Για αυτό τους παρακαλούμε, εάν τύχει να το διαβάσουν,

απλά να το προσπεράσουν και να αποφύγουν να το χλευάσουν ή να το αμφισβητήσουν.


Μία κοπέλα, η Άννα, όχι πριν πολλές δεκαετίες, πνίγηκε στην προσπάθειά της να σώσει μία φίλη της από πνιγμό,

καθώς κολυμπούσαν στην θάλασσα.

Τελικα οι δύο κοπέλες πνίγηκαν μαζί.

Μετά τον θάνατό της, η Άννα εμφανίστηκε σε μία μαθήτρια του αγίου Πορφυρίου,

που βοήθησε τη μητέρα της να αντιμετωπίσει με πνευματικό τρόπο τον θάνατό της,

και εκεί της αποκάλυψε τα εξής συγκλονιστικά:


«Ήταν μεσημέρι», αφηγήθηκε η μαθήτρια του αγίου, «δεν κοιμόμουν, ήμουν σε τελείως φυσική κατάσταση,

οπότε ξαφνικά ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου και μπαίνει ολόφωτη, θεϊκά όμορφη,

με ένα γλυκύτατο χαμόγελο η Άννα!

Στην αρχή ταράχθηκα, αμέσως όμως θεία χαρά και αγαλλίαση με πλημμύρισε.

Έμεινα άφωνη να την κοιτάζω. Τότε ακούστηκε η φωνή της ειρηνική και γλυκειά. Μου είπε:


-Πήρα άδεια απ’ τον Κύριο να έλθω να σ’ ευχαριστήσω που βοήθησες τη μητέρα μου.

Σε παρακαλώ να της πεις πως εγώ θα μπορούσα να σωθώ.

Γνώριζα τον τρόπο να απελευθερωθώ από τα χέρια της φίλης μου,

αλλά δε θα είχα τη δύναμη να βγω μόνο εγώ στην ακτή και να αντικρύσω τη μητέρα της(!!).

Επίσης, πες της πως δεν υποφέραμε.

Σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές μάς παρουσιάστηκε ο Κύριός μας, ο Χριστός μας.

Χαμογελώντας θεϊκά, μας είπε:

-Εάν θέλετε εγώ θα σας στείλω πίσω, στην επίγεια ζωή. Τί θέλετε να γυρίσετε πίσω ή να έρθετε μαζί μου;

Κι εμείς διαλέξαμε να πάμε μαζί Του!

Κανείς δεν μπορεί να δει τη θεϊκή Του ομορφιά κι αγάπη και να προτιμήσει κάτι άλλο, αδελφή μου.

Μετά η Άννα πρόσθεσε με περισσότερη αγάπη:

–Για το καλό που μου έκανες, θα σου πώ κι εγώ ένα μυστικό του Ουρανού.

Έρχονται πολλοί άνθρωποι πάνω, καλοί κι ενάρετοι.

Αρχιερείς, ιερείς, μοναχοί, οικογενειάρχες, και πιστεύουν ότι θα πάρουν την πρώτη θέση στον Ουρανό.

Η πρώτη θέση όμως ανήκει σε αυτούς που θυσιάζουν τη ζωή τους για τους άλλους!

Σ’ αυτούς που μιμούνται το Χριστό στη θυσία!

Αυτά είπε κι έγινε άφαντη».



βιβλίο «Μηνύματα από τον Ουρανό», έκδ. Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας (Δωρίδα 2005, σελ. 60-61)

πηγή: iconandlight.wordpress.com

[XAPA]

Ό,τι ο άνθρωπος δώσει για την αγάπη του αδελφού του, ο Θεός θα το επιστρέψει πίσω

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος


~ Έχεις μέσα στην τσέπη σου, ξέρω γω, 50 ευρώ και έρχεται ο άλλος και σου ζητάει μία ελεημοσύνη.

Και λες, 50 ευρώ έχω, τι να κάνω; να του τα δώσω; θα μείνω έτσι…

Χώρια που μπορεί να είναι και ψεύτης τούτος που ζητά και κλέφτης!

Λοιπόν, τα δίνεις και βλέπεις ότι ο Θεός σου τα επιστρέφει πίσω.

Είναι δεδομένο! Κάντε το και θα δείτε!


Δώστε ελεημοσύνες. Κατά ένα παράδοξο τρόπο, όσοι θέλετε να αυξήσετε τα λεφτά σας, κάντε ελεημοσύνες.

Να ‘σαστε βέβαιοι ότι θα αυξηθούν.

Εγώ, το έχω, όχι χιλιάδες φορές, μπορώ να πω και εκατομμύρια φορές αποδεδειγμένο.

Όσες φορές δεν έδωσα κάπου, έχασα. Όσες φορές έδωσα, έρχονταν τριπλάσια, τετραπλάσια, πενταπλάσια.

Όλα-όλα αυτά τα έργα στη Μητρόπολη έγιναν χωρίς εμείς να έχουμε χρήματα.


Πώς έγιναν όλα αυτά τα πράγματα; Όταν ήμασταν στη Μονή Μαχαιρά, εγώ ήρθα στην Κύπρο

και είχα 50 λίρες Κυπριακές και 50 χιλιάδες δραχμές Ελληνικές.

Μου έδωσε ο Γέροντας 50 Κυπριακές λίρες και ο Ηγούμενους 50.000 δραχμές και ήρθα με αυτά τα χρήματα στην Κύπρο.

Δεν είχα καθόλου άλλα χρήματα. Και το εισιτήριό μου βέβαια -το οποίο ήταν με επιστροφή και το έχω φυλαγμένο ακόμα,

μπορεί να χρειαστεί!! Βέβαια έκλεισε και η αεροπορική εταιρεία που με έφερε αλλά το φυλάω για καλό και για κακό!!

Μπορεί να ξανανοίξει!


Κάναμε λοιπόν έργα εκατομμυρίων λιρών, χωρίς υπερβολή. Όλη η ανακαίνιση της Μονής (κόστισε) εκατομμύρια λίρες.

Εδώ (στη Μητρόπολη Λεμεσού) όλα αυτά τα έργα που γίνανε, δεν έγιναν με χρήματα της Μητροπόλεως,

η Μητρόπολη δεν είχε χρήματα να κάνει αυτά τα έργα. Πώς έγιναν αυτά όλα τα πράγματα; Έγιναν μέσα από την πρόνοια του Θεού.


Γίνανε με μία ευλογία γιατί κι εμείς ουδέποτε, κατά τη δύναμή μας βέβαια, δεν έχουμε δυνάμεις πολλές

αλλά δεν αρνηθήκαμε σε άνθρωπο τη μικρή μας βοήθεια, εκείνο που μπορούμε. Όχι εμείς,

εμείς δεν έχουμε προσωπικά χρήματα αλλά από την Εκκλησία, από τη Μητρόπολη.

Και βλέπει κανείς, πράγματι, ότι ο Θεός ανταποδίδει εκατονταπλασίονα.


Είναι αποδεδειγμένο! Είναι αποδεδειγμένο! Ό,τι ο άνθρωπος δώσει για την αγάπη του αδελφού του,

για ελεημοσύνη, ο Θεός θα το επιστρέψει πίσω. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα επιστρέψει,

δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα επιστρέψει! Εκατονταπλασίονα θα πάρει ο άνθρωπος πίσω,

και σε αυτή τη ζωή και στην Αιώνια Βασιλεία του Θεού.


Λοιπόν κάντε ελεημοσύνες να μην περάσετε κρίση!


simeiakairwn.

[XAPA]

Ξέχασες να κοιτάξεις και προς τον ουρανό…

Ιερομ. ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ



~ Κάποιος χριστιανός είχε αιχμαλωτισθεί πολύ από την κακή συνήθεια της κλοπής.

Κάποτε, την περίοδο του θερισμού, βλέποντας το αγρόκτημα ενός πλουσίου

να είναι γεμάτο θημωνιές από σιτάρι, αποφάσισε να το κλέψει.

Ετοίμασε και έζευξε τις αγελάδες στην καρότσα και την νύκτα ετοιμάσθηκε για τον σκοπό του.

Τότε η κορούλα του 5-6 ετών άρχισε να κλαίει θέλοντας να ανεβεί και εκείνη στην καρότσα, επειδή της άρεσε ο περίπατος με τα ζώα.

Ο πατέρας της για να την καθησύχαση, την επήρε στην αγκαλιά του και την ανέβασε στην καρότσα.

Έτσι ξεκίνησαν τα μεσάνυκτα για το ξένο κτήμα.


Φθάνοντας εκεί, άφησε τις αγελάδες στην άκρη του χωραφιού και, επειδή ήταν πανσέληνος η νύκτα,

παρατηρούσε δεξιά-αριστερά, μήπως ιδεί κανέναν και τον αντιληφθεί κάνοντας την κλοπή.

Και, επειδή δεν είδε κανέναν, άρχισε να μεταφέρει χειρόβολα από τις θημωνιές στην καρότσα του.

Τότε η κόρη του παρακινούμενη μάλλον από το Θεό, του είπε:

«Πατέρα, κοίταξες σ’ όλα τα μέρη, αλλά ξέχασες να κοιτάξεις και προς τον ουρανό».

Τότε εκείνος την ερώτησε:

«Γιατί να κοιτάξω στον ουρανό, παιδί μου;».

Και η κόρη του είπε:

«Ίσως θα ήταν καλό να κοιτάξεις και προς τον ουρανό, διότι στ’ άλλα μέρη είδα ότι τα παρατήρησες με προσοχή».

Τότε ο πατέρας της σκεπτόμενος τα λόγια της κόρης του, και φοβούμενος τον Θεό, σιώπησε.

Μετά επήρε τα κλεμμένα χειρόβολα, τα επέστρεψε στον τόπο τους

και με την καρότσα επέστρεψαν στο σπίτι τους έχοντας την συνείδηση του αναπαυμένη.

Αφού διηγήθηκε τα γεγονότα στη γυναίκα του, η οποία ήταν πιστή χριστιανή

και τον εμπόδιζε πάντοτε σε τέτοια έργα, της είπε στο τέλος:

«Έχεις τον λόγο μου, γυναίκα, ότι απ’ αυτή την νύκτα εγώ δεν θα ξανακλέψω σ’ όλη μου τη ζωή.

Από τώρα θα κοιτάζω πρώτα στον ουρανό, διότι γνωρίζω ότι τα μάτια του Θεού βλέπουν όλα τα έργα μας».

Έτσι ο άνθρωπος αυτός ελεγχόμενος από τον φόβο και την πανταχού παρουσία του Θεού, εγκατέλειψε για πάντα την κλοπή.

Κατόπιν πηγαίνοντας σ’ ένα καλό Πνευματικό, εξομολογήθηκε και διορθώθηκε στην ζωή του.

Είθε να δώσει ο Καλός Θεός, όταν και εμείς ως αμαρτωλοί πειραζώμεθα,

να κοιτάζουμε πρώτα προς τον ουρανό, προς τον Θεό,

ο Οποίος βλέπει όλα τα έργα μας και έτσι να επιτελούμε στην ζωή μας μόνο το άγιο θέλημα Του. Αμήν.



ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ – Ιερομ. ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ – Εκδ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

simeiakairwn

[XAPA]

Ο παπάς που μεθούσε....


Ζει ακόμα ο επίσκοπος που διηγήθηκε τούτη την ιστορία. Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα,

γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τους τεθνεώτες.

Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούγονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας.


Ο επίσκοπος που αναφέραμε είχε στην περιοχή του έναν ιερέα, τον παπά Γιάννη, ευλαβικό και σε όλους αγαπητό.

Μάλιστα στην αγία πρόθεση αργούσε λίγο, γιατί διάβαζε πολλά ονόματα.

Είχε όμως ένα φοβερό ελάττωμα. Του άρεσε το κρασί. Όσο καλός ήταν στα καθήκοντά του, τόση αδυναμία είχε στο πιοτό.

Πολλοί του λέγανε να κόψει αυτό το πάθος, το τόσο αταίριαστο σε λειτουργό του Θεού.

Το καταλάβαινε και ο ίδιος, έκλαιγε με παράπονο, έκανε μερικές προσπάθειες, αλλά σε λίγες μέρες άρχιζε τα ίδια.


Μια μέρα που είχε πάλι υποκύψει στο πάθος του, πήγε στην εκκλησία και, όπως ήταν μισοζαλισμένος,

έβαλε ‘’Ευλογητός’’ και άρχισε την λειτουργία. Παραχώρησε όμως ο Θεός και κάποια στιγμή παραπάτησε μέσα στο ιερό,

οπότε του έπεσαν από τα χέρια τα τίμια Δώρα.

Πάγωσε απ’ το φόβο του.

Έπεσε κάτω κλαίγοντας και άρχισε να μαζεύει με την γλώσσα το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Ένιωθε την ενοχή του να τον πνίγει, γιατί το έπαθε επειδή ήταν ζαλισμένος από το κρασί.


Πήγε στον επίσκοπο και εξομολογήθηκε το φρικτό του αμάρτημα. Κι εκείνος την άλλη μέρα, ύστερα από πολύ περίσκεψη,

κάθισε στο γραφείο του και πήρε την πέννα στο χέρι.

Έπρεπε να κινήσει την διαδικασία για την καθαίρεση του παπά Γιάννη, αλλά…

Εκεί που το χέρι του επισκόπου φαινόταν διστακτικό, βλέπει ξαφνικά σαν σε όραμα να βγαίνουν μέσα

από τον τοίχο του δωματίου χιλιάδες άνθρωποι.


Είχαν μάτια πονεμένα και περνούσαν μπροστά του φωνάζοντας:

- Όχι, Δέσποτα, μην τιμωρήσεις τον παπά, μην τον καθαιρέσεις, συγχώρεσε τον!

Περνούσαν αμέτρητες στρατιές ανθρώπων, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, καλοντυμένοι ή φτωχοντυμένοι,

αληθινό συλλαλητήριο ψυχών. Κι όλοι χειρονομούσαν προς το μέρος του, φώναζαν και παρακαλούσαν επίμονα:

- Όχι Σεβασμιώτατε, μην το κάνεις αυτό, μη διώξεις τον παπά μας!

Αυτός μας θυμάται και μας βοηθάει σε κάθε λειτουργία, μας λυπάται αληθινά είναι φίλος μας!

Μην τον καθαιρέσεις! Μη! Μη! Μη!...


Κράτησε ώρα αυτή η οπτασία.

Ο επίσκοπος, έκπληκτος, παρακολουθούσε αυτή την ανθρωποθάλασσα να φωνάζει και να ικετεύει για τον μέθυσο ιερέα.

Κατάλαβε πως ήταν οι ψυχές των νεκρών που μνημόνευε ο παπά Γιάννης, όταν λειτουργούσε.

Κι αυτή η μνημόνευση τους ανακούφιζε πολύ, όσο το νερό τον διψασμένο στην καλοκαιρινή ζέστη.

"Να η χειροπιαστή απόδειξη" σκέφτηκε, "πως οι προσευχές μας αναπαύουν τις ψυχές των νεκρών".


Ύστερα έστειλε και κάλεσε τον ιερέα.

- Δεν μου λες, παπά Γιάννη, μνημονεύεις πολλά ονόματα στην αγία πρόθεση όταν λειτουργείς;

- Εκατοντάδες, Σεβασμιώτατε. Δεν τα έχω μετρήσει.

- Γιατί το κάνεις αυτό και καθυστερείς την λειτουργία; τον μάλωσε τάχα ο επίσκοπος.

- Λυπάμαι πολύ τους πεθαμένους, γιατί δεν έχουν από αλλού βοήθεια, παρά μόνο απ’ τις ευχές της εκκλησίας.

Γι αυτό παρακαλώ τον Ύψιστο να τους αναπαύσει.

Έχω ένα βιβλίο και γράφω μέσα όλα τα ονόματα που μου δίνουν για μνημόνευση.

Αυτή την τάξη παρέλαβα από τον πατέρα μου, που ήταν επίσης παπάς.


- Καλά κάνεις, συμφώνησε ο επίσκοπος, έχουν ανάγκη οι ψυχές. Συνέχισε να κρατάς την τάξη αυτή.

Πρόσεξε μόνο να μην ξεμεθύσεις. Από σήμερα, δεν θα ξαναβάλεις κρασί στο στόμα σου.

Αυτός είναι ο κανόνας που σου δίνω. Είσαι συγχωρεμένος.

Πραγματικά, ο παπά Γιάννης ελευθερώθηκε οριστικά από το πάθος του ποτού.

Μόνο που στέκει στην προσκομιδή περισσότερο τώρα, μνημονεύοντας τα ονόματα των ‘’τεθνεώτων’’.


(Απο το βιβλίο "Θαύματα και αποκαλύψεις απο την Θεία Λειτουργία")

agioritikovima

[XAPA]

Νουθεσίες Γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη


• Ο Κύριος ήρθε και είναι ο ίδιος ο Δημιουργός. Μας έπλασε και μας έφερε εδώ στη γη και μας φροντίζει, μας προσέχει, μας σώζει και μας χορηγεί όλα τα αγαθά της γης, άμα είμαστε πιστοί σ’ Αυτόν.

• Δεν ξέρουμε τη φιλανθρωπία του Θεού. Δεν γνωρίζουμε Ποιος είναι και τι εργασία κάνει για τη σωτηρία τη δική μας. Αν ξέραμε τι εργασία κάνει ο Κύριος και πόσο αγωνίζεται, για να σώσει μια ψυχή! Όλο προπορεύεται και εξομαλύνει το έδαφος, για να μη βρεθεί μια ψυχή μπερδεμένη μέσα στην κακία και χαθεί.

• Ο Κύριος είναι ζωντανός και είναι εδώ, παιδιά. Παρών! Δεν κάθεται στον θρόνο Του, εκεί, και να λέμε: «Πού θα Τον βρούμε;». Άμα ανοίξεις τα μάτια, θα Τον δεις. Άνοιξε τα μάτια, γιατί έχουμε παραπέτια μπροστά και δεν βλέπουμε, δυστυχώς. Και σου λέει: «Μη φοβάσαι! Κοίταξέ με!». Και θα Τον βλέπεις.

• Όπως το σώμα δεν μπορεί χωρίς το νερό, έτσι και η ψυχή δεν μπορεί χωρίς την προσευχή. Να προσεύχεσαι! Ο Θεός θα σε προστατεύει και θα το βλέπεις. Να δεις πόσο μεγάλη είναι η δύναμις του Κυρίου και η Χάρις Του! Και τελευταία στιγμή περιμένει τον άνθρωπο, για να τον σώσει, να μη χαθεί μια ψυχή. Γιατί παιδιά μου, ουαί και αλίμονο, εάν η ψυχή πάει στον Άδη. Δεν θα ξαναδεί το φως.

• Λέμε ότι είμαστε καλά και βαδίζουμε. Όμως πλανώμαστε. Σκοτάδι έχουμε μέσα μας! Αν δεν μας φτιάξει ο Κύριος τον δρόμο, αν δεν ανοίξει, για να αδειάσει όλα τα προσκόμματα και όλα τα εμπόδια μέσα στη ζωή, πνιγόμαστε μέσα στις αμαρτίες και χανόμαστε. Αν δεν μας λυτρώσει ο Χριστός, που είναι η μόνη ελπίδα μας, αλίμονό μας! Προσέξτε να μη χάσουμε την πίστη μας!

• Όλοι οι δρόμοι που παίρνουν οι άνθρωποι και οδηγούν στο Θεό, καλοί είναι.

• Την Ελλάδα ο Θεός την έχει σπίτι δικό Του. Η Ελλάδα είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου. Είμαστε ευλογημένοι. Αλλά οι κυβερνήτες τα μπερδεύουνε μερικές φορές. Οι κυβερνήτες πρέπει να είναι χριστιανοί εν επιγνώσει, γιατί αλλιώς μπερδεύουν το κράτος.

• Κατάληψις της Ελλάδος από ξένο κράτος δεν θα γίνει ποτέ! Τόση δύναμη δίνει στην Ελλάδα ο Κύριος τον καιρό που πολέμου, που δεν λέγεται. Δεν θα έρθουν αυτοί μέσα. Το σώμα της Ελλάδος δεν μπορεί να το πάρει κανένα κράτος και να το πάει όπου θέλει. Είναι από πάνω γραμμένα αυτά, δεν είναι από ανθρώπους.

• Αλήθεια στα χείλη, αγάπη στην καρδιά, ειλικρίνεια στην ψυχή. Να είστε δίκαιοι , να είστε ελεήμονες. Ο Κύριος για όλους τους ευθείς ανθρώπους, έχει ετοιμάσει τη σωτηρία, τη Βασιλεία του Θεού την αιώνια.

• Τα πάθη μας ακολουθούν μέχρι το τέλος. Γι’ αυτό να είμαστε προσεκτικοί και ταπεινοί. Να πιάσεις ένα μαχαίρι και να κόψεις; Να το βάλεις βαθιά; Όχι, όχι, σιγά-σιγά, με προσευχή και προσοχή.

• Να κάνεις το Θέλημα του Χριστού, να Τον ακολουθείς και να λες : «Βοήθησέ με , Κύριε, γιατί μόνος μου δεν τα καταφέρνω». Και αυτό θα το πετύχεις, δεν θα ‘χεις προβλήματα. Μη φοβάσαι, ο Κύριος δεν θα σ’ εγκαταλείψει, θα είναι μαζί σου. Και να στερεώσεις την πίστη σου, γιατί και η πίστη κλονίζεται μέσα σε αυτόν τον κόσμο.

• Είπε σε κάποιον άνδρα πολύ ευλαβή:

- Πρέπει να τρως λίγο φαγητό. Μην τρως πολύ. Να σηκωθείς από το τραπέζι χωρίς να έχεις χορτάσει. Γιατί τα πολλά φαγητά φέρνουν τον δαίμονα της πορνείας. Ενώ με την εγκράτεια, με το λίγο φαγητό, καλλιεργείται πιο εύκολα το πνεύμα και μειώνεται η δύναμη του δαίμονα της πορνείας. Αυτός ο δαίμονας πολεμείται με δύο τρόπους, με τις μετάνοιες και με το λίγο φαγητό.

• Να είσαι δίκαιος, να μην είσαι πονηρός και να κάνεις ελεημοσύνες στα παιδιά.

• Για την εγκράτεια στους έγγαμους:

- Ναι, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Αλλά στην αρχή αυτό δεν είναι δυνατό, εκτός από μερικές εξαιρέσεις , που αυτοί σήμερα είναι οι Άγιοι. Χρειάζεται όμως συμβουλή και παρακολούθηση από έμπειρο πνευματικό πατέρα για ένα τέτοιο εγχείρημα. Και ο χριστιανός σιγά-σιγά δεν πρέπει να είναι εξαρτημένος από τη σάρκα, γιατί αυτό δόθηκε από την αδυναμία του ανθρώπου.

• Να ξέρετε ότι αοράτως πολλοί Άγιοι κατεβαίνουν και μας βοηθούν. Δεν επιτρέπει ο Θεός να τους δούμε, αλλά καθημερινώς έχουμε πολλούς Αγίους κοντά μας.

• Δεν υπάρχει άνθρωπος , ούτε πλούσιος, ούτε φτωχός , που να μην έχει δοκιμασίες. Τα βράδια φεύγω με το πνεύμα μου κι περιφέρομαι γύρω από όλον τον κόσμο και δεν υπάρχει άνθρωπος- κανένας, μ’ ακούς;- που να μην έχει δοκιμασίες. Θα πληρώσουμε σ’ αυτή τη ζωή όλοι, γιατί ο Θεός μας θέλει καθαρούς στην επόμενη, θέλει να μας μειώσει τις αμαρτίες.

• Θα κάνεις υπομονή! Μια θα έρχεται το ένα πρόβλημα, μια το άλλο. Θα προσεύχεσαι και η Χάρις του Θεού θα σε δυναμώνει. Πρώτα θα υψώνεις τα χέρια για προσευχή και μετά για δουλειά.

• Σ΄αυτόν τον κόσμο μπορεί να πονάς και να δοκιμάζεσαι, αλλά ο Θεός τα βλέπει όλα. Και επειδή κάνεις το καλό και βοηθάς πολύ κόσμο, λόγω και της δουλειάς σου, στρώνεις τον θρόνο που θα καθίσεις εκεί ψηλά.

• Είπε σε κάποιον , ο οποίος ανησυχούσε για την πορεία του εμβρύου που κυοφορούσε η κόρη του:

- Μην τυχόν και κάνουν λάθος και το ρίξουν το παιδί, γιατί χαθήκανε! Ό,τι πει ο Κύριος, είναι ευλογημένο. Άσε τους γιατρούς ! Γιατρός είναι Ένας! Εκείνον θ’ αγαπάς και θα τακτοποιήσει τα πράγματα.

• Να κάνεις προσευχή για το παιδί σου, να του μαθαίνεις το Πάτερ ημών τώρα που είναι μικρό, να νηστεύεις, να κοινωνάς, και η Χάρις του Θεού είναι μαζί σου, δεν θα σε αφήσει ποτέ να πάθεις πράγμα κακό.

• Και τα άγρια θηρία θα ασχοληθούν με τα παιδιά τους, εσύ δεν ασχολείσαι;

• Να νουθετείτε τα παιδιά σας από μικρά, να ξέρουν για ποιο σκοπό ήρθαν στην γη και να βλέπουν το δικό σας παράδειγμα.

• Αν όλες οι οικογένειες μεγάλωναν τα παιδιά τους εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, δεν θα μπορούσαν οι «τριακόσιοι του Λεωνίδα» [ οι βουλευτές] να ψηφίζουν νόμους που θα ήταν ενάντια στην Εκκλησία, αντίθετοι από το Θέλημα του Θεού.

• Θα μιλάς σε όλους με αγάπη , αλλά θα κάνεις παρέα με ανθρώπους που είσαι στην ίδια συχνότητα.

• Η ελπίδα είναι του Κυρίου. Η απελπισία είναι του διαβόλου. Ή με τον Θεό θα είσαι ή με τον διάβολο. Δυο δρόμοι υπάρχουν. Δεν υπάρχει τρίτος. Διάλεξε και πάρε.

• Ο καθολικός δεν αλλάζει. Τους έχει ο άλλος «έτσι» κρατημένους. Είναι πλέον στα χέρια του πονηρού. Είναι σε αίρεση οι καθολικοί!

• Ό,τι καλό κάνετε, τα παιδιά σας θα το βρουν.

• Πρέπει να διαβάζετε εκκλησιαστικά βιβλία και να μορφώνεστε συνεχώς. Κάποιος που τον πιάνουν αδιάβαστο εύκολα πέφτει σε παγίδες.

• Έχεις συνεχώς θλίψη κι αυτό , παιδί μου δεν είναι καλό. Πρόσεξέ το αυτό. Ο Θεός θέλει να είμαστε γεμάτοι από χαρά, δεν τη θέλει τη θλίψη. Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς. Έστω κι αυτό το λίγο, το ακούει ο Θεός.

• Στις μέρες μας οι άνθρωποι, και εμείς οι μοναχοί, πρέπει να παραδεχτούμε ότι γίνεται αγώνας για τη σωτηρία μας. Αυτός ο λίγος αγώνας, αλλά να είναι θετικός και σταθερός. Όχι, σήμερα να κάνω μια προσευχή και την άλλη μέρα να την παρατήσω, να μην την ξανακάνω. Μια προσευχούλα σήμερα, και άλλη αύριο, και άλλη μεθαύριο, να είμαστε έτοιμοι για τον Ουρανό. Όχι για τα πράγματα της γης. Η καλοσύνη σου θα μένει στον αιώνα τον άπαντα.




Από το βιβλίο: «ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ
Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου»
Τόμος Β΄
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ

talantoblog

[XAPA]

Τι γίνεται στον Ουρανό όταν προσευχόμαστε


Ό Γέροντας μου είχε βάλει να κάνω κανόνα στο κελί μου•

να λέω 30 φορές “Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με την αμαρτωλή”,

10 φορές το “Ύπεραγία Θεοτόκε, σώσον με”,

10 φορές το “Άγιε άγγελε φύλακα μου, πρέσβευε στον Θεό για μένα” και

10 φορές το “Άγιοι Πάντες πρεσβεύσατε υπέρ εμού”.


Και πρόσθεσε: «Καθώς θα λες “Άγιοι Πάντες πρεσβεύσατε υπέρ εμού”,

όλοι οί Άγιοι στον Παράδεισο θα λένε “Κύριε ελεησόν” και θα είναι αυτό ένα κέρδος για σένα».

Τώρα κάθε φορά πού λέω “Άγιοι Πάντες πρεσβεύσατε υπέρ εμού”,

αναλογίζομαι πώς όλοι μαζί οί Άγιοι στον Παράδεισο γονατίζουν μπροστά στον θρόνο του Θεού και λένε “Κύριε ελεησόν”.


Γράφει η μοναχή Νεκταρία (Κοντσέβιτς)


simeiakairwn

[XAPA]

Ὁ Γερμανός ἀξιωματικός πού εἶδε τόν Ἅγιο Χαράλαμπο στά Φιλιατρά καί σταμάτησε τό ἀποφασισμένο ὁλοκαύτωμα τῆς πόλης!


Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης π.Δανιήλ Γούβαλης


Ἰδιαίτερα ἐντυπωσιακό εἶναι κάποιο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπου πού συνέβη τό 1944.

Στήν νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στήν ἐπαρχία Τριφυλίας, ὑπάρχει μία γραφική πόλις μέ 9.000 κατοίκους, τά Φιλιατρά.

Πολιοῦχος τῆς πόλεως εἶναι ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος, καί κάθε χρόνο στίς 10 Φεβρουαρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι πρός τιμήν του,

καί κατεβαίνουν σ' αὐτό καί οἱ Φιλιατρινοί πού μένουν στήν Ἀθήνα.

Σ' αὐτό τό πανηγύρι πηγαίνει κάθε χρόνο καί ἕνας ἡλικιωμένος Γερμανός, ὀνόματι Κοντάου, μέ τήν οἰκογένειά του.

Ἔρχεται ἀπό μακρυά.

Καί θά ἔλεγε κανείς: «Τί τοῦ ἦρθε, ὥστε ἔτσι στά καλά καθούμενα νά ξεκινᾶ ἀπό τήν Γερμανία γιά ἕνα τόσο μακρινό ταξείδι»!


Ο ἄνθρωπος αὐτός στήν περίοδο τῆς κατοχῆς ἦταν ἀξιωματικός του Γερμανικοῦ στρατοῦ,

καί γιά ἕνα διάστημα χρημάτισε φρούραρχος Φιλιατρῶν.

Ἐκεῖνο τόν καιρό — βρισκόμαστε στό 1944 — μερικοί Ἕλληνες ἀντάρτες ἔκαναν κάποιο σαμποτάζ,

φονεύοντας σέ ἐνέδρα ἀρκετούς Γερμανούς.

Ἐξαγριώθηκαν τότε οἱ κατακτητές καί ἀπό τό στρατηγεῖο τῆς Τριπόλεως δόθηκε ἐντολή στόν Κοντάου,

τήν ἡμέρα πού θά ξημέρωνε, στίς 6 τό πρωί, νά καοῦν τά μισά Φιλιατρά καί νά ἐκτελεσθοῦν ἑκατό περίπου Φιλιατρινοί.

Ὅπως ἦταν φυσικό, τρόμος καί πανικός κατέλαβε ὅλους τους κατοίκους.


Ἤξεραν ὅτι...οἱ Γερμανικές διαταγές ἦταν ἀμετάκλητες.

Τίποτε δέν τούς ἔσωζε ἀπό τόν ὄλεθρο καί τήν συμφορά.

Τό πρωί (19 Ἰουλίου) ὅμως ἐνῶ ἔφθασε ἡ κανονισμένη ὥρα δέν ἔβλεπαν καμμία κίνησι. Ἀπόρησαν. Τί ἄραγε νά εἶχε συμβῆ;


Ἐκείνη τήν νύχτα οἱ πιστοί ἐζήτησαν μέ καυτά δάκρυα τήν προστασία τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπου.

Καί ἐκεῖνος ἐνήργησε θαυμαστά.

Παρουσιάσθηκε στόν Γερμανό φρούραρχο, τόν Κοντάου, καί τοῦ εἶπε νά μήν ἐκτέλεση τήν διαταγή.

Τοῦ ὑποσχέθηκε ἀκόμη πώς δέν θά τιμωρηθῆ ἀπό τόν ἀνώτερό του

καί ὅτι θά ἐπιστρέψη καί αὐτός καί οἱ στρατιῶτες τοῦ σῶοι στήν πατρίδα τους.

Ὁ Κοντάου, στήν ἀρχή ἔδειχνε ψυχρός καί ἀσυγκίνητος.

Συνολικά ὁ Ἅγιος του ἐμφανίσθηκε τρεῖς φορές γιά νά τόν πείση πώς πρόκειται γιά κάτι τό ὑπερφυσικό καί πρέπει νά ὑπακούση.


Τό ἀξιοθαύμαστο εἶναι ὅτι ὁ Ἅγιος παρουσιάσθηκε καί στόν Γερμανό στρατηγό στήν Τρίπολι.

Τό πρωί ὁ Κοντάου ἐζήτησε τούς ἱερεῖς τῶν τεσσάρων ἐνοριῶν τῆς πόλεως.

Ἐκεῖνοι παρουσιάσθηκαν ἔντρομοι ἐμπρός του. Ποῦ νά ἤξεραν τό τί εἶχε μεσολαβήσει ἐκείνη τήν νύχτα!

Μαζί τους ἐγύρισε στίς Ἐκκλησίες τῶν Φιλιατρῶν καί παρατηροῦσε τίς εἰκόνες.

Στήν τέταρτη Ἐκκλησία, στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, στήν ἐπιλεγόμενη «Γουβιώτισσα»

βλέποντας μία εἰκόνα — ἕνα γέροντα μέ κάτασπρη γενειάδα, ντυμένο ἱερατικά ἄμφια — ἀνεφώνησε:

«Νά! αὐτός εἶναι!» καί ἔπεσε ἐμπρός του νά τόν προσκυνήση.

Μόλις σηκώθηκε λέει στούς ἔκπληκτους ἱερεῖς: «Σᾶς ἔσωσε ὁ Ἅγιος αὐτός, πού ἔσωσε κι' ἐμένα ἀπό βαρύ κρίμα».



Ἔτσι μέ τήν ἐπέμβασι τοῦ πολιούχου ἡ πόλις ἐγλύτωσε ἀπό τήν φωτιά καί τήν σφαγή.

Θαῦμα ὁλοζώντανο καί συγκλονιστικό. Οἱ ψυχές ὅλων τῶν Χριστιανῶν βυθίσθηκαν σέ βαθειά συγκίνησι.


Τό 1945 ἐνῶ πιά ὁ πόλεμος εἶχε λήξει, οἱ ἐπίσημοι τῶν Φιλιατρῶν εἰδοποιήθηκαν ἀπό τόν Κοντάου,

νά τόν περιμένουν κι' αὐτόν στήν πανηγύρι τοῦ Ἁγίου.

Θά ἐρχόταν μέ τήν οἰκογένειά του νά εὐχαριστήση τόν Ἅγιο πού, ὅπως τοῦ ὑποσχέθηκε, τόν ἐπέστρεψε σῶο στήν πατρίδα του.

Ἔτυχε μάλιστα λόγω βλάβης τοῦ αὐτοκινήτου του καί μερικῶν ἄλλων ἐμποδίων νά φθάση στίς 12 Φεβρουαρίου.

Οἱ Φιλιατρινοί καί ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς περιφερείας τοῦ ἐπεφύλαξαν ἐνθουσιώδη ὑποδοχή.

Πρός χάρι τοῦ ἐπανέλαβαν τήν πανηγύρι. Ἐκεῖνος ἀνέβηκε σ' ἕναν ἐξώστη καί μίλησε ἑλληνικά πρός τά πλήθη.

Τούς εἶπε μάλιστα ὅτι πρίν ἀναχώρηση γιά τήν Ἑλλάδα εἶδε πάλι στόν ὕπνο τοῦ τόν Ἅγιο Χαράλαμπο καί τοῦ εἶπε:

«Σέ περιμένω στά Φιλιατρά, ὅπου ἔδειξες τήν πίστι σου. Ὅλοι θά σέ ὑποδεχθοῦν μέ μεγάλη χαρά».

Συγκίνησις καί ἱερός ἐνθουσιασμός εἶχε καταλάβει τούς πάντες.


Καί τό τοπικό ἁγιολόγιο σημειώνει:

«Τή αὐτή ἡμέρα, δεκάτη ἐνάτη Ἰουλίου, μνήμην ποιούμεθα τοῦ ἐξαισίου θαύματος τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου

Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους, ὅς ταῖς πρός Θεόν πρεσβείαις πολλοί τῶν πολιτῶν τῆς Ἐράνης ἐσώθησαν

ἐκ βεβαίας εἰς θάνατον καταδίκης ὑπό τῶν Γερμανικῶν δυνάμεων κατοχῆς ἐν ἔτει 1944».

Πράγματι, «θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ».



egolpion

[XAPA]

Μακάριος είναι όποιος κατά Θεόν ταπεινώνει τον εαυτό του.


ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ


Ποιος έχει δει άνθρωπο που να λάμπει με τις αρετές του, αλλά να φαίνεται ευκαταφρόνητος στους ανθρώπους;

Που η ζωή του να είναι φωτεινή και να είναι σοφός στη γνώση, αλλά να έχει ταπεινό φρόνημα;


Μακάριος είναι όποιος κατά Θεόν ταπεινώνει τον εαυτό του σε όλες τις περιστάσεις και μπροστά σε όλους

τους ανθρώπους, γιατί αυτός θα δοξαστεί.

Γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος, που ταπεινώνει τον εαυτό του και τον μικραίνει, από το Θεό δοξάζεται.


Και αν κανείς υπομένει και πείνα και δίψα για την αγάπη του Θεού, όπως οι Απόστολοι και οι Μάρτυρες,

θα τον μεθύσει ο Θεός με τα επουράνια αγαθά Του.

Και όποιος δεν έχει να ντυθεί για την αγάπη του Θεού, τον ντύνει ο Θεός με τη στολή της αφθαρσίας και της δόξας.


Και όποιος ζει στη φτώχεια για την αγάπη του Θεού, ο Θεός τον παρηγορεί με τον αληθινό του πλούτο.

Ταπείνωσε τον εαυτό σου για την αγάπη του Θεού, όπως ο Κύριος και οι Άγιοι, και χωρίς να το καταλάβεις

θα δοξαστείς πολύ σε όλη σου τη ζωή. Να θεωρείς τον εαυτό σου αμαρτωλό, για να είναι δίκαιη όλη η ζωή σου.


Μη φανερώνεις τη σοφία σου, για να μην υψηλοφρονήσεις, και μη κάνεις το σοφό, ενώ είσαι αμαθής.

Και εάν τον αφελή και τον αμαθή η ταπείνωσή του τον υψώνει, πόσης άραγε τιμής θα γίνει πρόξενος (η ταπείνωση)

για τους μεγάλους και σπουδαίους ανθρώπους;


Να φεύγεις μακριά από την κενοδοξία, και θα δοξαστείς.

Να φοβάσαι την υπερηφάνεια, και θα θεωρείσαι σπουδαίος.

Ή κενοδοξία δε δόθηκε στους ανθρώπους από το Θεό, ούτε η υψηλοφροσύνη στις γυναίκες.

Αν με τη θέλησή σου απαρνήθηκες, μοναχέ, όλα τα κοσμικά πράγματα, για τιποτένιο πράγμα σε καμιά περίπτωση

να μη φιλονικήσεις.


Αν σιχάθηκες την κενοδοξία, φεύγε μακριά άπ’ αυτούς πού την κυνηγούν.

Να αποφεύγεις αυτούς πού αγαπούν τίς περιουσίες και να μη ζητάς αλλά αποκτήματα.

Να συναναστρέφεσαι με αυτούς πού έχουν ταπείνωση, και θα μάθεις και συ τους τρόπους τους.

Γιατί αν το να βλέπεις τους ταπεινούς είναι ωφέλιμο, πόσο μάλλον ή διδασκαλία τους.


agapienxristou

[XAPA]

Εκεί που δεν υπάρχει η αγάπη βρίσκεται η κόλαση.



Εκεί που δεν υπάρχει η αγάπη βρίσκεται η κόλαση.

Ο Κύριος σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου για να δει πώς θα αντιδράσεις.

Θα προσευχηθείς για τον πλησίον σου;

Θα τον βοηθήσεις;

Και με αυτό τον τρόπο σε καλεί να εκπαιδεύεσαι στην αγάπη και να την καλλιεργείς.



Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής



trelogiannis.blogspot