Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

[XAPA]

Δοκίμασε…


Δοκίμασε να κάμεις την όποια εργασία σου διακόνημα – προσφορά και υπηρεσία στους άλλους, και θα δεις ότι η κούραση σου έχει γλυκύτητα και ανάπαυση.

Δοκίμασε να ασχοληθείς με τα προβλήματα των άλλων, και θα δεις τα δικά σου να μικραίνουν.

Δοκίμασε να μπεις στη θέση αυτού που υποφέρει σωματικά ή ψυχικά, και θα καταλάβεις ότι ανακουφίστηκε από τον πόνο, γιατί τον πήρες απάνω σου «πνευματικώ τω τρόπω».

Δοκίμασε να μην κατακρίνεις κανένα και για τίποτε, και θα αισθανθείς τη Χάρη του Θεού να σε πλησιάζει.

Δοκίμασε να συγχωρέσεις από την καρδιά σου όσους σε πλήγωσαν, και θα νιώσεις την ελευθερία να πηγάζει από μέσα σου.

Δοκίμασε να αναφέρεις σε άλλους τα θετικά αυτών που σε υποτιμούν ή σε απορρίπτουν ή νιώθεις πως δεν σε θέλουν, και θα αισθανθείς να γκρεμίζεται η απόσταση που σε χωρίζει.

Δοκίμασε να απαριθμήσεις τα καλά που έχεις, και θα ανακαλύψεις ότι δεν τελειώνεις.

Δοκίμασε να ανακαλύψεις τα θετικά των δοκιμασιών και των προβλημάτων σου, και θα νιώσεις να βγαίνει αυθόρμητα προς το Θεό το «ευχαριστώ».

Δοκίμασε να εκκλησιαστείς όσο μπορείς πιο νωρίς, και θα συνειδητοποιήσεις ότι ο χρόνος μέσα στο ναό περνά γρήγορα και η παρουσία σου εκεί αυξάνει την εσωτερική ειρήνη.

Δοκίμασε να δεχτείς την αδικία, όταν δεν μπορείς να αποδείξεις το δίκαιό σου, και θα νιώσεις οικείος με το Χριστό και τους αγίους Του.

Δοκίμασε να προσέξεις όλη μέρα να μην αργολογήσεις, και θα καταλάβεις τη διαφορά της βραδινής προσευχής.

Δοκίμασε μόλις ξυπνήσεις να πεις «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», και θα δεις πως αρχίζει η μέρα σου με δύναμη κι ελπίδα.

Δοκίμασε να μείνεις μόνος σου, χωρίς παρουσία ανθρώπου και χωρίς τηλέφωνα, και θα καταλάβεις πόση δυσκολία αλλά και πόση ομορφιά κρύβει.

Δοκίμασε να δεχτείς ότι σήμερα είναι η τελευταία μέρα της ζωής σου, και θ’ αρχίσεις να εκτιμάς τις επόμενες μέρες ως δώρα Θεού και θα τις χαίρεσαι.

Δοκίμασε, τέλος, να ζήσεις την καθημερινότητα ως τον πρόλογο της αιωνιότητας, αγωνιζόμενος να μην αμαρτήσεις, «το κατά δύναμιν», να εφαρμόζεις τις εντολές του Κυρίου και Θεού σου – δηλαδή την αγάπη καθέτως και οριζοντίως – να προσεύχεσαι και να λειτουργείσαι, και θα καταλάβεις με όλη την ύπαρξη σου ότι δεν υπάρχει πιο δυνατή ελευθερία και πιο μεγάλη χαρά.



π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

πηγη: pemptousia.gr

[XAPA]

Η συνταγή της ευτυχίας για την οποία μιλούσε συχνά ο γέροντας των Αγράφων!


– Θεολόγε θέλεις να έχεις καθημερινά πάνω σου δισεκατομμύρια ευλογίες;

– Και ποιος δεν θα το ήθελε παππούλη!

– Άκου τότε προσεκτικά.

Το πρωί όταν θα τελειώνεις την ανάγνωση των καθισμάτων του ψαλτηρίου θα σηκώνεις το χέρι σου

και κάνοντας το σημείο του Σταυρού θα λες στρεφόμενος προς την Ανατολή:

“Χριστέ μου σε παρακαλώ να στείλεις την ευλογία σου σε όλους τους συνανθρώπους μου που ζουν στην Ανατολή.

Θα επαναλαμβάνεις αυτό γυρίζοντας προς τη Δύση, το Βορρά και το Νότο.


Μάθε πως ο Χριστός μας όχι μόνο θα χαίρεται απ’ αυτό αλλά επιπλέον θα είναι υποχρεωμένος

να στείλει σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά την ευλογία Του!”.


– Καλά πάτερ μου, στον πλανήτη δεν ζουν μόνο χριστιανοί.

Υπάρχουν μουσουλμάνοι, βουδιστές, παπικοί, άθεοι, αιρετικοί κι άλλοι.

– Κι αυτοί δεν παύουν να είναι πλάσματα του Θεού.

Όσοι εξ αυτών δεν είναι σκληρόκαρδοι και δεχτούν την ευλογία που τους αποστέλλεις, τότε επιστρέφει σε σένα διπλή.

Όσοι δεν τη δεχτούν, δεν αποκλείεται μεταξύ αυτών να είναι και ορθόδοξοι χριστιανοί,

βαπτισμένοι και μυρωμένοι, τότε η ευλογία επιστρέφει πάνω σου.

Όπως και να έχει ωφελημένος θα βγεις αφού θα έχεις συγκεντρώσει δισεκατομμύρια ευλογίες, όσο και οι άνθρωποι στη γη.


– Γέροντα σε έχω παρατηρήσει όταν στέλνεις αυτές τις ευλογίες.

Μου έχει κάνει εντύπωση πως όταν στρέφεσαι προς τη Δύση και ευλογείς τινάζεσαι

λες και κάποιος σου ρίχνει μπουνιά, είπε τότε ο Κίμων, ο αστυνόμος.


– Πολύ σωστά το μάντεψες Κίμωνα. Εκείνη τη στιγμή που ευλογώ προς τη Δύση, τρώω μία δυνατή μπουνιά.

– Γιατί Γέροντα;

– Λόγω του Πάπα! Αποτελεί τυφλό όργανο του Αντιχρίστου και όχι μόνο δεν δέχεται την ευλογία αλλά ο Αντίδικος εξοργίζεται

και με την επιστροφή της ευλογίας μου δίδει και μία μπουνιά, είπε ο παππούλης χαμογελώντας.

– Ε, τότε να μην στέλνουμε ευλογίες προς τη Δύση, γέροντα μην μαυρίσει και κανένα μάτι από καμιά μπουνιά, πρόσθεσα με αφέλεια!

– Δε ζει παιδάκι μου μόνο ο Πάπας στη Δύση και το κονκλάβιό του.

Ζουν και πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι που από τις ευλογίες που θα λαμβάνουν θα διψάσουν

να πιούν το Ζων Ύδωρ της Ορθοδοξίας μας και θα βαπτισθούν.

Ακόμη και Ινδιάνοι θα βαπτισθούν, είπε τότε προφητικά ο γέροντας.



π. Παναγιώτης Τσιώλης +

“Στύλος Ορθοδοξίας”, αρ. φύλλου 257, σελ. 17

Φιλιππία Βενετσάνου

[XAPA]

Το θαύμα με το Κυριακάτικο λάδι!


~ Μία γυναίκα ἀπὸ ἕνα χωριὸ εἶχε τάξει σὲ κάποια ἀνάγκη της, νὰ τὴ βοηθοῦσε ἡ Παναγία

καὶ νὰ πήγαινε στὴ χάρη της ἕνα ἀσκὶ λάδι.

Τὸ καλοκαίρι κατὰ τὸν Δεκαπενταύγουστο, πῆγε τὸ τάμα της μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ὁ Ἡγούμενος Παρθένιος,

θὰ ἔκανε καὶ χαρὰ γιὰ τὴν προσφορὰ της αὐτή. Ὅμως ὁ Γέροντας πληροφορημένος ἀπὸ τὸ Θεό,

τὴν περίμενε στὴν πόρτα τῆς Μονῆς.


-Δὲν παίρνω τὸ λάδι σου καὶ δὲν τὸ βάζω μέσα στὸ Μοναστήρι, διότι δὲν εἶναι εὐλογημένο.

Ἐκείνη ἀπόρησε καὶ ρώτησε τό γιατί.

-Διότι μάζεψες τὶς ἐλιὲς Κυριακὴ καὶ Κυριακὴ τὶς ἄλεσες.

Ἐκείνη βέβαια δὲν μποροῦσε νὰ ἀποκρύψει τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ παραδέχτηκε.

-Τὸ παραδέχομαι, Γέροντα, ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ συγχωρήσεις καὶ νὰ τὸ κρατήσεις διότι ἔκαμα πολὺ κόπο

νὰ μαζέψω αὐτὲς τὶς ἐλιὲς καὶ νὰ κουβαλήσω τὸ λάδι ὡς ἐδῶ.


-Ὄχι δὲν τὸ κρατίζω, ἐπέμενε ὁ Γέροντας.

Ἐκείνη ἄρχισε νὰ κλαίει καὶ νὰ τὸν παρακαλεῖ. Μαζεύτηκαν γύρω κι ἄλλοι προσκυνητὲς καὶ ἔβαλαν λογισμοὺς

ὅτι ὁ Γέροντας φερόταν σκληρὰ στὴ γυναίκα αὐτή. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ εἶχε τὸ χάρισμα τῆς διοράσεως

καὶ γνώριζε ὅτι θὰ ἐρχόταν καὶ τὴν περίμενε στὴν πόρτα, εἶχε καὶ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας.

Θέλοντας νὰ δείξει σ’ ὅλους μπροστὰ πόσο κακὸ εἶναι νὰ χαλοῦμε τὴν Κυριακὴ σὲ δουλειὲς

καὶ πὼς τὸ κέρδος τῆς Κυριακῆς δὲν εἶναι εὐλογημένο, τῆς λέει.

-Πάρε τὸ ἀσκὶ μὲ τὸ λάδι σου καὶ ἔλα πιὸ κάτω στὴν ἄμμο.


Ἀκολούθησαν κι ἄλλοι πολλοί.

-Ἄνοιξε τὸν πόρο τοῦ ἀσκιοῦ καὶ χῦσε τὸ λάδι στὴν ἄμμο. Εκείνη ἐδίσταζε καὶ ὁ Γέροντας ἐπέμενε ὥσπου ἔκαμε ὑπακοὴ

καὶ ἔγειρε τὸ ἀσκὶ νὰ χυθεῖ τὸ λάδι. Ἀντὶ ὅμως γιὰ λάδι, βγῆκε μέσα ἀπὸ τὸ ἀσκὶ ἕνας ὄφις,

ποὺ ἔφυγε τρέχοντας γιὰ τὴ θάλασσα στὴν ὁποία μπῆκε καὶ χάθηκε, ἐνῶ τὸ ἀσκὶ σὰν νὰ εἶχε μόνο ἀέρα, ξεφούσκωσε.

Τρόμος κατέλαβε τοὺς παριστάμενους προσκυνητές, ἀλλὰ πῆραν ὅλοι καὶ προπάντων ἡ γυναίκα τὸ μάθημά τους.

Καὶ συμπλήρωσε ὁ Ἅγιος.

-Βλέπεις; Δὲν εἶχε μέσα τὸ ἀσκὶ τὸ λάδι σου ἀλλὰ τὸ διάβολο ποὺ τὸν εἴδατε ὅλοι μὲ τή μορφὴ φιδιού.

Αὐτὸς ποὺ σὲ ἔβαλε νὰ μαζέψεις τὸ λάδι Κυριακὴ αὐτὸς εἶχε δικαίωμα νὰ κατοικεῖ μέσα του!


Τήν ἄλλη χρονιὰ ἡ γυναίκα μάζεψε τὶς ἐλιὲς καθημερινὴ καὶ καθημερινὴ τὶς ἄλεσε.

Ἔφερνε τὸ λάδι χαρούμενη ὅτι αὐτὴ τὴ φορὰ ὁ Γέροντας θὰ τὸ δεχόταν, ἀλλὰ ἐπαναλήφθηκε ἡ ἴδια σκηνή.

Πάλι διαμαρτυρίες καὶ πάλι κλάματα ὅταν εἶδε τὸ Γέροντα στὴν πόρτα τῆς Μονῆς νὰ ἀρνεῖται νὰ βάλει μέσα τὸ λάδι.

-Μὰ γιατί Γέροντα. Ὅλα τὰ ἔκαμα ὅπως μου εἶπες.

-Ναί, ἀλλὰ μόλυνες τὸ λάδι σου μὲ ξένες ἐλιές.

-Πῶς;


-Κάποια μέρα γυρίζοντας ἀπὸ τὶς δικές σου ἐλιές, περνοῦσες ἀπὸ τὶς ἐλιὲς ἑνὸς συγχωριανοῦ σου

καὶ εἶδες κάμποσες νὰ ἔχουν πέσει κάτω. Τὶς μάζεψες καὶ τὶς ἔβαλες στὴν ποδιά σου καὶ ἐρχόμενη στὸ σπίτι σου

τὶς ἔριξες σὲ τσουβάλι μὲ τὶς ἐλιὲς ποὺ εἶχες μαζέψει γιὰ νὰ ἀλέσεις καὶ νὰ φέρεις τὸ λάδι στὴν Παναγία.

Δὲν ἦταν δικές σου αὐτὲς οἱ ἐλιές. Ἦταν κλοπή. Καὶ μὲ αὐτὲς ἐμόλυνες τὸ λάδι ποὺ θὰ ἔφερνες ἐδῶ.

Ἡ Παναγία θέλει τὸν καθαρὸ κόπο σου κι ὄχι τὸν κλεμμένο κόπο τῶν ἄλλων. Λίγες εἶναι οἱ σταγόνες τοῦ δηλητηρίου.

Ὅταν ὅμως πέσουν στὸ νερό, στὸ κρασί, στὸ λάδι, στὸ φαγητό, αὐτὸ γίνεται θανατηφόρο.

Πάρτο πίσω καὶ τοῦ χρόνου νὰ φέρεις τὸν κόπο σου ἅγιο καὶ καθαρό.


Ἡ γυναίκα ἀλλὰ καὶ οἱ προσκυνητὲς θαύμασαν τὸ μέγεθος τοῦ διορατικοῦ του χαρίσματος καὶ ὠφελήθηκαν πολύ.

Ἔτσι λειτουργοῦν οἱ Ἅγιοι κι ἂς φαίνονται καμιὰ φορὰ σκληροί. Σκοπὸς τοὺς εἶναι ἡ πνευματικὴ ὠφέλεια τοῦ ἄλλου, ἡ διόρθωσή του.



(Από το γεροντικό της Μονής, Βιβλίο Χρυσ. Παπαδάκη)

«ΚΟΥΔΟΥΜΙΑΝΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ», ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2008 – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΥΔΟΥΜΑ, ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΟΡΤΥΝΗΣ & ΑΡΚΑΔΙΑΣ

[XAPA]

Από ΑΥΡΙΟ (ΤΡΙΩΔΙΟ) ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ η ΕΚΚΛΗΣΙΑ να ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΑ

[XAPA]

Θαυμαστή διήγηση απο τις περιοδείες του Απόστολου Θωμά στις Ινδίες


Ο Απόστολος Θωμάς εορτάζει στις 6 Οκτωβρίου



Ο Απόστολος Θωμάς πωλήθηκε κατά παραχώρηση Κυρίου στον έμπορο Αμβάνη ως δούλος και πολύ ικανός και έμπειρος οικοδόμος.

Ο Αμβάνης έφερε τον δούλο στις Ινδίες και τον παρουσίασε στον Βασιλέα ως μέγα αρχιτέκτονα και οικοδόμο.

Εκείνος τον δέχθηκε και του πρόσφερε πολλά χρήματα για να του οικοδομήσει καινούργια παλάτια.

Ο Απόστολος του Χριστού μόλις πήρε τα χρήματα τα μοίρασε στους πτωχούς και στους έχοντας ανάγκη.

Μετά από λίγο χρόνο έστειλε ο Βασιλεύς τους αυλικούς του για να δουν πως πηγαίνουν οι νέες οικοδομές.


Όταν είδαν κατάπληκτοι ότι ούτε τα θεμέλια δεν έχει τοποθετήσει ο οικοδόμος και μαθαίνοντας ότι τα χρήματα

τα μοίρασε στους πτωχούς, έτρεξαν στον βασιλέα και του ανήγγειλαν το γεγονός.

Εκείνος διέταξε να δέσουν τον Απόστολο οπισθάγκωνα και να τον φέρουν μπροστά του .

Αφού ήλθε , του είπε με οργή:

-Μου έκτισες το παλάτι;

-Ναι , απάντησε με ηρεμία ο Απόστολος και μάλιστα είναι πολύ ωραίο

-Εμπρός λοιπόν , είπε ο βασιλιάς, πάμε να το δω και εγώ


-Δεν είναι δυνατόν , βασιλιά να δεις αυτό το ανάκτορο σ’ αυτή την ζωή.

Μετά την αναχώρηση σου απο τον κόσμο αυτό θα το απολαύσεις και θα αγαλλιασθεί η ψυχή σου.

Τα λόγια αυτά του αληθινού δούλου του Θεού , θεώρησε ο βασιλιάς Γουνδαφόρος ,

διότι αυτό ήταν το όνομά του , ως εμπαιγμό και χλεύη.

Και επειδή έμαθε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πτωχός και δεν έχει τις οικονομικές δυνατότητες

να του επιστρέψει τα σπαταληθέντα χρήματα, σκέφθηκε ότι μόνο ο θάνατος του θα ικανοποιήσει κάπως τον θυμό του.

Γι’ αυτό διέταξε να τον γδάρουν ζωντανό και ύστερα να τον ρίξουν στην φωτιά να καεί.


Τι κάνει όμως ο Παντοδύναμος Θεός;

ο αδελφός του βασιλιά οργίστηκε περισσότερο κατα του Αποστόλου και βίαζε τον βασιλιά να τον τιμωρήσει .

Ξαφνικά όμως πέθανε και ο θάνατος του αγίου Θωμά ματαιώθηκε.

Έτσι όλοι πλέον ασχολούνταν με την εκφορά του νεκρού.


Ο Θεός όμως που δεν επιθυμεί τον θάνατο του αμαρτωλού , επιτέλεσε εδώ καταπληκτικό θαύμα.

Μόλις πέθανε ο Γάδ, αυτό ήταν το όνομά του, παρέλαβαν την ψυχή του άγγελοι και την έδειχναν τις αιώνιες κατοικίες

των ανθρώπων που σώθηκαν από την αμαρτία ή μετανόησαν.

Η ψυχή του Γάδ κυριεύθηκε από θαυμασμό για το έξοχο κάλλος εκείνης της ουράνιας έπαυλης

που ξεχώριζε από τις άλλες και παρακαλούσε τους συνοδούς αγγέλους της να την αφήσουν να κατοικήσει

σ’ ένα απ’ αυτά τα μικρά δωμάτια που έβλεπε.


Οι άγγελοι όμως δεν δέχονταν την παράκληση του λέγοντας ότι αυτό το παλάτι ανήκει στον αδελφό του Γουνδαφόρο

και το έκτισε ένας ξενόφερτος άνθρωπος ονόματι Θωμάς.

Μόλις πληροφορήθηκε αυτό ο Γάδ παρακαλούσε επίμονα τους αγγέλους να του επιτρέψουν να γυρίσει στον κόσμο

για ν’ αγοράσει αυτό το λαμπρό παλάτι από τον αδελφό του.

Με το θέλημα λοιπόν του Θεού επανήλθε η ψυχή του Γάδ στο σώμα της για να λυτρωθεί

έτσι ο Απόστολος από τον θάνατο και πολλοί άνθρωπο να σωθούν από το θαύμα της αναστάσεως του Γάδ.


Ενώ οι συγγενείς του ετοίμαζαν το νεκρό σώμα του Γάδ για τον ενταφιασμό , ξαφνικά άρχισε να αναπνέει.

Όλοι εξεπλάγησαν και φώναξαν τον βασιλιά στον οποίο είπε ο αναστημένος αδελφός του:

-Αν με αγαπάς , αδελφέ μου, έχω την αξίωση να μου πουλήσεις

αυτό το ωραίο παλάτι που σου έκτισε στον ουρανό ο χριστιανό Θωμάς.

Ακούγοντας τα λόγια αυτά ο βασιλιάς φωτίστηκε εκ Πνεύματος Αγίου ότι ο Θωμάς είναι αληθινός Απόστολος του Θεού

και φωτισμένος στην ψυχή είπε στον αδελφό του:


-Αδελφέ μου , δεν μπορώ να σου πουλήσω αυτό το παλάτι γιατί η απόκτηση του δεν επιτυγχάνεται εύκολα.

Θεωρώ προτιμότερο να συστήσω σε εσένα τον τεχνίτη που ,

ο οποίος ζει ακόμη, και εκείνος προς χάριν σου θα οικοδομήσει παρόμοιο ανάκτορο.

Αμέσως διέταξε ν’ αποφυλακίσουν και φέρουν ενώπιόν του τον Θωμά.

Όταν παρουσιάστηκε μπροστά τους, εκείνοι έπεσαν και οι δύο γονατιστοί στα πόδια του ζητώντας συγχώρεση

διότι από άγνοια, διέπραξαν το κακό σε βάρος του και τον παρακάλεσαν να κηρύξει στην χώρα τους τον αληθινό Θεό

που λατρεύει και την διδασκαλία του , ώστε όλοι οι άνθρωποι να απολαύσουν τα αιώνια και άφθαρτα αγαθά,

τα οποία αξιώθηκε να γνωρίσει ο Γάδ.


Με κατάπληξη άκουσε όλα αυτά ο Απόστολος Θωμάς και ευχαρίστησε εκ βάθους καρδίας τον Θεό

για τα θαυμάσια του και την Θεία Πρόνοιά Του.

Αμέσως τους κατήχησε και τους βάπτισε όλους και άλλα αναρίθμητα πλήθη ινδών,

στο Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.



Απο το βιβίο “Ψυχωφελείς Οπτασίες και Διηγήσεις”
Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”


talantoblog.blogspot

[XAPA]

Σου τα έδωσε ο Θεός..


Ὁ Θεός σοῦ ἔδωσε τά χρήματα, σοῦ ἔδωσε τή γνώση, σοῦ ἔδωσε τό μυαλό, σοῦ ἔδωσε τή δύναμη, σοῦ δημιούργησε τίς γνωριμίες, σοῦ ἔδωσε τήν ὑγεία καί λέει ὁ ἄλλος:

- Εἶμαι αὐτοδημιούργητος... Ἔγινα ἐγώ, ἐργάστηκα ἐγώ, ἔκανα ἐγώ, ἔφτιαξα ἐγώ...

Τί ψέματα εἶναι αὐτά; Τί θά πεῖ «αὐτοδημιούργητος»; Ὑπάρχει αὐτοδημιούργητος;

Ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀνοχή τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτές πού δημιουργοῦν τίς εὐνοϊκές καταστάσεις.

Αὐτός δίνει τά χρήματα. Αὐτός δίνει τή γνώση. Αὐτός δίνει τό μυαλό...

Γιατί ἔδωσε σέ σένα περισσότερο μυαλό; Τό ἀγόρασες ἐσύ καί εἶναι δικό σου; Τί εἶναι ἐκεῖνο πού εἶχες χθές; Καί ἐφόσον δέν ἔχεις τίποτα πού εἶναι δικό σου, γιά ποιό λόγο καυχᾶσαι;

Καί πῶς ἐργάστηκες ἐσύ, ἐάν ὁ Χριστός δέν σοῦ ἔδινε ὑγεία;

Ἄν δέν σοῦ ἔδινε καλό σύντροφο νά σταθεῖς;

Ἄν δέν σοῦ ἔδινε καλά παιδιά;

Ἄν δέν σέ τοποθετοῦσε σέ καλή θέση;

Ἄν δέν σοῦ ἔδινε ἕνα καλό ἐπάγγελμα;

Ἀπό ποῦ τά ἔχεις αὐτά; Ἀπό τή μητέρα σου;

Σοῦ τά ἔδωσε ὁ Θεός...

Ἄν δέν ταπεινωθεῖς ἐν τῷ ἐγωισμῷ σου, ὁ Κύριος θά σέ συντρίψει, θά σέ ξευτελίσει κάτω, ὄχι γιά νά σέ ἐκδικηθεῖ, ἀλλά γιά νά σέ βοηθήσει νά σωθεῖς. Διότι ἡ ταπείνωση ὅταν δέν ὑπάρχει, χαμένα τά πάντα.

Κάτω ἀπό τήν ταπείνωση ὁ Χριστός στέκεται.

Ἐταπείνωσε ἑαυτόν ὁ Χριστός δούλου μορφή λαβῶν. Καί πού ἔφτασε; Ἔφτασε μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ...

Καί ὅταν ἔφτασε κάτω - κάτω, ὑπερύψωσε αὐτόν τώρα ὁ Θεός. Καί Τοῦ ἔδωσε τό ὑπερπάν ὄνομα νά κλίνουν γόνυ ἐπίγεια, οὐράνια ὅλος ὁ κόσμος!

Πότε ὅμως; Ὅταν πῆγε κάτω - κάτω, θεληματικά. «Ὄχι ὡς Ἐγώ θέλω, ἀλλά ὡς Ἐσύ Πάτερ» (Ματθ. 26,39).

Νά τό καταλάβουμε λοιπόν καί ἐμεῖς νά ταπεινώσουμε τόν ἑαυτόν μας.

Καί ὅταν ἐμεῖς ταπεινώσουμε τόν ἑαυτόν μας, Αὐτός θά μᾶς σηκώσει...



Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

inagiastriadosvagion

[XAPA]

Όταν καλοπερνάς στη γη, κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό σου


Παρά τα φαινόμενα και την αναξιότητα των μοναχών και κληρικών, η Εκκλησία είναι ακένωτη πηγή θαυμάτων.

•Παίρνει νερό και το κάνει Αγιασμό

• παίρνει ψωμί και κρασί και το κάνει Θεία Ευχαριστία

• παίρνει τον άνθρωπο χώμα και τον κάνει Θεό!


Αλλά τα θαύματα πολλοί δεν τα βλέπουν. Γιατί, αν τα έβλεπαν, δεν θα περιφρονούσαν ή μισούσαν την

Εκκλησία του Χριστού, αλλά θα την αγαπούσαν, θα την τιμούσαν και δεν θα μιλούσαν γι' αυτή με

περιφρόνηση, όπως μιλούν.


Ο χριστιανός έχει προορισμό να σηκώνει βαρύ σταυρό στη ζωή του.

Είναι δύσκολο πράγμα να λες ότι πιστεύεις στον Κύριο και να καλοπερνάς σ' αυτήν εδώ τη ζωή.

Γιατί, όταν καλοπερνάς στη γη, κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό σου, ενδιαφέρεσαι για το χρυσάφι της

γης και όχι για τους θησαυρούς του ουρανού.


Αλλά όταν σκέφτεσαι έτσι, βρίσκεσαι μακριά από το θέλημα του Θεού.

Χριστιανική ζωή και καλοπέραση δεν πηγαίνουν μαζί, είναι διαφορετικά πράγματα.


Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε.

Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο.


Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές

παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν.

Χαρακτήριζαν τους χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες,

επειδή η ζωή τους -έλεγαν- δεν συμβαδίζει με τα λόγια τους και τα έργα τους δεν είναι χριστιανικά.


Ακόμη και στο ευχέλαιο, που οι γονείς κάνουν μία φορά το χρόνο στο σπίτι τους και τα παιδιά, όσο ήταν

μικρά συμμετείχαν, τώρα αντιδρούν και δεν παρευρίσκονται.

Ο γιατρός έδειχνε πολύ κουρασμένος και απελπισμένος για την πνευματική αδράνεια των παιδιών του.

Και νόμιζε ότι όλες οι προσπάθειες, οι δικές του και της γυναίκας του πήγαν χαμένες, δεν έπιασαν τόπο,

δεν άγγιξαν τα παιδιά.


Σε κάποια στιγμή ο γιατρός, βάζοντας το κεφάλι μέσα στις δυό του παλάμες, σαν να ήθελε να καλύψει το

πρόσωπό του από ντροπή, μου είπε: Φοβάμαι πως το πολύ χρήμα μας έχει κάνει ζημιά.

Τον ρώτησα να μου πει, τί εννοούσε και εκείνος με απόλυτη ειλικρίνεια παραδέχτηκε ότι είχαν ξεφύγει από το

μέτρο κι είχαν αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία απολύτως μη αναγκαία.


Έχουμε τρία μεγάλα σπίτια, μου είπε. Ένα για μας και από ένα για το κάθε παιδί. Επίσης, δύο εξοχικά,

τέσσερα ακριβά αυτοκίνητα, ένα σκάφος, καταθέσεις, πολλά υλικά.

Και συνέχισε: τα παιδιά κακόμαθαν και τώρα μας κατηγορούν ότι προκαλούμε. Επίσης, μας λένε ότι έχουμε

παντρέψει πολύ όμορφα τον πλούτο και τον Χριστιανισμό. Και με παρακάλεσε να του πω τί πρέπει να κάνει

για να βρουν πάλι την ειρήνη και την ενότητα στην οικογένεια τους.


Του είπα να τα δώσουν όλα στους φτωχούς και να κρατήσουν μόνο ένα σπίτι, ένα εξοχικό και τους

μισθούς τους. Τρόμαξε, άλλαξε χρώμα, φοβήθηκε, απογοητεύθηκε από την απάντηση που του έδωσα.

Έφυγε και δεν ξαναήλθε. Είχε δεθεί με τα εδώ, όχι τα Άνω. Γι' αυτό και τα παιδιά του αναζήτησαν άλλο

τρόπο ζωής, διαφορετικό από αυτόν που οι γονείς τους είχαν προτείνει.


Όταν ακούω ότι υπάρχει μεγάλη φτώχεια, ανέχεια, πονάω πολύ και δεν μπορώ να προσευχηθώ.

Δεν λέω, όταν έχεις δυό χιτώνες να δώσεις τον ένα. Αυτό είναι ασυνήθιστο και δύσκολο για τους πολλούς.

Αλλά, αν θέλεις να λέγεσαι χριστιανός και κατέχεις όλα τα αγαθά του Θεού, γιατί ιδρώνεις και αγωνιάς για το

παραπάνω και δεν κάνεις ελεημοσύνες και καλά έργα; Να ξέρεις, ότι θεμελιώνει στην άμμο, όποιος έχει πολλά

χρήματα και τα διαχειρίζεται εγωιστικά, αδιαφορώντας για τη φτώχεια και τη δυστυχία των συνανθρώπων του.


Είδες ποτέ σάβανο με τσέπες; Όλα εδώ μένουν. Μόνο οι αγαθοεργίες πηγαίνουν στον ουρανό.

Ξέρεις γιατί γίνονται οι πόλεμοι; Για το χρήμα...

...Γιατί οι πλούσιοι δεν μπορούν να βάλουν χαλινάρι στη λαιμαργία τους και οι φτωχοί δεν εύχονται να

αποκτήσουν τα αναγκαία, αλλά ζηλεύουν τα πλούτη και τη δόξα των πλουσίων.

Οι τσέπες σας πρέπει να είναι ανοιχτές, ώστε να φεύγουν τα χρήματα για φιλανθρωπίες.

Είναι σκάνδαλο να υπάρχουν τσέπες γεμάτες λεφτά και να είναι ραμμένες.



(Τάσου Μιχαλά, «Τέσσερις ώρες με τον π. Παΐσιο»)


inpantanassis

[XAPA]

Κάποιος ευσεβής γέροντας κείτονταν στο νεκροκρέβατό του. Οί φίλοι του κάθισαν γύρω του και θρηνούσαν. Ακούγοντας τους να θρηνολογούν ό γέροντας γέλασε τρεις φορές



Κάποιος ευσεβής γέροντας κείτονταν στο νεκροκρέβατό του.

Οί φίλοι του κάθισαν γύρω του και θρηνούσαν.

Ακούγοντας τους να θρηνολογούν ό γέροντας γέλασε τρεις φορές.

Οί μοναχοί τον ρώτησαν: «Γιατί γελάτε, γέροντα;».

Εκείνος άπάντησε: «Την πρώτη φορά γέλασα, επειδή όλοι σας φοβάστε τον θάνατο,

τη δεύτερη, επειδή κανείς από εσάς δεν είναι προετοιμασμένος για θάνατο,

καί την τρίτη, επειδή εγώ τώρα μεταβαίνω άπό τον μόχθο στην άνάπαυση».


Ιδού, πώς πεθαίνει ό δίκαιος! Δεν φοβάται τον θάνατο.

Είναι προετοιμασμένος για τον θάνατο.

Βλέπει πώς μέσω του θανάτου μεταβαίνει άπό τον επίμοχθο βίο στην αιώνια ζωή.

Όταν ή φύση του άνθρώπου αναλογιστεί την άρχική της κατάσταση στον Παράδεισο,

τότε βλέπει τον θάνατο ώς κάτι άφύσικο, όπως καί την άμαρτία, άφύσικη.

Ό θάνατος έκπορεύεται άπό την άμαρτία.

Ένας άνθρωπος πού έχει μετανοήσει καί καθαριστεί άπό την άμαρτία,

δεν βλέπει πιά τον θάνατο ώς έκμηδένιση, άλλά ώς τη θύρα προς την αιώνια ζωή.


Έάν οί δίκαιοι προσεύχονταν κατά καιρούς στον Θεό για να παρατείνει την επίγεια ζωή τους,

αύτό δεν ήταν άπό άγάπη γι' αύτήν τη ζωή ή έξαιτίας του φόβου του θανάτου,

αλλά μόνον γιά νά κερδίσουν περισσότερο χρόνο για μετάνοια και κάθαρση,

άπό την άμαρτία, προκειμένου να παρουσιαστούν ένώπιον του Θεού πιο άναμάρτητοι και πιο άγνοί.

Ακόμη κι αν έδειχναν φόβο ένώπιον τού θανάτου, αυτός δεν ήταν φόβος για τον θάνατο, αλλά γιά την Κρίση του Θεού.

Άν είναι έτσι, τότε τί φόβο πρέπει νά βιώσει ό αμετανόητος αμαρτωλός ένώπιον του θανάτου!



Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΠΡΙΛΙΟΣ.ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.


apantaortodoxias

[XAPA]

Ήταν μια απλή γυναίκα...



Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό ο περίφημος Ρουμάνος ασκητής Κλεόπας Ιλίε βρισκόταν στο Ιερό ενός μοναστηριακού Ναού

και διάβαζε γονατιστός την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως.


Μετά από λίγη ώρα μπήκε στην Εκκλησία για να προσευχηθεί μια γυναίκα που είχε έρθει στο Μοναστήρι από το βράδυ.

«Προσκυνούσε όλες τις εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες, διηγείται ο π. Κλεόπας.

Δεν γνώριζε ότι κάποιος ήταν μέσα στην Εκκλησία.

Την παρατηρούσα συνεχώς από την Ωραία Πύλη.

Εκείνη, αφού προσκύνησε τις εικόνες, γονάτισε στο μέσον της Εκκλησίας, ύψωσε τα χέρια της

και έλεγε από την καρδιά της αυτά τα λόγια:

— Κύριε, μη με εγκαταλείπης! Κύριε, μη με εγκαταλείπης!


Είδα τότε ένα λαμπρό κίτρινο φως γύρω της και τρόμαξα!

Η γυναίκα έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσευχόταν σιωπηλά.

Η φωτεινή νεφέλη που την περιέλουζε, μεγάλωσε περισσότερο και μετά σιγά-σιγά εξαφανίστηκε.

Αφού έσβησε το Θείο φως,σηκώθηκε στα πόδια της και βγήκε έξω από την Εκκλησία.

Ηταν μια απλή γυναίκα από τα γειτονικά χωριά μας.

Ιδού λοιπόν, ποιός έχει το δώρο της προσευχής!

Να που οι λαϊκοί ξεπερνούν καμμιά φορά τους Μοναχούς!

Εγώ έκανα μετά προσκομιδή και από την μεγάλη μου συγκίνηση

άρχισα να κλαίω και έτρεμα με τα χαρτιά μνημονεύσεως στο χέρι.

Μόνον ο Θεός γνωρίζει πόσοι υπάρχουν εκλεκτοί σ' αυτόν τον κόσμο !



Μοναχού Σεραφείμ,

«Χαρίσματα και Χαρισματούχοι»


ekklisiaonline