Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Όταν θέλει ο Θεός και ο Διάβολος τον υπηρετεί!



Κάποτε υπήρχε μια φτωχή γυναίκα, η οποία όλη την ώρα, ό, τι καλό και να της συνέβαινε

κοίταζε τον ουρανό και έλεγε “Δόξα τω Θεώ” και αισθανόταν πολύ ευγνώμων για το οτιδήποτε.

Κάπου εκεί κοντά της όμως έμενε ένας πλούσιος άνθρωπος.

Κάθε φορά λοιπόν περνούσε μπροστά από τό σπίτι της γυναίκας την άκουγε να λέει “Δόξα τω Θεώ, Ευχαριστώ Κύριε”

Στην αρχή δεν έδινε σημασία, αλλά κάποια στιγμή, αυτό άρχισε να τον εκνευρίζει.

“Πως μπορεί αυτή η γυναίκα, τόσο φτωχή, να ευχαριστεί συνέχεια το Θεό;” σκεφτόταν.

Μια μέρα λοιπόν, αφού ξαναπέρασε μπροστά από το σπίτι της και την άκουσε να λέει πάλι “Δόξα τω Θεώ”,

νευρίασε τόσο πολύ που είπε στον υπηρέτη του “Πήγαινε στου Σούπερ Μάρκετ και γέμισε δύο καρότσια τρόφιμα.

Πήγαινέ τα σ’ αυτή τη γυναίκα και όταν σε ρωτήσει ποιος τα έφερε θα της πεις οτι ο Διάβολος τα έφερε”.

Έτσι λοιπόν κι έκανε ο υπηρέτης.

Την επόμενη μέρα πήγε στο Σούπερ Μάρκετ, γέμισε δύο καρότσια με τρόφιμα, τόσο που ξεχείλιζαν, και πήγε στη γυναίκα.

Όταν έφτασε της χτύπησε τη πόρτα. “Α, Δόξα τω Θεώ, ευχαριστώ Κύριε” είπε εκείνη μόλις βγήκε έξω και αντίκρισε τα δυο καρότσια.

“Δεν θέλετε να μάθετε ποιος σας έστειλε τα τρόφιμα;” την ρώτησε ανυπόμονα ο υπηρέτης.

“Όχι παιδί μου, δεν έχει σημασία.

Όταν θέλει ο Θεός και ο Διάβολος τον υπηρετεί” και παίρνοντας τα δυο καρότσια μπήκε μέσα ευτυχισμένη…



apantaortodoxias

[XAPA]

Σε βοήθησα” μου απάντησε η Παναγία μας “ίσαμε με το σκαλί αυτό. Εδώ πλέον δεν μου επιτρέπεται να σε βοηθήσω



Αναφορά στο γεγονός αυτό από τον Μητροπολίτη Μόρφου σε ένα από τα κηρύγματα του


Ήταν ένας άκρως θεοτοκόφιλος Ιερέας!

Αγαπούσε πολύ, μα πάρα πολύ την Παναγία μας, και καθημερινά έλεγε πολλές φορές τους Χαιρετισμούς Της,

παρότι ήταν έγγαμος και ήταν επιφορτισμένος και με τα εφημεριακά του καθήκοντα !

Με το που συναντά τον Σεβασμιώτατο του ανέφερε ένα ενύπνιο-όραμα που είχε δει πριν λίγες ημέρες και

τον είχε συγκλονίσει.


Είδε ότι βρισκόταν ετοιμοθάνατος και ότι του έβγαινε η ψυχή του.

Μπροστά του ορθωνόταν μία μεγάλη σκάλα με πολλά σκαλιά.

Στην κορυφή της σκάλας βρισκόταν η Υπεραγία Θεοτόκος.

Ξεκίνησε να ανεβαίνει σκαλί σκαλί αυτήν την ψηλή σκάλα.

Ήταν δύσκολο αλλά άκουγε από πάνω την Κυρία Θεοτόκο να τον παραινεί.

“Έλα ακόμη ένα σκαλί! Έτσι μπράβο! Κουράγιο! Έλα ακόμη ένα σκαλί! Ακόμη ένα σκαλί!”

Έτσι με τις παραινέσεις και τις προσευχές της Παναγίας κατάφερα με πολύ μεγάλη δυσκολία είπε

ο καλός ιερέας να ανέβω όλα αυτά τα σκαλιά.

Και φτάνοντας στο τελευταίο, πάνω στο οποίο βρισκόταν η Κυρία Θεοτόκος, είδα ότι ήταν τόσο ψηλό που όσο

και να προσπαθούσα δεν θα μπορούσα να το ανέβω μόνος μου.

Ζήτησα βοήθεια από την Παναγία μας, να με βοηθήσει να το ανέβω.


“Σε βοήθησα” μου απάντησε η Παναγία μας “ίσαμε με το σκαλί αυτό.

Εδώ πλέον δεν μου επιτρέπεται να σε βοηθήσω.

Το σκαλί αυτό το ανεβαίνουν μόνο όσοι έχουν κάνει ελεημοσύνες στη ζωή τους, με έργα και λόγια αγάπης,

στους αδελφούς τους, που έχουν ανάγκη. Και εσύ παιδί μου δεν έχεις.”

Με τα λόγια αυτά ξύπνησε έντρομος ο Ιερέας και ζήτησε να δει τον Δεσπότη του.


Πραγματικά συνέχισε στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ο συγκεκριμένος Ιερέας, παρότι ήταν άψογος στα

ιερατικά του καθήκοντα, φιλακόλουθος, ευσεβής και κατά πάντα τυπικός, ήταν γνωστός σε όλους για την αυστηρή

του κρίση για τους άλλους, και κυρίως για το ότι δεν βοηθούσε κανέναν, ούτε με έργα ελεημοσύνης,

ούτε και κάποιο λόγο παρηγορητικό.


“Τον ρώτησα” συνέχισε ο Σεβασμιώτατος “αν έχει κάποιες οικονομίες!

Μου απάντησε ότι έχει κάποια χρήματα φυλαγμένα.

Τον συμβούλευσα να τα δώσει σε ελεημοσύνες, σε έργα αγάπης σε όσους αυτός κρίνει ότι έχουν ανάγκη.

Έστω και την ύστατη στιγμή να κάμψει το έλεος του Θεού.”


Έτσι και έπραξε. Μοίρασε ότι είχε και δεν είχε σε ελεημοσύνες και μετά από μία εβδομάδα από την ημέρα που

ήρθε να μου εξομολογηθεί και τον συμβούλευσα να μοιράσει σε ελεημοσύνες ότι είχε, εκοιμήθη εν Κυρίω. ”


“Με κάλεσαν και ετέλεσα την εξόδιο ακολουθία του Πιστεύω ότι Κύριος ο Θεός θα δέχθηκε την μετάνοια του και

τα έργα ελεημοσύνης που έκανε, έστω και την τελευταία στιγμή και θα τον κατέταξε μετά των Δικαίων.”


Με τα λόγια αυτά ολοκλήρωσε την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος.


Και ακούγοντας όλα αυτά τα θαυμαστά αγαπητοί μου αναγνώστες δεν μπορούμε να μην θαυμάσουμε την Μητρική

Αγάπη της Κυράς μας, για όλα τα παιδιά Της, πολλώ δε μάλλον, για όσα από αυτά καθημερινά Την χαιρετίζουν με

τους Χαιρετισμούς Της.


Προειδοποίησε τον καλό Ιερέα για το ότι του έλειπαν έργα ελεημοσύνης, ώστε να τον φέρει έστω και την

τελευταία στιγμή σε μετάνοια. Να καταλάβει το σφάλμα του και να επανορθώσει έστω και την ύστατη αυτή

στιγμή μοιράζοντας σε ελεημοσύνες τις αποταμιεύσεις του.


Επιβεβαιώνεται λοιπόν και στις ημέρες μας, η υπόσχεση που έδωσε για πρώτη φορά η Θεοτόκος στον γιο Πέτρο

τον Αθωνίτη, και αρίφνητες ακόμη φορές και σε άλλους Αγίου Της. Δηλαδή ότι όσοι καθημερινά διαβάζουν τους

Χαιρετισμούς Της θα έχουν την προστασία Της και στην ζωή αυτή, αλλά και στην μέλλουσα. Ξεκάθαρα φάνηκε αυτό

στην περίπτωση του Κύπριου Ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου.


Μία εβδομάδα πριν κοιμηθεί, τον ειδοποίησε για το βαρύ αμάρτημα του, δηλαδή για το ότι δεν ήταν ελεήμων,

και έτσι κατάφερε ασφαλώς να τον φέρει σε μετάνοια, και μάλιστα σε έμπρακτη μετάνοια, αφού μοίρασε

την λιγοστή περιουσία του.


Το θαύμα αυτό μας θυμίζει και την περίπτωση του πόρνου κληρικού, που έχει καταγραφεί στο “Αμαρτωλών Σωτηρία”

και το οποίο έχουμε δημοσιεύσει σε παλαιότερη ανάρτηση του Iστολογίου των Χαιρετισμών xairetismoi.blogspot.gr,

και όπως ίσως θυμάστε αναφερόταν σε έναν κληρικό, ο οποίος έλεγε καθημερινά και μάλιστα πολλές φορές τους

Χαιρετισμούς, παρότι ο πονηρός τον βασάνιζε με το βδελυρό κι ακάθαρτο πνεύμα της πορνείας.


Μία μέρα που επέστρεφε σπίτι του έχοντας για άλλη μία φορά υποκύψει στο πάθος του, αλλά έχοντας στα χείλη

του τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας, διαβαίνοντας ένα ρέμα, παρασύρθηκε από τα νερά και πνίγηκε.

Είδε τότε ότι οι άγγελοι οδήγησαν την ψυχή του στον Κύριο, και Εκείνος διέταξε να οδηγηθεί στην Κόλαση !


Και την στιγμή αυτή παρενέβη η Υπεραγία Θεοτόκος και υπενθύμισε στον Υιό Της, ότι αυτός ο πόρνος κληρικός

καθημερινά Την χαιρέτιζε με τους Χαιρετισμούς Της, και μάλιστα και την στιγμή που τον παρέσυρε το ρέμα, τους

Χαιρετισμούς Της είχε στα χείλη του. Έτσι κάμπτοντας τον Δικαιοκρίτη Κύριο μας κατάφερε να επιστρέψει

η ψυχή του πόρνου κληρικού στο σώμα του, ώστε να μετανοήσει και να εξομολογηθεί, ώστε να σωθεί και

να μην απολεστεί αιώνια.


Βλέπουμε λοιπόν αγαπητοί μου αδελφοί το θαύμα αυτό που καταγράφηκε το 1641 στο “Αμαρτωλών Σωτηρία”

του λογίου μοναχού Αγαπιου Λάνδου, επαναλήφθηκε σχεδόν μετά από τέσσερις αιώνες στην Κύπρο ,

επιβεβαιώνοντας ότι “᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας” “ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει

σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν” όπως εύστοχα επισημαίνει ο Απόστολος Παύλος στις

“Προς Εβραίους” και στην “ Πρώτη προς Τιμόθεον” Επιστολές του αντίστοιχα.


Και ασφαλώς η Υπεραγία Θεοτόκος μας πάντα συνεργός του Υιού και Θεού Της στο έργο Του ώστε να μη απολεσθεί

ούτε μία ψυχή, βοηθά όλους τους Χριστιανούς, και μάλιστα όσους με Αγάπη και Πίστη Την χαιρετίζουν καθημερινά

με τους Χαιρετισμούς Της, αγωνιζόμενοι να τηρούν τις Εντολές του Θεού, και όπως βλέπουμε και από το σημερινό

θαύμα, χωρίς ποτέ να παραμελούν τα έργα ελεημοσύνης στους εμπερίστατους αδελφούς τους.



yiorgosthalassis

[XAPA]

Το γράμμα της αγάπης του Πατέρα



Παιδί μου …..

Μπορεῖ νὰ μὴν μὲ γνωρίζεις, ἀλλὰ ἐγὼ ξέρω τὰ πάντα γιὰ σένα….Ψαλμοὶ 139:1

Γνωρίζω πότε εἶσαι καθιστὸς καὶ πότε ὄρθιος…. Ψαλμοὶ 139:2 Ξέρω κάθε βῆμα σου… Ψαλμοὶ 139:3

Ἀκόμη καὶ οἱ τρίχες τοῦ κεφαλιοῦ σου εἶναι μετρημένες… Ματθαῖος 10: 29-31


Γιατί φτιάχτηκες κατ’ εἰκόνα μου… Γένεσις 1:27

Μέσα σ’ἐμένα ζεῖς, κινεῖσαι καὶ ὑπάρχεις…Πράξεις 17:28

Σὲ γνώριζα πρὶν ἀκόμη διαμορφωθεῖς στὴν μήτρα τῆς μητέρας σου…Ἱερεμίας 1:4-5


Σὲ διάλεξα ὅταν σχεδίαζα τὴν δημιουργία… Ἐφεσίους 1:11-12

Δὲν ἤσουν ἕνα λάθος…. Ψαλμοὶ 139:15-16

Γιατί ὅλες οἱ μέρες σου εἶναι γραμμένες στὸ βιβλίο μου…. Ψαλμοὶ 139:15-16


Ἐγὼ ὅρισα τὴν ἀκριβῆ ὥρα τῆς γέννησής σου καὶ ποὺ θὰ ζοῦσες ….Πράξεις 17:26

Γιατί φοβερὰ καὶ θαυμάσια πλάστηκες…. Ψαλμοὶ 139:14

Ἐγὼ σὲ διαμόρφωσα στὴ μήτρα τῆς μητέρας σου…. Ψαλμοὶ 139:13


Καὶ σὲ ἔφερα στὸν κόσμο τὴν ἡμέρα ποὺ γεννήθηκες…..Ψαλμοὶ 71:6

Μὲ ἔχουν παρουσιάσει λάθος ἄνθρωποι ποὺ δὲν μὲ γνωρίζουν….Ἰωάννη 8:41-44

Δὲν εἶμαι ἀπόμακρος καὶ θυμωμένος ἀλλὰ εἶμαι ἡ ἀπόλυτη ἔκφραση τῆς ἀγάπης….. Α” Ἰωάννη 4:16


Καὶ εἶναι ἐπιθυμία μου νὰ σὲ κατακλύσω μὲ τὴν ἀγάπη μου….. Α” Ἰωάννη 3:1

Ἁπλὰ ἐπειδὴ…

εἶσαι παιδί μου καὶ εἶμαι ὁ πατέρας σου….. Α” Ἰωάννη 3:1

Σοὺ προσφέρω περισσότερα ἀπὸ ὅσα θὰ μποροῦσε ποτὲ νὰ σοὺ προσφέρει ὁ σαρκικός σου πατέρας….Ματθαῖος 7:11


Γιατί εἶμαι ὁ τέλειος πατέρας….. Ματθαῖος 5: 48

Κάθε καλὸ δῶρο ποὺ λαμβάνεις ἔρχεται ἀπὸ τὸ δικό μου χέρι….. Ἰακώβου 1: 17

Γιατί ἐγὼ εἶμαι ὁ προμηθευτής σου καὶ φροντίζω γιὰ ὅλες τὶς ἀνάγκες σου…. Ματθαῖος 6: 31-33


Τὸ σχέδιό μου γιὰ τὸ μέλλον σου ἦταν πάντα γεμάτο μὲ ἐλπίδα……Ἱερεμίας 29:11

Γιατί σὲ ἀγαπῶ μὲ ἀγάπη παντοτινή…. Ἱερεμίας 31:3

Οἱ σκέψεις μου γιὰ σένα εἶναι ἀμέτρητες ὅπως οἱ κόκκοι τῆς ἄμμου στὴν ἀκρογιαλιά…. Ψαλμοὶ 139:17-18


Καὶ χαίρομαι γιὰ σένα μὲ τραγούδια….Σοφονίας 3:17

Δὲν θὰ σταματήσω πότε νὰ κάνω καλὸ γιὰ σένα….. Ἱερεμίας 32:40 Γιατί εἶσαι τὸ πολύτιμο ἀπόκτημά μου….Ἔξοδος 19:5

Ἐπιθυμῶ νὰ σὲ στερεώσω μὲ ὅλη τὴν καρδιά μου καὶ ὅλη τὴν ψυχή μου…. Ἱερεμίας 32:41


Ἂν μὲ ψάξεις μὲ ὅλη τὴν καρδιά σου θὰ μὲ βρεῖς…..Δευτερονόμιο 4:29

Ζήτα τὴν εὐτυχία σου σὲ ἐμένα καὶ θὰ σοὺ δώσω ὅτι ἡ καρδιά σου λαχτάρα….. Ψαλμοὶ 37:4

Γιατί ἐγὼ εἶμαι αὐτὸς πού σου ἔδωσα αὐτὲς τὶς ἐπιθυμίες….Φιλιππησίους 2:13


Εἶμαι ἱκανὸς νὰ κάνω γιὰ σένα περισσότερα ἀπὸ ὅσα θὰ μποροῦσες νὰ φανταστεῖς…… Ἐφεσίους 3:20

Γιατί ἐγὼ εἶμαι ὁ μεγαλύτερος ὑποστηρικτής σου… Β” Θεσσαλονικεῖς 2:16-17

Ἐγὼ εἶμαι ἐπίσης ὁ πατέρας ποὺ σὲ παρηγορεῖ σὲ ὅλες τὶς δυσκολίες σου… Β Κορινθίους 1:3-4


Ὅταν εἶσαι συντετριμμένος, ἐγὼ εἶμαι κοντά σου….. Ψαλμοὶ 34:18 Ὅπως ἕνας βοσκὸς κουβαλάει ἕνα πρόβατο,

σὲ κουβαλάω κοντὰ στὴν καρδιά μου….Ἠσαΐας 40:11

Μία μέρα θὰ σβήσω κάθε δάκρυ ἀπὸ τὰ μάτια σου…Ἀποκάλυψις 21:3-4


Καὶ θὰ πάρω μακριὰ ὅλο τὸν πόνο ποὺ ὑπέφερες πάνω σὲ αὐτὴ τὴν γῆ…. Ἀποκάλυψις 21:4

Εἶμαι ὁ πατέρας σου καὶ σὲ ἀγαπῶ ὅπως ἀκριβῶς ἀγαπῶ τὸν γιό μου, τὸν Ἰησοῦ…. Ἰωάννη 17:23

Γιατί στὸν Ἰησοῦ ἡ ἀγάπη μου γιὰ σένα φανερώνεται …. Ἰωάννη 17:26


Καὶ ἦρθε νὰ δείξει πὼς εἶμαι μαζί σου καὶ ὄχι ἐναντίον σου…..Ρωμαίους 8:31

Καὶ νὰ σοὺ πεῖ ὅτι δὲν λογαριάζω τὶς ἁμαρτίες σου…. Β Κορινθίους 5:18-19

Ὁ Ἰησοῦς πέθανε ὥστε ἐσὺ κι ἐγὼ νὰ συμφιλιωθοῦμε….. Β Κορινθίους 5:18-19


Ὁ θάνατος τοῦ ἦταν ἡ ὑπέρτατη ἔκφραση τῆς ἀγάπης μου γιὰ σένα….. Ἃ Ἰωάννη 4:10

Ἔδωσα ὅτι ἀγαποῦσα περισσότερο γιὰ νὰ κερδίσω τὴν ἀγάπη σου…. Ρωμαίους 8:32

Ἐὰν δεχτεῖς τὸ δῶρο τοῦ γιοῦ μου, τοῦ Ἰησοῦ, δέχεσαι ἐμένα… Α” Ἰωάννη 2:23


Καὶ τίποτα δὲν θὰ σὲ χωρίσει πιὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη μου… Ρωμαίους 8:38-39

Ἔλα σπίτι καὶ θὰ κάνω τὴν μεγαλύτερη γιορτὴ ποὺ ἔχει γίνει στὸν οὐρανό… Λουκᾶς 15:7

Ἤμουν πάντα πατέρας καὶ θὰ εἶμαι πάντα πατέρας…. Ἐφεσίους 3:14-15

Ἡ ἐρώτησή μου εἶναι … θὰ γίνεις παιδί μου;….. Ἰωάννη 1:12-13 Σὲ περιμένω… Λουκᾶς 15:11-32


Μὲ ἀγάπη, ὁ Πατέρας σου

Παντοδύναμος Θεὸς


hellas-orthodoxy

[XAPA]

ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΑ ΥΛΙΚΑ...



Μια καλή γυναίκα πέθανε και πήγε στον παράδεισο όπου της άνοιξε ο απόστολος Πέτρος.

Βλέπω ότι είσαι γραμμένη στα ιερά βιβλία της είπε και άρχισαν να περπατούν στους δρόμους του παραδείσου.

Λίγο μετά η γυναίκα είδε ένα μεγάλο παλάτι και ρώτησε τίνος είναι.

Αυτό είναι της υπηρέτριάς σου που πέθανε πριν ένα μήνα.

Τότε η γυναίκα σκέφτηκε: Αφού η υπηρέτριά μου μένει σε ένα τόσο θαυμάσιο σπίτι , φαντάσου πού θα μένω εγώ.

Όμως όχι μακριά από εκεί ο απόστολος σταμάτησε μπροστά σε ένα πολύ μικρό σπιτάκι που περισσότερο έμοιαζε με καλύβι.

Καλά απόστολέ μου εκείνο το έξοχο σπίτι είναι για την υπηρέτριά μου και για μένα αυτό το πολύ φτωχό;

Τα υλικά που μας έστειλες, όσο ζούσες, πάνω στη γη έφθαναν μόνο για αυτό

και πάλι καλά που κατορθώσαμε και στο φτιάξαμε.

Ο σκοπός είναι να φιλοτιμηθούμε και εμείς απέναντι στον Ευεργέτη Θεό

και να κάνουμε ό,τι καλύτερο και περισσότερο μπορούμε.

Όλα αυτά τα έργα και οι κόποι μας γίνονται ‘’οικοδομικά υλικά ‘’

για το ‘’ χτίσιμο ‘’ της διαμονής μας στη Βασιλεία των ουρανών.



(Μητρ.Νικοπόλεως Μελετίου:’’στο φως των λόγων Του’’ σ.147-148



dieyxontonagion

[XAPA]

Πως να ελέγχουμε σωστά τις σκέψεις μας!

Ένα καλάθι για τις καλές σκέψεις και ένα για τις κακές!…



Ο αββάς Σιλουανός σηκώνεται και πάει στον αδελφό που προσποιούνταν το σαλό (=τρελλό).

Χωρίς να χτυπήσει, ανοίγει σιγά σιγά το μάνδαλο και αιφνιδιάζει τον αδελφό.

Εκείνος καθισμένος έκανε την πνευματική του εργασία και είχε δύο καλαθάκια,

το ένα από τα δεξιά και το άλλο από τα αριστερά.

Σαν είδε το Γέροντα, άρχισε –όπως συνήθιζε- να γελάει. Κι ο Γέροντας του λέει:


«Άστα τώρα αυτά και πες μου ποια είναι η άσκησή σου».

Εκείνος πάλι γελούσε. Συνέχισε ο αββάς Σιλουανός:

«Το ξέρεις πολύ καλά ότι εκτός Σαββάτου και Κυριακής δεν βγαίνω από το κελί·

αλλά τώρα ήρθα μεσοβδόμαδα, γιατί ο Θεός με έστειλε εδώ».


Φοβήθηκε ο αδελφός και βάζοντας μετάνοια στο Γέροντα τού λέει:

«Συγχώρεσέ με πάτερ. Κάθε πρωί αρχίζω την πνευματική μου εργασία έχοντας τα χαλίκια αυτά μπροστά μου.

Εάν μου έρθει καλός λογισμός, ρίχνω ένα χαλίκι στο δεξιό ζεμπίλι, αν έρθει πονηρός λογισμός, ρίχνω στο αριστερό.

Το απόγευμα μετρώ τα χαλίκια· και αν του δεξιού είναι περισσότερα, τρώγω·

αν όμως του αριστερού είναι περισσότερα, δεν τρώγω.

Την επόμενη μέρα πάλι εάν μου έρθει πονηρός λογισμός, λέγω στον εαυτό μου:

Πρόσεξε τι κάνεις, γιατί πάλι δεν θα φας».

Θαύμασε σαν τ’ άκουσε ο αββάς Σιλουανός και είπε:

«Πράγματι οι Πατέρες που ήλθαν σήμερα άγιοι άγγελοι ήταν, που ήθελαν να κάνουν γνωστή την αρετή του αδελφού…»


(Το Μέγα Γεροντικόν,τόμος Β΄,εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλ. σελ. 459)



Πηγή: Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης

Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών

[XAPA]

Ο Θεός δίνει σε πολλούς ανθρώπους ένα σταυρό για τους λόγους που εμείς δεν θα γνωρίσουμε ποτέ


ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ...


Θυμάμαι όταν ήμουν 18 ετών, έναν (φίλος μου) τον συμπαθούσε μια κοπελίτσα και προσπαθούσε να τον πλησιάσει.

Αυτός όμως την κορόιδευε γιατί το ένα ματάκι της ήταν ελαφρώς λοξό και την προσφωνούσε (η γκαβή).

Του έλεγα, αφού δεν την θέλεις μην την κορόιδευες είναι κρίμα, αυτός όμως συνέχιζε να την κοροϊδεύει όλο και πιο πολύ.

Εγώ έφυγα στο μοναστήρι και μετά από 10 έτη ήρθε να με βρει.

Μετά το καθιερωμένο αγιορείτικο κέρασμα αφού μείναμε μόνοι μας μου λέει,

παντρεύτηκα με την τάδε έχουμε δυο κοριτσάκια άλλα το πρώτο το ματάκι του είναι είναι ελαφρώς λοξό.


Αυτόματως το μυαλό μου γύρισε 10 έτη πίσω και του λέω, θυμάσαι που κορόιδευες εκείνη την κοπελίτσα,

όχι μου λέει δεν την θυμάμαι.

Την θυμόταν άλλα δεν ήθελε να το παραδεχτεί ότι αυτός ήταν η αιτία

που ο Θεός του ανταπέδωσε στην κόρη του αυτό που κορόιδευε.

Ο Θεός δίνει σε πολλούς ανθρώπους ένα σταυρό για τους λόγους που εμείς δεν θα γνωρίσουμε ποτέ,

ας μην χλευάζουμε τον σταυρό τους για να μην τους λουστούμε δίκαια και εμείς.



yiorgosthalassis

[XAPA]

Γιατί ζεις έτσι;



Τις ημέρες εκείνες έτυχε να συναντήσω στο ναό έναν εκπληκτικό, νεαρό άνδρα.

Πλησίασε τον αδερφό μου στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και του απεκάλυψε

την ασυνήθιστη ιστορία της μεταστροφής του στο Χριστό.

Στεναχωριόταν πολύ από τις ατελείωτες μετακινήσεις και συζητήσεις που γίνονταν τη στιγμή που οι ιερείς

μεταλάμβαναν στο ιερό και ετοιμάζονταν για την έξοδο στην Ωραία Πύλη με το Άγιο Ποτήριο, για να κοινωνήσουν οι πιστοί.

Γιατί όλοι αρχίζουν να πηγαινοέρχονται αυτή την ιδιαίτερη, γεμάτη αδημονία, στιγμή,

όταν ο Κύριος βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα; ρώτησε τον αδελφό μου.


Θέλω να σας διηγηθώ την ιστορία μου.

Ζούσα όπως η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων της εποχής μας, μακριά από το Θεό,

μέσα στη διαφθορά, διάγοντας έκλυτη ζωή με οινοποσία και άλλες αμαρτίες.

Όσο κι αν με νουθετούσε και με ικέτευε η μητέρα μου, πιστή γυναίκα, ν’ αφήσω την αμαρτωλή ζωή,

εγώ την αγνοούσα και μόνο γελούσα.

Οι αφηγήσεις της, ότι υπάρχει Θεός και αιώνια ζωή, μου φαίνονταν ανοησίες.

Γελούσα με τις επιπλήξεις της, ζητώντας της να μ’ αφήσει ήσυχο.

Κάποια φορά, αργά τη νύχτα, επιστρέφοντας στο σπίτι με τη μοτοσυκλέτα,

μετά από την καθιερωμένη βόλτα, είχα ένα ατύχημα και σκοτώθηκα.


Απρόσμενα αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν στον αέρα.

Κοίταζα μ’ έκπληξη το ματωμένο σώμα μου, μην κατανοώντας γιατί ήμουν διπλός, και στεκόμουν και ήμουν ξαπλωμένος.

Αργότερα είδα κόσμο να τρέχει κοντά μου και να προσπαθεί να με συνεφέρει.

Ήρθαν οι πρώτες βοήθειες και οι γιατροί προσπαθούσαν να με γυρίσουν στη ζωή.

Όμως εγώ δεν ήθελα να επιστρέψω στο νεκρό σώμα μου.

Με φορείο μ’ έβαλαν στο ασθενοφόρο και με πήγαν στο νεκροτομείο.

Τη στιγμή εκείνη έστρεψα το βλέμμα μου προς τον ουρανό.

Ξαφνικά είδα το Ζωντανό Χριστό τόσο πανέμορφο, τόσο ταπεινό και πράο,

μέσα σε πύρινη λάμψη να στέκεται από επάνω μου και να με κοιτάζει.


-Γιατί ζεις έτσι; με ρώτησε ο Κύριος.

Εκείνη τη στιγμή, από το μεγάλο φόβο που κατείχε την αμαρτωλή ψυχή μου, κουβαριάστηκα κι αναφώνησα:

-Κύριε, συγχώρεσέ με!!! και άκουσα την απάντηση…

-Για τις αμαρτίες σου και την ακάθαρτη ζωή σου είσαι άξιος του Άδη.

Όμως οι προσευχές και το κλάμα της μητέρας σου έφθασαν σε Εμένα. Σε συγχωρώ και σε στέλνω πίσω στη γη.

Πήγαινε και μάθε ότι η σωτηρία βρίσκεται μόνο στην Εκκλησία, μέσω της μετάνοιας και της Αγίας Κοινωνίας.


Εκείνη τη στιγμή, ξαφνικά, αισθάνθηκα πάλι να μπαίνω στο σώμα μου και από τους φοβερούς πόνους,

άρχισα, να βογκώ και να στριφογυρίζω.

Οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι. Αντί για το νεκροτομείο, με μετέφεραν στο νοσοκομείο για εγχείριση. Ο Θεός με επέστρεψε στη ζωή.

Και να, λοιπόν, τώρα θεραπευμένος, με ιδιαίτερη ευλογία έρχομαι στη Θεία Λειτουργία σ’ αυτό το μοναστήρι.

Με φόβο αναμένω πότε θα βγει ο ιερέας με το Άγιο Ποτήριο για να προσκυνήσω το Ζωντανό Θεό,

ο Οποίος μου αποκάλυψε ότι με την Κοινωνία του Αγίου Σώματος και του Αίματος Του,

μπορούμε να σωθούμε και να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή.

Να, γιατί με απορία και σύγχυση κοιτάζω τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονται ενώπιον του μεγάλου Μυστηρίου,

διαταράσσοντας την ευλογημένη ατμόσφαιρα, όταν πράγματι ο Ίδιος ο Κύριος έρχεται από την Ωραία Πύλη,

προτείνοντας τον Εαυτό Του για τροφή.

Και έβαλε το χέρι του αδελφού μου, σφίγγοντας το σε γροθιά, στο τεράστιο βαθούλωμα που υπήρχε στο κρανίο του,

μετά το χτύπημα με τη μοτοσυκλέτα.

Μ’ αυτό ήθελε ν’ αποδείξει την αυθεντικότητα όλων όσων βίωσε και διηγήθηκε.


Αυτή η αληθινή ιστορία βαθιά μας συγκλόνισε.

Συχνά τη διηγούμαι στα κηρύγματά μου, σαν αληθινή μαρτυρία εκείνης της ανείπωτης Αγάπης,

την οποία έφερε ο Κύριος από τους ουρανούς, καλώντας όλους τους αμαρτωλούς σε μετάνοια,

ώστε ν’ αναγεννηθούν μέσω της Αγίας Κοινωνίας και να έλθουν προς την Αλήθεια.



ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΓΚΑΝ
“ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ”

optiko.net

[XAPA]

Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή!

-Αγιος Παίσιος


Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας

µε έστειλε ένας Προϊστάµενος να πάω ένα γράµµα στην Μονή Ιβήρων.

Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι,

για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιάµιση ώρα µε τα πόδια.

Ήµουν από νηστεία και από αγρυπνία.


Τότε την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου την χώριζα στα δύο• µέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε,

την ηµέρα της Μεταµορφώσεως έτρωγα, και µετά µέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε.

Έφυγα λοιπόν αµέσως µετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω µαζί µου λίγο παξιµάδι.

Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράµµα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιµένω το καραβάκι.

Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευµα, αλλά αργούσε να έρθη.


Άρχισα εν τω µεταξύ να ζαλίζωµαι.

Πιό πέρα είχε µια στοίβα από κορµούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισµό µου:

«Άς πάω να καθήσω εκεί που είναι λίγο απόµερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίση να µε ρωτάη τι έπαθα».

Όταν κάθησα, µου πέρασε ο λογισµός να κάνω κοµποσχοίνι στην Παναγία να µου οικονοµήση κάτι.

Αλλά αµέσως αντέδρασα στον λογισµό και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγµατα θα ενοχλής την Παναγία;».

Τότε βλέπω µπροστά µου έναν Μοναχό.

Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωµί, δύο σύκα και ένα µεγάλο τσαµπί σταφύλι.

«Πάρε αυτά, µου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε.

Έ, τότε διαλύθηκα• µε έπιασαν τα κλάµατα, ούτε ήθελα να φάω πιά …

Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να φροντίζη και για τις µικρότερες λεπτοµέρειες!

Ξέρεις τι θα πη αυτό!



Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου,

«ΛΟΓΟΙ, τόμ. ΣΤ ´, Περί Προσευχής»
έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,
Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 90-91

[XAPA]

Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης: «Θα φροντίσει ο Θεός και οι Άγιοί μας»


Διήγηση του Μητροπολίτη Κινσάσας κ. Νικηφόρου:



Είχαμε πανηγύρι στο Κελλί, δεν ήταν η πανήγυρη των Αγίων Διονυσίου και Μητροφάνους,

και είχα το διακόνημα του τραπεζάρη και ετοίμασα την τράπεζα.

Κάποια στιγμή βλέπω, ότι όλα τα ψωμιά τα οποία υπήρχαν ήταν μόνο τρία.

Τότε δεν είχα προβλέψει ότι έπρεπε νά ’χουμε περισσότερα ψωμιά.

Ήταν δικό μου φταίξιμο, δεν είχα ενημερώσει τον Γέροντα ότι είναι λίγα τα ψωμιά και πώς θα βγάλουμε την πανήγυρη;

Τότε μ’ έπιασε κρύος ιδρώτας. Τώρα τί θα κάνουμε;


Ο κόσμος μαζευόταν, τα ψωμιά σε καμμιά περίπτωση δεν θα έφταναν.

Πήγα αρκετά τρομαγμένος στον Γέροντα (τον γνωστό Υμνογράφο, π. Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη )και του λέω:

-Ευλόγησον, Γέροντα, δεν προέβλεψα, μόνο τρία ψωμιά έχουν μείνει, τί θα κάνουμε;

Να ζυμώσουνε δεν γινόταν, από τη Δάφνη δεν ερχόταν κανένας εκείνη την ώρα να μας φέρει ψωμιά.

Έτσι θα μέναμε χωρίς ψωμιά και ο κόσμος μαζευότανε.

Εκείνος όμως με χτύπησε στην πλάτη και με ήρεμο ύφος μου είπε:

– Πήγαινε παιδί μου και συνέχισε το διακόνημά σου. Θα φροντίσει ο Θεός και οι Άγιοί μας.

Έφυγα, συνέχισα το διακόνημα, ξεχάστηκα εκεί κόβοντας ψωμί, χωρίς πλέον να υπολογίζω.

Αφού τελείωσε η πανήγυρη, βλέπω εκεί που είχα τα ψωμιά, ότι είχαν περισσέψει τρία ψωμιά και είχαν φάει πολύ,

γιατί ήταν αρκετός ο κόσμος σε ’κείνη την πανήγυρη.



pemptousia.gr

[XAPA]

Είπε ο Θεός σε έναν Άγγελό του...



Είπε ο Θεός:

- Πήγαινε κάτω στη Γη. Στο τάδε μέρος στο τάδε σπίτι, εκεί θα βρεις έναν ετοιμοθάνατο. Βρες τον και φέρε μου την ψυχή του!

Ξεκίνησε ο Άγγελος και πήγε στο μέρος που του είπε ο Θεός.

Ήταν ένα φτωχικό λιτό δωμάτιο, χωρίς πολλά έπιπλα, υγρό, κρύο και μουντό.

Εκεί βρισκόταν ο ετοιμοθάνατος, ένας άντρας στο κρεβάτι και δίπλα του ήταν ένα παιδί που έκλαιγε με λυγμούς

κρατώντας το χέρι του άντρα.

Προφανώς ήταν ο γιος του ετοιμοθάνατου. Το θέαμα τραγικό. Δεν άντεξε ο Άγγελος και γύρισε στον Θεό με άδεια χέρια.


- Που είναι η ψυχή που σου ζήτησα; Τον ρώτησε ο Θεός;

- Δεν άντεξα να πάρω την ψυχή αυτού του ανθρώπου, απάντησε ο Άγγελος.

Αυτός ο ετοιμοθάνατος, έχει έναν γιο και είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει δίπλα του.

Αν του πάρω τον πατέρα, τότε τί θα απογίνει ο μικρός; Ποιός θα τον φροντίζει;

- Πολύ καλά λοιπόν. Πήγαινε στον ωκεανό, στο πιο βαθύ σημείο του.

Εκεί θα δεις μία πέτρα. Σήκωσέ την και από κάτω θα βρεις ένα μικρό σκουλήκι. Πάρτο και φέρτο μου.


Ξεκινάει ο Άγγελος και πηγαίνει στον βυθό του ωκεανού.

Βρίσκει την πέτρα, βρίσκει το μικρό σκουλήκι, το παίρνει και το πηγαίνει στον Θεό.

Το παίρνει ο Θεός και του λέει δείχνοντάς του το.

- Ποιός νομίζεις ότι φροντίζει γι αυτή την μικρή ύπαρξη στο βυθό του ωκεανού;!

Πήγαινε τώρα να μου φέρεις την ψυχή που σου ζήτησα.



yiorgosthalassis