Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Μακαριστή γερόντισσα Χαριθέα - Ιερά Μονή Αγίου Ηρακλειδίου -


ΚΑΤΕΒΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΣ


" Κατέβηκε ο Χριστός, ολοζώντανος, από την εικόνα και ήλθε, δεν ξέρω πως... και στάθηκε πίσω μου! Έβαλε τα χέρια Του στους ώμους μου και έγειρε την κεφαλή Του πάνω μου. "


Μετά από αυτές τις διηγήσεις, πήραμε αφορμή και επιμείναμε να μας εξιστορήσει,

έστω κάτι από τις πολλές εμπειρίες της θείας χάριτος που γεύθηκε από πολύ νωρίς.

Με πολλή δυσκολία η Γερόντισσα υπεχώρησε στις παρακλήσεις μας.

«Τούτα τά πράγματα δεν βγαίνουν στην δημοπρασία.

είναι του καθενός μια παρηγοριά, ένα στήριγμα, μια επίσκεψη,

πού υπηρετεί την ψυχή και δυναμώνει τον πόθο.

Πάντα, μετά από κάθε δυνατό πειρασμό, ο καλός Θεός φρόντιζε να με παρηγορήσει,

γιατί δεν θα μπορούσα ποτέ μόνη μου να βαστάξω τόσο σταυρό.[...]



Μια φορά, ενώ προσευχόμουν, κοίταζα μια μικρή εικόνα της Παναγίας που κρατούσε τον Χριστό,

ξαφνικά είδα την μορφή του Χριστού, που βρισκόταν πάνω στην εικόνα, να μεγαλώνει, να μεγαλώνει

και να παίρνει ανθρώπινες διαστάσεις. Τα έχασα!


Ένα φως πλημμύρισε όλο το δωμάτιο και η καρδία μου γέμισε από μια ανέκφραστη αγαλλίαση.

Κατέβηκε ο Χριστός, ολοζώντανος, από την εικόνα και ήλθε, δεν ξέρω πως... και στάθηκε πίσω μου!

Έβαλε τα χέρια Του στους ώμους μου και έγειρε την κεφαλή Του πάνω μου.

Έσκυψε το θείο Του πρόσωπο και το ακούμπησε στο δικό μου και με χάιδεψε πατρικά,

σαν ένα δείγμα Αγάπης και παρηγοριάς.

Όπως δηλαδή αγαπάς ένα πλάσμα και θέλεις να του δείξεις την Αγάπη σου; Έτσι!


Με έπιασε μια τρεμούλα και στενοχωρήθηκα συνάμα,

επειδή ήμουν τόσο ανάξια και δεν μπορούσα να αντέξω την Αγάπη Του.


Ένιωσα τόση πατρική Αγάπη, τόση δύναμη και τόση παρηγοριά..., αν και δεν μου είπε τίποτε.

Ή παρουσία Του όμως κατέλυσε κάθε λόγο.

Ήμουν ανάξια και αδύνατη, για να δεχθώ τον πλούτο της χρηστότητός Του.

Εγώ, το ανάξιο πλάσμα, να γίνω μέτοχος της θείας Του Αγάπης!

Βλέπετε, αδελφές, εχρειάζετο μια τέτοια παρηγοριά, γιατί ποιος άλλος θα με στήριζε;

Όλοι ήσαν ενάντιοι και έτσι έχρειάσθη ο μέγας Θεός να μου δείξει έμπρακτα δεν θα με αφήσει μόνη μου.

Αν ό Θεός δεν βοηθούσε, πώς θα μπορούσα εγώ να αντέξω τόση δοκιμασία εκείνους τούς καιρούς;


Έμνήσθην ημερών αρχαίων Επιλείψεί γάρ με ό χρόνος διηγούμενουν, αναφέρει και στον Απόστολο, αδελφές.

Μην τά σκέφτεστε αυτά πού είπαμε τώρα. Είναι προσωπικά βιώματα και εμπειρίες τού καθενός.

Εσείς πήρατε την απόφαση, να ξέρετε ότι πρέπει να ευαρεστήσετε τον Κύριο. Να τον νιώσετε μέσα σας, δικό σας.


Εγώ θέλω να είμαι σύμφωνη με την δική σας προσευχή και ελπίζω να βοηθήσω σύμφωνα με τις ευχές σας.

Έχω την εντύπωση ότι είσαστε νούσιμες, κόρη μου. Όταν είσαι νούσιμος, θα διάλεξης την αρετή.

Λέει και ή ακολουθία τού Σχήματος: Όντως καλόν έργον έξελέξω, άλλ ’ άν και τελείωσης.

Την απόφαση πού πήραμε, την πραγματοποιήσαμε, αλλά αυτό πού μακαρίζεται είναι το τέλος.


Τά λέω, αδελφές, και πιστεύω ότι ό καλός Θεός είναι μαζί μας,

στην καθεμιά βοηθός, στον καθένα πού ζητά πνευματική ζωή.

Για να πάρετε θάρρος, τόλμησα και τά είπα.

Τόσα χρόνια, ποτέ μου, δεν άνοιξα το στόμα μου να πω τέτοιες ιστορίες,

όμως τώρα, ή Αγάπη για την προκοπή σας με παρεκίνησε».



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΜΑΚΑΡΙΣΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΑΡΙΘΕΑ.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΔΙΟΥ , ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΚΥΠΡΟΣ. 2015

PROSKINITIS

[XAPA]

Ο ταπεινός επιστήμων και η γονυκλισία σώματος και ψυχής


Ὁ βιοχημικός Ἀαρών Τσιχανόβερ τιμήθηκε μέ τό βραβεῖο Νομπέλ Χημείας 2004 γιά τήν μεγάλη του ἐπιτυχία

στόν πόλεμο κατά τοῦ καρκίνου (ἀνακάλυψε τό ἔνζυμο-καταστροφέα τῶν πρωτεϊνῶν πού προκαλοῦν τόν καρκίνο).


Πρίν ἀπό μερικά χρόνια ὁ ἐπιφανής ἐπιστήμονας ἔδωσε μία ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη και εκεί ἀνάμεσα στά ἄλλα,

λέει καί τά ἑξῆς:

«Ἄν μέ ρωτήσετε τί εἶμαι καί σᾶς πῶ «ἐπιστήμονας», καί μετά μοῦ ζητήσετε νά σᾶς ἐξηγήσω τί ἐννοῶ,

θά σᾶς πῶ ὅτι εἶμαι ἕνας θεατής.

Δέν κάνω κάτι. Ἀκολουθῶ ἁπλά τόν Θεό, τά βήματα τοῦ Θεοῦ.

Αὐτός εἶναι πού κάνει τά πάντα. Ὅλες οἱ ἀνακαλύψεις εἶναι δικές του. Ἐγώ δέν ἀνακάλυψα τίποτε.

Ἐκεῖνος μέ ὁδηγεῖ στό νά κάνω ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις. Καί τότε ἀναρωτιέμαι, στήν περίπτωση πού κάτι πάει στραβά,

πώς θά μπορέσω νά τό διορθώσω. Αὐτό ἀποτελεῖ τό μέγιστο τῆς δικῆς μου παρέμβασης.

Πῶς νά σᾶς τό πῶ; Ἐγώ εἶμαι ἕνα εἶδος ἐρευνητή ἕνας ἄνθρωπος πού ἀποκαλύπτει πράγματα.

Ἡ δουλειά μου εἶναι νά ἀποκαλύπτω τά μυστικά τῆς φύσης.

Καί ὅταν ἀποκαλύπτεις τά μυστικά τῆς φύσης, γίνεσαι πολύ ταπεινός.

Γιατί ἡ πολυπλοκότητα τῆς δημιουργίας εἶναι τόσο μεγάλη, πού ὁ ἄνθρωπος ἀναγκάζεται

νά τοποθετήσει τόν ἑαυτό του στίς σωστές διαστάσεις καί τότε δέν θέλει οὔτε ἐξουσία, οὔτε τίποτε».


Εἶναι ἄξια θαυμασμοῦ ἡ ταπείνωση τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἐπιστήμονα.

Μήπως ὅμως εἶναι καί ἕνας δριμύς ἔλεγχος γιά τήν δική μας ἐλλιπή ταπείνωση;

Ταπείνωση ὄχι πιά ἐνώπιον τοῦ μεγαλείου τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, ἀλλά ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ἔργου Του

γιά τήν σωτηρία μας.

Στόν ἐσπερινό τῆς Κυριακῆς τῆς Πεντηκοστῆς γονατίζουμε τήν ὥρα πού διαβάζονται

ἐκεῖνες οἱ ὡραιότατες εὐχές τῆς ἑορτῆς.


Ἡ σωματική αὐτή κίνηση εἶναι συμβολική: δείχνει τήν ταπείνωσή μας.

Γιά νά εἶναι ὅμως σωστή καί πλήρης πρέπει νά συνοδεύεται καί ἀπό τήν ταπείνωση τῆς ψυχῆς.

Ἀφοῦ,σῶμα καί ψυχή συνιστοῦν τόν ἕνα ἄνθρωπο.

Γι᾿αὐτό, λέμε σέ ἕνα τροπάριο τῶν ἀποστίχων Κυριακή Πεντηκοστῆς, ἑσπέρας:

«Ἐμεῖς, ἄν καί προερχόμαστε ἀπό τούς ἀπίστους, εἰδωλολάτρες καί ὀρθολογιστές, ἀξιωθήκαμε τοῦ θείου φωτός

γιατί στηριχθήκαμε στά λόγια καί τά διδάγματα τῶν ἀποστόλων, πού μιλοῦν γιά τήν δόξα τοῦ Θεού,

τοῦ εὐεργέτου τῶν ὅλων. Μαζί μ᾿ αὐτούς, λοιπόν, ὑποκλίνοντας καρδιές καί γόνατα,

μέ πίστη ἄς προσκυνήσωμε τό Ἅγιο Πνεῦμα, τόν Σωτήρα τῶν ψυχῶν μας».


Τό νά γονατίσουμε σωματικά εἶναι μᾶλλον κάτι εὔκολο.

Τό δύσκολο εἶναι τό γονάτισμα τῆς ψυχῆς μας, δηλαδή ἡ ταπείνωση. Γιατί ἄραγε;

Γιατί,ταπείνωση σημαίνει: ἐμπιστεύομαι τόν Χριστό σέ ὅλα. Καί κάνω ὑπακοή σ΄Αὐτόν, σέ ὅλα. Εἴτε μοῦ ἀρέσουν, εἴτε ὄχι.

Γιατί ξέρω ὅτι οἱ ὁδηγίες τοῦ Χριστοῦ μέ ὁδηγοῦν κοντά Του.

Στήν πράξη, αὐτό ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ὑπακοή στίς πνευματικές συμβουλές καί ὁδηγίες τοῦ ἱερέα

– πνευματικοῦ πατέρα πού μᾶς ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στόν Χριστό.



iliaxtida

[XAPA]

Τα καρφιά στο πεζοδρόμιο


Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια.

Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα *καρφί στο πεζοδρόμιο*

μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον.

Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο.

Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του

και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα:

είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά.


Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποία ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο.

Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί.


Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του.

Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο.


Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:

- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο.

Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν.


Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή.

Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή.»

«Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη,

η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου.

Γι' αυτό, πρόσεχε τα λόγια σου και σκέψου καλύτερα την επόμενη φορά που πρόκειται να χάσεις την ψυχραιμία σου. »



anwsxwmen

[XAPA]

[XAPA]

Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστό, τα βλέπει όλα δύσκολα και σκοτεινά


Γράφει ο Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής (1889—1970), ένας σύγχρονος άγιος της Εκκλησίας μας,

ο όσιος και αγαθός Γέροντας από το ιερό νησί της Πάτμου, σε μια χριστιανή μητέρα και τη συμβουλεύει πατρικά:


«Το μόνο που θέλω από σένα, είναι να φυτεύσεις πολύ βαθειά στις καρδιές των παιδιών σου την αγάπη του Χριστού.

Να έχεις μεγάλη φροντίδα για τα παιδιά σου, γιατί από αυτά εξαρτάται η σωτηρία σου.

Το μόνο που ευχαριστεί τον Χριστό είναι το να δώσεις εσύ χριστιανική ανατροφή στα παιδιά σου.


Αυτό να σκέφτεσαι και να περιφρονείς τις υποθέσεις του κόσμου και να προσέχεις μόνο στο θέμα της ανατροφής.

Κι όποτε έχεις καιρό, μελέτα την Αγία Γραφή και πλησίαζε τον Θεό με την προσευχή».

Πρόσθεσε άλλοτε και τα εξής: «Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστό, τα βλέπει όλα δύσκολα και σκοτεινά.


Η προστασία του Θεού αποδυναμώνει τους πειρασμούς.

Πρέπει να έχουμε στον ουρανό τα βλέμματά μας και τίποτα δεν θα μας κλονίζει.

Όταν υπάρχει η φλόγα της αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει, το κατακαίει.


Όλα τα ζητήματά σου να τ’ αφήσεις στα χέρια του Θεού.

Κι ό,τι θέλεις, να το ζητάς από Αυτόν σαν το παιδί από τον πατέρα και τη μητέρα του».



Ιγνατίου Τριάντη (Μητροπολίτου Βερατίου Αυλώνος και Κανίνης): «Ο Γέροντας της Πάτμου Αμφιλόχιος Μακρής»
(Βίος, Υποθήκες, Μαρτυρίες).

toeilhtarion

[XAPA]

ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΝΕΡΟ ΚΑΙ Η ΛΙΜΝΗ

[XAPA]

Οι μικρές μικρές προσευχές την ημέρα μας παρέχουν την ειρήνη του Θεού

ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ...


Η προσευχή μας ενώνει με τον Θεό, μας κάνει ποιο ειρηνικούς, οι κρίσεις μας είναι ποιο σωστές

δεν ζηλεύουμε τα καλά των συνάνθρωπων μας, τους δικαιολογούμε για τις αδυναμίες τους,

δεν τους κατακρίνουμε για να καλύψουμε τα δικά μας πάθη και λάθη

και γενικά την ζωή την βλέπουμε με αισιοδοξία.

Όμως όταν είναι να αρχίσουμε την προσευχή τότε θα σκεφτούμε κάποια δουλειά που πρέπει να γίνει άμεσα ή θα πούμε,

λίγο αργότερα θα κάνω προσευχή γιατί είμαι κουρασμένος, και πολλές άλλες δικαιολογίες

μέχρι να έρθει η ώρα για να κοιμηθούμε και να πούμε, ε και αύριο μέρα είναι δεν πειράζει.


Ετσι περνάνε οι ημέρες και οι μήνες χωρίς να προσευχόμαστε και να μας φταινε όλα και όλοι

ή αισθανόμαστε ένα κενό μια καθημερινότητα, μια ανασφάλεια που δεν μπορούμε να την προσδιορίσουμε.


Για να ξεφύγουμε από όλα αυτά ας αρχίσουμε να προσευχόμαστε για ένα 1 ή 2 λεπτά το πρωί και το βράδυ.

Μπορούμε να προσευχόμαστε όταν μπούμε στο ασανσέρ μέχρι που θα σταματήσει

ή όταν ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια του σπιτιού μας

ή στο όχημα που μας μεταφέρει στην εργασία μας,

γενικά όταν κάνουμε κάθε μέρα μια συγκεκριμένη διαδρομή

ή εργασία που γίνεται μηχανικά που δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε,

καλό θα ήταν να αφιερώνουμε αυτό το χρόνο σε όποια προσευχή μας αρέσει

για να νοιώθουμε ότι η ζωή μας δεν περνά χωρίς ουσία

και δεν χρειαζόμαστε την παρουσία τόσο πολύ των άλλων για να αισθανόμαστε τη ζωή.

(Εντος ημών εστιν η βασιλεία των ουρανών).

Οι μικρές μικρές προσευχές την ημέρα μας παρέχουν την ειρήνη του Θεού.

Υπεραγια Θεοτόκε σωσον ημάς.



apantaortodoxias

[XAPA]

«Να, τα ηνία Θεέ μου. Οδήγα εσύ. Εγώ δεν έχω δύναμη. Όπου θέλεις πάρε με».


Να λες: «Να, τα ηνία Θεέ μου. Οδήγα εσύ. Εγώ δεν έχω δύναμη. Όπου θέλεις πάρε με».

Κι αν έλθουν έτσι τα γεγονότα που δεν τα λογάριασες, μην πεις πως άλλως πως τα λογάριαζα και διαφορετικά μου ήλθαν.

Εκείνος τα έκαμε έτσι για το συμφέρον σου και να το δέχεσαι.

Πόσες δοκιμασίες μας στέλνει ο Θεός προς το συμφέρον μας!

Η δοκιμασία είναι επίσκεψη του Θεού.

Γι’ αυτό όταν έρχεται να λέμε του Θεού: «μείνε μαζί μας. Μείνε τούτη τη βδομάδα».

Αντί αυτού όμως εμείς τον διώχνουμε, όπως οι Γαδαρηνοί του Ευαγγελίου

και έτσι δεν καταλαβαίνουμε πως ενεργεί ο Θεός ούτε συνεργαζόμαστε μαζί του.


Ὅσιος Γέρων Παναῆς τῆς Λύσης


proskynitis

[XAPA]

Ευχαριστώ!


"Ένα βράδυ, όταν επέστρεψε μετά από ένα κήρυγμα ο ιερέας,

του επιτέθηκαν με όπλο λίγα τετράγωνα από το σπίτι του.

Δεδομένου ότι ήταν βαθιά θρησκευόμενος πριν πάει για ύπνο,

κάθισε μπροστά στο γραφείο του και έγραψε την ακόλουθη προσευχή:


"Κύριε, σήμερα μου επιτέθηκαν .

Και νομίζω ότι πρέπει να Σας ευχαριστήσω για μερικά πράγματα.


Πρώτα θέλω να Σε ευχαριστήσω,

ότι ποτέ δεν έχουν επιτεθεί σε μένα πριν,

γιατί σε έναν κόσμο σαν τον δικό μας

αυτό αντιστοιχεί με ένα θαύμα.


Δεύτερον, θέλω να Σε ευχαριστήσω,

ότι πήραν μόνο το πορτοφόλι μου όπως πάντα,

υπήρχαν μόνο λίγα δολάρια σε αυτό.


Σας ευχαριστώ, Κύριε,

γιατί η γυναίκα μου και η κόρη μου δεν ήταν μαζί μου,

γιατί θα ήταν πολύ φοβισμένοι,

και αυτό ευτυχώς επειδή δεν τραυματίστηκα.


Τέλος, Κύριε, Σας ευχαριστώ πολύ,

ότι ήμουν ο άνθρωπος που λήστεψαν.

όχι εκείνος που σκότωσαν .


PROSKINITIS

[XAPA]

Προβλήματα ...


" Μερικοί βασανίζονται από τριών ειδών προβλήματα.

Από εκείνα που είχαν κάποτε.

Από εκείνα που έχουν τώρα

και από εκείνα που περιμένουν ότι θα έχουν.

Οι λύπες, βέβαια, θα έρθουν, αλλά τι θα κερδίσουμε, αν βιαστούμε και τρέξουμε να τις προϋπαντήσουμε;

Θα έχουμε αρκετό καιρό να λυπηθούμε, όταν έρθουν.

Στο μεταξύ ας ελπίζουμε για καλύτερα πράγματα και ας μένουμε σταθεροί ως το τέλος.

Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού,

το παρόν στην αγάπη Του

και το μέλλον στην Πρόνοιά Του. "



( (γέροντας Ησύχιος )

odevontas