Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Αγία (Θεϊκή) και δαιμονική ενέργεια..


Μητροπολίτης Αθανάσιος Λεμεσού



Να ξέρετε ένα πράγμα, ότι όταν γίνεται αμαρτία σε ένα τόπο εκεί φορτίζεται ο τόπος με δαιμονική ενέργεια διότι η αμαρτία είναι δαιμονική ενέργεια.

Ένας τόπος λοιπόν που επιτελείται η αμαρτία, ένας τόπος όπου βλασφημείται το όνομα του Θεού, εκεί υπάρχει δαιμονική ενέργεια.

Μας έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ότι πορευόμενος με το αεροπλάνο στην Αυστραλία, όταν πήγε στην Αυστραλία, τον πήρε ο ύπνος στο αεροπλάνο και σε μία στιγμή ξύπνησε από μία μεγάλη ευωδία.

Ευωδίασε το αεροπλάνο ολόκληρο. Βέβαια ο γέροντας το κατάλαβε, δεν πιστεύω οι άλλοι να το αισθάνθηκαν.

Λέει τι είναι εδώ; που είμαστε; Ρώτησαν που είναι, λέει πάνω από την Αίγυπτο.

Ήταν πάνω από τους τόπους των Αγίων ασκητών, του μεγάλου Αντωνίου, Παχωμίου, Αββά Σισώη κλπ. και πάνω από τους Αγίους Τόπους.

Λίγο πιο εκεί, πάλι αισθάνθηκε μία δαιμονική ενέργεια και περνούσαν πάνω από τις χώρες οι οποίες λατρεύουν άλλους θεούς και έχουν άλλες θεότητες. Και ο γέροντας αισθανόταν αυτή τη δαιμονική ενέργεια και εκ των τόπων και εκ των πραγμάτων.

Όπως έχουμε το σύμβολο του Τιμίου Σταυρού και όπου μπει ο Σταυρός του Χριστού μας ευλογεί το χώρο και αγιάζει τον τόπο εκείνο και εκπέμπει Αγία ενέργεια έτσι και τα δαιμονικά σύμβολα.

Και αυτά εκπέμπουν δαιμονική ενέργεια γι’ αυτό είναι επικίνδυνα και πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ να μην έχουμε σπίτι μας τέτοια σύμβολα δαιμονικά.



simeiakairwn

[XAPA]

Σήμερα οι άνθρωποι ζητούν να τους αγαπήσουν και γι' αυτό αποτυγχάνουν.

Το σωστό είναι να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς τον Χριστό και τους ανθρώπους.

Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.


Αγιος Πορφύριος


tostavroudaki

[XAPA]

«Σε βλέπω που υποφέρεις!»


Ένα πνευματικοπαίδι του Γέροντα, που τον βοηθούσε πάντα, με μεγάλη προθυμία, στις εργασίες του Μοναστηριού, είχε μια αδυναμία, που δεν κατάφερνε να τη χαλιναγωγήσει.

Αγαπούσε το καλό φαΐ και το καλό κρασί. Μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό: «Κάποιο βράδυ, βρέθηκα σε φιλικό σπίτι, με οικογενειακή συντροφιά. Στα τραπέζι που μας έκαναν, είχε νόστιμο κουνέλι, άλλα ωραία φαγητά και πολύ καλό κρασί.

Φάγαμε, ήπιαμε με το παραπάνω, και αργά, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, φύγαμε. Φθάσαμε στο σπίτι, έπεσα να κοιμηθώ. Που να κλείσω μάτι! Γύριζα στο στρώμα απ εδώ, γύριζα απ εκεί, τίποτα. Το στομάχι ήταν βαρύ, το κεφάλι βούιζε. Παιδευόμουν έτσι αρκετές ώρες και στενοχωριόμουν.

Κατά τις τρεις μετά τα μεσάνυχτα, ακούω να χτυπά το τηλέφωνο. Ποιός να είναι τέτοια ώρα; Κάποιο λάθος θα κάνανε, σκέφθηκα.

Σηκώνω το ακουστικό και τι ακούω! Τη φωνή του Γέροντα: «Ε ευλογημένε», μου λέει, «δεν σου είπα εγώ, μωρέ, τόσες φορές, να μην παρασύρεσαι από το καλό φαΐ και το κρασί; Να, τώρα τι έπαθες. Και σε βλέπω να υποφέρεις και υποφέρω κι εγώ μαζί σου.

Κάνω προσευχή να σου περάσει. Κάνε κι εσύ προσευχή κι άλλη φορά να προσέχεις περισσότερο».

Από τότε, κάθε φορά που βρίσκομαι σε τραπέζι, θυμάμαι εκείνο το μεταμεσονύκτιο τηλέφωνο του Γέροντα και συγκρατώ τον εαυτό μου, για να μην γαστριμαργήσω πάλι και προπάντων για να μην ξαναστενοχωρήσω τον Γέροντα.


Από το βιβλίο “Ανθολόγιο Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου”


diakonima

[XAPA]

Μετάνοια...


Ἕνας ἀδελφὸς ἐξομολογήθηκε στὸν Ἀββᾶ Σισώη:

- Ἔπεσα, Πάτερ. Τί νὰ κάνω τώρα;

- Σήκω, τοῦ εἶπε μὲ τὴ χαρακτηριστική του ἁπλότητα ὁ Ἅγιος Γέροντας.

- Σηκώθηκα, Ἀββᾶ, μὰ πάλι ἔπεσα στὴν καταραμένη ἁμαρτία, ὁμολόγησε μὲ θλίψη ὁ ἀδελφός.

- Καὶ τί σὲ ἐμποδίζει νὰ ξανασηκωθῇς;

- Ὡς πότε; ρώτησε ὁ ἀδελφός.

- Ἕως ὅτου σὲ βρῇ ὁ θάνατος ἢ στὴν πτώση ἢ στὴν ἔγερση.

Δὲν εἶναι γραμμένο «ὅπου εὑρῶ σε ἐκεῖ καὶ κρινῶ σε»; ἐξήγησε ὁ Γέροντας.

Μόνο εὐχήσου στὸν Θεὸ νὰ βρεθεῖς τὴν τελευταία σου στιγμὴ σηκωμένος μὲ τὴν ἁγία μετάνοια.



Γεροντικόν

Saint gr

[XAPA]

Η δύναμη του χριστιανού



Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάποιον υπερήφανο και εγωιστή άνθρωπο;

Προσπάθησα να απαντήσω σ' αυτήν την ερώτηση που μου διατυπώθηκε.

Και είπα στον εαυτό μου "Τί το καλύτερο, από το να δω τον ίδιο τον Κύριο.

Το δικό του παράδειγμα, την δική του ζωή..."

Και ταπεινά κατέληξα στο εξής: Μία είναι η λύση.

Μόνο με έναν τρόπο μπορεί κάποιος να "αντιμετωπίσει" και να "νικήσει"

κάποιον υπερήφανο και εγωιστή άνθρωπο....

με το να ηττηθεί.

Η λύση είναι να χάσεις εκούσια, να ανέβεις στον σταυρό όχι γιατί σε ανεβάζουν οι άλλοι

αλλά γιατί εσύ το θέλεις για χάριν των άλλων...


Διότι τελικά δυνατός είναι ο ταπεινός, είναι αυτός που δεν κοιτά την επίγεια δικαίωση,

αλλά αγαπά τον συνάνθρωπό του

και ότι κάνει το κάνει μέσα από το πρίσμα των εσχάτων.

Θέλεις να νικήσεις κατα κόσμον; Μόλις έχασες κατα Θεόν....

Η δύναμη του χριστιανού δεν φαίνεται από τα "Ωσαννα" του κόσμου.

Η δύναμη του χριστιανού φαίνεται στο "Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν...".



αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος


vimaorthodoxias

[XAPA]

Λίγο πριν κοιμηθείς...



Λίγο πριν κοιμηθείς σκέψου… Σκέψου ποιος είσαι, τι κάνεις πως πορεύεσαι στη ζωή σου.

Σκέψου το πώς κύλησε η μέρα και πώς εσύ αντέδρασες σε κάθε γεγονός.

Σκέψου πως ο Κύριος σε άφησε να ζήσεις και αυτή τη μέρα… Σου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να Τον πλησιάσεις…


Μετά βγες απ’ τον εαυτό σου και σκέψου λίγο τους άλλους.

Εσύ έχεις το σπίτι σου, το κρεβάτι σου… Όμως, κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε.

Σκέψου πόσοι άνθρωποι περιφέρονται απελπισμένοι στους δρόμους. Αυτή την στιγμή.

Άστεγοι, φτωχοί, πεινασμένοι, παιδιά μπλεγμένα στα ναρκωτικά, στο περιθώριο… Τόσος κόσμος υποφέρει.

Σκέψου πόσοι -αυτή τη στιγμή- πονάνε σ’ ένα νοσοκομείο, πόσοι θλίβονται επειδή...

έχασαν κάποιο πρόσωπο αγαπημένο, πόσοι είναι απελπισμένοι λόγω χρεών και δανείων,

πόσοι άνθρωποι διψούν για λίγες στιγμές χαράς και δεν ξεδιψούν ποτέ…

Πόνος, θλίψη, δυστυχία σε κάθε γωνιά του πλανήτη…


Σκέψου τα όλα αυτά όχι για να απελπιστείς! Αλλά για να πεις ένα Κύριε ελέησον.

Για να μπορέσεις να μαλακώσεις λίγο την καρδιά σου.

Να την συντονίσεις στον παλμό της προσευχής. Ωραίο πράμα αυτό.


Τώρα που θα πέσεις για ύπνο, να εύχεσαι για όλους!

Αυτό σε ενώνει, σε κάνει μέτοχο χωρίς να σε γκρεμίζει ψυχολογικά.

Και όταν Τον παρακαλέσεις, η καρδιά σου θα μαλακώσει. Θα γλυκαθεί.

Θα έρθει ο ύπνος, θα σφαλίσει τα μάτια σου, κι εσύ θα κοιμηθείς μέσα στην προσευχή…

Να τα θυμάσαι αυτά, λίγο πριν κοιμηθείς…



perivolipanagias

[XAPA]

Να μοιράζεσαι τη λύπη των ανθρώπων...

...πονώντας γι’ αυτούς στην προσευχή σου.



Σκέπασε τον αμαρτάνοντα, όταν δεν έχεις απ’ αυτό πνευματική ζημία.

Έτσι και αυτόν τον κάνεις να έχει θάρρος στον αγώνα του και εσένα σε στηρίζει το έλεος του Κυρίου σου.

Στήριζε με το λόγο σου τους ασθενείς και αυτούς πού έχουν λυπημένη καρδιά

και, όσο στο χέρι σου έχεις υλικά αγαθά, ελέησε τους και θα σε υποστηρίξει

η δύναμη του Θεού πού συντηρεί τα πάντα.

Να μοιράζεσαι τη λύπη των ανθρώπων πονώντας γι’ αυτούς στην προσευχή σου,

με όλη σου την καρδιά και θ’ ανοίξει μπροστά στις ικεσίες σου

ή πηγή του ελέους του Θεού.



proskynitis

[XAPA]

Μην λες " γιατί " Στο Θεό !



Στη θλίψη σου μην βιάζεσαι να αναρωτηθείς το πως και γιατί,
αν πράγματι θεωρείς ότι πιστεύεις σε Θεό Υψιστο,
αν έχεις το Χριστό,όπως λες,στα λόγια σου,στην προσευχή σου
και Τον καλείς.Δεν θα σε αφήσει εγκαταλελειμένον για πάντα.....
Υπόμενε, κι εσύ ,κι εγώ......

( π. Ιγνάτιος )


" Ενας ναυαγός έφτασε με χίλια ζόρια,ύστερα από σφοδρή πάλη με τα αφρισμένα κύματα σε ένα ερημονήσι.

Με τον καιρό έφτιαξε με αφάνταστες... δυσκολίες μιά καλυβούλα και με αγωνία ανέμενε μήπως και φανεί κανένα καράβι.

Κάποια μέρα είχε βγεί σε αναζήτηση τροφής. Γυρίζοντας ,είδε την καλυβούλα του να καίγεται!

"Ωχ Θεέ μου,είπε, μά ήταν ανάγκη να γίνει αυτό; Γιατί άραγε; Γιατί το επέτρεψες; Γιατί αυτό το κακό;

Είμαι σε μέρος άξενο,μόνος,....με πήρε τόσο καιρό να χτίσω αυτό το καλυβάκι ως προστασία από τα φίδια και τα θηρία,......

Τώρα επιτρέπεις να γίνει στάχτη; ΓΙΑΤΙ;...!"


Την άλλη μέρα πρωί πρωί ,ένα βαπόρι είχε πλησιάσει το έρημο νησί.

"Είδαμε τον καπνό από μακρυά,και καταλάβαμε πως ίσως κάποιος ναυαγός είναι εδώ εγκλωβισμένος

και ήλθαμε να σε σώσουμε ,να σε παραλάβουμε", είπε ο πλοίαρχος,ο καπετάνιος ! "



ayioi-pantes

[XAPA]

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ

(† 12 Ιουνίου)


Μένει έκθαμπος κανείς διαβάζοντας αληθή γεγονότα που διαδραματίστηκαν

σε πρώτο χρόνο στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Μαρτυρίες αγίων, οσίων,κληρικών που τελούσαν την θεία μυσταγωγία φέρουν τον μεγάλο θαυμασμό

και την έκπληξή μας γι αυτά που πραγματικά συμβαίνουν στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Θα ωφεληθεί κάποιος από τις ουκ ολίγες εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία που περιγράφει

από το ομώνυμο βιβλίο του ο πατήρ Στέφανος Αναγνωστόπουλος..

Είναι συγκλονιστικές, απίστευτες..

Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η Εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου:


Όταν ήταν πολύ μικρός, μπήκε σ' ένα Κοινόβιο, άγνωστο πως.

Μεγάλος ανεχώρησε για την έρημο, όπου έζησε 60 χρόνια χωρίς να δει ποτέ άνθρωπο.

Ήταν γυμνός, αλλά ολόκληρο το σώμα του εκαλύπτετο από την μακριά γενειάδα του,

που έφθανε μέχρι το έδαφος, καθώς και από τα μαλλιά του και τις μεγάλες τρίχες του όλου σώματος.

Τον μεγάλο αυτό Άγιο τον ανεκάλυψε ο Όσιος Παφνούτιος,

στον οποίον εδιηγήθη τα της οσιακής και ερημικής ζωής του.


Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών, και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής:

Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες.

'Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα...

Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.

Κάποιο ζωάκι θα ταίζει, σκέφθηκε. Αυτό συνεχίσθηκε για καμμιά εβδομάδα.

Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά, που του δίνω.


Πράγματι, τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα.

Έτρεξε γρήγορα στο παράθυρο και μ' αυτά, που είδε,γούρλωσαν τα μάτια του...

Ο μικρός κουβέντιαζε με το Βρέφος Ιησούς, που ευρίσκετο στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στην εικόνα του Τέμπλου!

Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, έλεγε στον Χριστούλη, μια και δε Σε ταίζει κανείς... ούτε και η μαμά Σου...

Και άπλωσε το χέρι και Του έδωσε μια φέτα ψωμί...

Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ήταν μικρό παιδάκι στην ιερή εικόνα, άπλωσε το χεράκι, πήρε το ψωμί...

και, όπως μάζεψε το χεράκι Του μαζί με το ψωμάκι, εξαφανίσθηκε το ψωμί μέσα στην εικόνα!...


Ευθύς αμέσως ο τραπεζάρης, με την ψυχή γεμάτη έκπληξη και δέος,

έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε τι συνέβη.

Τότε ο Ηγούμενος του έδωσε εντολή να μην δώσουν του παιδιού καθόλου ψωμί,

αλλά όταν παρακλητικά θα ζητούσε, να του λέγουν:

-Να πας να ζητήσεις και να σου δώσει ψωμί Εκείνος, τον Οποίον μέχρι χθες εσύ τάιζες.


Την επομένη ημέρα, βλέποντας ο μικρός Ονούφριος ότι δεν του δίδουν ψωμί και τον στέλνουν

να ζητήσει από Εκείνον, που μέχρι τότε έτρεφε, έτρεξε αμέσως στην Εκκλησία

και πηγαίνοντας μπροστά στην εικόνα είπε στον Χριστούλη:

- Χριστούλη μου, δεν μου δίνουν ψωμάκι και μου είπαν να σου πω να μου δώσεις από το δικό σου.

Τώρα, που θα το βρεις Εσύ, δεν ξέρω!


- Και ω, του θαύματος! άπλωσε το μικρό Του χεράκι το Βρέφος Ιησούς από την αγκάλη της Παναγίας Μητρός Του,

και του έδωσε ένα τεράστιο ψωμί, τόσο μεγάλο, που δεν μπορούσε να το σηκώσει!
-
- Μοσχομύριζε δε τόσο πολύ, που το ουράνιο αυτό άρωμα απλώθηκε όχι μόνο μέσα στον Ναό,

αλλά και σ' όλο τα μοναστήρι και στον γύρω τόπο.


- Έκπληκτοι και έκθαμβοι οι μοναχοί από τα γενόμενα, είδαν τον πενταετή Ονούφριο να βγάζει

τον τεράστιο αυτό άρτο έξω, μετά πολλού πολλού κόπου.

- Έτρεξαν δύο μοναχοί να βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ βαρύς!

- Για πολλές ημέρες έτρωγαν, έτρωγαν, χόρταιναν, αλλά ο ουράνιος άρτος ήταν και παρέμενε αδαπάνητος.


- Είναι αυτό, που λέγει βεβαιωτικά η Εκκλησία μας στη θεία Λατρεία:

- «Ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος».

- Από τότε ευλαβούντο πολύ τον μικρόν Ονούφριο,

διότι εγνώριζαν πλέον ότι με την αύξηση της ηλικίας του θα ηυξάνετο και η αγιότης του.






- θα εγίνετο ένας μεγάλος Άγιος... όπως και έγινε...

- Από τέτοιον όμοιο ουράνιο άρτο ετρέφετο ο Άγιος Ονούφριος, όταν για εξήντα ολόκληρα χρόνια ζούσε στην έρημο.'


- Εμείς όμως εδώ δεν κάνουμε λόγο για το μάννα, που έριχνε ο θεός από τον ουρανό,

για να θρέψει τους Ιουδαίους στην έρημο, ούτε για ουράνιους άρτους,

με τους οποίους ο Κύριος συντηρούσε τους Αγίους Του στις έρημους, στις σπηλιές και στις οπές της γης,

αλλά για τον πανάγιο Άρτο Χριστό, δηλαδή για το Τίμιο Σώμα και Αίμα Του.

- Για τη θεία Λατρεία, μέσα από την οποία προσφέρεται Σώμα και Αίμα Χριστού

«εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν την αιώνιον»• γι' αυτήν κάνουμε λόγο.



(Από το βιβλίο ''ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ'' Πρωτοπρεσβυτέρου ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ


agia-varvara

[XAPA]

Το κολλύριο του Θεού!


Δημήτριος Παναγόπουλος



Οἱ ἄνθρωποι παιδεύονται καί βασανίζονται στή ζωή τους,

διότι πορεύονται στή ζωή μέ τό «ἐγώ» τό δικό τους, χωρίς νά ρωτᾶνε τόν Θεό.

Γι’ αὐτό εἶναι καλό πολλές φορές νά προσευχόμαστε καί νά λέμε στόν Χριστό:

– Χριστέ μου, ἐγώ κάνω αὐτόν τόν μικρό ἀγῶνα. Ἐγώ ἀκολουθῶ αὐτόν τό δρόμο στή ζωή μου.

Μιά μέρα, εἴτε τό θέλω εἴτε ὄχι, θά συναντηθῶ μαζί σου. Πῶς θά Σέ βρῶ ἄραγε; Φώτισέ με Σέ παρακαλῶ!


Μήπως ως ἄνθρωπος σφάλλω καί δέν ἔχω πιάσει σωστά τά πράγματα καί κάνω ἤ λέω λόγια πού δέν εἶναι σωστά…

Ρῖξε στά μάτια μου τό δικό σου «κολλύριο», γιά νά ἰδῶ, αὐτό πού κάνω εἶναι σωστό; Αὐτό πού ὑποστηρίζω εἶναι σωστό;

Ὅπως πολιτεύομαι, πράττω σωστά;

Διότι, εἴτε τό θέλω, εἴτε ὄχι, θά βρεθῶ ἀπέναντί Σου μίαν ἡμέρα καί τί θά γίνει τότε; Δέν θά ἔχω περιθώριο τότε…


Ἔχουμε τήν ταπείνωση νά ποῦμε αὐτά τά λόγια;

Ἄν σκέφτεται ἔτσι ὁ ἄνθρωπος, πολλά πράγματα θά διορθώσει στόν ἑαυτόν του,

διότι τότε ὁ Χριστός ἐν τή ἀγάπη Του, θά τόν βοηθήσει μέσῳ κάποιου ἀνθρώπου

ἤ ἀκόμα καί φρικτό ὄνειρο θά τοῦ δείξει, γιά νά τοῦ δείξει, ὅτι αὐτό πού κάνει καί αὐτό πού πιστεύει δέν εἶναι σωστό…


Γι’ αὐτό ἄν βλέπουμε μερικούς ἀνθρώπους νά ἔχουν περισσότερη ἀντίληψη ἀπό ἐμᾶς σέ πολλά θέματα,

αὐτό ὀφείλεται στό ὅτι αὐτοί προσεύχονται κατ’ αὐτήν τήν ἔννοια καί ὁ Χριστός τούς δίνει φώτιση,

γιά τό πῶς νά πολιτευτοῦνε στή ζωή τους.



agios-dimitrios