Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

«…είναι η ΑΓΑΠΗ που μπορεί να γίνει θεραπεία για όλες τις παθήσεις του σώματος»

Άγιος Λουκάς της Κριμαίας



Δεν είναι η πλάτη σου που πονάει, αλλά το συντριπτικό βάρος που σέρνεις στη ζωή!

Τα μάτια πονάνε, γιατί κοιτάς με αγανάκτηση.

«Δεν πονάει το κεφάλι σου, αλλά οι σκέψεις σου.

«Δεν είναι ο λαιμός που πονάει, αλλά το γεγονός ότι δεν μιλάς ή μιλάς με θυμό.

«Δεν είναι το στομάχι σου που πονάει, αλλά το γεγονός ότι δεν μπορείς να χωνέψεις.

Δεν πονάει το συκώτι, αλλά ο θυμός σου!

Δεν πονάει η καρδιά σου, αλλά η αγάπη σου.

Και είναι η ΑΓΑΠΗ που μπορεί να γίνει θεραπεία για όλες τις παθήσεις του σώματος.



apantaortodoxias

[XAPA]

[XAPA]

Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ

Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς να επικαλούμαστε την Παναγία μας.



Ἦταν κάποτε ἕνας ἄνθρωπος εὐλαβής πού ὠνομαζόταν Ἀγαθόνικος.

Αὐτός εἶχε διδαχθῆ, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, νά λέγη μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τόν ὕμνο αὐτό:

«Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Εὐλογημένη, σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

Ἀργότερα ἔκανε μιά ζωή μέ πολλές φροντίδες καί ἔλεγε σπανιώτερα αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου.

Κατόπιν σιγά σιγά ἔπαυσε νά τόν λέγη.

Ὁ Θεός ὅμως, ὁ Ὁποῖος δέν θέλει τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἔστειλε στό σπίτι του ἕναν ἐρημίτη ἀπό τήν Θηβαΐδα

γιά νά τόν ἐλέγξη διότι ἐξέχασε αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου.

Ὁ Ἀγαθόνικος ἀπήντησε στόν ἐρημίτη μοναχό ὅτι ἔπαυσε νά τόν λέγη, διότι,

παρότι τόν ἔλεγε γιά πολλά χρόνια, ὅμως δέν εὑρῆκε καμμία ὠφέλεια.


Τότε ὁ ἐρημίτης τοῦ εἶπε: «Φέρε στόν νοῦ σου τυφλέ καί ἀχάριστε, πόσες φορές σέ ἐβοήθησε

αὐτή ἡ δοξολογική προσευχή καί σέ ἔσωσε ἀπό διάφορους πειρασμούς!

Θυμήσου, ὅταν ἤσουν ἀκόμη παιδί, πῶς λυτρώθηκες ἀπό πνιγμό κατά ἕνα θαυμαστό τρόπο!

Ἐνθυμήσου, ὅταν σέ ἐκτύπησαν πολλοί γείτονες σέ μία λακκούβα πού εἶχες πέσει κι ὅμως ἔμεινες ἀτραυμάτιστος!

Θυμήσου ἀκόμη, ὅταν ταξίδευες κάποτε μέ κάποιον φίλον σου, ἐπέσατε καί οἱ δυό σας ἀπό τήν καρότσα!

Αὐτός ἔσπασε τό πόδι του καί σύ δέν ἔπαθες τίποτε.

Δέν γνωρίζεις ὅτι ὁ φίλος σου εἶναι κάτω ἀδύνατος ἀπό μία ἀσθένεια, ἐνῶ ἐσύ εἶσαι ὑγιής καί δέν αἰσθάνεσαι κανένα πόνο;

Καί, ὅταν τοῦ ἔφερε στήν μνήμη ὅλα αὐτά τά θαυμαστά ἔργα, στό τέλος τοῦ εἶπε:

«Νά ξέρης ὅτι ὅλες αὐτές οἱ δυστυχίες καί ἀτυχίες πού ἦλθαν στήν ζωήν σου, ἀπομακρύνθηκαν

ἀπό τήν θεία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στήν μικρή σου αὐτή δοξολογική προσευχή,

τήν ὁποίαν ἔλεγες κάθε ἡμέρα ἐνώπιόν της.

Δώσε λοιπόν προσοχή καί συνέχιζε νά προσεύχεσαι καί στό μέλλον μέ τήν προσευχή αὐτή

καί ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας δέν θά σέ ἐγκαταλείψη ποτέ».

Ἔτσι κατάλαβε ὁ Ἀγαθόνικος καί δέν ἄφησε πάλι αὐτή τήν προσευχή.

Οὔτε ἐμεῖς νά μήν ἀφήνουμε νά περνᾶ μία ἡμέρα χωρίς νά προσευχηθοῦμε μ᾿ αὐτή τήν προσευχή

μπροστά στήν Κυρία Θεοτόκο κι ἔτσι θά φυλαγώμεθα ἀπό πολλές δοκιμασίες καί πειρασμούς στήν ζωή μας.



imverias

[XAPA]

Παναγία, η Φιλόστοργη Μητέρα μας


Πέστε μας, Γέροντα, κάτι για την Παναγία.

– Τί να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.


– Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας έχει δύναμη πνευματική, όπως το όνομα του Χριστού;

– Ναί. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια στην Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται.

Ή, αν το βρη κάπου γραμμένο, το ασπάζεται με ευλάβεια και σκιρτάει η καρδιά του.

Μπορεί να κάνη ολόκληρη Ακολουθία με έναν συνεχή ασπασμό στο όνομα της Παναγίας (1) .

Και όταν προσκυνά την εικόνα Της, δεν έχει την αίσθηση ότι είναι εικόνα, αλλά ότι είναι η ίδια η Παναγία,

και πέφτει κάτω λειωμένος, διαλυμένος από την αγάπη Της.



– Γέροντα, να μας λέγατε κάτι από το προσκύνημά σας στην Παναγία της Τήνου.

– Τί να πώ; Μια τόσο μικρή εικόνα κι έχει τόση Χάρη!

Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της.

Παραμέρισα λίγο, για να μην εμποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.


– Μερικοί, Γέροντα, σκανδαλίζονται από τα πολλά αφιερώματα που έχουν οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας.

– Να σάς πω τί έπαθε μια φορά ένας πολύ απλός και ευλαβής προσκυνητής.

Πήγε στην Μονή Ιβήρων και προσκύνησε την Παναγία την Πορταΐτισσα.

Εκεί η εικόνα είναι γεμάτη φλουριά.

Στον γυρισμό, πηγαίνοντας για την Μονή Σταυρονικήτα, μπήκε σε λογισμούς.

«Παναγία μου, είπε, εγώ ήθελα να Σε δώ αλλιώς· απλή, όχι με φλουριά».


Τί παθαίνει εν τω μεταξύ; Τον έπιασε ένας πόνος δυνατός, ζαλίστηκε και έμεινε εκεί, στην μέση του δρόμου.

Άρχισε λοιπόν να ζητάη βοήθεια από την Παναγία:

«Παναγία μου, έλεγε, κάνε με καλά και θα σού φέρω δυο φλουριά!».

Τότε του παρουσιάσθηκε η Παναγία και του είπε:

«Έτσι μου τα έφεραν τα φλουριά. Μήπως εγώ τα ζήτησα; Μήπως τα ήθελα εγώ;».

Και αμέσως ο πόνος σταμάτησε.


Βλέπετε, επειδή είχε καλή διάθεση, πολλή πίστη, τον βοήθησε η Παναγία.

Εγώ μερικές φορές εκεί στο Καλύβι, όταν θέλω να προσευχηθώ στην Παναγία, σκέφτομαι:

«Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;».

Κόβω λίγα αγριολούλουδα, τα πηγαίνω στην εικόνα Της και λέω:

«Παναγία μου, πάρε αυτά τα λουλούδια από το Περιβόλι Σου».


Πριν πάω στο Άγιον Όρος, άκουγα να λένε ότι είναι «τό Περιβόλι της Παναγίας»

και περίμενα να δώ λουλούδια, δένδρα οπωροφόρα κ.λπ.

Όταν πήγα και είδα άγριες καστανιές, κουμαριές, κατάλαβα ότι είναι πνευματικό το Περιβόλι της Παναγίας.

Αργότερα ένιωσα μέσα σε αυτό και την παρουσία Της.



– Πώς θα αισθανθώ, Γέροντα, την παρουσία της Παναγίας, για να μου θερμάνη την καρδιά;

– Μια που φέρεις το όνομα της Μεγάλης Μητέρας του Χριστού και κατά χάριν Μητέρας όλων των ανθρώπων,

να Την επικαλήσαι συνέχεια:

«Παναγία μου, να λές, Εσύ που καταδέχτηκες να έχω το όνομά Σου, βοήθησέ με να ζήσω όπως είναι ευάρεστο σ’ Εσένα.

Άλλοι μόνον το όνομά Σου ακούνε και συγκινούνται, κι εγώ τί κάνω;».

Εύχομαι η Παναγία να μένη συνέχεια κοντά σου και να σε σκεπάζη σαν το κλωσσοπούλι

κάτω από τα Αγγελικά φτερά Της.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012

(1) Ο Γέροντας από πολλή ευλάβεια στην Παναγία κάποιες φορές ασπαζόταν διαρκώς το όνομά Της.

[XAPA]

Παναγία μου !


Παναγία μου ,

απ΄ όλες τις μάνες πόνεσες πιο πολύ ...

Γι΄ αυτό μπορείς να καταλάβεις την κάθε μάνα ,

και τον κάθε άνθρωπο που πονά ...

Χάρισε Παναγία μου Θεία παρηγοριά

σε κάθε ψυχή που υποφέρει ,

σε κάθε άνθρωπο που κουβαλάει ένα Σταυρό ...

Απάλυνε τον πόνο ,

ενίσχυσε την πίστη ,

δώρισε την ελπίδα ,

χάρισε Υπομονή ,

στήριξε όσους λυγίζουν ,

δώσε δύναμη στην αδυναμία μας ,

απάλυνε τον πόνο ,

αγκάλιασε μας

με τη μητρική στοργή Σου ,

και φλόγισε την καρδιά μας

με τη φλόγα Της Αγάπης Του Υιού Σου ...

Σε Σένα Παναγία μου ακουμπάμε ,

για να νοιώσουμε λίγη σιγουριά ,

για να ξαποστάσουμε λιγάκι τις ψυχές μας ,

για να ανακουφιστούμε από κάθε πειρασμό ...

Δέξου μας Παναγία μου ...

Αμήν ![/b]


odevontas

[XAPA]

Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία


Δυο φίλοι από την Αλεξάνδρεια έφτασαν μέχρι τα βάθη της ερήμου, ψάχνοντας για ένα σοφό και ευτυχισμένο άνθρωπο.

Πραγματικά, μετά από πολύ καιρό, βρήκαν έναν άγιο ασκητή.

Και τον ρώτησαν:

- Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία;

Βλέπουμε, ότι είσαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος πού μπορούμε να ρωτήσουμε.

Γιατί φαίνεσαι Αληθινά ήρεμος και ευτυχισμένος.

Μόνο πού εμείς... - γιατί να το κρύψουμε; - δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως εσύ..!

Τότε εκείνος ο άγιος άνθρωπος, σηκώνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και με δάκρυα στα μάτια, τούς είπε:

- Αδέλφια μου, δεν χρειάζεται να ζείτε ακριβώς όπως εγώ, για να είσθε Αληθινά ευτυχισμένοι.

Αλλά τι χρειάζεται;

Να σκέπτεστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο σκέπτεστε τούς ανθρώπους.

Να φοβάστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο φοβάστε τούς ανθρώπους.

Να τιμάτε τον Θεό, τουλάχιστον όπως τιμάτε τους ανθρώπους.

Να ελπίζετε στον Θεό, τουλάχιστον όσο ελπίζετε στους ανθρώπους.

Να εκπληρώνετε τον νόμο του Θεού, τουλάχιστον όσο εφαρμόζετε τον ανθρώπινο νόμο.

Να ζητάτε την βοήθεια του Θεού, τουλάχιστον όσο την ζητάτε από τους ανθρώπους.

Να δοξάζετε τον Θεό, τουλάχιστον όσο δοξάζετε τους ανθρώπους



agioritikovima

[XAPA]

Κάθε λύπη που προσφέρεις επιστρέφει ακέραιη σε εσένα



Κάθε λύπη που προσφέρεις επιστρέφει ακέραιη σε εσένα.


Όσο πιο γνωστοί γινόμαστε στο κόσμο αυτόν για τα εγωιστικά μας κατορθώματα,

τόσο πιο λησμονησμένοι θα καταστούμε στην αιώνια ζωή.


Να μην ξεχωρίζεις ανάμεσα στους άλλους για τα ψευτοπροτερήματα σου, για να μην ξε-χωρίσεις από τον Θεό.


Να γίνουμε αφανείς στη ζωή μας για να μείνει και αφανές το βιβλίο των αμαρτιών μας στα μάτια του Θεού.


Πολλοί αγωνιστές της Παρθενιάς η αγωνιστές εναντίον των διαφόρων σαρκικών παθών μπορεί να πάνε στην κόλαση.

Ο αγωνιστής της ταπείνωσης όμως όχι.


-Ἀπὸ τότε ποὺ ἄρχισα νὰ λέω τὴν εὐχὴ πάτερ, ὁ λογισμὸς μοῦ λέει ὅτι εἶμαι ἁμαρτωλὸς τόσο,

ποὺ ἀποκλείεται νὰ σωθῶ καὶ ἀπελπίζομαι!


-Νὰ τοῦ πεῖς τοῦ λογισμοῦ πὼς καὶ μόνο ποὺ μοῦ φέρνεις ἀπελπισία κατάλαβα τὸν ... πατέρα σου!

Ἐγὼ δὲν ἀπελπιζόμουνα τότε ποὺ δὲν φώναζα τὸ Χριστὸ καὶ σὺ μοῦ λὲς ν' ἀπελπιστῶ τὠρα ποὺ Τὸν φωνάζω;

Δηλαδὴ λὲς καὶ ψέματα κιόλας.

Δουλειά σου ἐσύ λογισμέ, καὶ γὼ τὴν εὐχούλα, τὴ δική μου δουλειά! Γάβγιζε ὅσο θές!



yiorgosthalassis

[XAPA]

«Η χάρη των αγίων μας ακόμα και πάνω στα ξύλα των αγίων εικόνων υπάρχει»

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης


Είπεν ο Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας:

“Η χάρη των αγίων μας ακόμα και πάνω στα ξύλα των αγίων εικόνων υπάρχει.


Είχαμε στην πατρίδα μας, τη Μικρά Ασία, έναν Τούρκο κτηνοτρόφο που όταν άρμεγε τα πρόβατά του

σκέπαζε το δοχείο με το γάλα με ένα μεγάλο και βαρύ πελεκημένο ξύλο από κάποια εικόνα της Παναγίας μας.

Τα χρώματα είχαν φύγει από τα χρόνια και την κακομεταχείριση και φαινόταν σαν απλό ξύλο.


Συνέβαινε λοιπόν το εξής θαύμα: ¨όταν ο Τούρκος πήγαινε το πρωί στο μαντρί του εύρισκε το γάλα χυμένο,

και το σκεύος, το καρδάρι ανάποδα και την εικόνα όρθια ακουμπισμένη σε ένα δένδρο.

Κατ΄αρχάς δεν μπορούσε να ερμηνεύσει το γεγονός επειδή όμως συνεχώς χυνόταν το γάλα είπε θυμωμένος:

– Μήπως αυτό το ξύλο μου το χύνει; (Γιατί ήξερε ότι ήταν παλιά εικόνα των Χριστιανών).

Άρπαξε το τσεκούρι να σχίσει την εικόνα και να την κόψει.

Με την πρώτη όμως τσεκουριά καθώς καρφώθηκε το τσεκούρι άρχισε να αιμορραγεί η εικόνα.

Το αίμα ανάβλυζε από την πληγή και έτρεχε.

Ο Τούρκος φοβήθηκε και τρέμοντας προσπάθησε να βγάλει το τσεκούρι αλλά ήταν αδύνατον, γιατί είχε καρφωθεί βαθιά.

Έτσι φορτώθηκε το τσεκούρι με την εικόνα στον ώμο και τρέχοντας έφτασε στο χωριό,

όπου οι χωριανοί βλέποντας το θαύμα που το διαλαλούσε ο Τούρκος τρομαγμένος

πήραν την εικόνα και τίμησαν την κυρία Θεοτόκο, όπως έπρεπε”.

Άλλοτε πάλι σε λιτανεία της εικόνας της Παναγίας ο Γέροντας είδε στην εικόνα ζωντανή την Παναγιά

να σηκώνει το χέρι της και να τον ευλογεί.


Έλεγε ο Γέροντας «Δεν πρέπει παιδιά μου να έχει κανείς αμφιβολίες ούτε δυσπιστίες.

Να έχετε πίστη Θεού ως κόκκον σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει.

Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών».

«Βλέπετε, σήμερα αρρώστιες πολλές, κακά πολλά στον κόσμο, οι μέρες είναι πολύ πονηρές και πολύ δύσκολα χρόνια.…

όλα εξ αμαρτιών των ανθρώπων είναι».

«Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί, πολλοί κίνδυνοι στον κόσμο, αλλά όλα διαλύονται με την Χάρη του Θεού•

όταν προσευχώμεθα διαλύονται όλα τα κακά με την χάρη του Θεού.

Προσευχή θα κάνετε με πίστη».

Να προσέχετε την ψυχή σας.

Έχουμε και σώμα, αλλά η ψυχή είναι αθάνατος. «Επιμελείσθε δε ψυχής πράγματος αθανάτου».



iconandlight

[XAPA]

Συγκλονιστική διήγηση από τον Άγιο Γέροντα Ιάκωβο



Διηγήθηκε ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης:

-"Κάποτε μια κοπέλα χριστιανή μου εξομολογήθηκε στο παρεκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους.


Μετά την εξομολόγηση, ενώ παρέμειναν οι δικοί της, για να πάρουν σειρά,

εκείνη κατέβηκε στον κεντρικό Ναό και μπήκε μέσα να προσκυνήσει.

Ο Ναός ήταν άδειος.

Άναψε ένα κεράκι και άρχισε να προσκυνάει τις εικόνες.

Και τότε είδε, για μια στιγμή την Ωραία Πύλη ανοικτή

και πάνω στην Αγία Τράπεζα να κάθεται ένας ωραίος ξανθός νέος.


Μόλις τον είδε, του έβαλε τις φωνές:

– Δεν ντρέπεσαι, του είπε, να κάθεσαι πάνω στην Αγία Τράπεζα;

Κατέβα κάτω γρήγορα, βγες έξω…

Αλλά τέτοιοι είστε εσείς οι νέοι, κακομαθημένοι, ασεβείς, χαραμοφάηδες, τεμπέληδες, μακρυμάλληδες, αναρχικοί…

Και ποιος ξέρει τι άλλα του είπε!


Αλλά ο νέος την διέκοψε και με πολύ γλυκιά και ουράνια φωνή της είπε:

-Κι εσύ, γιατί δεν εξομολογήθηκες λίγο πριν την τάδε αμαρτία, που έκανες;

Και της είπε ακριβώς την αμαρτία.

Εκείνη τα έχασε, αποσβολώθηκε,

έμεινε άφωνη από την αποκάλυψη αυτή του Νέου.

– Κι εσύ, ποιος είσαι; τον ρώτησε ψελλίζοντας και τρέμοντας.

– Εγώ είμαι Αυτός, που θα πάρεις αύριο, είπε και εξαφανίστηκε.

Μόλις συνήλθε, έτρεξε προς εμενα φωνάζοντας πανικόβλητη για το τι είδε και το τι της συνέβη…




yiorgosthalassis