by SPIROS » Mon Aug 13, 2012 12:27 am
Επαναφορά στο ...νέο θαύμα του γέροντος Παϊσίου.
Πρίν λίγο καιρό ασθένησε σοβαρά ένα μικρό παιδί στην βόρεια Ελλάδα. Οι ειδήμονες γιατροί αμέσως έστειλαν την οικογένεια και το παιδί στο διαβαλκανικό κέντρο στην Θεσσαλονίκη για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις. Φθάνοντας (πριν 15 ημέρες περίπου) λοιπόν απελπισμένοι οι γονείς στην Θεσσαλονίκη για να επισκεφθούν την επόμενη μέρα το αναφερόμενο κέντρο σκέφθηκαν να περάσουν την παραμονή το απόγευμα από την Ι. Μονή Σουρωτής προκειμένου να προσκυνήσουν τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Αρσενίου και τον τάφο του π. Παϊσίου. Όμως εκείνη την ημέρα, μάλλον Τετάρτη, το Μοναστήρι μένει πλεον κλειστό για περισσότερη προσευχή, και έτσι η δοκιμαζόμενη οικογένεια βρήκε κλειστή την θύρα. Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και ένας ηλικιωμένος Μοναχός με την μαγκουρίτσα του κατέβαινε από πάνω από τα δέντρα του πάρκιν της Μονής.
-Γιά σας ευλογημένα! Τους χαιρέτισε .Γιατί δεν μπαίνετε μέσα στο μοναστήρι;
-Μα είναι η πόρτα κλειστή.
-Όχι βρε παιδιά, ανοιχτά είναι! άντε ανοίχτε.
Και τούτη την φορά το πόμολο γύρισε και εισήλθαν έκπληκτοι και χαρούμενοι στην αυλή της Μονής.
Ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα και αφού ανέβαιναν στα σκαλοπάτια κάτω από το κωδονοστάσι, τους συνάντησε με απορία μία Μοναχή όπου και τους ρώτησε με έκπληξη¨ καλά πως μπήκατε μέσα; Δεν είναι κλειστά;
-'Οχι !ένας μοναχός μας άνοιξε και μας είπε να έρθουμε εδώ!
-Ποιος Μοναχός; Ρώτησε η Καλόγρια.
-Ένας ηλικιωμένος.
Τότε δείχνοντάς τους η ευλαβής Μοναχή την φωτογραφία του π.Παίσίου έμειναν με το στόμα ανοικτό διαπιστώνοντας πως αυτός ο Μοναχός ήταν που πριν λίγο τους προσήγαγε με βεβαιότητα μέσα στο ησυχαστήριο , όπως κάποιος βάζει τους καλεσμένους του στο δικό του σπίτι.
Είχα αναφερθεί προ ημερών και πάλι στο νέο θαύμα που έγινε από τον γέροντα Παϊσιο και είχα πει ότι οι καλόγριες της μονής δεν το επιβεβαιώνουν.
Αυτό μου το είπαν οι ίδιες στην προτελευταία επίσκεψή μου στη Σουρωτή.
Σήμερα Κυριακή μετά τον εκκλησιασμό μου πήγα πάλι στη Σουρωτή και μάλιστα αυτή τη φορά μου τον ιερέα της ενορίας μου στη Θεσσαλονίκη ο οποίος έχει θεία του μοναχή στο μοναστήρι της Σουρωτής.
Είχαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε πάλι στο συγκεκριμένο θαύμα και πάλι πήραμε την ίδια απάντηση από 2 μοναχές που ήταν μαζί μας στο κέρασμα.
Δεν έχει επιβεβαιωθεί τίποτα απολύτως για το θαύμα αυτό.
Επίσης οι ίδιες απορούσαν με το γεγονός ότι πλέον όλοι από το ίντερνετ και από την τηλεόραση και τα πρωτοσέλιδα κάποιων εφημερίδων γνωρίζουν το πρόσωπο του γέροντα, πώς γίνεται οι γονείς του παιδιού να μην αναγνωρίσουν τον γέροντα κατά τη συνομιλία τους.
Κάτι που παρατήρησα ήταν και το παρακάτω περιστατικό.
Την ώρα που φεύγαμε με το αυτοκίνητό μου από το μοναστήρι και ενώ ακόμα δεν είχαμε βγει από την εξώπορτα- αυλόπορτα του κτήματος του μοναστηριού, είδαμε την πόρτα να κλείνει μπροστά μας αυτόματα ακριβώς στης 1 το μεσημέρι.
Περιμέναμε λίγο μέχρι η πόρτα να ανοίξει και είχα τον χρόνο να παρατηρήσω τα παρακάτω.
Είναι μια δίφυλλη βαριά σιδερένια κατασκευή και δεν έχει καθόλου πόμολα και χερούλια.
Λειτουργεί αυτόματα ηλεκτρικά και με χρονοδιακόπτη και με κοντρόλ από το εσωτερικό της μονής.
Δεν υπάρχει σε κανένα από τα δύο φύλλα της πόρτας κάποια άλλη μικρότερη πόρτα ώστε αν είναι κλειστή η είσοδος να μπορεί κάποιος να περάσει από τη μικρότερη πόρτα.
Υπάρχουν δεξιά της πόρτας επάνω στον τοίχο, κάμερες που όπως έμαθα από τις μοναχές παρακολουθούνται όλο το 24ώρο και μάλιστα υπάρχει και καταγραφικό το οποίο δεν έχει καταγράψει κανένα περιστατικό εισόδου ή έστω παρουσίας κάποιων ετόμων που να πιστοποιεί το παραπάνω "θαύμα".
Αυτά τα λίγα για το νέο θαύμα του γέροντα.
Φυσικά από τις μοναχές έμαθα για 2-3 νέα θαύματα του γέροντα το τελευταίο διάστημα και όπως είπαν και οι ίδιες,τα θαύματα που τους αναφέρει ο λαός, αυτές τα καταγράφουν σε ειδικό βιβλίο και ίσως με τα χρόνια κάποια στιγμή θα δημοσιευθούν.