Κυπριακή κρίση – Χρηματοπιστωτική κρίση
Δεν θα μπω στον κόπο να αναλύσω την οικονομική διάσταση του θέματος. Αυτό είναι δουλειά άλλων. Αυτό που έχει ενδιαφέρον για εμάς, είναι να δούμε την άλλη διάσταση του θέματος, που έχει σχέση με την προετοιμασία μας και φυσικά, όπως βλέπουμε από την περίπτωση της Κύπρου, την αντιμετώπιση της.
Για άλλη μια φορά, πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι, τα “σενάρια” καταστροφολογίας, που ορισμένοι θέλουν να τα χαρακτηρίζουν, δεν είναι απλά σενάρια και δημιουργήματα της φαντασίας μας. Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο, είναι πραγματικότητα. Αν λίγες μέρες πριν, λέγατε σε έναν Κύπριο, ότι θα συνέβαιναν αυτά που συνέβησαν, απλά θα σας πέρναγε για τρελούς. Οπότε, πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι το να λες, πως “δεν πρόκειται να συμβεί αυτό σε εμένα”, είναι κοροϊδία του ίδιου μας του εαυτού. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Όποιος δεν είναι, απλά θα υποφέρει περισσότερο.
Αρκετά όμως με την θεωρία. Στην πράξη τι μπορούμε να κάνουμε; Μπορούμε να κάνουμε όλα όσα έχω γράψει κατά καιρούς και να είμαστε προετοιμασμένοι. Να είμαστε όσο πιο πολύ αυτάρκης μας επιτρέπει η οικονομική μας κατάσταση, να έχουμε προμήθειες/τρόφιμα όπως έχουμε ξαναγράψει, να έχουμε λίγα ή όσα μας επιτρέπει η οικονομική μας κατάσταση, μετρητά και φυσικά το κυριότερο όλων, να έχουμε την ψυχραιμία μας και την λογική μας.
Αν έτυχε και είδατε/ακούσατε στην τηλεόραση, μια κυρία της οποίας ο γιος της, την είχε συμβουλέψει, κάθε Παρασκευή να βγάζει ορισμένα χρήματα και την Δευτέρα να τα επιστρέφει. Όσοι το είδαν/άκουσαν από τον φιλικό μου κύκλο, απλά γέλασαν με το γεγονός αυτό. Σίγουρα όμως δεν γελάνε οι Κύπριοι, που θα εύχονταν να είχαν κάνει το ίδιο. Όπως φαίνεται και από την περίπτωση της Κύπρου, αλλά και από την περίπτωση της Αργεντινής, τα διάφορα δυσάρεστα, οικονομικά γεγονότα, έχουν μια “προτίμηση” να εξελίσσονται το Σαββατοκύριακο. Μέρες δηλαδή, που οι τράπεζες είναι κλειστές και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να γλυτώσει τα λεφτά του, αλλά το κυριότερο να καταφέρει να βγάλει έστω ένα μικρό χρηματικό ποσό, για να περάσει τις επόμενες μέρες. Αυτό πρέπει να μας γίνει μάθημα. Δεν είναι ανάγκη να βγάζουμε όλα τα χρήματα μας φυσικά. Απλά ένα ποσό, ώστε να μπορούμε να την βγάλουμε τις επόμενες μέρες και πάντα σε συνδυασμό με τις προμήθειες και το επίπεδο αυτάρκειας μας. Αν κάποιος δηλαδή δεν έχει προμήθειες ή δεν έχει κάποιο κήπο κτλ, τότε σίγουρα θα χρειαστεί να βγάλει περισσότερα χρήματα και το αντίστροφο.
Και μιας και τα λεφτά, δεν τα έχουν όλοι ή ακόμα και αυτοί που έχουν, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα δεν μπορούν να τα χρησιμοποιούν, αυτό που θα πρέπει να δώσουμε περισσότερη βάση, είναι η αλληλοβοήθεια. Να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, όπως μπορούμε. Να επικοινωνούμε με τους γύρω μας να προσφέρουμε την βοήθεια μας όπου μπορούμε, αλλά και να μην ντραπούμε να την ζητήσουμε, όταν εμείς την χρειαστούμε. Ακόμα και στο “παράδειγμα” της Αργεντινής, τα πράγματα άρχισαν να καλυτερεύουν κάπως για τον κοσμάκη, όταν αυτός παραμέρισε τη οργή του και τον φόβο του για αυτά που συνέβησαν και άρχισε να “συνεργάζεται” ο ένας με τον άλλον και να κάνουν ανταλλαγές προϊόντων/υπηρεσιών.
Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, καθώς τα γεγονότα εξελίσσονται ακόμα. Η άποψη μου για τα χρήματα, τους καιρούς που ζούμε, είναι σταθερή. Όσοι δεν έχετε διαβάσει το παρακάτω άρθρο μου, κάντε το. Παρόλο που είναι γραμμένο πριν δύο χρόνια περίπου και ξένισε αρκετούς, παραμένει επίκαιρο. Τα λεφτά δεν πρόκειται να γλυτώσουν κανέναν.
http://fugazigr.wordpress.com/2013/03/23/%CE%BA%CF%85%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF/