Τα προσωνύμια της Θεοτόκου μας.

[kostasellas]

Α (229)
Άβυσσος ευσπλαχνίας, Αγάθωνα (Φθιώτιδα), Άγαμος, Αγάπη ή Αγαπητική (Κύπρος), Αγγελόκτιστος (Κίττιο, Κύπρος), Αγγέλων (Αθήνα, Κρήτη κ.α.), Αγία (Άνδρος), Αγία αγίων μεγαλύτερη, Αγία Ζώνη, Αγία Νάπα (Κύπρος), Αγία Σιών (Λέσβος), Αγία Σκέπη (Κων/πολη), Αγία Υπακοή (Πάρος), Αγιάσσου ή Αγιασώττισσα (Αγιάσος, Λέσβος), Αγιογαλούσα ή Αγιογαλούσαινα (Χίος), Αγιοδεκτινή (Χίος), Αγιοηλιώτισσα (Σάμος), Αγίου Όρους (Άγιο Όρος), Αγιοσορίτισσα (Κων/πολη), Αγιοτέραν, Αγισηλιώτισσα, Αγκαθιώτισσα (Κύπρος), Αγκαραθιώτισσα ή Αγκαράθου (Ηράκλειο Κρήτης), Αγκιναριώτισσα (Χίος), Άγκυρα, Αγλάισμα μητέρων, Αγνείας ηώς, Αγνή, Αγορίτσα (Βόλος), Αγρελωπού ή Αγρελωπούσαινα (Χίος), Αγριδιώτισσα (Χίος), Αγριλιά (Σαντορίνη), Αγριλιώτισσα (Κεφαλονιά), Αγρινιώτισσα (Αγρίνιο), Αγρού (Κων/πολη) , Αγρυπνιώτισσα (Ξάνθη), Αδαμιαία, Αδιάβατος θάλασσα, Αδιόδωτος Πύλη, Αειμακάριστος, Αειμεσιτεύουσα, Αειπάρθενος, Αέναος Κρήνη, Αερινή, Αήττητος, Αθηναιώτισσα ή Αθηνιώτισσα (Αθήνα), Αιάνη, Αιγαίου, Αιγύπτια, Αιματούσα (Πάφος, Κύπρος), Αιμίαλου ή Αιμιαλών (Δημητσάνα), Αινετή, Αιρκώτισσα, Αιτία αγαθών, Αιτωλικού (Αιτωλικό), Ακαδημιώτισσα, Ακαθή (από τον Ακάθιστο Υμνο, Σχοινούσα), Ακάθιστος, Ακάθιστος ύμνος, Ακατάβλητος, Ακαταίσχυντος, Ακαταμάχητος, Ακατανίκητος, Ακατάφλεκτη, Ακήραση, Ακήρατη φυτοφόρος, Ακήρατος, Ακλειδιού (Λέσβος), Ακοή, Ακοίμητος, Ακρωτήρι καλής ελπίδας, Ακρωτηριανή (Κρήτη), Ακτίς νοητού ηλίου, Αλανιώτισσα (Σμύρνη), Άλας αρετών, Αλατσατιανή (Μ. Ασία), Αλεξανδριανή, Αλεξίου Κομνηνού, Αληθινή (Σύμη), Αλεπινή, Αλεύρου (Μύκονος), Αληθινή, Αλινδά, Αλινιώτισσα (Κύπρος), Αλλοιώτισσα, Αλόχευτη λοχεία, Αλόχη, Αματιτσί (Κύπρος), Αμαλφιτών, Αμαρτωλών Εγγύηση, Αμαρτωλών Σωτηρία (Αγία Λαύρα Καλαβρύτων), Αμασγού (Κύπρος), Αμαστή, Αματίτση, Άμεμπτος, Αμετάθετος Ελπίς, Άλυπος (Βιθυνία), Αμίαντος, Αμιρού (Κύπρος), Άμμου (Σίφνος), Αμολιανή, Αμόλυντος (Σίφνος), Αμουρίου, Αμπελακίων (Αμπελάκια), Αμπέλι θεογεώργητο, Αμπελακιώτισσα (Ναύπακτος), Αμπελιών (Πάφος, Κύπρος), Αμπελοκήπισσα (Λιδωρίκι), Άμπελος, Αμνάς, Άμωμη, Άμωμος, Αναγέννησης, Αναιρέτις αράς, Ανακεφαλαίωση Χαρίτων, Ανάληψις, Αναμάρτητος, Αναπλιώτισσα (Ναύπλιο), Άνασσα, Αναφωνήτρια (Ζάκυνθος), Ανέμη (Σαμοθράκη), Ανήροτος χώρα, Άνθος το αμάραντον (Καστελλόριζο), Άνθος αφθαρσίας, Άνθος Χριστόν βλαστήσασα, Ανίκητος, Ανοικτήριον Παραδείσου, Ανοικτοπορτούσα, Αντιβουνιώτισσα (Κέρκυρα), Αντινίτισσα, Αντιφωνήτρια ή Αντιφωνήτισσα (Άγιο Όρος), Άνω Ξενιά (Μαγνησία), Ανωμερίτισσα (Μακεδονία), Αξιομακάριστος, Άξιον Εστί (Καρυές, Άγιο Όρος), Απειραθίτισσα (Νάξος), Απείρανδρος, Απειρόγαμος, Απειρόκακη, Απεκοής (Κάλυμνος), Απίστων αμφίβολον άκουσμα, Αποκουής (Σύμη), Απολολότων, Απόλου (Πάτμος), Απόλπαινα (Λευκάδα), Απόρθητο τείχος Βασιλείας, Απουτίγιε Απούϊ (Παλαιστίνη), Απρόσιτος, Αρακιώτισσα ή Αράκου (Κύπρος), Αράπισσα (Τρίγλια, Θράκη), Αρβανίτισσα (Χίος), Αρβανιτών (Σάμος), Αργινωντών (Κάλυμνος), Αργοκοιλιώτισσα (Νάξος), Αργυροκαστρίτισσα (Αργυρόκαστρο), Αρείας, Αρδενούσα (Αλβανία), Αρεοβίνδου (Κων/πολη), Αρετής εικόνα, Αριστεροκρατούσα, Άρκας (Κύπρος), Αρκουδιώτισσα ή Αρκούδια ή Αρκούδα ή Αρκούδαινα (Ακρωτήρι Χανίων), Αρμάδας (Σπέτσες), Αρματίου (Κων/πολη), Αρμενιώτισσα (Αρμένιο Λαρίσης), Αρμενοκρατούσα (Σέρραις), Άρνηση κάθε κακίας, Άρουρα βλαστάνουσα, Άρουρα ευφορίας οικτιρμών, Άρρητος σοφία, Αρσανά, Άρσους, Αρτάκης (Αρτάκη), Άρτος ζωής, Αρχαγγελιώτισσα (Ξάνθη), Αρχαία, Αρχηγός σωτηρίας, Αρχισπορίτισσα, Αρχιστράτηγος, Αρχόντισσα, Αρωμάτων, Ασένης, Ασίγαστο στόμα, Άσμα αγγέλων, Άσμα ασμάτων, Άσμα τρισεράσμιο, Ασπασμός άνωθεν, Άσπιλος, Άσπορος Βλάστησις, Ασπραγγέλου, Ασπροβουνιώτισσα (Κύπρος), Ασπροπαναγιά (Κύπρος), Ασπροποτάμου, Ασπροφορούσα (Κύπρος), Ασταθκιώτισσα (Κύπρος), Αστέρα, Άστρον άδυτον, Ασύγκριτη, Ασύγκριτος, Αταλειώτισσα (Χίος), Αυγασίδας (Κύπρος), Αυγή, Αυγουστιανή, Αυλακιά, Αυλήν, Αφέντρικα, Άφθορος, Άφλεκτος Βάτος, Αφροδίτισσα (Κύπρος), Αχαρνών (Αθήνα), Αχείμαστος όρμος, Αχειροποίητος (Θεσσαλονίκη και Κων/πολη), Αχερά, Αχιβάδενα, Άχραντος, Αψηλοχερούσα, Αψιδιώτισσα ή Αψινθιώτισσα ή Αψινθκιώτισσα (Κύπρος), Αψιούς (Κύπρος).

Β (89)
Βαγγελίστρα (Μύκονος), Βαθεία, Βακτηρία, Βαλανά (Κύπρος), Βαλουκλιώτισσα (Κων/πολη), Βανιώτισσα, Βαραγγιώτισσα, Βαρδιανιώτισσα, Βαρκού (Ηλεία και Ιθάκη), Βαρνάκοβα (Φωκίδα), Βασιλεία, Βασιληγενέτειρα, Βασίλισσα, Βασίλισσα ουρανού και γής (Πόρος), Βασιλομήτωρ, Βατοπεδινή (Άγιο Όρος), Βάτος, Βατούσαινα (Ψαρά), Βεβαία Ελπίς (Κων/πολη), Βελανιδιά, Βελεστίνου (Βελεστίνο), Βελλά ή Βελλαϊτισσα (Ιωάννινα), Βελτίστη, Βέργη, Βεργουπουλιανή (Κρήτη), Βηθλεεμίτισσα (Ιεροσόλυμα), Βηματάρισσα (Άγιο Όρος), Βίβλος Θεού, Βιγλιώτισσα (Κρήτη), Βιδιανή, Βιργιωμένη, Βιωφελής, Βλαδιμήρσκαγια (Ρωσία), Βλασαρού και Βλασταρού (Αθήνα), Βλαχαίρενα (Κέρκυρα), Βλαχαρνέα, Βλαχέρνα, Βλαχερνίτισσα ή Βλαχερνών (Κων/πολη), Βλαχερονίτισσα (Κρήτη), Βλαχιόρινα (Άρτα), Βλέπουσα, Βλεφαριώτισσα (Αστυπάλαια), Βλύσασα ύδωρ ζωής, Βλυχιόρικα, Βοήθεια (Πάτρα), Βοηθός, Βοηθούσα, Βολίς αδύτου φέγγους, Βολοκολάμσκ (Ρωσία), Βορειάτισσα (Κεφαλονιά), Βορινή (Κύπρος), Βουθυνών (Κάλυμνος), Βουλανιώτισσα, Βουλγαρελίου (Ληξούρι), Βουλή, Βούλιστα (Τήνος), Βουλκανιώτισσα ή Βουλκάνου (Μεσσηνία), Βουναριώτισσα (Σύμη), Βουναρκώτισσα (Κύπρος), Βουνάσσα (Ήπειρος), Βουνιώτισσα, Βουνογιάτρισσα, Βουνού (Σίφνος και Ρουμανία), Βουρλιώτισσα (Νέα Φιλαδέλφεια και Μ. Ασία), Βουρνιώτισσα (Τήνος), Βουργάρα (Άνδρος), Βουτσάς, Βραβείο, Βράχου (Νεμέα), Βρεσθενίτισσα (Βρεσθένη), Βρεφοκομούσα (Άνδρος), Βρεφοκρατούσα (Άγιο Όρος), Βρεφουργήσασα, Βρεχούσα, Βρησάνης (Άνδρος), Βροντά ή Βροντιανή (Σάμος), Βροντιώτισσα (Σκιάθος), Βροντού (Μαντούδι Εύβοιας), Βροντοχίου (Μυστράς), Βροχής, Βρυούλων (Μ. Ασία), Βρύσεως (Άρτα και Σίφνος), Βρυσιανή (Κάρπαθος), Βυτουμά (Μετέωρα).

Γ (85)
Γαιματούσα (Κύπρος), Γαλακτινή, Γάλακτος (Βηθλεέμ), Γαλακτοτροφούσα, Γαλανή, Γαλανούσα (Ζάκυνθος), Γαλαξά, Γαλαταρκιώτισσα (Κύπρος), Γαλατηνή ή Γαλατιανή (Κάλυμνος), Γαλατούσα (Ρόδος), Γαλαχτοτροφία, Γαλαχτοφορούσα, Γαλήνη (Κρήτη), Γαλήνιος, Γαληνοτάτη, Γάλλου (Άνδρος), Γαλού (Ρέθυμνος), Γαλουχιότισσα, Γαρδελάκη (Ιθάκη), Γενάθ (Ιβηρία), Γενάτου (Κύπρος), Γενεσίου Θεοτόκου Σαβαθιανών, Γενεσιουργός, Γέννας, Γέννημα ευγενές, Γεννημένη Θεώ, Γερανού (Πάτμος), Γέρας σωτηρίας, Γερόντισσα (Άγιο Όρος), Γεσθημανίτισσα, Γέφυρα, Γεωργάνικη (των Μαυρομιχαλαίων), Γη της Επαγγελίας, Γη των πράων, Γηθόσυνος, Γηνατού, Γηροκομίτισσα (Πάτρα), Γηρομερίου (Θεσπρωτία), Γιαλούσα, Γιάτρισσα (Λουτράκι και Λακωνία), Γιορμοτσάνισσα (Λαμπεία), Γκαβή, Γκεχριονιώτισσα (Ληξούρι), Γκιζιλκιζιώτισσα (Σώκια), Γκιορμιώτισσα, Γκουβερνιώτισσα (Ηράκλειο Κρήτης), Γκουμπελίδικη (Καστοριά), Γκούρας (Τρίκαλα), Γκρεμνιώτισσα (Ίος), Γλαστριανή, Γλυκασμός των Αγγέλων, Γλυκειά (Χίος), Γλυκιώτισσα, Γλυκογαλούσα (Ρόδος και Σαντορίνη), Γλυκοκυματούσα, Γλυκοφιλούσα (Άγιο όρος και Λέσβος), Γλυκυδερκής, Γλυκύθυμος, Γλυκυτάτη, Γλυφαδιώτισσα (Σάμος), Γλωσσά (Κύπρος), Γοργόνα (Σκάλα Σκαμνιάς Λέσβου), Γοργοϋπήκοος (Άγιο Όρος, Αττική, Βέροια), Γουδή (Αθήνα), Γουμένισσα (Γουμένισσα), Γουμερά (Τραπεζούντα και Σέρραις), Γουνιώτισσα, Γούντα, Γουρλομάτα (Λέρος), Γουρνά (Μ. Ασία), Γράβα (Χώρα, Πάτμος), Γρανίτσας (Ευρυτανία), Γραφιώτισσα (Ψέριμος), Γρηά Παναγιά (Μύκονος), Γρηγορίτσα (Κύζικος), Γρήγορος, Γρηγορούσα (Αθήνα), Γριλά (Ψαρά), Γριλιώτισσα (Κεφαλονιά), Γυναίκα αναμάρτητη, Γυνή, Γύψενη (Ρόδος), Γωνιά.

Δ (64)
Δαβιτική, Δαδιού, Δαδιώτισσα, Δαιμονοκαθαιρέτις, Δακρύβρεχτος, Δακρυοαναιρέτις, Δακρυρροούσα, Δάμαλιν, Δαμασιά, Δαμάστα (Φθιώτιδα), Δαμιώτισσα (Νάξος), Δασών, Δαυΐδ, Δεδοξασμένη, Δέηση, Δείλι αμαρτίας, Δεκαπεντούσα (Σίφνος), Δεμερλιώτισσα (Φάρσαλα), Δεμιρλή, Δεμίρ Καπίεν (Σινά), Δένδρο αγλαόκαρπον, Δένδρου (Ρουμανία), Δέξα, Δεξιά και Δεξιοκρατούσα (Θεσ/νίκη), Δεομένη, Δέρματα ή Δερματούσα (Ζάκυνθος), Δέσποινα (Ικαρία), Δευτέρου, Δημακέλων, Δημοκράνεια (Θράκη), Δημοσιάνα (Κέρκυρα), Δημοχαρής, Διάδημα, Διαζώσουσα (Πάτμος), Διακινούσα (Κύπρος), Διακόνισσα (Κων/πολη), Διάκονος μεγίστου μυστηρίου, Διακονούσα, Διαρκούς προστασίας (Κρήτη), Διασώζουσα (Πάτμος), Διενή (Ρόδος), Δικαιόκριτος, Δικαιωτάτη, Διμιοβίτισσα (Μεσσηνία), Διπλή (Κύπρος), Διώτισσα (Κεφαλλονιά), Δοβρά (Ημαθία), Δομανδρίου (Λέσβος), Δομιαμίτισσα (Ευρυτανία), Δομιανίτισσα ή Δομνιανίτισσα (Ευρυτανία), Δοξάρισσα, Δότειρα ελευθερίας, Δουβέργαινα (Αθήνα), Δούπιανη (Μετέωρα), Δοχειάρισσα (Άγιο Όρος), Δοχείον σοφίας Θεού, Δοχείον χαράς, Δραπανιώτισσα ή Δρεπανιώτισσα (Κεφαλλονιά), Δροσιανή (Νάξος), Δροσοσταλίτισσα, Δυοχούσαινα (Ψαρά).

Ε (87)
Έβρου (Έβρος), Εγγυήτρια, Εγγυήτρια των Αμαρτωλών, Εγκλειστριανή, Εικονίστρια (Σκιάθος), Εικοσιφοίνισσα (Παγγαίο όρος), Εικοσπενταρούσα (Σαμοθράκη), Εισοδίων, Εισοδιώτισσα (Ηλεία και Αίγιο), Είσοδος, Εκλεγμένη, Εκατονταπυλιανή ή Εκατοπυλιανή (Πάρος), Εκκλησιάρχισσα (Άγιο Όρος), Εκκλησιάρχουσα, Εκλεκτή, Ελαία (Σύμη), Ελαιοβρύτις ή Ελαιοβρύτισσα (Άγιο Όρος), Ελαιούσα, Έλατος, Ελεγμών, Ελεημονήτρια, Ελεήμων, Ελεήστρα, Ελέους, Ελεούσα (Αγρίνιο και Κύπρος), Ελευθερούσα (Πάτμος), Ελευθερώτρια (Σαλαμίνα), Έλευση, Ελιγμότισσα, Ελπίδα, Ελπιδοφόρα, Ελπίς (Κων/πολη), Ελπίδα απελπισμένων, Ελπίς Πιστών, Ελπίς του κόσμου, Ελώνα (Κυνουρία Αρκαδίας), Εμπορείου (Κάσος), Έμψυχον τράπεζαν, Έμψυχος ναός, Ενδιαίτημα, Ενδοξότερα, Ένθεον ταμείον, Ένθεος, Ένθρονη, Ενούσα προς ουρανόν, Εξακουστή (Ιεράπετρα), Εξαπτέρου (Θράκη), Έξοχη, Εξοχική (Νίσυρος), Έξω Παναγιά (Ημαθία), Επακούουσα, Επανωκαστρίτισσα, Επανωχωριανή, Επέραστος, Επί Σοι Χαίρει (Αμοργός), Επιθυμία ψυχών, Επίκουρος, Επίσκεψις (Νίσυρος), Επισκοπιανή, Επουράνιος, Επουράνιος πύλη, Επταβηματούσα, Ερασμιωτάτη, Έρεισμα πίστεως, Ερημητηρίου (Πάτμος), Ερυθιανή (Χίος), Εσφαγμένη (Άγιο Όρος), Ευαγγελίστρα και Ευαγγελίστρια (Τήνος), Ευγενής, Ευδοκία θνητών, Ευεργέτις, Ευθαλής, Ευθριανή, Ευλογημένη, Ευλογητή, Ευουρανιώτισσα, Εύπαις, Ευρετή, Εύσπλαχνος, Ευσχήμων, Ευφημιανή, Εύχος όλων των μακάρων, Εύψυχος βίβλος Χριστού, Ευώδες άνθος, Ευώδης λειμών.

Ζ (30)
Ζαθέη, Ζαλακιώτισσα, Ζείδωρος πηγή, Ζεραχιώτισσα, Ζερβάτι (Β. Ήπειρος), Ζεριχιώτισσα, Ζερμπίτσης (Λακωνία), Ζερών, Ζεφύριος αύρα, Ζητητή πάσι, Ζιδανιώτισσα (Μικρόβαλτο Κοζάνης), Ζινδγιγλή (Σύμη), Ζυλή, Ζωάρκεια, Ζωαρχική, Ζωή, Ζωήρρυτος, Ζωηφόρος, Ζώνη, Ζωοδότειρα, Ζωοδότις, Ζωοδότρα, Ζωοδόχος, Ζωοδόχος πηγή (Ήπειρος), Ζωοπάροχος τράπεζα, Ζωοπηγή (Κύπρος), Ζωοποιός, Ζωοπόρος, Ζωοτόκος, Ζώσα και άφθονος πηγή.

Η (13)
Ηγήτρια, Ηγουμένη, Ηδεία, Ηδύπνους, Ηίθεος, Ηίκοσμος, Ηλιόκαλλος (Σαλαμίνα Κύπρου), Ηλιόμορφος, Ηλιοστάλακτος Θρόνος, Ηλιοτόκος, Ήμερος, Ημίθεος, Ηπία.

Θ (60)
Θαλασσινή (Άνδρος), Θαλασσίστρα (Μήλος), Θαλασσοκρατούσα, Θαλασσομάχισσα, Θαλασσομαχούσα, Θαρεινή, Θεάλεχτη, Θεία, Θεία δύναμις, Θεματισιάνα (Κεφαλονιά), Θεογεννήτωρ, Θεογεννήτρια (Λασιθίου),Θεογνωσία, Θεοδίδαχτη, Θεοδόξαστη, Θεοδρόμος αστήρ, Θεοειδής, Θεόκλητη, Θεοκόσμητη, Θεοκυήτωρ, Θεόληπτος, Θεομακάριστη, Θεομάνα, Θεομητροπρεπεστέρα, Θεομήτωρ, Θεόνυμφος, Θεόπαιδα, Θεοσκέπαστη (Κύπρος και Άνδρος), Θεοστρεφής, Θεοτίμητη, Θεοτοκά (Αμοργός), Θεοτόκισσα (Τήλος), Θεοτόκος, Θεού αγίασμα, Θεού δοχείον, Θεουργία, Θεουργός, Θεοφάνα (Κέα), Θεόφρων, Θεόφραστος, Θεόφρων, Θεοχαρίτωτον, Θεραπεία, Θεραπειώτισσα (Κων/πολη), Θερμιανή, Θεσπεσία, Θευαγέστατη, Θημιανή (Κρήτη), Θησαυρός, Θολοσκέπαστη, Θόμβος σκοτίων, Θρηνούσα, Θρηνωδούσα (Νίσυρος), Θρυλιδιώτισσα (Λευκωσία), Θυμίαμα, Θυμιατήριον, Θύρα ελέους, Θύραν, Θρόνος, Θωμιανή.

Ι (24)
Ίαμα, Ιαματική (Ιβήρων Κύπρος), Ίαση, Ιατήρ ανθρώπων, Ιατρός, Ιερομύστις, Ιερά, Ιερόβλαστος, Ιερομύτης, Ιεροσολυμιτική (Ιερουσαλήμ), Ιεροσολυμίτισσα (Ιερουσαλήμ), Ιεσσαί (Σάμος), Ικερόεσσα, Ικεσία των χαμένων (Ρωσία), Ικετηρία, Ιλαρώτατη, Ιλασμός ψυχής, Ιλαστήριον, Ίλεως, Ιμερόεσσα, Ιπτάμενη, Ισηγορία, Ισραηλίτις (Ισραήλ), Ισχυρά.

Κ (231)
Καβουράδαινα ή Καβουριανή (Λέρος), Καγακαρκάς (Πάτμος), Καγιά (Προύσα), Καγιαμπασίου, Καζάν (Ρωσία), Καθαίρεσις θανάτου, Καθαριώτισσα, Καθαρών (Ιθάκη), Καθαρωτάτη καρδιά, Καθέδρα, Καθέδρα Βασιλέως, Καθολική, Καθρέπτης, Καιόμενη βάτος, Καισαριανή (Ρόδος), Κακαβιώτισσα (Λήμνος), Κακοπερατιανή ή Κακοπερατού (Μαραθόκαμπος), Καλαβρέζα (Κεφαλονιά), Καλαθή, Καλαμιώτισσα (Ανάφη), Καλαμού (Ξάνθη), Καλέ (Ιεράπετρα), Καλή, Καληαρμένισσα (Σάμος), Καλιγού, Καλλίνικος, Καλλίτοκος, Καλογηριανή (Τρίκαλα), Καλοπέτρα (Ρόδος), Καλορρίττισσα, Καλού, Καλού Νερού, Καλυβιανή (Ηράκλειο), Καμακάρι, Καμαριανή ή Καμαριώτισσα (Σαμοθράκη), Καματερός, Καμένη (Χάλκη), Καμινιώτισσα, Καμμαριανή (Ν. Αλικαρνασσός), Καμουχαρέας, Καμπάδενα (Λέσβος), Καμπαναριώτισσα, Καμπιόνη, Καμπιώτισσα ή Κάμπου (Σύμη), Κανακαριά, Κανάλα (Κύθνος), Καναλούς, Κανδήλη (Κύθνος), Κανίστρα, Καντάρας ή Κανταριώτισσα (Σκιάθος), Καπεταγιώτισσα, Καπνικαραία (Αθήνα), Καπόλου, Κάπραινα, Καρακονησαία (Χαιρώνεια), Καρβίτζιν, Καρδιανή (Τήνος), Καρδιοβαστάζουσα (Μυτιλήνη), Καρδιοφορίτισσα (Γανόχωρα), Καρδιώτισσα, Καρπός δικαίων, Καρποφορούσα, Καρυάς, Καρυονίτισσα (Ρόδος), Καρύπη, Κάσου (Κάσος), Κασσιόπη ή Κασσιόπεια (Κέρκυρα), Κασταλιώτισσα (Καστελλόριζο), Καστανιά, Καστανόλογλου, Καστελλιώτισσα (Κύπρος), Καστριανή ή Καστριανών (Κώς), Καστριώτισσα, Κάστρου, Καστρουλέρου, Κατάκαρπος, Κατάκαρπος ελαία, Κατακεκρυμμένη (Άργος), Κατακλησσεώτισσα, Καταλωνική (Μήλος), Κατάπαυση, Καταπολιανή, Καταστάρα, Κατασύρτης (Άνδρος), Καταφυγή (Ζάκυνθος και Κρήτη), Καταφύγιον, Καταφυγιώτισσα, Κατεβατή (Κως), Κατευοδότρα, Κατεφιανή, Κατοπολιανή (Αμοργός), Κατσικάδα (Κυπαρισσία), Κατωπυλιανή, Καύχημα αποστολικό, Καφατιανή, Καψοδεματούσα (Πελοπόννησος και Αμοργός), Καψοχεροβολούσα (Μεσσηνία), Κελλίου, Κερά (Λασιθίου), Κεραυλίδενα, Κεριώτισσα (Ζάκυνθος), Κερκού, Κερνίτσης (Αρκαδία), Κεροπολίτισσα, Κεφαλαριώτισσα, Κεφαλληνού, Κεχαρισμένη Θεώ, Κεχαριτωμένη, Κεχριά (Σκιάθος), Κεχρινιώτισσα, Κηδεμών, Κήπος, Κήπου (Μήλος), Κηπουραίων, Κηπουριώτισσα, Κιβωτός, Κιβωτός αγία, Κιβωτός αρετών, Κιρμονζί, Κίρτονος, Κισσιώτισσα, Κιτιού, Κλαυθμώνος, Κλειδί του Παραδείσου, Κλεις βασιλείας, Κλεισούρας ή Κλεισουργίων, Κλειστών (Ακράγας), Κλέος, Κλεφτοπαναγιά, Κλήση, Κλίμαξ, Κλίνη, Κλωτά, Κοιμητηρίων, Κόκκινη, Κολοκυθιώτισσα, Κολυβιανή, Κολυμβήθρα ζωής, Κονίστρα, Κόρη, Κόρη γαλουχός, Κορκοδειλιά, Κοροβιλιά, Κορονιώτισσα, Κορυφή, Κορυφινή, Κορφιάτισσα, Κορφυνή, Κόρωνας, Κορωνάτου, Κοσκινιστή (Χίος), Κοσμοπόθητος, Κοσμοσωτήρα (Φέρες Έβρου), Κοσσινάσσης (Καβάλα), Κοσυφοίνισσα, Κότσικα, Κουβερνιώτισσα, Κουβουκλιώτισσα, Κουδούρη, Κουκουζέλισσα, Κουκουμητριώτισσα (Ημαθία), Κούλουρη, Κουμάνα (Πάτμος), Κουμαριώτισσα (Νεοχώρι), Κουμαρού (Μύκονος), Κουμνίου, Κούμουλον, Κουμπελίδικη (Καστοριά), Κουνίστρα ή Κουνίστρια (Σκιάθος), Κουνοπιώτισσα, Κουράτορος, Κουρίου, Κουρνά, Κουροτρόφος, Κουρσουνιώτισσα, Κουρταλή, Κουσουλιώτισσα, Κουτούλια, Κουτσουρώ, Κοφινού, Κουφή (Σαμοθράκη), Κουφή Πέτρας, Κοφινή, Κόχη (Σίφνος), Κοχλίου, Κρατίστη, Κράτος, Κρεμαστή (Ηλεία, Ρόδος), Κρημνιώτισσα, Κρηνά, Κρήνη, Κρήνη αείρρους, Κρητικιά (Μονεμβασιά), Κρίνον, Κρομμυδιώτισσα, Κρουνός χαρίτων, Κρουσταλλένια, Κρύπτη, Κρυφή, Κτητόρισσα (Άγιο Όρος), Κτιστή, Κυήσασα ποιητήν, Κύκκου, Κυκκώτισσα, Κυνηγημένη (Αμοργός), Κυνοσάργους, Κυοφορία χαράς, Κυπαιότισσα, Κυπαρισσιώτισσα (Μέγαρα), Κυρά Ξένη, Κυρα Πολίτισσα (Ηράκλειο Κρήτη), Κυρά Φανερωμένη, Κυρά Χωστή (Κάλυμνος), Κυρά Ψηλή (Κάλυμνος), Κυράς (Λέρος), Κυρία, Κυρία πάγχρυση, Κυρία των Αγγέλων, Κυρία των Δακρύων, Κυριοτόκος, Κύρου (Κων/πολη), Κώμη.

Λ (77)
Λαβίς, Λαγκαδιώτισσα, Λαγκοβάρδα, Λαγουδιανή (Θεσσαλονίκη), Λακκοσκητιώτισσα (Άγιο Όρος), Λαμιώτισσα (Κεφαλονιά), Λαμπάδιον θεού, Λαμπάς, Λαμπηδών (Πήλιο), Λαμπηνή (Ρέθυμνος), Λαμποβίτη (Κέρκυρα), Λαμποβίτισσα (Ήπειρος), Λαμπραυγεστάτη, Λαμπρή, Λαμπρινούσα, Λαμπροτάτη, Λαμπρότητα, Λαμπροφορία, Λαμπτήρ, Λαοδηγήτρια, Λαού, Λαουτσάνισσα (Εύβοια), Λαοχαρής, Λαρνιώτισσα (Κάρπαθος), Λατομίτισσα, Λαύρα, Λαυρέτου, Λαυριώτισσα, Λάχνη (Πάτμος), Λειβαδιώτισσα (Χίος), Λέμβων, Λεμονήτρα (Τήνος και Μύκονος), Λεμονίτισσα, Λεσινιώτισσα, Λέτσωνα (Χίος), Λεμονήτισσα (Σύμη), Λεμονήτρα (Τήνος), Λεπαβίνσκαγια (Κροατία), Λευκουσιάς, Λέφαινα, Λεχούσα (Σέρραις), Λήμνου (Ικαρία), Λιβαδιώτισσα (Πάτμος), Λιθινιώτισσα ή Λιθινών (Λιθίνες Σητείας), Λιμενιώτισσα (Κύπρος), Λιμήν, Λιμήν ψυχών, Λίμνης (Λέρος), Λιμνιά (Σκιάθος), Λιμνιώτισσα (Μύκονος), Λινοβρόχια (Ιθάκη), Λιόσα (Ζάκυνθος), Λιχάδα, Λοβός (Κων/πολη), Λογγοβάρδα, Λοιμιώτισσα, Λουβαρά (Ρόδος), Λουβιαρίτισσα ή Λουβιάριτσα (Ρόδος), Λουλουδιανή (Ηράκλειο), Λούμα, Λουτριώτισσα, Λύδδης, Λυκοδήμου (Πάρος), Λυκότριχη, Λυκούρεσι, Λυμπιανή (Σκύρος), Λυπημένη, Λυπητερή, Λύση κατάρας, Λυσιτελής, Λύτρωση, Λυτρωτής, Λυχνία, Λυχνία σεπτή, Λώϊον, Λωλο Παναγιά (Άνδρος).

Μ (132)
Μαγαζιώτισσα, Μαγγάνα (Κεφαλονιά), Μαγδαληνή, Μαδύτου, Μακαρία, Μακαριώτισσα, Μακεδονίτισσα (Σκόπελος και Κύπρος), Μακελάρια ή Μακελαρίτισσα, Μάκρη (Μάκρη Έβρου), Μακρινίτισσα, Μακρυμάλλη (Ψαχνά Ευβοίας), Μακρυνή (Σάμος), Μαλαματένια, Μαλεβή (Αρκαδία), Μαλίκη, Μαλτέζα, Μάνα, Μανδαλάκη, Μανδαλούσα (Τήνος), Μανεδή, Μάννα, Μάννα των παίδων (Κύπρος), Μαντηλούσα, Μανωλίτισσα, Μαραθούντα (Σύμη), Μαρδακίου, Μαρία, Μαριάμ, Μαρινακίου, Μαρμαριώτισσα (Χαλάνδρι), Μαρούλη, Μαρτσαλιανή, Μαρτύρων, Μαστών, Ματαράγκας (Ματαράγκα), Ματαριέ (Χαλάνδρι), Μαύρη (Λέρος), Μαυριώτισσα, Μαυρογιάννη (Ικαρία), Μαυροκεφάλου, Μαυρομμάτα (Σώκια), Μαυρομωλίτισσα (Φανάρι), Μαυρώτισσα (Καστοριά), Μαχαιρά (Κύπρος), Μαχαιρωμένη, Μαχαιρώτισσα, Με τους κρίνους, Μεγαλείο, Μεγάλη, Μεγάλη Παναγιά (Πάτμος, Μύκονος, Κρήτη, Σαμαρίνα Γρεβενά κ.α.), Μεγαλογένους, Μεγαλομάρτυρος, Μεγαλομμάτα ή Μεγαλομματούσα (Πήλιο και Μεγαλόπολη), Μεγαλοσπηλαιώτισσα (Καλάβρυτα), Μεγαλόχαρη (Κυκλάδες), Μεγίστη, Μελαθρότισσα (Άνδρος), Μελανδρύνα (Κύπρος), Μελάτων (Άρτα), Μελαχρινή (Μάδυτος), Μελικαρού (Σκύρος), Μελίρρυτη, Μέλισσες, Μελωδία, Μερδιώτισσα, Μερτιώτισσα (Ηλιούπολης Αθηνών), Μεσαμπελίτισσα ή Μεσαμπελιώτισσα, Μεσίτις, Μεσίτρια, Μεσίτρια Χριστιανών, Μεσοπαντήτισσα (Κρήτη), Μεσοπόντισσα (Μετέωρα), Μεσοσπορίτισσα, Μεσοχωρείτισσα (Κέρκυρα), Μεσσαμπελίτισσα, Μήλι, Μηλιώτισσα (Μηλιά – Αριδαίας – Ν.Πέλλας) Μήλον εύοσμον, Μητέρα, Μήτηρ αειζωίας, Μήτηρ Θεού, Μητέρα Θεού επί τον θρόνο, Μήτηρ σοφίας, Μήτηρ της Ζωής, Μήτηρ των Πιστών, Μήτηρ Χριστού, Μητρόθεος, Μητροπάρθενος, Μητροπολίτου, Μηχανιώνας (Θεσ/νίκη), Μιασηνών, Μικρά, Μικροκάστρου (Σιάτιστα), Μισητική (Κύπρος), Μισοσπορίτισσα (Κρήτη), Μισοχωριανή (Σκύρος), Μολυβδοσκέπαστη ή Μολυβδοσκεπάστου (Κόνιτσα), Μοναρκά, Μοναστηρακίου, Μοναχή (Σίφνος), Μονή αγία, Μόνη τεκούσα θεόν, Μονογενής, Μονομερίτισσα (Μεσόγεια Αττικής), Μοργονήσι, Μοσχοβίτισσα (Μόσχα) , Μούσενα, Μουσταπίδαινα (Αττική), Μούτσαινα (Χίος), Μουχλιώτισσα, Μπαλή (Σίφνος), Μπαλίνου (Κων/πολη), Μπαλουκλιώτισσα, Μπαφέρου (Στεμνίτσα), Μπόρια (Κορυτσά), Μπόσκου, Μπρυώνη, Μυρίπνοος, Μυριώνυμος, Μυροβλύτισσα (Άγιο Όρος), Μυρολαιότισσα (Σαλαμίνα), Μύρον, Μυρσινιώτισσα (Λέσβος), Μυρτενή (Ρόδος), Μυρτιδιώτισσα (Κύθηρα), Μυρτιώτισσα (Κάλυμνος), Μυστήριον, Μύστις θεϊκής βουλής, Μυφελαιώτισσα.

Ν (42)
Ναζηρέα, Ναός, Νάπα (Κύπρος), Νάσσα, Ναυπακτιώτισσα (Ναύπακτος), Ναυπλιώτισσα (Ρόδος), Ναυς καταδυομένη, Νέα, Νέα Μονή (Κρήτη), Νέα Παναγιά (Θεσσαλονίκη), Νεάνις αγνή, Νέγρων, Νεολαία, Νεουργός, Νεοφανείσα (Σαλαμίνα), Νερατζιώτισσα (Αμαρούσιο), Νεροφορούσα (Κύπρος), Νεροχιονίτισσα (Νεώριο), Νευροκοπιώτισσα (Νευροκόπι), Νεφέλη, Νεφέλη φωτός, Νήδυμος, Νηοχαρής, Νιαμονίτισσα (Χίος), Νίκης, Νικητάτου, Νικητιάνου, Νικηφόρου, Νικοποιός (Κων/πολη), Νοερά, Νοηχαρής, Νόστου, Νοτική (Άνδρος), Νους αστράπτων, Ντινιούς (Εύβοια), Ντόλιαννη (Καστοριά), Ντολορόζα (Ζάκυνθος), Ντουβαριώτισσα (Σμύρνη), Νύμφη, Νύμφη ανύμφευτος, Νυμφόστολος, Νυμφοτόκος.

Ξ (23)
Ξανθή, Ξαρφανιώτισσα, Ξεναγός, Ξένη, Ξένη κιβωτός, Ξενία (Μαγνησία Βόλος), Ξένιος, Ξενοβλήτης, Ξενοπούλα, Ξένων (Κρήτη και Επτάνησα), Ξενώνας, Ξεσκλαβώστρα, Ξεσπορίτισσα, Ξηροκαμπίτισσα (Αιτωλοακαρνανία και Αρκαδία), Ξηροπηγαδιώτισσα, Ξηρορείτισσα, Ξιδού, Ξισώτισσα, Ξοανοκαταλύτις, Ξυλλήπτωρ, Ξυλοκέρισσα, Ξύλον ζωής, Ξυνετική, Ξυνήγορος.

Ο (41)
Οδηγήτρια (Κων/πολη, Άγιο Όρος και Μυστράς), Οδός ζωής, Οικειωτάτη, Οίκημα πανάγιον, Οικοκυρά, Οικονόμισσα (Άγιο Όρος), Οικονόμου, Οικτίρμων, Ολβιοδότης, Ολβιόδωρος, Όλβιος, Ολκάδα, Ολυμπιώτισσα (Όλυμπος), Όμμα ανύσταχτον, Ομόθεος, Ομπλίτισσα ή Ομπλού (Πάτρα), Οξεία αντίληψις, Ομονοούσα, Ορθοκωστάς, Όρθρος φαεινός, Όρμαχος, Ορμηλιώτισσα, Όρος, Όρος Αλατόμητον, Ορφανή, Ορφανοτρόφος (Λάρισα), Ορφανών βοηθός, Οσία, Οσιώτατη, Οσμή ευωδίας, Οστρομπράμσκα, Ουρανία, Ουρανός, Ουρανού και Γης, Ουρανοφόρα, Ουρανών, Ουρβικίου, Οφιδιώτισσα, Όχημα πανάγιον, Οχυρό, Οχύρωμα.

Π (151)
Παγγαιότισσα (Παγγαίο Μακεδονίας), Παγκόσμια χαρά, Παζαργιώτισσα, Πάθους, Παθών (Χίος), Παιδεύσασα, Πάκου, Παλαιοκαστρίτισσα ή Παλαιοκάστρου (Κέρκυρα), Παλαιολογίνα, Παλαιόχτιστη, Παλατιανή, Παληοπαναγιά, Παλιανή (Κρήτη), Παλίνου, Παλιοκαστρινή (Μύκονος), Παλιοκαστρίτσα (Κέρκυρα), Παλιουρής, Πάλου, Παλουργώτισσα, Παμμακάριστος (Κων/πολη), Παμφιλτάτη, Πανάγαθος, Παναγία, Παναγία με τα βέλη (Ρωσία), Παναγία με τα κρινάκια (Κεφαλονιά),Παναγιάριος, Παναγιότατη, Παναγιούδα, Παναγιόχορτο, Πάναγνος, Παναγούλα, Πανάμωμος, Πανάφθορη, Πανάχραντος (Άνδρος), Πανθαύμαστος, Πανσέβαστη, Πάνσεμνη, Πάνσεπτη, Πάνσοφος, Παντάνασσα (Μυστράς, Αρκίους και Άγιο Όρος), Παντευλογημένη, Παντευλόγητος, Πάντιμος, Παντοβασίλισσα (Ραφήνα), Παντοβλεπούσα (Θάσος), Παντοδύναμος, Παντοία, Παντοκρατόρισσα, Παντόχαρα, Πάντων Άνασσα, Πάντων ελπίς, Πάντων χαρά, Πανύμνητος, Πανυπέραγνη, Πανυπερεύσπλαχνη, Παπαμελετίου (Σκόπελος), Παράδεισος, Παράκλησις, Παραμυθία (Άγιο Όρος), Παραπορτιανή (Μύκονος), Παρηγορήτισσα (Άρτα), Παρηγορήτρα, Παρθενίας κειμήλιον, Παρθένος, Παρηγορίτισσα (Άρτα), Παρηγορίτρια, Παρρησία θνητών, Παστάδαν, Παυσολύπη (Χάλκη Κων/πολης), Παχειά, Πειραιώτισσα, Πελαγία (Βοιωτία), Πελαγιανή, Πελαγονήτισσα (Σκόπια), Πελεκητή, Πεπελινίτσης, Πεπονιότισσα (Ζάκυνθος), Πέρα (Αλβανία), Περγαμηνιώτισσα (Κύπρος), Περγιλού, Περιβεβλημένη, Περίβλεπττος, Περιστεράν, Περλιγκού (Κεφαλονιά), Πέτρα, Πετραΐδα, Πέτρας ή Πετριανή (Λέσβος), Πευκοβουνογιάτρισσα (Κερατέα), Πηγαδιώτισσα, Πηγάσασα ζωή, Πηγή ελέους, Πισωτοιχιώτισσα (Ηράκλειο Κρήτη), Πλαγιά, Πλάκα θεόγραφη, Πλατανιώτισσα (Καλάβρυτα και Αίγιο), Πλατσανή, Πλατυτέρα, Πλατυτέρα των Ουρανών, Πλημμυριανή (Ρόδος), Πλούτος, Πογυριστική (Κύπρος), Ποδηγέτης, Πόκος, Πόλιν, Πολίτισσα (Ηράκλειο Κρήτη), Πολυέλεος, Πολυσπορίτισσα, Πολύφωτος λυχνία, Πονολύτρια (Πόντος), Πόνου, Πορείο, Πορταΐτισσα (Άγιο Όρος και Αστυπάλαια), Πόρτα, Πορτιανή, Πορτοκαλεούσσα ή Πορτοκαλούσα (Άργος), Ποταμίτισσα (Κάσος), Ποταμός αρωμάτων, Πουλάτη, Πραεία, Πραότατη, Πρεσβεία θερμή, Πρέσβειρα, Πρέσβης πιστών, Προαναγγελομένη, Προδρομίτισσα, Πρόξενος ζωής, Προπύλη, Προπύργιο, Προσηγορία, Προσίστισσα, Προστασία (Άγιο Όρος), Προστάτις, Προστάτρια, Προσφυγιά, Προσφύγιο, Προύσα (Αχαΐα), Προυσιώτισσα (Προυσσός, Καρπενήσι), Πρωτόθρονη, Πυλαίΐσσα (Καλαμάτα), Πύλη, Πύλη δωδεκάτειχη, Πυργιανή (Μύκονος), Πυργιώτισσα (Αθήνα), Πύργος άσειστος, Πυρίμορφη, Πύρινον στύλον, Πυριότισσα, Πυροβολήθεισα (Άγιο Όρος).

Ρ (29)
Ράβδος, Ράβου, Ραγδαία, Ραγίου, Ραιδιώτισσα (Ιωάννινα), Ραϊθού, Ραχοπήδη, Ρείθρον αφθαρσίας, Ρευματοκράτειρα, Ρηιστή, Ρητή, Ρίζα του Ίεσσαί, Ροβελίστα (Άρτα), Ροδαρίου (Τήνος), Ροδιάς, Ρόδινη, Ρόδο το Αμάραντο (Πειραιά και Μύκονος), Ροδοειδής, Ροϊδίτισσα, Ρόμβη, Ρουμελιώτισσα (Στερεά Ελλάδα), Ροχονιάτη, Ρυσίκοσμος, Ρύσιος, Ρύστις, Ρυτήριος, Ρωμαία, Ρωμαλέα, Ρωστική.

Σ (78)
Σαϊντνάγια, Σαλαμιώτισσα (Κύπρος), Σαμακιώτισσα, Σαραντασκαλιώτισσα (Μαραθόκαμπος), Σάριζα, Σεβασμία, Σεβάσμιο καύχημα, Σελήνη, Σεμνή, Σέμνωμα, Σεντουκιώτισσα, Σεπετιώτισσα, Σεπτεμβριανή, Σεραφείμ, Σερβουνιώτισσα, Σηλυβριανή, Σημάου, Σιάτιστας (Σιάτιστα), Σιδηρόπετρα, Σικελιά, Σισανίου, Σκάλα, Σκάλα του Ουρανού, Σκαλωτή, Σκαφιδιά ή Σκαφιδιώτισσα (Ηλεία), Σκεπαστή (Αίγιο), Σκέπη, Σκέπη του κόσμου, Σκηνή, Σκηνιώτισσα (Κίσσαμος), Σκήπτρον κράτιστον, Σκιαδενή (Ρόδος, εικόνα του Ευαγγελιστή Λουκά.), Σκοινιώτισσα (Μήλος), Σκοπιώτισσα (Ζάκυνθος), Σκουλουδού (Μύκονος), Σκορδυλιανή (Κρήτη), Σκριπούς (Ορχομενός), Σοίριζα, Σοτομβριανή, Σουδιώτισσα (Ηλεία), Σουμελά ή Σουμελιώτισσα (Βέρμιο, Πόντος) , Σοφία, Σπανιώτισσα (Σιάτιστα), Σπηλαιώτισσα, Σπηλιανή (Νίσυρος), Σπηλιάς (Καρδίτσα), Σπηλιώτισσα (Σκύρος), Στάμνος, Στάνα, Σταυροφόρων, Στεφανά, Στήλη φωτεινή, Στολιστής, Στόμα μελισταγές, Στρατηγός, Στρατηλάτισσα (Κύθνος), Σταυρού (Πάτμος), Σταχυώτισσα (Κύπρος), Στρουθίον καθαρότατον, Σύμμαχος, Συναπτική, Συνεκτική, Συνεμπάστρα (Κεφαλονιά), Συνοδεία, Συντριανή (Κέα), Συντριμμός θανάτου, Σύντροφος, Συστατική, Σφαλαντζιώτισσα (Κύπρος), Σώζουσα (Πάτμος), Σώμα θείο, Σώμα θεοδόχο, Σώματα, Σωματώσασα θεόν, Σωρός καλών, Σωτήρα.

Τ (64)
Ταμείο ζωής, Ταμειούχος, Ταξιαρχών, Ταξιδιάρα, Ταρτάνα (Καρπενήσι), Τατάρνης ή Ταταρνώτισσα (Ευρυτανία) , Τεθλιμμένη, Τείχος, Τέλεια, Τελένδου (Κάλυμνος), Τελωναριά, Τέμενος, Τέξασα φως, Τερατουργός, Τζιλά, Τηλαυγής, Τήνου (Τήνος), Tης Βάτου, Τιμαλφεστάτη, Τιμή μόνη, Τίμια Σκέπη, Τιμιωτάτη, Τιμιωτέρα, Τόκος θαυμάτων, Τοπλoύ (Κρήτη), Τορτώσης, Τουρλιανή (Μήλος), Τουρλομάτα (Λέρος), Τουρλωτή (Μύκονος), Τρανή, Τράπεζα, Τραύμα δαιμόνων, Τραχιάδα, Τρεμιθιώτισσα, Τρέμπελη, Τρίκκερη, Τρικοσυκιώτισσα, Τρικουκκιάς (Κύπρος), Τριμάρτυρη (Ηράκλειο, Χανιά, Μύκονος και Σκύρος), Τρισέληνος, Τρισσολαμπής, Τριτιανή (Σαντορίνη), Τριτογενής, Τριχερούσα (Άγιο Όρος), Τροβάτου, Τροοδίτισσα (Κύπρος), Τροπαιούχος, Τρουλή, Τρουλιανή, Τρουλωτή (Λέσβος), Τροφός, Τρυγών, Τρυπητή (Αίγιο), Τρυφερή, Τρυφερότητος, Τρυφερούσα, Τρωχωνίτισσα, Τσαμπίκα (Ρόδος), Τσεστόχοβα (Πολωνία), Τσιπιώτισσα, Τσουκχουών (Κάλυμνος), Τσυκκώτισσα, Τυπικάρισσα (Άγιο Όρος).

Υ (29)
Υγεία,Υμνουμένη, Υμνωδία αγγέλων, Υπακοή, Υπάκουη, Υπακούουσα, Υπαπαντή (Κρήτη και Καλαμάτα), Υπάρχουσα (Ιεροσόλυμα), Υπεράγαθος, Υπεραγία, Υπεραγιασμένη, Υπεράμωμος, Υπερδεδοξασμένη, Υπερένδοξη, Υπερευλογημένη, Υπερέχουσα εν γυναιξί, Υπέρμαχος, Υπερύμνητος, Υπερφέρουσα, Υπερφυής, Υπέρφωτος, Υπογειώτισσα, Υποστροφή, Υψενή, Υψηλή, Υψηλοτέραν, Υψικάθεδρος, Ύψιστος, Ύψωμα.

Φ (49)
Φαλάνδρας, Φαναράκια, Φαναριώτισσα, Φανερουλιώτισσα, Φανερωμένη (Σαλαμίνα, Λευκάδα, Αίγιο, Αρτάκη, Λέσβος και Κύπρος), Φανώτατη, Φαρμακολύτρα, Φαρμάκου, Φάρος, Φειδού ή Φιδιώτισσα (Κεφαλονιά), Φιδοττοταμιανή, Φιδούσα (Κεφαλονιά), Φίδωσα, Φίλαγνος, Φιλάνθρωπος, Φιλανθρωπότατη, Φιλέρημου (Ρόδος), Φιλεύσπλαχνος, Φίλη, Φιλομήτωρ, Φιλότισσα (Νάξος), Φιλτάτη, Φλεβαριανή, Φλεβαριώτισσα, Φλογερωτέρα, Φλογοφόρος, Φοβερά, Φοβερά Προστασία (Άγιο Όρος), Φοδελιώτισσα (Φόδελα Ηρακλείου), Φουρτούνα (Σκύρος), Φραγγαβίλλα (Αμαλιάδα), Φρέαρ ζωής, Φρόκαλα (Σκύρος), Φρονημάδα, Φυλακτήριο, Φυσίζωος, Φυτόκου (Μαγνησία), Φως, Φως άδυτον, Φως ψυχής, Φωστήρας, Φωσφόρος, Φωτεινή, Φωτογενής, Φωτοδόχος, Φωτοκυήτωρ, Φωτολάμπουσα, Φωτώνυμη.

Χ (93)
Χαίρε, Χαιρετισμών, Χαλκαλιώτισσα (Ξάνθη), Χαλκέων (Θεσσαλονίκη), Χαλκοπρατειών, Χαρά παγκόσμια, Χαρά πάντων, Χαρά των Αρχαγγέλων, Χάρακα (Κρήτη), Χαρδακιώτισσα (Κυθραία), Χαρίεις, Χαρίεσσα, Χάρις, Χάρισμα της Αγίας Τριάδος, Χαριτοβλύτις, Χαριτόβρυτη, Χαριτωμένη (Κάλυμνος), Χαρμονή, Χάρου (Λειψοί), Χαρωπός, Χελιδονού, Χερουβείμ, Χιλιαρμενίτισσα ή Χιλιάρμενος, Χιλιασμένη, Χιλιονοματούσα, Χοζεβιώτισσα ή Χοζοβιώτισσα (Αμοργός), Χορηγία, Χορός χαρίτων, Χοτάσια, Χρεωλύτις, Χρηστή, Χριστοανθής ρίζα, Χριστομάννα, Χριστοτερπής, Χριστοτόκος, Χριστόφορη, Χρυσαληθινή, Χρυσαλιθική, Χρυσαλινιώτισσα (Κύπρος), Χρυσαυγή, Χρυσαυγιώτισσα, Χρυσαφίτισσα (Μονεμβασιά), Χρυσαφιώτισσα (Σπάρτη), Χρυσιώτισσα, Χρυσοβαλάντη, Χρυσοβίτζα, Χρυσοβουνώτισσα, Χρυσογαλατούσα, Χρυσογαλούσα, Χρυσογεριώτισσα (Κύπρος), Χρυσογιαλιώτισσα, Χρυσοδαφνίτισσα ή Χρυσοδαφνιώτισσα (Αθήνα), Χρυσοελεούσα, Χρυσοθείστρια, Χρυσοκάβα, Χρυσοκαμαριώτισσα, Χρυσοκαστριώτισσα (Πλάκα), Χρυσοκελλαριά (Κορώνη), Χρυσοκέφαλος ή Χρυσοκεφάλου (Πόντος), Χρυσοκονουσιώτισσα, Χρυσοκουβουκλιώτισσα, Χρυσοκουλλουριώτισσα, Χρυσολάκωνα (Λακωνία), Χρυσολανίτισσα (Κύπρος), Χρυσολεόντισσα (Αίγινα), Χρυσολεούσα, Χρυσολλογιάτισσα, Χρυσομαλλίτισσα (Δημητσάνα), Χρυσομαλλούσα (Λέσβος), Χρυσόμορφος, Χρυσονεγκωμίτισσα, Χρυσοπαντάνασσα, Χρυσοπατερίνισσα, Χρυσόπεπλος, Χρυσοπηγή (Καπανδρίτι και Σκύρος), Χρυσοποδαρίτισσα (Πάτρα), Χρυσοπολίτισσα (Κων/πολη, Νάξος και Κύπρος), Χρυσοπυργιώτισσα (Αθήνα), Χρυσοραγιώτισσα, Χρυσορογιάτισσα ή Χρυσορροΐτισσα (Κύπρος), Χρυσοσκαλίστρια, Χρυσοσκαλίτισσα (Χανιά), Χρυσοσπηλαιώτισσα, Χρυσοσπηλιώτισσα (Αθήνα και Καλάβρυτα), Χρυσοχεριά (Κάλυμνος) , Χώρα του Αχώρητου, Χωρίον Χωρίων, Χωστή (Κρήτη).

Ψ (15)
Ψαλματοδόχος, Ψαλμοφιλής, Ψαλτή, Ψεκάς, Ψεριμιώτισσα ή Ψερίμου (Κάλυμνος), Ψευδομισής, Ψηλή (Κάλυμνος), Ψηλιανή, Ψήχαγνος, Ψυχαγωγός, Ψυχαποδόχος, Ψυχοσώστρα (Θεσ/νίκη και Σερβία), Ψυχοσώτρια, Ψυχωφελής.

Ω (13)
Ωδή, Ωδίνες αλόχευτοι, Ωκεανός, Ωκυτάτη, Ώνιος, Ώρα, Ωραία κηπουρός, Ωραιότητα, Ωραιοτάτη, Ωράισμα τερπνό, Ωραϊσμός, Ωριόπαις, Ωφέλιμος.




http://www.agioritikovima.gr/diafora/panagia/%CE%BFi-tis-panag/3525-%CE%A4%CE%91-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%A9%CE%9D%CE%A5%CE%9C%CE%99%CE%91-%CE%A4%CE%97%CE%A3-%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%A4%CE%9F%CE%9A%CE%9F%CE%A5

[eternity]

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΤΟΝ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗ





Ή Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα καί ήθος του σώματος ήτο σεμνή καί σεβάσμια κατά πάντα, ολίγα καί απαραίτητα λαλούσα, ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν καί ευπροσήγορος, ετίμα όλους καί επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον καί σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τον γέλωτα καί έξω από κάθε ταραχή καί θυμό. Το χρώμα του θεοδόχου Της σώματος ήτο όμοιο με το χρώμα του σιταριού. Είχε ξανθάς τάς τρίχας της κεφαλής, είχεν οφθαλμούς πολλά ωραίους, χρωματισμένους με θείαν σεμνότητα, ωραισμένους με κόρας οξείς καί όμοιας με την ελαίαν, καί καλλυνομένας με βλεφαρίδας φαιδροπρεπείς. Είχε τα οφρύδια μαύρα, κυκλικώς σχηματισμένα. Είχε την μύτην ομαλήν καί ευθείαν. Τα πανάμωμα χείλη Της ήτον ανθηρά, λάμποντα κοσμίως με ερυθρόν χρώμα καί γέμοντα από την των λόγων γλυκύτητα. Είχε το ιεροπρεπές πρόσωπον ολίγον μακρύ, είχε τάς θεοδόχους χείρας Της μακράς καί τους δακτύλους των χειρών μακρούς με λεπτότητα.

Ητο ανυπερήφανος καί είχε ταπείνωσιν υπερβάλλουσαν, εφόρει ρούχα φυσικώς χρωματισμένα, καθώς δηλούται από το άγιον μαφόριον, αυτόχροον υπάρχον. Καί δια να ειπούμε καθολικώς, ή Κυρία Θεοτόκος ήτο κατά τα εξωτερικά μέλη του σώματος γεμάτη τόση θείαν χάριν καί σεβασμιότητα, ώστε όπου όστις έβλεπε Αυτήν, ελάμβανε εις την ψυχήν του κάποιον φόβον καί ευλάβειαν, καί χωρίς να Την ηξεύρη προτήτερα, εγνώριζε από μόνον τον εξωτερικόν χαρακτήρα Της ότι Αύτη αληθώς είναι Μήτηρ Θεού. Καί ό Αρεοπαγίτης θείος Διονύσιος, από την πολλήν άγάπην πού είχε προς τον Χριστόν, άκουσας ότι έζη σωματικώς ή πανάμωμος Μήτηρ Αυτού, επήγε να Την ίδή, καί λοιπόν βλέπων την θείαν θεωρίαν καί την θαυμάσια καί βασιλική ωραιότητα Της, ίδών δε καί τους Αγγέλους ισταμένους τριγύρω Αυτής καί Την εδορυφόρουν ως βασίλισσαν, άκουσας δε καί τα ουράνια λόγια εκ του αγίου στόματος Της, εξέστη ομολογήσας ότι καί μόνος ό σωματικός Αυτής χαρακτήρ καί το είδος Της Την εμαρτύρουν πώς είναι Μήτηρ Θεού κατ’ άλήθειαν.

Μεγαλείον καί εξαίρετον ήτο εις μόνην την Θεοτόκον, διότι θεόθεν ήτο δεδωρημένον, ίνα γεννηθή εν τη Παλαιά Διαθήκη Παιδίον θήλυ κατ’ επαγγελίαν, καί μάλιστα εκ της στείρας, της θεοπρομήτορος Αννης. Γνωστόν όμως έστω ότι ή Κυρία Θεοτόκος, δια τα μεγαλεία πού Της έδωκεν ό Θεός, εσυνερίζετο τρόπον τινά καί εφιλοτιμείτο να αγωνίζεται καί Αυτή μετά την Ανάληψιν του Υιού Της με προσευχάς, με γονυκλισίας καί με κάθε είδος ασκήσεως. Όθεν λέγεται λόγος ότι, από τάς συχνάς γονυκλισίας όπου ή Θεοτόκος εποίει , εβαθούλωσαν αί πλάκες, επάνω εις τάς οποίας τα γόνατα έκλινεν.