Μηνύματα, Μαρτυρίες και Αποκαλύψεις από την Παναγούδα

[XAPA]

Για τα αναστενάρια



- Γέροντα, λένε ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου, πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Τί είναι αυτό;

- Και δαιμονικό είναι και απατεωνιά.

Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια, είναι άρνηση πίστεως.

Απομακρύνεται η Χάρις του Θεού, γι' αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μην τους βοηθήση ο διάβολος μετά; Δικαιούνται την βοήθεια του!

Αλλά είναι και η δική τους πονηριά που βοηθάει.

Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο.

Καίνε δηλαδή ξύλα από πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν.

Γιατί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο;

Ας τους ετοιμάση άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να χορέψουν!

Μου είπε κάποιος: «Θαϋμα! Οι αναστενάρηδες πατούν στην φωτιά και δεν καίγονται».

«Αυτό θαυμάζεις; του είπα.

Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα.

Αυτό να θαυμάζης, και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς να καίγονται».



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

[XAPA]

Η μετεμψύχωση (1)



- Γέροντα, πώς μερικοί άνθρωποι, ακόμη και μορφωμένοι, πιστεύουν στην μετεμψύχωση;

- Η μετεμψύχωση βολεύει τούς ανθρώπους, και ειδικά τους άθεους, τους άπιστους.

Είναι η μεγαλύτερη πονηριά του διαβόλου. Τους κρατά ο διάβολος στην ζωή της αμαρτίας, με τον λογισμό ότι η ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο.

«Έ, και αυτήν την φορά αν δεν πετύχης, τους λέει ο διάβολος, θα ξανάρθης στην ζωή και θα πετύχης την επόμενη φορά. και αν πάλι δεν πετύχης, θα 'ρθης, θα ξανάρθης, θα εξελίχθης... »!

Οπότε και αυτοί λένε: «δεν πειράζει κι αν κάνω και αυτήν την αμαρτία» και το ρίχνουν έξω. ζουν απρόσεκτα, δεν μετανοούν.

Βλέπεις πως τους τυφλώνει ο διάβολος και τους γαντζώνει στην κόλαση!

Δεν έχω δει μεγαλύτερη πονηριά και τέχνη του διαβόλου, για να μαζεύη τους ανθρώπους στην κόλαση!

Κι αν σε γαντζώση μιά φορά ο διάβολος, θα σ' αφήση να γυρίσης πίσω; Αυτή είναι η χειρότερη θεωρία από όλες τις Ινδουϊστικές θεωρίες.

Κάποτε, αργά το απόγευμα, πέρασε από το Καλύβι ένας νεαρός.

«Τέτοια ώρα, παλληκάρι, θέλω να διαβάσω και εσπερινό», του λέω.

«Μ' αυτά ασχολείσαι ακόμη; » μου είπε και έφυγε.

Την άλλη μέρα ξαναήρθε και μου έλεγε για κάτι οράματα.

«Είχες πάρει προηγουμένως καθόλου χασίς; », τον ρωτάω.

«Παλιά, ναι. Τότε όμως που είδα τα οράματα, δεν είχα πάρει», μου λέει.

«Μήπως διάβασες για μετεμψύχωση; ». «Ναί», μου λέει.

Εκεί την έπαθε. Διάβασε για μετεμψύχωση, μπήκε ο εγωισμός μέσα και έπλασε όνειρα ότι πριν από χιλιάδες χρόνια ήταν μεγάλος άνθρωπος, πλούσιος!

Είδε μετά σε όραμα ότι πήγε επάνω στον ουρανό, αλλά δεν τον είχαν γραμμένο εκεί και του είπαν να κατεβή.

Ο διάβολος του δημιούργησε αυτήν την κατάσταση.

«Όλα αυτά, του λέω, είναι παραμύθια κι εσύ τα πιστεύεις; ».

Και δυστυχώς υπάρχουν και μορφωμένοι άνθρωποι που πιστεύουν σε τέτοιες χαζομάρες.

Εκεί κοντά στο Καλύβι έναν γάιδαρο τον είχα ονομάσει Νασέρ, επειδή ήταν ζωηρός.

Μιά μέρα ήρθε ένας Έλληνας που ζούσε στην Ελβετία και άκουσε που τον φώναζα Νασέρ.

Όταν μετά από ένα διάστημα ξαναήρθε, έφερε ένα κουτί με απλά γλυκά και ένα με επίσημα.

«Αυτά είναι γιά σένα», μου είπε και μου έδωσε τα απλά γλυκά.

«Αυτά τα καλά γλυκά, μου λέει, είναι για τον Νασέρ.

Εγώ κατάλαβα, λέει, από την προηγούμενη φορά ότι ήταν ο Νασέρ.

Όταν τον συνάντησα, με κοίταξε με ένα θλιμμένο βλέμμα που μου ράγισε την καρδιά»!

Νόμιζε ότι ο Νασέρ μετεμψυχώθηκε και έγινε γάιδαρος! Και το πίστευε!

«Βρέ, είσαι στα καλά σου; του λέω. Εγώ τον είπα Νασέρ, γιατί ήταν ζωηρός γάιδαρος».

Με κανέναν τρόπο δεν καταλάβαινε.

Και αυτό δεν είναι τίποτε! Να σας πω ένα άλλο:

Πρίν από χρόνια είχαν πάει Γερμανοί στην Κρήτη, για να κάνουν ένα μνημόσυνο για τους Γερμανούς που είχαν σκοτωθή εκεί στην Κατοχή.

Την ώρα που έκαναν το μνημόσυνο περνούσε ένας Κρητικός με τον γάιδαρο του φορτωμένο με τις πραμάτειες του.

Ο γάιδαρος, όταν είδε τους ανθρώπους εκεί μαζεμένους, άρχισε να γκαρίζη.

Ένας από τους Γερμανούς νόμιζε ότι ο γάιδαρος ήταν ο αδελφός του που είχε σκοτωθή στον πόλεμο και μετεμψυχώθηκε!

Τον γνώρισε και τον χαιρέτισε με το γκάρισμα! Και ο Γερμανός στάθηκε προσοχή, και τακ, τον χαιρέτισε στρατιωτικά... Κλάματα!...

Πάει αμέσως στον Κρητικό και του λέει: ¨Πόσα θέλεις, για να τον αγοράσω; ».

«Βρέ, φύγε από 'δω», του λέει ο Κρητικός.

Ο Γερμανός του μετρούσε τα μάρκα: «τόσα, τόσα». ¨Φύγε, άσε με», έλεγε εκείνος.

Τελικά του λέει κάποιος: «Βρε χαμένε, τον πληρώνει τον γάιδαρο για μερσεντές, δωσ' τον».

Ξεφόρτωσε τα πράγματα του ο Κρητικός, τον ξεσαμάρωσε, τον ελευθέρωσε, και τον πήρε ο Γερμανός με βουρκωμένα μάτια και τον πήγε στην Γερμανία!



- Σοβαρά, Γέροντα;

- Γεγονός! Αν δεν το είχα ακούσει από σοβαρό άνθρωπο, δεν θα το πίστευα κι εγώ.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002


(1) Μετεμψύχωση (ή αλλιώς μετενσάρκωση) είναι η πλανεμένη θεωρία σύμφωνα με την οποία η ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο εισέρχεται σε άλλο σώμα ανθρώπου ή ζώου και διανύει έναν ατέλειωτο κύκλο γεννήσεων και θανάτων.

[XAPA]

Για την άσκηση των Ινδουιστών (1)




- Γέροντα, οι Ινδουιστές φθάνουν σε κάποια αυτοκυριαρχία, γιατί τους βοηθάει η μεγάλη άσκηση που κάνουν με την γιόγκα;

- Κάνουν και κάνουν και τί πετυχαίνουν με όλα αυτά;

Η Oρθόδοξη εγκράτεια, και γενικά η πνευματική άσκηση, αποβλέπει πάντα σε ανώτερο πνευματικό σκοπό, στον αγιασμό της ψυχής.

Η δική τους σατανική κοσμική άσκηση γίνεται, για να κάνουν ευλύγιστο κορμί, να γυρίζουν χέρια και πόδια σαν τον χάρτινο Καραγκιόζη, να τους καμαρώνουν μερικοί ανόητοι άνθρωποι και να τους κοροϊδεύουν οι γελοίοι δαίμονες.

Από μικρά παιδάκια στραβώνουν τα πόδια, βάζουν το ένα πόδι πάνω στον έναν ώμο και το άλλο στον άλλον, και έτσι προσεύχονται.

Ασκούνται χτυπώντας πολλή ώρα το χέρι τους πάνω σε ένα τσουβάλι με χαλίκι, μέχρι να κάνη κάλο, και μετά μπορούν να σπάσουν πέτρες, ξύλα κ.λπ.

Αλλά, και όσα λένε ότι αισθάνονται, έχουν κάποια εξήγηση.

Τραβούν λ.χ. την γλώσσα μέχρι την μύτη ή την ρουφούν μέχρι τον λάρυγγα, παθαίνουν έναν ερεθισμό, νιώθουν κάποια γλυκύτητα, έναν γαργαλισμό, και λένε: «Αυτό είναι το νέκταρ».

Ύστερα πατούν κοντά στα αυτιά κάτι νεύρα και ακούνε «βούου... » μουσική.

«Η πατούν τα μάτια τους και αρχίζουν να βλέπουν αστράκια!

Κάθονται με ανοιχτά τα μάτια στον ήλιο και, όταν τα κλείνουν, βλέπουν φως!

«Να, το πετύχαμε! λένε. Είδαμε το άκτιστο φως! ».

Όποτε ό διάβολος λέει: «Α, φώτα θέλετε; Θα σας δώσω εγώ φώτα».

Τους καλλιεργεί την φαντασία, και ύστερα, χωρίς να πατούν τα μάτια ή χωρίς να τα κρατούν ανοιχτά στον ήλιο, βλέπουν φώτα.

Εμάς ο διάβολος, χωρίς να τον προκαλέσουμε, προσπαθεί πολλές φορές να μας πλανήση, μας παρουσιάζει φώτα κ.λπ., αλλά του γυρίζουμε την πλάτη, πόσο μάλλον να τον προκαλέσης! Αφορμή θέλει!



- Δηλαδή, Γέροντα, τους παρουσιάζει ο διάβολος διάφορες παραστάσεις;

- Ναι, τους καλλιεργεί την φαντασία σε μεγάλο βαθμό και μετά τους πλανάει.

Πηγαίνουν και μερικοί δικοί μας στους Ινδούς, τους μαθαίνουν οι Ινδοί να λένε κάτι βρισιές στην γλώσσα τους για τον Χριστό, για την Παναγία, για τους Αγίους άλλοι ξέρουν ότι αυτά είναι βλασφημίες, άλλοι δεν ξέρουν - και δαιμονίζονται.

Μετά αρχίζουν να λένε άρρητα ρήματα.

Φθάνουν σε μια έξαλλη κατάσταση και οι άλλοι που τους βλέπουν νομίζουν ότι βρίσκονται σε πνευματική κατάσταση!

Είναι δαιμονική κατάσταση αυτή.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002


(1) Οσα αναφέρονται εδώ από τον Γέροντα ισχύουν γενικώτερα για τις οργανώσεις της Νέας Εποχής, οι οποίες χρησιμοποιούν τις τεχνικές της γιόγκα και του διαλογισμού.

[XAPA]

Έχει κάνει μεγάλη ζημιά ο Ινδουισμός




Οι Ινδοί, ενώ είναι έξυπνος λαός, ενώ έχουν μεταφυσικές ανησυχίες και πολλή καρδιά, ασχολούνται με την δήθεν φιλοσοφία, με πλάνες και με μαγείες.

Τους Ευρωπαίους τους αλωνίζουν με τις θεωρίες τους.

Και βλέπεις, οι αρχηγοί τους είναι σαν ταύροι και οι άλλοι εκεί στις Ινδίες πεθαίνουν από την πείνα!

Έρχονται κι εδώ στην Ελλάδα και ξεγελούν τον κόσμο με την νιρβάνα, την τεμπελιά, τις μετεμψυχώσεις...

Χρησιμοποιούν εν τω μεταξύ στα βιβλία τους και κομμάτια από την Αγία Γραφή, από την Φιλοκαλία, από τους Πατέρες, και έτσι προσελκύουν τον κόσμο.

Παλιά, που να πιστέψουν οι Ορθόδοξοι τις ινδουϊστικές θεωρίες!

Τώρα, πως να το πη κανείς, και μερικοί σωστοί άνθρωποι υποστηρίζουν τέτοιες ανοησίες και δίνουν του κόσμου τα χρήματα.

Έχει κάνει μεγάλη ζημιά ο Ινδουισμός.



- Υπάρχουν, Γέροντα, Ινδοί που είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί;

- Πολύ λίγοι.

Είχαν μείνει μερικοί από την Εκκλησία που είχε ιδρύσει εκεί ο Απόστολος Θωμάς, αλλά εγκαταλείφθηκαν.

Άλλοι έγιναν Καθολικοί, άλλοι Προτεστάντες. Σήμερα εκεί οι Ορθόδοξοι είναι μετρημένοι.

Αυτά που παρουσιάζουν ως θαύματα οι άλλες θρησκείες ή οι παραθρησκείες δεν έχουν καμμιά σχέση με τα θαύματα τής δικής μας θρησκείας.

Ο Χριστός ζητάει από μας το φιλότιμο.

Δεν θέλει να Τον αγαπάμε, επειδή είναι παντοδύναμος. Αν ήθελε, μπορούσε να κάνη κάποιο θαύμα και να πιστέψη αμέσως όλος ο κόσμος.

Μέ αυτόν όμως τον τρόπο θα δέσμευε την ελευθερία του ανθρώπου. Γι' αυτό λέει: ­Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστευσαντες. (1).

Η Ορθοδοξία έχει το θαύμα και την θεία Χάρη.

Ο Ινδουισμός έχει την μαγεία και την φιλοσοφία.

Αντικαθιστά το θαύμα με την μαγεία και την θεία Χάρη με την φιλοσοφία.

Ο διάβολος δίνει στους γκουρού, στους μάγους κ.λπ. δυνάμεις, επειδή του δίνουν δικαιώματα.

Έτσι μπορούν να κάνουν κάτι δήθεν θαύματα, και ο άλλος που τους βλέπει τους θαυμάζει.

Από την στιγμή που βλέπει κάποιος ότι αυτός που κάνει αυτά τα ψευτοθαύματα δεν συγγενεύει καθόλου με τον Χριστό, πρέπει να καταλάβη ότι όσα κάνει είναι απάτη του διαβόλου, που δεν ξέρει να λέη ποτέ αλήθεια αλλά όλο ψέματα και να ξεγελάη τα πλάσματα του θεού.

Όσοι έχουν καλή διάθεση, όταν προηγουμένως έχουν γνωρίσει λίγο την Όρθοδοξία, προβληματίζονται, γιατί βλέπουν ότι η ζωή των μάγων δεν είναι καθαρή, είναι μπερδεμένη, ενώ στην Ορθοδοξία βρίσκουν ζωή καθαρή και ανωτερότητα.

Βρίσκουν ανθρώπους που έχουν αγιότητα και κάνουν αληθινά θαύματα.

Στήν Ορθοδοξία η καλωσύνη είναι το ξεχείλισμα της αγάπης του ανθρώπου προς τον Θεό και προς τον πλησίον.

Όλες οι άλλες καλωσύνες που γίνονται από αλλοδόξους, πλανεμένους κ.λπ. δεν έχουν τα πνευματικά εν Χριστώ στοιχεία, αλλά μπορεί να έχουν κάποια καλά ανθρώπινα στοιχεία.

Όποιος ζη σωστά την ορθόδοξη ζωή έχει ταπείνωση, αγάπη και δίνεται ολόκληρος για τον πλησίον, θυσιάζεται.

Καί την άσκηση, την νηστεία, την αγρυπνία που κάνει, πάλι τα κάνει από αγάπη προς τον Θεό, όχι για να νιώση κάποια ευχαρίστηση.

Ό Χριστός ήρθε στον κόσμο, για να σταυρωθή από αγάπη για το πλάσμα Του. Πρώτα σταυρώθηκε και μετά αναστήθηκε.

Είναι φθηνό να ζητάη κανείς πνευματικές χαρές - άλλο αν ο Χριστός του δώση να γευθή την ουράνια γλυκύτητα.

Ενώ αυτοί πού ασχολούνται λ.χ. με τις ινδουϊστικές φιλοσοφίες, με την γιόγκα κ.λπ., με όσα κάνουν, αποβλέπουν στο να φθάσουν σε μιά δήθεν πνευματική κατάσταση, σε έκσταση, να νιώσουν μια ηδονή ή να γίνουν ανώτεροι από τους άλλους, χωρίς να ένδιαφέρωνται για τους άλλους.

Ας υποθέσουμε ότι ένας ινδουιστής βρίσκεται σε μια ακροθαλασσιά και κάνει αυτοσυγκέντρωση.

Αν εκείνη την ώρα κινδυνεύη κάποιος στην θάλασσα και ζητάη βοήθεια, αυτός θα μείνη τελείως αδιάφορος, δεν θα κουνηθή από την θέση του, για να μη στερηθή την ηδονή που νιώθει.

Ενώ, αν βρισκόταν εκεί ένας ορθόδοξος μοναχός και έλεγε την ευχή, θα άφηνε το κομποσχοίνι και θα έπεφτε στην θάλασσα, για να τον σώση.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002

[XAPA]

Η παραπλάνηση των ανθρώπων



- Γέροντα, όταν έρθουν ο Προφήτης Ηλίας και ο Ενώχ, για να κηρύξουν μετάνοια, ο κόσμος θα καταλάβη, για να συνέλθη;

- Αυτοί που θα έχουν καλή διάθεση, θα καταλάβουν. Αυτοί που δεν θα έχουν καλή διάθεση, δεν θα καταλάβουν και θα πλανηθούν.

Ο Χριστός μας προειδοποίησε ότι πρέπει να προσέχουμε πολύ, γιατί ­εγερθήσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι
σημεία και τέρατα προς το αποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς. (1)

Είναι μερικοί που κάτι πλανεμένους τους περνούν για προφήτες.

Πριν από μερικά χρόνια ένας Προτεστάντης γύριζε συνέχεια με μια βαλίτσα πέτσινη που είχε μια επιγραφή γραμμένη στα αγγλικά: «Είμαι ο Προφήτης Ηλίας! ».

Φορούσε ένα πουκάμισο με κοντά μανίκια, είχε και μια Αγία Γραφή στα αγγλικά και έλεγε ότι κατέβηκε από τον ουρανό!

Όταν τον ρώτησαν τι πιστεύει και σε ποιά θρησκεία ανήκει, είπε: «»Έ, τώρα αυτά είναι χαμένα. »

Δεν υπήρχαν τότε θρησκείες!. Κατάλαβες;

Αφού όλοι, Καθολικοί, Προτεστάντες, Πεντηκοστιανοί, όλες οι αιρέσεις και όλες οι παραφυάδες των αιρέσεων είναι γι' αυτόν το ίδιο.

Από εκεί δεν καταλαβαίνει κανείς τί γίνεται;

Πόσα γράμματα μου έχει στείλει! Έγραφε διάφορα χωρία από την Αγία Γραφή και είχε όλο προτεσταντικές θέσεις.

'Έστελνε και σε διαφόρους πότε από την Αγγλία πότε από αλλού ένα σωρό γράμματα.

Κάποιοι πίστεψαν αυτά που έγραφε και ήθελαν να δημοσιεύσουν σε ένα περιοδικό ότι ήρθε ο Προφήτης Ηλίας.

«Μα, είστε καλά; τί πάτε να κάνετε; », τους είπα.

Ο κόσμος ο καημένος είναι ζαλισμένος!

Αμαρτάνει κανείς, και μόνον όταν ακούη όσα λένε οι πλανεμένοι.

Είναι μερικοί που λένε: «Αμα πιστέψης ότι θα γίνη έτσι, θα γίνη».

Αυτό είναι πίστη στον εαυτό τους, αλλά πίσω από τον εαυτό τους είναι το ταγκαλάκι.

Κάνουν θεό τον εαυτό τους (2) και απογυμνώνονται από την θεία Χάρη.

Με κάτι τέτοιες θεωρίες κοιτάζουν να ξεγελάσουν τον κόσμο.

Ένας σαρανταπεντάρης παρουσιαζόταν ως απόφοιτος της Σχολής της Χάλκης και έλεγε διάφορες ινδουϊστικές φιλοσοφίες.

Εσύ, του λέω, κάνεις κακό και στον εαυτό σου και στον κόσμο, όταν λες τις εξευγενισμένες βλακείες των Ινδών και συγχρόνως παρουσιάζεσαι ότι τελείωσες την Σχολή της Χάλκης. Πρόσεξε, θα δαιμονισθής».



- Γέροντα, γιατί οι διάφορες παραθρησκείες στην Ελλάδα επιδιώκουν να παρουσιάζονται ως σωματεία κ.λπ. και δεν λένε ότι είναι θρησκείες;

- Το κάνουν παραπλανητικά.

Και βλέπεις, ενώ ο Άγιος Κωνσταντίνος κατήργησε την ειδωλολατρία και καθιέρωσε ως επίσημη θρησκεία όλης της αυτοκρατορίας τον Χριστιανισμό, σήμερα πάνε να φέρουν πάλι την ειδωλολατρία.

Επιτρέπουν να φτιάχνουν τζαμιά, να έχουν οι γκουρούδες τα δικά τους μοναστήρια, να κάνουν ελεύθερα διαλέξεις, να γίνωνται διάφορα κέντρα προσηλυτισμού, οι μασόνοι να δρουν ελεύθερα, οι ίεχωβάδες το ίδιο...

Βάλλεται η Ορθοδοξία με ένα σωρό θεωρίες.

Αλλά δεν θα σταθούν αυτά. θα σωριασθούν.

Οι ταλαίπωροι άνθρωποι παρασύρονται, γιατί έχουν απομακρυνθή από τον θεό και έχουν φθάσει σε σκότιση!

Μου είπαν δυό νέοι ότι πήγαν στην Χεβρών για προσκύνημα και τους έβαλαν το σκουφάκι το εβραϊκό, για να προσκυνήσουν τους τάφους του Αβραάμ.

Τί να το κάνης το προσκύνημα, αφού έβαλες αυτό που χρησιμοποιούν οι Εβραίοι στην λατρεία τους;

Τί να πης; Μεγάλη σύγχυση!

Στο Παρίσι έξω από μια Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έγραφε: «Διδάσκεται η εξάσκηση της ευχής με την μέθοδο της γιόγκα». Που έφθασαν!

Αρχίζουν ύστερα τα ψυχολογικά προβλήματα και παλαβώνουν. Δεν ξέρουν τι ζητούν μετά.

Μερικοί Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες κ.λπ. μαθαίνουν ότι, άμα βαπτισθή κανείς στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλάζει, αναγεννιέται, και νομίζουν πως, αν βαπτισθούν, θα τους φύγουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα.

Είπα για κάποιον Προτεστάντη που ήθελε να γίνη Ορθόδοξος: «Κοιτάξτε, μην τον βαπτίζετε αυτόν. Αυτός δεν είναι για βάπτισμα».

Όχι, μου λένε, άμα βαπτισθή, θα βοηθηθή».

«Μα δεν είναι για βάπτισμα. Δεν καταλαβαίνετε; ».

Δεν άκουσαν, τον πήραν, τον πήγαν στην θάλασσα, τον βάπτισαν!

Έρχεται μετά από δύο-τρείς μέρες και μου λέει: «Εγώ βαπτίσθηκα, αλλά το Βάπτισμα δεν μου έλυσε τα ψυχολογικά προβλήματα».

«Καλά, για να σου φύγουν τα ψυχολογικά προβλήματα βαπτίσθηκες; του λέω.

Κοίταξε. αν αισθανόσουν την ανάγκη του Βαπτίσματος, αν καταλάβαινες την αξία του και πήγαινες γι' αυτό το μεγαλείο, τότε θα σου έφευγαν και εκείνα.

Αλλά όταν πήγες να βαπτισθής, για να σου φύγουν τα ψυχολογικά προβλήματα, πως να σου φύγουν; θα φύγουν με μαγικό τρόπο; ».

Μπερδεύουν την μαγεία με το θαύμα. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τον χρυσό από τον μπρούντζο.

Και βλέπεις, ένας Προτεστάντης λ.χ. μπορεί να βαπτισθή Ορθόδοξος, ύστερα να γίνη Ρωμαιοκαθολικός, μετά να πη «δεν αναπαύτηκα» και να γυρίση πάλι στους Προτεστάντες ή πάλι στους Ορθοδόξους.

Κάποιος Καθολικός βαπτίσθηκε Ορθόδοξος, έγινε μοναχός και έζησε εννιά χρόνια σ' ένα μοναστήρι.

Έρχεται λοιπόν μια μέρα στο Καλύβι και μού λέει: «Εγώ δεν έζησα την κοσμική ζωή σαν Ορθόδοξος και θέλω να πάω στον κόσμο να παντρευτώ»!

Ακούς κουβέντα; Να του λές εν τω μεταξύ πόσο βαρύ είναι αυτό που σκέφτεται και να λέη:

«Γιατί είναι βαρύ; Δεν μπορώ να το καταλάβω».




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002


(1) Μάρκ. 13, 22.
(2) Βλ. Γέροντος Παϊσίου 'Αγιορείτου, Λόγοι, τόμος Β', ­Πνευματική αφύπνιση., εκδ. Ί. Ήσυχ. "Εύαγγ. Ίω. ο Θεολόγος", Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1999, σ. 275-276.

[XAPA]

Επιστροφή στην Ορθοδοξία



Ό σημερινός παράξενος κόσμος στα παράξενα αναπαύεται, όχι στα σωστά.

Την Ινδία, που είναι στην άλλη άκρη της γης, την ξέρουν από την μαγεία της και πηγαίνουν.

Το Άγιον Όρος, που είναι στην πατρίδα τους, πολύ κοντά τους, με την αληθινή μυστική εν Χριστώ ζωή, το αγνοούν!

Ένας φοιτητής μου είπε ότι πήγε στην Ινδία και έμεινε εκεί τριάμισι χρόνια.

Έψαχνε να βρη την αλήθεια σχετικά με τις θρησκείες.

Τελικά του είπε κάποιος ινδός: «Τι ήρθες εδώ; Αυτό που ζητάς υπάρχει στην Όρθοδοξία. Έκεί είναι το φως.

Να πας στο Αγιον Όρος και θα βρης αυτό που ζητάς»(1).

Έτσι επέστρεψε στην Ελλάδα και ήρθε στο Άγιον Ορος.



- Γέροντα, όταν ένας Όρθόδοξος πάη με τους Ινδουιστές κ.λπ., αν μετανοιώση μετά, γίνεται πάλι δεκτός στην Ορθόδοξη Εκκλησία;

- Αυτός χρειάζεται μετάνοια μεγάλη και μύρωμα.

Αν θελήση να επιστρέψη στην Ορθοδοξία και να γίνη πάλι μέλος της Εκκλησίας, κανονικά πρέπει πρώτα να βεβαίωση με λίβελλο (2) ότι αποκηρύττει τις κακοδοξίες τους και ομολογεί την Ορθόδοξη πίστη και ύστερα να του διάβαση ο ιερεύς τις ευχές για τον επιστρέφοντα στην αληθινή πίστη (3) και να τον χρίση με το Άγιο Μύρο.

Βλέπω μερικά νέα παιδιά, Ελληνόπουλα, χωρίς να έχουν διαβάσει ούτε μια γραμμή από τό Ευαγγέλιο, πάνε και διαβάζουν Βραχμανισμό, Βουδδισμό, το Κοράνι κ.λπ., πάνε και στους Ινδούς.

Ύστερα δεν αναπαύονται και επιστρέφουν στην Ορθοδοξία, αλλά έχουν μαζέψει ένα σωρό μικρόβια.

Παθαίνουν ζημιά και είναι δύσκολο να βρουν μετά την αλήθεια.

Πρέπει πρώτα κανείς να γνωρίση την Ορθοδοξία, και ύστερα, άμα δεν του αρέση, φεύγει.

Ας την γνωρίση σωστά, και μετά ας κάνη σύγκριση με τις διάφορες θεωρίες που ακούει.

Γιατί, αν γνωρίση την Όρθοδοξία, μπορεί να ξεχωρίση το μπακίρι από τον χρυσό ή νά καταλάβη τον χρυσό πόσων καρατιών είναι.

Δεν ξεγελιέται εύκολα, για να περάση όσα γυαλίζουν για χρυσάφι.

Πάντως έχω προσέξει ότι μόνον εγωιστής άνθρωπος φεύγει από την Ορθοδοξία, όταν την γνωρίση. ένας ταπεινός ποτέ δεν φεύγει.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2002


(1) Είναι γνωστό ότι ό θεός μπορεί νά αποκάλυψη τό θέλημα Του στόν καλοπροαίρετο άνθρωπο μέ ποικίλους
τρόπους. Παράδειγμα ή όνος του Βαλαάμ πού μίλησε, γιά νά τόν άποτρέψη άπό τήν αντίθετη πρός τό θείο θέλημα ενέργεια του. (Βλ. Άρίθμ. 22,18-35).

(2) Λίβελλος (από τήν λατινική λέξη libellus=βιβλιαράκι, φυλλάδιο) σήμαινε γραπτή ομολογία πίστεως, την οποία υπέβαλλαν στην Σύνοδο ή στον Επίσκοπο ή στον Βασιλέα.

(3) Βλ. Εύχολόγιον τό Μέγα, έκδ. «»Αστήρ», Αθήναι 1986, σ. 591.

[XAPA]

Δυσπιστία και ολιγοπιστία




- Γέροντα, γιατί ο Μωυσής για ένα παραμικρό σφάλμα στερήθηκε την Γη της Επαγγελίας;

- Δεν ήταν παραμικρό σφάλμα∙ ήταν δυσπιστία.

Ο Θεός είχε περάσει τους Ισραηλίτες από την Ερυθρά Θάλασσα, τους είχε βγάλει νερό στο Σινά, τους έτρεφε με το μάννα, τόσα θαυμαστά γεγονότα τους είχε δείξει και αυτοί, όταν τους έλειψε πάλι το νερό, γόγγυσαν.

Και ο Μωυσής, όταν του είπε ο Θεός να χτυπήση τον βράχο, για να βγη νερό, δυσπίστησε.

«Μήπως μπορεί να βγη απ’ αυτόν τον βράχο νερό;», είπε.

Γι’ αυτό μετά ο Θεός του έβαλε εκείνον τον κανόνα: «Για τιμωρία ,του είπε, μόνον από μακριά θα δη την Γη της Επαγγελίας».

Αν ο Θεός δεν τους είχε βγάλει κι άλλη φορά νερό με θαυμαστό τρόπο, θα είχε ο Μωυσής κάποια ελαφρυντικά∙ τώρα όμως ήταν αδικαιολόγητος για την δυσπιστία του, γι’ αυτό ο Θεός δεν επέτρεψε να μπη στην Γη της Επαγγελίας.



- Γέροντα, νομίζω ότι μόνο με τη δική μου προσπάθεια θα διορθωθώ και γι’ αυτό δεν προχωράω.

- Τι μπορείς να κάνης εσύ μόνη σου;

Όσο είναι κανείς γαντζωμένος στον εαυτό του, εμποδίζει το έλεος του Θεού και μένει πίσω, δεν προχωράει.

Εάν είχες λίγη πίστη, θα άλλαζαν σχεδόν όλα και, αν είχες και λίγη ταπείνωση, θα είχες Χάρη Θεού.

Όλα οφείλονται στο ότι χωλαίνεις στην πίστη και στην ταπείνωση.

Έτσι, «δένεται» ο Θεός και δεν μπορεί να σε βοηθήση, γιατί σέβεται το αυτεξούσιο.

Να ζητάς πίστη από τον Χριστό- «πρόσθες ημίν πίστιν»- και να καλλιεργής την ταπείνωση. Γιατί, ακόμα και όταν πιστεύη κανείς, αν έχω υπερηφάνεια, πάλι δεν ενεργεί η πίστη.

Είδατε ο εκατόνταρχος, που αναφέρει το Ευαγγέλιο; Δεν είχε καθόλου υπερήφανο λογισμό, αλλά και τι πίστη είχε!

«Δεν είμαι άξιος ,είπε στον Χριστό, να μπης στο σπίτι μου∙ πες μόνον έναν λόγο και θα γίνη καλά ο δούλος μου», και δεν Τον άφησε να πλησιάση στο σπίτι του.

Γι’ αυτό ο Χριστός είπε: «Ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον».




«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007

[XAPA]

Κλέφτης των αρετών είναι η υπερηφάνεια




- Γέροντα, κλέβομαι από τα πάθη μου. Άλλοτε με κλέβει η φιλαυτία, άλλοτε η εξωστρέφεια…

- Αν αφήνη κανείς τους κλέφτες να τον κλέβουν, μπορεί ποτέ να πλουτίση;

Κι εσύ, αν αφήσης να σε κλέβουν τα πάθη, μπορείς να κάνης προκοπή; Πάντα φτωχή θα είσαι, γιατί, όσα μαζεύεις, θα τα χάνης.

Απορώ πως σε κλέβει το ταγκαλάκι, ενώ εσύ μπορείς να κλέψης τον Παράδεισο!



- Γιατί, Γέροντα, ενώ έχω διάθεση να δουλέψω για μια αρετή, μένω σε μια στάσιμη κατάσταση; τι φταίει;

- Πολλές φορές δεν έχει έρθει και η ωριμότητα γι’ αυτήν την αρετή. Εσύ όμως βλέπω ότι άρχισες να ωριμάζης πνευματικά.

Πρόσεξε λοιπόν, τώρα που έρχεται η εποχή του καλοκαιριού και η αγουρίδα γίνεται σιγά-σιγά μέλι, να φυλάς καλά τα σταφύλια από τις κουρούνες –τα ταγκαλάκια- ζώντας ταπεινά και αθόρυβα.



- Γέροντα, ό,τι καλό κάνω, τελικά το χάνω, γιατί αμέσως υπερηφανεύομαι.

- Ξέρεις εσύ τι κάνεις; Φτιάχνεις μέλι και ύστερα αφήνεις το ταγκαλάκι και σου το κλέβει, οπότε μένεις με τον κόπο.

Όπως ο μελισσουργός ζαλίζει τις μέλισσες με καπνό και παίρνει το μέλι, έτσι κι εσένα σε ζαλίζει το ταγκαλάκι με τον καπνό της υπερηφανείας ,δυο κλέβει το πνευματικό μέλι που έφτιαξες και τρίβει τα χέρια του.

Σου κλέβει δηλαδή τα πολύτιμα δώρα του Θεού και ύστερα χαίρεται.

Εσύ είσαι έξυπνη, πώς δεν το πιάνεις αυτό; Γιατί δεν πιάνεις τον κλέφτη, τον πονηρό, που σε κλέβει;



- Γέροντα, όταν κάποιος νιώθη ότι ένα χάρισμα που έχει είναι του Θεού, πώς είναι δυνατόν να κλέβεται από τον πειρασμό;

- Κλέβεται ,γιατί δεν προσέχει.

Ο Θεός προικίζει τον κάθε άνθρωπο με πολλά χαρίσματα, αλλά ο άνθρωπος, ενώ θα έπρεπε να ευγνωμονή γι’ αυτά τον Θεό, πολλές φορές δεν υπάρχει, οικειοποιείται τα χαρίσματα που του έδωσε ο Θεός και καυχάται εσωτερικά.

Τότε ο πονηρός διάβολος , σαν κλέφτης που είναι, πηγαίνει, του κλέβει τα χαρίσματα, τα δηλητηριάζει με τα δηλητήριά του και έτσι τα αχρηστεύει.



«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007

[XAPA]

Η καρδιά δεν γερνάει ποτέ




- Γέροντα, ο Αββάς Παμβώ λέει: «Ει έχεις καρδίαν, δύνασαι σωθήναι». Τι εννοεί με το «ει έχεις καρδίαν»;

- Πολλά μπορεί να εννοή.


Πρώτον∙ αν έχης καρδιά, ίσον αν αγαπάς τον Θεό.

Δεύτερον∙ αν έχης καρδιά, ίσον αν έχης ευαισθησία και δεν είσαι αναίσθητος.

Τρίτον∙ αν έχης καρδιά, ίσον αν έχης καλωσύνη.

Τέταρτον∙ αν έχης καρδιά ίσον αν έχης ανεκτικότητα.

Πέμπτον∙ αν έχης καρδιά, ίσον αν έχης παλληκαριά.



Όταν λέμε «καρδιά» δεν εννοούμε ένα κομμάτι σάρκα, αλλά την διάθεση για θυσία, την αρχοντική αγάπη.

Μεγάλο πράγμα η δύναμη της καρδιάς!

Η καρδιά είναι σαν μια μπαταρία που συνέχεια φορτίζεται. Ούτε κουράζεται, ούτε γερνάει∙ η δύναμή της δεν εξαντλείται ποτέ.

Αλλά πρέπει να δουλεύουμε την καρδιά. Γιατί κι εγώ έχω καρδιά κι εσύ έχεις καρδιά, αλλά τί το θέλεις ,αν δεν την δουλεύουμε;

Αν δεν δουλεύη κανείς την καρδιά, μπορεί να είναι γίγαντας και να μην έχη κουράγιο να κάνη τίποτε.

Και άλλος μπορεί να είναι τόσος δα, αλλά επειδή ό,τι κάνει το κάνει με την καρδιά του, δεν κουράζεται καθόλου.



Να, βλέπω κι εδώ μια αδελφή που δεν έχει αντοχή, αλλά, επειδή βάζει καρδιά σε ό,τι κάνει, δεν νιώθει κούραση.

Δεν κοιτάζει να ξεφύγη την δουλειά∙ κοιτάζει πώς θα αναπαύση τον άλλον.

Το καθετί το κάνει με αγάπη, γιατί το πονάει και όχι για να την δουν οι άλλοι και να της πουν «μπράβο».

Δεν έχει φιλαυτία, ανθρωπαρέσκεια, κινείται στην αφάνεια, οπότε δέχεται την θεία Χάρη και βοηθιέται από τον Θεό.

Όταν ένας άνθρωπος είναι ασθενικός ή έχη γεράσει και το σώμα του δεν μπορεί να κοπιάση, αν έχη μάθει να δουλεύη την καρδιά, η καρδιά ζορίζει το σώμα, για να δουλεύη.

Είναι σαν ένα παλιό αυτοκίνητο με ρόδες ξεφουσκωμένες, με άξονες χαλασμένους, που η μηχανή του όμως είναι γερή και το σπρώχνει και τρέχει.

Ενώ ένας άνθρωπος νέος και γερός, αν δεν δουλεύη την καρδιά, είναι σαν ένα καινούριο αυτοκίνητο που δεν έχει γερή μηχανή και δεν μπορεί να προχωρήση.

Του φαίνεται βουνό να κάνη και τον πιο μικρό κόπο.



Καμμιά φορά στο Καλύβι τυχαίνει να ξεχάση κανένα γεροντάκι την ομπρέλα του ή μια τσάντα και λέω σε κανένα νέο παιδί:

«Άντε, παλληκάρι, τρέχα λιγάκι να προλάβης το γεροντάκι».

Μόλις τ’ ακούη, αναστενάζει. «Δεν θα γυρίσει πίσω, Πάτερ;», λέει.

«Άντε, βρε παλληκάρι, ξαναλέω, κάνε αγάπη».

Πάλι αναστενάζει.

Ε, αυτός μόνον που άκουσε: «τρέχα λιγάκι», κουράστηκε, πόσο μάλλον να πήγαινε!

Αν ο άνθρωπος δεν δουλεύη την καρδιά, δεν είναι ούτε σαν ζώο∙ άγαλμα γίνεται. Είναι άχρηστη η καρδιά του.




«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007

[XAPA]

Το αντίδοτο της λύπης είναι η δοξολογία στον Θεό




- Όταν , Γέροντα, βλέπω μέσα μου υπολείμματα από ένα πάθος στενοχωριέμαι.

- Πες: «Δόξα σοι ο Θεός, που έφυγαν τα πολλά!».

Αν ήμουν εγώ στη θέση σου ,θα έβλεπα τις ολοφάνερες μεγάλες δωρεές του Θεού και «από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» θα έλεγα το «δόξα σοι ο Θεός».

Αν θέλης να ζης ζωή παραδεισένια από αυτήν την ζωή, δες κι εσύ τις ευεργεσίες και τις πλούσιες δωρεές που σου δίνει ο Θεός και άρχισε το «δόξα σοι ο Θεός».

Να δοξάζετε τον Θεό ,γιατί σας βοήθησε και προοδεύσατε έστω και λίγο, είτε επειδή εσείς κοπιάσατε, είτε επειδή σας βοήθησαν οι άλλοι.

Όταν ο άνθρωπος λέη «δόξα σοι ο Θεός», βοηθάει ο Θεός ,γιατί η ευγνωμοσύνη με το ταπεινό φρόνημα και με τον φιλότιμο αγώνα τραβάει συνέχεια ουράνιες δυνάμεις και ευλογίες θεϊκές.



- Και όταν, Γέροντα, ξέρω ότι θα ξαναπέσω;

- Δεν ξέρεις∙ από φοβία σκέφτεσαι έτσι. Μην έχετε φοβία μήπως ξανακάνετε το ίδιο σφάλμα, γιατί έτσι κλονίζεται η πίστη σας στον Θεό.

Μην τα σκαλίζετε τόσο πολύ. Όταν σας λέη ο λογισμός ότι δεν πρόκειται να διορθωθήτε και διαλύεσθε από την λύπη, χρειάζεται να δώσετε ένα ψεύτικο κουράγιο στον εαυτό σας.

«Δόξα σοι ο θεός, να πήτε, σήμερα είμαι καλύτερα από χθες.

Δόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές…».

Αν και φαίνεται ψεύτικο αυτό το κουράγιο, μέσα του όμως κρύβει μια μεγάλη δύναμη, την ελπίδα στον Θεό.

Η ελπίδα στον Θεό είναι ο μοχλός που αναποδογυρίζει την απελπισία, ελευθερώνει την ψυχή από την λύπη και το άγχος και τονώνει σιγά-σιγά τις πνευματικές δυνάμεις με την θεία ζωντάνια που δίνει.



- Γέροντα, στενοχωριέμαι γιατί έχω πολλά προβλήματα υγείας.

- Όλα να τα δέχεσαι σαν μεγάλα δώρα του Θεού. Ο Θεός δεν είναι άδικος.

Στον ουρανό θα έχης πολλά να απολαύσης∙ θα έχης σύνταξη μεγάλη, εάν δεν την μειώσης μόνη σου με τον γογγυσμό.



- Πώς, Γέροντα, αφού τώρα δεν νιώθω μέσα μου τον ουρανό;

- Δε νιώθεις τον Ουρανό ,γιατί δεν δοξολογείς τον Θεό.

Όταν ο άνθρωπος κινήται στον χώρο της δοξολογίας, χαίρεται με όλα.

Υπάρχουν κοσμικοί άνθρωποι που θα μας κρίνουν εμάς τους μοναχούς.

Να δήτε οι Βεδουίνοι τι ταλαιπωριά περνούν, αλλά ευχαριστούν τον Θεό και είναι χαρούμενοι!

Το σιτάρι δεν το καθαρίζουν, για να βγάλουν την πέτρα, αλλά το αλέθουν όπως είναι, και το ψωμί τους είναι όλο πέτρα!

Και οι τροφές τους, φαίνεται, δεν έχουν τα απαραίτητα συστατικά, ασβέστιο κ.λπ., οπότε τα δόντια τους καταστρέφονται τελείως.

Και βλέπεις Βεδουίνους να έχουν μόνον ένα δόντι και να χαίρωνται σαν να είναι το δόντι μαργαριταρένιο.

Και άλλος του λείπει ένα δόντι και αισθάνεται μειονεκτικά.

Με όλα αυτά που ακούτε, να κινήσθε συνέχεια στην δοξολογία∙ να δοξάζετε μέρα-νύχτα τον Θεό για τις ευεργεσίες Του.

Μου έλεγε κάποιος επίσκοπος ότι σε έναν ναό, την ώρα που ο διάκος διάβαζε το Ευαγγέλιο της θεραπείας των δαιμονισμένων των Γεργεσηνών, ένας άνθρωπος πολύ απλός στεκόταν πίσω από το δεσποτικό και έλεγε συνέχεια «δόξα σοι ο Θεός».

Αρχίζει ο διάκος : «Τω καιρώ εκείνω ελθόντι τω Ιησού εις την χώραν των Γεργεσηνών, «δόξα σοι ο θεός» λέει εκείνος, «υπήντησαν αυτώ δύο δαιμονιζόμενοι», «δόξα σοι ο Θεός» ∙ «χαλεποί λίαν», «δόξα σοι ο Θεός »∙ «και ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων …εις την θάλασσαν», «δόξα σοι ο Θεός».

«Κατάλαβα, μου είπε ύστερα ο επίσκοπος ,ότι είχε δίκαιο αυτός ο απλός άνθρωπος που έλεγε «δόξα σοι ο Θεός» γιατί το «δόξα σοι ο Θεός» ρίχνει τους δαίμονες στην θάλασσα» .

Και εσείς πάντα να λέτε «δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός», μέχρι να ορμήσει η αγέλη στην θάλασσα…

Η δοξολογία αγιάζει τα πάντα.

Με την δοξολογία διαλύεται ο άνθρωπος από ευγνωμοσύνη ,παλαβώνει με την καλή έννοια, πανηγυρίζει τα πάντα.

Και όταν ο άνθρωπος ευχαριστή τον Θεό ακόμη και για τα λίγα, έρχεται μετά τόσο πλούσια η ευλογία του Θεού, που δεν μπορεί να την αντέξη∙ και τότε ο διάβολος δεν μπορεί πια να σταθή και φεύγει.



«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007