Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

[Εφραίμ]

Απογευματινό μάθημα κατηχητικου...Μικρός χώρος με λευκους τοίχους, μερικές εικονες εδώ κι εκεί...Μια μικρή βιβλιοθήκη και, 25 ψυχούλες από πρωτη εως τριτη δημοτικού!
Μαθαίνουν πως ο τυφλός Βαρτιμαίος ,δεν κραυγαζε άδικα.Ζήτησε και του δώθηκε!Μαθαίνουν να κραυγάζουν ολα μαζί την ευχή...Κύριε Ιησου Χριστέ ελέησόν με...Κυριε Ιησού Χριστέ ελεησόν με....
Τα ντεσιμπελ του ενθουσιασμού τους μεγάλα!Χάθηκα στη στιγμή....Αναταράχθηκαν τα εντός μου....με δυσκολία συγκρατισα τα μάτια μου...Κάτι θυμήθηκα πως είχε πει οπατηρ παίσιος για τις προσευχες των μικρων παιδιών!
Ακουσε τα Κύριε ,άκουσέ τα !Ισως εξ αιτιας τους μας λυπηθείς...Ισως τελικά οι ουρανοι να σκεπάσουν την Ελλάδα.Η στιγμή πέρασε,η προσευχή ταξίδεψε στον ουρανο και εγώ... βρεθηκα για λίγο στον παράδεισο!!

Μια πολύ συνηθισμένη προσευχή που χρησιμοποιείται ευρέως από τους Αγίους της Εκκλησίας, και από ολόκληρη την Εκκλησία, είναι ΚΑΙ η επόμενη:

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς
( σημαίνει: Υπεραγία Θετοκόκε, σώσε μας ).

[Ευα]

Απογευματινό μάθημα κατηχητικου...Μικρός χώρος με λευκους τοίχους, μερικές εικονες εδώ κι εκεί...Μια μικρή βιβλιοθήκη και, 25 ψυχούλες από πρωτη εως τριτη δημοτικού!
Μαθαίνουν πως ο τυφλός Βαρτιμαίος ,δεν κραυγαζε άδικα.Ζήτησε και του δώθηκε!Μαθαίνουν να κραυγάζουν ολα μαζί την ευχή...Κύριε Ιησου Χριστέ ελέησόν με...Κυριε Ιησού Χριστέ ελεησόν με....
Τα ντεσιμπελ του ενθουσιασμού τους μεγάλα!Χάθηκα στη στιγμή....Αναταράχθηκαν τα εντός μου....με δυσκολία συγκρατισα τα μάτια μου...Κάτι θυμήθηκα πως είχε πει οπατηρ παίσιος για τις προσευχες των μικρων παιδιών!
Ακουσε τα Κύριε ,άκουσέ τα !Ισως εξ αιτιας τους μας λυπηθείς...Ισως τελικά οι ουρανοι να σκεπάσουν την Ελλάδα.Η στιγμή πέρασε,η προσευχή ταξίδεψε στον ουρανο και εγώ... βρεθηκα για λίγο στον παράδεισο!!

Μια πολύ συνηθισμένη προσευχή που χρησιμοποιείται ευρέως από τους Αγίους της Εκκλησίας, και από ολόκληρη την Εκκλησία, είναι ΚΑΙ η επόμενη:

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς
( σημαίνει: Υπεραγία Θετοκόκε, σώσε μας ).

Μην έχεις αμφιβολια αδερφέ μου οτι εχει ειπωθεί κι αυτη η προσευχη στα παιδιά...Απλα το μαθημα ηταν ηπροσευχη του Βαρτιμαιου προς τον Κύριο.Αυτο που με εκανε να σημειώσω το γεγονος ,ηταν ο ενθουσιασμός των παιδιων!ΔΕν μπορώ μάλλον να περιγράψω τα συναισθήματα που με κυριεψαν εκείνη τη στιγμή....

[zenjt]

«Να προσεύχεσαι όπως μπορείς,για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει»-Πως να προσευχόμαστε;
-Ο γέροντας Θεόφιλος από την μονή Σίμπατα έλεγε στους χριστιανούς:«Να προσεύχεσαι όπως μπορείς,για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει»Ο καλύτερος δάσκαλος της προσευχής είναι η ίδια η προσευχή.Σου λέει πως να προσεύχεσαι.Εσύ προσευχήσου και θα σου πει εκείνη πως να προσευχηθείς.Μόνο να την υπακούς.

Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

«Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός»;
Εαν εμείς δεν ακούμε τις ίδιες μας τις προσευχές,εαν δεν είμαστε παρόντες,εαν τις λέμε τυπικά και το μυαλό μας και οι αισθήσεις μας βρίσκονται αλλού,τότε πώς θ'ακούσει ο Θεός αυτό που του ζητάς;Πρέπει να την ζεις με το σώμα και με την ψυχή.Η προσευχή πρέπει να περάσει από εσένα για να φτάσει στο Θεό.Η αναρρίχηση προς τον Θεό γίνεται ξεκινώντας από μέσα μας.Αυτός είναι ο δρομος για να φτάσει η προσευχή στον Θεό.

....η προσευχή είναι ένας διάλογος με τον Θεό.Ανοίγεις την καρδιά σου μπροστά Του.Γίνεστε φίλοι και συνοδοιπόροι.Δεν πρέπει με το που αρχίζει η προσευχή να ζητάς.Πρώτα πρέπει να ευχαριστείς το Θεό.Αν το σκέφτεις υπάρχουν πολλοί λόγοι να το κάνεις.Ένας άλλος κανόνας είναι πως πρέπει να αναγνωρίσεις το λάθος σου.Δεν μπορείς να φορτώσεις τον Θεό με τα προβλήματά σου,με τις ανάγκες σου,εαν δεν αναλάβεις τις ευθύνες σου.Για να γίνει αυτό πρέπει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου.Καθημερινά φορτώνομαστε με πράγματα καλά και άσχημα.'Οταν φορτώνουμε πολύ και δεν αντέχουμε πια το βάρος,τότε με την προσευχή παίρνουμε αυτό το βάρος και το εναποθέτουμε στα χέρια του Θεού.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι εσύ μένεις αδιάφορος,πως δεν σ'ενδιαφέρει πια-αντιθέτως-η σχέση σου μαζί Του γίνεται πιο ουσιώδης και πιο σωστή.Απόδοση στα ελληνικά proskynitis.blogspot.

[nikolar]

Άγγελοι




Μέρες δύσκολες για Αγγέλους.
Χρονιές σκληρές για Αγγελούδια.
Εποχές σκοτεινές για Αγγελοφάνειες.
Δεκαετία, λένε, των συσσιτίων, της πείνας και της φτώχειας.

Για να σε νιώσω Άγγελέ μου,
θέλω χορταστικό να' ναι τ' άγγιγμά σου φέτος.
Ζητώ να νιώσω το στομάχι μου γεμάτο
μετά το πέρασμά σου.
Ή να με πάρουν αύριο τηλέφωνο
και να μου πουν ότι δεν έσκισαν
πάλι την αίτησή μου.
Δουλειά.
Μπορείς να δώσεις και σε μένα μια δουλειά
στη γη ετούτη;
Για να κοιτάξω ευγνώμων τα Ουράνια,
και να πιστέψω πιο θερμά!
Ή, αν τα θαύματα αυτά είναι τεράστια,
και δεν τ' αξίζω τέτοιος που 'μαι,
μπορείς τουλάχιστο τη θλίψη να μου πάρεις
που με τυλίγει από παντού ολημερίς;
Μπορείς να δείξεις και σε μένα το φτωχό
κάτι απ' το χαμόγελό σου;
Λίγη χαρά,
που σίγουρα σου περισσεύει,
στείλε κι εντός μου.
Άγγελε.
Πάντως,
βαρέθηκα να ακούω
απλώς να μου μιλούν για σένα.
Λόγια, κηρύγματα και ομιλίες.
Θέλω φέτος στη γιορτή σου, Άγγελέ μου,
κάτι πιο χειροπιαστό.
Δεν έχω θράσος, μη με δεις έτσι.
Ούτε με ασέβεια προκαλώ.
Σε προσκαλώ.
Δεν απαιτώ. Επαιτώ.
Σαν τα παιδιά των φαναριών,
μ' ελάχιστο το φως εντός μου,
παρακαλώ:
Άγιε Άγγελε,
ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής
και ταλαιπώρου μου ζωής.
Μη εγκαταλείπης με.

π.Ανδρέας Κονάνος

[XAPA]

Γέροντας Πορφύριος - Στις 10….ραντεβού με τον Θεό !



Ο Παππούλης προσηύχετο πολύ. Και ήθελε και τα δικά του πνευματικά παιδιά να κάνουν το ίδιο.

Ιδιαίτερα σε εμένα ήθελε, με κάθε τρόπο, να με πείσει να το κάνω.

Γι” αυτό συνεχώς μου μιλούσε, για την δύναμη της προσευχής.

-Προσευχή, παιδί μου, Ανάργυρε, έλεγε, σημαίνει συνομιλία με τον ίδιο τον Θεό, που είναι ο Πλάστης, είναι ο Δημιουργός του Σύμπαντος!

Είναι Εκείνος που έπλασε τον άνθρωπο κατ” εικόνα και ομοίωση Του. Είναι Εκείνος που έφτιαξε αυτά που βλέπουμε, αλλά και εκείνα που δεν βλέπουμε με τα ανθρώπινα μάτια μας.

Τέλος είναι εκείνος που δεν αρνιέται ποτέ να συνομιλήσει μαζί μα, αρκεί να του το ζητήσουμε εμείς, όποτε θέλουμε και όσες φορές θέλουμε.

Δεν πρόκειται να μας πει ποτέ όχι. Αντίθετα, είναι πάντα πρόθυμος να μας ακούσει με προσοχή και με αγάπη όπως κάνει κάθε καλός Πατέρας, όταν του το ζητά το παιδί του.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να μας δώσει ότι του ζητήσουμε, αρκεί να είναι αυτό που του ζητάμε προς το συμφέρον της ψυχής μας.

Αλήθεια αναλογίστηκες ποτέ παιδί μου να συνομιλήσεις έστω και μια φορά με κάποιον από τους σημερινούς άρχοντες της Πατρίδας μας και να έγινε η επιθυμία σου; αν όχι σου συνιστώ να το τολμήσεις.

Θα διαπιστώσεις ότι η επιθυμία σου θα παραμείνει απλώς επιθυμία!

Ουδέποτε θα δεχτούν να μιλήσουν μαζί σου.

Το πολύ-πολύ να σε παραπέμψουν σε κανένα παρακατιανό, για να σε ξεφορτωθούν …

Αντίθετα ο Κύριος μας που είναι ο Βασιλεύς των Βασιλέων, δεν πρόκειται ποτέ να σε παραπέμψει σε κανέναν και δεν πρόκειται ποτέ να αρνηθεί να συνομιλήσει μαζί σου, δια της προσευχής και πρόσθεσε: τα καταλαβαίνεις αυτά που σου τα λεω;

- Ασφαλώς ναι, Παππούλη μου, του απάντησα.

- Και, όμως εμένα κάτι μου λεει, πως δεν θέλεις να τα καταλάβεις.

Γιατί, εάν τα καταλάβαινες, θα έκανες πιο πολύ προσευχή.

- Μα, προσεύχεστε εσείς για μένα, προσέθεσα.

-Και όταν τρώγω εγώ, χορταίνεις εσύ; με ρώτησε!

Οπότε με αφόπλισε τελείως!

- Άκουσε Ανάργυρε, μου λεει. Θα σου κάνω μια πρόταση, αλλά θέλω εξ αρχής να μου υποσχεθείς, ότι θα την δεχτείς, και θα την τηρήσεις.

-Σας το υπόσχομαι, Παππούλη. Είμαι έτοιμος να κάνω ότι μου πείτε.

-Ε! τότε σου προτείνω να προσευχόμεθα την ίδια ώρα ακριβώς, και οι δυο μαζί. Και ο ένας θα προσεύχεται για τον άλλο.

Συμφωνήσαμε και υποσχεθήκαμε. Καθορίσαμε, μάλιστα και την ώρα της προσευχής. Ήταν η 10 μ.μ.

Ο Παππούλης, όπως μου εξήγησε, πίστευε πάρα πολύ σ’; αυτό το είδος της προσευχής.

Τα αποτελέσματα, μου έλεγε, της κοινής προσευχής, είναι καταπληκτικά. Θα το διαπιστώσεις και μόνος σου.

Θέλω όμως, ακριβώς στις 10 μμ. Να είσαι πιστός στο ραντεβού μας.

Να μην παραλείψεις, ούτε μία φορά να τηρήσεις την υπόσχεσή σου. Και εγώ θα κάνω το ίδιο.

Προχωρώντας με τον Παππούλη, φτάσαμε στην αφετηρία των λεωφορείων του Πολυγώνου.

Αυτήν την φορά δεν με άφησε να τον ακολουθήσω μέχρι το σπίτι του, όπως συνήθως έκανα.

Όχι, μου λέει, δεν θα έρθεις μαζί μου. Θα πας σπίτι σου. Προ ολίγου υποσχεθήκαμε κάτι. Πρέπει να αρχίσεις αμέσως.

Από απόψε. Το γοργόν και χάριν έχει. Υπάκουσα.

Ο Παππούλης επιβιβάστηκε στο λεωφορείο και εγώ περίμενα την αναχώρηση του.

Μόλις ξεκίνησε το λεωφορείο, θυμάμαι καλά, μου χτύπησε το τζάμι και μου είπε: Στις 10 ακριβώς!

Νομίζω πως αυτή την στιγμή βλέπω την μορφή του και ακούω την φωνή του!

Το πρόσωπο του έλαμπε και ομοίαζε με αγγελικό! Ήταν βέβαια, και κατά 30 χρόνια νεώτερος. Στην πιο δημιουργική ηλικία.

Περίμενα στην αφετηρία μέχρι την στιγμή που το λεωφορείο χάθηκε μέσα στο χάος της απέραντης Αθήνας κουβαλώντας μαζί του και έναν άγνωστο, μέχρι τότε, Άγιο της Εκκλησίας του Δεσπότου χριστού και αμέσως μετά έφυγα τροχάδην για το σπίτι μου, προκειμένου να είμαι απόλυτα συνεπής στο ραντεβού της προσευχής.

Πράγματι! Στις 10 μ.μ. κλείστηκα στο δωμάτιο μου και άρχισα να προσεύχομαι.

Όμως, από το πρώτο κιόλας λεπτό, άρχισαν να διαπερνούν το σώμα μου έντονα ρεύματα , που άρχιζαν από τα κάτω άκρα και έφθαναν μέχρι την κεφαλή μου και τανάπαλιν(!), ενώ ένα ισχυρό άπλετο φως πλημμύρισε όλο το δωμάτιο μου και μου έδινε την εντύπωση, ότι βρισκόμουν μέσα σε φλόγες, οι οποίες, όμως δεν με έκαιγαν!

Στην αρχή τρόμαξα πολύ και λίγο έλειψε να καταληφθώ από πανικό !

αμέσως όπως συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά τα φαινόμενα απέρρεαν από την δύναμη της προσευχής του Παππούλη και όχι μόνο ηρέμησα, αλλά καταλήφθηκα από μια πρωτοφανή αγαλλίαση, που μου έδινε την εντύπωση ότι δεν πατούσα καθόλου στην γη!

Όλα αυτά συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος της προσευχής.

Την άλλη μέρα η πρώτη μου δουλειά ήταν να επικοινωνήσω με τον Παππούλη.

Ήμουν αποφασισμένος να μην του πω τίποτα. Ήθελα πρώτα να μιλήσει ο παππούλης. Και έτσι έγινε.

Μόλις ζήτησα την ευχή του, ο παππούλης με ιδιαίτερη ικανοποίηση και με τρανταχτά γέλια, μου είπε: Τρόμαξες ε!

Και λίγο έλειψε να το βάλεις στα πόδια …;

Όμως εγώ σε έβλεπα μέσα σε έντονο φως, που πλημμύριζε όλο το δωμάτιο σου και εσύ περιχαρής ανέβαινες -;ανέβαινες σαν να ήθελες να φτάσεις στο Θρόνο του Κυρίου!

Βλέπεις τι δύναμη έχει αυτού του είδους η προσευχή;

Συνέχισε και θα με θυμηθείς.

Πράγματι! Τον θυμάμαι. Και θα τον θυμάμαι όχι μόνον σ’; αυτή, αλλά και στην άλλη ζωή.

Γιατί τα φαινόμενα αυτά προϊόντος του χρόνου, έγιναν τόσο έντονα ώστε να μην μπορώ να τα περιγράψω!

Μακάρι να προσεύχεται και τώρα μαζί μου. Δεν θα ήθελα τίποτε άλλο. Γένοιτο!



Ανάργυρος Ι. Καλιάτσος

Ο Πατήρ Πορφύριος: Ο Διορατικός, ο Προορατικός, ο Ιαματικός
Επτάλοφος 1996

Ψήγματα Ορθοδοξίας

[zenjt]

Αποδίωξον Κύριε τους κακούς λογισμούς.Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, Λόγε του Θεού αθάνατε, ο των μεγίστων φύσεων τεχνίτης και κυβερνήτης… το φως της αληθείας, ο του σκότους της αγνοίας διώκτης, η λαμπρότης των νηφαλίων ψυχών, η παγκόσμιος χαρά των ορθοδόξων , η ηδύτης των Αγγέλων και των ψυχών, ο όλος ων κάλλος ακόρεστον, ο όλος ων γλυκασμός, ο όλος ων επιθυμία και έφεσις, ο της κατά νουν αντιλήψεως άφθονος όλβος τοις γνησίως σοι διακειμένοις, ο φύσει αγαθός και εύσπλαχνος και ελεήμων. Αποδίωξον απ ‘ εμού του ταλαιπώρου τους παρενοχλούντας μοι λογισμούς. Συ γαρ επίστασαι, καρδιογνώστα, ο θεωρών τα κρυπτά της καρδίας μου. ότι ακούσιά μου εισί. Συγχώρησον μοι , Δέσποτα των απάντων , και μη γενέσθωσαν μοι εις σύνταγμα αμαρτίας. Αλλ ‘ ίλεώς μου γενόμενος, εξαπόστειλον την χάριν σου εξ αγίου θρόνου δόξης σου, και επισκίασον τη ασθενεία μου του αχρείου δούλου σου.Συμεών Θαυμαστορείτης.

[zenjt]

Αίτησις προς την Παναγίαν. Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, Δέσποινα, τους ψυχικούς, ίνα βλέψω και κατίδω τους εχθρούς τους νοητούς,
Βάθος των ανομιών μου και πταισμάτων τας σειράς, πράξεις δε μου τας ατόπους, πράξεις μου τας ρυπαράς,
Γύμνωσιν, ήνπερ υπέστην, γύμνωσιν την της ψυχής, και φροντίσω ενδυθήναι μέσω θείας προσευχής.
Δος μοι μετανοίας τρίβον, άγουσαν εις ουρανούς, και Φωτός του θείου λάμψιν, που καθαίρεται ο νους.
Έλεος αιτώ, Παρθένε, έλεος του σου Υιού και μεσίτην σε προβάλλω, ίνα τύχω του σκοπού.
Ζέσιν θείας μετανοίας και δακρύων τας πηγάς δώρησαι καμοί, Παρθένε, ίνα πλύνω τας πληγάς.
Ήμαρτον εγώ ο τάλας, και κατέστην μισητός, εβδελύχθη με ο κόσμος, μ’ εγκατέλιπε ο Θεός.
Θρήνος των αγγέλων πέλω και δαιμόνων η χαρά, με προσμένουσι κολάσεις και θανάτου τα δεινά.

θέλω να μετανοήσω, και ν’ αγωνισθώ ξανά.
Ίλαθι, Παρθένε Κόρη, μίαν χάριν σου ζητώ, δια να με δυναμώσης, μήπως πάλιν και ψευστώ.
Κόλασιν την αιωνίαν τρέμω, του ασβέστου του πυρός, και τα βάσανα του άδου και την στέρησιν Φωτός.
Λήθαργος της ακηδίας μ’ έχει σφίξει ασφυκτικώς, δεν μ’ αφίνει να ξυπνήσω και να προχωρήσω εμπρός.
Μάνα και προστάτις πέλεις πάντων των χριστιανών, και το στήριγμα παρθένων, μα προ πάντων μοναχών.
Νίκην κατά των εχθρών μου, των εχθρών των νοητών, εξαιτούμαι σε, Παρθένε, και αγάπην 'ς τον Θεόν.
Ξένος εγενόμην κόσμου, για την μέλλουσαν χαράν, και φοβούμαι αντί ταύτης, μήπως πέσω 'ς την αράν.
Όλην μου η ξενιτεία, ύπουλη κι απατηλή και προς δόξαν των ανθρώπων, και εμέ δεν ωφελεί.
Παύσον όλους τους πολέμους και προ πάντων τους αισχρούς, ένδυσόν με τους χιτώνας της αγνείας τους λαμπρούς.
'Ρέπω προς την αμαρτίαν, μα την αρετήν ποθώ, θέλω να 'βρω ένα τρόπον, να μπορέσω να σωθώ.
Σύντριψον κάθε παγίδα, που μου στήνει ο εχθρός, δεν μπορώ να προχωρήσω, εμποδίζει με αυτός.
Τήρησόν μου την καρδίαν καθαράν και φωτεινήν, ίνα όψωμαι την Δόξαν, Δόξαν λέγω Θεϊκήν.
Ύμνον σοι προσφέρω, Κόρη, και παράκλησιν ομού, θέλω να με οδηγήσης εις τον δρόμον του Θεού.
Φλόγα έρωτος, Παρθένε, έρωτος του σου Υιού, δώρησαί μοι, για να νοιώσω την αγάπην του Θεού.
Χάρισαί μοι πένθος, Κόρη, πένθος το χαροποιόν, να εκπλύνω μου τον ρύπον, ρύπον των ανομιών.
Ψάλλω και βοώ απαύστως τ’ όνομα του Ιησού, άμα των αγίων πάντων και ονόματος του Σου.
Ω! Πανύμνητε Παρθένε, θέλω να σε αγαπώ, ως την ώραν του θανάτου, και κοντά Σου να σταθώ!
Αμήν. “ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΩΝ”
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2009
http://www.impantokratoros.gr

[zenjt]

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ. Κύριε μη στερήσεις με των επουρανίων σου και αιωνίων σου αγαθών.
Κύριε λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων
Κύριε είτε λόγω, είτε έργο, είτε κατά νούν και διάνοια ήμαρτον, συγχώρεσε με
Κύριε λύτρωσαι με από πάσης ανάγκης και αγνοίας και λήθης και ραθυμίας και της λιθώδους αναισθησίας
Κύριε λύτρωσαι με από παντός πειρασμού και εγκαταλείψεως
Κύριε, φώτισον την καρδία μου ην εσκότισαι η πονηρή επιθυμία.
Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω. Συ δε ως Θεός, ελέησόν με.
Κύριε ίδε την ασθένεια της ψυχής μου και πέμψουν την χάριν σου εις βοήθεια μου, ίνα και εν εμοί δοξαστεί το όνομα σου το άγιον.
Κύριε Ιησού Χριστέ έγραψον το όνομα του δούλον σου εν βιβλίο ζωής χαριζόμενός μοι και τέλος αγαθόν.
Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν, άλλα αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαχνία σου.
Κύριε, βρέξον εις την καρδιά μου την δρόσον της χάριτος σου.
Κύριε ο Θεός του ουρανού και της γης μνήσθητί μου του αμαρτωλού του αισχρού του πονηρού και βέβηλου κατά το μέγα έλεος σου, όταν έλθεις εν τη Βασιλεία σου.
Κύριε εν μετάνοια με παράλαβέ με και μη εγκαταλείπεις με.
Κύριε, μη είσενέγκης εις πειρασμό.
Κύριε, δός μοι έννοια αγαθή.
Κύριε, δώσε μοι δάκρυο και μνήμη θανάτου και κατάνυξη.
Κύριε, δώσε μοι των λογισμών μου εξαγόρευσει.
Κύριε, δός μοι ταπείνωση, εκκοπή θελήματος και υπάκουη.
Κύριε δώσε μοι υπομονή μακροθυμία και πραότητα.
Κύριε, εμφύτευσον εν εμοί την ρίζαν των αγαθών και , του φόβου σου.
Κύριε, αξίωσόν με αγαπάν σε εξ όλης μου της ψυχής και της διάνοιας και της καρδίας και τηρειν εν πάσει το θέλημα σου.
Κύριε, σκέπασόν με απ τα ανθρώπων πονηρών και Δαιμόνων και παθών και από παντός κακού και μη προσήκοντος πράγματος.
Κύριε, ως κελεύεις, Κύριε ως γινώσκεις, Κύριε ως βούλει, γενηθήτω το θέλημα σου εν εμοί.
Κύριε, το σον θέλημα γενέσθω και ου το εμόν. Πρεσβείας και ικεσίας της Παναγίας Θεοτόκου και πάντων των αγίων σου, ότι ευλογητός ει εις πάντες τους αιώνας. Αμήν.ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ – ΑΘΗΝΑ 1966. http://agiosmgefiras.blogspot.gr/2012/0 ... _1120.html

[XAPA]

Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν απο­τυχία είναι επιτυχία.


Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνε­ται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας.

Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πά­ρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει.

Υπάρχουν, βλέπετε, πε­ριπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν απο­τυχία είναι επιτυχία.

Ας μη στεναχωριόμαστε, λοιπόν, όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας.

Ας μη χά­νουμε την υπομονή μας.

Μήπως και πριν ζητήσουμε κάτι, δεν μπορεί να μας το δώσει ο Πανάγαθος; Μπο­ρεί, φυσικά, αλλά περιμένει από μας κάποιαν αφορμή, ώστε να μας βοηθήσει δίκαια.

Γι' αυτό ας Του δίνου­με την αφορμή με την προσευχή και ας περιμένουμε με πίστη, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη στην πανσοφία και στη φιλανθρωπία Του.

Μας έδωσε ό,τι ζητήσαμε; Ας Τον ευχαριστούμε. Δεν μας έδωσε; Και πάλι ας Τον ευχαριστούμε, γιατί δεν γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει Εκείνος, τι είναι καλό για μας.

Ας έχουμε ακόμα υπόψη μας, πως ο Θεός συχνά δεν αρνείται, αλλά μόνο αναβάλλει την ικανοποίηση κάποιου αιτήματός μας.

Και γιατί αναβάλλει; Επειδή, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δική μας επιμονή στο αίτημα, θέλει να μας ελκύσει και να μας κρατήσει κο­ντά Του.

Κι ένας φιλόστοργος πατέρας, άλλωστε, όταν του ζητάει κάτι το παιδί του, πολλές φορές αρνείται να του το δώσει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί μ' αυτόν τον τρόπο το παιδί μένει κοντά του.


Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος



1myblog.pblogs.gr

[zenjt]

Για προσευχή ούτε ο τόπος ούτε η ώρα σε εμποδίζουν. «Μα έχω τόσες φροντίδες και ασχολίες!», θα μου πεις. Γι' αυτό ακριβώς έλα στο ναό, για να ελκύσεις με την εδώ παρουσία σου την εύνοια του Θεού, κι έτσι να φύγεις ασφαλισμένος· για να Τον έχεις βοηθό στις υποθέσεις σου, κι έτσι να γίνεις ακατανίκητος από τους δαίμονες και τους μοχθηρούς ανθρώπους.
Γιατί, συμμετέχοντας στη Θεία Λειτουργία και στην κοινή λατρεία, θα ενισχυθείς από τον παντοδύναμο Θεό, θα πάρεις τα δικά Του όπλα, κι έτσι ούτε ο διάβολος ούτε οι άνθρωποι θα μπορέσουν να σε βλάψουν. Και μη μου πεις, ότι, καθώς είσαι συνέχεια απασχολημένος με τα προβλήματα της ζωής, δεν μπορείς να τρέχεις κάθε τόσο στην εκκλησία ούτε να προσεύχεσαι όλη μέρα.
Στην εκκλησία, έστω, δεν μπορείς να πηγαίνεις. Όπου κι αν βρίσκεσαι, όμως, μπορείς να στήσεις το θυσιαστήριό σου. Ούτε ο τόπος ούτε η ώρα σε εμποδίζουν. Κι αν δεν γονατίσεις, κι αν δεν κλάψεις, κι αν δεν υψώσεις τα χέρια σου στον ουρανό, η προσευχή σου θα είναι τέλεια, εφόσον θα έχεις διάνοια θερμή.
Εσύ που βαδίζεις στο δρόμο, εσύ που βρίσκεσαι στην αγορά, εσύ που ταξιδεύεις στη θάλασσα, εσύ που κάθεσαι στο εργαστήριό σου, εσύ που μαγειρεύεις στο σπίτι σου, εσύ που καλλιεργείς το χωράφι σου κι εσύ που σε κάποιαν άλλη εργασία καταγίνεσαι, όταν δεν μπορείτε να έρθετε στην εκκλησία, κάντε, εκεί που είστε, προσευχή εκτενή και προσεκτική.Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.