marjory wrote:mikitmo wrote:Στο πλαισιο προετοιμασιας για τα γεγονοτα θα θεωρουσατε υπερβολικη την αποθηκευση χαπιων προστασιας του θυρεοειδη απο την πτωση ραδιενεργων καταλοιπων σε πιθανη χρηση πυρηνικων οπλων;
Εχουνε μεγαλη διαρκεια ζωης 8 χρονια, μικρο κοστος 6-7 ευρω για να καλυψεις εναν ενηλικα η δυο παιδια.
Σε πτωση ραδιενεργων καταλοιπων αμεσος εως και 10ετια ειναι ο κινδυνος καρκινου του θυρεοειδους , οι λευχαιμιες και οι αλλες μορφες π.χ. καρκινοι πεπτικου θα θελανε >20 χρονια.
Τα παιρνεις το 2012 και το 2018 ξαναανανεωνεις την προμηθεια σου.
Παρανοικο λετε;
Και ο σταυρός μας;;; Και η προσευχή μας;;;; Και η Πίστη μας;;; Αυτά είναι που μας προφυλάσσουν ΕΣΑΕΙ και χωρίς ημερομηνία λήξεως από καρκίνους, τύφους, χολέρες κλπ. ... όχι τα χάπια.
Πολύ σωστά! Μη φοβόμαστε! Κι αν είναι να πάθουμε εμείς και οι δικοί μας, ο Κύριος επιτρέπει. Μην είμαστε προσκολλημένοι σε αυτήν τη ζωή, αλλά να κερδίσουμε την αιώνια ζωή! Όταν ζεις με τον Θεό μέσα στην καρδιά σου, τότε δε σε νοιάζει, ούτε σε φοβίζει καμία πείνα, καμία αρρώστια, κανένας πόλεμος. Είναι πολύ απλό και πιό εύκολο απ'ότι νομίζουμε για Εκείνον να μας προστατέψει. Όμως αν επιτρέψει να μας έρθει δοκιμασία, γιατί να την αποφύγουμε; Πρέπει να δίνουμε το παράδειγμά μας σε όλους του γύρω μας οτι η προετοιμασία είναι πνευματική και όχι υλική.
Να σας αναφέρω ένα παράδειγμα, μιάς και αναφερόμαστε για νερό.
Πρίν από καμιά 15 χρόνια, σε ένα παραθαλάσσια χωριό της Εύβοιας, ζούσε ένα γέροντας, ιερέας, ο π. Επιφάνειος(έχει κοιμηθεί εδώ και καιρό). Παλιά στον πόλεμο ήταν σε ένα μεγάλο συμμαχικό πλοίο στρατιωτικός ιερέας μαζί με τους έλληνες στρατιώτες που ήταν σε αυτό. Ήτανε 1η του μηνός και ζήτησε να κάνει αγιασμό. Λέει, λοιπόν, σε δυό ελληνες φαντάρους να του φέρουν νερό σε ένα δοχείο. Αυτοί, όμως, για να τον πειράξουν και να κάνουν πλάκα στους άλλους, πήραν νερό από τη θάλασσα! Κάνει ο πατήρ τον αγιασμό και αφού τελείωσε αγίασε και έβαλε όλους τους φαντάρους να πιούν. Ξαφνικά του έρχονται τρομαγμένοι αυτοί οι δύο φαντάροι που του είχαν κάνει την πλάκα και του λένε: "Πάτερ μου, συγχώρεσέ μας! Θέλαμε να κάνουμε πλάκα και βάλαμε νερό από τη θάλασσα, μα το νερό έγινε γλυκό!!!" Και ομολόγησαν έτσι ένα θαύμα που έγινε ενώπιον όλων, ελλήνων και συμμάχων!
Αυτό είναι αληθινό γεγονός που μου το αφηγήθηκε προσωπικά ο γέροντας Επιφάνειος πριν κοιμηθεί.
Σε περίπτωση ανάγκης, λοιπόν, δε θα οικονομήσει ο Θεός αν Τον επικαλεστούμε να μας δώσει ό,τι επιούσιο χρειαζόμαστε εμείς και οι γύρω μας;
Καλές οι υλικές προμήθειες, αλλά με μέτρο, χωρίς άγχος αν ξεχάσαμε κάτι, και πάντα σε συνενόηση με τον πνευματικό μας, διότι όπως έγραψα και πιό πάνω είναι επικίδυνο να εγλωβιστούμε στην έλλειψη πίστεως.
Να με συγχωρείτε! Καλοπροαίρετα όλα αυτά.