Αρχικά θα ήθελα να συμφωνήσω με τη λογική και τα επιχειρήματα του Νεκτάριου.
NEKTARIOS wrote:Και για να συνεχίσω τη σκέψη μου ας πούμε ότι εχω στην πολυκατοικία μου ή στο σόι μου 15 οικογενειάρχες .
Και κάθομαι και λέω και στους 15 ότι επέρχεται πτώχευση-πείνα-πόλεμος.Τους λέω επιχειρήματα ,τους δείχνω βιβλία με προφητείες , τους λέω για τους γέροντες τι έχουν πει κλπ.
Τα αποτελέσματα ακούστε ποια θα είναι πάνω κάτω....
Επίσης συμφωνώ με το ..... μάζεμα της ελιάς φίλε papi.
Προσωπικά, σας το έχω πει και στο παρελθόν, πάντα θυμάμαι στην οικογένειά μας να υπάρχει το λάδι της χρονιάς, τα όσπρια τα πέρναμε κάθε χρόνο μαζεμένα το φθινόπωρο, φτιάχναμε ελιές, έφτιαχνα λαδοτύρι τον Αύγουστο που έφερνα καλή γραβιέρα από την Κρήτη και το Δεκέμβριο που μου έφερναν οι δικοί μου. Επίσης όπως οι γιαγιάδες μας πήρα σειρά από την πεθερά μου και κάθε Αύγουστο φτιάχνω τραχανά, χυλοπίτες και λαζάνια για να βγάλουμε το χειμώνα.
Ελπίζω να μην πέφτω σε πνευματική ... αστοχία επειδή έχω μάθει νοικοκυριό.
Εμείς αδερφοί μου προσπαθούμε, έχοντας ευλογία από τους πνευματικούς μας να βοηθήσουμε και να προειδοποιήσουμε, σήμερα τους συνανθρώπους μας - ανεξάρτητα από το πόσοι μας λοιδωρούν και γελάνε μαζί μας.
Το τι θα πράξουμε όταν θα έρθουν τα δύσκολα εξαρτάται απολύτως από τις συνθήκες που θα επικρατούν εκείνη την εποχή. Μας είναι άγνωστο αν θα είμαστε κι εμείς στο σπίτι μας ή θα έχουμε πάρει τα βουνά. Σήμερα όμως με τα τωρινά δεδομένα, κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να εξασφαλίσουμε την οικογένειά μας και να έχουμε να ταίσουμε τα παιδιά μας.
Αν αύριο συμβούν όλα όσα περιμένουμε, με διάκριση θα πράξουμε το καθήκον μας απέναντι στο Θεό και τον συνάνθρωπο. Μόνοι μας δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Πρέπει να οργανωθούμε σε κοινότητες και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Αν δεν γίνουμε σαν τους πρώτους Χριστιανούς, δεν ξέρω αν θα επιβιώσουμε.
Τα τρόφιμα τα μαζεύουμε για το πρώτο χρονικό διάστημα, που θα επικρατεί αναρχία, πανικός ........
Στη συνέχεια με τη βοήθεια Του Θεού και τη συμμετοχή της εκκλησίας ..... δηλαδή υμών, θα οργανωθούν συσσίτια και ελπίζουμε να μην πεθαίνει ο κόσμος στους δρόμους όπως έγινε στην κατοχή.
Ήδη με κάποιους πνευματικούς που συζητάω, υπάρχουν σκέψεις να γίνει συλλογή τροφίμων στις εκκλησίες, όταν δούμε ότι τα πράγματα έφτασαν και είναι ζήτημα λίγων ημερών. Αρκετοί ενορίτες είναι ενήμεροι και όλοι μαζί θα βοηθήσουμε να οργανωθεί συσσίτιο, όταν χρειαστεί.
Μήπως αντί να θεωρητικολογούμε θα ήταν καλύτερο από τώρα να οργανώσουμε τις συνθήκες - κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας, βρίσκοντας κι εσείς κάποιον ιερέα που συμφωνεί με τις απόψεις των ιερέων με τους οποίους μιλάω. Έτσι θα μπορούμε να τρώμε κι εμείς - τουλάχιστον ένα γεύμα την ημέρα, μαζί με τους συνανθρώπους μας και να μην έχουμε ... τύψεις που πήραμε και μερικά κουτιά γάλα ή λίγα μπισκοτάκια για τα παιδιά μας στο σπίτι.
Επειδή όπως έχετε καταλάβει είμαι άνθρωπος της πράξης και όχι της θεωρίας, σας προτείνω να λύσετε το πρόβλημα το ηθικό που δικαίως προκύπτει, με άμεση κινητοποίηση. Έχω βρεθεί σε συσσίτεια σε δύσκολους καιρούς ........ σεισμούς, πόλεμο Σερβίας, Τσέρνομπιλ ........... όλα με τη βοήθεια Του Θεού μπορούν να διευθετηθούν. Με το Θεό είμαστε συνεργάτες, γι΄αυτό μας ξεχώρισε από όλα τα πλάσματά Του και φύσηξε πνοή μέσα μας.
Ας προσευχηθούμε πλέον ο Κύριος της Αγάπης, μέσα από την καλή μας πρόθεση να βγάλει ευλογία.... και να μας δώσει λύση.
Υ.Γ Εχεις δίκιο καλή μου Marjory, και η δική μου η καρδιά δεν αντέχει τη σκέψη του πόνου ειδικά στα παιδιά. Γι αυτό αν έχεις τη δυνατότητα κάνε ότι μπορείς για την οικογένειά σου και μερίμνησε και για τους συνανθρώπους σου. Δεν μπορούμε να σώσουμε όλο τον κόσμο, αυτό είναι Του Θεού.
Μπορούμε όμως έχοντας λύσει τα της οικογένειάς μας, με μεγαλύτερο κουράγιο να βοηθήσουμε τους αδερφούς μας.
Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Πάρε 100 πακέτα ζυμαρικά που αντιστοιχούν σε 5-6 μερίδες φαγητού το καθένα. Αρκούν για μια πρώτη βοήθεια στα συσσίτια.
Με πολύ αγάπη σας καταθέτω όσα μου λέει η καρδιά μου και ελπίζω όλοι να το καταλαβαίνετε.