ΙΜΙΑ 1996

[eternity]

θα ηθελα πολλα να γραψω για εκεινη τη βραδυα αλλα θα το αποφυγω........αλλωστε δεν εχει νοημα πια.

Νόημα μπορεί να μην έχει για τον Σημίτη , όχι για μας , γράψε αδελφέ ...

χμμ! ειμαι αδερφη ! ( οχι του ελεους ) αλλα παντως σιγουρα θηλυκου γενους!

[eternity]

Δεν μπορουμε παντα λεμε φταιμε εμεις που τους ψηφιζαμε ακομα και για την περιπτωση των ΙΜΙΩΝ.
Στο κατω κατω δεν ξεραμε πως θα ανταποκριθουν στη συγκεκριμενη στιγμη μεχρι που το ειδαμε και αυτο.

Εκεινο το βραδυ νομιζω ολοι οσοι μετειχαν απο το Ναυτικο ειχαν υψηλο φρονιμα. Μιλαω για το Ναυτικο γιατι αυτο εζησα. Υπηρχαν και καποιες λιγες εξαιρεσεις που σε κανει να τους λυπασαι.

Εφευγαν καραβια απο επισκευη χωρις να την εχουν ολοκληρωσει για να πανε εκει και δεν υπηρχε διαμαρτυρια απο τον κοσμο αντιθετα...

Σε καμια των περιπτωσεων δεν επρεπε να τοποθετηθει ΓΕΕΘΑ καποιος ο οποιος ειχε βγαλει τη στολη πολιτευτει και ξαναγυρισει στο στρατευμα. Τραγικο λαθος κατα την ταπεινη μου αποψη.
Επειτα εκτος απο ελειμμα διοικησης υπηρχε και ελειμα συνεργασιας των 3 σωματων. Μετα απο εκεινες τις ημερες αρχισαν να ενισχυουν καπως τη διακλαδικοτητα των 3 σωματων.

Οτι θα γινοταν εκεινο το βραδυ ηταν σε επιπεδο θαλασσασς και ναυτικου οχι Σ.Ξ ουτε αεροποριας αλλο αν ειχαν ετοιμοτητα ( δεν ξερω και σε τι ποσοστο).Σιγουρα αν εχει γινει τελικα εμπλοκη εκεινο το βραδυ δεν θα ειχαμε μονο 3 θυματα αλλα πολυ περισσοτερα.Και βεβαια θα το πληρωναμε μεχρι σημερα.

Οι πολιτικοι σαφως ηταν ανεπαρκεστατοι και ακολουθει η ηγεσια των Ε.Δ με τη διαφορα οτι η Ε.Δ εκτελουν διαταγες δενδρουν αυτοβουλως

[Thrax]

θα ηθελα πολλα να γραψω για εκεινη τη βραδυα αλλα θα το αποφυγω........αλλωστε δεν εχει νοημα πια.

Μπορουμε να τα πουμε και στην συναντηση. όλα εδώ θα τα πούμε? Να χουμε να συζητήσουμε και κατα εκεί

[Voreios]

ΙΜΙΑ: Οι Τούρκοι Κομάντος με ψωμοτύρι και βενζίνη ρεφενέ !!
Σημαντικές πληροφορίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την επιχειρησιακή κατάσταση των Τούρκων κομάντος που αποβιβάστηκαν στα Ίμια, καθώς και την ανικανότητα των Ελλήνων τότε Υπουργών να χειριστούν την κρίση με αποτέλεσμα την υποχώρηση και υποστολή της Ελληνικής σημαίας από το ελληνικό έδαφος.
Σύμφωνα με τον Σ. Καλεντερίδη, ο Τούρκος πλοίαρχος Ali Turkuen, του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, ο οποίος τις ημέρες αυτές δικάζεται στο 12ο Κακουργιοδικείο της Κωνσταντινούπολης για συμμετοχή στο "Σχέδιο Κλωβός" και στο Σχέδιο Δολοφονίας Ναυάρχων (με βάση τα οποία αξιωματικοί που ανήκαν κυρίως στο Πολεμικό Ναυτικό, θα πραγματοποιούσαν ένοπλες προβοκατόρικες ενέργειες, με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν) στην προσπάθειά του να αποδείξει την αφοσίωση του στη πατρίδα, αποκάλυψε τα παρακάτω:
"Ο αρχηγός του ΤΠΝ, ναύαρχος Οζντέν Ορνέκ (Ozden Ornek), με διέταξε να γράψω σε ένα βιβλιαράκι,
τα όσα έζησα ως διοικητής της ομάδος που αποβιβάστηκε στο Καρντάκ. Αν διαβάσετε αυτό το βιβλίο, θα καταλάβετε, γιατί δεν είναι δυνατόν ποτέ ένας από μας να γίνει τρομοκράτης. Στις 30 Ιανουαρίου 1996, στις 21:33, εμείς πληρώσαμε από τη τσέπη μας τη βενζίνη για το φουσκωτό που μας έβγαλε στο Καρντάκ. Το βράδυ εκείνο αγοράσαμε βενζίνη με την πιστωτική κάρτα του Ερτζάν Κιρίτστεπε (Ercan Kirestsepe), που τη στιγμή αυτή βρίσκεται εδώ, ανάμεσά μας. Η απόδειξη από εκείνη τη συναλλαγή είναι εδώ. Όλοι βάλαμε λεφτά από τη τσέπη μας εκείνη τη νύχτα και αγοράσαμε από το παντοπωλείο ψωμί, και τυρί.
Εκείνο το βράδυ, στις 01:40 αποβιβαστήκαμε στη βραχονησίδα. Και σήμερα δικαζόμαστε σ' αυτό το δικαστήριο. Ο τότε αρχηγός του ΠΝ, Ναύαρχος Γκιουβέν Έρκαγια (Guven Erkaya), εκείνο το βράδυ μου τηλεφώνησε και μου είπε: "Παιδί μου, ακόμα δεν είστε έτοιμοι;" Φυσικά τον πίεζε η Τανσού Τσιλέρ. Εμείς αγοράσαμε βενζίνη με την πιστωτική του Ερτζάν Κιρίτστεπε και έτσι ξεκινήσαμε με το φουσκωτό. Φυσικά, τότε όλοι και τι δεν θα δίνανε για να είναι στη θέση μας. Τώρα όμως, δυο από τα άτομα που αποβιβαστήκαμε τις πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996 στη βραχονησίδα Καρντάκ και υψώσαμε την τουρκική σημαία, υποστέλλοντας την ελληνική, εγώ και ο Ερτζάν Κιρίτστεπε, δικαζόμαστε σ' αυτήν την αίθουσα. Πως φθάσαμε εδώ, δεν γνωρίζω."
Τα παραπάνω φαντάζουν εντυπωσιακά σχετικά με την επιχειρησιακή κατάσταση των τουρκικών ένοπλων δυνάμεων τη νύχτα των Ιμίων και αποδεικνύουν περίτρανα ότι, οι Τούρκοι δεν ήταν έτοιμοι για σύρραξη και για γενικευμένη σύγκρουση με τον Ελληνικό Στρατό.
Αποδεικνύουν ακόμα την κατάσταση τοπικής υπεροχής που είχαν επιτύχει οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες είχαν μάλιστα ενεργοποιηθεί με σκοπό την πλήρη σύγκρουση. Αποδεικνύουν όμως και την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών να διαχειριστούν την κρίση, όπως ακόμα και την αδυναμία συνεργασίας μεταξύ της ηγεσίας των Ελληνικών Δυνάμεων.
Δυστυχώς λουζόμαστε τις ίδιες μας τις επιλογές...
Σκεφτείτε μόνο, ότι σήμερα ο Πάγκαλος βρίσκεται πάλι σε θέση κλειδί της κυβέρνησης.
Θα επανέλθουμε σύντομα με περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο Πληροφοριοδότης

[Mannlicher-Schönauer]

Η Κρίση των Ιμίων

Η κρίση των Ιμίων κορυφώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996, σε μια εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη έκανε τα πρώτα της βήματα, φέρνοντας Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα ένοπλης αντιπαράθεσης.

Το επεισόδιο εντάσσεται στο πλαίσιο των ελληνο- τουρκικών διαφορών στο Αιγαίο, που εμφανίσθηκαν δυναμικά στο προσκήνιο μετά τη Μεταπολίτευση. Η Ελλάδα αναγνωρίζει ως μόνη διαφορά της με τη γείτονα την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ενώ η Τουρκία θέτει τα θέματα του εναερίου χώρου (αναγνωρίζει 6 και όχι 10 μίλια), του FIR Αθηνών, της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων του Αιγαίου και με την κρίση των Ιμίων το καθεστώς κάποιων βραχονησίδων («Γκρίζες Ζώνες»).

Τα Ίμια (Καρντάκ στα τουρκικά) είναι δύο μικρές ακατοίκητες βραχονησίδες μεταξύ του νησιωτικού συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και των νοτιοδυτικών ακτών της Τουρκίας. Απέχουν 3,8 ναυτικά μίλια από το Μποντρούμ (Αλικαρνασσός) της Τουρκίας, 5,5 ν.μ. από την Κάλυμνο και 2,5 ν.μ. από το πλησιέστερο ελληνικό έδαφος, τη βραχονησίδα Καλόλιμνος.

Τα Ίμια παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία το 1947 με τη Συνθήκη των Παρισίων, ακολουθώντας την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το Τουρκικό κράτος είχε αποδεχτεί το καθεστώς επικυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά αυτά. Η αμφισβήτηση της ελληνικότητας των Ιμίων ξεκίνησε από ένα ναυτικό ατύχημα που συνέβη στις 25 Δεκεμβρίου 1995. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να εφαρμόσουν για την περίσταση τη δική τους ερμηνεία στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), με την οποία είχαν παραχωρηθεί τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία στο σύνολό τους και όχι ονομαστικά, και να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία κάποιων βραχονησίδων.

Το Χρονικό της Κρίσης
25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του.

26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.

27 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε θέμα γενικότερα.

28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Το πρωί της ίδιας μέρας ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια, ο τούρκος πιλότος διασώζεται.

29 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.

9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη διακοίνωση.

15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο «Ωνάσειο».

16 Ιανουαρίου 1996: Το Υπουργείο Εξωτερικών αντιλαμβανόμενο το παιγνίδι των Τούρκων και ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη.

26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των Ιμίων, υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού. Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά.


27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» στη Σμύρνη μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της «Χουριέτ».

28 Ιανουαρίου 1996: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.

29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ ζητά διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων του Αιγαίου. Τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.

30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά. Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής». Ο τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς και δεν αποδέχεται την ελληνική πρόταση (αποχώρηση του αγήματος, όχι και της σημαίας).

31 Ιανουαρίου 1996
00:00 Συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή παίρνει μέρος σε τηλεοπτική εκπομπή.
01:40 Στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια.
04:30 Ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες.
04:50 Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος αναφέρει βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ. Αργότερα θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί και ότι το γεγονός αποκρύφθηκε, προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.
06:00 Οι αμερικανοί διά του Υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επιβάλλουν και στις δύο πλευρές τη θέληση τους. «No ships, no troops, no flags» διαμηνύουν ή σε πιο κομψή διπλωματική γλώσσα να ισχύσει το status quo ante. Μέχρι το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου 1996 τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.

Η Κρίση των Ιμίων δεν είχε συνέπειες ως προς το καθεστώς των νησιών. Ωστόσο, έδωσε αφορμή στην Τουρκία να θέσει ζήτημα «Γκρίζων Ζωνών» στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελλάδας σε αρκετά νησιά και να θέσει ένα ακόμη θέμα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών. Παρόλα αυτά, η ελληνική πλευρά δεν αποδέχτηκε ποτέ την ύπαρξη τέτοιου θέματος, επικαλούμενη τις διεθνείς συνθήκες.

Τα γεγονότα στα Ίμια κλόνισαν την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης, ειδικά όταν ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς για τον καταλυτικό τους ρόλο στην αποκλιμάκωση της έντασης.

sansimera.gr

[Iwn Ioustinos]

Τιμή και δόξα στα αδικοχαμένα παληκάρια, των οποίων το ελικόπτερο ΚΑΤΕΡΡΙΦΘΗ.

[Anestos]

http://www.onalert.gr/default.php?pname ... t_id=11778
Σε αυτα που λεει δεν υπερβαλη καθολου ετσι τα εζησα και εγω στην μοναδα μου οπου υπηρετουσα την περιοδο αυτη.
Αυτο σαν απαντηση σε οσους απαξιονουν τον σημερινο ελληνα......

[Mannlicher-Schönauer]

Τι δεν μάθαμε στα Ίμια

[eternity]

Τιμή και δόξα στα αδικοχαμένα παληκάρια, των οποίων το ελικόπτερο ΚΑΤΕΡΡΙΦΘΗ.

Τιμη και δοξα και σε οσους βρεθηκαν εκεινο το βραδυ στα παγωμενα νερα του Αιγαιου με το δαχτυλο στην σκανδαλη αυπνοι και στο τελος ταπεινωμενοι!!!!

[Mannlicher-Schönauer]

Αποκάλυψη για προδοσία στα Ίμια
Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Ποιοι άφησαν τους Τούρκους να ανέβουν στην ελληνική βραχονησίδα


Μετά 16 χρόνια από τη νύχτα των Ιμίων για πρώτη φορά σήμερα το newsbomb αποκαλύπτει μια φοβερή αλήθεια για την προδοσία που έγινε σε βάρος της Ελλάδας τις ώρες της μεγάλης κρίσης με την Τουρκία.

Δύο ελικόπτερα του ελληνικού στρατού ΑΗ–64Α plus Aπάτσι εξοπλισμένα με 16 ρουκέτες Hellfire που θα μπορούσαν μόνο με την παρουσία τους να εμποδίσουν κάθε τουρκική επιχείρηση στα Ίμια, καθηλώθηκαν από την τότε ηγεσία του υπουργείου Άμυνας στην Σαντορίνη και δεν πέταξαν ποτέ για τα Ίμια τις κρίσιμες ώρες της εμπλοκής με την Τουρκία, επιτρέποντας έτσι στους Τούρκους κομάντος να ανέβουν και να καταλάβουν για λίγες ώρες την ελληνική βραχονησίδα.

Έξι μήνες πριν τη νύχτα των Ιμίων (Αύγουστος 1995) η Ελλάδα παραλαμβάνει τα πρώτα επιθετικά ελικόπτερα Απάτσι (μέχρι τον Ιανουάριο του 1996 είχε παραλάβει και τα 20 της συμφωνίας) και τα εντάσσει στο 1ο Τάγμα Επιθετικών Ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκι Μαγνησίας.

Από τις πρώτες ώρες της κρίσης στα Ίμια (29 Ιανουαρίου 1996) δύο Απάτσι φορτωμένα με αντιαρματικά βλήματα αέρος – εδάφους HELLFIRE απογειώνονται από το Στεφανοβίκι με εντολή από το ΓΕΣ και προσγειώνονται στο αεροδρόμιο της Σαντορίνης με αναμενόμενες εντολές για άμεση δράση.

Το αεροδρόμιο της Σαντορίνης είναι η πλησιέστερη αεροπορική βάση στα Ίμια.

Πέρα από τις ρουκέτες το πυροβόλο M-230 των 30 mm που βρίσκεται στο ρύγχος του ελικοπτέρου πρέπει να εφοδιαστεί με ανάλογα βλήματα.

Λίγο πριν απογειωθούν όμως διαπιστώνεται ότι τα αναγκαία βλήματα των 30mm δεν υπάρχουν στις αποθήκες στο Στεφανοβίκι γιατί δεν είχαν παραληφθεί ακόμα.

Το πρόβλημα λύνει ο τότε διοικητής της 114 Πτέρυγας Μάχης στην Τανάγρα απ' όπου επιχειρούν τα μαχητικά Μιράζ 2000 που έχουν πυροβόλα DEFA 554 επίσης των 30mm κι έχουν ανάλογα βλήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα πυροβόλα των Απάτσι.

Έτσι τα δύο ελικόπτερα με 16 πυραύλους αέρος-εδάφους Hellfire και πυρομαχικά για τα πολυβόλα τους προσγειώνονται αργά το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου του 1996 στο αεροδρόμιο της Σαντορίνης.

Ετοιμοπόλεμα για πτήση τη νύχτα κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες τα δύο ελληνικά Απάτσι θα μπορούσαν μέσα σε 10-15 λεπτά να φτάσουν στα Ίμια από τη Σαντορίνη.

Αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ παρά τις επίμονες και αγωνιώδεις εκκλήσεις των πιλότων τους να ξεκινήσουν για τα Ίμια τη νύχτα της απόβασης των Τούρκων στην ελληνική βραχονησίδα.

Η απάντηση από το υπουργείο Άμυνας ήταν: «Παραμείνετε στη θέσης σας αναμένοντας εντολές»

Αλλά οι εντολές δεν ήρθαν ποτέ και η μεγάλη προδοσία της νύχτας εκείνης είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο.