Ωφέλιμες Διδαχές

[XAPA]

Σ’ αγαπώ, γιατί μου μοιάζεις…

~ Όσιος γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης



Ο παπα-Εφραίμ Κατουνακιώτης έλεγε στον πατέρα Ευάγγελο Παπανικολάου,

και πριν και μετά την χειροτονία του πατρός Ευαγγέλου:

«Η δουλειά του παπά είναι να διαβάζει ονόματα, χιλιάδες ονόματα, ειδικά των κεκοιμημένων.

Οι ζωντανοί όλο και κάποιον θα βρουν να του πουν τον πόνο τους, όλο και κάποιος θα τους στηρίξει έστω λίγο.

Στην άλλη ζωή όλοι είναι εν μετανοία, αλλά δεν μπορούν οι ίδιοι να κάνουν τίποτα.

Δουλειά του παπά, είναι να μνημονεύει ονόματα κεκοιμημένων στην Προσκομιδή».


«Μια φορά», έλεγε ο παπά-Εφραίμ, «κοιμήθηκε ένα καλογέρι μου.

Είδα κατόπιν ότι το καλογέρι δεν είχε πάει σε καλό μέρος…

Έκανα λοιπόν μεγάλη προσευχή για την ψυχή του καλογεριού μου.

Το βράδυ εμφανίζεται ο Χριστός και μου λέει:

«Σταμάτα να προσεύχεσαι για το καλογέρι σου, γιατί αυτός έχει τελειώσει».

Ο παπα-Εφραίμ, τίποτα.

Συνέχιζε ακάθεκτος τις προσευχές και τα κομποσχοίνια και τη μνημόνευση του καλογεριού του στην Προσκομιδή.

Του εμφανίζεται ξανά ο Χριστός μας και του λέει:

«Σε παρακαλώ, σταμάτα να τον μνημονεύεις. Αυτός δεν θα αλλάξει μέρος».

Ο παπα-Εφραίμ συνέχιζε την προσευχή για το καλογέρι, του οποίου η ψυχή δεν είχε πάει στον Παράδεισο.

Έρχεται ο Χριστός μας για τρίτη φορά στον παπα-Εφραίμ και του λέει:

«Σ΄αγαπώ, γιατί μου μοιάζεις!

Το καλογέρι σου δεν αξίζει ό,τι ζητάς, αλλά θα γίνει, επειδή μου μοιάζεις!».

Σ΄αγαπώ, γιατί μου μοιάζεις..




Από ομιλία του πατρός Ευαγγέλου Παπανικολάου για τον όσιο γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη.

logosfotos.blogspot

[XAPA]

Ο σοφός βασιλιάς - Μια αλληγορική ιστορία


Διδαχή του Γέροντος Βαρλαάμ στον Ιωάσαφ:


Σε κάποια πόλη οι πολίτες είχαν έθιμο να επιλέγουν για βασιλιά τους έναν άγνωστο που δεν ήξερε τους νόμους και τα έθιμά τους.

Αφού τον έστεφαν βασιλιά, τον έντυναν με πανέμορφα ρούχα, τον έτρεφαν αφειδώς και τον περιέβαλαν με κάθε πολυτέλεια.

Ωστόσο μόλις περνούσε ένας χρόνος από τη στέψη του , τον εκθρόνιζαν, του έπαιρναν πίσω τα ρούχα

και όλες τις ανέσεις που του έδωσαν και τον οδηγούσαν τελείως γυμνό σε κάποιο απομακρυσμένο νησί,

όπου μπορούσε να πεθάνει από τις κακουχίες και τη δυστυχία.

Ύστερα, οι πολίτες αυτής της πόλεως διάλεγαν άλλον ξένο για βασιλιά τους, μόνο για ένα χρόνο πάλι,

κατόπιν διάλεγαν έναν τρίτο ξένο, ύστερα έναν τέταρτο, πέμπτο, έκτο κ.ο.κ.


Κάποτε συνέβη να επιλέξουν έναν πολύ σοφό και προσεκτικό άνθρωπο για βασιλιά τους.

Αυτός πληροφορήθηκε από τους υπηρέτες του το τι είχε συμβεί στους προηγούμενους βασιλείς , μετά την ετήσια θητεία τους.

Έτσι, λοιπόν, στη διάρκεια της δικής του θητείας συγκέντρωνε επιμελώς προμήθειες τροφίμων και αγαθών

και τα έστελνε καθημερινά σ’ εκείνο το νησί.

Όταν συμπληρώθηκε ο χρόνος του και ήρθαν και του πήραν όλα όσα είχε, αγαθά και ρούχα,

οδηγώντας τον ύστερα στο νησί της εξορίας,

εκείνος βρέθηκε με τεράστια αποθέματα φαγητών, πολύτιμων λίθων, ασημιού και χρυσού,

κι έτσι συνέχισε να ζει εκεί ακόμη καλύτερα απ’ ό,τι είχε ζήσει στην πόλη!


Η ερμηνεία αυτής της ιστορίας;


Η πόλη αντιπροσωπεύει τον κόσμο,

οι πολίτες τα πονηρά πνεύματα

και οι βασιλείς είναι οι άνθρωποι, άφρονες ή σοφοί.

Οι άφρονες σκέπτονται μόνο τις απολαύσεις της παρούσας ζωής, σαν να ήταν αιώνιες˙

στο τέλος έρχεται ο θάνατος και τους στερεί όλες τις απολαύσεις και τότε,

απογυμνωμένοι από κάθε αγαθό, πηγαίνουν στην κόλαση.

Απεναντίας , οι σοφοί επιτελούν πολλά καλά έργα και στέλνουν τα καλά έργα τους να προπορεύονται στον άλλο κόσμο.

Στην κοίμησή τους, οι σοφοί βασιλείς – οι αγαθοί άνθρωποι -

αναχωρούν για εκείνο τον κόσμο, όπου τους περιμένουν συσσωρευμένοι θησαυροί

και όπου βασιλεύουν με ακόμη μεγαλύτερη δόξα και ομορφιά απ’ ό,τι βασίλευαν εδώ στη γη!


Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ



proskynitis

[XAPA]

«Μαμά, δεν έχω τίποτα στο κεφαλάκι…είδα…ότι η Γερόντισσα Γαλακτία έστειλε τον Άγιο

Λουκά τον ιατρό και μου έκανε χειρουργείο!»


Τὸ κοριτσάκι μας, εἶχε ἐξόγκωμα στὴν δεξιὰ μεριὰ τοῦ κεφαλιοῦ σὲ μέγεθος μικροῦ καρυδιοῦ.

Τὴν πήγαμε στὸν παιδίατρο καὶ μᾶς εἶπε ὅτι δὲν εἶναι τίποτα, εἶναι, εἶπε, τὸ σχέδιο τοῦ κρανίου ἔτσι..

Τὸ ἐξόγκωμα αὐτὸ ἔφευγε καὶ ἐπανερχόταν.

Ἀνησυχήσαμε καὶ πήγαμε σὲ ἄλλο παιδίατρο καὶ συνέστησε μαγνητικὴ τομογραφία.

Πήγαμε καὶ σὲ παιδονευρολόγο στὸ Ἡράκλειο καὶ μᾶς εἶπε τὰ ἴδια.


Τότε σκεφτήκαμε νὰ πᾶμε πρῶτα στὴν Γερόντισσα Γαλακτία, γιατί τὴν πρώτη φορὰ ποὺ ἀκούμπησε τὸ κεφάλι τῆς μικρῆς

στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ἡ μικρή τῆς φώναζε: «Βγάλε τὸ χέρι σου Γερόντισσα ἀπὸ ἐκεῖ…μὲ καίει τὸ κεφάλι μου…».

Πήγαμε τὴν μικρὴ στὴν Γερόντισσα στὶς 29 Ἰουνίου 2019. Ἡ μικρὴ τότε εἶχε γενέθλια.

Πῆρε ἡ Γερόντισσα τὸ σταυρὸ καὶ τὸν κατηύθυνε ἐκεῖ ποὺ ἦταν τὸ πρόβλημα.


Ἔκλεισε τὰ μάτια ἡ Γερόντισσα καὶ προσευχόταν μυστικά. Ὅταν σηκώθηκε ἡ μικρή, χαμογέλασε ἡ Γερόντισσα,

τῆς ἔκλεισε τὸ μάτι καὶ τῆς εἶπε: «Τώρα εἶσαι ἐντάξει»! Μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ἡ μικρὴ θὰ ἔκανε μαγνητική.

Μᾶς εἶπε, ὅμως, τὴν παραμονὴ τῆς ἐξέτασης τὸ παιδί:

«Μαμά, δὲν ἔχω τίποτα στὸ κεφαλάκι…εἶδα…ὅτι ἡ Γερόντισσα Γαλακτία ἔστειλε τὸν Ἅγιο Λουκᾶ τὸν ἰατρὸ

καὶ μοῦ ἔκανε χειρουργεῖο! Τώρα δὲν ἔχω τίποτα! Μοῦ ἔκανε 4 τομές!».


Τὴν ἑπόμενη μέρα, διαπιστώθηκε ἀπὸ τὴν μαγνητικὴ τομογραφία ὅτι ὑπῆρχαν 4 τομὲς στὸ κεφάλι τοῦ παιδιοῦ!

Παράδοξες καὶ λεπτὲς πολύ! Σὰν νὰ ἔγιναν ἀπὸ τὸν πιὸ ἀριστοτέχνη χειροῦργο!

Τὸ παιδὶ ἦταν ἤρεμο στὴν ἐξέταση καὶ ἐπανέλαβε στὸ δρόμο ὅτι ἡ γιαγιὰ ἡ Γαλακτία καὶ ὁ Ἅγιος Λουκᾶς

ἔκαναν ἐπεμβάσεις στὸ κεφαλάκι του! Καὶ μάλιστα τέσσερις!


Ὅταν πήγαμε νὰ πάρουμε τὶς ἐξετάσεις, μᾶς εἶπε ἀκόμη καὶ ἡ νοσοκόμα ποὺ μᾶς τὶς ἔδωσε:

«Τόσο μικρὸ παιδὶ καὶ νὰ ἔχει 4 χειρουργεῖα στὸ κεφαλάκι του»! Ἐμεῖς δακρύσαμε, δὲν εἴπαμε τίποτα…

Τὸ πρόβλημα τῆς μικρῆς τελικὰ ἦταν ἐπικίνδυνο πολύ, ὅπως μᾶς ἐξήγησαν, ἦταν ἐπιληψία, τύφλωση, παραλυσία στὰ ἄκρα κ.ἄ.

Ὅταν πήγαμε τὶς ἐξετάσεις στὴν παιδίατρο ἔμεινε κατάπληκτη.

Ἡ μικρὴ ἐξήγησε μὲ πολὺ παραστατικὸ τρόπο, ὅτι ἔγινε καλά, γιατί τῆς ἔκαναν 4 χειρουργεῖα ὁ Ἅγιος Λουκᾶς

καὶ ἡ γιαγιούλα ἡ Γαλακτία ποὺ τὸν ἔστειλε καὶ ἦταν ἐκεῖ καὶ τὴν βοήθησε!

Τότε ἡ γιατρὸς ἀπάντησε: «ἔτσι ἐξηγοῦνται ὅλα»..



simeiakairwn

[XAPA]

Χαρά, δώστε χαρά.

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης



«Εσύ που είσαι στο Μοναστήρι, όταν πλησιάσεις τον αδελφό σου,

εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου,

εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου…

ό,τι θα του πεις, ό,τι σκέφτεσαι να του πεις,

πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα.

Να τον κάνεις να πεί, ανακουφίσθηκα, χάρηκα!


Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν , να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν.

Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο,

αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό,

μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.


Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ.

Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.

Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο. »



apantaortodoxias

[XAPA]

Η συνηθέστερη και πιο συχνή αμαρτία


Η αμαρτία της γλώσσας είναι η συνηθέστερη και η πιο συχνή αμαρτία.

«Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ», λέει ο Απόστολος Ιάκωβος (Ιακ. 3,2).


Όταν ένας μετανοημένος άνθρωπος ξεκινά να βαδίσει τον δρόμο του Θεού

– όταν αρχίζει να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού –

πρέπει να πασχίζει να αποφύγει να αμαρτήσει με τη γλώσσα.

Αυτός ήταν ο κανόνας που έβαλε στον εαυτό του ο μετανοημένος προφήτης Δαβίδ.

Ιδιαιτέρως μάλιστα υποσχέθηκε να παραμείνει σιωπηλός ενώπιον των εχθρών του:

«Αποφάσισα να βάλω φραγμό στο στόμα μου και να μη μιλώ όταν ο αμαρτωλός βρεθεί μπροστά μου» (Ψαλ. 38,1).


Να ένας θαυμάσιος κανόνας για όποιον θέλει να θεραπευτεί από την αμαρτία του.

Όταν τον κατηγορούν, εκείνος δεν απαντά· όταν συκοφαντείται, παραμένει σιωπηλός.


Πράγματι, ποιο το νόημα αν μιλήσεις σε έναν εξοργισμένο άνθρωπο

ο οποίος δεν έχει δίκαιο και δεν αγαπά τον Θεό περισσότερο απ’ τον εαυτό του;

Αν του μιλήσεις για το κακό, θα τον εξοργίσεις ακόμη, περισσότερο.

Αν του μιλήσεις για το καλό, θα τον κάνεις χλευαστή των ιερών και των οσίων.


Μπροστά στον Πιλάτο ο Χριστός παρέμεινε ολωσδιόλου σιωπηλός.

Ο Πιλάτος του είπε: «Ουκ αποκρίνη ουδέν;» (Μάρκ. 15,4).

Τί μπορεί να απαντήσει Εκείνος σε σένα, όταν δεν έχεις αυτιά να τον ακούσεις,

ή νου για να τον κατανοήσεις;


Να, λοιπόν, η σιωπή του δικαίου μπροστά στον άδικο

έχει τη δύναμη να επηρεάσει κατά τον καλύτερο τρόπο.

Ο τελευταίος απομένει μόνος,

για να ερμηνεύσει τη σιωπή του δικαίου

και έχει τη δυνατότητα να δώσει ερμηνεία που ωφελεί την ψυχή του·

ενώ οποιαδήποτε άλλη καλή ή κακή απάντηση,

θα την παρανοήσει προς το χειρότερο,

καταδικάζοντας άλλους και δικαιώνοντας τον εαυτό του.


Μακάριος ο άνθρωπος ο οποίος μαθαίνει, εγκρατευόμενος, να κυριαρχεί στη γλώσσα του.

Ιησού Χριστέ, Κύριε και Θεέ μας,

Συ ο οποίος μας έδειξες με το παράδειγμά Σου πως και πότε πρέπει να μιλούμε,

Συ μας έδειξες με το παράδειγμά Σου επίσης

πως και πότε πρέπει να παραμένουμε σιωπηλοί.

Βοήθησέ μας, διά του Αγίου Σου Πνεύματος, να μην αμαρτάνουμε με τη γλώσσα.



(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Οκτώβριος, εκδ. Άθως, σ. 216-218)
πηγή

[XAPA]

Άγιος Πορφύριος:

Θεραπεύει τον καρκίνο, λέει την αιτία του, δίνει οδηγίες για αποτροπή του!


Η αδελφή μου, η Κατερίνα, αρρώστησε κι εκείνη από καρκίνο.

Ο Γέροντας (ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης) της συνέστησε κάποιον γιατρό και της είπε

να βρει το όνομά του από τον τηλεφωνικό κατάλογο.

Πράγματι, τον βρήκε, επικοινώνησε μαζί του και τελικά έκανε εγχείρηση,

κατά την οποία της αφαίρεσαν τον μαστό.


Νομίσαμε όλοι ότι ξεπεράστηκε, όμως, μετά από λίγους μήνες,

πρήστηκε ο άλλος μαστός και πονούσε φοβερά.

Πήγε στους γιατρούς, έκανε τις απαιτούμενες εξετάσεις και ήταν πάλι θετικές σε καρκίνο.

Ήρθε, λοιπόν, μια μέρα στο σπίτι μου και μου είπε τα άσχημα νέα:


– Ξέρεις, αδελφέ μου, τώρα δεν την γλιτώνω.

Είναι θετικό είπαν οι γιατροί. Ε, πια, λίγη θα είναι η ζωή μου.

Της είπα να μη στενοχωριέται, διότι οι γιατροί κάνουν μερικές φορές λάθος διάγνωση,

και προσπάθησα να της δώσω κουράγιο.

Της πρότεινα επίσης να πάμε στον Γέροντα και να κάνουμε ό,τι μας πει.


Όταν φτάσαμε είπα στον Γέροντα:

– Ήρθα με την αδελφή μου, που είναι άρρωστη για να την σταυρώσεις.

– Όχι εγώ, όχι εγώ. Ο Χριστός, απάντησε εκείνος και γύρισε προς τον τοίχο.

Εγώ επέμεινα:

– Αν βάλεις το άγιο χέρι σου επάνω εκεί που πονάει θα φύγει ο πόνος.


Και πάλι ο Γέροντας απάντησε:

– Ο Χριστός! Ο Χριστός, όχι εγώ ο αμαρτωλός.

Καθώς ήταν στραμμένος προς τον τοίχο, ακούγαμε που κάτι ψέλλιζε.

Γύρισε μετά από λίγα λεπτά προς εμάς και είπε προς την αδελφή μου:

– Οδήγησέ μου το χέρι κατ’ εκεί που σε πονάει.


Ο Γέροντας άπλωσε το άγιο χέρι του, με προτεταμένο τον δείκτη του αριστερού χεριού.

Η αδελφή μου έκανε να τον αγγίξει, μα πριν προλάβει να πιάσει ολόκληρο το δάκτυλό του

με την παλάμη της έπαθε κάτι σαν ηλεκτροπληξία.

Τα χέρια της έτρεμαν, εκινούντο γύρω-γύρω στον αέρα για μισό λεπτό. Ίσως και περισσότερο.

Ξαφνικά ο Γέροντας τραβάει απότομα το χέρι του και αρχίζει να την σταυρώνει στο κεφάλι.

Η αδελφή στεκόταν αμίλητη και συγκινημένη. Το ίδιο και εγώ.


Ο Άγιος, αφού της διηγήθηκε τη ζωή της από τότε που ήταν μικρό παιδί,

κατέληξε πως η αρρώστιά της οφειλόταν στη στενοχώρια.

Τελικά την συμβούλεψε τι θα έπρεπε να κάνει πλέον, για να μην την ξαναβρεί η ασθένεια.

Της είπε να είναι κοντά στον Χριστό, να εξομολογείται, να κοινωνάει, να βοηθάει τους συνανθρώπους της.

Έκτοτε έγινε τελείως καλά. Ο καρκίνος εξαφανίστηκε και δεν την ξαναενόχλησε.


Από το βιβλίο του Παρασκευά Λαμπρόπουλου, “Οι εμπειρίες μου κοντά στον Άγιο Πορφύριο”,
των εκδόσεων Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος.


pemptousia

[XAPA]

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: «Νὰ νηστεύετε παιδιά μου….»



Ἀναφερόμενος ὁ Γέροντας Ἰάκωβος στὸ θέμα τῆς νηστείας μεταξὺ ἄλλων ἔλεγε καὶ τὰ ἑξῆς (ἐπὶ λέξει):

«Ἡ νηστεία εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ.

Γι΄ αὐτὸ καὶ μεῖς νὰ νηστεύουμε παιδιά μου. Δὲ μ” ἔβλαψε ἡ νηστεία μέχρι σήμερα ποὺ εἶμαι 70 χρονῶν.

Ἡ μητέρα μου μ” ἔμαθε νηστεία παδιόθεν.

Δὲν κάνω τὸν ὑποκριτὴ ὅτι, παιδιά μου, νηστεύω, ἀλλὰ αὐτὰ μὲ δίδαξαν οἱ γονεῖς μου καὶ μέχρι σήμερα αὐτὰ τηρῶ, τέκνα μου.

Δὲν μὲ ἔβλαψε ποτὲ ἡ νηστεία κι ἂς ἔχω ἀσθένειες…πάνω μου…


Εἶπαν οἱ γιατροὶ καὶ οἱ Ἐπίσκοποι: Ἡ νηστεία κι αὐτὴ ἡ λιτοδίαιτα πολὺ ὠφελοῦν τὸν ἄνθρωπο.

Ἐφόσον ὠφελεῖ ὅταν ὁ γιατρός, μὲ συγχωρεῖτε, μᾶς λέει: πέντε μέρες πάτερ μου, δὲ θὰ πιεῖς νερὸ οὔτε μία σταγόνα,

γιὰ νὰ κάνουμε μία θεραπεία, νὰ δοῦμε τὸ σῶμα σου τί ἔχει. Λοιπὸν πέντε μέρες ἄντεξα. Πολὺ καλὸ μὲ εἶχε κάνει.

Ε, πόσο μᾶλλον ὠφελεῖ ὅταν νηστεύουμε γιὰ τὴν ψυχή μας!

Ἀλλὰ καὶ στὸ σῶμα αὐτὸ κατοικεῖ ψυχὴ ἀθάνατος. Γι” αὐτὸ ἂς φροντίζουμε γιὰ τὴν ψυχή μας ποὺ εἶναι πράγμα ἀθάνατο.

Νὰ νηστεύετε παιδιά μου, μὴν ἀκοῦτε ποὺ λένε δὲν εἶναι ἡ νηστεία τίποτε κι ὅτι τὰ λένε οἱ καλόγηροι.


Δὲν τὰ λένε οἱ καλόγηροι παιδιά μου, μὲ συγχωρεῖτε, τὰ λέει ὁ Θεός.

Ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ἦταν ἡ νηστεία, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς μας νήστευσε.

Ἐμεῖς μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι νηστεύουμε. Ε, τρῶμε τόσα καὶ τόσα. Τώρα νηστεία παιδιά μου κάνουμε ἐμεῖς;

Ὅταν τρῶμε, μὲ συγχωρεῖτε, τόσα καὶ τόσα φαγητά, ἔστω ἀλάδωτα, ἔστω …

Ὑπάρχουν νηστίσιμα φαγητὰ πολλά. Ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ χεῖ τὴν ὑγεία του καὶ τὴ….....θέληση νὰ νηστέψει.


Κάποτε ἦρθε ἕνα πρόσωπο καὶ μοῦ λέει: παπά μου, μοῦ εἴπανε ὅτι νηστεία δὲν ὑπάρχει.

Καὶ ὅτι ποιὸς εἶπε ὅτι ὑπάρχει νηστεία. Τοῦ εἶπα νὰ πεῖ στὸν Ἱερέα ν” ἀνοίξει τὸ Βιβλίο νὰ δεῖ ποὺ ὑπάρχει νηστεία.

«Εἰ μὴ ἐν προσευχῆ καὶ νηστεία…», λέγει στὸ Εὐαγγέλιο ὁ Χριστός μας καὶ ἄλλα πολλά.

Καὶ τὰ δαιμόνια καὶ οἱ ἀρρώστιες κι ὅλα τὰ πάθη μὲ τὴ νηστεία καὶ τὴν προσευχὴ ἀποβάλλονται.

Ὁ Ἅγιος Πρόδρομος τί ἔτρωγε ἐκεῖνος στὴν ἔρημο;

Τί ἔτρωγε ὁ Ὅσιος Δαυίδ; Μ” ἕνα ἀντίδωρο περνοῦσε στὸ ἀσκητήριό του ὅλη τὴν ἑβδομάδα.



Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης


agapienxristou

[XAPA]

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΤΑΡΑΜΠΙΤΣ, Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΚΑΙ Η ΝΗΣΤΕΙΑ

Από το Σερβικό βιβλίο «Προφητείες από την Κρέσνα» μετάφραση απο τα Αγγλικά.



Τα ακόλουθα είναι λίγα αποσπάσματα από τις προφητείες του Δίκαιου Ντιμίτρι Τάραμπιτς (καταγράφηκαν γύρω στο 1850).

Ήταν ένας αγράμματος Σέρβος χωρικός που έζησε με έναν υπερβολικά ευσεβή ερημιτικό τρόπο στα μέσα του 19ου αιώνα,

οι περισσότερες προφητείες του καταγράφηκαν από τον νονό του, τον ιερέα Πατέρα Ζαχαρία.


Εδώ έχουμε αποσπάσματα από κείμενα που ασχολούνται με έναν μεγάλο πόλεμο μπροστά μας. Θα πρέπει να σημειωθεί

ότι πολλές από τις προφητείες του, του 20ου αιώνα, ειδικά εκείνες που περιλαμβάνουν τη Σερβία, έχουν βγει αληθινές.

«Βλέπεις νονέ μου, όταν ο κόσμος αρχίζει να ζει στην ειρήνη και στην αφθονία μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο,

όλο αυτό θα είναι ακριβώς μια πικρή ψευδαίσθηση, γιατί πολλοί θα ξεχάσουν το Θεό και θα λατρεύουν μόνο τη δική τους

ανθρώπινη εξυπνάδα….


Και ξέρεις νονέ μου, τι είναι η ανθρώπινη εξυπνάδα συγκρινόμενη με του Θεού τη θέληση και γνώση;

Ούτε ακόμη μια μόνη σταγόνα στον ωκεανό!

Οι άνθρωποι θα κατασκευάσουν ένα κουτί και μέσα του θα υπάρχει κάποιο είδος μηχανισμού με εικόνες, αλλά δεν θα είναι ικανοί

να επικοινωνήσουν μαζί μου όντας νεκροί, παρόλο που αυτός ο μηχανισμός εικόνων θα είναι τόσο κοντά στον άλλο κόσμο

όπως οι τρίχες στο ανθρώπινο κρανίο είναι κοντά η μια στην άλλη.

Με τη βοήθεια αυτού του μηχανισμού ο άνθρωπος θα είναι ικανός να δει οτιδήποτε συμβαίνει σε όλον τον κόσμο.


Οι άνθρωποι θα ανοίγουν πηγάδια βαθιά στο έδαφος και θα εξάγουν χρυσάφι (ένα άλλο όνομα για το ακατέργαστο λάδι

είναι «μαύρος χρυσός»), το οποίο θα τους δώσει φως, ταχύτητα και δύναμη, και η γη θα χύσει δάκρυα λύπης γιατί θα υπάρχει

πολύ περισσότερο χρυσάφι στην επιφάνειά της από ότι στο εσωτερικό της.


Η γη θα υποφέρει εξαιτίας αυτών των ανοιχτών πληγών. Εκτός από τη δουλειά στους αγρούς, οι άνθρωποι θα σκάβουν παντού,

σε σωστές και λάθος περιοχές, αλλά η αληθινή δύναμη θα είναι όλη γύρω τους, όντας μη ικανή να τους πει:

«Έλα, πάρε με, δεν βλέπεις ότι είμαι εδώ, όλη γύρω σου;».


Μόνο μετά από πολλά χρόνια, οι άνθρωποι θα θυμηθούν αυτήν την αληθινή δύναμη, και τότε θα αντιληφθούν πόσο ανόητο

ήταν να ανοίγουν όλες αυτές τις τρύπες.

Αυτή η δύναμη θα είναι επίσης παρούσα στους ανθρώπους αλλά θα πάρει πολύ χρόνο πριν την ανακαλύψουν

και την χρησιμοποιήσουν.

Έτσι ο άνθρωπος θα ζει για πολύ-πολύ καιρό ανίκανος να ξέρει για τον εαυτό του.


Θα υπάρχουν πολλοί μορφωμένοι άνθρωποι που θα πιστεύουν εξαιτίας των βιβλίων τους ότι ξέρουν και μπορούν να κάνουν

τα πάντα.

Αυτοί θα είναι το μεγάλο εμπόδιο για αυτήν τη διαπίστωση, αλλά από τη στιγμή που οι άνθρωποι αποκτήσουν αυτή τη γνώση,

θα δουν τι είδος λάθους έκαναν όταν άκουγαν τους μορφωμένους.


Όταν αυτό συμβεί, οι άνθρωποι θα λυπούνται γιατί δεν το ανακάλυψαν πιο πριν, γιατί αυτή η γνώση είναι τόσο απλή.

Αυτοί θα πιστεύουν ότι η ψευδαίσθησή τους είναι η πραγματική αλήθεια, παρόλο που δεν θα υπάρχει αλήθεια στη σκέψη τους.

Εδώ στην πατρίδα θα είναι το ίδιο όπως σε όλον τον κόσμο.


Οι άνθρωποι θα αρχίσουν να μισούν τον καθαρό αέρα και αυτήν τη θεϊκή φρεσκάδα και όλη τη θεϊκή ομορφιά

και θα την κρύβουν στη σύγκριση. Κανένας δεν θα τους αναγκάσει να το κάνουν, αλλά θα το κάνουν από τη δική τους ελεύθερη

βούληση. Εδώ, στην Κρέμνα, πολλοί αγροί θα γίνουν λιβάδι και πολλά σπίτια θα εγκαταλειφθούν, αλλά τότε εκείνοι

που έχουν φύγει θα γυρίσουν πίσω, να θεραπευτούν, αναπνέοντας καθαρό αέρα.


Στη Σερβία δεν θα είναι δυνατόν να διακρίνεις έναν άνδρα από μια γυναίκα. Όλοι θα ντύνονται το ίδιο.

Αυτή η δυστυχία θα έρθει σε μας από το εξωτερικό και θα παραμείνει επί μακρόν διάστημα.

Ο γαμπρός θα παίρνει τη νύφη, αλλά κανείς δεν θα ξέρει ποιός είναι ποιός. Οι άνθρωποι θα χάνονται και θα γίνονται όλο

και πιο αναίσθητοι μέρα με τη μέρα. Οι άνθρωποι θα γεννούνται μη γνωρίζοντας ποιός ήταν ο παππούς τους και ο προπάππος τους.

Οι άνθρωποι θα σκέφτονται ότι ξέρουν τα πάντα, αλλά μόνο ένα πράγμα θα ξέρουν.


Οι Σέρβοι θα χωρίσουν ο ένας από τον άλλο, και θα πουν: «Δεν είμαι Σέρβος, δεν είμαι Σέρβος».

Ένας άθεος θα διεισδύσει κρυφά στο έθνος και θα ξαπλώσει στο κρεβάτι με τις Σέρβες αδερφές, μητέρες και συζύγους.

Θα φέρουν τέτοια παιδιά ανάμεσα στους Σέρβους, τα οποία θα είναι τα χειρότερα γεννήματα από την αρχή του κόσμου.

Μόνο αδύναμοι θα γεννούνται, και κανείς δεν θα είναι αρκετά δυνατός να γεννήσει έναν αληθινό ήρωα.


Κάποια στιγμή, θα εξαφανισθούμε από τη δική μας γη. Θα πάμε βόρεια και τότε αντιλαμβανόμενοι τις πράξεις μας θα επιστρέψουμε.

Όταν θα γυρίσουμε πίσω,θα αντιληφθούμε τη δυσάρεστη πραγματικότητα και θα καταδιώξουμε τον άθεο,

να μην τον ξαναδούμε, στο όνομα του Θεού, ποτέ ξανά….


Όλος ο κόσμος θα πληγεί από μια παράξενη ασθένεια και κανείς δεν θα μπορεί να βρει θεραπεία, ο καθένας θα λέει:

«εγώ ξέρω, εγώ ξέρω γιατί είμαι μορφωμένος και έξυπνος» αλλά κανείς δεν θα ξέρει τίποτα.

Οι άνθρωποι θα σκέφτονται και θα σκέφτονται αλλά δεν θα μπορούν να βρουν τη σωστή θεραπεία, η οποία υπάρχει

με τη βοήθεια του Θεού γύρω μας και μέσα μας.


Ο άνθρωπος θα ταξιδεύει σε άλλους κόσμους να βρει ερήμους χωρίς ζωή και παρόλο που ο Θεός τον συγχωρεί,

θα σκέφτεται ότι ξέρει περισσότερα από ότι ο Θεός για τον εαυτό του.

Εδώ, παρά την αιώνιά ειρήνη του Θεού, δεν θα βλέπει τίποτα, αλλά θα αισθάνεται με την καρδιά και την ψυχή του όλη

την ομορφιά και δύναμη του Θεού. Οι άνθρωποι θα ταξιδεύουν στο φεγγάρι και τα αστέρια. Θα ψάχνουν για ζωή,

αλλά ζωή όμοια με τη δική μας δεν θα βρουν. Θα είναι εδώ, αλλά αυτοί δεν θα μπορούν να το καταλάβουν και να δουν τι είναι ζωή.


Έναν που έρχεται εδώ ο Θεός τον συγχωρεί, μη πιστεύοντας στο Θεό όπως είναι φυσικό για ένα αξιότιμο και σεβαστό πρόσωπο

όταν επιστρέψει πίσω θα πει: «Ω, άνθρωποι, εσείς που αναφέρατε το όνομα του Θεού με αμφιβολία, πηγαίνετε εκεί που ήμουν,

τότε θα δείτε ποιά είναι του Θεού η λογική και δύναμη».


Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ξέρουν, το λιγότερο θα αγαπούν και θα φροντίζουν ο ένας τον άλλο.

Το μίσος θα είναι τόσο μεγάλο μεταξύ τους έτσι ώστε να φροντίζουν περισσότερο τα διαφορετικά μηχανήματά τους

παρά τους συγγενείς τους.

Ο άνθρωπος θα εμπιστεύεται το μηχάνημά του περισσότερο παρά τον πρώτο γείτονα….


Ανάμεσα στους ανθρώπους του έθνους, μακριά στα βόρεια, ένας μικρός άνδρας θα εμφανισθεί ο οποίος θα διδάξει

τους ανθρώπους την αγάπη και τη συμπόνια, αλλά θα υπάρξουν πολλοί Ιούδες και υποκριτές έτσι ώστε θα έχει πολλά

σκαμπανεβάσματα. Όχι μόνο ένας από αυτούς τους υποκριτές θα θελήσει να ξέρει τι είναι η αληθινή ανθρώπινη χάρη,

αλλά τα σοφά τους βιβλία θα αγνοηθούν και όλοι οι λόγοι που θα πουν, και τότε, τότε οι άνθρωποι θα δουν πόσο αυταπατήθηκαν.


Εκείνοι που θα διαβάζουν και γράφουν διαφορετικά βιβλία με αριθμούς θα σκεφτούν ότι ξέρουν τα περισσότερα.

Αυτοί οι μορφωμένοι άνθρωποι θα αφήσουν τις ζωές τους να οδηγούνται από τους υπολογισμούς, και θα πράττουν

και θα ζουν ακριβώς όπως αυτοί οι αριθμοί τους λένε.


Ανάμεσα σε αυτούς τους μορφωμένους ανθρώπους θα υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι.

Οι κακοί θα κάνουν κακές πράξεις. Θα δηλητηριάσουν τον αέρα και το νερό και θα σκορπίσουν θανατηφόρα μάστιγα

πάνω από τις θάλασσες, τα ποτάμια και τη γη και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πεθαίνουν ξαφνικά από διάφορες ασθένειες.

Εκείνοι οι καλοί και σοφοί θα δουν ότι όλη η προσπάθεια και η σκληρή δουλειά δεν αξίζει μια πέννα και αυτό οδηγεί

στην καταστροφή του κόσμου και παρά τη φροντίδα τους για σοφία στους αριθμούς, θα αρχίσουν να προσεύχονται.



ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ


Όταν αρχίσουν να προσεύχονται περισσότερο, θα έρθουν κοντύτερα στη σοφία του Θεού, αλλά θα είναι πολύ αργά,

γιατί οι κακοί ήδη θα έχουν καταστρέψει ολόκληρη τη γη και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πεθαίνουν σε μεγάλους αριθμούς.

Τότε οι άνθρωποι θα τρέχουν μακριά από τις πόλεις στην εξοχή και να ψάχνουν τα βουνά με τους τρεις σταυρούς και εδώ,

μέσα, θα μπορούν να αναπνεύσουν και να πιουν νερό.


Εκείνοι που θα δραπετεύσουν θα σώσουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους, αλλά όχι για πολύ, γιατί

μεγάλος λιμός θα εμφανισθεί.

Ο μεγαλύτερος και αγριότερος θα κτυπήσει τους δυνατότερους και αγριότερους! Όταν αυτός ο τρομερός πόλεμος αρχίσει,

αλλοίμονο στα στρατεύματα που πετούν στον ουρανό, καλύτερα γι’ αυτούς που πολεμούν στη γη και το νερό.

Συμμετέχοντες οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον πόλεμο, θα έχουν τους επιστήμονες οι οποίοι θα εφεύρουν διαφορετικά

και παράξενα βαριά όπλα.

Εμείς (οι Σέρβοι) δεν θα πολεμήσουμε σ’ αυτόν τον πόλεμο, αλλά άλλοι θα πολεμούν πάνω από τα κεφάλια μας.


Καιόμενοι άνθρωποι θα πέφτουν από τον ουρανό πάνω από την Ποζέγκα (μια πόλη στη Σερβία).

Μόνο μια χώρα στο τέλος του κόσμου, περιβαλλόμενη από μεγάλες θάλασσες, τόσο μεγάλη όσο η Ευρώπη μας (η Αυστραλία;),

θα ζήσει στην ειρήνη, χωρίς προβλήματα…. Πάνω της ή γύρω της ούτε μια οβίδα δεν θα εκραγεί!


Αυτοί που θα τρέξουν και θα κρυφθούν στα βουνά με τους τρεις σταυρούς θα βρουν καταφύγιο και θα σωθούν.

Αλλά όχι για πολύ καιρό, από τότε που θα εμφανισθεί μεγάλος λιμός.

Τροφή θα υπάρχει άφθονη στις πόλεις και τα χωριά, αλλά όλα θα είναι δηλητηριασμένα….

Πολλοί στην προσπάθειά τους να ταϊσουν τους εαυτούς τους θα τρώνε οτιδήποτε και θα πεθαίνουν αμέσως.


Εκείνοι που θα νηστεύουν και θα υπομείνουν τη νηστεία, αυτοί θα είναι οι εκείνοι

που θα επιζήσουν, γιατί το Άγιο Πνεύμα θα τους προστατεύει, εκείνοι οι οποίοι θα

είναι κοντύτερα στο Θεό στην ώρα της μεγάλης πείνας και απόλυτης καταστροφής.


Εκείνον τον καιρό, μακριά στα Ρωσικά βουνά, ένας νεαρός άνδρας, ονόματι Μιχαήλ θα εμφανισθεί.

Θα έχει λαμπερό πρόσωπο και η όλη του εμφάνιση θα ακτινοβολεί από έλεος… θα έρθει στο κοντινότερο Μοναστήρι

και θα σημάνει όλες τις μοναστικές καμπάνες, και στους ανθρώπους που θα είναι συγκεντρωμένοι γύρω του θα πει:

«Εσύ ξέχασες (ποιός είμαι), ότι δεν πέθανα αλλά είμαι ζωντανός…».

Ο Μιχαήλ θα πάει παντού αλλά κυρίως θα κατοικήσει στην Κωνσταντινούπολη…

αυτοί που έχουν αυτιά, ας τ’ αφήσουν ν’ ακούσουν.



apantaortodoxias